#σωμα

[bl00dyghoul2]

Ποια θα έχει σε λίγα χρονάκια πρόβλημα με το στομάχι της επειδή από την μαλακια της δεν τρώει? Εγωωωω🧏🏻‍♀️

[hachimitsuna]

*ακολουθεί προωθητικό υλικό*

Νταξει όχι του ματς. Αλλά να διαβάσετε το

"Το σώμα της και άλλες εκδηλώσεις"

από τις εκδόσεις αντίποδες. Φακ γεα.

[boulevard-of-broken-dreams6]

Εκνευριζομαι που δεν παίρνω κιλά και όλη την ώρα είμαι πάνω στη ζυγαριά

[nofuckinlabels]

Απο τοτε που σε ερωτευτηκα

Ηθελα να ειμαι ομορφη

Ηθελα να εχω περιποιημενα μαλλια που αγκαλιαζουν το προσωπο μου γιατι τα φανταζομουν μπλεγμενα στα δαχτυλα σου

Ηθελα να τονιζω το βλεμμα μου με ενα μαυρο μολυβι για να σε κοιταω

Εβαζα αρωμα στα σημεια που θα με φιλουσες

Ετοιμαζομουν για σενα

Υπηρχα μονο οταν με ακουμπουσες

Ηθελα μονο εσυ να ξερεις οτι ειμαι ομορφη

Μονο εσυ να αποστηθίσεις τις καμπυλες στο σωμα μου

Υπαρχει κατι τοσο τρυφερο στην ιδεα οτι καποιος «ετοιμαζεται για μενα»

Καποιος να αφηνει τις εγωιστικες αυτοαναφορικοτητες για μενα

Μου λειπουν τοσο πολυ οι μερες που σκεφτομουν τι θα φορεσω για να σε δω

Οι στιγμες που σε εβλεπα και περιμενα να διαβασω στο βλεμμα σου οτι ειμαι ομορφη

Ειναι παραξενη η ζωη μετα απο τετοιο δέσιμο

Ακομα Με πιανω να ετοιμαζομαι για εσενα

Ακομα και να μην εισαι εδω

[ola-mia-idea-einai]

Μονο για το σεξ

Οι ανθρωποι πλεον σε πλησιαζουν μονο για το σεξ. Δεν τους νοιαζει απο που εισαι, με τι ασχολεισαι, ποια ειναι τα χομπι σου.

Σε ρωτανε για τα ονειρα σου για να νιωσεις πιο οικεια. Απαντας και δεν εχουν ακουσει λεξη.

Που πηγανε εκεινα τα ατομα που καθομασταν ωρες και συζητουσαμε, που βρισκαμε κοινα σημεια. Που ειχαμε διαφωνιες οι οποιες τελειωναν με γελια. Τα ατομα που πριν γδυσουνε το σωμα σου, ηθελαν να γδυσουν το μυαλο σου;

[xrwmatisto-psegadi]

θυμαμαι πως τα ματια μου πετουσαν σπιθες οταν επεφταν πανω του

εσβηναν τα παντα γυρω μου και εμενε μοναδικη μορφη σε εναν κοσμο ολακερο

ισως αυτο μου λειπει περισσοτερο, το συναισθημα

καθε σταγονα σεροτονινης που εσταζε στο σωμα μου οσο ημουν μαζι του

κι ας ηταν πλανη

κι ας ηταν ψεμα

ημουν προς στιγμην ευτυχισμενη

[fraoula-me-psyxologika]

! disclaimer!

Το ύφος μου δεν είναι καθόλου judgemental, i am genuinely curious.

Η ερώτηση μου είναι πως ξεκίνησε το όλο σκηνικού του γυμνού/patreon και γιατί?

Για ποιον λόγο να επιλέξεις να "πουλήσεις το σώμα σου" σε άγνωστο κόσμο ξέροντας πολύ καλά ότι πιθανόν οι φωτογραφίες και τα βίντεο σου θα χρησιμοποιηθούν για να αυνανιστούν αυτοί που θα τα αγοράσουν οι οποίοι πιθανόν θα σε δουν ως ένα κομμάτι κρέας και θα σε σχολιάσουν και χυδαία.

Είναι λόγω οικονομικής ανάγκης? Είναι επειδή ίσως σου αρέσει αυτή η προσοχή και η "επιβεβαίωση" που σου δίνει ο κόσμος αγοράζοντας το content σου ή γράφοντας σου διάφορα σχόλια?

Ίσως να είχες κάποιες ανασφάλειες με την εμφάνιση σου ή με το εγώ σου και αυτό είναι ένας τρόπος να τις αντιμετωπίσεις?

Μπορεί να είναι ένας συνδυασμός όλων αυτών η μπορεί απλά να σου αρέσει in which case i respect that.

Συγνώμη για την λόγοδιάρροια ρωτάω ειλικρινά σαν ανήσυχος αδερφός και όχι σαν επικριτικός πατέρας.

Take care

η φαση του γυμνου τρεχει κανα 2 χρονια τωρα, ξεκινησε ως καλλιτεχνικη εκφραση και προσπαθεια επανοικειοποιησης (reclaiming) του σωματος μου και της σεξουαλικοτητας μου μετα από χρονια συναισθηματικης, σωματικης και σεξουαλικης κακοποιησης απο ατομα που εμπιστευτηκα, ειτε στο περιεχομενο της σχεσης ειτε οχι. δεν ειχα ποτε καλη σχεση με το σωμα μου, και πολυ δυσκολη σχεση με την σεξουαλικοτητα μου και την εκφραση της και ολα τα ταμπου που περιλεμβανει η σεξουαλικοτητας ενος θυληπρεπους και queer ατομου. ξεκινησε απο μια αναγκη επικοινωνιας με αυτα τα κομματια μου απο μια καινουργια, ευχαριστη, εικαστικη πλευρα, καθως ανεκαθεν χρησιμοποιουσα την τεχνη ως μεσω εκτονωσης και διαχειρισης καταστασεων. Ποτε σε ολη αυτη τη διαδικασια δεν σκεφτηκα πώς το βλεπει καποιος αλλος ολο αυτο, καθως να πω την αληθεια μου δεν με αφορα. Ουτε τα σχολια, ουτε οι εντυπωσεις, ουτε οι αντιδρασεις δεν με αποσχολησαν/επηρεασαν, το εκανα/κανω για εμενα πρωτα απ ολα.

Παρολα αυτα, προφανεστατα και παρατηρω τις αντιδρασεις και τα σχολια που γινονται (θελοντας και μη) και ναι, εχω επιγνωση οτι αυτη η εκφραση μου εχει απηχηση και αρεσει. Περναμε λοιπον στη φαση του πατρεον και το υλικο επι πληρωμης. Δεν ειναι κατι που ηθελα ή ειχα ονειρο/αχτι να κανω. Καπως οδηγηθηκα στο κομματι αυτο (υο οποιο εγω προσωπικα δεν θελω να ονομασω σεξεργασια γιατι δεν θεωρω τον εαυτο μου σεξεργατ@) καθως ειχα ηδη ενα ογκο «κοινου» μεσω της πλατφορμας που βρισκομαστε. Και επειδη η οικονομικη μου κατασταση φετος ειναι τραγικη, λογω αλλαγης καριερας και απροοπτων ιατρικων εξοδων, θεωρησα οτι θα μπορουσα να προσπαθησω για ενα διαστημα να βγαζω υλικο επι πληρωμης, σαν side hustle. Να τονισω εδω ομως οτι δεν ειναι κατι που το κανω καταναγκαστικα, ειναι κατι ομως που εχει ενα επιπεδο δυσκολιας, καθως μιλαμε για ευαλωτες στιγμες. Δεν θα πω οτι δεν μου αρεσει βεβαια.

Ως θυληκοτητα (οχι θυληκο!!!), εχω συνηθίσει ολη μου την ζωη (ανηλικη και ενηλικη) να με βλεπουν σαν κομματι ��ρεας, ο,τι και να φοραω, ο,τι και να λεω, οπως και να ειμαι. Η μονη σταθερη και αμεταβλητη παραμετρος ειναι η συνεχης και επιβλητική σεξουαλικοποιηση του γυναικειου σωματος απο το κοινωνικο συνολο, σε επιπεδο αηδιαστικο, αισχρο, χυδαιο και καταστροφικο για τα μυαλα και τα σωματα των θυληκοτητων παγκοσμιως. Δεν φταιμε εμεις (ως θυληκοτητες) που τα σωματα μας τα βλεπουν και τα αντιμετωπιζουν ως κομματι κρεας. ΔΕΝ ΦΤΑΙΜΕ, τελεια. ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ και να κανουμε. Το οτι αυνανιζονται με τις φωτογραφιες μου, το ηξερα και πριν αρχισω το υλικο επι πληρωμης, γιατι προφανεστατα και με ενημερωναν με παθος για αυτο. Σε αυτη την περίπτωση όμως, εχω τον ελεγχο του περιεχόμενου που γινεται αυτο, με το καθεστως του υλικου επι πληρωμης. Ναι τον παιζουν με τις φωτο μου, τουλαχιστον ομως με αυτες που τραβηχτηκαν για αυτο το σκοπο, τουλαχιστον ομως με βοηθανε οικονομικα μεσω αυτου.

tldr: υγεια, καυλα και επανασταση, μην αφηνετε τους κακοποιους σας να σας γαμανε το ειναι 😙

[xehasmenesithakes]

Ο εραστης

Άνοιξε τις παλάμες σου,ασε τα δαχτυλα σου να κατρακυλισουν πανω μου.

Νιωσε τις ευθειες μου,τις καμπυλες μου.Ταξιδεψε πανω μου.Ασε με να σε συστησω στο σωμα μου,να συστηθω στο δικο σου

Μπορεις να με πλησιασεις.

Μπορεις αν θες να δεις τι γευση εχει ο αερας που αναπνεω.

Μπορεις αν πλησιασεις αρκετα να νιωσεις την καρδια μου να χτυπα.

Και αν πλησιασεις λιγο παραπανω,μπορει να την νιωσεις να χανει και κανα χτυπο.

Αγγιξε με με τις ακρες των δαχτυλων σου

Νιωσε τους ρυθμους μου,την ενεργεια μου,το πως διεισδυει στην δικια σου.

Δεξου με

Αυτο ειναι το σωμα μου,αυτη ειναι η θερμη μου.Μπορουμε να ζεσταθουμε και οι δυο.

Μπορουμε να γινουμε ενα.

[psyhologika]

Οι αναμνήσεις και ο πόνος σήμερα περιφέρονται σε όλο μου το σωμα

[naturallyadventured]

klelia_renesi

Πριν 2 χρονια ακριβως, κρατουσα την 2 μηνων κορη μου γυμνουλα, ακριβως οπως την γεννησα κ οπως γεννηθηκα κ εγω. Την προετοιμαζα να μπει πρωτη φορα στην αγκαλια της θαλασσας κ να μαθει να θεραπευεται απ αυτην. Γυμνες κ οι δυο σε χορό με τα κυματα. Οπως στην κοιλια της μανας μας. Οσα αισχη κ να γινουν, οσο κ αν η πατριαρχικη κοινωνια αρρωσταινει τις κορες μας, τοση κ περισσοτερη κοντρα θα υψώνουμε εμεις . Για τις αδελφες μας, τις κορες μας, για τα θηλυκά ολου του κοσμου. Οχι ανοητε. Το σωμα μας δεν ειναι το πεδιο βολης σου, ουτε τοπος εκτόνωσης σου, ουτε καν στη διαθεση σου. Ειμαστε αρχέγονα πανίσχυρα οντα μαγικα, με εντολες παναρχαιες κ γνωσεις μυστικες. Γενναμε τη ζωη κ την θεριευουμε , κραταμε το συμπαν στη θεση του, γεμιζουμε την πλαση με αγαπη κ φροντιδ��. Αν σε ενα γυναικειο κορμι, εσυ βλεπεις μονο το σκευος ηδονης σου κ οχι το μεγαλειο του, εισαι ανάπηρος σε ολα τα τερεν, κ τσαμπα σου δόθηκε το δωρο της ηδονης. Δεν θα φοβίσετε τις γυναικες να πλασουν τον κοσμο που ονειρευτηκαν. Δεν θα μειωσετε ουτε ποντο το μεγαλειο μας κ την αποστολη μας. Ειμαστε γυναικες, ειμαστε ελευθερες, ειμαστε οι μαναδες οι γιαγιαδες κ οι προγιαγιαδες σας κ οποιο τσογλανι ασελγεί πανω μας θα το φαει το μαυρο σκοτος. Καμια μονη, καμια μονη, ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ

[o-monaxikos]

Τόσο απλό αλλά και τόσο ουτοπικό στις μέρες μας...

- Μπορείς να σβήσεις το φως; Είμαι απλά χοντρή.

- Και τι έγινε! Μήπως θες να κάνεις το μοντέλο;

- Το δέρμα μου είναι γεμάτο ραγάδες.

- Καλα, είδες τις ουλές στο δικό μου;

- Το στήθος μου δεν είναι όμορφο

- Γιατι; Εδω ειμαστε για να κάνουμε διαγωνισμό στήθους;!

- Το σώμα μου είναι άσχημο, δεν θα ήθελα να το δεις γυμνό.

- Ποιος σου είπε τέτοιο ψέμα;! Θα ήθελα να βλεπω το όμορφο γυμνό σώμα σου, και μεσα απ αυτο θα ηθελα να γδύσω την ψυχή σου.

- Ξέρω ότι δεν θα σου αρέσει αυτό που θα δεις.

- Άσε εμένα σε παρακαλώ να αποφασίσω. Ποιος αγάπη μου σε εχει πληγώσει για να το σκεφτείς αυτό για τον εαυτό σου;

- Δεν ξέρω, ίσως η κοινωνία. Ίσως η μανα μου, που πάντα με υποτιμούσε...

- Τότε δεν είμαι μέρος αυτής της κοινωνίας. Ούτε είμαι η μανα σου! Εκτος εαν εσυ εχεις λογους να βλεπεις σε καθε εν δυναμει δικο σου ανρθωπο το προσωπειο της επικριτικης σου μητερας... Ζούμε σε έναν κόσμο όπου το σωμα αξίζει περισσότερο από τα συναισθήματα. Σ 'αγαπώ γι' αυτό που ΕΙΣΑΙ. Είπε καθώς κοίταζε τα μάτια της και μετά φιλούσε τα χείλη ΤΗΣ. Εγδυσε το σώμα της αργά, φιλώντας και χαϊδεύοντας κάθε μέρος του δέρματός της που είχε μείνει στον αέρα, κάθε τέντωμα, κάθε ρολό, κάθε ατέλεια. Ξέχασε ό, τι την βασάνιζε, την έκανε να τα ξεχάσει όλα αυτά. Ενώ ήταν ενωμένοι ρώτησε.

- Έχεις νιώσει ότι σε αγαπούν έτσι πριν;

- Όχι, ποτέ.

- Για μένα είσαι ο,τι χρειαζεται να εισαι!

Απλά χαμογέλασε και ένιωσε η πιο όμορφη γυναίκα. Έμειναν αγκαλιασμένοι μέχρι να τους πάρει ο ύπνος...

Εκεινο το βράδυ πηρε ενα νεο μεταμηνυμα για το ποια μπορεί να ειναι για καποιον άλλον, και για τον ευατο της:

Ελαβε την πληροφορία πως ο κοσμος υπάρχει περιπτωση να ειναι ενας χωρος που την αποδέχεται.

Ότι δεν είναι ολοι σαν την μανα της.

Ότι τελικά υπάρχει ελπίδα και χωρος για κεινη, για το διαφορετικά όμορφο...

[ioannazoik]

Ο ήλιος μπήκε κρυφά από τις χαραμάδες των παραθύρων κι εμφάνισε το γυμνό σου σωμα. Χαϊδεύω κάθε σημείο του κορμιού σου δίνοντας υγρά φιλιά στο λαιμό.

Σηκώνομαι δύο τοστ κι ζεστό καφέ έτοιμο σε ένα δίσκο. Η φασαρία σε ξυπνά κι βάζεις μια μπλούζα για να καλύψεις το σώμα σου.

Το μπαλκόνι μας έτοιμο μας καλοδέχεται και μου στρίβεις ένα τσιγάρο μέχρι να φέρω το πρωινό. Καθόμαστε απέναντι κι καλ��σορίζουμε την ζωή που γλυκά μας παρασέρνει στο έρωτα.

Απλό, λιτό και ζεστό... Αυτό είναι η ευτυχία μου. Εσύ είσαι η ευτυχία μου!

[nofuckinlabels]

Ειναι αργα

Εχω στο μυαλο μου συνεχεια εκεινο το σουπερμαρκετ που πηγαμε για να παρουμε υλικα να μαγειρέψεις

Εγω απλα σε κοιτουσα

Ησουν τοσο ετοιμος να αγαπησεις ολα εκεινα που λατρευα να κανω οσο χαζα και να ηταν

Δεν ξερω γιατι αυτη η στιγμη εγραψε με τετοιον τροπο στο μυαλο και το σωμα μου

Γινομουν ξανα κοριτσακι καθε φορα που με φιλαγες

Ημασταν και οι δυο τοσο μικροι τοτε και ομως σου ειχα πει πως φτιαξαμε το δικο μας οικοσύστημα

Ημασταν μεγάλοι

Για μια μερα μεναμε μαζι και ημασταν οικογενεια

Καναμε την πραγματικοτητα λιγοτερο πληκτικη

Μου λειπεις

Είπα πως αγαπαω παντα το ιδιο προτυπο σε διαφορετικα σωματα ομως αν θες την αληθεια με γοητευει οτιδηποτε μοιαζει με εσένα

Χαμογελουσα με μια πικρια καθε φορα που εκεινος ελεγε κατι που συνηθιζες να λες εσυ

Εμοιαζε το γελιο σας και καθε φορα που τον ακουγα ησουν ξαφνικα εκει

Αληθεια νομιζα οτι πλεον εισαι μια μακρινη αναμνηση

Καποιος που αγάπησα

Καποιος που οταν σκεφτομαι νοσταλγω την αθωότητα του πρωτου ερωτα

Τελικα εισαι πολυ παραπανω απο αυτο

Με εσενα δεν υπαρχει εφησυχασμός ουτε νοσταλγια

Υπαρχει ενας οξυς πονος απο την απουσια σου που βρισκεται εκει για να μου θυμίσει οτι δεν θα συμβιβαστω ποτέ με εμας χωριστα

Δεν θελω να λέω μεγαλες κουβεντες ωστόσο

Ο ερωτας σε περιστρέφει απο την μια μεθη στην αλλη

Ολα μπορουν να αλλαξουν ανα πασα στιγμή

Οχι ομως τωρα.

Τωρα τυχαια παιζει το αγαπημενο σου τραγουδι και σε νιωθω να με χαιδευεις

Θα θελα να ειμαι δικια σου

Θα θελα να γυρναω σπιτι και να σε βρισκω εκει

Θα θελα να πλενω τα πιατα αφου μαγειρέψεις

Θελω να εμποτισω την πραγματικοτητα μας με ερωτα

Τιποτα δεν μπορει να ειναι ασχημο οταν μου κρατας το χερι

Αληθεια περπατω καλυτερα οταν το χερι σου σφίγγει το δικο μου

Σε αγαπουσα τοσο πολυ ομως απο οταν εφυγες εμαθα τις πραγματικες διαστασεις αυτου του συναισθήματος

Με γνωρισες οταν γνωριζα τον κοσμο

Διψουσα για εμπειριες

Ακομα ��ιψαω

Τωρα ομως θα εδινα τα παντα να πηγαινουμε καθε απογευμα στο ιδιο σουπερμαρκετ

Να γυρναμε χερι χερι και να μου παιζεις στην κιθαρα τα αγαπημενα σου τραγουδια

Να ειμαι εθισμενη στο δερμα σου τοσο που θελω μονο εσενα και ενα κρεβατι

Δικη σου

[agnwstisanthalassa]

Είσαι το μάθημα στην ζωή μου

Δεν δίνουμε 3 ευκαιρία

Δεν εμπιστευόμαστε τους μια φορά ψεύτες

Δεν μένουμε για την εικόνα που έχουμε φτιάξει για κάποιον

Δεν ΞΑΝΑ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΕ ΛΕΡΩΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ

[taseisfyghss]

Και ειναι κατι ωρες που αμα μεινω σε κλειστο χωρο νιωθω πως θα εγκαταλειψω το σωμα μου..

[ta-oneira-kostizoyn]

(Anna Swir - Μιλωντας στο σωμα μου)