#прегръдки

[halfanangel]

влюби се в някого, който не те кара да мислиш, че любовта е сложна.

[kalina1]

Ще останеш, нали?

Моля те, не тръгвай.

Виждаш, че навън вали.

Стопли ме в твоите прегръдки.

Ти беше моето спасение.

Дойде, когато имах нужда.

Светът ми от “сама съм” се превърна в “ние”.

Никога не искам да ти бъда чужда.

Ти бе слънчев лъч във моята тъмнина.

Топлината се прокрадна в моите сенки.

За миг усетих твоята ръка.

Дръж ме. Спомените преминават ми на ленти.

Вече съм в ръцете ти. Щастлива.

Най-сетне чувствам аз покой.

Само за едно те моля.

Не си отивай, стой.

[lora-ns-world]

,, Има толкова мисли, емоции и спомени в мен. Дори щастливите ми тежат, защото са в миналото. Нямам търпение във вечери като днешната вместо да стоя сама на терасата с очи впити в сгради, да се сгуша до любовта на живота си и в тъмнината на стаята да изрека всичко, което ми тежи, а насреща да ме посрещне любов, приемане, много прегръдки и целувки в леглото, а не натякване за грешки, които не мога да променя. "

Нямам търпение за момента, в който да заспя до любовта на живота си

Лора Н

Из дневника на един нов живот

[jeanstapleton]

Another Munch fan here, I like your analysis. Do you have any idea why Munch sometimes speaks in first person and out of nowhere in third? I didn't quite understand this, I looked for some theories, but I didn't find anything. Sad that the Fargo community is small, but good that we have people like you.

Прегръдки от България (⁠づ⁠￣⁠ ⁠³⁠￣⁠)⁠づ

hello!!! what a kind message 🥹🥹🥹 i have thought about this a lot!!! im putting it under a readmore bc i ended up talking a lot more than is necessary

the creators & spruell himself have mentioned a sense of depersonalization munch struggles with, and I agree 100%. munch is a human weapon with little to no sense of self. there's also the subtextual connection he has with dot which makes him wary of men, & thus more connected with women & children. if you go back to his scenes with roy, his posture is hunched with tense shoulders, & he barely makes eye contact. gator is different since, to munch, he's just a petulant child. munch is even wary of wayne at the very end, refusing to make eye contact with him until he's offered the soda, & even then he looks at wayne with intense suspicion.

the story makes it clear during the dinner scene that munch & dot are mirrors of each other; both sin-eaters who were forced to swallow the rage & violence of rich men. this with added trans subtext makes munch's disconnect with manhood even more poignant. the times when he refers to himself with first-person singular pronouns are when he's feeling extremely vulnerable, i.e. talking to irma about his past & returning to roy empty-handed. he doesn't use them exclusively, but rather they sneak through when he realizes there's nowhere to hide. other than that, its always "a man" or the royal "we" or just using his name in the third person. its also a form of armor. if he disregards his own humanity, its easier to avoid pain.

you'd think he'd start using first-person pronouns during the last 15 minutes of the finale, but its the closest he's ever been to raw hope, so its all disconnected pronouns that contrast heavily with the yearning in his facial expressions. he wants to be a person, to be loved, but he also has to guard himself in case things go exactly the way they always have for him for centuries. he's also generally just scared of dot in many ways. he's scared of her empathy, of her ferocity, of the love that fuels that ferocity, of her refusal to adhere to his view of the world, and of the ease with which she challenges it. he's encountering someone who has no ulterior motives, someone who has no desire to use him for anything. he's a guest in someone's home, presumably, for the first time in centuries.

tying into this, he's also afraid of how much he loves her, because he doesn't have the language or emotional intelligence to relay why he returned. violence is the only language he's fluent in, so he comes to the house with the request to finish their battle. it's a form of honor & respect, just the same as his categorization of her as a tiger. he views himself as an animal & he connects with the animal in her. that's why he returns with such a heavy demeanor of confusion. he's thinking about the fact that he helped a fellow abuse victim out of disproportionate unfairness, that he armed her against her abuser, that he dared to touch her! it's a lot!! and reciprocated love is just not something he understands fully enough to abandon his armor to. the lyons literally have to disarm him piece by piece. they use his name with the correct pronunciation, they offer him food and drink, they take his coat, & they make it absolutely necessary for him to accept responsibility by helping with the dinner they're going to share with him. they offer him the gift of autonomy.

[lesyeuxderemy]

всичко започна спокойно,

цветя, вечеря и прегръдки,

пиеше червено вино,

на бавни глътки

[pich07]

Никога до сега

не се бях обяснявал в любов.

Ела, ще падна на колене.

Падни и ти да сме колене до колене.

Да посегна кротко за целувка.

Да усетя нежно.

Твоите устни

тъй мека постеля.

В тях да загубя.

Всичко което съм,

бях и

ще бъда.

Да вплета ръка в твоето сърце.

Душата ти да вземе моята с памук.

Да напуснат този свят,

нас дори.

Да съберат багажа в една длан.

Да отидат далеч от зли очи.

От Зла съдба.

Да бъдем като

гръцка песен неразбрани.

В

Чужди прегръдки

разпиляваш ме.

Но усмивката

остави в мене.

И знай за съдбата.

Любов в съдба, а не в торба се носи!

Костадин Андонов

[leatherjacketblesseddreams]

НЕРАЗДЕЛНИ

Стройна се Калина вие над брегът усамотени,

кичест Явор клони сплита в нейни вейчици зелени.

Уморен, под тях на сянка аз отбих се да почина,

и така ми тайната си повери сама Калина -

с шепота на плахи листи, шепот сладък и тъжовен:

"Някога си бях девойка аз на тоя с��ят лъжовен.

Грееше ме драголюбно ясно слънце от небето,

ах, но друго слънце мене вече грееше в сърцето!

И не грееше туй слънце от високо, от далеко -

грееше ме, гледаше ме от съседски двор напреко.

Гледаше ме сутрин, вечер Иво там от бели двори

и тъжовна аз го слушах, той да пее и говори:

 

"Първо либе, първа севдо, не копней, недей се вайка,

че каил за нас не стават моя татко, твойта майка.

Верни думи, верна обич, има ли за тях развала?

За сърцата що се любят и смъртта не е раздяла."

Думите му бяха сладки - бяха мъките горчиви -

писано било та ние да се не сбереме живи...

Привечер веднъж се връщах с бели менци от чешмата

и навалица заварих да се трупа от махлата,

тъкмо пред високи порти, там на Ивовите двори, -

"Клетника - дочух между им да се шушне и говори: -

право се убол в сърцето - ножчето му още тамо!"

Аз изтръпнах и изпуснах бели медници от рамо.

През навалицата виком полетях и се промъкнах,

видях Ива, видях кърви... и не сетих как измъкнах

остро ножче из сърце му и в сърцето си забих го,

върху Ива мъртва паднах и в прегръдки си обвих го...

Нек' сега ни се нарадват, мене майка, нему татко:

мъртви ние пак се любим и смъртта за нас е сладка!

Не в черковний двор зариха на любовта двете жъртви -

тамо ровят само тия, дето истински са мъртви -

а погребаха ни тука, на брегът край таз долина...

Той израстна кичест Явор, а до него аз Калина; -

той ме е прегърнал с клони, аз съм в него вейки свряла,

За сърцата що се любят и смъртта не е раздяла..."

Дълго аз стоях и слушах, там под сянката унесен,

и това що чух, изпях го в тази моя тъжна песен.

- Пенчо П. Славейков

[lupus-ln-fabula]

жаден си

а парят глътките

уж умерени са стъпките

а думите горчат

в грешните прегръдки

чувствата мълчат

сит ли си?

напит ли си?

.отровен.

в сметката на жаждата

най-стойностна е мярката.

-Красимир Костов

[loranayavorov]

НЕРАЗДЕЛНИ

Стройна се Калина вие над брегът усамотени,

кичест Явор клони сплита в нейни вейчици зелени.

Уморен, под тях на сянка аз отбих се да почина,

и така ми тайната си повери сама Калина -

с шепота на плахи листи, шепот сладък и тъжовен:

"Някога си бях девойка аз на тоя свят лъжовен.

Грееше ме драголюбно ясно слънце от небето,

ах, но друго слънце мене вече грееше в сърцето!

И не грееше туй слънце от високо, от далеко -

грееше ме, гледаше ме от съседски двор напреко.

Гледаше ме сутрин, вечер Иво там от бели двори

и тъжовна аз го слушах, той да пее и говори:

"Първо либе, първа севдо, не копней, недей се вайка,

че каил за нас не стават моя татко, твойта майка.

Верни думи, верна обич, има ли за тях развала?

За сърцата що се любят и смъртта не е раздяла."

Думите му бяха сладки - бяха мъките горчиви -

писано било та ние да се не сбереме живи...

Привечер веднъж се връщах с бели менци от чешмата

и навалица заварих да се трупа от махлата,

тъкмо пред високи порти, там на Ивовите двори, -

"Клетника - дочух между им да се шушне и говори: -

право се убол в сърцето - ножчето му още тамо!"

Аз изтръпнах и изпуснах бели медници от рамо.

През навалицата виком полетях и се промъкнах,

видях Ива, видях кърви... и не сетих как измъкнах

остро ножче из сърце му и в сърцето си забих го,

върху Ива мъртва паднах и в прегръдки си обвих го...

Нек' сега ни се нарадват, мене майка, нему татко:

мъртви ние пак се любим и смъртта за нас е сладка!

Не в черковний двор зариха на любовта двете жъртви -

тамо ровят само тия, дето истински са мъртви -

а погребаха ни тука, на брегът край таз долина...

Той израстна кичест Явор, а до него аз Калина; -

той ме е прегърнал с клони, аз съм в него вейки свряла,

За сърцата що се любят и смъртта не е раздяла..."

Дълго аз стоях и слушах, там под сянката унесен,

и това що чух, изпях го в тази моя тъжна песен.

Пенчо Славейков

[vasetovp]

Тъжно ми е да гледам как егото манипулира живота на хората.

Заради него колко любови са приключили.

Заради него обръщаш гръб на приятел. Прекратяваш отношения, в които дори е възможно ти да си съгрешилия.

Какво печелиш?

Да загърбиш с лека ръка всичко, което си градил с години.

Много хора мислят, че това е печелившото в тези времена.

Но аз не го разбирам.

А ти си точно такъв..

Как заспиваш спокойно?

Не чуваш ли гласа ми, когато си съвсем сам?

Не те ли разтреперват поне малко спомените ни, когато се сетиш?

А целувките и ръцете ни сплетени, лежейки един до друг? Незаменимите прегръдки и разговорите до сутринта, в които все искахме да си кажем още и още?

Как оставяш всички тези прекрасни моменти без да ти мигне окото?

Толкова сме свикнали с лошите неща, които ни заобикалят в ежедневието, че всеки се е прибрал в неговата черупка и го е страх да се покаже. А какво става вътре в тази черупка? Никой няма да разбере как крещиш, но никой не те чува и тайно искаш някой да ти помогне да излекуваш всички болки.

Искаш да си цял, а не полагаш усилия да запазиш хората и отношенията си.

Надявам се да дойде ден, в който наистина да разбереш кое е по важно.

[fortunetellersdilettante]

Послушах съвета ти и се разорих Остави ме на себе си, остави ме на себе си. Послушах съвета ти и се разорих Остави ме на себе си, остави ме на себе си. О, създаден съм да живея без теб. Но никога няма да разбера, никога няма да разбера. О, роден съм да живея без теб. Но никога няма да разбера, никога няма да разбера. Дръж ме във вечните си прегръдки. Погледна нагоре, изпълнена със страх, хваната в капан под полилея, който се спуска Помислих и дръпнах завесата Остави ме на себе си, остави ме на себе си. Тананиках "Dies Irae", докато свирехте "Алилуя" Остави ме в килията ми, аз в килията ми. Ако бяхте създадени да служите на господар Ще се уплашиш от отворената ръка, ще се уплашиш от ръката Може ли да бъда накаран да служа на господар? Е, никога няма да разбера, никога няма да разбера. Дръж ме във вечните си прегръдки. Погледна нагоре, изпълнена със страх, хваната в капан под полилея, който се спуска Дръж ме във вечните си прегръдки. Погледна нагоре, изпълнена със страх, хваната в капан под полилея, който се спуска

poslushakh soveta te i sie razorikh ostavi may na sebe si, ostavi may na sebe si. poslushakh soveta te i sie razorikh ostavi may na sebe si, ostavi may na sebe si. o, suzdaden sum da zivea bez teb. neaux nikoga nyama da razbera, nikoga nyama da razbera. o, roden sum da zivea bez teb. neaux nikoga nyama da razbera, nikoga nyama da razbera. druzh may vov vechnite si pregradki. pogledna nagore, izplnena suss strach, khvanata vieu capan pod polilea, koito sie spuska pomislikh i drupnach zavesata ostavi may na sebe si, ostavi may na sebe si. tananikakh "Dies Irae", dokato svirekhte "aliluya" ostavi may vieu kiliyata my, az vieu kiliyata my. ako byakhte sazdadeni da sluzite na gospodar shche sie uplasis ot otvorenata ruck, shche sie uplasis ot rucata mozhe lee da budd nakaran da sluza na gospodar? a, nikoga nyama da razbera, nikoga nyama da razbera. druzh may vov vechnite si pregradki. pogledna nagore, izplnena suss strach, khvanata vieu capan pod polilea, koito sie spuska druzh may vov vechnite si pregradki. pogledna nagore, izplnena suss strach, khvanata vieu capan pod polilea, koito sie spuska

Poslušao sam tvoj savjet i propao Ostavi me samu, ostavi me samu sebi Poslušao sam tvoj savjet i propao Ostavi me samu, ostavi me samu sebi Stvorena sam da živim bez tebe. Ali nikad neću razumjeti, nikad neću razumjeti Rođen sam da živim bez tebe. Ali nikad neću razumjeti, nikad neću razumjeti Drži me u svojim vječnim rukama Podigao sam pogled, pun straha, zarobljen ispod lustera koji se spušta Razmislio sam i povukao zavjesu Ostavi me samu, ostavi me samu sebi Pjevušio sam "Dies Irae" dok si svirao Aleluja Ostavi me na ćeliji, na ćeliji Da si natjeran da služiš gospodaru Uplašio bi se otvorene ruke, uplašio bi se ruke Mogu li me natjerati da služim gospodaru? Pa, nikad neću razumjeti, nikad neću razumjeti Drži me u svojim vječnim rukama Podigao sam pogled, pun straha, zarobljen ispod lustera koji se spušta Drži me u svojim vječnim rukama Podigao sam pogled, pun straha, zarobljen ispod lustera koji se spušta

आं नोंथांनि बोसोनखौ लादोंमोन आरो फोजोबस्रांनो फैदोंमोन। आंखौ हारसिंनो हगार, आंखौ गावनो हगारना हो। आं नोंथांनि बोसोनखौ लादोंमोन आरो फोजोबस्रांनो फैदोंमोन। आंखौ हारसिंनो हगार, आंखौ गावनो हगारना हो। अ', आंखौ नोंनि अनगा थांना थाहोनाय जादोंमोन। नाथाय आं माब्लाबाबो बुजिनो हानाय नङा, माब्लाबाबो बुजिनो हानाय नङा। अ' आं नोंनि अनगा थानो थाखाय जोनोम जादोंमोन। नाथाय आं माब्लाबाबो बुजिनो हानाय नङा, माब्लाबाबो बुजिनो हानाय नङा। आंखौ नोंथांनि अरायनि आखाइयाव हम। गोजौआव नायनायसै, गिनायजों बुंफबनाय, गाहायाव थाबाय थानाय फान्देलियारनि गाहायाव थाबथानानै। आं बेखौ साननायसै आरो पर्दाखौ बोनायसै। आंखौ हारसिंनो हगार, आंखौ गावनो हगारना हो। आं "डाइज इरे" खौ गुन गोनां खालामदोंमोन जेब्ला नोंथाङा हालेलुजाखौ दामदोंमोन। आंखौ आंनि सेलआव, आंखौ आंनि सेलआव दोन। नोंखौ मास्टारखौ सिबिनो होनाय जानायमोनब्ला आखाइजों गिनानै नों लांदां आखाइजों गिगोन। आंखौ सासे मास्टारखौ सिबिनो थाखाय बानायनो हागोन नामा? ओइ, आं माब्लाबाबो बुजिनो हानाय नङा, माब्लाबाबो बुजिनो हानाय नङा। आंखौ नोंथांनि अरायनि आखाइयाव हम। गोजौआव नायनायसै, गिनायजों बुंफबनाय, गाहायाव थाबाय थानाय फान्देलियारनि गाहायाव थाबथानानै। आंखौ नोंथांनि अरायनि आखाइयाव हम। गोजौआव नायनायसै, गिनायजों बुंफबनाय, गाहायाव थाबाय थानाय फान्देलियारनि गाहायाव थाबथानानै।

ang nwngtangni bwswnkwo ladwngmwn arw pwjwbsrangnw fwidwngmwn angkwo harsingnw hogar, angkwo gaonw hogarna hwo ang nwngtangni bwswnkwo ladwngmwn arw pwjwbsrangnw fwidwngmwn angkwo harsingnw hogar, angkwo gaonw hogarna hwo o', angkwo nwngni onga tangna tahwnai jadwngmwn natai ang mablababw bujinw hanai nonga, mablababw bujinw hanai nongal o' ang nwngni onga tanw takai jwnwm jadwngmwn natai ang mablababw bujinw hanai nonga, mablababw bujinw hanai nongal angkwo nwngtangni oraini akaiao hamo gwjwoao nainaiswi, ginaijwng bungpobnai, gahayao tabai tanai pandeliyarni gahayao tabtananwid ang bekwo sannaiswi arw pordakwo bwnaiswi angkwo harsingnw hogar, angkwo gaonw hogarna hwo ang "diase ire" kwo gun gwnang kalamdwngmwn jebla nwngtanga halelujakwo damdwngmwn angkwo angni selao, angkwo angni selao dwno nwngkhou masterkwo sibinw hwnai janaimwnbla akaijwng ginanwi nwng langdang akaijwng gigono angkwo sase masterkwo sibinw takai banainw hagwn nama? oi, ang mablababw bujinw hanai nonga, mablababw bujinw hanai nongal angkwo nwngtangni oraini akaiao hamo gwjwoao nainaiswi, ginaijwng bungpobnai, gahayao tabai tanai pandeliyarni gahayao tabtananwid angkwo nwngtangni oraini akaiao hamo gwjwoao nainaiswi, ginaijwng bungpobnai, gahayao tabai tanai pandeliyarni gahayao tabtananwid

हम तहार सलाह लेके बरबाद हो गइनी । हमरा के अपना लगे छोड़ दऽ,हमरा के अपना लगे छोड़ दऽ। हम तहार सलाह लेके बरबाद हो गइनी । हमरा के अपना लगे छोड़ दऽ,हमरा के अपना लगे छोड़ दऽ। अरे हमरा के तहरा बिना जिए के बनावल गइल रहे । बाकिर हम कबो ना समझब, कबो ना समझी । अरे हम तहरा बिना जीये खातिर जनम लिहले रहीं । बाकिर हम कबो ना समझब, कबो ना समझी । हमरा के आपन अनन्त बाँहि में धर दऽ । ऊपर देखल, डर से भरल, नीचे जात झूमर के नीचे फँसल । हम सोचि के पर्दा खींच लिहले रहीं । हमरा के अपना लगे छोड़ दऽ,हमरा के अपना लगे छोड़ दऽ। हम "मर जाला इराए" गुनगुनावत रहलीं जइसे तू हल्लेलुजाह बजावत रहलू । हमरा के हमरा कोठरी में, हमरा के अपना कोठरी में छोड़ दऽ। अगर तहरा से मालिक के सेवा करावल गइल होत। तहरा खुलल हाथ से भयभीत हो जाता, हाथ से भयभीत हो जाता। का हमरा के मास्टर के सेवा करावल जा सकेला? खैर हम कबो ना समझब, कबो ना समझनी। हमरा के आपन अनन्त बाँहि में धर दऽ । ऊपर देखल, डर से भरल, नीचे जा रहल झूमर के नीचे फँसल । हमरा के आपन अनन्त बाँहि में धर दऽ । ऊपर देखल, डर से भरल, नीचे जात झूमर के नीचे फँसल ।

Zure aholkuari jarraitu eta hondamendian erori nintzen Utzi neure buruari, utz nazazu neure buruari Zure aholkuari jarraitu eta hondamendian erori nintzen Utzi neure buruari, utz nazazu neure buruari O, zu gabe bizitzeko egin ninduten Baina ez dut inoiz ulertuko, ez dut inoiz ulertuko O, zu gabe bizitzeko jaio nintzen. Baina ez dut inoiz ulertuko, ez dut inoiz ulertuko Besarka nazazu zure betiko besoetan Gora begiratu nuen, beldurrez beterik, erortzen ari den argimutil baten azpian harrapatuta Pentsatu eta gortina kortina ireki nuen Utzi neure buruari, utz nazazu neure buruari "Dies Irae" taraezean, Aleluya jotzen zenuen bitartean Utz nazazu nire ziegan, niri nire ziegan Nagusia zerbitzatzeko egin izan bazinto Eskua zabalik izutuko zintuzke, eskua izutuko lizuke Behartuko ote nuke ugle bat zerbitzatzera? Beno, ez dut inoiz ulertuko, ez dut inoiz ulertuko Besarka nazazu zure betiko besoetan Gora begiratu nuen, beldurrez beterik, erortzen ari den argimutil baten azpian harrapatuta Besarka nazazu zure betiko besoetan Gora begiratu nuen, beldurrez beterik, erortzen ari den argimutil baten azpian harrapatuta

Мин һинең кәңәшеңде ҡабул иттем дә емереклектәргә килдем Мине үҙемә ҡалдырығыҙ, үҙемә ҡалдырығыҙ Мин һинең кәңәшеңде ҡабул иттем дә емереклектәргә килдем Мине үҙемә ҡалдырығыҙ, үҙемә ҡалдырығыҙ Эй, мин һинһеҙ йәшәргә мәжбүр булдым Әммә мин бер ҡасан да аңламаясаҡмын, аңламаясаҡмын Эй, мин һинһеҙ йәшәргә тыуғанмын Әммә мин бер ҡасан да аңламаясаҡмын, аңламаясаҡмын Мине мәңгелек ҡулдарығыҙҙа тотоғоҙ Өҫкә ҡараны, ҡурҡыу менән тулы, аҫҡа төшкән люстра аҫтына эләкте Уйлап, пәрҙәне һыҙғырҙым Мине үҙемә ҡалдырығыҙ, үҙемә ҡалдырығыҙ Галлелуджала уйнағанда мин "Дис Ираэ"ны мыҫҡыл иттем Мине камерама ҡалдырығыҙ, камерама Әгәр ҙә һеҙҙе оҫтаға хеҙмәт итеү өсөн эшләнһәләр Асыҡ ҡулдан ҡурҡып, ҡулдан ҡурҡыр инең Мине оҫтаға хеҙмәт итеү өсөн эшләй алырҙар инеме? Хәйер, мин бер ҡасан да аңламаясаҡмын, аңламаясаҡмын Мине мәңгелек ҡулдарығыҙҙа тотоғоҙ Өҫкә ҡараны, ҡурҡыу менән тулы, аҫҡа төшкән люстра аҫтына эләкте Мине мәңгелек ҡулдарығыҙҙа тотоғоҙ Өҫкә ҡараны, ҡурҡыу менән тулы, аҫҡа төшкән люстра аҫтына эләкте

আমি তোমার উপদেশ গ্রহণ করে সর্বনাশ করতে এসেছি আমাকে আমার উপর ছেড়ে দাও, আমাকে নিজের উপর ছেড়ে দাও আমি তোমার উপদেশ গ্রহণ করে সর্বনাশ করতে এসেছি আমাকে আমার উপর ছেড়ে দাও, আমাকে নিজের উপর ছেড়ে দাও ওহ আমি তোমাকে ছাড়া বাঁচতে বাধ্য হয়েছি কিন্তু আমি কোনদিন বুঝবো না, কোনদিন বুঝবো না আমি জন্মেছি তোমাকে ছাড়া বাঁচতে কিন্তু আমি কোনদিন বুঝবো না, কোনদিন বুঝবো না আমাকে তোমার চিরন্তন বাহুডোরে আঁকড়ে ধরো উপরের দিকে তাকায়, ভয়ে ভরা, ডুবে যাওয়া ঝাড়বাতির তলায় আটকা পড়ে আমি একটু ভেবে পর্দা টেনে দিলাম আমাকে আমার উপর ছেড়ে দাও, আমাকে নিজের উপর ছেড়ে দাও আপনি হালেলুয়াহ বাজাতে বাজাতে আমি "ডাইস ইরায়ে" গুনগুন করলাম আমাকে আমার সেলে ছেড়ে দাও, আমাকে আমার সেলে ছেড়ে দাও তোমাকে য়দি মাস্টারের সেবা করানো হত খোলা হাতে ভয় পেতেন, হাত দেখলে ভয় পেতেন আমাকে কি একজন প্রভুর সেবা করার জন্য তৈরি করা যেতে পারে? আমি কখনো বুঝবো না, বুঝবো না আমাকে তোমার চিরন্তন বাহুডোরে আঁকড়ে ধরো উপরের দিকে তাকায়, ভয়ে ভরা, ডুবে যাওয়া ঝাড়বাতির তলায় আটকা পড়ে আমাকে তোমার চিরন্তন বাহুডোরে আঁকড়ে ধরো উপরের দিকে তাকায়, ভয়ে ভরা, ডুবে যাওয়া ঝাড়বাতির তলায় আটকা পড়ে

ami tomar updesh grahan kare sorbonash karte esechi amake amar upper chhede dao, amake nijer upper chhede dao ami tomar updesh grahan kare sorbonash karte esechi amake amar upper chhede dao, amake nijer upper chhede dao oh ami tomake chhada baanchate badhya hayechhi kintu aami condin bujhabo na, condin bujhabo na aami janmechhi tomake chhada baanchate kintu aami condin bujhabo na, condin bujhabo na amake tomar chirantan bahudore ankde dharo uporer dike takay, bhaye bhara, dubey yawa jhadbatir talay atka pade aami ektu bhebe parda tene dilam amake amar upper chhede dao, amake nijer upper chhede dao apni haleluah bajate bajate aami "dies irae" gungun karlam amake amar sele chhede dao, amake amar sele chhede dao tomake yadi master seba karano hat khola hate bhaya peten, hat dekhle bhaya peten amake ki ekjon prabhur seba karar jonno tairi kara jete pare? aami kakhano bujhabo na, bujhabo na amake tomar chirantan bahudore ankde dharo uporer dike takay, bhaye bhara, dubey yawa jhadbatir talay atka pade amake tomar chirantan bahudore ankde dharo uporer dike takay, bhaye bhara, dubey yawa jhadbatir talay atka pade

Nəsihətlərini qəbul etdim, məhv oldum, Məni özümə burax, qoy özümə, Nəsihətlərini qəbul etdim, məhv oldum, Məni özümə burax, qoy özümə, Oh mən sənsiz yaşamaq üçün yaradıldım Amma mən heç vaxt başa düşməyəcəyəm, heç vaxt başa düşmərəm, Oh mən sənsiz yaşamaq üçün doğulmuşam, Amma mən heç vaxt başa düşməyəcəyəm, heç vaxt başa düşmərəm, Məni öz əbədi qollarından tut Yuxarı baxdı, qorxu dolu, aşağı enən şandelierin altında tələyə düşdü Düşündüm ki, pərdəni çəkdim, Məni özümə burax, qoy özümə, "Dies Irae"nı "Hallelujah"da oynayarkən hummed etdim Məni kamerama burax, məni hücrəmə Əgər sən ağaya xidmət etsəydin, Açıq əllə qorxasan, əlindən qorxasan, Məni ağaya xidmət etməyə məcbur etmək olardımı? Yaxşı, mən heç vaxt başa düşməyəcəyəm, heç vaxt başa düşmərəm, Məni öz əbədi qollarından tut Yuxarı baxdı, qorxu dolu, aşağı enən şandelierin altında tələyə düşdü Məni öz əbədi qollarından tut Yuxarı baxdı, qorxu dolu, aşağı enən şandelierin altında tələyə düşdü

মই তোমাৰ পৰামৰ্শ লৈ ধ্বংসলৈ আহিছিলো মোক নিজৰ ওপৰত এৰি দিয়ক, মো��� নিজৰ ওপৰত এৰি দিয়ক মই তোমাৰ পৰামৰ্শ লৈ ধ্বংসলৈ আহিছিলো মোক নিজৰ ওপৰত এৰি দিয়ক, মোক নিজৰ ওপৰত এৰি দিয়ক ওহ মোক তোমাৰ অবিহনে জীয়াই থাকিবলৈ বাধ্য কৰাহৈছিল কিন্তু মই কেতিয়াও বুজিব নোৱাৰো, কেতিয়াও বুজি নাপাওঁ ওহ মই তোমাৰ অবিহনে জীয়াই থাকিবলৈ জন্মগ্ৰহণ কৰিছিলোঁ কিন্তু মই কেতিয়াও বুজিব নোৱাৰো, কেতিয়াও বুজি নাপাওঁ মোক আপোনাৰ চিৰস্থায়ী বাহুত ধৰি ৰাখক ওপৰলৈ চালে, ভয়ত ভৰি আছে, তললৈ যোৱা এটা ঝাড়বাতিৰ তলত আৱদ্ধ হৈ আছে মই এইটো ভাবিছিলো আৰু পৰ্দাখন আঁকিছিলো মোক নিজৰ ওপৰত এৰি দিয়ক, মোক নিজৰ ওপৰত এৰি দিয়ক আপুনি হাল্লেলুয়াহ বজাই থাকোতে মই "ডাইজ ইৰে" গুণগুণাইছিলো মোক মোৰ চেললৈ এৰি দিয়ক, মোক মোৰ চেললৈ যদি আপোনাক এজন মাষ্টাৰসেৱা কৰিবলৈ বাধ্য কৰা হৈছিল আপুনি খোলা হাতৰ দ্বাৰা ভয় খাব, হাতৰ দ্বাৰা ভয় খাব মোক এজন মাষ্টাৰৰ সেৱা কৰিবলৈ বাধ্য কৰিব পাৰিবনে? ঠিক আছে, মই কেতিয়াও বুজিব নোৱাৰো, কেতিয়াও বুজি নাপাওঁ মোক আপোনাৰ চিৰস্থায়ী বাহুত ধৰি ৰাখক ওপৰলৈ চালে, ভয়ত ভৰি আছে, তললৈ যোৱা এটা ঝাড়বাতিৰ তলত আৱদ্ধ হৈ আছে মোক আপোনাৰ চিৰস্থায়ী বাহুত ধৰি ৰাখক ওপৰলৈ চালে, ভয়ত ভৰি আছে, তললৈ যোৱা এটা ঝাড়বাতিৰ তলত আৱদ্ধ হৈ আছে

mai tomar paramarsha lai dhongsoloi ahishilo mok nijar oparatra aery diok, mok nijar oparatra aery diok mai tomar paramarsha lai dhongsoloi ahishilo mok nijar oparatra aery diok, mok nijar oparatra aery diok oh mok tomar abihan jia thakiblai vadhya karahaisil kintu mai ketiao bujib nowaro, ketiao buji napaon oh mai tomar abihan jia thakiblai janmagrahan korichilo kintu mai ketiao bujib nowaro, ketiao buji napaon mok aponar chirastha vahut dhari rakhak oparlai chale, bhayat bhari ash, talalai yowa atta jharbati talat awaddha hai ash mai aito bhabishilo aaru pardakhan ankishilo mok nijar oparatra aery diok, mok nijar oparatra aery diok apuni halleluah boja thakote mai "dies ire" gungunaishilo mok more chellai aery diok, mok more chellai yadi aponak ejan mastersewa karival vadhya kara haishil apuni khola hatar dwara bhay khaab, hatar dwara bhay khaab mok ejan master sewa karival vadhya karib pariban? thick ash, mai ketiao bujib nowaro, ketiao buji napaon mok aponar chirastha vahut dhari rakhak oparlai chale, bhayat bhari ash, talalai yowa atta jharbati talat awaddha hai ash mok aponar chirastha vahut dhari rakhak oparlai chale, bhayat bhari ash, talalai yowa atta jharbati talat awaddha hai ash

Ես ընդունեցի քո խորհուրդն ու եկա քանդելու Ինձ թողեք ինձ, թողեք ինձ ինքս Ես ընդունեցի քո խորհուրդն ու եկա քանդելու Ինձ թողեք ինձ, թողեք ինձ ինքս Օհ, ես ստեղծված էի ապրելու առանց քեզ Բայց ես երբեք չեմ հասկանա, երբեք չեմ հասկանա Օհ, ես ծնվել եմ առանց քեզ ապրելու Բայց ես երբեք չեմ հասկանա, երբեք չեմ հասկանա Ինձ պահիր քո հավիտենական գրկում Վեր նայեց, վախով լի, փակված մի շանդելի տակ, որ իջնում է Ես մտածեցի եւ նկարեցի վարագույրը, Ինձ թողեք ինձ, թողեք ինձ ինքս Ես «Dies Irae»-ն խոնարհեցի, երբ դու խաղում էիր «Հալելույա»-ն Ինձ թողեք իմ խցում, ես՝ իմ խցում Եթե ձեզ սարքել են տիրոջը ծառայելու համար, Դու կվախենայիր բաց ձեռքից, կվախենայիր ձեռքից Կարո՞ղ է ինձ ստեղծել տիրոջը ծառայելու համար։ Դե, ես երբեք չեմ հասկանա, երբեք չեմ հասկանա Ինձ պահիր քո հավիտենական գրկում Վեր նայեց, վախով լի, փակված մի շանդելի տակ, որ իջնում է Ինձ պահիր քո հավիտենական գրկում Վեր նայեց, վախով լի, փակված մի շանդելի տակ, որ իջնում է

[lora-ns-world]

,, Седяхме прегърнати, той запали цигара и ме попита:

-Ако можеше да промениш нещо в миналото какво щеше да бъде то?

Първата ми мисъл беше, че може би бих променила много неща, че бих предотвратила някои грешки и неприятности в живота ми, че щях да заобиколя някои хора и ситуации, които са ме огорчили, наранили и променили. След това се замислих, че ако бях направила всичко различно, може би сега нямаше да водим този диалог и нямаше срещу мен да седи човека, с който думите в разговора ни просто се сливат и погледите говорят на един и същи език, човека, на който знам, че мога да се доверя, да съблека дрехите и душата си, да ме види и да ме обича каквато съм, че и двамата сме минали по определен и точен начин за да стигнем един до друг, да се открием в тълпата, че и двамата сме извървяли предначертания път, за да бъдем точно тук и сега. Да съединяваме потоци от химия и да пулсираме в еднаква чистота, да бъдем свободни в присъствието си, да бъдем любов.

Вярвам, че всичко се случва с причина, а моята е тук в едни топли прегръдки.

Накрая отговорих:

-Нищо, абсолютно нищо не искам да променям, защото те срещнах.

А ти какво щеше да промениш, ако можеше?

Той ме погледна с усмивката, за която умирах и каза:

-Да те бях срещнал по-рано, само това."

- Любомира Димов

[summersoullll]

“Миналото лято”

Бавни целувки по залез слънце. Нежни прегръдки докато вълните се боричкат с нас. Първото “обичам те”.. първото докосване. И всичко последно..

[everythingbgblog]

Всичко в профила ти е страхотно 🙂

Прегръдки 🫶🏻

[whowasnoone]

И пак до мене бяхте вие

И пак усетих вашите прегръдки

Обятията студени и изпепеляващи

И пак, когато трябвахте ми

Тука бяхте

Дадохте въздуха в гърдите ми

Закрепихте сърцето ми

Държахте ръцете ми

И ме отведохте при вас

При звездите

И пак при мене бяхте.

И аз при вас

Танцувах в бална зала с Вселената

И вашите ръце водеха ме.

[sglory]

Боли ме, не за старите любови, за тях отдавна не ме боли. Боли ме за най-близките приятели, за моите сестри, с които сякъш вече сме непознати. Боли ме, да не казвам, че кърви ми, присешайки се за погледите нежни, за хванатите ръце, за избърсаните сълзи, за топлите прегръдки, за стаята която от смях кънти. За споделените болежки, за разбитите сърца, които те превързват. Ах, как само ме боли. Не знам къде сме се разминали. Не знам как стана ей така, да имаме любов, а всъщност да я нямаме, щом не личи в нашите дела. Съжелявам мили ми приятелки и тежко се разкайвам че не ви потърсих и никога не питах, “как си?, как я караш?” и никога не питах дали във вас вали.

Простете ми момичета прекрасни. Майки, лели и сестри. За мене бяхте и сте много повече от просто приятелки добри.