#παρασταση

[iveneverbeenmorestressedinmylife]

οκ τελευταίο ποστ το υπόσχομαι, αλλά απόψε η σύζυγος του Θανάση Τσαλταμπάση γέννησε το πρώτο τους παιδί όσο αυτός έπαιζε στο Anastasia. Και του το ανακοίνωσαν στην μέση της πρώτης πράξης με το να βάλουν μία από τις ηθοποιούς που έπαιζαν τις κοπέλες που πέρναγαν από οντισιόν για να προσποιηθούν ότι είναι η Αναστασία να του πετάξει μια ανθοδέσμη στην μέση της σκηνής και να του φωναάξει ''its a boy!!''

[orgismenh]

Μια παράσταση γροθιά στην πατριαρχία... να πάτε να την δείτε, όσο προλαβαίνετε.

[evenina]

Θέλω να πάω Επίδαυρο :(

[romantiko-bolero]

Ολα ειναι μια παραισθηση

Εχε μια συναισθηση

Η ψυχη σου ειναι ευαίσθητη

Οι ανθρωποι ειναι αδεξιοι

Μικρε, ξυπνα

Μικρε, ξυπνα

Μικρε, ξυπνα

Νομιζεις οτι η ζωη σου, σου ανηκει;

Ξυπνα, καποιος αλλος την διευθύνει

Νομιζεις οτι εισαι ελευθερος;

Σταπαν για να κοιμασαι ηρεμος

Ο κοσμος δεν ειναι δικαιος

Ζεις σε εναν κοσμο ψευδαισθήσεων

Ζεις σε μια σκηνοθεσια

Γραμμένη απτης κυβερνησης ταστεια

Και οταν ανοιξει η αυλαια της σκηνης

Η μαριονετα της θα εισαι εσυ

Και θεατες της οι επικεφαλεις

Μικρε ξυπνα

μικρε ξυπνα

μικρε ξυπνα

μικρε ξυπνα

Αν η παρασταση σου δεν ειναι σωστη

Θα κλείσουν πια οι προβολείς

Τα σχοινια που σου φορεσαν θα κοψουν

Τις ριζες που σου ποτισαν θα ξεριζοσουν

Μικρε ξυπνα,

Κινδυνεύεις.

[ridiculousundead]

εγω βλεποντας την μεταμοντερνα θεατρικη παρασταση "ο πλακουντας"

The Addams Family (1991) dir. Barry Sonnenfeld

[xehasmenesithakes]

Ναι αλλα πως δεν φοβασαι οταν ξερεις οτι η αγαπη που νιωθεις τωρα καποια στιγμη θα γινει πονος;

Φοβαμαι αλλα ειμαι ανοιχτος σε ολοκληρη την εμπειρια.Και ανοιχτος να τα βιωνω οσο πιο εντονα γινεται ολα χωρις να προσκολλωμαι.

Οπως ελεγε σε μια παρασταση που ειδα.

Πορευομαι με ερωτα,ο φοβος ειναι η αντιρροπη δυναμη του ερωτα.Πορευομαι με ερωτα για τη ζωη και σταθερο σιγουρο βημα προς το θανατο.Ο φοβος ειναι χειροτερος απο το θανατο, ο φοβος ειναι μη ζωη.

[mikrofwno]

«Το Πλυντήριο» : Τελευταία παράταση παραστάσεων στον Πολυχώρο Τέχνης AlteFablon

Τελευταία παράταση παραστάσεων για το «Πλυντήριο» του Θανάση Τριαρίδη σε σκηνοθεσία του Γιάννη Παρασκευόποθλου.   Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ Σε ένα πολύ κοντινό μέλλον (ή και σε ένα ακόμη κοντινότερο παρόν) δυο γυναίκες συναντιούνται τρεις φορές σε ένα δημόσιο πλυντήριο ρούχων. Στις συναντήσεις τους μιλούνε για τα παιδιά τους, για τα εκπαιδευτικά ντοκιμαντέρ του Διαδικτύου, για την τρομερή δύναμη της Εξέλιξης.…

[syllogosprosopikoy]

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΛΙΚΟ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ ΤΟΥ ΚΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΥΡΙΟ ΤΕΤΑΡΤΗ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 19-12-2023   Συναδέλφισσες-Συνάδε��φοι Τη Δευτέρα 18/12/2023 το σωματείο μας συνεδρίασε σχετικά με τα εξής θέματα: Εξελίξεις με πρόθεση διοίκησης για περικοπές &αθέτηση όρων ΣΣΕ – Κινητοποιήσεις. Προτάσεις για την επόμενη ΣΣΕ Εκδήλωση Συλλόγου Προσωπικού Πρωτοχρονιάτικη πίτα Σωματείου. Για το 1ο θέμα αποφασίσαμε ομόφωνα πως δε δεχόμαστε καμία περικοπή αποδοχών & καμία «προσωπική…

[submissive-sl0th2]

σε αλλη παρασταση σε ειδαν μη ειρωνικα

ΧΑΧΑΧΑΧΑ ΔΥΣΚΟΛΟ

[kastoriafm]

Olympion House: Δείτε το πρόγραμμα των προβολών 16-22/3

‘’ΜΠΟΣΤ & ΦΛΩΞ’’ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ: Κυριακή 19/03 ΩΡΑ:    18:30 Σκηνοθετούν & Ερμηνεύουν: Γιάννης Μποσταντζόγλου, Κώστας Φλωκατούλας. Κείμενο:                                    Δήμητρα Παπαδήμα Διάρκεια:                                  90 Λεπτά Η […]

The post Olympion House: Δείτε το πρόγραμμα των προβολών 16-22/3 appeared first on Kastoria Fm 9.15.

from Kastoria Fm 9.15 https://kastoriafm.gr/olympion-house-deite-to-programma-ton-provolon-16-22-3/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=olympion-house-deite-to-programma-ton-provolon-16-22-3

[soullessblondbitch]

Ακόμα και αν δε μας βλέπεις από κει ψηλά,εγώ να ξέρεις θα δώσω αυτή την παράσταση για σένα σαν να βρισκόσουν ανάμεσα στους θεατές.

[ritsmas]

Οι Δούλες του Ζαν Ζενέ. Πειραματική σκηνή Ομάδας Μύθος.

Οι Δούλες του Ζαν Ζενέ. Πειραματική σκηνή Ομάδας Μύθος.

 Οι Δούλες του Ζαν Ζενέ. Μετάφραση – Διασκευή, Νίκη Τριανταφυλλίδη.                                           Πειραματική σκηνή Ομάδας Μύθος. Ένα έργο διαχρονικό. Οι Δούλες – ο φτωχός λαός δεν έχει δικαίωμα να κάνει όνειρα, είναι καταδικασμένος να ζει μέσα στη μιζέρια και να τρέχει για να επιβιώσει. Η Κυρία – η κυρία Εξουσία επιβάλλει τα πάντα με τη γλυκύτητά της και τον αέρα του δυνατού, αφού…

[spoilersgr]

Μήνυση κατά της γυναίκας που εξαπατούσε ηθοποιούς χρησιμοποιώντας και την Κάρμεν Ρουγγέρη κατέθεσε η ηθοποιός.            Χτύπησε το τηλέφωνο μου και ήταν αστυνομικοί του Τμήματος Δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος. Με ρώτησαν αν ετοιμάζω κάποιο έργο, η ωραία κοιμωμένη και τους λέω όχι.             ΕΔΩ                 Πληροφορίες από nassosblog

[sense-the-mystery]

Ζωή εκ του ασφαλούς

“Ότι δεν με γεμίζει το διώχνω, δεν το θέλω”, έτσι μου πε. Και έχει δίκιο. Δεν θέλω, και ‘γω, κάτι που να μην με γεμίζει. Εξάλλου γιατί να θέλω; Είμαι του τίποτα ή του πάντα. Τα μέτρια δεν ταιριάζουν πάνω μου. Δεν μου χωράνε. Αλλά παρόλα αυτά, ξέρεις πόσα δεν με γέμισαν και εγώ τα κράτησα δίπλα μου; Πέρασα μέρες και νύχτες δίπλα σε μισογεμάτες και μισοάδειες καταστάσεις. Αντί να τα διώξω τα κρατούσα. Πίστευα πως σιγά σιγά, όλα αυτά θα με γέμιζαν. Αλλά εγώ αυτό που ήθελα ήταν να έχω έναν και μόνο άνθρωπο δίπλα μου και να μην χρειάζεται κανείς άλλος. Έτσι κι αλλιώς στα μαθηματικά της αγάπης και του έρωτα οι πολλοί αριθμοί δεν βγάζουν σωστό αποτέλεσμα. Έναν άνθρωπο να με γεμίζει. Και όχι πολλοί μισοί. Εκείνη με γέμισε, και για να ξορκίσω “αυτήν” από μέσα μου, άφησα μια παρέλαση ανθρώπων να κάνουν ��ις δικές τους παραστάσεις, να κλείσουν τις δικές τους αυλαίες τόσο εντυπωσιακά και μοναδικά πάνω στο δικό μου σενάριο. Και εγώ έκανα το σκηνοθέτη. Άλλοτε έδινα μια ευκαιρία στους ηθοποιούς να μου δείξουν τι αξίζουν, τι μπορούν να μου δώσουν και άλλοτε, όταν βαριόμουν τη υποκριτική τους, -και όταν κυρίως βαριόμουν την δική μου υποκριτική πως δήθεν περνούσα ωραία-, τότε τους έδιωχνα, για δήθεν κακή προσπάθεια. Και εγώ με κοροίδευα καθώς το θέμα δεν το χε καμία υποκριτική και κανένας περαστικός ηθοποιός στη ζωή μου. Το θέμα ήμουν εγώ και όλα αυτά που έσερνα μαζί μου χωρίς τρόπο αποδεύσμευσης. Η ζωή όμως δεν είναι θέατρο, που μετά τη παράσταση θα πέσουν οι μάσκες και όλοι θα γυρίσουν σπίτια τους με την είσπραξη της βραδιάς χαμογελαστοί και γεμάτοι. Φοράμε μάσκες καθημερινά και ξεχνάμε να τις ρίξουμε. Και εγώ δεν έχω άλλη μάσκα να φορέσω. Πάλιωσαν, και δεν θέλω να πάρω καινούργιες. Δεν θέλω άλλους ρόλους στη ζωή μου από κόσμο που δεν με γεμίζει. Και τους ανέχομαι γιατί προσπαθώ τη διαφυγή από τις σκέψεις μου και τις πράξεις μου. Λες, και στη τόσο βαβούρα των κομπάρσων, θα ξεφύγω από τον πρωταγωνιστή της καρδιάς μου που παίζει όλη την ώρα στο μυαλό μου. Δίνει πρωί-βράδυ τις δικές του παραστάσεις. Ξέροντας πως κάθε παράσταση από εκείνο το άτομο εμένα θα με μαγέψει όπως με μάγευε πάντα. Ξέροντας πως ποτέ δεν θα θελήσω,όντας σκηνοθέτης να διώξω αυτόν τον χαρακτήρα. Και αυτό ήταν ανέκαθεν το πρόβλημα μου. Να κρατάω τα γεμάτα που με πονάνε βαθιά μέσα στη καρδιά μου και όλα τα υπολοιπά -τα μισά- να περνάνε και να μην ακουμπάνε τίποτα βαθύ, τίποτα ριζωμένο. Γιατί τα ριζωμένα τα άγγιξε εκείνη, και τα αγγίζει ακόμα και τώρα μέρα νύχτα. Και έχει τα δικά της σημάδια, την δική της υφή πάνω. Την μυρωδιά της και όλες τις αναμνήσεις μας. Και εκεί δεν μπορούν να αγγίξουν ξένα χέρια. Για αυτό, οι μισοί περνάνε και δεν ακουμπάνε. Όλα εκ του ασφαλούς. Ζωή εκ του ασφαλούς. Αλλά μία τέτοια άραγε, τι ζωή είναι;