#برزرود

[amir1428]

#اَبیانه روستایی سرسبز و خوش آب و هوا از توابع #نطنز​ در استان اصفهان اَبیانه روستایی سرسبز و خوش آب و هوا از توابع بخش مرکزی شهرستان #نطنز​​ در #استان_اصفهان​​ است. این روستا در ۳۵ کیلومتری شمال غربی نطنز، در دامنهٔ #کوه​​ _رکس و یکی از بلندترین نقاط مسکونی در ایران است. ارتفاع از سطح دریا در این روستا ۲۲۲۲ متر و دارای آب و هوای سرد و معتدل است. ابیانه به اعتبار #معماری_بومی​​ و بناهای تاریخی پُرتنوع آن، از روستاهای مشهور ایران است. این روستا در تاریخ ۳۰ مرداد ۱۳۵۴ با شمارهٔ ثبت ۱۰۸۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. این #روستا​​ در دهستان برزرود قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۳۰�� نفر (۱۴۷ خانوار) بوده‌است. در زبان محلی به ابیانه ویونا می‌گویند. وی به معنای بید و ویانه به‌معنای بیدستان است. (ابیانه در گذشته بیدستان بوده‌ و در طول زمان ویونا به ابیانه دگرگون شده‌است. مدرکی که دقیقاً قدمت زمانی ابیانه را معلوم کند در دست نیست؛ ولی پیشینهٔ هزار و پانصد ساله را برای آن تخمین می‌زنند و آن را از کهن‌ترین زیست‌گاه‌های انسانی در حاشیه دشت کویر ایران می‌دانند. آثار و بناهای تاریخی که در ابیانه وجود دارد مربوط به دوره‌های #ساسانی​​، #سلجوقی​​، #صفوی​​ و #قاجار​​ است. این آثار نشان‌دهندهٔ قدمت #تاریخی​​ این زیست‌گاه انسانی است. شمار خانه‌های ابیانه در سرشماری سال ۱۳۶۰ برابر با ۵۰۰ واحد برآورد شد. این خانه‌ها به‌طور کامل بر روی دامنه شیب‌دار شمال رودخانه #برزرود​​ بنا شده‌است. ابیانه در نگاه نخست، روستایی چند طبقه به‌نظر می‌آید که در بعضی موارد تا چهار طبقهٔ آن را می‌توان مشاهده کرد. اتاق‌ها به پنجره‌های چوبی ارسی مانند مجهزهستند و اغلب دارای ایوان‌ها و طارمی‌های چوبی پیش آمدهٔ مشرف بر کوچه‌های تنگ و تاریک‌اند که خود به صورت مناظر جالبی درآمده‌است. نمای خارجی خانه‌ها، با خاک سرخی که معدن آن در مجاورت روستا قرار دارد پوشیده شده‌است. https://www.instagram.com/p/COSSXKFnka5/?igshid=1widi6zibacgo

[bonian-n]

ابیانه، روستایی به قدمت فرهنگ ایران‌ زمین+ عکس

 وقتی می‌خواهید از هیاهوی شهر به مکانی آرامش‌بخش سفر کنید، ابیانه نقطه‌‏ای خوش‌منظره و خوش آب‌وهوا و دارای موقعیت طبیعی مساعدی است که در گذشته به بیدستان معروف بوده است. روستایی که در دامنه کوه کرکس در نزدیکی شهرستان نطنز واقع شده است.

این روستا را به اعتبار آثار و بناهای تاریخی، باید از زمرهٔ استثنائی‌ترین روستاهای ایران به شمار آورد. ابیانه یکی از کهن‌ترین زیستگاههای انسانی در حاشیه دشت کویر ایران بوده و کارشناسان قدمت هزار و پانصدساله را برای آن تخمین می‌زنند.

آثار و بناهای تاریخی که در ابیانه وجود دارد مربوط به دوره‌های ساسانی، سلجوقی، صفوی و قاجار است، این آثار نشان دهنده قدمت تاریخی این زیست‌گاه انسانی است، شکوه معماری بومی و سرشار از زیبایی این روستا، آن را در شمار نمونه‏‌های کم‌نظیر دیدنی‏های جهان درآورده است.

در دورهٔ صفویه هنگامی‌که شاهان صفوی برای ییلاق به نطنز می‏رفتند بسیاری از نزدیکان آن‌ها و درباریان ترجیح می‏دادند در ابیانه اقامت کنند.

شمار خانه‌های ابیانه در سرشماری سال 1361 برابر با 500 واحد برآورد شده، این خانه‏‌ها تماماً بر روی دامنه پرشیبی در شمال رودخانه برزرود بنا شده است به‌صورتی که پشت بام مسطح خانه‏‌های پایین‌دست، حیاط خانه‏‌های بالادست را به وجود آورده است و هیچ دیواری هم آن‌ها را محصور نمی‌سازد. ابیانه در وهلهٔ نخست روستایی چندطبقه به نظر می‏آید که در بعضی موارد تا چهار طبقهٔ آن را می‌توان مشاهده کرد.

اتاق‌های خانه های این روستا به پنجره‏های چوبی ارس مانند مجهزند و اغلب دارای ایوان‌ها و طارمی‌های چوبی پیش‌آمده مشرف بر کوچه‌های تنگ می باشد که خود به‌صورت مناظر جالبی درآمدند. نمای خارجی دیوار خانه‏‌ها با خاک سرخی که معدن آن در مجاورت روستا است پوشیده شده است.

ازآنجاکه در دامنه‌های شیب‌دار ابیانه فضای کافی برای ساختن خانه‏‌های موردنیاز وجود ندارد در این روستا چنین رسم شده است که هر خانواده در یک کیلومتری روستا، دردل تپه‏‌ها غارهایی حفر می کنند که نقش انبار را برای آنان دارد.

زندگی مردم ابیانه کشاورزی و باغداری و دامداری است که با روش‌های سنتی اداره می‏شود. بیشتر زنان در امور اقتصادی با مردان همکاری دارند البته در گذشته گیوه‌بافی از جمله مشغله‏‌های پردرآمد زن‌های ابیانه بوده است که امروزه تا حدی متروک شده است.

مردم ابیانه به سبب کوهستانی بودن منطقه و دور بودن محل آن‌ها از مراکز پر جمعیت و راه‌های ارتباطی،بسیاری از آداب‌ورسوم قومی و سنتی و از جمله زبان و لهجهٔ قدیم خود را حفظ کرده‌‏اند.

زبان مردم ابیانه فارسی با لهجهٔ خاص ابیانه‌‏ای است که با لهجه‏‌های متداول درجاهای دیگر تفاوت اساسی دارد.

لباس سنتی آن‌ها، هنوز هم میان آن‌ها رواج دارد و در حفظ آن تأکید و تعصب از خود نشان می‏دهند، در مردان شلوار گشاد و درازی از پارچهٔ سیاه و در زن‌ها پیراهن بلندی از پارچه‏‌های گل‌دار و رنگارنگ است، علاوه بر این، زن‌های ابیانه معمولاً چارقدهای سفیدرنگی بر سردارند.

کهنه ‏ترین اثر تاریخی ابیانه آتشکده‏ایی است که مانند دیگر بناهای در سراشیبی قرار گرفته است، مهم‏ترین بنا و اثر تاریخی این روستا یک باب مسجد جامع و قدیم‏ترین اثر تاریخی این مسجد منبر چوبی منبت‏کاری آن است که در سال 466 هجری قمری ساخته‌شده است.

ابیانه، روستایی به قدمت فرهنگ ایران‌ زمین+ عکس ابیانه، روستایی به قدمت فرهنگ ایران‌ زمین+ عکس ابیانه، روستایی به قدمت فرهنگ ایران‌ زمین+ عکس ابیانه، روستایی به قدمت فرهنگ ایران‌ زمین+ عکس ابیانه، روستایی به قدمت فرهنگ ایران‌ زمین+ عکس ابیانه، روستایی به قدمت فرهنگ ایران‌ زمین+ عکس ابیانه، روستایی به قدمت فرهنگ ایران‌ زمین+ عکس ابیانه، روستایی به قدمت فرهنگ ایران‌ زمین+ عکس ابیانه، روستایی به قدمت فرهنگ ایران‌ زمین+ عکس ابیانه، روستایی به قدمت فرهنگ ایران‌ زمین+ عکس ابیانه، روستایی به قدمت فرهنگ ایران‌ زمین+ عکس ابیانه، روستایی به قدمت فرهنگ ایران‌ زمین+ عکس ابیانه، روستایی به قدمت فرهنگ ایران‌ زمین+ عکس ابیانه، روستایی به قدمت فرهنگ ایران‌ زمین+ عکس ابیانه، روستایی به قدمت فرهنگ ایران‌ زمین+ عکس ابیانه، روستایی به قدمت فرهنگ ایران‌ زمین+ عکس ابیانه، روستایی به قدمت فرهنگ ایران‌ زمین+ عکس ابیانه، روستایی به قدمت فرهنگ ایران‌ زمین+ عکس ابیانه، روستایی به قدمت فرهنگ ایران‌ زمین+ عکس

The post ابیانه، روستایی به قدمت فرهنگ ایران‌ زمین+ عکس appeared first on فوج نیوز.

[amir1428]

در ۴۰ كیلومتری شمال غربی شهرستان نطنز، در دامنه كوه كركس، روستایی واقع شده است به نام ابیانه. ابیانه نقطه ای خوش منظره و خوش آب و هوا و دارای موقعیت طبیعی مساعدی است. شمار خانه های ابیانه در سرشماری سال ۱۳۶۱ برابر با ۵۰۰ واحد برآورد شده. این خانه ها تماما بر روی دامنه ای در شمال رودخانه برزرود بنا شده است. تاریخ عکاسی سال 1387 https://www.instagram.com/p/B8q-hpAnaQe/?igshid=res6zxu7dcfp

[ekashan]

ابیانه روستای تاریخی سرخ رنگ

ابیانه کاشان

در 40 کیلومتری جنوب غربی نطنز و 80 کیلومتری شرق کاشان پس از انحراف در جاده های کویری ایران و گذر از چند روستا که همه در دره زیبای برزرود قرار دارد، به روستای دست نخورده و تاریخی ابیانه می رسیم.

ابیانه که در زمان حال هم تنها یک دروازه ورود و خروج دارد مکانی برای بازدید ایران گردان و جهانگردان است. در این که قدمت ابیانه به چه زمانی می رسد اختلاف نظر بسیار است، برخی آن را به زمان اشکانیان و برخی به عهد ساسانیان نسبت می دهند و نظریه دیگری می‌گوید که اجداد مردم ابیانه باید از آواره‌گان شهر سیلک کاشان باشند. 

ابیانه روستای تاریخی سرخ رنگ

جایی که نخستین تمدن های انسانی در آنجا کشف شده است و بقایای یکی از قدمی ترین شهرهای کهن یافت شده است. شهری که مادها به قصد غلبه آن جا را تصرف و ویران کردند و به احتمالی ساکنان آنجا به مناطقی دیگر از جمله ابیانه گریختند. بیشتر اهالی ابیانه تا زمان صفویه زرتشتی بودند و در زمان شاه اسماعیل صفوی یا به مذهب شیعه گرویدند یا به یزد و هندوستان مهاجرت کردند.

ابیانه را پلکانی به درون تاریخ خواندند و ویژگی های معماری آن را منحصر به فرد دانستند، روستای تاریخی ابیانه در گذشته یک دروازه ای به نام دروازه بالا داشته که دو درب آن روزها باز و شب ها توسط ماموری بسته میشده است. این مامور از حاکم و والی حقوق و مواجب دریافت می‌کرده است و مخصوص ورود و خروج افراد و اهالی به روستای تاریخی ابیانه بوده است.

بیشتر گردشگران خارجی و ایرانی به خاطر معماری خاص ابیانه به آن جا می روند تا از نزدیک این زیبایی و حس وصف نشدنی را تجربه کنند. طول درب و پنجره ها در بناهای روستا به اندازه‌ای است که نور کافی به خانه راه یابد و همچنین هوا به خوبی جریان پیدا کند بدون اینکه به نقشه ها و معماری خاص و پیچیده نیاز داشته باشد.

ابیانه کاشان

خانه ها هم از خاک قرمز (خاک رس) ساخته شده تا از اکسید شدن آهن جلوگیری کند و همچنین در مقابل نفوذ آب مقاومت داشته باشد و به گفته روستائیان اگر کاهگل خوب عمل آمده باشد (ورز ببیند) بین 20 تا 25 سال دوام و استحکام خود را حفظ می کند.

سبک خانه سازی در ابیانه به دوره صدر اسلام تا زمان صفویه و از آن به بعد پیوند می خورد. بافت ساختاری خانه های ابیانه حلزونی شکل است و جالب این که خبری از بن بست نیست و خانه ها به صورت پلکانی در شیب کوه قرار دارند و دورنمای زیبایی را به وجود می آورند.

ساختمانی به نام چهارسفره در ابیانه وجود دارد که اگر از سمت شرق ساختمان وارد می‌شدند دو سرباز در دالانی حضور داشتند و از ساختمان محافظت می کردند و در قسمت مرکزی خانه سالنی جهت انتظار وجود داشته و قسمت راست ساختمان حاکم و والی به همراه خانواده اش زندگی می کردند، قسمت جنوبی هم محلی برای انبار آذوقه و اسلحه و در قسمت غربی و شمالی محلی برای دادرسی و شکایات مردم و رسیدگی به آنها بود که توسط حاک�� انجام می‌گرفت.

ویژگی منحصر به فرد این بنا درب و پنجره هایی است که به صورت عمودی و کشویی باز و بسته می شود و در هیچ بنای دیگری از روستا این ویژگی وجود ندارد. هم چنین این درب و پنجره ها از جنس چوب هستند و به جز قسمتی از چهارچوب که گل میخ دارد، در هیچ قسمت دیگری از آن میخ به کار گرفته نشده است. این گل میخ ها نماد و نشانه ای بوده از بنای حکومتی و والی که در معماری بناهای حکومتی یا منسوب به والی استفاده می کردند.

یکی دیگر از ویژگی های این روستای جذاب پوشش اهالی آن است که با گذشت سالها، همچنان خانم ها با لباس های رنگی و طرح های جذاب از مسافران است��بال می کنند.  

لباس های رنگی و زیبای اهالی ابیانه

یکی از باستانی ترین بناهای ابیانه آتشکده هرپک یا هارپاک معروف است که نوع سوخت آن ذغال سنگ بوده و ویژگی معماری این بنا طاق زرد آن است که در آن زمان بوسیله سنگ و ملات ساروج، از خاک رس و خاکستر و سفیده تخم مرغ و گیاهی به نام اشنوم با ذوق و هنر بسیار ساخته شده است.

روستای تاریخی ابیانه از روزگاران کهن تا کنون آرام و خاموش در دامنه کوه کرکس نشسته است و خانه های سرخ رنگ آن را از سه جهت باغ های سبز سیب و آلو در برگرفته است. باغاتی که برای ریسدن به آن سوی روستا باید از آن گذر کرد. 

اهالی ابیانه از گذشته های دور برای در امان ماندن از حملات یاغیان دو قلعه در دو سوی روستا بنا کرده بودند. کوه روبروی روستا محل نخستین قلعه بود که از آن جا هر حرکتی را می دیدند و در کوه پشت آن درست در بالای آخرین ردیف خانه های پله کانی قلعه دیگری بنا شده بود که هر حرکتی را در مسیرهای ارتباطی غرب زیر نظر داشت.

درخت کهن سال نارون در قسمتی از روستای ابیانه در کنار مسجد وجود دارد که با قدمتی چند صد ساله محکم ایستاده تا از تاریخ های گذشته روایت کند. مسجد جامع ابیانه که در دل خود منبری با قدمتی تقریبا هزار ساله، امضایی از سال 466 هجری قمری با خود به یادگار دارد و جزء قدیمی ترین اشیاء باقی مانده این روستای تاریخی زیباست.

The post ابیانه روستای تاریخی سرخ رنگ appeared first on جاهای دیدنی کاشان - کاشان گردی - عرقیات - عطاری.

source https://ekashan.net/%d8%a7%d8%a8%db%8c%d8%a7%d9%86%d9%87-%da%a9%d8%a7%d8%b4%d8%a7%d9%86-%d8%b1%d9%88%d8%b3%d8%aa%d8%a7%db%8c-%d8%aa%d8%a7%d8%b1%db%8c%d8%ae%db%8c-%d8%b3%d8%b1%d8%ae-%d8%b1%d9%86%da%af/