#το φιλι σου

[melagxoliki-aisthitiki]

Παραμενω μονος σε ενα κοσμο τοσων συγκατοικων. Οι φιλοι, οι συγγενεις μου και γενικα ολοι οσοι αγαπω μονοι φαινονται. Ανικανοι να γεμισουμε, να ξεχυλησουμε συμπονοια. Στην τελικη ειπε κανεις πως ανθρωπος τον ανθρωπο φτανει; Οχι. Ειπε κανεις πως δεν θα μεινει κενο στην ψυχη τουτων των αχαριστων; Οχι. Ποτε δεν θα αγγιχτουμε ολοκληρωτικα, ποτε το φιλι και η αγκαλια δεν θα κρατησει, ποτε δεν θα νοησουμε τα λογια. Απειρα οντα μου λες, με οριο στο αναμεταξυ μας σου λεω.

[chanse4u]

Δεν αντέχω άλλο να παλεύω με τις λέξεις

Θέλω να σε σφυξω στην αγκαλιά μου

Τόσο σφυκτα δεν θα το πιστέψεις

Να ενώσει η αγκαλιά όλα τα γράμματα

Του αγαπω

Δεν αντέχω άλλο σου λέω

Περναω σαν σκιά μέσα από τα στενά

Και σαν σκια κρύβομαι απο τον ήλιο

Περιμένοντας κάπου δειλά

Δεν αντέχω άλλο σου λέω

Έχω τόσα να σου πω και όλα εξαφανίζονται

Νιώθω λες και ζω σε κόμμα

Και ξυπνάω από αυτό μόνο όταν σε ακούω

Δεν ξέρω αν τρελάθηκα

Αν και η τρέλα πλεον με ξεπερνά

Ξέρω πως δεν αντέχω μακριά σου

Και σαν λουλούδι μαραινομαι

Έξι εβδομάδες τώρα

Τα χείλη ξερα

Η ανάσα κομμένη

Σαν φιλι στο στόμα

Που του γυρνάει το μαγουλο

Και Σφαλιάρα μαζί

_κανένας_

[nofuckinlabels]

Ολα τα τραγουδια πια στερεψαν απο στιχους

Αν με ρωτας δεν ξερω πως περασαν κιόλας σχεδον δυο χρονια

Εγω εμεινα παγωμενη στην μερα που χωριστήκαμε

Εκεινη την μερα που ημουν πολυ δειλη να κοιταξω τον θανατο κατάματα

Εκεινη την μερα που εφυγες και δεν σε φιλησα αρκετα

Δεν σε αφησα να με κρατησεις αρκετα στα χερια σου

Ισως να πιστευα οτι αν δεν σε αποχαιρετούσα να μην έφευγες

Να ξυπνουσα διπλα σου και να ειχαμε ολα τα πρωινα του κοσμου δικα μας

Ομως αυτο δεν εγινε

Ξυπνησα το επομενο πρωι και ειχες φυγει

Και καθε μερα εδω και ενα μιση χρονο

Μετανιωνω εκεινο το φιλι που δεν σου εδωσα

Αμα ηξερα οτι θα ηταν η τελευταια φορα που θα σε εβλεπα δεν θα απομακρυνα ποτε τα χειλη μου απο τα δικα σου

Μια μερα ��ου ειπες οτι δεν πεθαινουμε ποτε

Γιατι υπαρχουν απειρες διαστάσεις

Θελω να ξερεις οτι σε καποιο παραλληλο συμπαν

Σε κραταω ακομα

Και δεν εχεις γευτεί τα χειλη καποιας αλλης

Σε καποιο παραλληλο συμπαν το να γραφω για εσενα ειναι λυτρωση και οχι απογύμνωση

Γεμιζω

Δεν εξαϋλώνομαι

Αγαπη μου

Δεν θελω να δω αλλον ξενο να γινεται κομματι μου

Οι ακρες των δαχτύλων μου πονανε απο τα χαδια που δεν σου εδωσα

Ζητανε την λύτρωση της σαρκας σου

Καθε μερα πρεπει να ξυπνάω και να προδιδω οτι με οριζει

Να κουβαλαω το δερμα μου απο εδω και απο εκει

Και εσυ να μην βρισκεσαι στο τελος

Θα θελα να με παρεις μια απο αυτες τις αγκαλιες που δεν αφηνουν στον χρονο χώρο να μας γερασει

Δεν θελω να χαμογελαω στα μηνύματα οποιουδήποτε αλλου

Αρνούμαι να κανω αλλο ενα βημα σε αυτον τον λαβυρινθο αν δεν ξερω οτι το κανω μαζι σου

Κουραστηκα να τοποθετω λεξεις στην σωστη σειρα για να κανω κατι με τον πονο της απουσιας σου .

Δεν ξερω αν ησουν σε καποια γωνια οσο μεγάλωνα

Τοτε που εβγαλα το πρωτο μου δοντι και περιμενα την νεραιδα των δοντιών να μου φερει το δωρο μου

Αλλα σου εδωσα εκεινη την κρυσταλλινη καρδιά που μου εδωσε τοτε

Και την φορεσες στον λαιμο σου

Και καπως ετσι εγινες ενα με την παιδικη μου ηλικια

Δεν ξερω αμα καραδοκούσες σε εκεινα τα τραγουδια που ακουγα με τον πατερα μου στο αμαξι στο γυρισμο απο καθε ταξιδι

Παντως με προετοίμαζαν για σενα

Υπαρχεις σε ολες τις αναμνησεις που περνάνε στιγμιαία απο το μυαλο μου για να μου θυμίσουν ποση αθωότητα μπορει να ειναι φυλακισμενη σε ενα σωμα

Οταν βρεχει

Και η ασφαλτος γινεται καθρέφτης

Και ολα θυμιζουν πινακα ιμπρεσιονισμου

Θυμαμαι την πρωτη μερα στο Παρισι

Μου ελειπες τοσο πολυ και με καποιον τροπο ολα ειχαν μια ομορφη μελαγχολία

Μου χε λειψει απιστευτα το Παρισι και ολα ηταν ακριβως οπως τα θυμόμουν

Η εικονα ηταν μιση ομως γιατι δεν ησουν εκει

Καθε φορα που βρεχει πλεον

Θυμαμαι το Παρισι

Και ποσο ομορφο ηταν να μου λειπεις

Τον τελευταίο καιρό δεν σε νιώθω και τόσο μέσα μου

Είσαι με μια άλλη κοπέλα όμως πάντα βρίσκεις αφορμές να με βρίσκεις

Γιατί πάντα σου τις δίνω

Θέλω αλήθεια να ξέρω άμα με σκέφτεσαι όσο σε σκέφτομαι

Αν υπάρχω σε κάθε χτύπο της καρδιάς σου που χτυπά ρυθμικά και βαθμιαία πιο γρήγορα

Φοβάμαι ότι αυτή η κούραση δεν θα περάσει

Και ότι δεν θα με τροφοδοτήσεις με δανεικές υποσχέσεις

Και θα συνηθίσω έτσι σε ξένες αγκαλιές

Όμως ξέρω οτι θα φτιάξω μια ιστορία αγάπης αξιοζήλευτη

Οι αδελφές ψυχές δεν βρίσκονται δημιουργούνται

Και για εμένα υπήρξες η Ιθάκη

Όμως αυτή η συνήθεια τον ανθρώπων να θεοποιούν το αντικείμενο του πόθου τους μήπως και κερδίσουν την αθανασία ,τους φυλακίζει στα όρια μιας απατηλής μοναδικότητας.

Αυτό που νιώθω για εσένα είναι πολύ έντονο για να είναι μονόπλευρο

Είναι πολύ έντονο για να μην μοιράζεται σε δυο σώματα

Πολυ βαρύ για να το κουβαλήσει μια ψυχή

Αγάπη μου

Σήμερα πήγα με τον μπαμπά μου βόλτα στη λίμνη

Το ραδιόφωνο έπαιζε παλιά τραγούδια

Και μπήκε ένα τραγούδι που είχε αφιερώσει κάποτε ο μπαμπάς μου στον πρώτο του έρωτα

Ένιωσα την καρδιά του να σφίγγεται απλά από τον τροπο που διασταλθηκαν οι κόρες των ματιών του από στοργή.

Και τότε κάρφωσε το βλέμμα του στον δρόμο και είπε : που είσαι Αλεξάνδρα;

Ψαχουλευε το κενό για κάτι που να την θυμίζει

Η Αλεξάνδρα πέθανε πριν κάποια χρόνια από καρκίνο

Τότε συνειδητοποίησα ότι δεν δουλεύει κανένα επουράνιο αγγελάκι για εμάς τους δυο

Οτι άμα δεν αποφασίσεις ότι η αγάπη μας είναι πολύ δυνατη για να την αναβάλεις

ότι δεν είναι το ευτυχισμένο φιναλε αλλά το ταξίδι προς τα εκεί

Θα με χάσεις

Οι άνθρωποι δεν είναι αιώνιοι

Κάποια στιγμή

Σε πολλά χρόνια

Θα βρεις τον εαυτό σου να δακρύζει με τραγούδια στο ραδιόφωνο

Και θα προσπαθείς με όση ενέργεια σου έχει απομείνει να μην ξεμπλέξεις από τα χείλη σου το όνομα μου

Γιατί η κόρη σου θα κάθεται στην δίπλα θέση

Και το όνομα που θα ξεχυθεί από τα χείλη σου

Δεν θα είναι εκείνο της μαμάς της.

[ouranos77]

συγγνωμη αν ταυτίστηκες ή σε στενοχώρησε το ask μου.Η αλήθεια είναι ότι το να "πενθείς" ανθρώπους που έφυγαν αλλά αγάπησες ,με όλη σου τη ψυχή ,είναι πολλές φορές αλυτρωτο.δεν ξέρω αν εν τέλη είναι καλό να'αφηνομαστε τόσο και να βιώνουμε τόσο βαθιά το συναίσθημα του πόνου.προσωπικα δεν υπάρχει μια μέρα που να μην πονάει η ψυχή μου από τότε που χώρισα μαζί του αλλά από την άλλη φταίω που αφήνονται τόσο πολύ σ αυτόν τον πόνο.

Προσωπικά αφήνομαι στον πονο, έχω την ανάγκη να κλαψω , να ξεσπάσω , να σφίξω το μαξιλάρι , και όποτε μου έρχεται να ξεσπάσω, πάω μόνη μου κάπου και το κάνω. Μόνη μου. Το κάνω γιατί θέλω να το ζήσω, θέλω να πενθήσω , δεν θεωρώ φυσιολογικό να προχωρήσω έτσι απλά , σαν να μην συνέβη τίποτα, σαν να μην έγινε ποτε κομμάτι μου, σαν να μην γεύτηκα ποτε τα χείλια του… δεν πρέπει να κλείσει τόσο άδοξα… γιατί τα απωθημένα είναι ύπουλα.

Ξέρεις… ��υτά τα «αν» «αν έφταιγα εγώ» «αν τελικά προσπαθούσα λίγο περισσότερο» «αν εχασα όντως τον άνθρωπο μου» «αν ήταν αυτός ο δικός μου παντοτινός έρωτας» «αν ήταν αυτός ο άνθρωπος που θα ήταν ο κολλητός μου γι πάντα, ο σύντροφος μου, το στήριγμα μου» , εμφανίζονται.

Εμφανίζονται από εκεί που δεν το περιμένεις , εμφανίζονται μετά από χρονια, και τότε είναι τελείως καταστροφικά, γιατί ο άλλος έχει προχωρήσει στην ζωή του, έχει ψάξει ήδη για το άλλο του μισό, σε έχει ξεχάσει… τότε είναι που διαλύεσαι για πρώτη φορά πραγματικά… είναι τότε που ζεις με φαντάσματα και τις αναμνήσεις σας, περιφέρεσαι σαν μια ξεχαρβαλωμένη χορδή μα δεν υπάρχει τίποτα, δεν υπήρξε ποτε τίποτα για αυτόν, γιατί ήδη βιώνει το καινούριο φιλι , τον καινούριο ενθουσιασμό, το καινούριο σκίρτημα…ετοιμάζεται ξανά για να βγει εξω και ανυπομονεί να βάλει το καινούριο άρωμα για να τον μυρίσει στον λαιμό. Ήδη που τα γράφω αυτά, ήδη αηδιάζω , και δεν είμαι ετοιμη να βιώσω αυτή την απώλεια, την απώλεια των αναμνήσεων του, δεν είμαι ετοιμη να με ξεχάσει.

Για αυτό σου λέω, το να αφήνεσαι στον πονο , είναι λυτρωτικό… αρκεί να ξέρεις τα όρια σου. Αφήνομαι. Αλλα αγαπαω τον εαυτό μου, σέβομαι το πρόσωπο μου… γιατί αν δε το κάνω εγώ, σημαίνει ότι ο άλλος δεν άξιζε να μ αγαπήσει. Εφόσον δεν αγαπαω εγώ τον ίδιο μου τον εαυτό , πως απαιτώ από έναν ξένο που με γνωρίζει ελάχιστα χρονια, μήνες, να το κάνει;; Με γνώρισε αλλα δεν ξέρει τι πέρασα, δε ξέρει ποση προστασία χρειάζομαι, δε ξέρει οτι το μόνο που επιθυμώ είναι να πνιγόμαστε κάθε βράδυ στις αγκαλιές και να φτιάξουμε την δικιά μας ζωή. Μόνο εσυ μπορείς να καταλάβεις ότι πρέπει, επιβάλλεται ΝΑ ΣΕ ΠΡΟΣΕΞΕΙΣ. Άρα με προσοχή και φροντίδα… θα μου πεις τι φροντίδα ‘αφού κλαιω όλη μέρα , το κεφάλι μου με εγκαταλείπει , το ίδιο και το σώμα μου…’ Αυτά θα επιτρέψουν , θα επιστρέψει η δύναμη σου για ζωή… όταν βρεθεί το κατάλληλο άτομο, που θα απαιτεί το χαμόγελο σου, να χαμογελάς ρε, τιποτα άλλο δε θα θέλει. θα είναι αυτή η μόνη του έννοια της ημέρας…

Ο ξ υ γ ό ν ο και φ ω ς , τις ξέρεις αυτες τις λέξεις ;

Τις χρειάζεσαι επειγόντως. Είναι πολύ νωρίς για να τις νιώσεις, μα και πολύ σύντομα παράλληλα ,

Εμένα αυτός ο άνθρωπος ήρθε ένα πρωινό με ήλιο από κει που δε το περίμενα. Σηκώθηκα κουρασμενη, απογοητευμένη με μια δόση βαρεμάρας , οπου ξαφνικά μου συστήθηκε και ήδη την επόμενη εβδομάδα γέμισε την ζωή μου, γέμισε όλη την ύπαρξη μου, γέμισε η αγκαλιά μου. Ερωτεύτηκα, αγάπησα… αγκάλιασα με κλειστα μάτια, ποτε δεν είχα αφεθεί ξανά με αυτό τον τρόπο, πέρασαν πολλοί όμορφοι και γοητευτικοί άνθρωποι απο τη ζωή μου, μα κρατησα μέχρι και την αγκαλια σκέψου…προετοίμαζα κάθε άγγιγμα και ονειρευόμουν κάθε σκηνή… ως που το άγγιγμα έγινε πραγματικότητα πάνω του. Ήταν αυτός, απλώς για λιγο… Ηταν αυτός που αφησα για πρώτη φορά να ακουμπήσει το κεφάλι του στο στήθος μου και άκουσε την καρδιά πως χτυπάει..

Κλπ κλπ δεν έχουν πια σημασία , ούτε θα εκτιμηθούν ποτε.

Θέλω να σου πω , από κει που δεν το περιμένεις…Τσουπ θα εμφανιστεί.

Και τώρα που μιλάμε , ήδη σε ψάχνει…

Ηδη μιλάει για σενα στους φίλους του, για αυτήν την κοπέλα που επιζητεί…

ήδη ετοιμάζεται

/Σαγαπαω καλή μου και ας μη σε ξέρω/

16-11-23

[missdevildoll]

I thought we had a deal

Ποτε δεν θα καταλαβω τι εψαχνες εκεινο το βραδυ που ξημερωσαμε παρεα στα κινητα μιλωντας απο τιντερ. θα μου πεις ΚΑΛΑ ΤΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΕΙΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙΝΤΕΡ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙΣ?

οχι ...

ειναι ενα σαιτ γνωριμιων αλλα ποτε δεν ξερεις ποιον θα γνωρισεις και πως θα σε επηρεασει. μπορει να πεσεις και στο χειροτερο καθαρμα και να βρεθεις και παντρεμενη και δυστιχισμενη και ολα.

εγω βρεθηκα μαζι σου και απο τοτε δεν μπορω να ξεχασω την πρωτη μας φορα. την πρωτη μας φορα με φιλησες, τρια χρονια τωρα ομως ουτε που με φιλας... ηταν λες και μου χαρισες εκεινο το φιλι για να το θυμαμαι σαν πρωτο και τελευταιο. μονο μπαινεις μεσα μου . και με αφηνεις τοσο αδεια καθε φορα. αδεια γιατι με γεμιζεις για λιγο και μετα το περνεις πισω. ψαχουλευω σταχτες , σκουπιδια, σκονες, αποτσιγαρα να βρω λιγη αγαπη ? λιγο ερωτα? ενα χαδι ? στο σεξ? ειμαι μονο ενας σακος του μποξ για σενα για να ξεφευγεις καθε τετραμηνο ισως... ισως η ποικιλια που ψαχνεις σε μενα να την θες μονο 3 φορες τον χρονο. εγω ομως ψοφαω καθε μερα. για το καθε μερα για το ακομα λιγο . μπας και με φιλησει μπας και με αγαπησει . μπας και καταλαβει . εννοειται ειμαι αρρωστη / τοσο αρρωστη που δεν ξερω τι να κανω. δεν θα κανω εγκλημα παθους δεν εννοω αυτο... ουτε θα κοψω τις φλεβες μου απο την αποριψψη σου .. αλλα θελω να ξεχασω και ουτε οταν σε ξεχναω δεν μπορω να σε ξεχασω. ακομα και αν μην μιλαμε. ακομα και αν εισαι χαμενος στα δικα σου.. πως μπορω απλα να σε ξεχασω χωρις να σε φορτωνω με περισια συναισθηματα που δεν τα χρειαζεσαι απο μενα. δεν τα θες απο μενα. δεν σε νοιαζει αν σε θελω η οχι . και γιατι να σε νοιαζει. ουτε εγω νοιαζομαι για αυτους που καιγονται για μενα οσο εγω καιγομαι για σενα... λογικα και εσυ καιγεσαι για μια αλλη που δεν καιγεται για σενα και ετσι γιναμε σταχτη και μπουρμπ��ρι καψε απο εδω καψε απο εκει . μα ειμαστε δυο φωτιες μωρο μου και οταν με ακουμπας με αναβεις περισσοτερο με φουντωνεις με εξοργιζεις με γεμιζεις λαχταρα. ..γιατι να μην το εχω καθε μερα. γιατι να μην μπορω να αγγιξω αυτην την παλαμη. αυτα τα δαχτυλα γιατι δεν μπορουν ουτε για μια στιγμη μικρη να ειναι δικα μου ? γιατι να μην μπορω να προχωρησω ? εχω βαλει ποσους στο κρεβατι μου μετα απο εσενα και σχεσεις και σεξ.. και παντα ακομα και μαζι τους σκεφτομαι εσενα. ακομα και οταν κλαιω για αυτους σκεφτομαι εσενα. ποσο σκατα τα εκανα να ειμαι σε μια σχεση για να σε ξεχασω μπας και πορωθω με αλλον? μπας και ειναι ψυχωση και απλά αλλαξει παππουτσια να φυγει απο τα δικα σου ποδια το κοπροσκυλο της αγαπης μου που σκουζει λυσσα. συγχωρεσε με που σε σκεφτομαι τοσο πολυ και τοσο συχνα. συγγνωμη που θελω να σε φιλησω και να σε αγκαλιασω. συγγνωμη που απεκτησα τοσα θρασυ συναισθηματα χωρις να μου εχεις δωσει ανταποκριση η αφορμη να τα εχω. σε ευχαριστω για την καλοσυνη σου και ποσο επιηκεις εισαι μαζι μου . σε ευχαριστω που υπαρχεις ας υπηρχα μονο σαν αερας γυρω σου και ας μην ημουνα μοναχα μια τρυπα. ας ημουν ο ηλιος που θα σε ελουζε τα πρωινα και το φεγγαρι που θα σε προσεχε στα σκοτεινα. Ας ημουν η αδεσποτη γατουλα που θα φροντισεις.. δεν θελω να ειμαι αλλο ανθρωπος. ντρεπομαι . δεν σου αξιζω . δεν σε γεμιζω.

[vrwmikh-texnh]

Εγω θελω να κοιμαμαι...

Αγκαλια σου ως το πρωι.

Εγω θελω να ξυπναω..

Με το πρωτο σου φιλι...

[mh-xathoume]

Αναλογα, τι φιλι θες να σου δώσω

Ανάλογα ποιος είσαι. Και πως θα εξελιχθεί και το date

[xehasmenesithakes]

harry eime 20 ok? Exw proxorisei kai niotho oti den kanw kalo tongue kissing den kserw ti na kanw bfrbbdbendh help

Το καλο tongue kissing ,γενικα το καλο φιλι δεν θελει πολυ γλωσσα…Η γλωσσα ειναι το κερασακι στη τουρτα,αυστηρα αυτο και μονο.Less is more. Ισα ισα η γλωσσα στο φιλι ειναι ο τονος.Δε χωνεις τη γλωσσα σου στο λαρυγγι του αλλου και επισης δεν παιρνεις το φιλι μονοκοπανια αφηνεις να υπαρχει μια δραση αντιδραση δε κανεις μονο τα δικα σου,το φιλι ειναι αλληλεπιδραση.Ρε γενικα παρε ολα οσα εχεις στο μυαλο σου για τα φιλια και πετα τα στα σκουπιδια και απλα σκεψου την επομενη φορα οτι τα χειλη του ατομου που φιλας ειναι η τελευταια μπουκια απο το αγαπημενο σου γλυκο.Θες να το απολαυσεις

[polyxrwmhpsyxh]

τι γευση εχει το φιλι σου πανεμορφη νεραιδα?

Δίπλωσα απ το κριντζ αλήθεια σου λέω

[konmarkimageswords]

ΝΕΚΡΟ ΦΙΛΙ 

Κρανίου τόπος, αμέτρητα κουφάρια ανθρώπων θαμμένα στη λάσπη και το αίμα. Στέκεσαι ταπεινωμένος, γυμνός κι αξιολύπητος ο ουρανός πενθεί για τη βλάσφημη μοίρα σου!

Πηχτό αίμα κυλά στο αδύναμο κορμί σου καυτός ιδρώτας ραίνει αλμύρα τα ματωμένα σου χείλη αδηφάγα κοράκια επιβουλεύονται το άμοιρο σαρκίο σου αρνήθηκες τη θεϊκή σου Φύση και το τέλος ολοένα πλησιάζει.

Εκλιπαρείς απ’ το Σταυρό σου σωτηρία από τον άσπλαχνο Πατέρα σου περιπλανώμενοι Ιουδαίοι σε χλευάζουν, οι μαθητές σου σ’ απαρνήθηκαν. «Αγάπη παρηγορήτρα» στάσου πλάι μου, ικετεύεις ψιθυριστά μην γυρεύεις οίκτο, απόμεινες μόνος!

Αναπολείς το γάμο της Κανά, τα ξακουστά σου θαύματα της άνυδρης ερήμου το σωτήριο καταφύγιο. - Δες ο Χριστιανισμός, το θλιμμένο παιδί σου, εξαπλώθηκε σ’ όλη την οικουμένη όμως τι κρίμα, ποτέ δεν εφαρμόστηκε!

Διάβηκες τις κρύες πηγές του Αχέροντα έδωσες την ύστατη μάχη, αλλά νικήθηκες. Πίστεψες στους ανθρώπους, τι μέγα λάθος! Προσδοκείς μία μάταιη Ανάσταση!

Ω! Γλυκό μου δείλι, απρόσμενη Ανατολή κοίτα πίσω και δες το έργο σου το κήρυγμά σου ανενεργό, οι παραβολές σου κούφιες η μόνη σου ανταμοιβή ένα νεκρό φιλί!

(Κώστας Γραμματικόπουλος)

Ο Κώστας Γραμματικόπουλος γεννήθηκε το 1962 και ζει στη Νίκαια. Το 2012, συνέγραψε το θεατρικό έργο Το τελικό λάθος με τον Χρήστο Βογιατζή. Aπό τις εκδόσεις Βακχικόν κυκλοφορούν τα βιβλία του: Νεκρό φιλί (ποίηση, 2015), Οι απόκληροι (νουβέλα, 2017), Ζήτω ο άνθρωπος (θέατρο, 2018), Τρεις ευχές (μυθιστόρημα, 2019), Θα τα πω όλα στον Θεό (νουβέλα, 2021).

[monimhgkriniaa]

Είναι ο τρόπος που μου μιλάς.

Είναι η αλλαγη της φωνής σου όταν απευθύνεσαι προς εμενα.

Είναι το πρόσωπο σου όταν με λες με το ψευδώνυμο μου.

Είναι το μήνυμα ενώ είμαι στη δουλειά και ξέρεις ότι θα το δω όταν σχολάσω.

Είναι η αγκαλιά το βράδυ για να κοιμηθούμε.

Είναι το "χρειάζεσαι κάτι;" κάθε φορά που φεύγεις από το σπίτι.

Είναι ο τρόπος που μου απαντάς στο τηλέφωνο.

Είναι το "πρόσεχε" κάθε φορά που βγαινω από το σπίτι.

Είναι που με σκεπάζεις το βράδυ νομίζοντας ότι κοιμάμαι και δε θα το καταλάβω.

Είναι το φιλι όταν βγαίνεις πριν από εμενα από το σπίτι.

Είναι το "έφαγες;"

Είναι τόσα και αλλά τόσα μικρά καθημερινά πράγματα που αποδεικνύουν την αγάπη σου.

[quotesbykappa]

Τον φίλησα ξανά μετά από τόσους μήνες και μα τον θεο δεν έχω νιώσει καλύτερα τον τελευταίο καιρο....

[ouranos77]

Απόψε

Πως πήγε το μάθημα

Μια σκέψη που σε συντροφεύει από την ώρα που έφυγες απ το σπίτι ;

Αισθάνεσαι ότι θα τα καταφέρεις

Ειναι κάτι που δε κατάλαβες σήμερα και απογοητεύτηκες ;

Αισθάνθηκες ποτε πίεση και ξάπλωσες πάνω στο γραφείο βάζοντας τα κλάματα

Πως ήταν η επιστροφή τη νύχτα

Στο δρόμο σου συνέβη κάτι περίεργο ;

Σε ενόχλησε κάποιος ;

Ένιωσες απειλή ;

Θες να το συζητήσουμε

Θέλεις να με παίρνεις τηλέφωνο όταν γυρνάς

Ντύθηκες καλά ;

Κρυωσες

Σκέφτηκες ότι σε είχα αγκαλιά εκείνη τη στιγμή να ζεσταθείς ;

Πως είναι η υγεία σου

Πονάει το σώμα σου ;

Πέρασε το σημείο που πονάς

Αισθάνεσαι πονοκέφαλο απ την εξάντληση

Αισθάνεσαι χαρά σήμερα ;

Με βλέπεις στο μέλλον σου

Ένιωσες ότι δε σου έδωσα σημασία ;

Γέλασες μια στιγμή με την καρδιά σου

Σε εκανα περισσότερες φορές να γελάσεις σήμερα από τι χθες

Πέτυχα το στόχο μου ;

Ποια ήταν η αγαπημένη σου φορά σήμερα που σε έκανα να γελάσεις

Έφαγες σωστά όσο έπρεπε ;

Έχεις δυνάμεις για την αυριανή μέρα

Μπορώ να κάνω κάτι για να τις πολλαπλασιάσουμε μαζί

Να είμαι το πρώτο άτομο που θα σου πει καλημέρα ;

Θέλεις παρέα μέχρι να κοιμηθείς ;

Σου συμπεριφέρθηκαν καλά απόψε

Ένιωσες ολομόναχη κατά τη διάρκεια της μέρας, και αν ναι, σκέφτηκες ότι είμαι δίπλα σου ;

Θέλεις να μιλησουμε μια κοινή ώρα

Θέλεις να φτιάξουμε κάτι,να φτιάξουμε μια κατασκευή μαζί ;

Θέλεις να σου τραγουδήσω ;

Ποιο τραγούδι άκουσες περισσότερες φορές σήμερα

Θέλεις να σου στείλω ενα κομμάτι να κλείσεις τα μάτια να το ακούσεις ;

Ποια είναι η τελευταία σου επιθυμία πριν κλείσεις τα ματια και σε πάρει ο ύπνος

Είσαι καλά ;

Θέλεις να ονειρευτούμε κατι μαζί τώρα

Θέλεις να προγραμματίσουμε κάτι

Θέλεις να βρούμε καινουρια πράγματα που μπορούμε να κάνουμε μαζί ;

Θα ήθελες να σε πάρω μια αγκαλια, να σου χαϊδέψω τα μαλλιά και να σου δώσω ένα φιλι ;

Το ξέρεις ότι θα σαγαπαω περισσότερο αύριο που θα ξυπνήσω ;

Τι κανεις ;

10-11-23

[vrwmikh-texnh]

-Σου αρεσει να εισαι μονη;

-Το απολαμβανω να ειμαι μονη.

-----------------------------------

*Φιλι*

-Δεν χρειαζεται παντα να εισαι μονη...

[statherhsunarthsh]

Ερωτησεις🦋

1. Υπαρχει καποιο ατομο στο οποιο να εμπιστευεσαι τα παντα;

2. Προτιμας να βλεπεις ταινια στο σιμεμα ή στο σπιτι;

3. Ποια ειναι η τελευταια ταινια που σε εκανε να κλαψεις;

4. Για ποιο πραγμα νοιαζεσαι περισσοτερο στον κοσμο και γιατι;

5. Εχεις ραγισει ποτε την καρδια καποιου;

6. Σε ποια ηλικια εδωσες το πρωτο σου φιλι;

7. Εχεις καποια περιεργη φοβια;

8. Αν μπορουσες να ξαναζησεις καποια μερα ποια θα ηταν και γιατι;

9. Αν η ζωη σου ηταν βιβλιο ποιος θα ηταν ο τιτλος του;

10. Σου εδωσε κανεις καποια συμβουλη που σου αλλαξε τη ζωη; Αν ναι,ποια ηταν αυτη;

11. Ποια ειναι η αγαπημενη σου σειρα;

12. Ποιο ειναι το αγαπημενο σου τραγουδι;

13. Πως γνωρισες το ατομο με το οποιο εισαι ερωτευμενος/η;

14. Ποια ειναι η αγαπημενη σου αναμνηση απο το φετινο καλοκαιρι;

15. Μιλησε μας για τη σχεση σου με τον αγαπημενο σου ανθρωπο.

16. Ποια η γνωμη σου για τις σχεσεις με μεγαλη διαφορα ηλικιας;

17. Θα συγχωρουσες την απιστια;

18. Ποσους ακολουθους εχεις;

19. Προτεινε μας 10 τραγουδια

20. Αγαπημενα μπλογκς;

21. Τι θα εκανες αν γνωριζες οτι δεν υπηρχε περιπτωση να αποτυχεις;

22. Πως νιωθεις αυτη τη στιγμη;

23. Ποιες ειναι οι προτεραιοτητες σου σε αυτη τη περιοδο της ζωης σου;

24. Τι αγαπας περισσοτερο στον εαυτο σου;

25. Τι ωρα κοιμηθηκες χτες το βραδυ;

26. Εχεις πει ποτε σε καποιον/α οτι τον/την αγαπας χωρις να το εννοεις;

27. Θεωρεις τον εαυτο σου ανασφαλη;

28. Εισαι ερωτευμενος/η;

29. Φορας συχνα ρουχα στο αγαπημενο σου χρωμα;

30. Ποιο ειναι το αγαπημενο σου επιτραπεζιο;

31. Βλεπεις anime; Αν ναι,ποιο ειναι το αγαπημενο σου;

32. Πιστευεις στην τυχη;

33. Γνωμη για φιλια μεταξυ ατομων αντιθετου φυλου;

34. Δειξε μας τον γραφικο σου χαρακτηρα.

35. Μιλας στον εαυτο σου;

36. Φορας γυαλια;

37. Εχεις καποιο τατουαζ;

38. Ποιος ειναι ο αγαπημενος σου αριθμος;

39. Θεωρεις τον εαυτο σου εξωστρεφη ή εσωστρεφη;

40. Αν η ζωη σου γινοταν τανια ποιο διασημο προσωπο θα ηθελες να σε αντιπροσωπευει;

41. Ποιο ειναι το αγαπημενο σου ποτο;

42. Θα γυρισες σε πρωην;

43. Συγκρινεις τον εαυτο σου με αλλους;

44. Τι σημαινει οικογενεια για εσενα;

45. Ποια ειναι η αγαπημενη σου λεξη;

46. Θεωρεις τον εαυτο σου ρομαντικο;

47. Εχεις καποιο περιεργο ταλεντο;

48. Εισαι ευτυχισμενος/η;

49. Νιωθεις οτι εχεις γεννηθει τη λαθος εποχη;

50. Ποιο ειναι το πρωτο πραγμα που παρατηρεις σε καποιον;

[vasiliastwnliontariwn]

Αυτό το συναίσθημα του χωρισμού…

Δεν αποχωρίζεσαι απλώς έναν άνθρωπο, τον χάνεις, τον χάνεις με όλη τη σημασία της λέξεως, παύει να υπάρχει στη ζωή σου συνεχίζει την δίκη του χωρίς εσένα. Πρέπει να κρατήσεις τα καλα σας και να προχωρ��σεις, να τα αγαπήσεις και να τα θυμάσαι σαν μια γλυκια ανάμνηση στο πίσω μέρος του μυαλό σου. Όταν θα ακούς το ονομα του στην αρχή θα κλαις μετά θα νευριάζεις και στο τέλος θα χαμογελάς γιατί αυτός ο άνθρωπος σου έχει δώσει χαρά, λύπη, ευτυχία, στεναχώρια, έρωτα , ��γαπη , θυμό και πολλά ακόμη. Έμαθες να αγαπάς μαζί του, έμαθες να ανοιγεσαι ενώ εσυ ποτε δεν θα το έκανες αυτό, έμαθες να εμπιστεύεσαι ενώ πριν γελούσες ειρωνικά μόνο στο άκουσμα αυτής της λέξης. Ένα καλημέρα και ένα καληνύχτα πλέον θα φαίνονται πλούσια δωρα με μπόλικα διαμάντια που θα είσαι φτωχός να τα αγοράσεις. Το πρόσωπο τοτ θα το βλέπεις μόνο πλέον από φωτογραφίες και την αγκαλιά του θα την νιώθεις μέσα στη σκέψη σου. Να μιλήσω για το φιλι του; Το φιλι του δεν θα το ξανανιώσεις..θα παίζει σαν ταινία μέσα σου όλη η ιστορία σας ξανά και ξανά αλλά πάντα θα τελειώνει και δυστυχώς για σένα χωρίς happy end. Οι δυο ήρωες γνωρίστηκαν, αγαπήθηκαν, έζησαν όμορφα αλλά οι δρόμοι τους χωρίστηκαν..

Θα μου λειψεις πολύ όσο δεν φαντάζεσαι σαγαπω και θα σε αγαπώ για πάντα μικρε μου πρίγκιπα 🦊