#تزریق آنزیم بینی

[iranmedicalhome]

همه چیز درباره آنزیم بینی

نواحی که آنزیم به بینی تزریق می شود

نواحی که در فرایند غیر جراحی به آن آنزیم تزریق می‌شود عبارتند از پل بینی، نوک بینی، گوشه‌های بینی، به طور کلی آنزیم به هر نقطه‌ای تزریق خواهد شد تا در بینی تقارن ایجاد شود. با تزریق آنزیم به بینی مشکلات زیر را برطرف خواهید کرد:

از بین بردن برآمدگی‌های کوچک بر روی بینی

برجسته کردن نوک بینی

حجم دادن به بینی استخوانی

بالا بردن نوک بینی

اگر کمی برجستگی بر روی پل بینی دارید استفاده از روش تزریق یا روش غیر جراحی در تغییر شکل بینی بسیار موثر خواهد بود.

مراقبت های قبل و بعد از تزریق آنزیم بینی

مراقبت‌های قبل و بعد از انجام تزریق نقشی کلیدی در نتیجه کار و روند بهبودی شما دارد. دستورالعمل‌هایی برای بعد و قبل از ترزیق آنزیم بینی وجود دارد که شما باید آن‌ها را رعایت کنید.

قبل از تزریق:

از یک هفته قبل از تزریق آنزیم از مصرف قرص آسپرین، داروهای ضد التهاب (مانند ایبوپروفن) ، ویتامین E و سایر مکمل‌های رقیق‌کننده خون خودداری کنید. اگر از این گروه داروها استفاده کرده‌اید حتما این مورد را به پزشک خود اطلاع دهید.

از چند هفته قبل از تزریق آنزیم، مقدار زیادی سبزیجات بخورید تا سطح ویتامین K خود را تقویت کنید.

قبل از تزریق حتما یک وعده غذا بخورید اما پرخوری نکنید، چون ممکن است دچار حالت تهوع شوید. همچنین مقدار زیادی آب بنوشید.

بعد از تزریق:

۲۴ ساعت بعد از تزریق به صورت خود آب نزنید.

به هیچ عنوان به بینی خود دست نزنید.

داروهای تجویزی پزشک را مصرف کنید.

تا چند روز به شکم و پهلو نخوابید.

هزینه آنزیم بینی

هزینه آنزیم بینی به فاکتور‌های مختلفی بستگی دارد. تعداد جلسات و مقدار آنزیم مصرفی از جمله فاکتورهای تعیین‌کننده هزینه آنزیم بینی در کلینیک های معتبر تهران هستند. شما باید توجه داشته باشید که تزریق آنزیم بینی یک فرایند کاملا مهارتی است چرا که باید به نحوی تزریق شود که تعادل و هماهنگی بینی در مقایسه با سایر اجزا بهم نخورد. بنابراین شما باید به کلینیک‌های معتبر مراجعه کرده و زیر نظر پزشکان حرفه‌ای و با تجربه تزریق آنزیم بینی را انجام دهید. خانه پزشک ایرانیان از جمله مجله‌های پزشکی و سلامت معتبر است که خدمات و اطلاعات زیادی را در زمینه زیبایی ارائه می‌دهد و شما عزیزان می‌توانید با مراجعه به این مجله، اطلاعات مفیدی در زمینه مورد نظر خود، کسب کنید.

https://iranmedicalhome.com/%d8%a2%d9%86%d8%b2%db%8c%d9%85-%d8%a8%db%8c%d9%86%db%8c/

[sibdoon]

خطرات ناشی از کار با مواد شیمیایی در منزل

خطرات ناشی از کار با مواد شیمیایی در منزل

در زندگی کنونی، همه ما روزانه با مواد شیمیایی گوناگونی از قبیل حشره کش ها ، شوینده ها ، وایتکس ، ضد عفونی کننده و … در تماس هستیم. اما اکثریت ما از مخاطرات، استفاده غلط و تماس با این مواد آگاهی نداریم و گاهی این عدم آگاهی از نحوه مصرف، باعث به وجود آمدن خطرات جبران ناپذیری برای ما و اطرافیانمان می شود. در ادامه برای آگاهی از توصیه های مراقبتی لازم، با سیب دون همراه باشید.

توصیه های مراقبتی برای کار کردن با پودرهای شیمیایی

در صورت امکان، ماده شیمیایی مورد نیاز به صورت محلول های آماده خریداری شود. در صورت امکان، پودر موردنظر به شکل بسته بندی شده و با وزن مشخص در ویال ها یا شیشه های در بسته ای که بتوان حلال را به داخل آن تزریق کرد، تهیه گردد.

در صورتی که توزین پودر شیمیایی در فضای آزمایشگاه باید انجام شود، نکات زیر رعایت گردد. الف- در صورت امکان از ترازویی که در محفظه سربسته است استفاده شود، تا گردوغبار در هوا پخش نشود. ب- در صورت امکان با انتقال ترازو به هود شیمیایی یا هود بیولوژیک، توزین در زیر هود انجام گیرد. ج- از ریختن یا پاشیدن پودر هنگام توزین اجتناب شود.

همیشه هنگام کار با مواد شیمیایی خطرناک، از تجهیزات محافظت شخصی ازقبیل عینک،ماسک و دستکش استفاده شود. بعد از اتمام کار، سطوح آغشته به مواد شیمیایی را به طرز صحیح تمیز کنید. تمیز نگه داشتن سطوح کار علاوه بر این که خطر سرایت مواد به دیگران را کاهش می دهد، از ایجاد خطا در سایر آزمایش ها نیز می کاهد.

توصیه های مراقبتی در حمل و نقل مواد شیمیایی

در صورت استفاده از ظروف شیشه ای برای حمل و نقل مواد، در آن باید محکم و غیر قابل نشت بوده و در یک ظرف نشکن دیگری قرار داده شود.

در صورت امکان، حمل و نقل مواد شیمیایی با وسایل حمل و نقل عمومی انجام نشود.

توصیه های مراقبتی در انبار کردن مواد شیمیایی

از مواد شیمیایی که به شیوه ناصحیح در کنار همدیگر نگهداری می شوند ممکن است با همدیگر واکنش داده و محصولات خطرناک تولید کنند.

از نگهداری اسیدها در مجاورت بازها یا فلزات فعال مانند سدیم، پتاسیم و منیزیم خودداری کنید.

از نگهداری جامدات یا اسیدهای اکسید کننده در مجاورت اسیدهای آلی و مواد قابل اشتعال اجتناب کنید.

از نگهداری موادی که با آب واکنش می دهند در اطراف سینک دستشویی یا نزدیکی محلول های آبی خودداری کنید.

از نگهداری اسیدها در مجاورت موادی که در تماس با آنها گازهای سمی تولید می کنند، اجتناب کنید (مانند سدیم سیانید، سولفید آهن).

نکات ضروری برای کاهش عوارض تنفسی مواد شیمیایی

عوارض تنفسی مواد شیمیایی

پیشنهاد می شود از مواد شوینده و و پاک کننده ای استفاده شود که آسیب کمتری می رسانند، به طور مثال استفاده پودرهای شوینده ای که آنزیم هم دارند، بسیار ایمن تر از استفاده از مواد سفید کننده ای است که بخار دارند.

از پاک کننده های استاندارد استفاده کنید.

از مصرف مواد شوینده و پاک کننده ها در فضاهای بسته خودداری کنید.

بخار متصاعد شده از ترکیب جوهرنمک و وایتکس بسیار برای چشم، پوست و ریه خطرناک است. از ترکیب این دو ماده جدا بپرهیزید (به ویژه خانم های خانه دار).

بهتر است از مواد کم خطر نظیر جوش شیرین به جای مواد ��فید کننده قوی برای تمیز کردن سینک ظرفشویی استفاده کنید.

هنگام شستشوی حمام و دستشویی، پنجره ها را باز و تهویه را روشن کنید تا جریان هوا برقرار شود.

توجه کنید بسیاری از مواد ضدعفونی کننده به راحتی از ماسکهای کاغذی عبور می کنند و می توانند موجب آسیب ریه شوند. بنابراین تهویه مناسب محل با استفاده از هواکش، باز کردن پنجره ها، استفاده نکردن از محلول های غلیظ مواد پاک کننده و بستن دستمال ضخيم مرطوب بر روی دهان و بینی می تواند تا حد زیادی از بروز آلرژی ها پیشگیری کند.

استفاده از مواد شوینده شیمیایی ممکن است باعث تشدید بیماریهای قلبی – عروقی و ریوی شود.

تأثیر مواد شیمیایی روی زنان باردار، افراد مسن و کودکان بیشتر از سایر افراد است.

هنگام کار با مواد شیمیایی در منزل مطمئن شوید که استفاده، نگهداری و دفع این مواد مطابق با دستورالعمل سازنده و برچسب مواد باشد.

مواد خطرناک باید در مکانی دور از دسترس بچه ها نگهداری شوند.

به توصیه های ایمنی روی برچسب این محصولات توجه کنید. مثل پوشیدن دستکش و ماسک هنگام استفاده از محصولات سوزاننده.

درمحصولات شیمیایی و پاک کننده را محکم ببندید.

در صورت جابه جا کردن مواد بعد از استفاده از این محصولات، بقیه ماده را ظرف اصلی بازگردانید.

فرآورده های حاوی مواد شیمیایی پرخطر را در ظروف مخصوص نگهداری کنید.

هرگز برچسب روی ظروف مواد شیمیایی را برندارید. اگر بر چسب روی ظروف دچار پوسیدگی شده مجددا روی آن برچسب بزنید.

اقدام ضروری در مسمومیت های ریوی

اولین و بهترین اقدام برای مسمومین ریوی، خروج سریع فرد از محل سربسته و استفاده از هوای آزاد و قرار گرفتن در معرض جریان هوا است، چرا که استنشاق هوای تازه، تنفس را تسهیل می کند و باعث

ایجاد آرامش میشود.

استفاده از بخور سرد و خودداری از صحبت کردن هم می تواند مفید باشد.

ارجاع هر چه سریع تر فرد به پزشک یا تماس با اورژانس دارای اهمیت است.

خطر مسمومیت کودکان با مواد شوینده

کودکان به علت کنجکاوی ممکن است در تماس با این مواد سمی قرار گیرند، بی دقتی و سهل انگاری در استفاده، نگه داری یا جابه جا کردن مواد پاک کننده و سفید کننده، کودکان را در معرض خطر قرار می دهد.

مصرف اتفاقی این مواد منجر به التهاب و سوختگی دستگاه گوارش می شود و عمل بلع را با مشکل مواجه می کند.

دقت کنید محصولات شیمیایی و مواد شوینده همیشه در ظرف اصلی آن و دور از دسترس کودکان نگهداری شوند. هیچ گاه این مواد را در ظرف مواد خوراکی (مانند بطری نوشابه) نگهداری نکنید، این عمل سبب خورده شدن اشتباهی مواد توسط کودکان می شود.

روش استفاده از اسپری حشره کش در منزل

همه افراد از اتاق خارج شوند.

در و پنجره ها بسته شوند.

روی ظرف غذاخوری و وسایل بچه با نایلون پوشانیده شود یا در صورت امکان ظروف از محیط خارج شوند.

برای استفاده از اسپری حشره کش، قوطی اسپری را طوری در دست بگیرید که از خودتان فاصله داشته باشد.

بعد از اسپری کردن حشره کش فورا از اتاق خارج شوید و در را ببندید و دست هایتان را بشویید.

بعد از گذشتن حدود نیم تا یک ساعت، درها را باز و هوای اتاق را تهویه کنید و سپس وارد اتاق شوید.

نگهداری هرگونه سم در آشپزخانه و یا اتاقی که در آن زندگی می کنید خطرناک است. سموم را در قوطی و ظروف مخصوص خود و دور از مواد غذایی و کودکان نگهداری کنید.

توصیه های مراقبتی برای کاهش مشکلات پوستی

سعی کنید تا آنجا که ممکن است از تماس مستقیم دست ها با انواع شوینده ها و پاک کننده ها خودداری کنید و از دستکش استفاده کنید.

برای گردگیری و تماس با گرد و خاک، از دستکش نخی و هنگام کار با مواد شوینده و آب از دستکش نخی در زیر و دستکش پلاستیکی به عنوان پوشش دهنده استفاده کنید. عدم رعایت این نکته کوچک می تواند موجب بروز حساسیت پوستی و ایجاد پوست خشک و زبر شود.

برای جلوگیری از خشکی پوست و عود ضایعات، استفاده از کرم های مرطوب کننده یا گلیسیرین، وازلین، روغن بادام و روغن زیتون نیز مفید است.

مخاطرات لامپ های کم مصرف

گازها و بخارات جیوه می تواند منجر به عوارض عصبی، عقب ماندگی، کاهش هوش در انسان ها و باعث خشک شدن گیاهان، درختان و … شود. اگر لامپ کم مصرف یا مهتابی حاوی گاز جیوه شکست، برای پاکسازی خرده های لامپ هایی که دارای گاز سمی جیوه هستند به توصیه های زیر عمل کنید:

برای چند دقیقه اتاق را ترک کنید. پنجره ها را باز کنید.

گازها و بخارات سمی جیوه می تواند منجر به عوارض شدید در زنان باردار، کودکان و سالمندان شود.

هرگز از جاروبرقی یا دستمال آشپزخانه برای جمع کردن خرده های لامپ استفاده نکنید.

با دستکش یکبار مصرف و کاغذ، خرده ها را جمع کنید زیرا خطر جذب جیوه توسط پوست نیز وجود دارد.

لامپ سوخته شکسته به روش بهداشتی و جدا از سایر زباله ها و درون کیسه پلاستیکی باید دفع شود.

[persianteb-blog]

همه چیز در مورد آتروپین Atropine همه چیز در مورد آتروپین Atropine پرشین طب - داروهای شیمیایی | به گزارش پرشین طب؛ می خواهیم در این نوشته در مورد آتروپین Atropine و عوارض و مکانیسم اثر آن و همچنین موارد منع آن صحبت کنیم ، مقاله کاملی که در مورد آتروپین Atropine به شما اطلاعات تازه و با کیفیتی خواهد داد ، در صورت تمایل پیشنهاد می کنیم تا انتهای نوشته با همه چیز در مورد آتروپین Atropine همراه ما باشید. موارد استفاده آتروپین آتروپین در درمان اسپاسم پیلور و اسپاسم مجرای گوارشی استفاده می‌شود. همچنین همراه با مرفین برای درمان اختلال‌های اسپاسمی مجاری صفراوی، قولنج کلیه، درمان قاعدگی دردناک و شب ادراری به کار می‌رود. از این دارو برای کاهش گرفتگی عضلات روده به هنگام عکسبرداری، کاهش ترشحات بزاق و ترشحات دستگاه تنفسی پیش از بیهوشی استفاده می‌شود. آتروپین برای جلوگیری از برادیکاردی و ایست سینوسی و کمی فشار خون ناشی از سوکسینیل کولین کاربرد دارد و همچنین به عنوان پادزهر برای درمان مسمومیت با مهار کننده‌های کولین استراز مانند سموم ارگانو فسفر کاربرد دارد. این دارو به همراه نئو ستیگمین یا پیرید ستیگمین در رفع آثار مسدود کننده‌های عصبی-عضلانی و درمان بیماری پارکینسون مصرف می‌شود. مکانیسم اثر آتروپین این دارو اثر داروی استیل کولین را بر گیرنده‌های موسکارینی مهار می‌کند و بنابراین می‌تواند روی عضلات صاف، گیرنده‌های پس عقده‌ای میوکارد، گره سینوسی، دهلیزی و دهلیزی-بطنی، غدد مترشحه برون ریز، حرکت دستگاه گوارش و تنوس میزنای و مثانه اثر بگذارد. به دلیل وجود همین اثر در مغز، برای درمان سرگیجه و پارکینسون نیز تجویز می‌شود. در مجموع، مقادیر کم این دارو، باعث ترشحات بزاق، تعریق و غدد برون‌ریز می‌شود. اما ��جمع آن باعث گشاد شدن مردمک‌ها و افزایش سرعت ضربان قلب می‌شود. فارماكوكینتیك آتروپین، به راحتی از طریق دستگاه گوارش جذب می‌شود و در کبد تبدیل به آنزیم می‌شود. این دارو در تمام بدن انتشار می‌یابد و به راحتی از سد خونی-مغزی عبور می‌کند. مدت زمان اثربخشی آن بسیار کوتاه است و ۳۰ تا ۵۰۰ درصد از دارو، از طریق کلیه‌ها دفع می‌شود. نیمه عمر حذف آتروپین از بدن ۲/۵۵ ساعت می‌‌باشد. موارد منع مصرف آتروپین این دارو در گلوکوم با زاویه بسته نباید مصرف شود. هشدارها ۱. نوزادان و کودکان به عوارض سمی آتروپین حسا‌س‌تر هستند و در صورت مصرف مقادیر بالا، ممکن است واکنش‌های متناقض در آن‌ها مشاهده شود. ۲. به دلیل کاهش عمل تعریق، دمای بدن افزایش می‌یابد. ۳. احتمال بروز هیجان، تحریک پذیری و نارسایی حافظه‌ای در سالمندان وجود دارد. ۴. این دارو در بیماران مبتلا به آریتمی قلبی، فقدان تنوس دستگاه گوارش، احتباس ادرار، بزرگی پروستات، کولیت اولسراتیو و گلوکوم و همچنین در دوران بارداری و شیردهی باید با احتیاط مصرف شود. عوارض جانبی آتروپین از عوارض شایع این دارو می‌توان به یبوست، خشکی دهان، بینی، گلو و پوست، بروز مشکل در بلع، گشاد شدن مردمک‌ها، دوبینی، برادیکاری، تاکیکاردی و کاهش تعرق اشاره کرد. تداخل دارویی مصرف همزمان این دارو با گلوکوکورتیکویدها و هالوپریدول می‌تواند باعث افزایش فشار داخل چشم شود. در صورت مصرف همزمان آن با داروهای آنتی هیستامین وسایرداروهای ضد موسکارینی، دیسو پیرامید، فنوتیازین‌ها و داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای، اثرات آنتی موسکارینی تشدید می‌شوند. همچنین مصرف همزمان آتروپین با داروهای ضد میاستنی باعث کاهش هرچه بیشتر تحرک روده می‌شود. نکات قابل توصیه ۱. پس از مصرف این دارو از رفتن به محیط‌ های گرم و انجام فعالیت بدنی شدید خودداری شود. ۲. احتمال بروز اختلال دید و حساسیت به نور وجود دارد. ۳. احتمال خشکی دهان، بینی یا گلو پس از مصرف این دارو وجود دارد. ۴. تزریق وریدی آتروپین باید به آهستگی صورت گیرد. مقدار مصرف آتروپین بزرگسالان: این دارو به عنوان ضد موسکارینی، در هر ۴ تا ۶ ساعت به مقدار ۰/۴ تا ۰/۶ میلی گرم به صورت عضلانی، وریدی یا زیر جلدی تزریق می‌شود. اما به عنوان ضد اریتمی هر ۱ تا ۲ ساعت به مقدار ۰/۴ تا ۱ میلی‌گرم یا حداکثر تا ۲ میلی‌گرم، تزریق می‌شود.برای جلوگیری از ترشح بیش از حد بزاق، هر ۰/۵ تا ۱ ساعت، مقدار ۰/۲ تا ۰/۶ میلی گرم از این دارو تزریق می‌شود. همچنین قبل از انجام عمل‌های جراحی، مقدار ۰/۶ تا ۱/۲ میلی گرم به طور همزمان با ۰/۵ تا ۲ میلی‌گرم نئوستیگمین به صورت وریدی تزریق می‌شود. به علاوه، در مسمومیت کورار، به عنوان پادزهر مهار کننده‌های کولین استراز، مقدار ۲ تا ۴ میلی‌گرم به صورت وریدی تزریق می‌شود. سپس تا زمان برطرف شدن علایم موسکارینی و یا بروز علایم مسمومیت، هر ۲۰ تا ۳۰ دقیقه، مقدار ۲ میلی‌گرم تزریق می‌شود. کودکان: برای کودکان، به عنوان ضد اریتمی، هر ۴ تا ۶ ساعت، مقدار (حداکثر ۰/۴ میلی‌گرم) ۰/۰۱ تا ۰/۰۳ به صورت وریدی تزریق می‌شود. برای جلو گیری از ترشح بیش از حد بزاق و ترشحات مجاری تنفسی نیز، در نوزادانی با وزن زیر ۳ کیلوگرم، قبل از بیهوشی بین ۰/۱ تا ۰/۶ میلی گرم استفاده می‌شود. به عنوان پادزهر مهارکننده‌های کولین استراز ابتدا ۱ میلی گرم به صورت وریدی یا عضلانی تزریق می‎شود و سپس هر ۲۰ تا ۳۰ دقیقه، مقدار ۰/۵ تا ۱ میلی گرم تزریق می‌شود. منبع : seemorgh