#जॉब माझा
Explore tagged Tumblr posts
Text
पुणे जिला शहरी सहकारी बैंक संघ मालेगांव नगर निगम और महाप्रशिक्षण में विभिन्न पदों के लिए नौकरी भर्ती
Job News: पुणे जिला नागरी सहकारी बैंक संघ, मालेगांव नगर निगम और महापर्वेशन ने विभिन्न पदों के लिए भर्ती की घोषणा की है। मालेगांव नगर निगम में पदों के लिए चयन सीधे साक्षात्कार के माध्यम से किया जाएगा. योग्य उम्मीदवारों को पुणे जिला शहरी सहकारी बैंक संघ और महाप्रशिक्षण में विभिन्न पदों की भर्ती के लिए ऑनलाइन आवेदन करना होगा। आइए जानते हैं इस भर्ती के बारे में विस्तार से। पुणे जिला शहरी सहकारी बैंक…
View On WordPress
0 notes
Text
MyLifeStory
माझं नाव विजय. मी माझ्या आयूष्य वर स्टोरी सांगणार आहे जर तुम्हाला माझी स्टोरी ऐकायची असले तर माझे ब्ल��ग वाचा.
मी विजय मोरडे राहणार मुंबई चा पण माझा जन्म पुण्यात झाला. मी लहान पणा पासून मुंबई मध्ये राहते आहे. शाळा कॉलेज सगळे मुंबई मध्ये पूर्ण झालं. शाळे मधले दिवस कधी विसरणारे नाहीये. ती शाळे मधली मस्ती, सकाळी लवकर उठणे आणि शाळेत जायला रडणे.
मग मी लहानाचा मोठा झालो. शाळेतून आता काय करायचे हा सुद्धा प्रश्न होता. घरातले बोलले कि तुला जे आवडेल ते कर मित्र सुद्धा माहिती देत होते हे कर या मध्ये पुढे खूप चांगलं आहे. मग मी commerce घायचे असं ठरवले व कॉलेज मध्ये प्रवेश घेतला. कॉलेज मध्ये शाळेतले मित्र भेटले मग त्यांच्या सोबत कॉलेज मध्ये सुद्धा मज्जा करायला लागलो. हळू हळू कॉलेज सुद्धा संपत चालले होते.
मग कॉलेज पूर्ण झाले आता पुढे काय हे विचार डोक्यामध्ये येत होते काय करू काय नको मग मी कॉलेज नंतर काम शोधायला लागलो काही महिने असेच गेले. मग मला पार्ट टाईम काम मिळालं ते ही काही महिने केला त्या नंतर मी post graduation करावं असा विचार केला .
मी काही महिने काम करून ते पॆसे माझ्या post graduation ची फी भरली . त्या नंतर २०१४ मध्ये मला एका कंपनी मधून कॉल आला जॉब साठी माझे post graduation सुध्दा सुरू होते मग मी तिथे executive म्हणून कामाला लागलो. आणि ��ाझे कॉलेज सुद्धा चालू होते आणि काम सुद्धा आणि माझे post graduation २०१६ ला पूर्ण झाले.
आता मी त्या कंपनी मध्ये माझे काम करत आहे . काही वर्ष मी executive म्हणून काम केले.
माझी पुढची स्टोरी ऐक्याची असेलं तर माझे ब्लॉग वाचा.. धन्यवाद
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
My name is Vijay. I'm going to tell a story about my life. If you want to hear my story, read my blog.
I Vijay Morde, live in Mumbai but I was born in Pune. I have been living in Mumbai since childhood. School and college were all completed in Mumbai. School days are never forgotten. That school fun, getting up early in the morning and crying to go to school.
Then I grew up . The question was what to do now after school. My family said that whatever you like to do that, friends were also there to suggest to me that this is very good in the future. And finally I decided to choose Commerce stream and I have taken admission in college. I met with school friends in my college and started having fun with them in college.
Gradually college was also coming to an end.
Then I finished college and now I was thinking about what to do next. I started looking for a job after college. A few months went by like that. Then I got a part time job and after a few months I decided to do post graduation.
I worked for a few months and paid my post graduation fee with that money. Then in 2014, I got a call from a company for the Job. I was Pursuing my post graduation that time.However, I joined that company for the job and then I started working there as an executive. Finally I completed my PG in 2016.
.
Now I am doing my job in that company. For a few years I worked as an executive.
If you want to know more about my story, read my blog .. Thank you
1 note
·
View note
Text
1001 ब्रँड कथा | कमळ भाषण 莲花演说
//
writen by ZHOU Junjun
第一个故事
男人拖着疲倦回到家,妻子问:“怎么这么晚回来?是不是外面有人了?”男人忽然感到非常愤怒地对妻子说:“你怎么这么不理解我?”第二天,他们去民政局换了一本证……
पहिली गोष्ट
जेव्हा तो माणूस थकल्यासारखे आणि घरी परत आला तेव्हा त्याच्या बायकोने विचारले, "तू इतका उशीर का केलास? बाहेर कोणी आहे का?" त्या माणसाला अचानक राग आला आणि तो आपल्या बायकोला म्हणाला, "तू मला इतका का समजत नाहीस?" दुसर्या दिवशी ते सिव्हिल अफेयर्स ब्युरो��ध्ये गेले. प्रमाणपत्र बदलले ...
第二个故事
课后,老师对学生说:“如果再是这个成绩,我会劝你转校了,跟上你会很吃力。”回家,母亲拿着试卷恨铁不成钢地指责孩子说:“再过一年高考了,你看你该怎么办,你看考得上哪个学校,你看你将来该怎么办!怎么这么不争气呢。”晚间补习,补习老师说:“怎么教了这么多遍,你就是做不对呢?”当晚,学生从补习老师家一跃而下,当场死亡,他才十六岁……
दुसरी कथा
वर्गानंतर शिक्षक विद्यार्थ्यांना म्हणाले, “जर हाच वर्ग पुन्हा असेल तर मी तुम्हाला शाळेत बदली करण्याचा सल्ला देईन आणि तुम्हाला पुढे ठेवणे कठीण होईल.” घरी जाऊन आईने मुलावर चाचणीच्या पेपरचा आरोप केला आणि स्टीलचा द्वेष केला आणि म्हणाली, “चला जाऊया एका वर्षाची महाविद्यालयीन प्रवेश परीक्षा, आपण काय करावे ते पहाल, आपण कोणती शाळा घेऊ शकता ते आपण पाहू शकता, भविष्यात आपण काय करावे ते पहा! इतके निराश का होऊ नका. "संध्याकाळी शिकवणी, शिक्षक म्हणाले:" इतक्या वेळा कसे शिकवायचे, आपण हे चुकीचे केले आहे का? "त्या रात्री विद्यार्थ्याने शिक्षकाच्या घरावरुन उडी मारून तो जागीच ठार झाला. तो फक्त 16 वर्षांचा होता ...
第三个故事
十年寒窗苦读,他是有名的学霸,名企招聘会上,面试官对他说:“介绍下你自己。”他说:“啊……嗯……我……我叫……”面试官说:“对不起,请下一位。”走出门,他靠着墙蹲下,把简历撕得粉碎……
तिसरी गोष्ट
दहा वर्षांच्या कठोर अभ्यासानंतर तो एक सुप्रसिद्ध विद्यार्थी होता. प्रसिद्ध कंपन्यांच्या जॉब फेअरमध्ये मुलाखत घेणारा त्याला म्हणाला, "स्वतःचा परिचय द्या." मुलाखत घेणारा म्हणाला, "सॉरी, प्लीज." जेव्हा तो दाराबाहेर पडला, तेव्हा त्याने भिंतीकडे रडत आपला बायोडाटा फाडला ...
第四个故事
团队准备整整一月,精心编制各种节目,终于迎来了万众期待的年会。董事长在员工热情的掌声中缓步走上讲台,举起话筒方才发觉演讲稿落在座位上,他望着台下黑压压的人群,一双双��晶晶的眼睛,忽然觉得呼吸急促,头冒冷汗,双脚发抖……他不禁往讲台中间挪了挪,这一挪,却不小心把话筒掉到了地上,台下一下子热闹起来,传来闷声的笑声。他完全慌了神,已不记得演讲稿的内容,有些尴尬地弯下腰捡起话筒咳了两声说:“哈哈,大家,吃好,喝好!谢谢!”然后像逃荒般地窜下台回到座位,连忙拿起纸巾擦拭满头汗水,剧烈的心跳声在耳畔久久不能散去……
चौथी कथा
पथकाने संपूर्ण महिन्यासाठी तयारी केली, विविध कार्यक्रम काळजीपूर्वक संकलित केले आणि शेवटी बहुप्रतीक्षित वार्षिक बैठकीत सुरुवात झाली. अध्यक्ष हळूहळू कर्मचार्यांच्या उबदार टाळ्यासह व्यासपीठाकडे गेले आणि भाषण सीटवर पडले हे समजण्यापूर्वी त्याने मायक्रोफोन उंचावला.त्याने स्टेजच्या खाली असलेल्या गर्दीकडे, त्याचे तेजस्वी डोळे पाहिले आणि अचानक डोक्यावर श्वास आणि थंड घामाचा त्रास जाणवला. त्याचे पाय थरथरले ... त्याला मदत करता आली नाही परंतु व्यासपीठाच्या मध्यभागी जाणे शक्य झाले नाही परंतु यामुळे चुकून मायक्रोफोन जमिनीवर पडला आणि प्रेक्षक गोंधळलेल्या हास्याने खळबळ माजले. तो पूर्णपणे घाबरला, आणि भाषणाची सामग्री आठवत नव्हती. तो थोडासा विचित्रपणे वाकला, मायक्रोफोन उचलला आणि दोनदा शांत बसला: "हाहा, प्रत्येकजण, चांगले खा, चांगले प्या! धन्यवाद!" मग तो फरार म्हणून मागे सरला जेव्हा मी सीटवर पोहोचलो, तेव्हा मी त्वरीत कागदाचा टॉवेल उचलला आणि माझा घाम पुसला. तीव्र हृदयाचा ठोका बराच काळ विखुरला जाऊ शकला नाही ...
第五个故事
商业路演现场,他拿着一个团队整整一个月不眠不休做出的商业计划书,已经有20万高粘度粉丝,信心十足。当话筒递到他手上,投资人说:“请用三句话说明你的项目。”他说:“呃……我们做的是……是……”投资人说:“谢谢,请下一位。”他黯然坐下,合作伙伴们都黯然低下了头,拍了拍他的肩膀,起身离去……
पाचवी कथा
व्यावसायिक रोड शोमध्ये, त्याने व्यवसायाच्या योजनांची एक टीम आयोजित केल�� होती ज्यावर तो संपूर्ण महिन्यापासून का�� करीत आहे आणि 200,000 उच्च-व्हिस्कोसीटी चाहते मोठ्या आत्मविश्वासाने आहेत. जेव्हा मायक्रोफोन त्याच्याकडे गेला तेव्हा गुंतवणूकदार म्हणाला, "कृपया आपला प्रकल्प तीन वाक्यांमध्ये स्पष्ट करा." तो म्हणाला, "अहो ... आम्ही काय करतो ... आहे ..." गुंतवणूकदार म्हणाला, "धन्यवाद, कृपया." एक. "तो दु: खी बसला, भागीदारांनी सर्वजण डोके टेकले, खांदा लावले, उठले आणि निघून गेले ...
第六个故事
古有贾诩一句话引起百年战乱,亦有张仪三寸不烂之舌抵百万雄狮。历史由人演绎,社会由人诠释,生活由人改变。今天,当我们面对各种繁琐,各种误解,各种质疑,各种矛盾,各种委屈,我们都说,这是人造成的。蓦然回首,三省吾身,这是——沟通——造成的!
सहावी कथा
प्राचीन काळात, जीया यीच्या शब्दांमुळे शंभर वर्षे युद्ध झाले आणि झांग यीची तीन इंच न सडलेली जीभ दहा लाख नर सिंहावर आली. इतिहासाचे स्पष्टीकरण लोक करतात, समाजाची व्याख्या लोक करतात आणि लोक आयुष्यात बदल घडवून आणतात. आज जेव्हा आपण सर्व प्रकारच्या त्रासदायक, सर्व प्रकारच्या गैरसमज, सर्व प्रकारच्या शंका, सर्व प्रकारच्या विरोधाभास, सर्व प्रकारच्या तक्रारींचा सामना करतो तेव्हा आपण सर्वजण असे म्हणतो की हे लोकांमुळे होते. अचानक मागे वळून पाहिले तर तीन प्रांत माझे शरीर आहेत, हे संप्रेषणामुळे होते!
第N个故事
..........
Nth story
..........
“莲花演说”源自“舌灿莲花,口吐莲花”,主要形容人口才好,口齿伶俐,能言善道,有如莲花般的美妙。莲花,也有纯洁,正直,吉祥之意。古月今心取“莲花演说”,意其一是人若有纯洁正直的心,逢人多说吉祥的话,这样人们便会心生欢喜,人事顺利,性格也就乐观包容,命运也就更加舒顺。意其二,公众演说,能够能言善道,犹如莲花般的美妙。
"कमळाचे भाषण" "जीभ कमळ, थुंकणे कमळ" पासून उद्भवते. हे प्रामुख्याने लोकसंख्येचे वर्णन करते, बोललेले असते, चांगले बोलू शकते आणि कमळांसारखेच सुंदर आहे. कमळाचा अर्थ शुद्धता, अखंडपणा आणि पवित्रता देखील आहे. गु युजीन यांनी "कमळाचे भाषण" घेतले. त्या��ागील एक कारण म्हणजे जर लोक शुद्ध आणि प्रामाणिक अंतःकरणाने बोलले आणि प्रत्येक वेळी चांगले शब्द बोलले तर लोक त्यांच्या अंतःकरणात आनंदी होतील, गोष्टी गुळगुळीत होतील, त्यांचे व्यक्तिमत्त्व आशावादी व सहनशील असेल आणि त्यांचे नशिब आणखीन अधिक असेल. शुशुन. दुसरे म्हणजे, कमळांच्या फुलांप्रमाणेच सार्वजनिक भाषणे दयाळू बोलू शकतात.
在这个科技日新月异的时代,移动互联网深入到我们生活的方方面面,改变了我们的社交方式,看似缩短了人与人之间的距离。恰恰相反的是,而今“人际交往”却成为大家津津乐道的话题,人们热衷学习“情商”,“智商”,“处理人际关系”。
तंत्रज्ञानाच्या या वेगाने बदलणा age्या युगात मोबाइल इंटरनेटने आपल्या जीवनातील प्रत्येक गोष्टींमध्ये प्रवेश केला आहे, आमचा समाजकारणाचा मार्ग बदलला आहे आणि लोकांमधील अंतर कमी करत आहे असे दिसते. याउलट, "परस्परसंवाद" हा विषय बनला आहे ज्याबद्दल प्रत्येकजण बोलत असतो. लोक "EQ", "IQ" आणि "आंतरजातीय संबंध हाताळणे" शिकण्यास उत्सुक असतात.
古月今心说,从他帮助的几千位因公众演说有障碍的学员,他发现经常用正确的方式进行演说训练,不仅让更多的人成功的解决了公众演说障碍,还更加提高了沟通和谈判能力,连同日常人际关系也有积极改善。而今,古月今心已经帮助几千人因为沟通,因为演说问题而遇到困惑的人。而今,莲花演说遍布全国多个一线城市,成为中国极具影响力的互动演说训练机构,收获学员大量赞誉。
गु यूजेनक्सिन म्हणाले की हजारो प्रशिक्षणार्थी ज्यांना सार्वजनिक बोलण्यात अडचण येते, त्यांच्यामधे असे आढळले की बर्याच वेळेस योग्य मार्गाने प्रशिक्षण दिल्यास अधिक लोकांना सार्वजनिक बोलण्यात अडथळे यशस्वीरित्या सोडविता येत नाहीत तर सुधारित देखील केले जाते. दैनंदिन परस्पर संबंधांसह संप्रेषण आणि वाटाघाटीची कौशल्ये देखील सुधारली आहेत. आज, गु युजीन झिन यांनी संवाद आणि बोलण्याच्या समस्यांमुळे गोंधळलेल्या हजारो लोकांना मदत केली. आजकाल, लोटस भाषणे देशभरातील बर्याच प्रथम-स्तरीय शहरांमध्ये पसरली आहेत आणि चीन��धील सर्वात प्रभावी संवादात्मक प्रशिक्षण प्रशिक्षण संस्था बनल्या आहेत, ज्यांना विद्यार्थ्यांचे खूप कौतुक प्राप्त झाले आहे.
古月今心过去十二年,把自己的全部心血和精力专注于沟通、演说事业,未来,他将一如既往……他只是希望能够帮更多人解决沟通问题,让他们不会再因为沟通问题失去家庭,不会因为沟通问题失去机会,不会因为沟通问题失去自信,不会因为沟通问题铸就大错后悔终生。
गेल्या बारा वर्षांपासून, गु यूजेनक्सिन यांनी आपले सर्व प्रयत्न आणि ऊर्जा संप्रेषण आणि बोलण्याच्या कारणासाठी वाहून टाकली आहे, भविष्यात, तो नेहमीप्रमाणेच सुरू राहील ... तो फक्त अधिक लोकांना संप्रेषणाच्या समस्येचे निराकरण करण्यात मदत करेल अशी आशा करतो जेणेकरून ते संप्रेषणाच्या समस्येवर परिणाम होणार नाहीत. जर आपण आपले कुटुंब गमावले तर आपण दळणवळणाच्या समस्यांमुळे संधी गमावणार नाही, दळणवळणातील समस्यांमुळे आपला आत्मविश्वास गमाणार नाही आणि संप्रेषणाच्या समस्यांमुळे आपल्या जीवनाबद्दल खेद होणार नाही.
沟通,让你学会怎么好好生活;沟通,让你学会怎么面对他人;沟通,让你学会怎么认识自己;沟通,让你学会怎样把握机会;沟通,改变命运,演讲,改变人生……古月今心说:人一生,学会好好说话,你会发现满是惊喜 。 提升演讲,做一个懂得一对多、一对一沟通的人。
संप्रेषण आपणास चांगले कसे जगायचे ते शिकू देते; संप्रेषण आपल्याला इतरांना कसे तोंड द्यावे ते शिकू देते; संप्रेषण आपल्याला स्वत: ला कसे जाणून घ्यायचे हे शिकू देते; संप्रेषण आपल्याला संधी कशी समजून घ्यावी हे शिकू देते; संप्रेषण, नशिब बदलते, व्याख्यान बदलते, जीवन बदलते ... गु यू जिनक्सिन म्हणाले: आपल्या आयुष्यात, चांगले बोलायला शिका, तुम्हाला आश्चर्यचकित केले जाईल. सादरीकरण सुधारित करा आणि एक-ते-अनेक आणि एक-ते-एक संप्रेषण समजणारी व्यक्ती व्हा.
1 note
·
View note
Text
सकाळ आणि प्रवास !
आज १० जानेवारी २०१९…वार गुरुवार, खरं तर विशेष असे काही नाहीये आजच्या दिवशी माझ्या आयुष्यात तरी.. पण वेगळा असा काहीतरी नककीच होता आजच्या दिवशी... शंब्दांची खेळी चालू होती आतल्या आत... अट्टाहास होता शब्दांचा बाहेर पडण्याच���..व्यक्त होण्याचा..!
आता जवळ जवळ दिढ वर्षापेक्षा जास्त झाली मी प्रवास करतेय बदलापूर ते अंधेरीपर्यंतचा...ट्रेन आणि बस... बस्स! एवढच आयुष्य.. रोजच्या ह्या ४ तासांपेक्षा जास्त अश्या प्रवासाला वैतागलेली मी...एक एक दिवस शनिवार रविवार ची वाट बघत निघत होता..आपण काहीतरी नवीन शिकतोय बघतोय आजूबाजूला वेगवेगळ्या प्रकारची माणसं आहेत वेगवेगळ्या प्रकृती आहेत हे कधी लक्षातच आला नाही... पण वेळेबरोबर हळू हळू हे जाणवायला लागलं कि प्रवास म्हणजे वैतागवाडी नसून मला मिळालेली संधी आहे एका वेगळ्या अश्या नजरेतून पाहण्याची.. जगाला.. त्यातल्या माणसांना...आणि चेहऱ्यावरच्या नाही तरी त्यांच्या आतल्या भावनांना समजून घेण्याची...
मुंबईनगरी..हजारो लोक येतात इथे त्यांची लाखो स्वप्न...आणि अगणित सुख दुःख घेऊन... लिहिताना आज एक वेगळच समाधान वाटतंय कि चेहरयावरून नेहमीच judge होणाया या लोक्काना एका वेगळ्या नजेतून बगण्याची संधी गेली २१ महिने मला मिळतिये..कोणी सकाळी लवकर उठून घरातलं सगळं काम आवरून घाई गडबडीत आलेलं.. तर कोणी " आज कॉलेजला जायचा खूपच कंटाळा आलाय यार..." असा उगाचच स्वतःशी पुटपुटत जीवावर आल्यासारखं निघावं...मग हळूच कुठून तरी आवाज येतो.. "शी बाई मला ना आता नकोच वाटतोय हा जॉब..” आपल्या मैत्रिणीला फोनवर सांगून मनाचा भार हलका करणाऱ्या त्या दोघी... रोजच्याच ट्रेन मध्ये भेटणाऱ्या ���ायकांचा तो घोळका..तर कुठे आपल्याच नवऱ्याची गाऱ्हाणी एकमेकींना सांगणारया त्या दोन अंबरधारा !...आज सासू काय बोलली..मग मी त्यावर काय react केलं(with expressions) हे आपल्या आईला फोनवर सांगणारी एखादी नवीन लग्न झालेली तरुणी...तिचा तो सावळा गोंधळ...तर कुठे एखादी प्रेयसी आपल्या प्रियकराचे message वाचून फोनकडे बगुन नकळत हसावी.. कुठेतरी door ला उभी राहून आतल्या आत आवंढा गिळून डोळ्यातलं पाणी पुसणारी ती बाई...खरंच काय झालं असेल तिला ?..काय प्रॉब्लेम असतील तिच्या आयुष्यात? याची ना भेटली उत्तर घेऊन मी पुढे बगाव..तर समोर ग्रुप मध्ये मस्त रंगलेल्या गप्पा.." आलं गं माझं स्टेशन...पण उद्या हाच टॉपिक continue होणार बरं का.. असं बोलून घाईत निघालेली ती त्यांची सखी...
खरंच… व्यक्ती तितक्या प्रवृत्ती ! ladies डब्यामध्ये प्रवास असल्यामुळे कदाचित बायकांविषयी जरी नमूद केला गेला असेल तरी पुरुष्याचीही सुख- दुःख इथे तेवढीच किव्हा त्यापेक्षा कमी जास्त प्रमाणात आहेतच हे मात्र नाकारता येणार नाही... तरीही आपली घरची गाऱ्हाणी किव्हा एखादी secret story आपल्या शेजारच्याला मोठ्या आवाजात सांगताना आजूबाजूच्या दहा लोक्कांचे पण कान उघडे आहेत याच भान एका स्त्रीला जरी नसलं तरी तेव्हडी खबरदारी एक पुरुष बोलताना नक्कीच घेत असावा असं मला तरी वाटत... असो..
४ थ्या सीट वर बसायला मिळाल्याचं समाधान जेव्हा सरकत सरकत window सीट पर्यंत पोहोचतं तेव्हा मिळणारा आनंद शोधायला तर ट्रेनचाच प्रवास तुम्हाला करावं लागेल...सांगायचा मुद्दा हाच कि रोजच्या प्रवासात होणारी फरपड आता मला आनंद देऊ लागली होती...रोजचीच माणसं आता रोज वेगळ्या रूपात किव्हा वेगवेगळी माणसं आता एकाच रूपात मला दिसू लागली होती...रोज एक एक स्टेशन मोजत कधी येणार माझा स्टेशन च रूपांतर अरे यार आलं माझं स्टेशन आता उतरावं लागणार असं केविलवाण्या शब्दात कधी झालं माझाच मला समजलं नाही .. मग ऑफिस बस मधून आपल्या हक्काच्या window सीट वर बसून एक वेगळाच विश्व मला दिसू लागला होत.. सिग्नल ला फुगे विकणारी ती बाई...हातात खेळणी घेऊन फिरणारी ती गरीब पोरं...यांच्या दुख्खाची तीव्रता मला जाणवू लागली..
मग कुठेतरी मनाला वाटून गेलं कि माझ्याकडे म्हणावं असं काय दुख्ख आहे ? विचार केला तर काहीच नाही आणि असेलच काही तर तेही काही काळापुरता.. मनाला एक वेगळंच समाधान वाटू लागलं...चेहऱ्यावरच्या smiley चा curve हळू हळू वाढत गेला...अगदी हिरड्या दिसेपर्यंत.....!!!!
तेवढ्याच कुणीतरी हाक मारली चला ऑफीसा आलं….कि अजून पुढे जायचंय...hahaha.. आता मनाशीच पुटपुटले हो अजून पुढे जायचंय…खूप पुढे जायचंय…!
- Swati Gunjal
2 notes
·
View notes
Text
Attitude quotes in marathi
Marathi adore status for whatsapp will help you to change status day by day. Marathi adore status for beau or your BF or for him will make him feel unique simply refresh it in your whatsapp. Marathi cherish status for facebook or FB are quite recently well known as you can refresh in your Fcebook timetable and individuals will love your status with colossal number of Likes. Marathi adore status for whatsapp in marathi dialect is must required for all marathi individuals who cherish marathi dialect and jump at the chance to have status just in there first language. Find here some best marathi adore status quotes and marathi cherish status for whatsapp in marathi text style. These affection status are composed by our understand marathi status scholars. Simply duplicate and glue any marathi adore status and refresh on your Whatsapp Messenger. Likewise locate some best marathi mentality status which we posted couple of days back.We transfer these status day by day for all our marathi status perusers and fans. We know individuals cherish changing there whatsapp status every day. Today we are sharing Best Whatsapp Marathi Status Line.Get the gathering of best whatsapp status in marathi,status for whatsapp in marathi,whatsapp status in marathi dialect. Here we will share all Latest marathi status in English and Marathi and Hindi. Aapla janm hoto tevha aapan radat asto, aani loka hasat astat,
Marataana aapan asa marav ki aapan hasat aasu aani lok rad asatil…
एकदा Love वाली Feeling आली तर ,
नंतर Frnds बनून राहणे Impossible
असतं !
जगावे तर वाघासारखे, लढावे तर शिवरायांसारखे….!
आख्या महाराष्ट्रात अस गाव नाही | जिथ माझा नाव नाही ||
जॉब साठी केलेला अप्लाय आणि मुलीने whatsapp वर दिलेला रिप्लाय
उशिरा येत असेल तर समजून जा हातातुन गेले..
गट फोटो चांगले दिसते कोण व्यक्ती नेहमी एक अपलोड आहे. !!
For more attitude quotes in marathi, just click on link.
8 notes
·
View notes
Video
मी, माझा चु*** मित्र अणि जॉब ll Marathi Vine by Vishal Sanap ll Episode 2
0 notes
Text
मित्राच्या प्रेग्नंट बायकोशी माझं प्रेमळ संभोग
मित्राच्या प्रेग्नंट बायकोशी माझं प्रेमळ संभोग
हाय फ्रेंड्स, माझं नाव अनिकेत असून मी 26 वर्ष्या चा हॅन्डसम तरुण आहे. मी पुण्यातील एका रहिवासी भागात वास्तव्यास आहे. मी इथे एका कम्पनीत जॉब ला आहे. माझा एक मित्र पण माझ्या घराशेजारी च राहतो. त्याच 2 वरश्या आधीच लग्न झालं आहे. पण मी मात्र अजून अविवाहितच आहे. तर आज मी पहिल्यांदा च मी आपणांस […]
The post मित्राच्या प्रेग्नंट बायकोशी माझं प्रेमळ संभोग appeared first on Marathi sex stories.
View On WordPress
0 notes
Text
Regional Marathi Text Bulletin, Aurangabad Date – 14 December 2017 Time 6.50 AM to 7.00 AM
आकाशवाणी औरंगाबाद प्रादेशिक बातम्या दिनांक १४डिसेंबर २०१७ सकाळी ६.५० मि. **** ** बँक खात्याला आधार आणि पॅन क्रमांक जोडण्याची मुदत ३१ मार्च २०१८ पर्यंत वाढवण्याचा केंद्र सरकारचा निर्णय ** विधीमंडळात तिसऱ्या दिवशीही कर्जमाफीसह शेतकऱ्यांच्या प्रश्नांसंदर्भात विरोधी पक्ष आक्रमक ** औरंगाबादमधल्या गॅस्ट्रो प्रकरणी जाणीवपूर्वक हलगर्जी झाल्याचं निदर्शनास आल्यास कारवाई करण्याचं मुख्यमंत्र्यांचं आश्वासन आणि ** दुसऱ्या एकदिवसीय क्रिकेट सामन्यात भारताचा श्रीलंकेवर १४१ धावांनी दणदणीत विजय; रोहित शर्माचं द्विशतक **** केंद्र सरकारने बँक खात्याला आधार आणि पॅन क्रमांक जोडण्याची मुदत ३१ मार्च २०१८ पर्यंत वाढवण्याचा निर्णय घेतला आहे. अर्थ मंत्रालयाने दिलेल्या माहितीनुसार, आधार क्रमांक, पॅन किंवा फॉर्म ६० जमा करण्याची शेवटची तारीख ३१ मार्च २०१८ अशी करण्यात आली आहे. यासाठी नियमात आवश्यक ते बदल करण्यात आले आहेत. यापूर्वी बँक खात्याला आधार लिंक करण्याची अंतिम मुदत ३१ डिसेंबर २०१७ अशी होती. मात्र १ ऑक्टोबरनंतर नवीन खाते सुरू केलेल्या खातेदारांसाठी ही मुदत सहा महिन्यांची असणार आहे. सरकानं अधिसूचित केलेल्या तारखेपर्यंत जर आधार आणि पॅन क्रमांक बँकेला सादर केला नाही तर संबंधित ग्राहकांचे बँक खात्यावरचे व्यवहार बंद करण्यात येतील, असं सरकारनं जारी केलेल्या अधिसूचनेत म्हटलं आहे. **** विधीमंडळाच्या हिवाळी अधिवेशनाच्या काल तिसऱ्या दिवशीही कर्जमाफीसह शेतकऱ्यांच्या अन्य प्रश्नांसंदर्भात विरोधक आक्रमक राहिले. विधान परिषदेत सत्ताधारी आणि विरोधकांमध्ये आरोप- प्रत्यारोपांच्या फैरी झडल्या. दोन्ही बाजूंच्या सदस्यांनी हौद्यात उतरून एकमेकांविरोधात केलेल्या घोषणाबाजीमुळे सभागृहात अभूतपूर्व गदारोळ झाला. त्यामुळे कालही कामकाज दुपारीच दिवसभरासाठी तहकूब करण्यात आलं. विधानसभेतही विरोधी पक्षनेते राधाकृष्ण विखेपाटील आणि राष्ट्रवादी काँग्रेस पक्षाचे अजित पवार यांनी सरकारच्या कर्जमाफीच्या आकडेवारीला आक्षेप घेत सत्य माहिती सभागृहात मांडण्याची मागणी केली. **** विधानसभेत विरोधी पक्षांनी ४० लाख हेक्टरवरच्या कपाशीवर बोंड अळीच्या प्रादुर्भावामुळे झालेल्या नुकसानीबद्दल लक्षवेधी सूचना मांडली. याबाबत माहिती संकलित केली जात असल्याचं, अध्यक्ष हरिभाऊ बागडे यांनी सांगितलं. मात्र त्यानंतरही विरोधकांनी हौद्यात उतरून गदारोळ केल्यानं, अध्यक्षांनी प्रश्नोत्तराच्या तासापूर्वी कामकाज १० मिनिटांसाठी स्थगित केलं. **** औरंगाबाद इथल्या छावणी परिसरात गेल्या नोव्हेंबर महिन्यात उद्भवलेल्या गॅस्ट्रो प्रकरणी जाणीवपूर्वक हलगर्जी झाल्याचं निदर्शनास आल्यास कारवाई करण्याचं मुख्यमंत्री देवेंद्र फडणवीस यांनी आश्वासन दिलं आहे. ते काल विधानसभेत आमदार इम्तियाज जलील यांनी उपस्थित केलेल्या लक्षवेधी सूचनेला उत्तर देत होते. या भागातली जुनी जलवाहिनी बदलून पाणी पुरवठा सुरळीत ��ाल्याची माहिती मुख्यमंत्र्यांनी दिल��. **** राष्ट्रीय अन्न प्रक्रिया अभियान योजनेतल्या एकशे अकरा प्रस्तावांना पूर्व संमती देण्यात आली असून त्यापैकी ६४ प्रस्तावांना पूर्ण अनुदान देण्यात आलं असल्याचं, कृषी मंत्री पांडूरंग फुंडकर यांनी काल विधानसभेत सांगितलं. ही योजना बंद केल्याने िद्यापीठाच्या ा उद्योजकांचं नुकसान झाल्याबाबतच्या प्रश्नाला उत्तर देताना, फुंडकर यांनी, या निर्णयामुळे िद्यापीठाच्या ा उद्योगाला चालना मिळणार असल्याचं सांगितलं. योजनेतल्या उर्वरित ४७ प्रस्तावांचं अंशत अनुदान प्रलंबित असून त्यांना नवीन योजनेनुसार अनुदान देण्यात येत असल्याची माहितीही फुंडकर यांनी दिली. **** दूध उत्पादक शेतकऱ्यांच्या दुधाला चांगला दर मिळणं आवश्यक आहे मात्र त्याच वेळेस सहकारी दूध उत्पादक संघही अडचणीत येणार नाहीत यादृष्टीनं हिवाळी अधिवेशन काळातच बैठक घेऊन निर्णय घेतला जाईल, असं आश्वासन मुख्यमंत्री देवेंद्र फडणवीस यांनी काल विधान सभेत या विषयावरच्या लक्षवेधी सूचनेला उत्तर देताना सांगितलं. सहकारी दूध संस्थांनी त्यांच्या प्रशासकीय आणि इतर खर्चावर नियंत्रण न आणता शेतकऱ्याला दुधासाठी मिळणाऱ्या दुधावर नियंत्रण आणणं हे अन्यायकारक असल्याचं ते म्हणाले. ****** औरंगाबाद शहरात सार्वजनिक स्वच्छतागृह बांधण्यासाठी जागेची अडचण असल्याची माहिती, मुख्यमंत्री देवेंद्र फडणवीस यांनी काल विधान परिषदेत एका तारांकित प्रशाला उत्तर देताना दिली. आमदार धनंजय मुंडे, सतीश चव्हाण आणि अमरसिंह पंडीत यांनी यासंदर्भात तारांकित प्रश्न विचारला होता. **** डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकर मराठवाडा िद्यापीठाच्या अधिसभेवर विधीमंडळाचे प्रतिनिधी म्हणून आमदार अमरसिंह पंडीत यांची नियुक्ती करण्यात आली आहे. **** हे बातमीपत्र आकाशवाणीच्या औरंगाबाद केंद्रावरून प्रसारित केलं जात आहे. आमचं हे बातमीपत्र न्यूज ऑन एआयआर डॉट कॉम या संकेतस्थळावरही उपलब्ध आहे. **** नौदलाची ‘आयएनएस कलवरी’ ही पाणबुडी आज पंतप्रधान नरेंद्र मोदी यांच्या हस्ते आज मुंबईत राष्ट्राला अर्पण केली जाणार आहे. डिझेल-इलेक्ट्रिकवर चालणारी ही पाणबुडी आहे. अशा प्रकारच्या आणखी काही पाणबुड्या नौदलाच्या ताफ्यात दाखल होणार असून, त्यातली ही पहिली पाणबुडी आहे. ‘ **** राज्यात काल १० नगरपरिषदा आणि नगरपंचायंतीच्या निवडणुकीसाठीचं मतदान पार पडलं. औरंगाबाद जिल्ह्यातल्या फुलंब्री नगरपंचायतीसाठी ७५ टक्के मतदान तर नांदेड जिल्ह्यातल्या किनवट नगरपालिकेसाठी ६२ टक्के मतदान झालं. या दोन्ही ठिकाणची मतमोजणी आज सकाळी दहा वाजल्यापासून केली जाणार आहे. ***** आणि आता ऐकू या पॉझिटीव्ह इंडिया मोहिमे अंतर्गत एक सकारात्मक ��ातमी….. वाशिम शहरातील तरुण इंजिनिअर अजिंक्य धनंजय गोरे यांनी पंतप्रधान रोजगार निर्मिती योजने अंतर्गत २५ लाख रुपये कर्ज घेऊन कोणार्क ट्रान्सफार्मर ही कंपनी उभी करून स्वतः सोबत नऊ लोकांनाही रोजगार दिला आहे. ऐकूया त्यांची ही यशोगाथा. माझ नाव अजिंक्य धंनजय गोरे, मि वाशिमचा राहणारा आहे महाराष्टृ. मि माझी इंजिनिरिंग ईलेक्टिृकल मुंबईवरणं कंमप्लीट केलेली आहे. इंजेनिरिंग झाल्या नंतर दोन वर्ष मुंबईला ऐका कंपनीमध्ये जॉब केला. जॉब केल्या नंतर मि प्राय मिनिस्टर जनरेट प्रोग्राम अंतरर्गत 25 लाखाच्या लोन साठी डि.आय.सी. मध्ये अप्लाय केल. लोन अप्लाय केल्या नंतर मला 25 लाखाचं लोन शांगसंग झालं. एस.बि.आय. ने मला फंनडिंग केल. लोन मिळाल्या नंतर मि माझे कोनारक् टृांन्सफारमर नावाची कंपनी 5 जानेवारी 2017 रोजी वाशिमला जालू केली. कंपनी चालू केल्या नंतर सद्या तिथे 9 लोकांनां रोजगार मिळतो आहे. अधिक माझ निमिर्तीचं लायसंन जे मला प्राप्त झालेल आहे. त्याचं काम चालू आहे. दुसरी गोष्ट रिंपेरिंगचं महाराष्टृचं इलेक्टीसिटी बोर्डचे आतापरीयंत 50 लाखाचे कामं जे मि पुर्ण केलेलं आहे. आणि माझा जो व्यवसाय आहे तो व्यवस्थित चालू आहे. **** मोहाली इथं झालेल्या दुसऱ्या एकदिवसीय क्रिकेट सामन्यात भारतानं श्रीलंकेवर १४१ धावांनी दणदणीत विजय मिळवला. काल श्रीलंकेनं नाणेफेक जिंकून प्रथम क्षेत्ररक्षणाचा निर्णय घेत, भारतीय संघाला फलंदाजीला बोलावलं. कर्णधार रोहित शर्माची झंझावाती द्विशतकी खेळी आणि श्रेयस अय्यरच्या ८३ धावांच्या बळावर भारतीय संघानं, निर्धारीत ५० षटकात ३९२ धावा करत, श्रीलंकेसमोर विजयासाठी ३९३ धावांचं लक्ष्य ठेवलं. प्रत्युत्तरादाखल खेळण्यास उतरलेल्या श्रीलंकेच्या संघानं आठ गडी बाद २५१ धावा केल्या. एकदिवसीय क्रिकेट कारकिर्दीतलं तिसरं द्विशतक झळकावणारा रोहित शर्मा सामनावीर पुरस्काराचा मानकरी ठरला. तीन सामन्यांच्या या मालिकेत आता दोन्ही संघ एक – एक अशा बरोबरीत असून, मालिकेतला तिसरा आणि अंतिम सामना येत्या रविवारी विशाखापट्टणम् इथं खेळवला जाणार आहे. **** उस्मानाबाद जिल्ह्यातल्या निम्नतेरणा उपसा सिंचन योजनेसाठी ७ कोटी २४ लाख रूपयांचा निधी देण्याची मागणी आमदार सुजितसिंह ठाकूर यांनी जलसंपदा मंत्र्याकडे केली आहे. निम्न तेरणा योजनेचे पाच पंपगृह गेल्या काही दिवसांपासून बंद आहेत, यामुळे लातूर ��णि उस्मानाबाद या दोन्ही जिल्ह्यातल्या सिंचन व्यवस्थेवर परिणाम होत आहे. या निधिमुळे हे पंपगृह चालू होऊन ६ हजार ८९० हेक्टर क्षेत्र ओलिताखाली येईल, असं ठाकूर यांनी मुख्यमंत्र्यांकडे केलेल्या मागणीत म्हटलं आहे. **** परभणी जिल्ह्यातल्या पाथरी इथं अन्न आणि औषध विभागानं टाकलेल्या छाप्यात तिघा जणांच्या घरातून गुटखा, पानमसाला असा एकूण सात लाख ८५ हजार २१० रूपयांचा साठा काल जप्त करण्यात आला. या प्रकरणी तीन जणांविरूद्ध कारवाई करण्यात आल्याचं आमच्या वार्ताहरानं कळवलं आहे. **** उस्मानाबाद जिल्ह्यातल्या ढोकी परिसरातल्या तेरणा सहकारी साखर कारखान्याची निवडणूक घेण्यासाठी आवसायकाची नियुक्ती रद्द करून प्रशासकाची नियुक्ती करावी अशी मागणी राष्ट्रवादी काँगेस पक्षाचे आमदार राणा जगजतसिंह पाटील यांनी सहकार मंत्री सुभाष देशमुख यांच्याकडे केली आहे. *****
0 notes
Text
माझा ‘सेंड-ऑफ’, सौदी येथून
१७ फेब २०१७
आजचा माझा बहुदा, भारताबाहेरचा सहावा सेंड-ऑफ. आजही ६०/७० मराठी दोस्त जमले होते. “ आम्ही तुम्हांला खूप ‘ मिस ‘ करू “ असा एक सूर सर्वांच्या ‘ दोन शब्दांमध्ये ‘ होता. पण खरं औपचारिकता कमी होती, बोलण्यात सर्वांच्या. मनापासून बोलत असावे बहुदा. मी जे काही ‘ थोडं सामाजिक काम केले ‘ त्याचा उहापोह झाला. पण बऱ्याच जनांना आमचं अव्याहतपणे चाललेले प्रवास-प्रयास खूप भावले. एक मात्र नक्की, मी त्यांना प्रवासाची स्वप्न बघायला भाग पाडलं. मला यातच आनंद होता. स्वप्न असल्याशिवाय स्वप्न-पुर्ती होत नाही.
न भुतोनभविष्यती असा गेल्या आठवड्यापासून सौदीत पाऊस पडत आहे ; सगळे रस्ते पाण्याने बहरलेले किवा भरलेले आहेत . अशा परिस्थितीत माझ्या मित्रांनी उल्लेखनीय उपस्थिती दिली. अनेक दिवसांनी - "कुछ तुफानी हो जाये " या वाक्याचा प्रत्यय आला मित्रांना. मुख्य म्हणजे जेव्हा मी ऐकले अशा पावसात गाडी मध्ये मजा आली लोकांना ... तेव्हा वाटून गेले .. प्रत्येक क्षण आपण आनंदाने उपभोगू शकतो . फक्त गरज असते ती इच्छा शक्तीची. गुडघाभर पाण्यातून .. गाडी चालवत !? ती नक्कीच प्रेमाची आणि परंपरेची जाणीव करून देते. पोटभर जेवण, मनसोक्त गप्पागोष्टी आणि दिलेला आदर ... अजून काय हवे असते ‘घरी परतणाऱ्या जोडप्याला‘? सर्वांच्या मनात भावनांची गर्दी झाली असावी. परदेशात चांगले मित्र हीच खरी संपत्ती. मी हि संपत्ती खूप कमावली.
माझ्या मनात चाललेली घालमेल सुशील वळंजू यांनी आपल्या कवितेत मस्त व्यक्त केली. मला ती फार भावली म्हणून येथे उद्धृत करत आहे. हृदयाने विचारलेला प्रश्न आणि बु��्धीने केलेले आचरण – सुंदर कल्पना शक्तीचा अविष्कार. कविता अशी आहे ..
वेळ तुमची नाही संपली , गरज तुमची नाही सरली
आजच्या निरोप समारंभाने तुम्हांला , अखंड मैत्रिची जाणीव दिली
वर्षे अनेक तुमची झिजली , लोभने योजने तुम्ही सोडली
आजच्या निरोप समारंभाने तुम्हांला , नेहमीच्या आपुलकीची ओळख दिली
हृदयाने विचारली , बुद्धीने आचरली !
आजच्या निरोप समारंभाने तुम्हांला , तुमच्या मनाची अपेक्षा दर्शविली
दैदिप्यमान कारकीर्द , चढता यशाचा आलेख
आजच्या निरोप समारंभाने तुम्हांला , अखंड प्रगतीची सोबत दिली
कालाय तस्मै नम: , नमस्कार ऐसा स्वत:
आजच्या निरोप समारंभाने तुम्हांला , तुमचीच नवी ओळख दिली
खूप काही सांगावयाचे होते मला , खूप ऐकावयाचे होते तुमचेही मला
संबधच झाले आता शब्दांपलीकडले , सोडूया स्पर्शाच्या भाषेवर संवाद आपले
मला आत्ता सुरेश भटांच्या ओळी आठवल्या - आयुष्य छान आहे, थोडे लहान आहे...... रडतोस काय वेड्या ? लढण्यात शान आहे... काट्यातही फुलांची झुलती कमान आहे..... उचलून घे हवे ते, दुनिया दुकान आहे.... जगणे निरर्थक म्हणतो तो बेइमान आहे.
मी जेवत असतांना गुलाम हिपेर्गे माझ्या जवळ आला व म्हणाला कि मानकर साहेब मलाही भाषण करायचे होते . मी त्याला म्हणालो ‘ कर मग आत्ता , मी ऐकतो “ . त्याने सांगितलेली गोष्ट त्याच्याच शब्दामध्ये
मराठी ओऍसिस आणि माझं लग्न! - सौदी अरेबियात नोकरीनिमित्त स्थलांतरीत झाल्यानंतर 5 महिने मराठी कल्चरपासून दूर राहिल्यामुळे एक प्रकारची उदासीनता अनुभवत असताना अचानक एके दिवशी वाळवंटात ओऍसिस सापडावा तशीच फिलिंग अल् खोबर मध्ये मराठी मंडळ असल्याचं कळल्यानंतर आली होती. ती फीलिंग सौदीतील जॉब ऑफर लेटर मिळाल्यांनंतर झालेल्या आनंदापेक्षा जास्त आनंद देणारी होती. एवढं आनंदित होण्यामागे कारणही तसंच होतं- माझं जुळत नसलेलं लग्न!
"मुलगी पसंत आहे" असे कळविल्यानंतर मला पुढचा (ठरलेला) प्रश्न असा विचारला जायचा की मी सौदी मध्ये आणखी किती वर्षे राहणार ? त्यांच्यासाठी या प्रश्नाचं खरं आणि खोटं- दोन्ही उत्तरे ऍक्सेप्टेबल नसायची. मुलीच्या पालकांना सतावणारा प्रश्न हा होता की मुलगी इथे वास्तव्यास आल्यानंतर तिला प्रचंड एकटेपणाचा सामना करावा लागेल. माझ्याकडे या प्रश्नावर काही कंविंसिंग असा उपाय नव्हता.
पण "भगवान के घर देर है अंधेर नहीं" या उक्तीप्रमाणे मला मानकर सर आणि मराठी टोस्टमास्टर्स क्लबच्या रुपात ते उत्तर मिळालं आणि माझा (सौदीत असतानाच लग्न करू शकतो) आत्मविश्वास दुणावला! कारण भूतकाळात "लग्नानंतर मी सौदीतच राहणार" या एका (क्षुल्लक!) कारणामुळे चांगल्या (आणि सुंदर!) स्थळांकडून अनेकवेळा नकार पचवावा लागला होता.
मानकर सर आणि इतर क्लब मेंबर्ससह डेझर्ट ट्रेकचा अनुभव घेतल्यानंतर मीही इथे सहकुटुंब राहू शकतो ही शक्यता सत्यात उतरविण्याचा निर्णय पक्का झाला (आणि पुन्हा नव्या उमेदीने "कामाला" लागलो!). सौदी अरेबियासारख्या पुराणमतवादी आणि सोशली रिजीड असलेल्या देशातही मराठी मंडळ आणि मराठी टोस्टमास्टर्स क्लब असणे ही गोष्ट (माझ्या लग्नासाठी) कॅटालिस्ट आणि दिलासा देणारी ठरली.
सुशील यांची कविता आणि गुलामची कथा मी विसरणार नाही. तुम्हालाही हि गम्मत माहित करून द्यावी म्हणून हा ब्लॉग चा पंक्ती प्रपंच. खरंतर सौदी मुळे मी लिहावयास सुरवात केली. इथे सगळं इतकं विचित्र आहे कि तुम्हांला सांगण्यावाचून मी राहूच शकत नाही.
gnub��%�d
0 notes
Text
मित्राच्या प्रेग्नंट बायकोशी माझं प्रेमळ संभोग
मित्राच्या प्रेग्नंट बायकोशी माझं प्रेमळ संभोग
हाय फ्रेंड्स, माझं नाव अनिकेत असून मी 26 वर्ष्या चा हॅन्डसम तरुण आहे. मी पुण्यातील एका रहिवासी भागात वास्तव्यास आहे. मी इथे एका कम्पनीत जॉब ला आहे. माझा एक मित्र पण माझ्या घराशेजारी च राहतो. त्याच 2 वरश्या आधीच लग्न झालं आहे. पण मी मात्र अजून अविवाहितच आहे. तर आज मी पहिल्यांदा च मी आपणांस […]
The post मित्राच्या प्रेग्नंट बायकोशी माझं प्रेमळ संभोग appeared first on Marathi sex stories.
View On WordPress
0 notes
Text
ट्रेन मध्ये पटवलेल्या भाभीची गांड ठोकली
ट्रेन मध्ये पटवलेल्या भाभीची गांड ठोकली
हॅलो मित्रानो, माझं नाव गगन आहे. मी २५ वर्ष्याच्या असून एका प्रायव्हेट कंपनीत जॉब करतो. माझी उंची ५’८” असून माझा लंड ६” चा आहे. या माझ्या लांबसडक लंडाने मी आजपर्यंत खूप बायका झवल्या आहेत. त्या बायकांमधीलच एका भाभीला मी मुंबई ते चेन्नई या ट्रेन मधल्या प्रवासात पटवून रात्री कसा झवलो त्याचीच हकीकत मागच्या कहाणीतून सांगितली […]
The post ट्रेन मध्ये पटवलेल्या भाभीची गांड ठोकली appeared first on Marath…
View On WordPress
0 notes
Text
ट्रेन मध्ये भाभीला पटवून रात्रीला झवलो भाग-2
ट्रेन मध्ये भाभीला पटवून रात्रीला झवलो भाग-2
हॅलो मित्रानो, माझं नाव गगन आहे. मी २५ वर्ष्याच्या असून एका प्रायव्हेट कंपनीत जॉब करतो. माझी उंची ५’८” असून माझा लंड ६” चा आहे. या माझ्या लांबसडक लंडाने मी आजपर्यंत खूप बायका झवल्या आहेत. त्या बायकांमधीलच एका भाभीला मी मुंबई ते चेन्नई या ट्रेन मधल्या प्रवासात पटवून रात्री कसा झवलो त्याचीच हकीकत सांगणार आहे. मी […]
The post ट्रेन मध्ये भाभीला पटवून रात्रीला झवलो भाग-2 appeared first on Marathi sex…
View On WordPress
0 notes
Photo
अंर्तवस्त्र होवून माझी बहिनी ने माझा लंड चोकला-1 मला माहित नाही स्त्रियांच्या अंर्तवस्त्रांचे माझे आकर्षण कधी चालू झाले ते… पण मला आठवते की बारावीनंतर जेव्हा मी पार्ट टाईम जॉब चालू केला त्यानंतरच मला स्त्रियांच्या ब्रेसीयर व पँटीजचे आकर्षण वाटू लागले. मॅगेझीनमधील अर्��नग्न स्त्रियांचे फोटो माझ्या नजरेस पडू लागले तेव्हा माझे लक्ष त्यांनी घातलेल्या अंर्तवस्त्रावरच जास्त खिळे. एखाद्या लेडीज गारमेंटच्या दुकानाजवळून जाता-येताना माझी पाऊले रेंगाळत असे. माझी चोरटी नजर डिस्प्लेमधील अनेक प्रकारच्या ब्रेसीयर, पँटीज वर भिरभिरत असे. वेगवेगळे रंग, डिझाईन आणि पॅटर्न असलेल्या ब्रेसीयर आणि पँटीज मला वेड लावत असत. येता जाता दिसणाऱ्या मुलीं आणि स्त्रियांच्या कपड्यांवरून त्यांनी आत घातलेल्या अंर्तवस्त्रांची कल्पना करणे तर माझा आवडता खेळ होता. त्यांनी वर घातलेल्या टॉप, टि-शर्ट, कुर्ता किंवा ब्लाऊजच्या आतल्या ब्रेसीयरच्या आकाराचा, डिझाईनचा, रंगाचा… पुढून, पाठून किंवा ज्याबाजूने दिसतेय त्या बाजूने मी अंदाज घेत असे. त्यांच्या कपड्याचे मटेरीयल जर थीन असले तर ब्रेसीयरचा आकार व्यवस्थित कळायचा. ब्रेसीयर पुढच्या हूकची की मागच्या हूकची, कपवाली की बीना कपवाली तसेच प्लेन कपड्याची की डिझाईनवाली आणि फूल कपची की हाफ कपची हे मी बरोबर ओळखत असे. आणि जर त्यांच्या खांद्यावर ब्रेसीयरच्या पट्टीचा तसेच ब्लाईजच्या किंवा टॉपच्या दोन बटणामधील गॅपमधून आतल्या ब्रेसीयरचा किंवा पाठीवर ब्लाऊजच्या खालच्याकडेने ब्रेसीयरचा जरा जरी भाग माझ्या नजरेस पडला की मला स्वर्गसुख दिसल्याचा आनंद व्हायचा. मुलींच्या व स्त्रियांच्या नितंबावर आत घातलेल्या पँटीजचा अंदाज मी बरोबर घ्यायचो. जाड्याभरड्या कॉटनच्या साड्यावरून नितंबावर पँटीजचा आकार दिसत नसे पण शिफॉनच्या तलम साड्यावरून नितंबावर पँटीजचा आकार स्पष्ट दिसे. पँटीजच्या शेपवरून ती मुलगी किंवा बाई स्वभावाने कशी असेल याची पण माझी एक थिअरी झाली होती. जर पँटीजच्या लेगची लाईन नितंबाच्या खाली असली म्हणजे पुर्ण नितंब झाकणारी पँटीज असेल तर ती साधी भोळी असणार. अर्ध्या नितंबावर पँटीजची लाईन दिसली की ती थोडी बहूत मॉडर्न असणार. जर पुर्ण नितंब उघडे पडतील अश्यातऱ्हेची पँटीज असेल तर ती भलतीच मॉडर्न असणार याचा अंदाज यायचा. आणि पँटीजचा आकार दिसलाच नाही की समझायचे की कदाचित तिने ‘जी-स्ट्रींग’ घातली असावी किंवा पँटीज घातलीच नसावी. मग ती पक्की झवाडी असावी याची मला खात्री वाटायची. अर्थात! त्यांनी वर घातलेल्या साध्या किंवा मॉडर्न कपड्यावरूनही त्या मुलीचे किंवा बाईचे नेचर कळायचे. कोणी सलवार कमीज, साडी किंवा स्कर्ट घातलेली असेल तर पँटीजच्या कोठल्या भागाचे प्रत्यक्ष दर्शन होत नसे पण जर जीन्स किंवा पँट घातलेली असेल तर कमरेवर पँटीजचा वेस्ट बँड दिसण्याची शक्यता असते आणि पँटीजच्या तेवढ्या दर्शनासाठी मी खूप झ���त असे. अशी जीन्स किंवा पॅन्ट घातलेली मुलगी किंवा बाई कोठे बसलेली असेल तर तिच्या नकळत मी तिच्या पार्श्वभागाचे निरीक्षण करत असे. ती उठताना किंवा बसताना तिच्या पँटीजचा जरासा जरी भाग मला दिसला तरी मला माझ्या प्रयत्नाचे चीज झाल्यासारखे वाटायचे. अशा तऱ्हेने माझे ब्रेसीयर आणि पँटीजचे आकर्षण वाढतच होते. माझ्या या आकर्षणात बाहेर ताकझाक करता करता मी घरात ताकझाक कधी करू लागलो हे मला कळलेच नाही. हो! आता मी माझ्या बहिणीबद्दल बोलतोय… सुरुवातीला माझ्या मनात तिच्या बद्दल किंवा तिच्या ब्रेसीयर, पँटीजबद्दल आकर्षण नव्हते. धुण्याच्या कपड्यात किंवा दोरीवर वाळत घातलेल्या कपड्यात तिची ब्रेसीयर, पँटीज असायची ज्यावर कधी कधी माझी नजर पडायची. पण मला त्यांचे आकर्षण कधी वाटले नाही. कदाचित ती अंर्तवस्त्र माझ्या बहिणीची होती म्हणून किंवा एक भाऊ या नात्याने मी माझ्या बहिणीच्या अंर्तवस्त्राकडे वासनेच्या नजरेने बघू नये असे मला वाटले असावे. पण जेव्हा मी कंप्युटर व इंटरनेट कनेक्शन घेतले आणि त्यावर माझे रात्रीचे गुपचूप नेट सर्फींग आणि चाटींग चालू झाले त्यानंतर माझे विचार बदलत गेले. नेट्वरील सेक्स साईट पाहून, सेक्स कथा वाचून आणि बऱ्याच जणांशी चाटींग करून माझ्या विचारात फरक पडला आणि मी माझ्या बहिणीबद्दल वेगळ्याच दृष्टीने विचार करू लागलो. माझ्या लक्षात आले की माझ्या बहिणीबद्दल वासनेने विचार केल्यावर माझी लैंगीक उत्तेजना पराकोटीला पोहचत असे. तिच्याबद्दल विचार केल्यावर माझा लंड इतका कडक होत असे की तसा कडकपणा इतरवेळी मला जाणवत नसे. हळुहळू मी माझ्या प्रत्येक लैंगीक कल्पनेत आणि स्वप्नात तिचा विचार करू लागलो आणि मला वेगळ्याच लैंगीक सुखाचा अनुभव यायला लागला. माझी बहिण, संगीताताई, बत्तीस वर्षाची होती व माझ्यापेक्षा सहा वर्षाने मोठी होती. गोरी गोरी, ऊंच, ठसठशीत बांधा, आकर्षक चेहरा आणि सेक्सी फिगर… माझ्या सारख्या वासनेने हपापलेल्या मुलासाठी माझी बहिण म्हणजे स्वप्नसुंदरी होती. पण माझ्या या स्वप्नसुंदरीचे दर्शन मला रोज घेता येत नव्हते कारण आठ वर्षापुर्वी तिचे लग्न होवून ती पुण्याला आपल्या नवऱ्याच्या घरी गेली होती. तिला एक मुलगा आणि एक मुलगी होती पण दोन मुलें झाल्यानंतरही तिची फिगर छान राहिली होती. उलट नंतर तर ती जास्तच सेक्सी दिसायला लागली होती. लग्ना आधी संगीताताई साधीच ब्रेसीयर व पँटीज वापरायची. पांढरी किंवा बॉडी कलरची तिची ती अंर्तवस्त्र सेक्सी नसायची त्यामुळेच कदाचित मला त्यांचे आधी कधी आकर्षण वाटले नसावे. लग्नाआधी संगीताताईचे कोणा मुलाबरोबर मैत्री नव्हती की कधी कोणाबरोबर प्रेमप्रकरण वगैरे नव्हते त्यामुळे कदाचित अंर्तवस्त्र ही शृंगारीक वस्त्र नसून आपला प्रायव्हेट पार्ट झाकणारी ��स्त्र आहेत अशी तिची समजूत असावी. पण लग्नाच्या तीन चार वर्षानंतर तिची ब्रेसीयर व पँटीजची चॉईस बदलली. अर्थात! त्यावेळी तिला दोन मुलं झालेली होती आणि त्यानंतर तिची फिगर थोडी बदलली होती (म्हणजे अजून सेक्सी झाली होती). ही गोष्ट पण वाचा : कॉलगर्ल- द मराठी सेक्स कथा माझा असा अंदाज आहे की दोन मुल झाल्यानंतर संगीताताईच्या नवऱ्याचा तिला झवण्याचा इंटरेस्ट कमी झाला असावा म्हणून तिच्यातील आकर्षण वाढावे म्हणून त्याने तिला थोडी सेक्सी अंर्तवस्त्र घालायला सांगितली असावी किंवा तिने त्याला आकर्षीत करण्यासाठी कदाचित थोडी सेक्सी ब्रेसीयर, पँटीज घालायला सुरुवात केली असावी. कारण काहिही असो पण मला मात्र तिच्या बदललेल्या अंर्तवस्त्रांनी जरूर आकर्षीत केले. नंतर ती थोड्या चांगल्या प्रतीची ब्रेसीयर पँटीज घालू लागली. पण तरीही तिने अजून फॅन्सी ब्रा/पँटीज घालायला सुरुवात केलेली नव्हती. अजूनही तिची ब्रा प्लेन आणि पुर्ण कपाचीच असायची फक्त तिने थोडा चांगला शेप आणि कॉटन व्यतिरीक्त इतर मटेरीयलची ब्रा वापरायला सुरुवात केली होती. पँटीजमध्ये तिने डार्क रंग निवडायला सुरुवात केले होते व शेपही थोडा जास्त कटचा वापरायला लागली होती. मला संगीताताईची ती ���ंर्तवस्त्र भलतीच आकर्षीत करत असत. एक तर आधी आधी मी नुसता चित्रातील किंवा दुकानाच्या डिस्प्ले मधील ब्रा/पँटीज पाहून लांबूनच संतुष्ट होत असे पण जेव्हापासून मला संगीताताईची ब्रा/पँटीज प्रत्यक्ष हातळायला मिळू लागली तेव्हापासून माझी कामवासना एका वेगळ्याच लेवलला तृप्त होवू लागली. आणि तिने जेव्हा काळ्या रंगाची ब्रेसीयर/पँटीज वापरायला सुरुवात केली तेव्हा तर मी तिच्या अंर्तवस्त्रांचा ‘दिवाना’च झालो. नव्वद टक्के पुरुषांप्रमाणे मलाही काळी ब्रेसीयर आणि पँटीज फार फार आवडते. जरी संगीताताई पुण्याला रहात असली तरी तिची महिन्यातून एखादी तरी फेरी आमच्या घरी व्हायची. कधी ती एकटी यायची तर कधी मुलांना बरोबर आणायची. आली की कमीतकमी २/३ दिवस तरी तिचे आमच्याकडे रहाणे असायचे. संगीताताई आली की मला दसरा/दिवाळी सण आल्याचा आनंद व्हायचा. तिच्या सेक्सी फिगरचे, भरीव छातीचे आणि मांसल नितंबाचे कामूक नजरेने मला निरीक्षण करायला मिळायचे आणि घरात वावरताना त्यांचे स्पर्शसुखही मिळायचे. पण सगळ्यात जास्त सुख मला तिच्या ब्रेसीयर आणि पँटीजकडून मिळायचे. संगीताताई आलेली असली की सकाळी मी तिची अंघोळ झाल्यानंतरच अंघोळीला जात असे. बाथरूममध्ये पुर्ण नागडा होवून मी धुवायला टाकलेल्या कपड्यातून संगीताताईची वापरलेली ब्रेसीयर, पँटीज काढायचो. प्रथम मी मनसोक्तपणे त्यांचा वास घेत असे. तिच्या ब्रेसीयरला तिच्या घामाचा जो वास येत असे त्याने मी धुंद होत असे. तिच्या पँटीजला तिच्या पुच्चीरसाचा जो वास असे तो मला झिंग आणत असे. मग मी तिची पँटीज माझ्या लंडावर घासत असे व तिची ब्रेसीयर माझ्या तोंडावर ठेवून त्याचे कप चोखत असे. जेव्हा मी तिची पँटीज माझ्या तोंडात घेवून चोखत असे तेव्हा मी अक्ष��श: कामपिपासू होत असे. त्या पँटीजचा तिच्या पुच्चीला झाकत असलेल्या भागावर तिच्या पुच्चीचा रस गळालेला असे ज्याची चव वेगळीच होती. माझ्या कडक लंडावर तिची पँटीज घासून मी कल्पना करे की मी तिला झवत आहे व तिच्या पँटीजवर मी माझे विर्य सत्खलन करून तिची पँटीज ओली करत असे. कधी कधी ताईची छाती मी झवत आहे अशी कल्पना करत करत मी तिच्या ब्राच्या कप मध्ये विर्य सत्खलन करत असे. सत्खलन होवून माझी कामवासना थंड झाल्यावर मी तिच्या ब्रा किंवा पँटीजवरील माझे विर्य पुसून घेत असे आणि मग त्यांना पुन्हा धुण्याच्या कपड्यात पहिल्यासारखे ठेवत असे. अतिरीक्त खबरदारी म्हणून मी त्यावर पाणी टाकत असे जेणेकरून माझ्या विर्याचा ओलसरपणा व चिकटपणा कपडे धुताना कोणाच्या लक्षात न यावा. आमचे घर म्हणजे दोन रूम होत्या. बाहेरची रूम म्हणजे उठण्या/बसण्याची रूम… आम्ही शेवटच्या मजल्यावर रहात असल्यामुळे वर कौलारू छप्पर होते व वरच्या अतिरीक्त ऊंचीचा फायदा घेत आम्ही बाहेरच्या रूममध्ये एक पोटमाळा बनविला होता. आधी हा पोटमाळा अडगळीचे सामान ठेवण्यासाठी वापरला जायचा पण मी कॉलेजमध्ये जायला लागल्यानंतर मी त्याला माझी स्टडी कम बेडरूम बनवले होते. आणि आतली रूम म्हणजे स्वयंपाकघर… आतल्या रूमच्या एका भिंतीला किचन प्लॅटफॉर्म होता आणि दुसऱ्या कोपऱ्यात संडास बाथरूम होते. संडास बाथरूमच्या एरीयात वरती दोऱ्या बांधलेल्या होत्या ज्यावर कपडे वाळत घातले जायचे. ही गोष्ट पण वाचा : माझी मावशी आणि मामी चा बॉल मिनी दाबला दुपारच्यावेळी जर मी घरात असेल तर त्याचा चांगलाच फायदा उठवायचो. सगळे डुलकी घेत आहेत याची खात्री करून घेवून मी संडास/बाथरूमच्या कोपऱ्यात जायचो. मग पटकन उडी मारून दोरीवर वाळत घातलेली संगीताताईची ब्रेसीयर किंवा पँटीज गुपचूत काढून घ्यायचो आणि तडक संडासात घुसायचो. मग तिची ती पँटीज किंवा ब्रेसीयर घेवून मी त्यांना कुरवळायचो, त्यांचा वास घ्यायचो, त्यांना चोखायचो. मग लंडाभोवती गुंडाळून लंड हलवायचो. त्याच्यावर माझे विर्य न उडण्याची काळजे घेत मी मूठ मारून विर्यसत्खलन करायचो. मग माझे झाले की पुन्हा बाहेर येवून पटकन उडी मारत ती ब्रा किंवा पँटीज दोरीवर टाकायचो. त्या दोरीवर ताईची अंर्तवस्त्र नेहमी कोपऱ्यातल्या भागात असायची तेव्हा यदा कदाचीत कोणी आतल्या रूममध्ये असले तरी त्यांना मी उडी मारलेली सहसा दिसू शकत नव्हते. आणि कोणी जर समोरच असेल तर मग मी ती अंर्तवस्त्र माझ्या शॉर्टच्या खिश्यातच ठेवत असे व नंतर जसा चान्स मिळेल तसे पुन्हा दोरीवर टाकत असे. बाहेरच्या रूममधील पोटमाळा म्हणजे माझा बेडरूम होता. माझा कॉम्प्युटर तेथेच होता तेव्हा रात्री उशीरापर्यंत मी इंटरनेटवर चाटींग करत असायचो व ऍडल्ट साईट सर्फींग करत रहायचो. कंटाळा आला की मी तेथेच टाकलेल्या बेडवर झोपायचो. माळ���याच्या ओपनींगला दरवाजा होता जो मी बंद केला की मला चांगली प्रायवसी मिळायची. एकदा खाली सगळ्यांना झोप लागली की कोणाला कळायचे नाही की मी वर जागा आहे की काय करतोय ते… गोष्ट आता कंटिन्यू आहे ….पुढच्या गोष्ट वाच्न्य साठी इते क्लिक करा… The post अंर्तवस्त्र होवून माझी बहिनी ने माझा लंड चोकला-1 appeared first on Mastaram.Net.
0 notes
Text
उत्स्पुर्त प्रतिक्रियांचे वेध
माझ्या व्यावसायिक आयुष्यात भूकंप झाला असे म्हणता येईल. सौदीतील ��द्यस्थिती लक्षात घेऊन माझ्या अरब मालकाने ‘दुकान’ बंद करण्याचे ठरवले. याचा परिणाम ? – आमच्या सगळ्यांच्या नौकऱ्या गेल्या (हो). मला हि (दुखद)बातमी आत्मस्वकीयांना आणि मित्रांना एकाच वेळी सांगायची होती. जेणेकरून ‘अफवांचे‘ पिक येऊ नये आणि ‘गोस्सीप‘ टाळले जावे हिच्छा. हल्ली सगळे(जन) व्हात्स-अपला वाहिलेले अथवा लटकलेले असतात म्हणून मी तोच आधार घेतला व बातमी ‘ पसरवून’ टाकली, किंबहुना ‘प्रसूत’ केली. माझा मेसेज ....
Dear Friends,
On 1st Jan 2017, my Arab Owner indicated his impulsive decision to close the construction wing of his business ( after getting cancellation of Govt Order of 80 M ) He gave Sr Mgt two options – Option 1 – Exit with Full Settlement of Dues or Option 2 – Stay & perish with uncertainty. Ball was in our court. I choose to EXIT. We, will be EXITING sometime in Feb 2017. I hope the situation is blessings in disguise. Like Demonetization, I don’t know what’s ahead!
I and Ulka appreciates your friendship, association, support you have rendered so far.
Thanks MANKAR & ULKA
बऱ्याच लोकांकरिता हा एक शॉक होता कारण मानकर बाबत असे काही घडेल अशी जरा सुद्धा शंका त्यांना नसावी. दुसरं कारण, बहुदा, मी ज्या पद्धतीने बातमी वितरीत केली ते असावं. काहीही आडपडदा न ठेवता निसंदिग्ध विवरण. आत्तापर्यंत बरेच लोक गेले, पण इतकं स्पष्टपणे कोणीही व्यक्त झालं नव्हतं. मला आयुष्यात स्पष्ट-उक्ती आणि पारदर्शकता हवी असते आणि ती लवकरात लवकर मिळाली तर फार बऱ! मनातलं सांगायचं आणि मोकळं व्हायचं ! पुढचे मार्ग लवकर सुचतात ! आणि लपवून काय उपयोग काय? परिस्थिती बदलणार थोडीच?
असं काही अचानकपणे समजलं कि लोक / नातेवाईक उत्स्पुर्तपणे पतिक्रिया देतात. त्या प्रतिक्रिया माझ्याकरिता फार महत्वाच्या आहेत. कारण त्याच खरं ‘अत्यंत प्रामाणिक‘ असतात. विचार करून दि��ेली प्रतिक्रिया ‘सावध’ असते, दुसर्याला काय वाटेल याचा त्यात खूप विचार असतो. आणि म्हणूनच तश्या प्रतिक्रिया खुपश्या ‘कमी-खर्या’ असतात. अलंकारिकच जास्त. भावनांना वाव कमी. आपण सर्वांना खूप दिवसांपासून / वर्षांपासुन ओळखत असतो आणि एक ‘औपचारिक‘ संबंध ठेवत असतो. आपण समोरच्याच्या मनात नेमकं कोणत्या कोपऱ्यात असतो हे समजत नाही. पण नेमक्या अशा ‘अपघाताच्या’ क्षणी आपले मित्र/मैत्रीण/नातेवाईक ज्या काही प्रतिक्रिया देतात त्यावरून बरंच काही आकलन होते. प्रत्येकजण आपल्याकडे किती वेगळ्यावेगळ्या ‘अंशाने‘ बघत असतो हे बघून मजा येते. प्रत्येक प्रतिक्रियेचा आपण आपला अर्थ काढावा असं मला वाटतं. मात्र प्रतिक्रिया मनावर फार मनावर घेऊ नये, काही अपवाद वगळता. खरतरं त्या आस्वाद घेतल्यानंतर लगेच विसरून जाव्या. त्याचा कदापि आपल्या मनावर ‘बोजा‘ होता कामा नये. कोणी काय प्रतिक्रिया दिली याच्यावर आपलं पुढील वागणं अवलंबून असता कामा नये. माझा समाजात चांगला वावर असल्याने मला हा ‘ मनाचा ‘ खेळ करायला / बघायला आवडतं.
बातमी कळल्यावर बऱ्याच प्रतिक्रिया आल्या. बहुतांशी ‘औपचारिक’ होत्या. पण काहीश्या गमतीदार होत्या, काही उद्बोधक होत्या तर काही गंभीर होत्या. सांगतोच आत्ता तुम्हांला, वानगीदाखल !
उल्काच्या मैत्रिणीची प्रतिक्रिया “ उल्का तू जाणार हे कळल्यावर आत्ता आमची एक चांगली ‘कंपनी’ जाणार याची खंत मनात घर करून बसली. तुमचा जॉब गेला, आत्ता तुमचं कसं होणार? असा विचार सुध्दा नाही आला मनात “.
किरण, अमित, झुबेर यांनी माझा ‘अप्लिकेशन‘ ताबडतोब मागून घेतला आणि आपल्या ‘ मानवी संसाधन ‘ विभागाकडे पाठवला. मीहि तो तत्परतेने पाठवला. खरतरं मी पहिल्यांदा ‘करू कि नको‘ या मनस्थितीत आहे. मी कुणालाही, माझ्या करिता नौकरी बघ, असं सांगणार नाही. आयुष्यात प्रथमच मी अशा अवस्थेत होतो. पुढचा मोठा जॉब मिळाल्याशिवाय मी मागचा दरवाजा बंद करत नसे. पण यावेळची परिस्थिती वेगळी आहे. घरी जाण्याकडे कल जास्त.
एकाने माझे ज्ञानवर्धन केले. म्हणे कि ‘ माझ्या जाण्याने महाराष्ट्र मंडळात एक पोकळी निर्माण होईल ‘. मी त्याच्या विनोदावर हसलो आणि म्हणालो – असं काही नसतं ��े. अ गेला कि ब येतो .. आणि ब गेला कि क येतो. कोणीतरी पोकळी भरून काढतोच. फक्त कार्यपद्धतीत थोडासा बदल होतो. आणि बदल विकासासाठी चांगला असतो.
सतीशने माझे अभिनंदन केले, या सोनेरी पिंजऱ्यातून सुटका करून घेतल्या बद्दल. हा पिंजरा अतिशय सुंदर आहे, माणूस खूप सुखी असतो. जर तुम्ही वरच्या हुद्यावर काम करत असाल तर ९५% पगाराची बचत होते. आणि म्हणूनच सामाजिकदृष्ट्या / कौटुंबिकदृष्ट्या कितीही गैरसोय झाली तरी माणूस पिंजरा सोडायला तयार नसतो.
शीतल / प्राची विचारतात कि काका दुसरा जॉब का नाही बघत, त्यांना सहज मिळेल !? गमंत वाटली मला त्यांच्या विचारांचं! बऱ्याच मित्रांना माझा निर्णय धाडशी वाटला, माझ्या धाडशी प्रवासासारखा. त्यांनी आणखी एका धाडसाची अपेक्षा केली.
अरविंद म्हणले – मानकर तुम्हांला ओळखणाऱ्या ९० टक्के लोकांना तुमचा हेवा वाटत असेल. तुमचा जॉब, तुमचं मराठी मंडळातील पुढारीपण, तुमचे प्रवास, तुमची एकंदरीत आयुष्य जगण्याची पद्धत हे सर्व इतकं भन्नाट आहे कि तुमचा हेवा करण्यावाचून पर्याय नाही.
एक उल्काची मैत्रीण स्वतः बद्दल सांगत होती. ती म्हणते - उल्का आमचं निम्मं सामान बांधून तयार आहे. कंपनीने सांगितलं ‘जा’, कि निघायचं. माझ्या सासूबाई , ७५ वर्षे, तर केव्हापासून वाट बघत आहे. फोन केला कि विचारतात ‘सांगितलं कारे तुमच्या कंपनीने कि जा आत्ता म्हणून‘ !
सर्व अनिवासी भारतीय सध्या एका विचित्र अवस्थेतून जात आहेत. देशाचा धंदा मुळात निम्म्यावर आला आहे आणि खर्च वाढत आहेत. त्यातच सरकारला सौदी लोकांना जॉब्स देण्यावाचून पर्याय नाही. नाहीतर ‘अराजक; माजण्याची शक्यता. तशी परिस्थिती राजाला परवडणार नाही. सौदी हा देश एका आगळ्यावेगळ्या ‘करारानुसार‘ चालला आहे, धार्मिक पगडा राजकारणावर आहे. मला वाटतं जे काही घडत आहे ते अतिशय नैसर्गिक आहे. आपण ‘उपरे’ आहोत, इथे, कायमच.
पण मला आणखी एक गंमत सांगावीशी वाटते. काही परिचितांनी प्रतिक्रियाच दिल्या नाही. मनात विचार आला, असं कसं झालं. खरतरं हि सगळी मनातील वादळे तत्कालिक असतात मित्रासांठी. प्रतिक्रया व्यक्त झाली कि क्षमतात. अगदी वाळवंटातील वाळूच्या वादळांसारखी. पण या वादळांचा दीर्घ परिणाम आपल्या जवळचे नातेवा��क, सून/मुल, नात/नातू, आई/वडील, सख्खा भाऊ/बहिण, यांवर जास्त होतो. आपण ‘त्यांच्यात’ जाणार हि कल्पना ते कशी स्वीकारतात हे बघणं अपरिहार्य आहे.
-खरं तर आपलं माणूस आर्तपणे आपल्याला साद घालतंय हे आपल्या गावीच नसतं. ह्या आपल्या माणसांमध्ये भाऊ, बहिण, मित्र, आई, वडील बऱ्याचदा पोटची मुलंही असू शकतात... त्यांची आर्त साद आपल्याला ऐकूच येत नाही …. म्��णजे ते पोटतिडकीने साद घालतात आणि आपण म्हणतो …'थांब मला जर करिअर करुदे.... थांब जरा मला आता घर घ्यायचय... थांब जरा मला आता कार घ्यायचीय … थांब जरा मला आता जमिनीचा तुकडा ….' आणि मग ही जंत्री वाढतच जाते. त्यांची सहन शक्ती संपते … ते त्यांचं वेगळं विश्व तयार करतात... त्या विश्वात आपल्याला स्थान नसतं... आपल्या ते गावीही नसतं …. आपण फार एकटे झालेले असतो.... !!
- आणि असं होऊ नये असं वाटत असेल तर? निघा आत्ता !
साकेत, मुलगा, म्हणतो “बाबा बिनधास्त या! लवकर या“. गेल्या १७ वर्षापासून मी त्याची मानसिकता घडवत होतो. नेहमी सांगायचो ‘देशाबाहेर अनिश्चितता फार असते. मी कधीही परत येऊ शकतो’. मागच्या फोनमध्ये नातवंडे विचारात होती, बाबा तुम्ही कधी येणार ? त्यांना कळलेलं दिसतं.
सुनेचा उल्काला एक प्रश्न , “ आई तुम्ही एवढं समान कसं आणणार ? “
माझा सख्खा लहान भाऊ, दत्ता, सांगत होता कि ‘ नाईलाज असेल तरच परत फिर. २/३ वर्षे अजून खेचता आलं तर बघ. तुझ्यात अजूनही उमेद आहे आणि पैसे कमावण्याची ताकद आहे. भारतातील, नासिकमधील परिस्थिती अत्यंत दाहक आहे. फक्त एक बघ. नवीन जॉब मिळाला कि आधीच २ महिने सुट्टी घेऊन इकडे येऊन एकदा चांगली तब्बेत तपासून घे’.
माझा पुतण्या, सारंग, काही दिवस सौदीत होता. त्याला जेंव्हा समजलं तेव्हा त्याची प्रतिक्रिया फार बोलकी होती – तुमची ‘घरवापसी‘ मोदीने दिलेल्या हाकेला प्रतिसाद आहे असे मी समजतो. तुमच्या आईला खूप आनंद होईल तुम्ही परत आल्याचा. मला, तुम्हांला १९९९मध्ये, दिलेला “ निरोप – आशीर्वाद ‘ चांगला आठवतो. आत्ता या लवकर.
या विरुद्ध सल्ला माझा मोठा चुलतभाऊ राजू याने दिला. फार्मासिस्ट आहे तो आणि नु��तीच बायपास झाली आहे. तो सांगतो, दादा आपल्याला कुठे थांबायचं ते समजायला हवं. तुझा २/३ वर्षे आधीच थांबायचा निर्णय नक्कीच स्वागतार्यः आहे. ये लवकर. बसू एकदा !?, बोलू आयुष्यावर काही.
----------------
ब्लोग लिहित असतांना उल्का विचारते, कांचन जेवायला बोलवत आहे, उद्या संध्याकाळी. काय सांगू तिला?. मी म्हणालो ‘येतो म्हणून सांग’. आत्ता बरेच मित्र ‘निरोपाचे जेवण’ देण्यासाठी बोलावतील. त्याच त्याच गप्पागोष्टी होतील.
कालच एकाकडे जेवायला गेलो होतो. त्याने एक प्रश्न विचारला – आत्ता पुढे काय प्लान? उतर्राधाखल मी विनोद केला – सकाळी एकदा आणि संध्याकाळी एकदा पैसे मोजायचे आणि शांत झोपायचं? काहीच करायचं नाही! ‘उत्तर’ आयुष्य जगण्यासाठी ‘अजेंडा’ असलाच पाहिजे असं काही नाही. माझा स्वभाव आणि व्यवसाय त्याला चांगला माहित असल्याने त्याने प्रती-उत्तर दिले – साहेब तुम्ही शांत काही बसणार नाही. आणि पैशाच्या बाबतीत सांगायचं तर, तुम्ही मोजण्यासाठी ‘सुट्टे’ पैसे ठेवलेले नसणार, सगळे गुंतवलेले असणार !
सध्या मी एका अनिश्चितते मधून जात आहे. आणि हि अवस्था मला नेमकी आवडत नाही. उल्काचा सर्व वेळ कोणत्या वस्तू घेऊन जायच्या आणि कोणत्या .... यात जात आहे. माझ्या मनात वादळ उमटलं होतं. आत्ता मी वादळानंतरची अवस्था अनुभवत आहे. काय होणार / काय होणार नाही याबाबतीत साशंक आहे. पण कितीही झाले तरी मी एक प्रवासी आहे. अरब देशात एक प्रवासी म्हणून आलो होतो. खर तर मला ‘हाजी मानकर’ असं नक्की म्हणता येईल. संपूर्ण नाही. पण मी अर्धा हाजी नक्की आहे. सांगेन नंतर कधीतरी, माझे हे न सांगितलेले हाजी-पुराण. प्रवाश्याने एका ठिकाणी जास्त थांबू नये अशी मनाची समजूत घालतोय. I����c
0 notes