#τα ήσυχα βράδια

[burnin--bright]

Τα ήσυχα βράδια

Η Αθήνα θ' ανάβει

Σαν μεγάλο καράβι

Που θα 'σαι μέσα κι εσύ

Τα ήσυχα βράδια - Αρλέτα

[ena-nistagmeno-koala]

Τα ήσυχα βράδια

η Αθήνα θ’ανάβει

σα μεγάλο καράβι

που θα 'σαι μέσα κι εσύ

[orgismenh]

Τα ήσυχα βράδια,

η Αθήνα θα ανάβει,

σαν μεγάλο καράβι,

που θα σαι μέσα και εσύ.

Μου λείπεις πολύ κι ας είναι η ψυχή μου το τραγούδι της ερήμου που σ' ακολουθεί.

[sugaroto]

"Τα βράδια πως κοιμάσαι? Ήσυχα?"

Ναι αλλά τώρα νιώθω ότι με απειλές επίσης όχι γιατί βλέπω εφιάλτες με τουρίστες

[hope-is-what-destroyed-me]

Ποτέ δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά απ’ τα σπίτια τους,

τριγυρίζουν εκεί, μπλέκονται στα φουστάνια τής μητέρας τους

την ώρα που εκείνη ετοιμάζει το φαΐ κι ακούει το νερό να κοχλάζει

σα να σπουδάζει τον ατμό και το χρόνο. Πάντα εκεί –

Και το σπίτι παίρνει ένα άλλο στένεμα και πλάτεμα σάμπως να πιάνει σιγαλή βροχή

καταμεσής καλοκαιριού, στα ερημικά χωράφια.

Δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά. Μένουν στο σπίτι

κι έχουν μια ξέχωρη προτίμηση να παίζουν στον κλεισμένο διάδρομο

και κάθε μέρα μεγαλώνουν μέσα στην καρδιά μας, τόσο

που ο πόνος κάτω απ’ τα πλευρά μας, δεν είναι πια απ΄τη στέρηση

μα απ’ την αύξηση. Κι αν κάποτε οι γυναίκες βγάζουν μια κραυγή στον ύπνο τους,

είναι που τα κοιλοπονάνε πάλι.

Κάποτε, μες στο βράδυ της άνοιξης, ένα παιδί σηκώνεται και φεύγει ανεξήγητα

χωρίς κανείς να το μαλώσει’ σηκώνεται αργά, απροειδοποίητα,

εκεί που καθόταν ήσυχα στο χώμα

κι η θέση του στο χώμα μένει ζεστή

και το σχήμα της στάσης του αχνίζει ακόμη στο δροσερόν αέρα

σχηματίζοντας ένα άλλο παιδί από υπόλευκη ζέστα. Τότε ολόγυρα

μαζεύονται, σα γύρω από μιαν άσπρη φωτιά, τα μικρά πρόβατα

να ζεσταθούνε’ και λίγο πιο πέρα

ένα ψηλό, ολομόναχο, άσπρο άλογο

φέγγοντας όλο κάτω απ΄ την αστροφεγγιά

κλαίει με μεγάλα, κατάφωτα δάκρυα, κρατώντας ολόρθο το κεφάλι του.

Τα βράδια του καλοκαιριού, την ώρα που κλείνουν τα δημόσια πάρκα

και τα μικρά κορίτσια με τις παραμάνες τους γυρίζουν στα σπίτια τους

κι άλλα μικρότερα μες στα καρότσια τους, κοιμισμένα κιόλας,

πίσω τους έρχονται σε μια βουβή, αόρατη ακολουθία, τα πεθαμένα κορίτσια,

ωχρά, με μαραμένα μαλλιά, κρατώντας στα δεμένα χέρια τους

τις ξερές ανθοδέσμες τους, σα μικρά ποιήματα

που δεν πρόφτασαν να τα μάθουν απ’ έξω.-

"Σχήμα της απουσίας ΙΙ" Γιάννης Ρίτσος

[groovalos]

και να παίζουν τα ήσυχα βράδια της Αρλέτας .

[xionisgr]

ISBN: 978-960-645-703-6 Συγγραφέας: Christine Beigel Εκδότης: Κλειδάριθμος Σειρά: Παραμύθια της γιαγιάς κότας Σελίδες: 24 Ημερομηνία Έκδοσης: 2025-01-22 Διαστάσεις: 19,5 x 19,5 εκ. Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

[a078740849aposts]

ISBN: 978-960-645-703-6 Συγγραφέας: Christine Beigel Εκδότης: Κλειδάριθμος Σειρά: Παραμύθια της γιαγιάς κότας Σελίδες: 24 Ημερομηνία Έκδοσης: 2025-01-22 Διαστάσεις: 19,5 x 19,5 εκ. Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

[inadequate--feelings]

Τα ήσυχα βράδια θα περνάει φωτισμένο της ζωής μου το τρένο που θα ‘σαι μέσα κι εσύ.

200η μέρα. 🌻

[aiwnia-doomed]

Σερνομαι μέσα στο σπίτι

Δεν έχω δύναμη για κάτι παραπάνω

Εκεί που κάπως τα κατάφερνα, τώρα οριακά επιβιώνω. Αυτό το βάρος, αυτή η μαυρίλα μέσα μου πάλι μεγαλώνει.

Μόνο μέχρι το μπαλκόνι για ένα τσιγάρο φτάνει το σώμα μου, αλλά μέσα στην μέρα ο ήλιος είναι ενοχλητικός

Τα βράδια όμως, όταν όλα είναι ήσυχα, το μπαλκόνι μου με την μουσική μου με το κρασί και τα τσιγάρα μου με φιλοξενεί

[epestrefe]

Τα ήσυχα βράδια-Αρλέτα (1985)

English lyrics:

Quiet evenings

Even if you go away to travel all around the world you will always be mine and together we will always be And I won't miss you cause my soul will be the song of the desert that will follow you The quiet evenings, Athens will light like a big ship where you will also be. And you won't miss me cause my soul will be the song of the desert that will follow you The quiet evenings, the train of my life will pass full of lights where you will also be. And you won't miss me cause my soul will be the song of the desert that will follow you

[hippierocknrolla]

[arkasyl18120]

Θέλω να ξέρεις ότι αυτός ο μικρός και ταυτόχρονα χαοτικός κόσμος που ζεις, έχει μέσα του ανθρώπους που αξίζουν. Ξέρω σε έχουν πληγώσει, κι εμένα. Ξέρω σε έχουν κάνει να αμφιβάλλεις, κι εμένα. Ξέρω ότι υπάρχουν φορές που σκέφτηκες να γίνεις ψυχρός και ανέγγιχτος, κι εγώ.

Αλλά θα σου πω ένα μυστικό, όσο υπάρχεις και υπάρχω, υπάρχουν κι άλλοι. Όσο υπάρχεις εσύ που ένιωσες όσα ένιωσα, κοιμάμαι λίγο πιο ήσυχα τα βράδια γιατί είσαι εδώ. Φοβάμαι λιγότερο το σκοτάδι, γιατί δεν είμαι μόνη μου στο φως.

- Α. Π

[for-your-eyes-only-16]

Ακόμα κι εάν γυρίσεις όλο τον κόσμο και βρίσκεσαι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά μου, εγώ θα συνεχίσω να σε αγαπώ. Έτσι έχω συνηθίσει εξάλλου. Να σε αγαπώ κρυφά, αθόρυβα και από μακριά.

Κι εάν κάτι με θλίβει, είναι που όταν ταξιδέψεις σε όλο τον κόσμο, η γνωριμία μας θα σου είναι μια αδιάφορη περιπέτεια. Μπορεί και να μη θυμάσαι καν ότι υπάρχω.

Για μένα όμως, θα είναι το αντίθετο. Θα είσαι πάντοτε ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου, του μυαλού και της καρδιάς μου. Δε θα μου λείπεις, γιατί πάντα η ψυχή μου θα σε ακολουθεί.

Σαν εκείνα, τα ήσυχα βράδια στην Αθήνα, που υπήρχαμε μόνο εγώ κι εσύ. Που με έκανες να αισθάνομαι ότι ταξιδεύαμε σε άλλους κόσμους (ακόμα κι εάν δεν τα καταφέραμε τελικά).

"Ακόμα κι αν φύγεις για το γύρο του κόσμου, θα 'σαι πάντα δικός μου, θα είμαστε πάντα μαζί.

Και δε θα σου λείπω, γιατί θα 'ναι η ψυχή μου, το τραγούδι της ερήμου, που θα σ' ακολουθεί"

Τα ήσυχα βράδια, η Αθήνα θ' ανάβει, σαν μεγάλο καράβι που θα 'σαι μέσα κι εσύ.

Και δε θα μου λείπεις, γιατί θα 'ναι η ψυχή μου, το τραγούδι της ερήμου που θα σ' ακολουθεί".

- Ejo

08.12.2024

Από όλο τον κόσμο.

Εσένα.

Πάντα εσένα.