#παίζεις

[allo-frouto]

νταξει θα τα πεταξουμε στο κρεβατι deal?😂

Μην πονέσουν κανένα πωπουδάκι όμως!

[sugaroto]

Μας βάλανε 3ωρο ιστορία αύριο σεντ χελπ🥲

[thewomengr]

Ποιος σου 'δωσε το δικαίωμα να παίζεις με ψυχές;

[Γράφει η Θώμη Μπαλτσαβιά] Και άκου και κάτι ακόμη... μπορώ να σε παίξω καλύτερα και να τρέχεις και να μη φτάνεις, αλλά δεν επιλέγω να είμαι τέτοιος άνθρωπος.

Άργησα… όπως και πολλοί άλλοι άνθρωποι φαντάζομαι. Άργησα να καταλάβω ότι όντως υπάρχουν άνθρωποι -δε θεωρώ σωστό το χαρακτηρισμό παρεμπ��πτόντως…- που παίζουν με ψυχές. Δε ξέρω αν αυτό είναι δείγμα έλλειψης ευφυΐας ή κάτι άλλο. Κι αφού λοιπόν το κατάλαβα, έπρεπε να περάσω στο επόμενο στάδιο, αυτό της αποδοχής και στο μεθεπόμενο, αυτό της αντίδρασης. Και κάπου εκεί το χάνω, διότι πέρασα στην…

[welcometorealitybaby]

Με παίζεις στην ρουλέτα και με χάνεις.

Σε ένα παραμύθι εφιαλτικό.

[angeliqueoolala]

Εγώ; Που στερήθηκα το φως για να βλέπεις αυτό που θέλεις;

Εγώ; Που σε αγάπησα πιο πολύ απ' όσο δέχεσαι και ξέρεις;

Εμένα δεν αντέχεις;

Που έχασα την μπάλα για να 'χεις κάτι να παίζεις ;

Κατηγόρησε με για αφέλεια, ποτέ για αμέλεια.

Πάντα ήμουν εκεί για σένα, δεν ξέρω καν της λέξης την έννοια.

Εγώ δέχτηκα τόσο πόλεμο κάνοντας τ' αυτονόητο,

εδώ χάσαμε τα πάντα και εσύ μου μιλάς για γόητρο;

Οτιδήποτε άνιωθο στο κόσμο είναι άτρωτο,

και εμείς λαβωμένοι

- φτερά στον άνεμο -

θυμήσου.

Γιατί σε έχω δει ευάλωτο,

αλλά εγώ ποτέ μου δεν ξέχασα ότι μιλάω στον ίδιο άνθρωπο.

[sym12]

Θέλω να κάνω μαζί σου, αυτό που κάνει κι η άνοιξη στις κερασιές.

Όλο Παίζεις, Εσύ… - Πάμπλο Νερούδα

[daimewdis]

Η καρδιά σου είναι αναίσθητη. Ένα παιχνίδι ήμουν για να πάρεις την επιβεβαίωση. Όχι, δεν ήσουν πουτάνα, ήσουν “υπέροχη”. Που παίζεις με συναισθήματα και κάνεις την εκτέλεση.

-Δαιμεώδης

[blackswaneuroparedux]

πῶλε Θρηικίη, τί δή με λοξὸν ὄμμασι βλέπουσα νηλέως φεύγεις, δοκεῖς δέ μ’ οὐδὲν εἰδέναι σοφόν;

ἴσθι τοι, καλῶς μὲν ἄν τοι τὸν χαλινὸν ἐμβάλοιμι, ἡνίας δ’ ἔχων στρέφοιμί σ’ ἀμφὶ τέρματα δρόμου·

νῦν δὲ λειμῶνάς τε βόσκεαι κοῦφά τε σκιρτῶσα παίζεις, δεξιὸν γὰρ ἱπποπείρην

οὐκ ἔχεις ἐπεμβάτην.

- Anacreon, Thracian Filly

Thracian filly, why indeed are you looking at me through the corner of your eye while you pitilessly flee? Do you fancy I know not one skill? Look, know this: I would fit the bit into your mouth beautifully, and holding the reins I would turn you around the bends of the track. But now you're grazing on the meadows. Nimble and prancing you play, for you don’t have a skilful rider to mount you.

[orgismenh]

Εμένα μου αρκεί,

να παίζεις lol

και να σου στρίβω τσιγάρα μια Κυριακή,

να είμαι εδώ και να είσαι εκεί,

να δραπετεύουμε μαζί απ' όσα λέμε φυλακή.

Cortes - Ελεγεία

[colourful-dreamer]

Κάθε φορά που γυρνάω στην πόλη μου νιωθω την απώλεια σου.

Αχ γιαγια μου δεν είσαι πια στο μπαλκόνι με το καφε και το τσιγάρο σου να λύνεις σταυρόλεξα και να με περιμένεις

Δεν είσαι πια στην τηλεόραση ξαπλωμένη να βλέπεις τα έργα σου

Δεν είσαι πια στην κουζίνα και μαγειρευεις

Δεν με περιμένεις πια στο σπίτι για να μου κάνεις ιδιαίτερα μαθηματικών

Δεν παίζεις πια χαρτιά μια φορά την ημέρα

Δεν φωνάζεις πια κάθε μέρα την παιδική σου φίλη στο σπίτι σου για να τα πείτε

Δεν μας παίρνεις πια κάθε μέρα τηλέφωνο πρωί πρωί

Δεν είσαι εδώ πια για να μου πεις:

<<Φάε παιδί μου καλε>>

<< Μήπως θες να σου φτιάξω καμένα καφέ ή τσάι να πιεις ;>>

<<Μήπως θες και χυμο;>>

<< Πάρε και κανένα φρούτο να φας >>

<< Φάε και καμιά σοκολάτα να πάρεις δυνάμεις>>

<< Να τρως και το ψωμί σου παιδί μου>>

Δεν είσαι πια εδώ για να μου βάλεις λεφτά κρυφα κρυφα στην τσέπη μου

Δεν είσαι πια εδώ για να μου ζητήσεις να σου βγάλω τα σκουπίδια ή να πάω να σου πάρω 4 πακέτα τσιγάρα τα μαλμπουρο τα κόκκινα

Δεν είσαι πια εδώ για να προσέχεις και να μαλώνεις τον παππού

Ούτε για να ακούς τις γκρίνιες μου, τα προβλήματα μου και τα παράπονα μου

Και δυστυχώς δεν θα προλάβεις να με δεις

Να παίρνω το πτυχίο μου

Να δουλεύω

Να παντρεύομαι

Να κάνω παιδιά

Γιαγιά μας λείπεις πολύ σε ευχαριστούμε για όλα και σε αγαπάμε

[allo-frouto]

Δεν νομίζω οτι θα μπορέσω να κρατηθώ μαζί σου

Μην κρατηθείς τότε.

[athhenaa]

φοράω το αγαπημένο μου ροζ φόρεμα, κι εσύ ένα μαύρο πουκάμισο, με μια μπλούζα ακριβή από μέσα. (ήθελα να στην βγάλω) (τι;)

τινάζεις νερά πάνω μου, κι ενώ σε κοιτάω εσύ κοιτάς άλλου και καλά ανήξερος, γελώντας.

γελώντας σαν παιδί.

και γελάω και ‘γω σαν παιδί. (πόσο καιρό είχα να γελάσω έτσι;)

(μισό, είμαι παιδί)

η μουσική είναι τόσο δυνατή, κι εγώ ψάχνω χαζές αφορμές να σου ψυθιρίσω κάτι στ’ αυτί, για να σε φέρω κοντά μου, και δήθεν καταλάθος να σ’ακουμπήσω. (ακουμπούσα το πρόσωπο σου λες και θα έσπαγε αν έκανα κάποια κίνηση απότομη)

κι εσύ το ίδιο. (νομίζω)

χαχάνιζα σε ο,τι και να ‘λεγες.

η συζήτηση κυλάει. (δε θέλω να σταματήσεις ποτέ να μου μιλάς)

χορεύουμε. (;)

ο μεθυσμένος φίλος σου μας φέρνει κοντά και περνάει τα χέρια σου γύρω μου.

παίζουμε χαζά παιχνίδια και βάζουμε χαζά στοιχήματα. (έχανα επίτηδες)

ως που τα στοιχήματα δεν είναι πλέον τόσο χαζά.

το πράγμα σα να σοβάρεψε και για κάποιον περίεργο λόγο με φιλάς. (το ήθελα όσο τίποτα άλλο)

αλλά ακόμα γελάγαμε. (είχαμε καν άλλη επιλογή;)

βάζεις δικούς σου κανόνες, είτε χάνεις είτε κερδίζεις.

γιατί όπως λες, έτσι παίζεις εσύ. (μαζί μου;)

μα είναι άδικο.

γιατί δεν ήθελα να σταματήσει το παιχνίδι.

γιατί δεν ήθελα να πάρεις τα χέρια σου από πάνω μου. (ποτέ)

γιατί ήθελα να ακούσω κι άλλα από τα υποτιθέμενα αστεία σου. (είναι όντως αστεία, απλά δεν θέλω να στο δείξω)

σκαλίζω στα καλλυντικά μου το αρχικό σου. (είναι φθηνά)

το γράφω στα θρανία, στα βιβλία, στους τοίχους. (θέλω να το φωνάξω)

και γράφοντας όλα αυτά συ��περαίνω πως έχεις δίκιο. (αλλά εσύ γιατί το ξέρεις καν;)

πως όντως έχω κολλήσει μαζί σου (σοκ) και όντως περνάω αυτόν τον χαζό εφηβικό έρωτα(έρωτα;) που θες απεγνωσμένα να αποφύγεις. (γιατί όμως;)

αστείο δεν είναι; πως απ’τη μια είμαι παιδί αλλά απ’την άλλη όχι και τόσο;

πως είμαι ώριμη για την ηλικία μου κι ωραία, αλλά τα τακούνια μου παρά είναι ψηλά.

πως αξίζω δυο χαζά φιλιά και λίγο χρόνο μαζί σου αλλά καμία περαιτέρω εξήγηση. (την έχω ανάγκη)

πως μια αγκαλιά είναι υπερβολική, αλλά το να μου στέλνεις φιλάκια όχι. (σου γυρνάω την πλάτη)

δεν έχω γράψει ποτέ μου κάτι πιο γελοίο, αστείο και πεζό, αλλά ταυτόχρονα συναρπαστικό. (γιατί κάνω ρίμες;)

έχει πλάκα, όμως για λίγο. (ίσως και καθόλου)

γιατί κρύβω το πόσο με νοιάζει κοιτώντας σε αδιάφορα. (θέλω να σε κοιτάω για πάντα)

αλλά με νοιάζει.

για πόσο;

και γιατί;

(έλα ντε)

ίσως γιατί περνάς με το αμάξι από ‘κει που βρίσκομαι. (θα ‘πρεπε να ‘μουν εγώ για συνοδηγός)

(θα ‘πρεπε να ‘μαστε μαζί στα πίσω καθίσματα)

ίσως γιατί δεν μου ρίχνεις ούτε βλέμμα. (ουρλιάζω)

(έφυγες και ούρλιαξα όντως)

αστείο.

θα σε δω αύριο;

ελπίζω. (η καρδιά μου χτυπάει από τώρα)

διαβάζω ο,τι έχω γράψει από την αρχή και βλέπω πως συνέχεια επαναλαμβάνω τη λέξη χαζά. (μήπως είμαι εγώ η χαζή;)

(αυτό το κείμενο είναι σίγουρα)

όχι, καταστάλαξα, εσύ είσαι ο χαζός.

γιατί;(η απάντηση θα ‘ναι πάντα γιατί όχι)

γελάω. (θέλω να μην υπάρχω)

θα σε δω στον ύπνο μου. (αν όχι εσένα, τον πρώην μου σίγουρα)

καληνύχτα. (σου εύχομαι να μην μπορέσεις να κοιμηθείς όλο το βράδυ)

κλασική έφηβη;

σίγουρα.

[idontevenknowmyself]

Δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος μπορει να είναι ΤΟΣΟ εγωιστής!

Πως μπορείς να λες ότι αγαπάς κάποιον και μετά να τον κάνεις σκουπίδι. Να τον χωρίζεις με την δικαιολογία ότι θες χρόνο για τον εαυτο σου και ότι δεν είσαι καλά. Να θες να κόψεις επαφές. Και ύστερα να βγαίνεις στο ίντερνετ και να το παίζεις θύμα!!!

Πως γίνεται να "προσπαθούσες" τόσο πολύ να κρατήσεις μια σχέση που πλέον κουράστηκες και να την τελειώνεις έτσι. Και μετά να βγαίνεις να λες ΜΑΛΑΚΙΕΣ.

Εσύ πληγώθηκες? Εσύ? Εσύ που είπες το τελος στα καλά του καθουμενου? Εσύ είσαι το θύμα?

Γιατί να είσαι τόσο εγωιστής να βγάζεις τον εαυτό σου το θύμα και να κλαίγεσαι. Για μια απόφαση που ΕΣΥ μόνος σου πήρες!

Σκέψου πριν μιλήσεις και σκέψου πριν βγάλεις κάτι στο ίντερνετ!

Τουλάχιστον η δικιά μου είχε τα κότσια να κόψει πλήρως κάθε επαφή μαζί μου, χωρίς να με κάνει σκουπίδι πρώτα.

Οπότε μάζεψε τον πληγ��μένο σου εγωισμό και αν όπως λες δεν θες επαφές ξεκοψε τες εντελώς πριν πας και βάλεις κάτι στο ίντερνετ που θα πληγώσει περισσότερο το άτομο που ισχυρίζεσαι ότι αγαπάς!

Αυτό λέτε εσείς αγάπη? Να την βράσω. Στα σκουπίδια η αγάπη σας αν είναι έτσι! Γεμάτη εγωισμό και αγκάθια!

Φτιάξε τον εαυτό σου πρώτα πριν πας να φτιάξεις κάποιον άλλον για να μην τον σπάσεις περισσότερο. Γιατί σε ΚΑΝΕΝΑΝ δεν αξίζει αυτό. Αυτή η υποτίμηση.

Έχεις δικαίωμα να νιώσεις. Δεν έχεις δικαίωμα να το ρίχνεις πάνω στον άλλον! Όταν ΕΣΥ το προκάλεσες.

Έλα γιατί πολύ κούρασες!

[atzatzoukalia]

ο μπρο θα έπρεπε να με φοβάται ειμαι κανονική τρελη μην παίζεις μαζί μου

[thechristos]

στο πολύδροσο θυμάσαι ποιος είσαι

φαντάσου λέει να έφευγες από αυτή τη ζωή γιατί αγαπούσες πολύ κάποιον, μονάχα για να γυρίσεις σαν φάντασμα και να ζήσεις μαζί του για πάντα > αν απογυμνώσεις το 'πολύδροσο' του the boy από όλα τα περιττά -για βρες και πες μου, γιατί όλα εκεί μέσα είναι καμωμένα με προσοχή και αγάπη- θα σου μείνουν στα χέρια κάτι παιχνίδια παιδικά που ξέχασες νύχτα στο μπαλκόνι και η υγρασία στο πολύδροσο τα έκανε υγρά, να σου γλιστράνε από τα χέρια, αλλά και να πέσουν, που θα πάνε, εκεί στο πατρικό θα μείνουν, στο ζεστό σου πατρικό, εκεί που ξεκινήσαν όλα, εκεί που θα γυρνάνε όλα σε οτι είναι φανερό και στα κρυμμένα που θα τρακάρεις πάνω τους.

η σοφία και η άλλη σοφία είναι η μαμά -όχι η μητέρα, αλλά η μαμά- και η κόρη, ένα σφιχτό κουβάρι που αφήνει λίγο χαλαρά τα χωρίσματα, γιατί ποιος ξέρει, όλα χρειάζονται κι όλα πρέπει να είναι εκεί για ώρες έκτακτης και τακτικής ανάγκης, είναι η μαμά και η κόρη που αγαπιούνται, που συναντιούναι στο σπίτι στο πολύδροσο, ένας χαρακτήρας μόνος του στην ταινία του the boy, που φιλοξενεί σαν μια ανορθόδοξη σεάνς μια κατά παραγγελία μεταθάνατια εμπειρία, όχι στην κυριολεξία, μη τρομάξει κανείς, αλλά ποιος ξέρει τι θα συνέβαινε αν, ή τι συμβαίνει που.

είναι το πολύδροσο που έχει έναν δικό του χάρτη, γιατί από τον κανονικό είναι κρυμμένο κάπου στα προάστια της αθήνας και δεν μοιάζει με αθήνα, έχει ρέματα, υπόγειες γέφυρες, παγοδρόμια, φυλλωσιές, ισόγειες μονοκατοικίες και μπόλικη αγάπη που περρίσεψε μπορεί από κάπου κι ήρθε εδώ και στάθηκε, κοντοστάθηκε θα πει κάποιος που δε ξέρει.

η σοφία επισκέπτεται τη μαμά που είναι άρρωστη, αλλά αυτό δεν είναι καν η αφορμή για το 'πολύδροσο', που σαν επιτραπέζιο που παίζεις για πρώτη φορά, αλλά κάπου ρε γαμώτο το ξέρεις σαν ντεζαβού σωστό, σε κλείνει μέσα του, σαν μια μπασταρδεμένη 'αλίκη στη χώρα των θαυμάτων' αλλά πιο γλυκιά, σαν ένα 'mommy dearest' αλλά στην ανάποδη εκ��οχή του, σαν όλη την μαργαρίτα καραπάνου πακέτο αλλά με αγαπησιάρικο πρόσημο, σαν το λυγμικό mama του φρέντι μέρκιουρι κι ύστερα σιωπή > η σοφία κόκκαλη και η βίκυ καγιά είναι ένα γιν-γιανγκ ολόσωστο σαν από χέρι που ζωγραφίζει από πάντα φτιαγμένο, τρυφερές, λένε λόγια, αγαπιούνται και αγαπούν, βιώνουν το πολύδροσο σαν να είναι η μήτρα, ο πυρήνας τους, το κέντρο του κόσμου που μοιάζει να λιώνει και τι να πιάσεις και βασικά πως να το πιάσεις, τι να σώσεις, μένεις μονάχα να αγαπάς και να αγαπιέσαι μπας και.

το 'πολύδροσο' είναι ένα ποπ αυτοκόλλητο χρωματιστό στρασωτό γκλιτεράτο φανταχτερό, το κολλάς με λίγο μανία παραπάνω πάνω στο ξεχαρβαλωμένο σημειωματάριο που τάχα γράφεις τα πάντα σου, μην σου ξεκολλήσει, το πατάς, κάνεις και μπουνιά τη χούφτα σου να πιάσεις δύναμη παραπάνω, κι από κάτω για κόλλα έχεις δυο, τη μαμά και την κόρη που ονειρεύονται πως η μια θα ζει για την άλλη, γιατί έτσι αλλιώς δεν θα λιώσει ο κόσμος τους και ο κόσμος, τελεία > μια καρδιά και γύρω γύρω πάγος, που λιώνει ο πάγος και φανερώνεται μια καρδιά, η καρδιά νάτην τεράστια και μεγάλη, χωράει και σένα μέσα, στ' αλήθεια.

τελειώνω, μείνε και άκου > το 'πολύδροσο' είναι ένα αχ που το λες και βάζεις το χέρι στο στέρνο σου μη σου φεύγει η καρδιά σου και γλιστρήσει κι αν δεν είσαι στο πατρικό σου, χάθηκες.

πολύδροσο > σενάριο, σκηνοθεσία, μοντάζ: the boy > παίζουν: σοφία κόκκαλη, βίκυ καγιά > μουσική: δεσποινίς τρίχρωμη > μακιγιάζ: ιωάννα λυγίζου > το 2024 στις αίθουσες από το cinobo, τα λέγαμε.

[i-was-neverthere]

Δεν μπορώ να οργανώσω τη σκέψη μου καθόλου.δεν ξέρω πως να βάλω τα πράγματα σε μια σειρά. Ελπίζω να είσαι καλά . Ελπίζω να κοιμάσαι καλά . Να τρως καλά. Να σε προσεχείς. Να παίζεις όσο πιο συχνά μπορείς μουσική. Να είσαι χαρούμενη. Να είσαι γεμάτη. Ελπίζω κάθε καλο να σε βρίσκει συνέχεια . Ελπίζω να χαμογελάς κάθε μερα . Μου λυπεί τόσο πολύ η τριβή μαζί σου . Ευχαριστώ τόσο για όλα . Για τα πάντα. Για το τσάι που μου έφτιαχνες. Για το χιούμορ σου. Ευχαριστώ για τα βιβλία που μου πρότεινες . Για τις ταινίες που μου πρότεινες. Ευχαριστώ για τις περισσότερες συζητήσεις που κάναμε. Ευχαριστώ που μου δίνες μια φρέσκια οπτική γωνία . Ευχαριστώ που εκείνη τη μερα μου εξήγησες πως δεν μπορούμε να περιμένουμε τα καλοκαίρια για να μαστε χαρούμενοι. Ευχαριστώ για κάθε ιδέα , για κάθε σκέψη που μοιράστηκες μαζί μου . Ευχαριστώ για την υπομονή σου μαζί μου. Ευχαριστώ για την κατανόηση . Ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη. Σε ευχαριστώ για τόσα πράγματα που έχουμε συζητήσει γιατί με εχουν γεμίσει με τόσες ιδέες και τόσες σκέψεις που νιώθω πως με εξελίσσεις διαρκώς ως άνθρωπο. Ευχαριστώ για κάθε μερα που πάντα γελούσα όσο ζόρικη και να ήταν . Ευχαριστώ για τις άλλες οπτικές που απέκτησα εξαιτίας σου. Ευχαριστώ που με ηρεμούσες αλλά παράλληλα υποστήριζες τις φορές που ηθελα να αντιδράσω όχι τόσο ήρεμα . Ευχαριστώ που ήσουν στη ζωή μου τόσο πολύ. Ακόμα και αν δεν υπάρχει αυτή η τριβή και ακόμα αν το ξεχνάω καμια φορά , ίσως να σαι από τους πιο σημαντι��ούς ανθρώπους που έχουν περάσει από τη ζωή μου αυτά τα χρόνια και ευχαριστώ για αυτό.