#πραξεις

[soulmelwdy]

Όπως εύκολα μπορείς να ξεχωρίσεις έναν σκύλο που πάει βόλτα ελεύθερος ή με λουρί, ακόμα περισσότερο και έναν άνθρωπο όπου οι πράξεις του βασίζονται στις ορμόνες και όχι στο συναίσθημα.

-eλ 2/4

[aretis]

Αυτή τή νύχτα τής παραμονής τών Φώτων

ο ουρανός είναι ανοιχτός...λέει.

μπορείς νά ζητησεις ότι θέλεις..

νά μάθεις να συγχωρείς ίσως?

νά αγαπάς μήπως?

νά κάνεις σωστές επιλογές...?

" Απελπιστικά δύσκολο πράγμα ή συν-χώρε-ση σέ κοινό τόπο.

κανείς μας όμως δέν σώζεται μονάχος! Εδώ στήν τραγωδία τής συνάφειας θά σώζουμε τό πρόσωπο μας, τίς πραξεις μας καί τίς επιλογές τού καθενός , καλές ή κακές, ασυγχύτως ενωμένοι καί αδιαιρέτως διακριτοί.

Αγκάθι ή αγάπη, μές στή γή βελόνι πού πατάς καί σ αγκυλωνει.."

Χρήστος Μποκόρος

δική του καί ή υπέροχη φωτογραφία.

[mikrosprigkipas]

οι πραξεις δειχνουν περισσοτερα απο αυτα που νομιζεις και πιστεψε με σε θελω οσο και εσυ και ακομα περισσοτερο

[randoombitch]

Σταματα να χτιζεις τειχη

Κρυβεις τον ηλιο δε το βλεπεις?

Κλεινεσαι εκει μεσα και περιμενεις

Και τι περιμενεις αληθεια?

Η ζωη σου ειναι εξω απο αυτα

Η χαρα σου ειναι εξω απο αυτα

Η δυστηχια σου ερχεται σιγα σιγα με το να περιμενεις καποιον να σου φερει ευτυχια

Γινε η ευτυχια σου επιτελους

Στηριξου σε εσενα, οχι στους αλλους

Μαθε να εκτιμας πρωτα απο ολα εσενα

Και μετα ισως να μαθεις να εκτιμας καλυτερα και τις συναναστροφες σου

Μαθε να δινεσαι εκει που σου πρεπει

Και κανε και καμια αγκαλια, μη στεκεσαι εκει περα σαν το κουτσουρο

Με πραξεις εκφαζεις τα μεσα σου, εστω και με τις πιο "ασημαντες"

[kiriaki]

ΑΦΟΡΜΗ

Συγγενικη εννοια με την αιτια.

Καμια σχεση.

Δικαιολογια.

Αυτο ειναι.

Μια ευκολη απαντηση για να δικαιολογησεις τις πραξεις σου.

Τι αφελης.

Η Ωραια Ελενη.

Αφορμη υπηρξε για εναν ολοκληρο πολεμο.

Ενας χαζος ερωτας.

Ενας χαζος ερωτας υπηρξε αφορμη για εναν πολεμο που εφερε τον ολεθρο.

Ενας ερωτας.

Ενας ερωτας ειναι η αφορμη.

Και αυτο το ποιημα η πραξη.

[xehasmenesithakes]

Σκοτωνουν ανθρωπους σ αυτη τη χωρα και δεν κανουμε τιποτα...

Δεν κανουμεε;Το ποσταρουμε στο ινσταγκραμ ανεβαζουμε στορυ,ποστς πεταμε το μπαλακι της ευθυνης απο δω και απο κει κατηγορωντας ενα κρατος μια χωρα.Αλλα ξεχναμε οτι η χωρα το κρατος ειμαστε εμεις οι ιδιοι.Και σε καθε καταστροφη,σε καθε θανατο σε ολες τις πραξεις που αποστραγγιζουν την χωρα μας ,ειμαστε παροντες,εξαιρετικοι σχολιαστες αλλα απο μνημη υστερουμε.Αυτο που αληθεια ειμαστε ειναι συνενοχοι.Και νιωθω αηδια πια για την κουλτουρα του νεοελληνα αλλα και τη δικια μας γενια που τιποτα πια δεν φαινεται να μπορει να μας αποσπασει απο τις οθονες μας.Πηγε κανεις να δει τα καμμενα;Πηγε ενα δεντρακι να φυτεψει καποιος;Οταν η φωτια για τριτη συνεχομενη χρονια εκαψε τα παντα.Τι σκατα καναμε .Η κυβερνηση τι σκατα κανει.Και μια χαρα ξερουμε να κραζουμε τον μαλακα τον μητσοτακη αλλα οταν ηταν να παμε να ψηφισουμε που ειμασταν;Στην παρο διακοπες;;;Τι σκατα;Η αληθεια ειναι οτι ολοι εχουμε ευθυνη και δεν αντεχω να βλεπω στορυ και σχολια στο ινστα.Σημερα πεθανε ο Αντωνης ,επειδη καποιοι ηταν μαλακες θα τιμωρηθουν οπως πρεπει,σε αυτο δεν εφταιξε το κρατος.Αλλα τα τεμπη τα θυμαται κανεις;Το ναυαγιο που ακομα ξεβραζει πτωματα η θαλασσα;Τα δαση;Μια χωρα δεν ειναι σκατα απο μονη της και εχουν ευθυνη αυτοι που την κανουν σκατα αλλα και αυτοι που το επιτρεπουν..και σε αυτη τη περιπτωση αυτοι ειμαστε εμεις..

[aomati-elpida-twn-romantikwn]

Αν ειχα την δυνατοτητα να δωσω μια συμβουλη που πιστευω οτι θα αλλαζε ριζικα την ζωη ενος αλλου ανθρωπου, θα ηταν να κοιταει ο καθε ενας μας μονο τον εαυτο του. ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΟ και ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΟ ΝΑ ΔΙΝΩ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ " ΚΟΙΤΑ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ" .Παρολα αυτα πιστευω οτι οταν κοιτας μονο εσενα θα αρχισεις να στηριζεσαι μονο σε εσενα... Και οταν καποιο δευτερο και τριτο ατομο σου γαμαει την ψυχολογια(παραδειγμα), τοτε θα απομονωθεις και οσο πιο καλα ξερεις τον εαυτο σου τοσο πιο γρηγορα θα σου παρει να ξανα εισαι 100% καλα. ΠΡΟΣΟΧΗ! Δεν λεω να γινεις εγωκεντρικος,εγωιστης.Αλλο να νοιαζεσαι για εσενα και να βαζεις τον εαυτο σου πανω απο ολους,αλλο να σου μιλανε οι αλλοι και να τους γραφεις στον ριπαπα σου γιατι εχεις μια αλλη αποψη και δεν δεχεσαι να ακουσεις το αντιθετο.Εξ αλλου, ολοι μα ολοι εχουν ημερομηνια ληξης γυρω σου. Μονο εσυ με τις σκεψεις σου,τις πραξεις σου, κλπ θα πηγαινετε χερακι χερακι μεχρι το τελος. Για αυτο βρες τα με εσενα και οτι κανεις και γινεται γυρω σου θα σου φαινεται πιο απολαυστικο:)

[konnidio]

29/12/2024 0240

πραγματικά δεν μπορω να καταλάβω πως απτο πιο σημαντικό ατομο στην ζωη του εγινα ενα βαρος, πως; δεν γινεται να ειναι τοσο ευκολο να σταματησει καποιος να νοιωθει. δεν γινεται απτην μια στιγμη στην αλλη να μεταμορφώνομαι σε ενα τιποτα που απλα υπαρχει στην ζωη του. μου ελεγε πως θελει να περασει την υπολοιπησωη του μαζι μου. μιλουσε για την οικογενεια που ηθελε να κανουμε. μου χαμογελουσε σαν να ηταν παιδι. ηταν το σπιτι μου, παρα τον τροπο που μου φαιροταν ηταν το σπιτι μου.

μεγαλωσα ξεροντας μονο να τον αγαπω. πως μπορω να σταματησω. δεν μπορω. προσπαθω πολυ και εχω προσπαθησει αλλο τοσο. ποναει. με πονας τοσο πολυ. ειδες παλι βρισκεις τροπο να με πονεσεις ακομα και που εισαι μακρια, παλια με την παρουσια σου πλεον με την αποθσια σου.

ειναι ειρωνικο το οτι δεν θελω να σε ξαναδω μπροστα μου λογο του πως μου φερθηκες και το πως με εκανες να νοιωθω και την ιδια στιγμη ειναι οι ιδιοι λογοι που με πονει τοσο πολυ πιυ δεν εισαι εδω, αν και για να λεμε την αληθεια δεν ησουν και ποτε εδω, δεν ηθελες, τα συναισθήματα μου και η συμπεριφορά μου σου ηταν πολυ. σε μισω. σε μισω αποστευτα. και μισω που δεν μπορω να ξεπερασω τον απιστευτο πονω που μου προκαλεις καθε φορα που συνατας την σκεψη μου, που χωρις να το θελω δυστυχως ειναι συχνα.

δεν θελω να μου λειπεις. μισω να μου λειπεις. το απεχθάνομαι, σε απεχθανομαι. σε μισω απιστευτα. δεν θελω να σε ξαναδω μπροστα μου. περισσότερο γιατι φοβαμαι τον πως θα αντιδρασω, το ποσο θα με ξανακαταστρεψει. φοβαμαι πως δεν θα κανω τιποτα οσο θα θελω να κανω τοσα πολλα. δεν μπορω αλλο καμιλ, ποναω, με πονας. σταματα σε παρακαλω δεν αντεχω αλλο με πονας πολυ. συνεχιζεις να με πονας ακομα και τωρα που εισαι μακρια. γιατι; γιατι μπυ το κανεις αυτο; δεν με αγαπησες ουτε λιγο; αυτη αξιζει πιο πολυ την αγαπη σου; τοσο πολυ με εκτιμουσες; δεν ντρεπεσαι; εγω θα ντρεπομουν. ευχομαι να πονας οσο ποναω και εγω. γιατι δεν το αξιζω. δεν αξιζω να καταστρεφομαι συνεχεια για εσενα. εδω και ποσα χρονια με πονας με καθε τροπο που βρισκεις, τι θελεις πια; τι αλλο θες απο μενα; ποσα θες να μου παρεις; την αξιοπρέπεια μου; την εχεις παρει. την αγαπη μου; την εχεις παρει. τις σκεψεις μου; τις σκοτεινιαζεις. την ζωη μου; την εχεις γυρισει αναποδα. την εμπιστοσύνη μου; την εχεις διαλυσει. την αθωωτητα μου; την αποτελειωσες. εμενα; με διαλυεις κομματι κομματι σαν να ειμαι σκουπιδι, ενα τιποτα.

δεν το αξιζω αυτο. σε μισω. θελω να σταματησω να ποναω καμιλ. ολα πονανε. επρεπε να ησουν διπλα μου. επρεπε να με αγαπας οσο μου ελεγες πως με αγαπας. επρεπε να νοιωθεις οσα ελεγες οτι νοιωθεις. επρεπε να μου φαιρεσαι τρυφερα οχι με απεχθεια. ηθελα να με αγαπας. ηθελα να νοιωθεις. ηθελα την τρυφεροτητα σου. δυστυχως περιμενα περισσοτερα αποσα επρεπε. ισως φταιω εγω.

ισως βγει σε καλο. σιγουρα θα βγει σε καλο, παρολο που ηθελα εσυ να εισαι το καλο που θα βγει. καποια στιγμη ισω σταματησει να ποναει. καποια στιγμη θα βρω καποιον που οταν τον κοιταω να μου χαμογελαει και να μην φοβαμαι ποτε το χαμογελο θα γινουν φονες και σιωπη. καποια μερα θα βρω καποιον που με δεχεται, καποιον που δειχνει αγαπη με τις πραξεις του και δεν υποσχεται μια αγαπη που δεν μπορει να παρεχει. καποια μερα. και ισως εκεινη την μερα ακομα ποναω αλλα θα ειναι λιγοτερο ισως να μην νοιωθω καν τον πονο. ισως λυτρωθω. ισως η σκεψη σου σταματησει να με ποναει τοσο και μετατραπει σε απλη αναμνηση. ισως να ειναι καλυτερα ετσι. μπορει.

θελω πολυ να σου ξαναμιλησω αλλα δεν πρπει. δεν πρπει να το ξανακανω αυτο στον εαυτο μου. δεν μου αξιζει να το ξανακανω αυτο παλι. δεν μπορω. δεν μπορω αλλο. συγνωμη. με αηδιαζεις. με αηδιαζει να σε σκεφτομαι με αυτην. σας συχαινομαι. συχαινομαι ακομα και την ιδεα οτι την ακουμπας. θελω να ξερασω. ειναι αστειο το να σας βλεπω μαζι ειναι τραγικο. ο καραγκιωζης και ο αρουραιος των υπονομων. καληνυχτα σου. δεν μου αξιζεις, δεν μου αξιζει ολο αυτο.

[missdevildoll]

*Pictures of you* playing on the background by The Cure

τρομερο το πως το μυαλο σου διαμορφωνει την πραγματικοτητα σου

δεν το διαλεξα να σκεφτεται ετσι , δεν ητανε συνειδητη επιλογη

ο εγκεφαλος αναπτυσεται διαμορφωνεται αλλαζει

για να μας προστατεψει

οι σκεψεις ο πονος η πικρα ο θυμος , ο κομπος στο λαιμο καθε φορα

βρισκονται ολα σε αυτο τον μικρο μαλακο ιστο

βασταει ολες τις εμπειριες , τις αναμνησεις τα τραυματα

και ενιοτε αν θελει κραταει και τις ευτιχισμενες στιγμες.

αυτες που δεν θα ξαναζησεις ποτε και ειναι μονο για φορα

για μια στιγμη να νιωσεις οτι εισαι αξιος αγαπης

και οταν πετουν αυτες οι αναμνησεις

και οταν δεν επαναλαμβανονται αυτες οι πραξεις

γυρνας παλι στη γνωστη φωτογραφια της μοναξιας σου

παλι στην αναμνηση οτι ησουνα μονη αβοηθητη

οτι εισαι και τωρα

οτι παντα διαλεξες να εισαι μονη και αβοηθητη.

τοσο πολυ σε πληγωσαν

που προτιμας να διωξεις τα χερια της βοηθειας

να κλεισεις τα αυτια σ��υ στις συμβουλες των φιλων σου

να μπεις παλι μεσα σε αυτη την εικονα που εφτιαξες για σενα

την μονη και αβοηθητη που ολοι την σακατεψαν και αυτη ποτε δεν εκανε ενα κοπο να σηκωθει απο μονη της.

βαρεθηκα να κλαιω και να περιμενω τον ευατο μου να με αγαπησει να με σεβαστει να με ζησει .

αντι για μυαλο εκει μεσα εχω χαλασμενα γραναζια και σκουριασμενους νευρωνες που δεν εχουν επαφη καμια

ουτε με σενα ουτε με μενα

ειναι απλα ο πονος .

και δεν μπορω να διαλυθω απο αυτο τον ωκεανο του πονου και να βγω

εξω να παρω ανασα.

δεν μπορω να με βρω.

δεν μπορω να με ξαναφτιαξω.

δεν ημουνα ποτε ολοκληρη

δεν μπορω να χτισω στα συντριμμια

δεν μπορω να καθαρισω αυτο το χαλι

δεν μπορω να σταματησω την ψυχη μου απο το να αιμοραγει συνεχεια

καθε λεπτο της μιζερης υπαρξης μου .

δεν μπορω να ειμαι εγω.

[dreamsarenot-enough]

Από τον τρόπο που απαντάς φαίνεται ότι σε τρομάζουν επειδή έχεις ακούσει μεγάλα λόγια αλλά δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι. Κάποιοι τα εννοούν και θέλουν όσο τίποτα

Δεν είναι ολοι οι ανθρωποι ίδιοι συμφωνώ σ αυτό μαζί σου. Έχω ακούσει μεγαλα λόγια και έχω πει και εγώ, μην βγάζω απ έξω την ουρα μου.

Αυτό που εμαθα εγω είναι ότι δεν χρειάζεται πολλη ανάλυση, χρειάζεται να ζεις τη στιγμη και οι πραξεις-ακόμα και οι μικρες- είναι καλύτερες απ τα μεγάλα λόγια.

Αυτο είναι που με κερδιζει πλέον και αυτο φροντιζω να κάνω αντιστοιχα.

Όλα τα αλλά είναι περιττά. 🤍

[chrisouli]

Μικρες γλυκες πραξεις ειπαμε. Οχι να θυσιαζεις τον κοσμο σου για εμενα. Δεν μπορω να το ανταποδωσω αυτο.

[nofuckinlabels]

Σημερα αδιαθετησα οσο εγραφα ιστορια. Ηταν 3ωρο το διαγωνισμα και αρχιζα να ποναω αλλα ηξερα οτι δεν θα προλαβω να το τελειωσω αν παω τουαλετα. Πονουσα ολη μερα ομως ηξερα οτι αμα λειψω θα κανω κενα. Το ιδιο και για το φροντιστηριο.

Οταν ημουν μικρη θυμαμαι εβαζα το θερμομετρο στο καλοριφερ για να χασω σχολειο η ελεγα ψεματα για να φυγω. Και δεν χρειαζοταν να ��κεφτω τίποτα. Ειχα περιθωρια

Τωρα ομως; Τωρα πρεπει εγω να μου βαζω φρενο. Να ξερω οτι αναπληρωνεται οτι χανεται.

Θα ακουστει χαζο αλλα αυτη ειναι η επαφη μου με την ενηλικιωση.

Οι πραξεις μου εχουν αμεσο αντικτυπο στην ζωη μου. Πρεπει να διαχειριζομαι τα προβληματα μου και να μην τα αποφευγω.

Σε χρειαζομαι. Μου ειναι αδυνατον να μην γραψω σε β προσωπο.

Σε χρειαζομαι να με παρεις τηλεφωνο να με ρωτησεις αμα ειμαι καλα και να σου πω οτι δεν ειμαι

Και να ανησυχεις και να ερθεις να με παρεις αγκαλια και να βαλεις ενα τελος σε αυτον τον μονολογο του μυαλου μου

Θελω εστω και για 5 λεπτα να νιωσω ξανα 10 χρονων

«Μαζι σου μπορω και κοιμαμαι σαν παιδι και γενικα εχω ενα θεμα με τον υπνο μου»

Αυτος ο στιχος θα μπυ θυμιζει παντα εσενα

[anwfelh-elpida]

55

Τα πρακτικα βιβλια ειναι για πραξεις και οχι για διαβασμα

[xehasmenesithakes]

☄️

Γλυκο μου κοριτσι,εκατσα διαβασα ξανα και ξανα αυτο που μου εγραψες,με προβληματισε αρκετα η ιστορια σου τη συζητησα.Εκτιμω παρα πολυ το οτι εκατσες και μου εγραψες τοσο πολυ για να παρεις την γνωμη μου.Γιαυτο θα μαι απολυτα ειλικρινης με την αποψη μου.Θα θελα πολυ να μπορουσα να σου πω αυτα που σκεφτομαι γιατι νιωθω οτι πραγματικα αν τα γραψω ολα θα παρει αιωνες.Λοιπον για αρχη θελω να σου πω,πως οχι δεν ειναι δικο σου φταιξιμο και μην κατηγορεις τον εαυτο σου για τιποτα σε αυτην την ιστορια.Απο τον τροπο που εγραψες μερικα πραγματα και απο τις αντιδρασεις σου σε οσα εγιναν.Εχεις ενα μοτιβο,ο πρωην σου οπως και αυτο το παιδι εχουν ενα μοτιβο συμπεριφορας.Αλλα δε θα μιλησω ακομα γιαυτους.Θα μιλησω για σενα,σε ελκει αυτο.παρομοιοι τροποι συμπεριφορας.Για καποιο λογο ασυνειδητα.Ενιωσα αρκετα οπως εγραφες μερικα πραγματα γιατι ενιωσα οτι τα χω βιωσει τα συναισθηματα αντιστοιχα.Ημουν 18 παρομοια κατασταση με τη δικια σου πολυ πιο ηπια βεβαια.Εγω θυμαμαι εκεινη την περιοδο δεν ημουν καθολου καλα με τον εαυτο μου,ενιωθα οτι δεν θα με αγαπησει κανεις,ειχα κακη σχεση με τους γονεις μου.υποθετω οτι πρεπει να αισθανεσαι ετσι και συ ασυνειδητα γιατι βλεπω πολλες κοινες μας αντιδρασεις,οταν τα πραγματα ειναι ετσι.Μερικες φορες ο ερωτας ειναι και κατι που συμβαινει στο κεφαλι μας γιατι το εχουμε αναγκη, το αναζητουμε.Βλεπω ενα κοριτσι που θελει παρα πολυ να αγαπηθει.Αλλα ματια μου ολη η ιστορια σου ξεκινησε τον οκτωβρη ενιωσες αγαπη τον πρωτο μηνα ακομα λες πεντε μηνες μετα οτι τον αγαπας.Η αγαπη οπως την ονειρευεσαι,περιλαμβανει τοσο κλαμα;,τοσα ασχημα λογια;τοσες ασχημες πραξεις;Δεν ειναι ετσι η αγαπη.Ηθελα τοσο πολυ να αγαπηθω και γω τοτε που βαφτιζα αγαπη λαθος πραγματα.Αυτο κανεις και εσυ..Θελεις να σωσεις τον αλλο απο το χαος του.Πονας γιαυτον.Οταν εισαι διατεθημενος να γινεις χαλι για να σε πατησει καποιος,συνηθως καταληγει να σε παταει.Ο ερωτας δεν θα επρεπε να σε κανει να νιωθεις οτι χανεις τον εαυτο σου.Ο τυπας ξερει γιατι φοβαται οτι θα τον μισησεις γιατι το νιωθει οτι φερεται σκατα.Αλλα οι αλλοι θα παρουν οσα περιθωρια εμεις τους δωσουμε.Εσυ πατας τον εαυτο σου δε σε σεβεσαι υπομενοντας ολα αυτα, καθε πανω και κατω του.Ξερω οτι φταιει ο ερωτας σου γιαυτο,και θυμαμαι και γω ετσι εκανα και καθε φορα που ημουν σκληρος και οπως επρεπε,το ατομο της δικης μου ιστοριας τοτε γυρνουσε και μ εδινε σημασια οπως εσενα,θυμαμαι να χω παραπονο,γιατι πρεπει να νιωθω χαμενος που ειμαι ερωτευμενος που ειμαι ευαλωτος;Η ευαισθησια σου στα παντα οφειλεται στο ποσο μεσα σου εχει μπει αυτος ποτέ το κλαμα δεν ειναι αδυναμια διαχειρισης.Ειναι εκφραση.Πολυ υγειης και σημαντικη.Δεν ξερεις ακομα τι σημαινει ερωτικη αγαπη γιατι δε το χεις ζησει και τωρα μπορει να νομιζεις οτι ειναι ο ερωτας της ζωης και ολα αυτα αλλα μανα μου δεν ειναι.Δεν εχεις ζησει πολλα για να δεις.Εγω απο την ιστορια τη δικια μου εμαθα ενα πραγμα ποτε δεν θα αφηνεις να χανεις την αξιοπρεπεια σου για τον ερωτα και ο ερωτας και η αγαπη δεν ειναι το ιδιο πραγμα..Πεισμωσε!Δεν αξιζεις αυτη τη συμπεριφορα αξιζεις εναν ερωτα καλυτερο απο ταινια και υπαρχει ρε φιλε απλα ανεβασε τα στανταρ σου,δεν υπομενεις κακη συμπεριφορα.Σου φερεται σα σκουπιδι και το ανεχεσαι..Το συγκεκριμενο ατομο,ειναι απιστευτα εγωκεντρικο με μηδαμι��η ενσυναισθηση.Τραυματισμενο παρελθονξεκαθαρα ψυχολογικα προβληματα βαρια θα ελεγα.Πραγματικα δεν πιστευω οτι τα κανει ηθελημενα για να σε εκμεταλλευτει απλα δεν μπορει να βιωσει πως νιωθεις δεν μπορει να το σκεφτει απλα σκεφτεται τον εαυτο του μπορει να οφειλεται σε καποιο βαθμο στο συνδρομο του.Αυτο το παιδι δεν μπορει α σου προσφερει αυτα π θες ξερω οτι θα θελες να τονσωσεις και να τον γλυτωσεις απο το χαος του αλλα δεν ειναι κατι π ειναι στα δικα σου χερια αυτο δεν μπορεις να επεμβεις εσυ και να κανεις τη δουλεια π εχει να κανει ο αλλος μονος του.Εχεις χασει την αξιοπρεπεια σου και εχει πατησει τον εαυτο σου.Πρεπει να φυγεις απο αυτο να πεισμωσεις και να το εγκαταληψεις στο κεφαλι σου,να αρχισεις να ονειρευεσαι αυτο π σου αξιζει να τοκανεισμανιφεστ . Αμα επιμεινεις θα σε διαλυσει αυτο αργα οντως θα καταληξεις να το μισησεις θα παρεις το μαθημα αλλα με τι απωλειες;

Συνεχιζω στα σχολια

[sense-the-mystery]

Όντας 24 σχεδόν ,έχω ακόμα στο πίσω μέρος του μυαλού μου τι θα πουν οι άλλοι όσον αφορά εμένα καο τα Τάτου μου,τώρα θα αναρωτιέσαι τι έφταιξε

Οι δικοί μου άνθρωποι

Τι θα έλεγες στον εαυτό σου αν ήσουν στη θέση μου ;

Ευχαριστώ πολύ επίσης για ό,τι απάντηση δώσεις ,να έχεις ένα υπέροχο Σ/Κ 💓

Τη ζωη μας τη ζουμε εμεις. Το κορμι μας ειναι δικο μας να το κανουμε ό,τι θελουμε.

Κανεις περαν απο σενα δε θα οριζει τις πραξεις σου, ουτε το κορμι σου. Εαν εσυ κοιτας στον καθρεφτη το "εγω" σου και θες να το βλεπεις γεματο τατου τοτε αυτο θα κανεις.

Και ασε τους να λενε. Τολμα οτι θες, οσο μονιμο κι αν ειναι.

Η ζωη ειναι μικρη για να τη σπαταλαμε στα "θελω" αλλων. Ετσι να ζεις,να εισαι πιο ευτυχισμενος/η.

Κανε οσα γουσταρεις, και να τα χαρεις.

Να περασεις ομορφα το σκ σου, να το χαρεις!

[paranoia-me-podia]

Μάρτιος 2018,

Ήμουν μόλις 14 οταν μια λεπίδα έγινε επέκταση του χεριού μου και ενα χαραγμένο σημάδι στην ζωη μου. Την έπιανα και με χαρακωνα χωρις να το καταλαβαίνω, χωρις να το νιώθω, χωρις να αισθάνομαι τύψεις και να με σταματάω. Αντιθέτως μου άρεσε, μου αρεσε να με βλεπω να αιμορραγω και μετέπειτα να ποναω. Αφηνα σημάδια πανω μου μέχρι το Μάιο όπου μετα απλα σταμάτησα, όμως η λεπίδα εξακολουθουσε να υπάρχει στο συρτάρι του κομοδίνου μου.

Σεπτέμβριος 2018,

Έγινε παλι ενα κλικ μεσα μου, ενα άσχημο κλικ. Είχα πείσει τον εαυτό μου οτι δεν αξίζει, οτι ειναι αχρείαστο και οτι δεν κερδίζω κατι μεσα απο αυτο, αλλα αναιρεσα σε μια μερα τα πάντα. Χάθηκα. Με έχασα σε μια στιγμή, οι σκέψεις μου δεν περιορίστηκαν μονο σε μια λεπίδα αλλα επεκτάθηκαν σε σχοινί, σε χαπια κλπ... ένιωθα πιο μόνη από ποτέ, πιο περιορισμένη στα παντα, ένιωθα οτι πνίγομαι, ένιωθα νεκρή ψυχικά. Είχα φτάσει σε ενα σημείο που δεν ήθελα να ξυπνήσω την επόμενη μερα, ηθελα απλα να κλείσω τα ματια μου για παντα. Ενα πράγμα ομως με κρατούσε εδω και αυτο ηταν και ειναι ο σκύλος μου. Ειχα γράψει γράμμα που ελεγα τα παντα, έγραψα ολα τα συναισθήματα μου ώστε να μην αφήσω απορίες πίσω μου. πφφ... με εχει στιγματίσει πολύ βαθιά την ψυχή μου αυτος ο μήνας.

ㅡ 2019

εκείνον τον χρονο τα συναισθήματα και οι πραξεις υπήρχαν αλλα οχι τοσο έντονα, προσπαθούσα να το ��επεράσω. Πάλευα με εμενα την ιδια να μην ανοίξω το συρτάρι, προσπαθούσα να μην με πληγωσω σωματικά και στο τελος τα κατάφερα. Δεν με σημάδεψα σχεδόν καθόλου το 2019 αλλα μονο σωματικά γιατι ψυχικά με χαρακωνα καθε μα καθε μερα. Εσωτερικά αιμορραγουσα χωρίς να επουλωνουν οι πληγές μου, αντιθέτως τις εσκαβα ολο και πιο βαθιά.

ㅡ 2020

Είναι η χρονιά που άρχισαν να επουλωνουν οι ψυχικές πληγές μου, ημουν και σωματικά "καθαρη" περίπου ενα χρονο. Η λεπίδα πλεον δεν γεμιζε με χρώμα. Προσπάθησα να βλέπω τα πράγματα πιο αισιόδοξα και να εκτιμώ πέντε πράγματα παραπάνω, ειχε αποτέλεσμα μεχρι που κατι θα με έριχνε ψυχολογικά. Όταν γινόταν αυτο ημουν αυτομάτως και παλι η άχρηστη και η ανίκανη όμως το σώμα μου παρέμενε "καθαρο" και ειμαι υπερήφανη γι'αυτο.

Μια μέρα του Αυγούστου το 2021,

αποφάσισα να κάνω γενική στο δωμάτιο, ήθελα να αδειάσω το κεφάλι μου οποτε ήθελα να πετάξω οτι υπήρχε μεσα στο δωμάτιο μου. Όσο καθάριζα το κομοδίνο βρήκα και την λεπίδα μου, οταν την έπιασα συνειδητοποίησα ότι μου ειχε λείψει όμως ήμουν αποφασισμένη να την πετάξω και να κλείσω αυτο το κομμάτι της ζωής μου μια για παντα. Πέτυχε και δεν πετυχε, οντως την πέταξα αλλα την χρησιμοποίησα πρώτα. Έπεισα τον εαυτό μου οτι ηταν απλα για να κλείσω αυτο το κεφάλαιο και μείνει πισω για πάντα.

ㅡ 2021

Βρήκα το γράμμα που ήθελα να ξεχάσω για πάντα, δεν το διάβασα απλα το εσκισα. Δεν ήθελα να βυθιστω παλι μεσα σε αυτό, ευτυχώς τα κατάφερα. Ομως, οι εσωτερικές καταστροφηκες σκέψεις δεν έπαψαν ουτε μισο κλασμα δευτερολεπτου. Τουλάχιστον στο τελος της ημέρας ημουν σωματικά "καθαρη".

ㅡ 2022

Χρονιά πανελληνίων = ψυχολογικά και στρες στο τέρμα. Θυμάμαι ηταν Ιανουάριος οταν επιθυμούσα τοσο πολυ να με κοψω, δεν ένιωθα οτι εγω το προκαλουσα, οτι εγω το ήθελα τοσο πολυ. Δεν με σημάδεψα μέχρι που ήρθε ο Απρίλιος, τοτε δεν κατάφερα να το (με) σταματήσω. Απλά υπέκυψα σε αυτο και το χέρι κύλησε μονο του, μόλις τελείωσα ένιωσα οτι συμπλήρωσα ενα κομμάτι μου.

ㅡ 2023

Το 2023 δεν ξεκίνησε καλα με εμενα, η κατάθλιψη ηταν η πρώτη μου επίσκεψη. Παλι κλείστηκα, παλι εκλαψα, παλι ένιωσα άδεια ομως αυτή τη φορα ηταν διαφορετικά...

Ουτε ο Φλεβάρης ξεκίνησε να πηγαίνει καλα, φωνές, κλάματα και αυτοκτονικες τάσεις ηταν οι συγκάτοικοι μου. Αυτο ομως δεν σταμάτησε εκεί. Μετά απο α��κετό καιρο η λεπίδα απέκτησε και πάλι χρώμα...