#منشاپسته

[iranpesteh-blog]

اظهار نظر متأخران در مورد منشأ درختان پسته

تاریخچه پسته

محل پیدایش پسته پسته گیاهی است که از دیرباز در نقاط مختلف ایران مورد کشت و پرورش قرار می گرفته است. جنگل های وحشی و خودروی پسته در ناحیه شمال شرقی ایران و نواحی هم مرز با ترکمنستان و افغانستان پیشینه ای باستانی دارد و تصور می رود که درخت پسته حدود 4ـ3 هزار سال قبل در ایران اهلی شده و مورد کشت و کار قرار گرفته است. سبزوار و سرخس را از قدیمی ترین مناطق کشت پسته می دانند. سابقه کشت پسته در دامغان، سمنان و قزوین را به قرن هفتم هجری و در استان کرمان به قرن دوازدهم هجری نسبت می دهند.

تاریخچه پسته کشت پسته در سایر نقاط ایران سابقه 200 ـ 150 ساله دارد. علیرغم سابقه طولانی کشت پسته ایران، پسته کاری در دهه های اخیر توسعه بیش از پیش فزاینده ای داشته است. در مورد مبدأ اصلی درختان پسته در منابع اظهار نظرهای متفاوتی شده است. در این منابع سرزمین های بسیاری به عنوان رویشگاه اصلی اولین درختان پسته معرفی می گردد. در برخی از این مناع از سرزمین های با اسامی آسیای مرکزی، خاورمیانه و خاور نزدیک به عنوان مبدأ اولیه درختان پسته یاد می شود؛ در حالی که اسامی فوق محدوده جغرافیایی کاملاً دقیقی را مشخص نمی کند. در بعضی از منابع از یک یا چند سرزمین به عنوان خاستگاه اولیه درختان پسته نام برده شده است که از جمله آن ها ایران، افغانستان، ترکستان، آسیای صغیر، سوریه (شام) و فلسطین می باشند. پاره ای هم سواحل مدیترانه و مخصوصاً کرانه های فوق در قاره آسیا و در فاصله بین کرانه رود جیحون (در شرق) تا سواحل دریای مدیترانه (در غرب) که مسافتی حدود 6000 کیلومتر داشته و در عرض شمالی 32 تا 40 درجه واقع شده است، را معرفی نموده اند. محمد ابن جریر طبری (قرن سوم هجری قمری) پیدایش پسته را با استقرار حضرت آدم در کره زمین هم زمان دانسته و نوشته است: «گویند میوه هایی که خداوند هنگام هبوط به آدم داد سی جور بود: ده نوع میوه پوست دار، ده نوع میوه هسته دار و ده نوع میوه بی پوست و بی هسته بوده، میوه های پوست دار  شامل: گردو، بادام و پسته و غیره» می باشد.

درخت پسته مسعودی، جهانگرد و مورخ مسلمان، نیز در سال 322 ه.ق در مروج الذهب و معادن الجواهر پسته را ره آورد حضرت آدم از بهشت دانسته و نوشته استک «چون آدم از بهشت برون شد مشتی گندم و سی شاخه از درختان بهشت همراه داشت که از آن جمله میوه های پوست دار مانند بادام و فندق و پسته و غیره بود». در تورات نیز از پسته سخن به میان آمده است. در باب 43 از سفر پیدایش گفته شده است که «یعقوب هنگام فرستادن فرزندانش به دربار یوسف حاکم، توصیه می کند که از محصولات سرزمین خود به عنوان ارمغان برایش ببرند. در زمره این پیشکش ها از عسل، کتیرا و پسته نام برده شده است. درباره محل پیدایش پسته، منابع مختلف نظرهای گوناگون بیان می کنند: یک نویسنده فرانسوی آن را بومی ایران، عربستان و سوریه دانسته است. دانشنامه بریتانیکا پسته را بومی ایران می داند، دانشنامه آمریکانا پسته را از آسیای غربی می داند. لاروس آن را به آسیای صغیر نسبت می دهد، در کتاب دانشنامه فارسی خاورمیانه و نواحی مدیترانه و در کتاب المنجد از ترکستان به عنوان زادگاه پسته یاد کرده اند. کاردوو (دانشمند فرانسوی) می گوید پسته بومی ایران و عربستان و سوریه است. در دایره المعارف ها نظریات مختلفی در این ارتباط ابراز شده است: در دایره المعارف برینتمیگت پسته بومی ایران، دایره المعارف آمریکانا آسیای غربی، لاروس آسیای صغیر، دایرعه المعارف فارسی خاورمیانه و نواحی مدیترانه و در کتاب المنجد ترکستان به عنوان منشأ درخت پسته معرفی شده است. Read the full article

[iranpesteh-blog]

اظهار نظر متأخران در مورد منشأ درختان پسته

تاریخچه پسته

محل پیدایش پسته پسته گیاهی است که از دیرباز در نقاط مختلف ایران مورد کشت و پرورش قرار می گرفته است. جنگل های وحشی و خودروی پسته در ناحیه شمال شرقی ایران و نواحی هم مرز با ترکمنستان و افغانستان پیشینه ای باستانی دارد و تصور می رود که درخت پسته حدود 4ـ3 هزار سال قبل در ایران اهلی شده و مورد کشت و کار قرار گرفته است. سبزوار و سرخس را از قدیمی ترین مناطق کشت پسته می دانند. سابقه کشت پسته در دامغان، سمنان و قزوین را به قرن هفتم هجری و در استان کرمان به قرن دوازدهم هجری نسبت می دهند.

تاریخچه پسته کشت پسته در سایر نقاط ایران سابقه 200 ـ 150 ساله دارد. علیرغم سابقه طولانی کشت پسته ایران، پسته کاری در دهه های اخیر توسعه بیش از پیش فزاینده ای داشته است. در مورد مبدأ اصلی درختان پسته در منابع اظهار نظرهای متفاوتی شده است. در این منابع سرزمین های بسیاری به عنوان رویشگاه اصلی اولین درختان پسته معرفی می گردد. در برخی از این مناع از سرزمین های با اسامی آسیای مرکزی، خاورمیانه و خاور نزدیک به عنوان مبدأ اولیه درختان پسته یاد می شود؛ در حالی که اسامی فوق محدوده جغرافیایی کاملاً دقیقی را مشخص نمی کند. در بعضی از منابع از یک یا چند سرزمین به عنوان خاستگاه اولیه درختان پسته نام برده شده است که از جمله آن ها ایران، افغانستان، ترکستان، آسیای صغیر، سوریه (شام) و فلسطین می باشند. پاره ای هم سواحل مدیترانه و مخصوصاً کرانه های فوق در قاره آسیا و در فاصله بین کرانه رود جیحون (در شرق) تا سواحل دریای مدیترانه (در غرب) که مسافتی حدود 6000 کیلومتر داشته و در عرض شمالی 32 تا 40 درجه واقع شده است، را معرفی نموده اند. محمد ابن جریر طبری (قرن سوم هجری قمری) پیدایش پسته را با استقرار حضرت آدم در کره زمین هم زمان دانسته و نوشته است: «گویند میوه هایی که خداوند هنگام هبوط به آدم داد سی جور بود: ده نوع میوه پوست دار، ده نوع میوه هسته دار و ده نوع میوه بی پوست و بی هسته بوده، میوه های پوست دار  شامل: گردو، بادام و پسته و غیره» می باشد.

درخت پسته مسعودی، جهانگرد و مورخ مسلمان، نیز در سال 322 ه.ق در مروج الذهب و معادن الجواهر پسته را ره آورد حضرت آدم از بهشت دانسته و نوشته استک «چون آدم از بهشت برون شد مشتی گندم و سی شاخه از درختان بهشت همراه داشت که از آن جمله میوه های پوست دار مانند بادام و فندق و پسته و غیره بود». در تورات نیز از پسته سخن به میان آمده است. در باب 43 از سفر پیدایش گفته شده است که «یعقوب هنگام فرستادن فرزندانش به دربار یوسف حاکم، توصیه می کند که از محصولات سرزمین خود به عنوان ارمغان برایش ببرند. در زمره این پیشکش ها از عسل، کتیرا و پسته نام برده شده است. درباره محل پیدایش پسته، منابع مختلف نظرهای گوناگون بیان می کنند: یک نویسنده فرانسوی آن را بومی ایران، عربستان و سوریه دانسته است. دانشنامه بریتانیکا پسته را بومی ایران می داند، دانشنامه آمریکانا پسته را از آسیای غربی می داند. لاروس آن را به آسیای صغیر نسبت می دهد، در کتاب دانشنامه فارسی خاورمیانه و نواحی مدیترانه و در کتاب المنجد از ترکستان به عنوان زادگاه پسته یاد کرده اند. کاردوو (دانشمند فرانسوی) می گوید پسته بومی ایران و عربستان و سوریه است. در دایره المعارف ها نظریات مختلفی در این ارتباط ابراز شده است: در دایره المعارف برینتمیگت پسته بومی ایران، دایره المعارف آمریکانا آسیای غربی، لاروس آسیای صغیر، دایرعه المعارف فارسی خاورمیانه و نواحی مدیترانه و در کتاب المنجد ترکستان به عنوان منشأ درخت پسته معرفی شده است. Read the full article