#беларусы

[nebrizkiy]

Белорусский пост

(пост создан по заказу и при поддержке Госдепа и лично Байдена)

Если честно, Беларусь давно меня восхищает. Не как государство, а как страна. На улицах чисто, люди вежливые и, в отличие от украинцев, сдержанные и приученные к порядку. Недавно читал, что одной из особенностей белорусского менталитета является привычка постоянно задавать себе вопрос: а что дальше?

Если у моего соотечественника принято сначала делать, а потом (может быть) думать, то у беларуса наоборот: думать на два шага вперед.

И я всерьёз уверен, что у РБ больше шансов попасть в ЕС, чем у Украины. Если б только не их не очень умный диктатор.

А теперь, собственно, о нем

Ой, какой Лукашенко молодеец. Ой, какой У НЕГО поряяядок в стране. Ой какой он золотой человек и бла бла бла.

Так вот. В РБ порядок не благодаря, а ВОПРЕКИ усилиям этого мерзкого социопата. Сам он - тупой колхозник, а умную работу за него делают умные люди, которых он ни в грош не ценит и только показательно чихвостит. Без этих умных людей в стране не было б них#ра: ни промышленности, ни сельского хозяйства, ни даже того самого поРРРядка, которым он так гордится. Повторюсь: всех этих достижений не было б без умных людей. А вот без одного тупорылого - были б. И даже преумножились бы в разы. Поскольку этот бестолковый колхозник для развития страны нах#р не нужен.

Что же с ним делать?

Раньше я б сказал, что скидывать его нельзя. Ибо вон у нас скинули, и что хорошего это принесло? Но, у нас немножко другая ситуация. У нас скинули законно избранного президента, поменяв шило на мыло. А в РБ он самопровозглашенный.

Кто в это не верит - задумайтесь: а смог бы этот мерзкий социопат спокойно проиграть и уйти? Я таких как он знаю. Они обычно утверждают, что их с пропёрженного трона вынесут только вперёд ногами.

Да. Сделать это трудно, так как они вставной челюстью активно цепляются за своё место и готовы подлизать каждому, кто поможет на нём удержаться. (я знаю о чем говорю)

Но раз иного выхода нет?...

[unhonestlymirror]

"So that the inscription on the monument was in Belaruthian." Belaruthian volunteers about a will in case of death.

On the second anniversary of the start of the russian full-scale invasion of Ukraine, Belaruthians from volunteer units answer questions about whether they expected to have to fight for so long, for which they were not prepared, what order they left in case of death.

"I was not ready that so many Belaruthians would die"

35-year-old mortarman Aleh Aŭčynnikaŭ from the Kalinoŭsky Regiment has been at the front for 23 months. He mentioned how his compatriots, having joined the Belaruthian company for the territorial defense of the special purpose "Azov", rushed into battle in the first days of the war, because they thought that it would not last long and they would not have time to participate. "The only thing he was not ready for was that so many Belaruthians will die in this war," the fighter notes.

Aleh has been living in Ukraine since 2014. He is a participant of Maidan. The volunteer had no doubt that russia would attack Ukraine, and he and his associates warned the Ukrainians that "Lukashenko is not their ally."

On March 24, 2022, he signed a contract with the Armed Forces of Ukraine. He fought as an ordinary shooter, sapper.

[...]

"I still assumed that I would have to stay in the war," says the leader of the Young Front, Dźianis Urbanovič.

The 34-year-old volunteer survived five injuries. He received the last one in September last year.

He says he was morally, physically and emotionally prepared to be wounded and even being killed at the front.

"But, really, I did not think that I would get five injuries, three of which would be serious. My heart even stopped for a minute, as the paramedic who evacuated me told me," the commander of the assault group of the Volat battalion group clarifies.

Urbanovič thinks about his brothers lost at the front every day: his friends and the best Belaruthians. He was not ready for their death.

Dźianis did not give any instructions in case of death. Died, therefore, died, he says.

"Going into battle, you run through what you saw in Bakhmut, Klishchijivka, the only thought is that Ukrainians are suffering," he sums up. - You get angry and go forward. Someone dies, someone gets injured, and someone will stay alive. Everything is the Lord's will."

During the war, Urbanovič was awarded the medal "For combat merits" of the Main Directorate of Intelligence of the Ministry of Defence of Ukraine, as well as the medal "For combat merits" of the Council of the BNR.

[...]

"Wasn't ready for the Ukrainian bureaucracy" - Second Foreign Legion fighter Aleś "Jeweller" at the front from the first days of the war.

Last year, in August, he was seriously injured and is still being treated.

The volunteer tries not to think about death and did not give orders in case of death.

In the hospital, he often experienced indifference to everything because he was tired of being treated. He thought: if he dies, he will die, but he managed to bring himself back to life. "Of course, there was fear, where would we go without it?" the fighter explains. The only thing I didn't expect was kidney disease after Bahmut. I didn't think that they would die by half (he had to be demobilized because of this disease. — NN). It is a somatic illness, not related to injuries, amputations, or contusions."

Alaksandr adds that you feel beauty more acutely in war. And the greatest values ​​for him are will and dignity. He believes that the liberation of Belarus is possible.

Aleś doesn't hope for a quick victory. He doesn't believe the statements that the war would soon end because the balance of military power is not yet in favour of Ukraine. However, he is convinced that the russian invasion will be stopped.

In his opinion, the war will end when political changes take place in russia itself. Without them, the war will become a positional one - a trench war.

"It would be better if I were wrong, but there is no end in sight to this war," he notes.

Aleś says that he is shocked at how the russians are waging war.

"They destroy everything they deem necessary. They do not stop before killing peaceful Ukrainians and destroying settlements."

"You can't be prepared for that," he admits.

"Jeweller" was not ready for the Ukrainian bureaucracy.

According to him, the Ukrainian authorities called on foreigners to defend the country, and for this, they promised bonuses, for example, ease in obtaining citizenship. But the procedures were hampered by security checks."

[xaniro]

Беларусь

Сакавік

Прывітанне, мой дарагі чытач.

Вітаю цябе ў часопісе 'Запіскі вандроўніка'. Сёння я раскажу табе пра маю Радзіму. Беларусь.

Споведзь вандроўніка

Пішу гэтыя радкі сідзячы ў аэра��арту Баку. Слёзы чамусьці набягаюць на вочы хвалямі. Менавіта, ўпершыню мне так цяжка развітвацца з сям'ёй, сябрамі, домам.

У пошуках музы

Калі я прыехала, праз некаторы час пачала планаваць новую калоначку. Але ў якісьці момант расхвалявалася, што надхнення зусім няма.

На прыканцы маіх вандраванняў мяне надхнілі ўсе моманты, якія здарыліся са мной тут. І сустрэча з сябрамі, з бацькамі, новыя спартыўныя прыгоды. Добрая праца з ранку аж да захаду. Шмат чаго...

Заслона

Мая пазіцыя заўсёды была аднолькавай, без модных тэндэнцый. Мне заўсёды было боляча за культуру, за мову, за нас.

За тое, аб чым з болем у сэрцы я не магу яшчэ напісаць, дзеля бяспекі маёй сям'і.

Але што я магу?

Магу паведаць табе, мой дарагі чытач, пра тое, што адчыняе дзверы. Пра тое, што адчыняе сэрца. Пра дабро.

Сябар

Мой візіт у Беларусь атрымаўся тэатральным.

І гэта - проста падарунак. Бо Тэатр для мяне - гэта родны сэрцу дом.

З Ленай мы навучаліся яшчэ ў каледжы мастацтваў. Калі я прыехала яна запрасіла мяне ў музычны.

Пра тое, як я люблю музычны тэатр казаць не буду.

Гэта было цудоўна! На паклоне я трымала слёзы як магла. А потым Лена спыталася, ці сумую я за Тэатрам. Гэтага было дастаткова. Вось і вадаспады слёз.

Канешне я сумую. Вельмі.

Так у музычны мы наведваліся аж два разы.

А потым, мая даражэнькая сяброўка Алена запрасіла мяне на спектакль у Наш тэатр.

Наш - таму што мы пазнаёміліся там, Наш- таму што самыя цікавыя ролі і моманты майго жыцця звязаныя менавіта з гэтым тэатрам.

Канешне, я гатавалася, каб наведацца як глядач. Але мяне запрасілі за кулісы.

Я так удзячна за такі цёплы візіт, за абдымашкі, за тую тэатральную сям'ю якая як на мой погляд засталася, не гледзячы на тое, што я больш там не працую. Дзякуй вам вялікі ад усяго мойго сэрца.

Некалькі разоў я прыходзіла глядзець на Алену ў спектаклях.

Наш з Аленай творчы тандэм там і пачаўся. Яшчэ ў часы тэатру. Шмат мы пражылі побач: побач працавалі ў Кітае /чытай калоначкі пра Кітай/. А зараз побач пішам ілюстрацыйную гісторыю на ангельскай мове ' Book shop'.

Я лічу, што такое адбываецца раз у жыцці, маю на ўвазе і сяброўства, і творчы подых, і жаданне поспеху. І падтрымка, калі цяжка. Усё ўсё. На мой погляд - гэта скарб!

Беражыце сваіх сяброў! І хадзіце ў Тэатр.

Спартыўны

Што такое беларускі сакавік?

Гэта шэрае неба, шэрыя будынкі, шэры настрой. Усе толькі і чакаюць, калі ж ужо з'явіцца сонейка і яскравыя колеры.

Яшчэ ў Турэччыне я адкрыла для сябе новае хоббі - слэклайн. Таму некалькі разоў сустракалася з хлопцамі ды дзяўчатамі, якія займаюцца гэтым відам спорта прафесійна ў нас.

Трэба насамрэч любіць слэк, каб збірацца так вось у парку ў халадрыгу, зусім безкаштоўна, каб проста пахадзіць. Каб і іншыя людзі даведаліся, што такое існуе. Гэта насамрэч, цудоўна! Гэта яднуе.

Таму, беларусы, хто яшчэ ў Мінску, там хлопцы і дзяўчаты такую цікавую актыўнасьць прапануюць. Завітвайцеся! Калі што спасылку на суполку я дашлю.

Натура

А мы адпраўляемся на прыроду.

Як зараз памятаю сваё дзяцінства і бабуліны прасторы. У нас было зашмат зямлі. І адно з маіх улюбёных месц акрамя ластаўкіных гнёздаў ды яблыні, што была касмічным караблём, я любіла бегаць па пожні. Паляжаць на ёй, падыхаць мяккімі пахамі травы. Гэта заўсёды быў і ёсць цэлы мір для мяне.

Люблю прыроду.

С Зоей мы сябруем з дзяцінства. Яшчэ са школы, нават у музыкалцы былі побач.

Менавіта седзячы перад вогнішчам якое мы распалілі, я і пачула надхненне для калонкі. Гэта так дзіўна - проста адпачнуць пасля вялікай працы на зямлі. Падсмажыць хлеб на вагні. Паслухаць птушак, што заліваюцца песнямі, і глядзець на зоркі.

Так прайшло амаль што ўсё маё дзяцінства. Таму так блізка сэрцу былі моманты, якія мы правялі побач с Зоей.

Сям'я

Ведаеце, аднойчы, было сказана: " Тваё шчасце там, дзе тваё сэрца."

Я не магу сказаць, што двор ці дом, дзе я расла надае мне цёплыя ўспаміны. Не, гэты не зусім так.

Але бачыць цеплыню матуліных вачэй - гэта шмат для мяне.

Я не была ў Лепелетак часта, думаю больш, чым апошніх 5 гадоў.

Мяне крыху прывёў у жах горад. Яго становішча.

Бо ўсё 'абкрадзена', разбурана. Мо адзіны касцёл крыху трымаецца і то. Я была ў шоцы. Мяне заўсёды гэта нервавала. Бо горад знакамі��ы з 1439 года. А зараз - гэта нават і не вёска. А нешта нейкае.

Лепельчане, паглядзіце на мост, які амаль што разваліўся, на дарогі ў якіх можна зламіць ногі. Ніколі не разумею, навошта будаваць замкі, калі за варотамі сметнік. Заўсёды можна зрабіць нешта, нават калі і не атрымаецца, але сама рашучасць да дзеі, да змен - многа каштуе.

А якая прыгожа натура, сэрца горада на вялікім возеры. Дзе рэчкі і чароўныя сасновыя бары. Дзе астравы і магічныя традыцыі ды абрады.

Дзе ўвечары салавей пяе калыханку, а ты стаіш пад зорным небам - перад тварам сусвету.

Мінск

Мінск, гэта мае ўстановы адукацыі, любімы касцёл. Сустрэчы для абмеркавання практаў, іх рэалізацыі, ды і проста, сустрэча для кубачка кавы.

Але канешне - мае родныя. Гэта дом, дзе мяне заўсёды чакаюць, нават, калі я прыязджаю аж на паўгады. Гэта дом, дзе заўсёды двіж і смачная ежа. Дзе вельмі позняя вячэра пад кінастушку пераўтвараецца ў нешта магічнае. Гэта цуд, які вельмі складана пераўтварыць у словы.

Ведаеце, эмацыйна было крыху складана, пасля таго самага году. Сумна.

Але ��ыццё працягваецца і на твары я ізноў запальваю ўсмешку. Бо ў такіх абставінах ты маеш толькі адзін шлях - шлях наперад.

Пост скрыптум

Любое вандраванне, як і ўсё на гэтай зямлі залежыць ад нас саміх і канешне ад людзей, якія побач з намі. Таму, беражыце адзін аднаго пакуль гэта магчыма, а гэта магчыма вечна.

Да сустрэчы, Беларусь. Я веру, што наступнага разу ты будзеш вольнай.

На фота краявіды горада Лепеля Віцебскай вобласці, вёсачкі Казлы ды Мінску.

Усім мір🤙🏻

З любоўю ў сэрцы, (с) Аксана Машара.

[ohdsad]

"Вялікая крывавая бітва"

Ніколі не ведаеш загадзя, пра які менавіта сон захочацца раптам распавесці сёння, заўтра або праз ��есяц. У маім выпадку ўсё залежыць ад настрою і вельмі рэдка — ад нейкіх падзей. І, калі шчыра, я ўвогуле не разумела, як у нейкі звычайны дзень ўціснуць у блог адзін з тых сноў, які мне прысніўся, бо справа там не толькі ў настроі. 

Але так атрымалася, што ў дзень, калі Беларусы ўспамінаюць Грунвальдскую бітву (15 ліпеня 1410 г.), я зразумела, што і для такога сну — кароткага і дзіўнага, у маім блогу ўсё ж такі знойдзецца месца. 

 Гэта быў усвядомлены сон і знаходзілася я ў сваім пакоі. Звычайна я выходжу з хаты праз акно (першы паверх), але ў той раз мне захацелася паспрабаваць штосьці новае і незвычайнае, напрыклад, выйсці праз сцяну. Пра гэты спосаб я даведалася ад людзей, якія таксама практыкуюць УС, але чамусьці забывалася пра яго і, вядома, не карысталася. 

 Успомніць — успомніла, але забыла пра найгалоўнае: намер і мэта. Калі хочацца зрабіць штосьці незвычайнае (выйсці праз сцяну, узляцець) — патрэбен намер, калі хочацца патрапіць у нейкае канкрэтнае месца — мэта, бо ў адваротным выпадку нічога не спрацуе, або спрацуе, але не так, як ты таго чакаеш. У маім выпадку намер быў, а мэты не было. У нейкім сэнсе было зразумела, што праход у сцяне я зрабіла б для таго, каб выйсці, але я не падумала — КУДЫ. 

 Што ж... Я сканцэнтравалася. Правяла пальцам доўгую вертыкальную лінію па сцяне, якая адразу ж пачала трошкі падсвечвацца. Калі шчыра, выглядала гэта дзіўна, але… Чаго толькі ўва снах не адбываецца, так? Я дакранулася рукой да гэтай лініі і ўспрыняла яе, як разрэз у звычайным папяровым аркушы, таму пачала "разрываць" сваю сцяну менавіта як паперу, каб атрымаўся выхад. Я чула, як ірвуцца шпалеры, адчувала іх сваёй скурай, і ў той момант, калі праход быў дастаткова разарваны, каб у мяне атрымалася праз яго выйсці, я вырашыла заглянуць туды, куды збіралася зрабіць крок. 

 Гэта было жахліва… 

 Крыкі. Аглушальны свіст. Віск. Неверагодны шум, топат і грукат. Сотні людзей у рыцарскіх даспехах з неверагоднай хуткасцю нясуцца адно на аднаго са зброяй у руках. Гукі мячоў, якія трапляю��ь у шчыты, у даспехі і не толькі… Натоўпам нясуцца коні, ад якіх зямля, здаецца, вось-вось праваліцца. Яны збіваюць адно аднаго, спатыкаюцца, падаюць, куляюцца і натыкаюцца на мячы. Яны равуць. Людзі равуць. Зямля раве. Раве ЎСЁ вакол! 

 І ўсё гэта настолькі гучна, шчыльна і масіўна, што нават калі ты проста глядзіш — дыхаць робіцца немагчыма, бо разумееш, наколькі ж цяжкае там паветра праз пыл, зямлю і попел. Праз бруд, пот, кроў і... Сотні, а, можа, нават і тысячы нябожчыкаў. Гэта літаральна суцэльнае крывавае месіва з людзей, коней, зямлі і ўсяго таго, што імгненне таму было ўнутры гэтых самых людзей і коней. А яшчэ шэрае-шэрае, быццам мёртвае, неба над іх галовамі… 

 Вядома, я не зайшла туды. 

 Па-першае: было вельмі страшна. 

 Каб вам было прасцей уявіць тое, што ўбачыла я, успомніце серыял "GOT" і бітву бастардаў (момант сутыкнення, калі Джон стаяў з мячом у руках, а на яго ўжо неслася войска Рамсі). 

 Па-другое: калі б я ўсё адно вырашыла туды зайсці — праз увесь гэты шчыльны натоўп мне не хапіла бы месца нават проста паставіць нагу. Гэта адбывалася роўна за маёй сцяной, зрабі я хаця б адзін крок у той бок — мяне адразу разарвала бы зброяй, людзьмі, конямі і размазала бы па зямлі. Бессэнсоўна і бязглузда. 

 Я не ведаю дакладна, сколькі я назірала за гэтай бітвай (здаецца, менш за трыццаць секунд), але гэтага было дастаткова, каб празмерна ўразіцца, расхвалявацца, і каб праз гэтыя эмоцыі мяне выкінула са сну. І каб потым яшчэ доўгі час пасля чуць у сваёй галаве гэтыя страшэнныя гукі...

 Калісьці я гуляла ў "4 праўды 1 хлусня". Людзям трэба было адгадаць — праўда або хлусня тое, што я прымала ўдзел у Вялікай крывавай бітве. Як вы ўжо зразумелі — гэта хлусня. Ніякага ўдзелу я не прымала. 

 Праўда ў тым, што я бачыла яе.

*выявы ўзяты з інтэрнэту

[request-to-nurnberg2-vitalishvab]

ЛУКАШЕНКО, ТЫ, И ТВОИ САМЫЕ ПРЕДАННЫЕ ПОДЕЛЬНИКИ СС СОБАЧЕНКИ, С ЯЙЦАМИ - НЕ МУЖИКИ И НЕ МУЖЧИНЫ, ДА АНДРЕЙ МЕЛЬНИЧЕНОК?

Ты что то там хотел мне сказать, но даже не подошел. Ты хуже бабы. И все твои подельники. Все кто моральным ублюдством только умеют испражняться, это так и называется, когда моазь застенная, очень красивое сушество, от которого при виде ге один килограм дерьма может здоровы�� человек наложить без всяких ультразвуков, и тот черт, оказалось конченной сс ублюдишем. Супер опущенный сс подонки на весь мир, вот кто вы такие. Вас весь мир презирает, и это уже факт.

САМЫЙ ОБОСРАННЫЙ ФАШИСТ В МИРЕ, УГАДАЙТЕ КТО С ТРЕХ РАЗ.

Пупсики, которые облизывают за фашизм, за фашистское шоу. Больные фашистские ублюдки - сс псевдо беларусы.

Которые выведут на площадь что бы делать кровавое шоу. По сашкиному "вяленому".

Теперь ты, твои суды, и мвд, для меня и нормальных людей, отныне проклятые фашистские образования, и ублюдки проклятые на вечно, вы этот флаг застолбили, и надеюсь что этот флаг стоит все же по всем косвенным и не косвенным признакам на крыше того самого "поезда" на/в международный уголовный суд.

Эти ублюдки с мусорьем забоялись меня выпустить. Т.к. я бы отуда им точно бы показал бы, что такое международное уголовное дело. Герои даже в tournberg'е обосрались побывать. Супергярои. Надеюсь я не последеиц человек, и эту информацию еще будут показывать за благовременно тем, в чей адресс такое ублюдство могут устроить, что бы они уезжали реально заблаговременно.

Мусорье даже обсирается писать свое яканье, обосранные фашистские ублюдки.

Идите на площадь шоу делайте, правильно, показывая деткам, что нужно и как нужно облизывать очки, вот сс ублюдков призвание, а остальным "ня нашым", ничога.... Это они делают шоу, показывают как сашке нужно облизывать очко по запросику, да сашка?

[saltatio-crudelitatis]

У меня новая работа и много впечатлений по поводу неё, так что помимо стандартных постов типа "я хочу умереть" я буду еще и делиться впечатлениями...

Например, сегодня было обучение (и оно продлится две недели). Я оказалась единственной в своей группе из России. Хотя почти все русскоязычные, половина беларусы, несколько людей из Грузии разных национальностей. Но возиться с установкой VPN на рабочий ноутбук и задерживать этим остальных в Гугл Митс пришлось только мне, потому что программа, в которую я зашла, написала мне "Мы поддерживаем Украину и вас сюда не пустим". Ну и ладно, спасибо за информацию, я всё равно зайду

[belarusinlt]

Дыпляматычныя прадстаўнікі Латвіі, Літвы, Польшчы, Швэцыі і Эстоніі запісалі супольны калядны зварот да беларусаў. «Сябры, суседзі, зьняволеныя, самотныя, дарагія беларусы! Божае нараджэньне – час радасьці, час спакою, час надзеі, час любові, час веры. Жадаем вам свабоды, пачуцьця супольнасьці, жадаем вам сіл, салідарнасьці, перамогі. Хрыстос нарадзіўся! Утульных і цудоўных Калядаў! Віншуем з Калядамі! Хрыстос нарадзіўся! Шчасьлівых сьвятаў!».

[simfanrussia]

Беларусы, создавшие This is the Police, пилят симулятор киностудии под крышей криминала. Выйдет в 2024.

[shahananasrin-blog]

[ad_1] Лукашенко назвал госграницу единственной красной линией для Минска Глава Белоруссии Александр Лукашенко в ходе патриотического форума «Мы — беларусы!» назвал единственной красной линией для Минска государственную границу. Об этом в воскресенье, 17 сентября, сообщает БЕЛТА.По словам белорусского лидера, Минск не рисует планы вмешательства в чужую жизнь и желает всем добра, счастья и мира. Он отметил, что мир стал хрупким, и любое неосторожное действие может привести к непоправимым последствиям. Обращаясь к соседним государствам, Лукашенко напомнил про то, что у его страны нет желтых, черных или голубых линий. Есть одна красная и это — госграница.«Поэтому давайте жить дружно, по-соседски», — заявил Александр Лукашенко.Ранее 17 сентября Лукашенко заявил об отсутствии ядерной угрозы со стороны Белоруссии. [ad_2]

[inquisitorwaleska]

ПОТОМУ ЧТО Я ТАК ХОЧУ.

у меня есть моя европа, в моей европе я подготовил самые прорисованные варианты всех народов земли, потому что я так хочу. но планета видимо подготовила своих героев, которые лезут в 2020е годы и активируют против их народов земли мой covid-19, мой способ очистки от населения, потому что я так хочу.

я только четыре года как исправляю всё, я разгребаю завалы и баррикады выстроенные против меня моими врагами - внешними героями, потому что я так хочу. у меня есть европа в моей европе есть арийцы это решение проблем с неграми на планете земля, будете мне мешать я начну избавляться от негров, потому что я так хочу. раз вы мне мешаете значит вы не нуждаетесь в жизни, потому что я так хочу. у меня есть прорисованные цыгане это румыны и англичане, я с помощью моих прорисованных европейцев способен решить вопросы с чёрными чумазыми цыганами и индусами, будете мне мешать я начну полностью избавляться от внешних неевропейских цыган и индусов, потому что я так хочу. АНГЛИЧАНЕ ЭТО ПОЛНОСТЬЮ ПРОРИСОВАННЫЕ ЦЫГАНЕ И ИНДУСЫ, ПОТОМУ ЧТО Я ТАК ХОЧУ.

УКРАИНЦЫ, БЕЛАРУСЫ, И РУСЫ(славянские жители россии) ЭТО НАРОДЫ, КОТОРЫЕ ПРОРИСОВАНЫ МНОЙ ДЛЯ РЕШЕНИЯ ВОПРОСОВ С ТАТАРАМИ, ЧУРКАМИ И ХАЧАМИ, НО ПОЛУЧАЕТСЯ, ЧТО МОИХ ВОСТОЧНЫХ СЛАВЯН ПОСТАВИЛИ НА КОЛЕНИ И ЗАСТАВЛЯЮТ БЫТЬ РАБАМИ ТАТАРСКИХ НАМЕСТНИКОВ ТИПА ПУТИНА, ПОТОМУ ЧТО Я ТАК ХОЧУ. вы татары. хачи и чурки порабощаете моих славян за это я уничтожу вашу власть в москве, я уничтожу путина, я уничтожу кавказ и казань, потому что я так хочу. я верну восточным славянам которых создал для защиты моей европы былую ��лаву и величие, потому что я так хочу.

славянам россии нужно понять, что им и мне нужно защищать только западные территории россии - это исконно славянские земли, потому что я так хочу. когда славяне откажутся от имперских амбиций и попыток помочь всем славян россии никто не сможет остановить, потому что я так хочу. славяне россии сбросят татаро-монгольское иго засевшее в москве, потому что я так хочу. всё, что восточнее нижнего новгорода это неславянская земля, потому что я так хочу. мы славяне, мы европейцы, потому что я так хочу.

[nurnberg2]

ФАШИЗМ:

БЕЛАРУСЫ - "МИРНЫЕ ЛЮДИ".

В начале ролика, говорится о взрослых, совершеннолетних ублюдках, ролик постановочный.

И дело в том, что за подарок, - это то что хотели дележку в Беларуси устроить, "пирога". Беларусь собственно разделить по частям, реально фашизм.

И фашизм, устроили нацистские формирования.

Почти на каждом доме сейчас жополизы, которые рвут жопы, убивая свой народ, выставляют флаги, якобы за беларусь, а неет, идет война за "трон", за место сладенькое.

Так что дамочки с мусорами и подельниками реально устроили фашизм в стране. "Пирога не попробовали.", откусят надеюсь в Нюрнберге.

Те выблюдки, которые на заводах в жизни не работали - упыри конченные, убивать продолжают, воду, еду травят 👍.

Да Андрюшка Анальченок? Нужно шоу кровавое делать, "мы супер мега крутые параши". Папка в стрингах покажет как нужно делать? Есстественно, надеюсь вкусное место правильно вылизано, вместо сладкого пирога.

И да, "дележка", это одна из причин всех войн, и кончита в стрингах, вечно лезет со своим носом не в то место, надеюсь там и остается. Кстати это было написано про одного солдата, и отца, 👍, отсцушечки, фашистской. Что он перенял у дам, стринги носить, в армии наверно помогло. 👍

Не зря, еще кое как нормальные политики оставляют "трон" управления государством мужикам. Так даже мужики уже начинают "ехать".

Матриархат постоянно фашизм интегрирует, который только и умеет что уничтожать. (ойлякает через свою дырку одна красавица застенная, научился). Ой малайдзец. Он кстати интернационально может надудзець, от жадности надулся пузырек, аж побежал интенсивно обучаться интернациональному исскуству, митсо? 🤔ой... "а я отучился на международном институте"... Не удивлюсь уже ничему. 😒🫶CANNADA(C)EM⁸

Шуня склонила АГ, на опыты:

- "тссс 🤫мы его так на крючек посадим, он будет наш", а потом в обшем сценки разыграем, ну а шо делать. Ну АГ, еще где-то в начале политического пути сел на крючек сам."Вас ��удут восхвалять, делайте то что мы скажем и все будет 🫶". Мы создадим, мы все будем делать, нужно отлаживать, так как мы скажем. Та я вижу, в армии, "сколько"... блаблабла, учат отвечать, дрессировать на заученные фразы отвечать что-то стандартное. Угу... что то не прокатывает устанавливать над языком установки, и даже с радиоактивными излучениями. Ну частично(т.к. чем больше витаминчиков, тем больше мозги начинают в правильную сторону работать, - реальный неноцид). Поэтому, Шуневич, я надеюсь вы "выхлоп" фашизма, с АГ, и подельниками разделите в Нюрнберге.

Пацанов в одну сторону дрессеруют, шлюх в другую, делая "сверхразумами", шизанутыми и фашизанутыми.

И жа, основной смысл если я автора понимаю - управление, власть, это не игрушки. А кое какие красавцы решили поиграть в управленцев, своими желаниями, а когда вы вредители, которые ведут не на мирную акцию к убивати потехи ради людей, и своих же детей, - то вы же и есть фашисты. "Подлое хитрожопое настроение".

Надеюсь вас ради потехи "не" свозят в Нюрнберг.

[zealouscollectorpuppylove]

Тем временем Беларусы готовятся к любому варианту событий

[unhonestlymirror]

Расейцы, якія малююць Украіну і Беларусь і кажуць, як яны іх любяць. Ваша краіна прыйшла ў нашы дамы, забіла, згвалтавала і ўскалечыла кучу людзей. Я праўда не разумею, на што вы разлічваеце, што мы вас пакуль пахвалім, пагладзім па галаве і скажам "якая ты малайчына"? Вы ж не можаце быць настолькі тупымі, праўда? Вы разбурылі жыццё маёй маці, вы разбурылі маё жыццё, і вы чакаеце, што вам Гэта сыдзе з рук? Як жа хутка вы пераабуваецеся ў палёце, проста карціна алеем, бл*ть.

Відавочна, што вы зусім свядома такое малюеце і пішаце на пэўную аўдыторыю - і гэтая аўдыторыя не ўкраінцы і не беларусы. Відавочна, што вы ўвогуле ніколі не чакалі, што ў гэтым фэндоме з'явіцца хоць адзін нармальны ўкраінец ці беларус. Пішаце фанфікі пра расію/Беларусь, пакуль ваша краіна кідае ў турмы, забівае, гвалтуе вашу "любімую" Беларусь, знішчае беларускую мову, пакуль ваша краіна б'е ракетамі па памінках ва Ўкраіне і забівае 51 чалавек за раз. Якія ж вы нахабныя нікчэмнасці. Ды калі б Беларусь была чалавекам, яна б вам у твар плюнула.

Займіцеся, нарэшце, сваёй уласнай краінай і адваліце ​​ўжо ад нас.

Мы вас не кахаем і ў сябе не чакаем.

[skapare]

З Днём Волі, дарагія мае Беларусы! Надзея на тое, што мінулае свята было апошняе ў краіне пад ботам дыктатарскага рэжыму, не апраўдалася… Але Час няўмольны кат усіх дыктатараў! Жыве Беларусь!!! ❤️✊✌️ #беларусь #стоплука #стоптаракан #беларусьбезлукашенко #выборыбезлукашенко #сыходзь #stopluka #stoptarakan #лукашенко #лукашенкоуходи #лука #belarus #belarusinsta #belarusgram #belarusofficial #belarus_instagram #belaruslove #моякраiнабеларусь #шос #sverigesbelarusier #забастовка #sverige #stockholm #саша3% #дзеньволi #25сакавіка @prezident.sveta #павеллатушко (at Södertälje, Sweden) https://www.instagram.com/p/CqNkVL8o-K5/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[svetarazumenne]

Я зараз вучуся ў Szkole Medycznej TERRA NOWA ў ВяртСлаве (Уроцлаў, Польшча). У маёй групе 35 чалавек. Тры беларусы, адна дзяўчына з Кубані, а астатнія украінцы. Я размаўляю па-беларуску. І што я раз за разам чую ад сваіх новых украінскіх сяброў-аднагрупнікаў. Вось, напрыклад, што мне кажа стараста нашай групы - цудоўная дзяўчына з Сумаў: - Андрэй, ну пагавары яшчэ па-беларуску.., у Вас такая прыгожая мова, што ёю немагчыма наслухацца... Ваша мова гучыць, проста як песьня... Раскажы яшчэ што-небудзь па-беларуску... А вось, што сёння мне сказала дзяўчына Закарпацця: - Вашая мова такая прыгожая і старажытная, што калі я яе чую, то ўвахожу ў не��кі містычны стан сьвядомасці (сазнаньня)... Я нават не магу апісаць словамі, як незвычайна яна на мяне ўздзейнічае... У самым добрым сэнсе, канешне... Яшчэ я недаўна пазнаёміўся з жанчынай з Уралу. У яе няма ні кроплі беларускай крыві. Яе мама чыстая паволжская татарка, а тата напалову узбек, напалову араб. Але гэтая дзяўчына вывучыла беларускую мову і цудоўна, вельмі прыгожа на ёй размаўляе... Яшчэ тут у Уроцлаве на адным беларускім мерапрыемстве пазнаёміўся з дзяўчынай з Львову. Вы ж ведаеце, што жыхароў Львоўшчыны часта называюць зарадэнцамі і нават абвінавачваюць у нацыяналізме. Дык вось гэтая дзяўчына з Львова вывучыла беларускую мову і размаўляе на ёй лепш чым самі ўроцлаўскія (ды і не толькі) беларусы... А Вы карыстаецеся нашай прыгожай багатай старажытнай містычнай мовай? Калі не, то чаму? (w: Wroclaw [Wroclove]) https://www.instagram.com/p/CpXzXDjISKw/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[request-to-nurnberg2-vitalishvab]

"Независимые" СС бЕЛАРУСЫ(гитлерюнгенты, великие экс..ПЕРЕМЕНтаторы) пользуются" НЕЗАВИСЫМЫМ ИНТЕРНЕТОМ.

Наверно потому что жаба СС БИЗНЕС МЕНАУ ду��иць... Па назыянальнаму, ля... з карманау хлопцау та дзенюшку бяром... Узнаюць, так ваабшчэ курс як нада возьмуць, да саша, ды "поезд", или ци таник, паедуць на Нюрнберг2/Гаагу поуным ходам...