#οποτε ευχαριστώ.

[geolato]

συγγνώμη που σου ζαλίζω πάλι την ύπαρξη 💀, αλλά άκουγα μουσική πριν κοιμηθώ, μήπως σηκωθώ αύριο χωρίς άγχος για την εξέταση, και ενώ άκουγα το αγαπημένο μου από Μαρίνα Κικίδου/Φεγγαρόσκονη, συνειδητοποίησα ότι είναι ολίγον τι (future ίσως??? εσωτερικά??? δεν ξέρω) payneland (??)-coded και δεν μπορώ να το βγάλω από το κεφάλι μου και να κοιμηθώ αν δεν το γράψω.

το τραγούδι λέγεται "το φάντασμα". στην ουσία, πρόκειται για την αφήγηση από την οπτική ενός φαντάσματος που στοιχειώνει ένα σπίτι του έρωτά του για τ@ κάτοικ@ του σπιτιού αυτού, ενώ αυτ@ αγνοεί την ύπαρξή του, προφανώς. σε αυτό το σημείο, αν πάρουμε την πλοκή μόνο, ναι, δεν είναι τόσο payneland (???)-coded, αλλά θα ήθελα να παραθέσω κάποιους στίχους:

η ησυχία είναι αρκετή για να τρελάνει μοναχούς/προσπαθώ τόσο ηχηρά να σ'αγαπήσω, τόσο που δε μ'ακούς

.

όμως αν είχα μια ευκαιρία,/ κι ας μην ήταν ένα βράδυ του Σαββάτου/ θα σε κοίταζα στα μάτια/για να πω πως σ'αγαπώ μέχρι θανάτου

.

τις νύχτες που φοβάσαι εγώ σου κρατάω το χέρι/κι απέναντί σου κάθομαι όταν τρως για μεσημέρι/κρύβω στα βιβλία σου γαλάζιες ανεμώνες/κι εύχομαι να σε γνώριζα πριν από δυο αιώνες

.

και φυσικά:

μαζί σου νιώθω ζωντανός/κι ας είμαι πεθαμένος

(να πέσουν οι σκηνές με τις αγκαλιές τους και την τοποθέτηση της παλάμης στο στήθος τους, στο σημείο που θα έπρεπε να χτυπά "κανονικά" η καρδιά τους, παρακαλώ)

(λες και λέω "να πέσει το var" μου ακούγομαι. γουέλ.)

και ναι, αγαπώ τις φιλίες σε αυτή τη σειρά, μεταξύ άλλων, οπότε μπορείς να το πάρεις και πλατωνικά ή ρομαντικά ή όπως θες, απλά ήθελα να μιλήσω ακατάπαυστα χωρίς λόγο πάλι, χαχαχα.

τέεεελος πάντων!!! 🥰

Δεν ειχα ακουσει ποτε το τραγουδι (γιατι ολη η ελληνική μουσικη που ακούω γράφτηκε πριν απο 20 χρονια στην καλύτερη των περιπτώσεων), οπότε πρώτον εχω να πω, taste, good for you <3.

Δεύτερον, το βλεπω. Οι στίχοι τους πηγαίνουν. Ως συλλεκτης payneland τραγουδιων (μη ολοκληρωμενο playlist εδω) (και τα edits), εχω ακουσει πολυυυυυ χειρότερα πιστεψε με. Για μενα περισσοτερο με επεισες με τους προτελευταιους στιχους που εγραψες, και τους τελευταίους φυσικα φυσικα.

Καλη επιτυχία στην εξέταση!!!

[sugaroto]

Bestie, night vale, αλλα ειναι σε καποιο ακυρο ελληνικό κατσικοχωρι

"Πριν απο λιγο, αγαπητοι ακροατές, με ενημέρωσαν οτι ο Στέλιος, ιδιοκτήτης και σερβιτόρος του καφενε 'Ο Στελιος' βρέθηκε αντιμετωπος με το στοιχειό του δασους, το οποιο πηγε να παρει τον καφε του οπως καθε Πέμπτη. Δυστυχως ο Στελιος, μπερδεψε τη παραγγελια του με αυτη του Κυρ Κωστα, ξερετε, του τσοπάνη? Και το στοιχειό του επιτέθηκε. Στην οικογένεια του Στέλιος του καφετζη, ο γιος σας ηταν ενα υπεροχο μελος της κοινότητας μας και θα μας λειψει πολυ.

Και τωρα, ο καιρος: *Θελει κοτερα ελικόπτερα starts playing*"

Πραγματικά εύχομαι να ήσουν στο Γ'Ανθ2 αυτή τη στιγμή, δεν ξέρεις πόσα inside joke ξύπνησες μόνο με την λέξη κατσικοχωρι 😭

Επίσης

Like that??

Εντωμεταξύ τώρα συνειδητοποίησα ότι δν ξρ πως να ανεβάσω ήχο στο ταμπλρ κ έπρεπε να κάνω σκριν ρικορντ😭😂

Η φάση ότι είναι 11.30 το βράδυ κ προσπαθώ να ψιθυρίζω στο μικρόφωνο των ακουστικών γτ η μάνα μ είναι στο δίπλα δωμάτιο κ θα με ρωτήσει με ποιον μιλάω κ τι σκατα λέω ορ σαμθινγκ

[alatismeni-theitsa]

a perspective on being μια ελληνίδα του εξωτερικού (γεννήθηκα ελλάδα, μεγάλωσα σε τρείς διαφορετικές ηπείρους)

είναι σουρεάλ που είμαι μετανάστης και μέρος του greek diaspora aka ελληνίδα του εξωετρικού αλλά δεν σκέφτομαι ποτέ ότι είμαι μετανάστης. σίγουρα μεγάλο ρόλο παίζει ότι είμαι λευκή, και μέχρι να ανοίξω το στόμα μου και να αποκαλύψω τα άθλια γαλλικά μου, δεν φαίνεται η διαφορά. ίσως είναι και ότι δεν αισθάνομαι ότι "ζω" στο εκωτερικό, αλλά περισσότερο ότι απλά είμαι εδώ για ένα μεγααααλο χρονικό διάστημα (βσκ το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου για να λέμε την αλήθεια). και ότι η "κανονική" μου ζωή είναι στην ελλάδα, όπου θα επιστρέψω κάποια στιγμή.

επίσης, οπουδήποτε και να πάω, ελληνικά μιλάω. πήγα σε ελληνικό σχολείο και έκανα παρέες με ελληνίδες. η κομμώτρια, ο οδοντίατρος, ο υδραυλικός, η αιστθητικός μου είναι όλοι έλληνες. όπως πολλοί μετανάστες, φτιάξαμε μια δική μας κοινίτητα στην πόλη μας. αλλιώς δεν παλεύεται.

από κει και πέρα, στιριζόμαστε σε άλλες κοινότητες μεταναστών. μια φορά τον μήνα περίπου πάμε σε συριακό σούπερ μάρκετ για να αγοράσουμε πράγματα που δεν βρίσκουμε αλλού, πχ αμπελόφυλλα για ντολμαδάκια, κατεψηγμένα σουβλάκια και τυρόπιτες από την ελλάδα (ναι, το συριακό σούπερ μάρκετ εισάγει ελληνικά προϊόντα!)

δεν αιθάνομαι 100% ελληνίδα (αυτό είναι άλλη πολύ μεγάλη συζήτηση. σίγουρα όμως δεν αισθάνομαι και ότι έχω απομακρυνθεί από την ελλάδα. είμαι σε ένα περίεργο ενδιάμεσο, που δεν ταυτίζομαι με τις εμπειρίες των περισσότερων ελλήνων μεταναστών, που κάνουν χρόνια να γυρίσουν ή δεν γυρνάνε ποτέ, και κάνουν assimilate εντελώς. αλλά δεν είμαι και από αυτούς που έχουν το ένα πόδι στην ελλάδα. ούτε όμως είμαι και η στάνταρ ελληνίδα.

φαντάζομαι ότι πολλοί που σε ακολουθούν θείτσα μ ταυτίζονται με αυτό. η αλήθεια είναι ότι και εσύ έχεις το βάιμπ της ελληνίδας του εξωτερικού. ή εγώ κάνω project πάνω σου lol. λοβ το μπλογκ σ βτγ <3

Συγγνωμη για την καθυστέρηση στα asks... Αυτές οι εβδομάδες ήταν τρα-γι-κές😅

Ευχαριστώ για το μηνυμα σου και το γεγονός ότι μου/μας εμπιστεύτηκες τα συναισθήματά σου. Με τόσους (κυρίως) Έλληνες να εχουν φυγει εξωτερικο πιστεύω οτι σιγουρα καποιος αλλος βρισκεται σε μια παρομοια κατασταση με τη δικη σου. Από φίλους μου που εχουν φυγει στο εξωτερικο για σπουδες (δηλαδη σχεδιαζουν να γυρισουν) ακουω παρομοια πραγματα. Βασιζονται στις ελληνικες κοινοτητες εκει, εχουν δεθει με αλλους Βαλκανιους ή Μεσανατολίτες και πάντα λατρευουν τα μαγαζιά των γειτονικων μας λαων γιατι εχουν ιδια/παρομοια υλικα με τα δικα μας. Τωρα βεβαια δεν ξερω "ποσο Ελληνες" αισθανονται. Αλλα πιστευω οτι θα εχουν συνηθισει και καποια πραγματα του εξωτερικου, με αποτελεσμα να μην τους αρεσει πλεον το Ελληνικο στυλ πληρως.

Απο την αλλη, ειμαι και εγω αρκετα ελαστικη και λεω οτι δεν υπαρχει μονο ενας τροπος να εισαι και να αισθανεσαι Ελληνας. Αλλιως ειναι ο Ελληνας στη Μελβουρνη και αλλιως στο Βερολίνο, αλλα και παλι εχουν την Ελληνικη κουλτουρα μεσα τους. Δε χρειαζεται να ειναι κανείς 100% σαν τον μεσο Ελληνα. Εδω αρκετοι Ελληνες στην Ελλαδα δεν ειναι "σαν τον μεσο Ελληνα". Ειναι καλο που εχεις και μια διαφορετικη εμπειρια. Σιγουρα θελεις να ταυτιστεις και με τους αλλους Ελληνες μεταναστες αλλα υπαρχει και κατι θετικο στο γεγονος οτι ζεις μια μοναδικη και ενδιαφερουσα εμπειρια. Θα εχεις αντιστοιχα και μια μοναδικη οπτικη αναμεσα σε τοσους αλλους "ιδιους", που ειναι παντα καλο ;)

Ούτε εγω αισθανομαι σαν τον μεσο Ελληνα και η αληθεια ειναι οτι ειμαι μειονοτητα με παραπανω απο εναν τροπους, οποτε αυτο ισχυει. (δεν εννοω οτι ειμαι κατι ανωτερο προφανως) Ταυτοχρονα μοιραζομαι κ εγω αρκετα Ελληνικα χαρακτηριστικα.

Επειδη διατηρω επαφες με το εξωτερικο και με ξενους που ερχονται Ελλαδα, καποιες φορες νιωθω κι εγω οτι ειμαι μονο με το ενα ποδι στην Ελλαδα - αλλα καλως ή κακως γεωγραφικα ειμαι εδω 😂

Ευχομαι να εισαι καλα, να περνάς καλα, και να εχεις παντα ενδιαφερουσες στιγμες!

=====================================

If my posts have helped you in any way consider buying me a ko-fi 💖

[allo-frouto]

καιρο ειχα να στειλω ασκ οποτε καλημεραα και να εχεις μια πολυ ομορφη μερα <3

Ευχαριστώ πολύ και ανταποδίδω! <3

[rosescolours]

Χελλοου! Ήθελα τη γνώμη σου για κάτι.

Σπουδάζω και γώ μουσικό είμαι 3ο έτος, και όταν τελειώσω ιδανικά θέλω να μείνω Αθήνα . Γενικά μόνο στην Αθήνα νιώθω πως είμαι ο εαυτός μου και θέλω να μείνω εκεί. Ωστόσο έχω κάποιους προβληματισμούς α) σχετικά με την επαγγελματική αποκατάσταση γιατί για να πληρώνεις νοίκι κλπ (που όλα είναι 400€) πρέπει να δουλεύω τουλάχιστον σε 3 ωδεία ταυτόχρονα και Β) αναφορικά με το νοίκι - σπίτι κλπ προβληματίζομαι μήπως δεν τα βγάζω πέρα .

Εσένα ποια ειναι η γνώμη σου μιας και είσαι μουσικός και μένεις και Αθήνα;

Ευχαριστώ 🤗

Τα πράγματα γενικά όταν είσαι από άλλη πόλη και είσαι φοιτητής, δεν είναι ιδανικά σε οποια πόλη και να σαι, ποσο μάλλον στην Αθήνα 😅

Προσωπικά ήμουν τυχερή που βρήκα σπίτι πριν 6 χρόνια σε καλή τιμή και ακόμη και τώρα που οι τιμές έχουν ανέβει στα ύψη, είναι ακόμη οικονομικό.

Αλλά όπως λες και εσύ, ειδικά όντας μουσικός, αν δουλεύεις πχ σε ωδεία ή κάνεις ιδιαίτερα, δυστυχώς για αυτούς που το αγαπάνε, δε βγαίνουν έτσι οι λογαριασμοί. Για καλές οικονομικές απολαβές, οι μουσικοί στρέφονται στα creative media. Με αυτό ασχολούμαι εγω, και σκέψου τώρα τελειώνω τη δεύτερη σχολή και τώρα ξεκινάω να χτίζω το πορτφολιο για να ψάχνω για δουλειές. Και οι περισσότερες αφορούν πρότζεκτ του εξωτερικού.

Κάθε αρχή και δύσκολη. Δυσκολεύομαι και εγω παρα πολύ, αλλά κάνω υπομονή και επιμένω. Επίσης η συγκατοίκηση σε λίγο καιρό έτσι πως πάνε τα πράγματα είναι μονόδρομος 😂

Εδώ αν θες να διδάσκεις και να είσαι μουσικός, η λύση είναι τα σχολεία. Σταθερός μισθός και γενικά οικονομική ασφάλεια. Οποτε παιδαγωγική επάρκεια αν προσφέρει το πανεπιστήμιο σου (δεν έχω καταλάβει αν είσαι ήδη Αθήνα ή σπουδάζεις σε κάποιο άλλο πανεπιστήμιο )

Δε θέλω να σε απογοητεύσω, αν το αγαπάς και αν το κυνηγάς δε θα σε αφήσει. Το πιστεύω ακράδαντα. Έτσι νιώθω και για μένα ! Όλα θα πάνε καλά ! ✨

Αν θες να συζητήσουμε οτιδήποτε άλλο σε αυτό το κομμάτι, ή για ανησυχίες, ή ακόμα και για θέματα της σχολής (εγω φέτος παρέδωσα πτυχιακή 😂) μπορείς να μου στείλεις. Έχω να σου δώσω και συμβουλές και σημειώσεις σε περίπτωση που είσαι στο εκπα ♥️

Καλή σταδιοδρομία σου εύχομαι σε ότι κανεις και υπομονή 🙏

[raawmantismos]

Χαχαχαχα αυτό το λέει συνέχεια ο κολλητός μου, από ότι βλέπω εδώ δε περνάς καλά οπότε μια νέα αρχή είναι ότι πρέπει

Μεγάλη αλλαγή και δύσκολη πιστεύω, αλλά η τύχη λένε βοηθάει τους τολμηρούς οποτε θα πάω με αυτό το mentality. Ευχαριστώ όμως για το ενδιαφέρον❤️

[the-sun-the-green]

μπορει να πω βλακεια και να γινω ρεζιλι αλλα Ειρηνη δε σε λενε; νομιζω πως ναι οποτε (εστω και καθυστερημενα) χρονια πολλααααα🩷 σου ευχομαι παντα υγεια, ευτυχια και επιτυχιες!!🩷🩷🩷 (κατι μου λεει ομως οτι σε λενε Κωνσταντίνα δε θυμαμαι😭)

Ειρήνη με λενεεε. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ που με θυμήθηκες. Το εκτιμώ απίστευτα. Ευχομαι και σε εσένα κάθε καλό 🧡 (συνήθως με περνάνε για Κατερίνα, though).

[dokcreations]

Καλημέρες Χριστουγεννιάτικες και το πρώτο ποστ αρχές Οκτώβρη δεν είναι άλλο από τις κορυφές DoK🎈 Η κορυφή βγαίνει σε 4 σχέδια υφασμάτος 1.Κίτρινο με λευκά αστεράκια 2.Λευκό με χρυσά αστεράκια 3.Γαλάζιο με λευκά αστεράκια 4.Κόκκινο με λευκά αστεράκια Η πλαστική κορυφή βγαίνει σε τρία χρώματα ασημί,χρυσό η κόκκινο . Τα γραμματα είναι ζωγραφισμένα στο χερι και με περιγραμμά μαύρο για αντίθεση. Τα χρωματα των ονομάτων είναι γαλαζοασημί για τα αγόρια και σάπιο μήλο για τα κορίτσια. Όλα ετοιμάζονται και ράβονται κατά παραγγελία. Οποτε ο χρόνος παράδοσης αλλάζει ανάλογα και την ζήτηση. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την αγάπη,την προτίμηση και την στήριξη σας. Εύχομαι τα φετινά Χριστούγεννα να είναι μαγικά με υγεία,χαρά και ευτυχία στα σπίτια μας 🎄 #dokcreations #dokcreationsgr #κορυφες #Χριστούγεννα #κορυφέςχριστουγεννιατικουδεντρου #χριστουγεννιάτικοδεντρο #στολιδια #χειροποίητο #christmas (στην τοποθεσία DoK) https://www.instagram.com/p/CjPZFKJIgKX/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[boulevard-of-broken-dreams6]

Η ομορφιά είναι σαν την επίστρωση νικελίου σε κοινό ανθρακουχο χάλυβα...επιφανειακή.

Credits: @johnpapan

[monaxikos-skantzoxoiros]

10, 21, 28

ΑΑΑΑΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ🥺🥺 (επίσης γεια!!)

10. Game you were best at in p.e? Θα πω μπάσκετ γιατί επαιζα από δημοτικό μέχρι λύκειο σε ομάδα οποτε ΕΛΠΙΖΩ να ήμουν έστω decent. Δεν το λες παιχνίδι αλλα και στο τρέξιμο ημουν οκει, θυμαμαι σε τεστ φυσικής αντοχής ειχα μείνει μον@ να τρέχω γιατί οι αλλοι τα παράτησαν

21. Obsession from childhood? ..............να τρώω ωμό φύλλο πίτας........ don't judge

28. Five songs to describe you? 1. Therapy- all time low 2. Achilles come down- gang of youths 3. Γιούργια- thrax punks 4. I wanna get better- bleachers 5. Σορμπέ- δεσποινίς τρίχρωμη

[solmeister13]

Ευχαριστώ που μου δεινεις έμπνευση να εκφραζομαι και γω με τον τροπο μου. Στην αρχη σκεφτηκα τους στοιχους αλλα δεν το χω και πολυ οποτε ειπα να ζωγραφιζω οτι νιωθω. Αυτα τα εκανα προς τιμη του ανθρώπου που με βοήθησε με τον δικο του τροπο να βρω τον δικο μου ωστε να την παλευω καπως.Σε αγαπαω 🖇️🖤

<333

[xehasmenesithakes]

Γεια σου.Είμαι μια από τις κοπέλες που το 2020 σου έστελναν για την μέρα τους.Δεν ξέρω γιατί αλλά έχω την ανάγκη να σου γράψω(συγγνώμη αν σε κουράζω).Σου έχω γράψει ξανά από τότε, απλώς τώρα νιώθω ότι θέλω να καταλάβεις ότι είμαι μια από αυτές.Η αλήθεια είναι ότι αυτά που ένιωθα τότε, στα 15,5 μου δεν έχουν σταματήσει. Νιώθω ακόμα μόνη,δεν με αγαπώ ούτε τώρα και συνεχίζω να σκέφτομαι τον θάνατο. Αρκετές φορές έχω την επιθυμία να αρχίσω ξανά να κόβομαι(η τελευταία φορά ήταν πριν 10 μήνες και πριν από αυτό ήταν τότε που σου έγραφα.)Όμως, αυτή τ στιγμή βρίσκομαι στο πλοίο (με covid), βλέπω την θάλασσα και ακούω τα αγαπημένα μου τραγούδια.Μπορώ να πω ότι αυτή τ στιγμή αυτό με κάνει χαρούμενη και αν δεν σου έγραφα τότε δεν θα το παρατηρούσα καν.Ευχαριστώ❤️( Σε αυτό το σημείο θα σου έλεγα ότι ελπίζω μια μέρα να σε δω κάπου για να σου πω ευχαριστώ από κοντά αλλά ξέρω ότι δεν θα το κάνω εάν σε πετύχω γιατί δεν θέλω να νιώσεις άβολα.)Ελπίζω να είσαι χαρούμενος, να κάνεις πράγματα που σε κάνουν να χαμογελάς και να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σε αγαπούν

Δεν ξερω γιατι αλλα με συγκινησαν τα λογια σου,σε θυμαμαι και ειμαι εδω οποτε θες να μου γραφει�� να ξερεις δινω την προσοχη που θα δινα αν μου τα λεγε ενας δικος μου δικος μου ανθρωπος.Σε θυμαμαι πολυ καλα και θυμαμαι και τις κακες σου μερες και τις καλες σου και την προοδο,ηταν καιρος πολυς.Τα χεις καταφερει καλα,ασε τις λεπιδες εκει που ειναι.Ακομα δεν το χεις βρει αλλα το νιωθω οτι εισαι σε καλο δρομο.Να ψαχνεις τις μικρες ομορφιες γυρω σου,τετοια πραγματα μας κανουν χαρουμενους,τα απλα.Ειμαι καλα και γω,εχω και γω τα δικα μου δυσκολα οπως ολοι,αλλα προσπαθω να γινομαι καλυτερος καθε μερα και να ζω την ζωη μου σαν οντως να καταλαβαινω οτι ειναι μονο μια.

[nuxtes-thumamai-ta-panta]

20/1/2020

Πρώτη φορά που βρεθήκαμε δυο μας. Πίσω από το φροντιστήριο τη μέρα που είχα 5ωρο. Σε είχα αγκαλιά και κάπνιζα μπας και ηρεμήσω και βρω το θάρρος να κάνω την κίνηση να σε φιλήσω. Τα πόδια μου τρέμανε σαν να φίλαγα πρώτη φορά. Η καρδιά μου χτύπαγε τόσο γρήγορα ήταν έτοιμη να σπάσει. Φιλί στα μαλλιά, φιλί στο μέτωπο, φιλί στο μάγουλο και ξαφνικά...το πρώτο μας φιλί. Το πρώτο φιλί που το έδωσα με τόση αγάπη και ένιωθα πως δεν ήξερα καν να φιλάω σαν να μην είχε συμβεί ποτε ξανά. Και ίσως αυτό να φταίει. Ότι δεν είχα φιλήσει ξανά με τόση αγάπη μέσα μου. Και μετά από εκεί ο φόβος. Φόβος αν μπορέσω να σε κάνω δικιά μου, αν θα μπορέσω να είμαι μαζί σου, αν μπορέσω να σε κρατήσω και να μην είναι ένα ακόμα απλό φιλί όπως όλα τα αλλα τα ασήμαντα ως τώρα.

20/1/21

Και ακόμα η καρδιά μου πάει να σπάσει οποτε σε φιλάω. Ακόμα το ίδιο γρήγορα χτυπάει όπως την πρώτη μας φορά. Σε ευχαριστώ που με αγαπάς, σε ευχαριστώ που είσαι μαζί μου και με αντέχεις. Σε ευχαριστώ που υπάρχεις<3

@sinaisthimatika-methismenh

[andro-medaa]

2, 15 και 18 απο τις ερωτησουλεσς

επισης το μπλογκ σου ειναι υπεεροχο<33

2. ποια ειναι η καλυτερη συμβουλη που σου εχουν δωσει;

δυσκολη απαντηση ομως θα πω πως κατι που μου ειχε πει ο πατέρας μου δεν θα το ξεχασω ποτε. ειχε πει πως ο κοσμος ειναι δυσκολος και προπαντων δυσνοητος, πως δεν θα περασω καλα αν δεν προσπαθησω για το καλύτερο που μπορω να κανω. ειπε πως πρεπει να βαζω εμενα πρωτα παντα γιατι αν εγω δεν ειμαι καλα πως θα βοηθησω αυτους που δεν είναι; γενικα ξερει πως πολλες φορες κανω περισσότερα απο αυτα που αναλογουν για τους ανθρωπους και μου εχει μαθει να βαζω μετρο, το προσπαθουμε ακομα βασικα αλλα τοχουμε. αλλα μου εξηγησε πως να βαζω εμενα πρωτα δεν ειναι κακο ουτε εγωιστικο, χωρις αυτον μαλλον ακομα θα ειχα αλλες αντιληψεις που θα ηταν επιζημιεε για την ψυχικη κου υγεια. γενικά ο μπαμπας μου ειναι ο προστατης μου οποτε οτι και να πει συνηθως εχει βαση και με βοηθαει να εξελιχθω στη καλύτερη πτυχη του εαυτου μου. τον λατρευω για αυτο.

σαγαπαω μπαμπα.

15. αγαπημένο ποιημα;

θα σιυ δωσω δυο γραμμενα κιολας.

18. τι μετανιωνεις;

να με μειωνω καθημερινα. μετανιωνω που πληγωνω τον εαυτο μου ενω δεν το αξιζει. προσπαθω να ειμαι θετικη και πολλες φορες ειμαι επιτυχης, αλλα καποιες μερες ειναι τοσο δυσκολες και φερομαι με τον χειρότερο τροπο στον εαυτο μου. αυτο μετανιωνω, που δεν μπορω να δω την αξια μου, δυστυχως.

σε ευχαριστώ πολυ για το σχολιο, προσπαθω να εχω ενα μπλογκ που να με αντιπροσωπευει οσο το δυνατόν πιο εγκυρα και να απεικονίζεται και ο εαυτος μου μεσα απο αυτα που ανεβαζω.

[companionofthemoon]

99,9% των περιπτωσεων, αυτο που συμβουλευουμε τους γυρω μας, ειναι μια προβολη των δικων μας. Απο την απαντηση σου καταλαβαινω οτι εισαι σαδιστρια με τους γυρω σου και μαζοχιστρια με τον εαυτο σου, Γιατι καλησπερα? Σε ποιο μερος της γης κατοικεις? Εδω στην Ελλαδα ειναι πρωι. Καλημερα καλως σε βρηκα, θα επισκεπτομαι συχνα το μπλογκ και οποτε διαβαζω μπουρδες θα τις επισημαινω. Μακης Εμετος ονομαζομαι.

Ααα ωραία τα στατιστικά σου μπορώ να έχω κάποια πηγή για την τόση σιγουριά σου (99,9%) ;

Σίγουρα κάποια ανώνυμα επιθετικά μηνύματα θα με κάνουν καλύτερο άνθρωπο σε ευχαριστώ πολύ.

[vrwmikh-texnh]

Λοιπόν.. χρειάζομαι τη βοήθεια, ή μάλλον τη γνώμη, κάποιου που δε με ξέρει, κάποιου που θα το δει απ έξω. Ξέρω ένα παιδί από τα 10 μου (τώρα είμαι 19). Κάναμε πολύ παρέα ολα τα χρόνια και γίναμε κολλητοί, ας τον πουμε Α. Ήταν ο μόνος άνθρωπος που με ηρεμούσε, που τον εμπιστευόμουν απόλυτα και που μου στάθηκε σε μια πολύ δύσκολη στιγμη της ζωής μου. Σκέψου ότι όταν δεν μπορούσα να κοιμηθώ με έπαιρνε βιντεοκληση, και ενώ ήξερε ότι δεν μπορω να μιλήσω απλά μου μίλαγε για να με ηρεμήσει μέχρι να κοιμηθώ. Πριν 3 χρόνια περίπου, τα συναισθήματα μας μπερδεύτηκαν. Αποφασίσαμε να προχωρήσουμε τη φιλια μας σε μια σχέση. Εγώ όμως δεν ένιωθα ότι χρειάζεται η σχέση, τον αγαπούσα απλά όχι με αυτόν τον τρόπο. Του το είπα, χωρίσαμε. Εδώ και 3 χρόνια παράλληλα ήμουν με ένα παιδί, ας τον πουμε Β. Εγώ με τον Β λοιπόν, είχαμε να μιλήσουμε έναν μήνα, ξέρεις «ελεύθερη σχέση» και καλά. Αυτόν τον έναν μήνα έγινε το σοβαρό πρόβλημα που ανέφερα πάνω και το όλο θέμα με τον Α. Όταν τα ξανά βρήκα με τον Β, ο Α ήταν άλλος άνθρωπος, μου μίλαγε απότομα και γενικά κατάλαβα ότι τον είχα πληγώσει. Αρχίσαμε και κόβαμε μέχρι το σημείο που δεν μιλούσαμε καν. 2.5 χρόνια δεν μιλούσαμε, αλλά μου έλειπε και τον σκεφτόμουν συνέχεια, ξέρεις μου έλειπε ο κολλητός μου. Πρόσφατα χωρισα με τον Β. Πριν 4 μήνες συγκεκριμένα. Ο Β είχε πρόβλημα με τον Α, δεν ήθελε ούτε να τον ακούει οποτε με είχε κάνει να μην μπορω να επανορθώσω για όσο τον είχα πληγώσει. Όταν χωρίσαμε λοιπόν με τον Β, επικοινώνησα αμέσως με τον Α για να δουλέψουμε πάλι την φιλια μας. Έτσι και έγινε. Εδώ και 4 μήνες μιλάμε. Βγήκαμε 2 φορές (μένουμε σε διαφορετική πόλη, γι αυτό) και έγινε κάτι και τις 2. Μια απλή φάση. Του εξήγησα ότι δε θέλω κάτι σοβαρό, όπως μπυ είπε και αυτός. Θυμώνω με τον εαυτό μου που με ελκύει αλλά δε θέλω να σταματήσει ότι γίνεται. Όταν μιλάμε και όταν βγαινουμε είμαστε φίλοι, κολλητοί. Όταν έχουμε έστω και 10 λεπτα μόνοι μας, τα πράγματα αλλάζουν. Θυμώνω με εμένα που δεν κρατάω τη σχέση μας σε φιλικό επίπεδο. Ξέρω όμως ότι και σε αυτόν αρέσει ότι γίνεται, όπως αρέσει και αε εμένα. Έχω μπλεχτεί τόσο πολύ... αν έχεις χρόνο, πες μου απλά την ειλικρινή σου γνώμη. Ευχαριστώ. ❤️

Κατα γνωμη μου κρατα τον Α γιατι εκεινος θα σου σταθει οσο κανενας γιατι ετσι οπως ητανσ ε καθε δυσκολη σου στιγμη αυτα τα 9 χρονια δεν θα το κανε κανεις .

Μην απομακρυνεσαι και απλα προσπαθησε να αφεθεις ...ειναι δωρο θεου τετοιος ανθρωπος

Αν βλεπεις οτι δεν παει η σχεση τοτε μαλλον θα ηταν καλο να του το πεις παλι και να βρειτε κατι που να ικανοποιει και τους δυο οχι μονο εσενα η αυτον.

Ξερω ειναι περιεργο μια φιλια να γινει σχεση και μετα παλι φιλια αλλα πιστεψε με ο αγαπημενος σου οταν σου στεκεται και σνα φιλος ειναι οτι καλυτερο.

Καλη συνεχεια❤