#υποδομές

[romios-gr]

Reuters: Εικόνες σοκ στη Σαντορίνη – Η τουριστική έκρηξη διαλύει τις υποδομές του νησιού και το μετατρέπει σε τέρας Η Σαντορίνη αντιπροσωπεύει ένα από τα πιο έντονα παραδείγματα για το πώς οι μαζικές αφίξεις τουριστών επηρεάζουν ένα άλλοτε παρθένο μέρος. Η γραφική Σαντορίνη ασφυκτιά από τουρίστες ενώ οι κάτοικοι του νησιού ζητούν περιορισμούς για το φαινόμενο του υπερτουρισμού. Πολλές χιλ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/reuters-eikones-sok-sti-santorini-i-toyristiki-ekrixi-dialyei-tis-ypodomes-toy-nisioy-kai-to-metatrepei-se-teras/

[crisismonitor]

Σταϊκούρας: Οι τέσσερις άξονες για πράσινες αερομεταφορές

Το πλαίσιο δράσεων μέσα από τους οποίους προωθείται η ενεργειακή μετάβαση των αεροπορικών μεταφορών στην Ελλάδα παρουσίασε στο «2024 ICAO Seminar on Green Airports», το οποίο πραγματοποιείται στην Αθήνα. Continue reading Σταϊκούρας: Οι τέσσερις άξονες για πράσινες αερομεταφορές

[eidiseislive]

Πώς αλλάζουν οι ισορροπίες και το τοπίο στις κατασκευές – υποδομές

Λίγους μ��λις μήνες μετά τις ραγδαίες εξελίξεις στο «μέτωπο» της Intrakat, όπου άλλαξε η μετοχική και διοικητική σύνθεση της εισηγμένης με την αποχώρηση Σ. Κόκκαλη (αν και η Intracom διατήρησε άνω του 5% και συμμετείχε στην πρόσφατη ΑΜΚ των 100 εκατ. ευρώ) βρισκόμαστε ενώπιον μίας ακόμα, ίσως πιο… σημειολογικής ανακατάταξης στον κατασκευαστικό κλάδο, με το «πωλητήριο» της ΕΛΛΑΚΤΩ�� στην ΑΚΤΩΡ και τις αποκλειστικές διαπραγματεύσεις με την πλευρά Wade Adams – Δ. Κούτρα, για την οποία εδώ και μήνες (αλλά και συνεχώς) έχετε ενημερωθεί από το insider.gr.

Κινήσεις οι οποίες, μαζί με κάποιες που έγιναν στο μεσοδιάστημα και προφανώς θα έρθουν στο προσεχές διάστημα, επανακαθορίζουν τις ισορροπίες στον τομέα των κατασκευών (και όχι μόνο) και «ξαναφτιάχνουν το παζλ στον χώρο», όπως χαρακτηριστικά σημειώνουν στελέχη του κλάδου. Γιατί, όπως υποστηρίζουν, αναμένονται νέες διεργασίες που δεδομένο είναι ότι θα αλλάξουν εκ νέου τα δεδομένα.

Η δυναμική και το «ανακάτεμα της τράπουλας» Όπως από πέρυσι είχε αναφέρει, προ των ανακατατάξεων πέρυσι τον Ιούλιο στην Intrakat, ολοένα και «ανακατεύεται η τράπουλα» στον ευρύτερο τομέα των κατασκευών – υποδομών (συν τον ενεργειακό χώρο με επίκεντρο τις ΑΠΕ), που έχει αποκτήσει μια δυναμική που μάλλον δύσκολ�� θα εξαντληθεί με τις εξελίξεις στον ΑΚΤΩΡ.

Για κάποιες πλευρές, φαίνεται ότι αποτελεί δέλεαρ ότι ο κλάδος έχει επανέλθει στο επίκεντρο της δημοσιότητας, καθώς ήδη έχουν προχωρήσει διαγωνισμοί για μεγάλα έργα (δημόσια, ΣΔΙΤ, ιδιωτικά projects κ.α.), ενώ οι ισχυροί του χώρου θα διεκδικήσουν μερίδιο από μια «πίτα» άνω των 30-40 δισ. ευρώ, αν συνυπολογιστούν τα κεφάλαια του Ταμείου Ανάκαμψης, το ΕΣΠΑ, οι ιδιωτικές επενδύσεις, οι αποκρατικοποιήσεις κ.α., σε πλήθος δραστηριοτήτων (οδικά, σιδηροδρομικά, ενέργεια, απορρίμματα, ακίνητα κ.α.). Όπως κατά καιρούς έχουμε αναδείξει, το ενδιαφέρον των επενδυτών για τον κλάδο έχει επανακάμψει και συνδέεται με τις μεγάλες υποδομές που έρχονται αλλά και το τεράστιο υφιστάμενο συνολικό ανεκτέλεστο υπόλοιπο υπογεγραμμένων και προς υπογραφή συμβάσεων που έχουν ήδη «μαζέψει» οι πέντε ισχυροί όμιλοι, ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, ΑΚΤΩΡ – ΕΛΛΑΚΤΩΡ, ΑΒΑΞ, Mytilineos και Intrakat το οποίο προσεγγίζει τα 13 δισ. ευρώ. «Πακέτο» τεράστιο, όταν μόλις προ ολίγων ετών οι διοικήσεις των γκρουπ μιλούσαν για απουσία έργων και δύσκολη συγκυρία, και το οποίο θα φτάσει σε ακόμα πιο δυσθεώρητα ύψη αν συνυπολογίσουμε τους δεκάδες διαγωνισμούς Σύμπραξης Δημοσίου ή Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), στις συμβάσεις παραχώρησης (π.χ. ΒΟΑΚ), τα σιδηροδρομικά έργα των 4,5 δισ. ευρώ, τα projects του ΤΑΙΠΕΔ ή του Ταμείου Ανάκαμψης, έργα ύδρευσης και άρδευσης κ.α.

Για άλλους (βλέπε ΕΛΛΑΚΤΩΡ – Χόλτερμαν) μάλλον ο τομέας παραμένει ερωτηματικό και «βαρίδι», ή έστω εκτός στρατηγικού σχεδιασμού. Μέσα σε αυτό το τοπίο, κάποιοι σχεδιάζουν κινήσεις ενίσχυσης σε όλα τα επίπεδα (εξαγορές, αναπτύξεις, μεταγραφές στελεχών κ.α.), άλλοι ανασχεδιάζουν τα πλάνα τους και εστιάζουν σε συγκεκριμένους τομείς στις υποδομές και άλλοι επιχειρούν την είσοδό τους στον χώρο ή την επιστροφή τους σε παλιές «αγάπες» (Wade Adams – Δ. Κούτρας, με τους Κύπριους να αποτελούν επί της ουσίας new entry στα ελληνικά δρώμενα και το ιστορικό στέλεχος να γυρίζει στο γκρουπ από το οποίο έφυγε την περίοδο αδελφών Καλλιτσάντση - Εξάρχου, πριν και αυτοί αποχωρήσουν με την έλευση Reggeborgh – Χόλτερμαν).

Αναζήτηση ισορροπιών εν όψει έργων πολλών δισ. ευρώ Όλα όσα εκτυλίσσονται όμως (ή και έρθουν) προφανώς θα αλλάξουν τις ισορροπίες και στον τομέα των έργων υπό την έννοια ότι είτε ενδέχεται να αλλάξουν συσχετισμοί και στοχεύσεις στην διεκδίκηση διαγωνισμών (που «τρέχουν» ή έπονται) είτε και σε projects που ήδη έχουν δημοπρατηθεί και ανατεθεί. Γιατί είναι δεδομένο ότι οι 5 ισχυροί του χώρου, ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, ΑΒΑΞ, ΑΚΤΩΡ, INTRAKAT, ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ διεκδικούν ή έχουν αναλάβει μεγάλα έργα, σε όλα τα πεδία, είτε αυτόνομα είτε, όμως, και σε κοινοπραξίες. Κατά συνέπεια, οι αλλαγές ενδέχεται να επανακαθορίσουν και τις σχέσεις μεταξύ των γκρουπ, να αναζητηθούν και βρεθούν νέες ισορροπίες κι ενώ στην κυβέρνηση (υπ. Υποδομών & Μεταφορών) επιθυμούν να προχωρήσουν «εργοτάξια» και διεργασίες (σε διαγωνισμού 10 δισ. ευρώ) με τις λιγότερο δυνατόν αναταράξεις.

Άρα, το προσεχές διάστημα αναμένεται «πυκνό ζυμώσεων» και σε αυτό το πεδίο, καθώς όλοι θα θέλουν να πάρουν το μεγαλύτερο δυνατό «μερίδιο της πίτας» των δις ευρώ που δημοπρατείται και χρειάζονται… «λεπτές κινήσεις». Άλλωστε, είτε θα κληθούν να υλοποιήσουν έργα (οι ΑΚΤΩΡ – ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις, Intrakat συμμετέχουν σε πολλές κοινοπραξίες με άλλα γκρουπ, π.χ. ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, Μυτιληναίος ή και ΑΒΑΞ, οδικά έργα, σιδηροδρομικά, κτηριακά, γήπεδο ΠΑΟ, φράγματα, ΣΔΙΤ, Παραχωρήσεις κ.α.). Μόλις αυτές τις ημέρες ο υπουργός Υποδομών & Μεταφορών, Κ. Καραμανλής, αναφέρθηκε (σε συνέντευξή του) στα μεγάλα έργα υποδομής (οδικά, σιδηροδρομικά, αντιπλημμυρικά, υδρευτικά-αρδευτικά, κτιριακά λιμενικά και έργα αεροπορικών μεταφορών), που σχεδιάζονται και υλοποιούνται σε όλη την χώρα, με ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2030, προϋπολογισμό σχεδόν 28 δισ. ευρώ.

Πηγή άρθρου: Πώς αλλάζουν οι ισορροπίες και το τοπίο στις κατασκευές – υποδομές

[lodeur-de-la-pluie]

Είναι εξοργιστική η κατάληξη της χώρας σε μια κοινωνία συνειδητά αδιάφορων. Μια κοινωνία στην οποία κάθε ένας και μία από εμάς αποδέχεται σιωπηρά μία ανθυγιεινή πολιτική και πολιτειακή συνθήκη που ευνοεί το οργανωμένο έγκλημα και την υποβάθμιση των ζωών μας.

Κράτος τόσο διεφθαρμένο που εξωτερικοί εποπτικοι μηχανισμοί είναι αυτοί που αναγκάζουν την 'ανεξάρτητη δικαιοσύνη' να ασκήσει το λειτούργημά της. Μανάδες που σηκώνουν στην πλάτη τους όλη τη δουλειά της δικαστικής εξουσίας. Διαπλεκόμενοι εισαγγελείς που εφευρίσκουν νομικά τεχνάσματα για να αποσιωπήσουν εγκλήματα του παρακράτους.

Ένα κλεπτοκρατικό εφοπλιστικό-βιομηχανικό-επιχειρηματικό-τραπεζικό, συνάμα αντα��ωνιστικό, κατεστημένο που λεηλατεί τον ιδρώτα των πολιτών και συμπλέει πότε υπέρ και πότε κατά εκλεγμένων κυβερνήσεων μέσω των ΜΜΕ τους. Κυβερνητική διαφθορά σε μεταστατικό στάδιο, απλωμένη σε αναπτυξιακο��ς τομείς και η αποδοχή της από το σύνολο του πολιτικού συστήματος, η οποία υποβιβάζει ποιοτικά την καθημερινότητάς μας.

Ένα πολιτικο σύστημα που μεθοδεύει 'επιχειρηματικές κινήσεις' με κατ'εντολην φωτογραφικές διατάξεις υπέρ μαφιόζων. Μονοπωλιακές και αθέμιτες πρακτικές με στόχο την διατήρηση υψηλών τιμών και κερδών εις βάρος καταναλωτών.

Απευθείας αναθέσεις δημοσίων έργων, διαγωνισμών, αδιαφανείς διαδικασίες και υπερκοστολογήσεις υλών σε φάρμακα, εξοπλισμούς δημοσίων υπηρεσιών και κέντρων. Αναπτυξιακά κονδύλια και ευρωπαϊκές επιδοτήσεις που κανείς δεν γνωρίζει που καταλήγουν τελικά και χρήζουν ευρωπαϊκής έρευνας.

Αποδεχόμενοι μια συνθήκη που το κράτος δεν θέλει και δεν το 'συμφέρει' να συντηρήσει υποδομές αναπτυγμένης χώρας. Ως αποτέλεσμα, δημόσιες υποδομές περιπίπτουν σε αχρηστία, θέτοντας την χώρα σε ημιλειτουργική κατάσταση. Περιμένοντας την επόμενη καταστροφή, το επόμενο δυστύχημα, ευχόμενοι να μην πέσει ο κλήρος σε εμάς την επόμενη φορά.

Μια συνθήκη υποψηφίων νεκρών πολιτών και αλλεπάλληλων παρολίγον ατυχημάτων. Υπουργοί με προκλητικό, ασέβαστο και προσβλητικό λεξιλόγιο έναντι εργαζομένων και οικογενειών που τολμούν να θίγουν το αυτονόητο.

'Μεγαλα έργα' που υπόσχονται θέσεις εργασίας και επενδύσεις με χρήματα από δάνεια τραπεζών που βρίσκονται υπό την διοίκηση γνωστών και φιλικών διευθυντικών στελεχων. Σταθερή λεηλασία δημόσιου πλούτου που πότε μεταφράζεται σε αυξημένη φορολογία και πότε σε αρνητικούς οικονομικούς δείκτες.

Αστυνομικές αρχές σε άρνηση επιτέλεσης καθήκοντος. Βασανισμοί και δολοφονίες κρατουμένων μέσα σε ΑΤ που αντικατοπτρίζουν σελίδες σκοτεινότερων εποχών.

Μπατσοι που δηλώνουν πίστη στο παρακράτος. Εμπλεκόμενοι σε υποθέσεις οργανωμένου εγκλήματος, διακίνησης ναρκωτικών και γυναικών. Ανώτατοι αξιωματικοί που με ένα τηλέφωνο ακολουθούν εντολές πολιτικών, εφοπλιστών και επιχειρηματιών. Εμπλεκόμενοι σε στοχευμενες υποβαθμίσεις περιοχών, χειραγωγώντας τις τιμές των ακινήτων. Μονάδες καταστολής που αντί να εκτ��λέσουν δικαστικες αποφάσεις τις αγνοούν. Ενίοτε κιόλας αγνοούν τον ρόλο τους και σου ανοίγουν αδιακρίτως το κεφάλι. Παρουσία δυνάμεων καταστολής σε ολόκληρο το κέντρο, τιτλοποιώντας την καθημερινότητα και συντηρώντας τα αντανακλαστικά πολιτων.

Ένα παράλληλο σύστημα εξουσίας παρακολουθήσεων και εκβιασμών προσώπων που διατηρουν κρατικες και πολιτειακές θεσεις. Υπουργοί που είτε επιδεικνύουν αδιαφορία είτε παραιτούνται απο κάθε δημοκρατικό και συνταγματικό δικαίωμα.

Παρακολούθηση κοινωνικών και πολιτικών ακτιβιστών, οι οποίοι σηκώνουν κεφάλι και ορθώνουν ανάστημα, από κρατικά όργανα. Καθοδηγούμενες συλλήψεις και βαριές ποινές εναντίον τους, όταν παιδοβιαστές και κυκλώματα συνεχίζουν να εξασκούν το επάγγελμα τους ή αθωώνονται πλαγίως με αστείες αποζημιώσεις.

Δημιουργία μιας κλεπτοκρατικης ολιγαρχικής τάξης που εκφεύγει κάθε έννοιας νόμου και συνταγματικής αρχής, η οποία προσπαθεί να επιβάλλει την συναίνεση των πολιτών και μια παβλοφικη αίσθηση αυτοπεριορισμού και κάμψης κάθε μορφής αντίδρασης.

Είναι εξοργιστικη η αποδοχή και ο συμβιβασμός μας με αυτή την συνθήκη. Το σύστημα τους βρωμάει. Το μόνο που έχουμε είναι ο ένας τον άλλον.

«Αυτή είναι η δική μας εποχή.»

[justforbooks]

📷 Photo above: Οι Νεγάδες είναι συγκροτημένοι ως οικισμός από τις αρχές του 14ου αιώνα. Όπως και άλλα μέρη της περιοχής, το χωριό, αναπτύχθηκε με μοχλό τους ανθρώπους που πρόκοψαν σε περιοχές όπως η Μολδοβλαχία, η Ρωσία και η Αυστρία και επένδυσαν χρήματα για υποδομές και κτίρια στον τόπο καταγωγής τους.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[fwtiastoherenhof]

Ανατριχιάζεις από τις ξενέρες

έχεις τις πιο ύποπτες γεμάτες τσέπες

είσαι συστοιχίες ερήμων και κοψίματα όταν δεν φοράς κάτι.

Χρυσωπές ανταύγειες αγκαλιάζουν το χώμα

όταν είσαι πεσμένο κάτω και λιπόθυμο

και έχεις δανειστεί εμψυχώσεις από φίλες.

Αυτός ο καιρός σε κάνει να θέλεις

να ποζάρεις με αποενοχοποιημένο σώμα, πιέζοντας

κάτω από τις σόλες σου φιλόδοξους ιδιοκτήτες.

Να ανάβεις το τσιγάρο με ανάμικτες εκφράσεις

βραχιόλια που έχουν πετράδια

να κουδουνίζουν, την ώρα που εξασκούμαστε στο σκαρφάλωμα.

Κάποιες φορές απλά δεν γίνεται

απλά το πεδίο της μάχης έχει σταματήσει να οριοθετείται

και τα δάχτυλά μας αφήνονται να γλιστρήσουν.

Η μόνη όρεξη που υπάρχει είναι

από αυτά που θα μας θυμίζουν

να μην ξεμπερδέψει ποτέ κανείς.

Πάνω από βραδινές ανακλάσεις

να σχηματίζονται δυάδες

και να διαταράσσονται εμπορικές υποδομές.

[gemsofgreece]

θα έπρεπε να μποικοταρεις την γιουροβιζιον, το ξέρεις έτσι???? το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία και η ευρωπαϊκή ένωση του επιτρέπει να λάβει μέρος στη γιουροβιζιον,,,,

Εγώ θα έπρεπε να την μποϊκοτάρω; Και τι θα γίνει;

Δεν την μποϊκοτάρισε η ίδια η Σάττι που είναι μισή Αράβισσα.

Είναι υποκριτικό να μην αντιλαμβανόμαστε ότι η Eurovision πάντα ακολουθεί πιστά τη δυτική πολιτική γραμμή και αυτό δε θα αλλάξει ποτέ ό,τι και να κάνουμε · η δυτική Ευρώπη και η Αμερική στηρίζουν το Ισραήλ ή τέλος πάντων κάνουν τα στραβά μάτια στα εγκλήματά του. Άλλο ένα φοβερό είναι όταν είχαν μαυρίσει την Ελλάδα που είχε στείλει (καταπληκτικό) τραγούδι κατά της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Αυτό συνέβη επειδή η Δύση τον περισσότερο καιρό ανέχεται την Τουρκία σε βάρος της Ελλάδας κι ας είναι πιο ανατολίτικη, απλά επειδή είναι ισχυρότερη χώρα.

Πίσω στα τωρινά, το μόνο που έμαθα ότι απαιτεί η Eurovision είναι να μην πάει με πολιτικό τραγούδι το Ισραήλ και αν αυτό επιμείνει, ενδέχεται όντως να αποκλειστεί.

Το σωστό θα ήταν να αποκλειστεί εξαρχής όπως και η Ρωσία.

Αλλά η γνώμη μου είναι ότι και χώρες που βάλλονται (βλ. Ουκρανία) καλό θα ήταν να αποσύρονται για να εστιάσουν στην άμυνα και τους ανθρώπους τους παρά να αναλώνονται σε «και καλά» καλλιτεχνικές διαμαρτυρίες. Δηλαδή εμένα μου φαινόταν γελοίο Ουκρανοι να σκοτώνονται, οι υποδομές της χώρας τους να καταστρέφονται, εδάφη να χάνονται, αλλά αυτοί να διοργανώνουν διαγωνισμό τραγουδιού στην Αγγλία… όσο προσεγμένος και αν ήταν.

Τώρα πίσω στο μποϊκοτάζ, αυτό νομίζω ότι θα έχει πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον και ουσία ως λαϊκή αντίδραση εκείνη τη στιγμή παρά σε κρατικό επίπεδο, γιατί είναι ολοφάνερο ότι και η Ελλάδα να μην συμμετείχε σε επίσημο επίπεδο, δεν θα ίδρωνε κανενός το αυτί. Κανένα κράτος δε φαίνεται διατεθειμένο να στερηθεί τη δική του προβολή ως διαμαρτυρία για τα εγκλήματα πολέμου του Ισραήλ. Ζούμε στην ατομικιστική εποχή.

Και φυσικά άμα εγώ δεν μιλήσω, ή πω «μην το δείτε» θα επηρεάσω ακριβώς 0 άτομα.

Γι’ αυτό εγώ προσωπικά έχω ενδιαφέρον να δω πως θα υποδεχθεί το κοινό τη συμμετοχή του Ισραήλ; Με γιουχαρίσματα πχ; Με μαύρο στην ψηφοφορία; Αυτό ελπίζω. Νομίζω θα είναι πιο ενδιαφέρον να τους δούμε να δέχονται τις συνέπειες του θράσους τους.

Από την άλλη δεν το θεωρώ σωστό Έλληνες να αποσύρονται επειδή θα διαμαρτύρονται, ενώ οι ίδιοι οι Ισραηλινοί στερούνται της αξιοπρέπειας να απέχουν και πηγαίνουν εκεί να τραγουδάνε και να γιορτάζουν. Δεν ξέρω, κάτι δεν μου κολλάει.

Αφού οι Ισραηλινοί θέλουν τόσο να πάνε, ας είναι έτοιμοι και για όποιες αντιδράσεις προκύψουν. Από εκεί μόνο ενδέχεται να επηρεαστεί η EBU. Αυτοί πρέπει να υποστούν συνέπειες από τους θεατές, όχι όμως να κλείσω εγώ τα μάτια ή να τα κλείσω εγώ σε άλλους ή να αποσύρουμε την Ελληνική συμμετοχή.

[evenina]

View this post on Instagram

A post shared by ROSA (@rosa_progressive)

Συνεχίστε να επενδύετε στη βία και την καταστολή. Συνεχίστε να προσλαμβάνετε ΜΑΤ και ΟΠΠΙ και να αγοράζετε όπλα και περιπολικά. Συνεχίστε να αφήνετε βασικά συστήματα ασφαλείας ανενεργά επί 20 χρόνια. Συνεχίστε να παίζετε τη ζωή μας κορώνα γράμματα. Άλλωστε εμείς βλέπετε δεν είμαστε γιοι και κόρες υπουργών και βουλευτών. Η δική μας η ζωή έχει αξία μόνο όταν είμαστε υπάκουοι εργάτες - αλλά όχι, ούτε τότε, αφού δε σας νοιάζει αν θα ζήσουμε ή πεθάνουμε, παρά μόνο αν θα παράξουμε έργο. Οι υπάλληλοι των σιδηροδρόμων φώναζαν χρόνια για τις ελλειπείς υποδομές, αλλά όταν κάναν απεργίες τους αποκαλούσατε τεμπέληδες και μπαχαλάκηδες. Τώρα εκείνοι μετράνε νεκρούς συναδέλφους, μάνες μετράνε νεκρά παιδιά και νέα παιδιά νεκρούς φίλους. Παραιτήσεις προέδρων, ανακοινώσεις συνδικαλιστών, το ίδιο το δικαστήριο στο οποίο σας πήγε η ΕΕ μπαίνει κάτω από το χαλάκι, κι ας μείνουν εκεί κρυμμένα, αφού έχετε βρει τον πραγματικό υπεύθυνο στο πρόσωπο του σταθμάρχη και στο διάβολο να πάνε όλοι οι άλλοι. Δεν ήταν ανθρώπινο λάθος, κ. Μητσοτάκη. Ήταν έγκλημα και βεβηλώνετε τις ψυχές 46 ανθρώπων που έφυγαν νωρίς με το να προσποιείστε οτιδήποτε άλλο. Αλλά ποιος σε αυτή τη χώρα έχει αναλάβει πότε και με σοβαρότητα τις ευθύνες που του αναλογούν;

[deminius]

Παγωμένη, οργισμένη, μα ζωντανή είμαι

Την ώρα που οι νεκροί έχουν ξεπεράσει τους 50 και ακόμα το δράμα δεν έχει τελειώσει.

Δύο μέρες μετά το προμελετημένο έγκλημα.

Κουβάρι οι σκέψεις, ανθρώπινα, διασωστικά.

Οι εικόνες των επιζώντων, των οικείων που αναζητούν τους δικούς τους σε κομμάτια ανθρώπινης σάρκας, ο πόνος τους, στο μυαλό μου συνέχεια. Να βλέπω, να ακούω ή να τα κλείσω όλα μήπως αλλάξει αυτό που βλέπουν τα μάτια μου;

Πώς να τα κλείσω, πώς να αδιαφορήσω, πώς να σκεφτώ κάτι άλλο, πώς;

Πώς να αφήσω το επιτελικό κράτος να αλωνίζει και να βρίσκει εύκολο στόχο κι ένοχο ένα. Ένας είναι, ναι αλλά όχι ο μόνος. Ποιος τον διόρισε, ποιος έλεγξε τα τυπικά και ουσιαστικά του προσόντα δίνοντάς του την ευθύνη εκατοντάδων ανθρώπινων ζωών, ποιος υπέγραψε για την αρτιότητά του στα 60 χωρίς σχετική προϋπηρεσία, τι είδους εξετάσεις πέρασε, ιατρικές εξετάσεις πέρασε; Έβλεπε τον πίνακα μπροστά του, άκουγε, καταλάβαινε τι έβλεπε; Γιατί ήταν μόνος του, αν χρειαζόταν να πάει προς νερού του, αν ζαλιζόταν, αν πάθαινε έμφραγμα, ποιος θα διασφάλιζε τη μεταφορά τόσων ανθρώπων;

Ποιος ελέγχει το "αξιόπλοο" των τραίνων, υπάρχει ανεξάρτητος και αυστηρός οργανισμός, υπάρχουν κριτήρια, υπάρχει εσωτερικός έλεγχος, ποιος ηγείται και υπογράφει; Οι συρμοί, το δίκτυο, τα καλώδια, τα υλικά, οι υποδομές, ελέγχονται όπως ελέγχεται η ημερομηνία ληξης στις τυρόπιτες που πούλαγε το εστιατόριο του τραίνου; Υπάρχουν διαδικασίες, χρονοδιαγράμματα, χιλιόμετρα που πρέπει να διανύσουν πριν πάνε για υποχρεωτικά για συντήρηση, όπως πάμε για τακάκια και υγρά φρένων στο αυτοκίνητο; Ποιος αποφασίζει και με ποια κριτήρια τι υλικά, βαγόνια και μηχανές που αγοράζονται και χρησιμοποιούνται, ο υπουργός, ο γενικός γραμματέας, η επιτροπή προμηθειών; Ποιοι είναι αυτοί και τι σχέση έχουν με το αντικείμενο υπουργοί δικηγόροι και οδοντίατροι που αποφασίζουν και υπογράφουν και νομοθετούν; Ποιος ορίζει τις προσλήψεις προσωπικού και τα κριτήρια πρόσληψης, ποιος; Ποιος έχει τις λίστες επιβατών με τις θέσεις τους, 2 μέρες μετά και ακόμα υπάρχουν αγνοούμενοι...

Ποιοι είναι οι κανόνες ασφαλείας του ταξιδιού, ποια τα μέτρα προστασίας των επιβατών στο ταξίδι; Πώς και πότε ειδοποιούνται οι γιατροί, διασώστες, τραυματιοφορείς, τα νοσοκομεία, η πυροσβεστική, η αστυνομία σε περίπτωση ατυχήματος, περιμένουν τηλεφώνημα τραυματία στα κανάλια; Πώς κινητοποιούνται, τι διασωστικά μέσα διαθέτουν, πώς λειτουργεί η διασωστική αλυσίδα; Ποιος έχει την ευθύνη μια γαμημένης μπαλαντέζας για να βλέπουν τη νύχτα, πόσοι άνθρωποι πέθαναν επειδή δεν τους είδαν εγκαίρως;

50 νεκροί ήδη, 36000 νεκροί από την πανδημία, 123 στο Μάτι. Και μας ψέγουν για την ατομική μας ευθύνη και το ανθρώπινο λάθος. Εκεί που δεν θα έπρεπε καν να υπεισέρχεται ανθρώπινος παράγοντας γιατί όλα θα έπρεπε να είναι σωστά δομημένα και οργανωμένα από το Κράτος και την Κυβέρνηση. Αποδεκατιζόμαστε και φταίμε εμείς, λένε και κατηγορούν. Αυτοί που απολαμβάνουν το ακαταδίωκτο ψηφισμένο στη Βουλή, αυτοί που έχουν βουλευτική ασυλία και επανεκλέγονται επειδή διόρισαν έναν πρώην αχθοφόρο, σταθμάρχη γιατί τους έφερνε κουκιά εκλογικά. Αυτοί που συγκινούνται δήθεν μπροστά στις κάμερες πριν πάνε για το ουισκάκι τους στη μπερζέρα, και που αύριο θα καλέσουν στο Μαξίμου και το Προεδρικό τα δύο παλικάρια που έσωσαν συνεπιβάτες τους για φωτογράφηση και συγχαρητήρια. Αυτοί που θα συγκρίνουν αριθμό νεκρών για να θριαμβολογήσουν λέγοντας "είχαμε λιγότερους απ'ο, τι στο Μάτι" και θα ζητήσουν ξανά την ψήφο μας. Αυτήν που εσύ θα τσουγκρίζεις στο ποτήρι με το τσίπουρο και τους κολλητούς στην παραλία την Κυριακή των εκλογών. Διότι δεν έχεις ψυχή, συνείδηση, εγκέφαλο. Μαύρο Ρόδο, Survivor και γκομενάκια έχεις στην κούτρα σου. Και γελάς, αφού ο Χάρος δεν χτύπησε τη δική σου πόρτα.

Από κωλοφαρδία ζούμε στην Ελλάδα, όχι από τύχη, όχι επειδή μας αγαπάει ο Θεος. Επειδή ακόμα δεν ήρθε η σειρά μας, αναλώσιμοι και ανεύθυνοι συνάμα. Εγκληματίες κι εμείς, δολοφόνοι εκείνοι.

Παγωμένη, οργισμένη. Με μένα, με σένα, με κείνους. Κι ας είμαι ακόμα ζωντανή. Πονάω.

[aplaw-blog]

Google: Πώς θα είναι τα ταξίδια έως το 2040 :

Η Google, σε συνεραγσία με την Deloitte ανέλυσε δισεκατομμύρια ερωτήματα αναζήτησης και περισσότερα από 90.000 σημεία δεδομένων από τα τελευταία 50 χρόνια στην τελευταία μελέτη της για τις παγκόσμιες τάσεις ταξιδιωτικής κινητικότητας. Αυτή η ανάλυση αποκαλύπτει σημαντικές οικονομικές διασυνδέσεις και διαρκείς τάσεις που θα διαμορφώσουν το μέλλον των ταξιδιών.                                                          Στο όραμά της “Travel 2040”, η Google προβλέπει ότι τα διεθνή ταξίδια θα εκτοξευθούν στα ύψη, σε σχεδόν 2,4 δισ. ταξίδια ετησίως. Ωστόσο, η έρευνα υπερβαίνει τους αριθμούς για να προσφέρει στρατηγικές γνώσεις με τη δυνατότητα να αναδιαμορφώσει τον ταξιδιωτικό κλάδο, από τον εντοπισμό των αναδυόμενων ταξιδιωτικών προορισμών έως την κατανόηση των μεταβαλλόμενων προτιμήσεων των ταξιδιωτών.

Βασικά συμπεράσματα

Μέχρι το 2040, θα προκύψουν νέες κορυφαίες αγορές εξερχόμενου τουρισμού, από τις οποίες προέρχονται οι ταξιδιώτες, με την Ινδία, την Κίνα και τις ΗΠΑ να γίνονται οι ταχύτερα αναπτυσσόμενες αγορές μεταξύ των πέντε πρώτων.

Οι Ινδοί ��αξιδιώτες, ειδικότερα, αναμένεται να πενταπλασιαστούν έως το 2040, λόγω της αύξησης της κατοχής διαβατηρίων και των βελτιωμένων διαδικασιών έκδοσης βίζας. Γνωστοί για την ψηφιακή τους γνώση και τη γρήγορη λήψη αποφάσεων, συνήθως κάνουν κράτηση για διεθνείς πτήσεις με μέσο χρόνο παράδοσης μικρότερο από 50 ημέρες.

Οι ΗΠΑ παραμένουν μια ισχυρή αγορά πηγής. Οι ταξιδιώτες των ΗΠΑ καλύπτουν αυτήν τη στιγμή το 10% της ευρωπαϊκής ταξιδιωτικής ζήτησηςκαι αντιπροσωπεύουν το 40% των μη Ευρωπαίων ταξιδιωτών στην περιοχή. Ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένο για την επωνυμία, το 78% των ταξιδιωτών στις ΗΠΑ είναι πρόθυμοι να πληρώσουν περισσότερα για τις επωνυμίες που εμπιστεύονται.

Το ταξιδιωτικό τοπίο το 2040 θα διαμορφωθεί τόσο από την προέλευση όσο και από τους προορισμούς των ταξιδιωτών. Η Ισπανία προβλέπεται να ξεπεράσει τη Γαλλία ως η χώρα με τις περισσότερες επισκέψεις στον κόσμο, αν και ο ανταγωνισμός μεταξύ των δύο παραμένει στενός. Επιπλέον, το Μεξικό θα μπει στους πέντε κορυφαίους παγκόσμιους προορισμούς, σηματοδοτώντας μια αλλαγή σε δημοφιλείς ταξιδιωτικές τοποθεσίες.

Η Μέση Ανατολή αναμένεται επίσης να δει εισροή ταξιδιωτών, με τον υψηλότερο προβλεπόμενο ετήσιο ρυθμό αύξησης των εισερχόμενων αφίξεων από τώρα έως το 2040. Δύο αγορές έχουν βαρύτητα εδώ: η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ). Η αύξηση του ενδιαφέροντος της Σαουδικής Αραβίας τροφοδοτείται από τις ενημερωμένες μεταρρυθμίσεις στις υποδομές και τις βίζες εισόδου, οι οποίες υποστηρίζονται από φιλόδοξα τουριστικά έργα, όπως το Neom και το Expo 2030. Η δημοτικότητα των ΗΑΕ θα βασίζεται στην παροχή εμπειριών υψηλής ποιότητας και πολυτελών προσφορών.

Ο ταξιδιώτης του μέλλοντος: Ενημερωμένος, διερευνητικός και ώριμος

Με την άνοδο των αγορών νέων πηγών, μπορούμε να χωρίσουμε τον ταξιδιώτη του μέλλοντος σε δύο ξεχωριστές κατηγορίες: τους “αναδυόμενους” και τους “ώριμους”. Είναι ενδιαφέρον ότι οι αναδυόμενοι ταξιδιώτες έλκονται περισσότερο προς “ώριμους” προορισμούς, ενώ οι ώριμοι ταξιδιώτες ελκύονται ολοένα και περισσότερο σε τοποθεσίες που δεν είναι συνηθισμένες.

Πηγή: traveldailynews

[crisismonitor]

Εθνική Τράπεζα: Το Δημόσιο να θωρακίσει με υποδομές τις επενδύσεις των ΜμΕ

Την ανάγκη θωράκισης των επενδύσεων που πραγματοποιούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις με έργα υποδομών από το κράτος επισημαίνει σε ανάλυσή της η Εθνική Τράπεζα. Continue reading Εθνική Τράπεζα: Το Δημόσιο να θωρακίσει με υποδομές τις επενδύσεις των ΜμΕ

[eclecticstarlightblogger]

Αλβανία: Το Πόρτο Ρομάνο βάση του ΝΑΤΟ

Το νέο λιμάνι του Πόρτο Ρομάνο στο Δυρράχιο στοχεύει να γίνει βάση του ΝΑΤΟ. Η αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Μπελίντα Μπαλούκου, κατά την ομιλία της που πραγματοποιήθηκε στο συνέδριο της Μεσογειακής Ακτοφυλακής, είπε ότι οι επενδύσεις σε υποδομές ζω��ικής σημασίας όπως τα λιμάνια είναι ένας από τους βασικούς στόχους της κυβέρνησης. Η Μπαλούκου είπε ότι υπήρξε […] Αλβανία: Το Πόρτο Ρομάνο βάση του…

[thoughtfullyblogger]

Αλβανία: Το Πόρτο Ρομάνο βάση του ΝΑΤΟ

Το νέο λιμάνι του Πόρτο Ρομάνο στο Δυρράχιο στοχεύει να γίνει βάση του ΝΑΤΟ. Η αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Μπελίντα Μπαλούκου, κατά την ομιλία της που πραγματοποιήθηκε στο συνέδριο της Μεσογειακής Ακτοφυλακής, είπε ότι οι επενδύσεις σε υποδομές ζωτικής σημασίας όπως τα λιμάνια είναι ένας από τους βασικούς στόχους της κυβέρνησης. Η Μπαλούκου είπε ότι υπήρξε […] Αλβανία: Το Πόρτο Ρομάνο βάση του…

[justforbooks]

Οι μοντελοποιήσεις των ηλεκτρονικών υπολογιστών μάς είχαν προειδοποιήσει ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1970: αν συνεχίζαμε να αντλούμε πόρους της γης, να ρυπαίνουμε σε μαζική κλίμακα και να αυξανόμαστε σε αριθμούς ο πολιτισμός θα κατέρρεε μέσα σε έναν αιώνα. Η μοντελοποίηση έδειξε πάνω-κάτω αυτά που συμβαίνουν σήμερα: κλιματική αλλαγή, ανυδρία, μικροπλαστικά να καταστρέφουν κάθε γωνιά του πλανήτη. Αλλά δεν δώσαμε σημασία στην τεχνολογία της δεκαετίας του 1970, ούτε στο βιβλίο «The Limits to Growth» (Τα όρια της ανάπτυξης), που εξέδωσε το 1972 η Λέσχη της Ρώμης. Το βιβλίο ωστόσο πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα και μεταφράστηκε σε τουλάχιστον 30 γλώσσες, προκαλώντας διαμάχες. Πράγματι βασιζόταν σε πολύ πρώιμες μοντελοποιήσεις του MIT και προσπαθούσε να διατυπώσει με απλουστευμένο τρόπο τα περίπλοκα παγκόσμια συστήματα. Όλα τα μοντέλα των Η/Υ είναι λανθασμένα, αλλά μερικά είναι χρήσιμα: αυτό το μοντέλο δεν ήταν καν λανθασμένο και παρότι προειδοποιούσε για τις ζημιές της λεηλασίας των πόρων, η ανθρωπότητα συνέχισε να αδιαφορεί για τον υπερπληθυσμό και τη ρύπανση.

Το βιβλίο «The Limits to Growth» είχαν γράψει τέσσερις, νέοι τότε, επιστήμονες —η Donella H. Meadows, ο Dennis L. Meadows, ο Jørgen Randers και ο William W. Behrens IΙΙ— που προσπαθούσαν να απαντήσουν στο θεμελιώδες ερώτημα: Είναι δυνατόν να επεκταθεί η ανθρώπινη ανάπτυξη χωρίς αρνητικές συνέπειες; Ήταν μια σοβαρή προσπάθεια χρήσης των γνώσεων και των καλύτερων εργαλείων υπολογιστών που διαθέταμε τότε ώστε να προσομοιωθούν μια σειρά από σενάρια για το μέλλον. Μπορούσαμε άραγε να βρούμε μια ισορροπία μεταξύ της ανθρώπινης ευημερίας ή της ανθρώπινης ανάπτυξης και του γεγονότος ότι οι πόροι ήταν πεπερασμένοι; Κινδυνεύουμε από κατάρρευση; Τι μπορεί να μειώνει τη ρύπανση; Πώς μπορούμε να περιορίσουμε την κατανάλωση;

Οι κύριες μεταβλητές είναι πέντε: πληθυσμός, παραγωγή τροφίμων, βιομηχανική παραγωγή, φυσικοί πόροι και ρύπανση. Αυτό που προκαλεί κατάρρευση στα περισσότερα σενάρια είναι ένας συνδυασμός, όχι μόνο ένα πράγμα. Ανάμεσα στα ερωτήματα ήταν ότι αν η δικαιοσύνη στη διαχείριση των πόρων θα μπορούσε να διασώσει την ανθρωπότητα και τον πολιτισμό της, αν μια καλύτερη σχέση με τους άλλους ανθρώπους και με τη φύση, αν π.χ. η αποσύνδεση της ευημερίας από την αύξηση της κατανάλωσης θα έκανε το μέλλον μας πιο σίγουρο. Είναι αλήθεια ότι το μέσο αποτύπωμα των ανθρώπων στις ΗΠΑ είναι 20 φορές εντονότερο από το μέσο αποτύπωμα στην Αφρική —ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι η αύξηση του πληθυσμού στην Αφρική είναι επιθυμητή· ο μεγαλύτερος πληθυσμός σημαίνει αθροιστικό μεγαλύτερο οικολογικό αποτύπωμα. Εξάλλου, στην Αφρική λείπουν οι υποδομές διαχείρισής του· π.χ. η βιομηχανία της ανακύκλωσης.

Oι συγγραφείς του «The Limits to Growth» (LTG) χρησιμοποίησαν το μοντέλο World3 για να προσομοιώσουν τις συνέπειες των αλληλεπιδράσεων μεταξύ της Γης και των ανθρώπινων συστημάτων. Βασίστηκαν στις εργασίες του Jay Forrester από το MIT, και ιδιαίτερα στο βιβλίο του World Dynamics. Για την έρευνα και τη συγγραφή συνεργάστηκαν 17 ερευνητές, οι οποίοι συνέχισαν τη δουλειά αυτή με διαρκείς ενημερώσεις: το 1992 κυκλοφόρησε το Beyond the Limits ενώ το 20024 το «The Limits to Growth: The 30-Year Update». Το 2012, ο Νορβηγός συν-συγγραφέας Jørgen Randers δημοσίευσε το «2052: A Global Forecast for the Next Forty Years» και το 2022, μαζί με τον Dennis Meadows και άλλους 19 επιστήμονες έβγαλαν το «Limits and Beyond». Το συμπέρασμα είναι πάνω-κάτω το εξής: αν ο ρυθμός του πληθυσμού διατηρηθεί μαζί με την εξόρυξη γήινων πόρων, έχουμε περίπου 100 χρόνια ζωής στον πλανήτη. Βεβαίως, στο πέρασμα του χρόνου κάποιοι παράγοντες μπορούν να αλλάξουν και θα αλλάξουν· π.χ. η εισαγωγή ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Υπάρχει ένα υπαρξιακό δίλημμα. Πολλοί πολιτικοί του 20ού αιώνα, όπως ο Ρόναλντ Ρέιγκαν και η Μάργκαρετ Θάτσερ, είχαν μια επικούρεια αντίληψη σε πλανητική κλίμακα: ας ζήσουμε στο μάξιμουμ και ας καταστραφούμε όλοι μαζί στα μέσα του 21ου αιώνα. Η αντίθετη αντίληψη είναι πιο συντηρητική υπό την έννοια ότι παίρνει υπόψη τον παράγοντα της βιωσιμότητας των αγέννητων. Όταν κυκλοφόρησε πάντως το βιβλίο «The Limits to Growth», απορρίφθηκε από πολλούς ως προφητεία για την Ημέρα της Κρίσεως. Στους οικονομολόγους δεν άρεσε γιατί η ανάπτυξη είναι εγγενής στον καπιταλισμό, τουλάχιστον στον καπιταλισμό του 20ού αιώνα που κάλπαζε χωρίς να ενδιαφέρεται αν καίει ή αν κλέβει τον χρόνο των ανθρώπων στο μέλλον. Ο χρόνος των επερχόμενων γενεών θα ξοδευτεί στην αποπληρωμή του χρέους που έχει συσσωρευτεί· μιλάμε για χρέος οικονομικό και οικολογικό. Σήμερα ξέρουμε ότι θα ξεμείνουμε από πόρους, αλλά πασχίζουμε να βρούμε άλλους ελπίζοντας ότι θα μας σώσει η τεχνολογία.

Μισό αιώνα από την έκδοση του βιβλίου αντιμετωπίζουμε την υπερθέρμανση και την απώλεια της βιοποικιλότητας. Αλλά έχουμε κάνει αρκετά βήματα στην αντιμετώπι��η της παγκόσμιας φτώχειας όπως και στην εξεύρεση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Εκτυλίσσεται μια αθόρυβη επανάσταση που δεν τη βλέπουμε ακόμα. Ίσως μάς κάνει λίγο πιο αισιόδοξους το ότι το «Τhe Limits of Growth» γράφτηκε όταν ακόμα πόλεις σαν το Ντένβερ και το Λος Άντζελες ήταν τυλιγμένες στην αιθαλομίχλη.

Daily inspiration. Discover more photos at http://justforbooks.tumblr.com

[greekblogs]

Αλβανία: Το Πόρτο Ρομάνο βάση του ΝΑΤΟ

Το νέο λιμάνι του Πόρτο Ρομάνο στο Δυρράχιο στοχεύει να γίνει βάση του ΝΑΤΟ. Η αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Μπελίντα Μπαλούκου, κατά την ομιλία της που πραγματοποιήθηκε στο συνέδριο της Μεσογειακής Ακτοφυλακής, είπε ότι οι επενδύσεις σε υποδομές ζωτικής σημασίας όπως τα λιμάνια είναι ένας από τους βασικούς στόχους της κυβέρνησης. Η Μπαλούκου είπε ότι υπήρξε […] Αλβανία: Το Πόρτο Ρομάνο βάση του…