#ξεχναω

[newtness532]

τι θέλω να έχει αύριο στη εξέταση

πολ επιλογής, εύκολα, χωρίς αρνητική

άσκηση για υπολογισμο cho/fat κλπ σαν αυτή που είχαμε κάνει στην ταξη

άσκηση για να χαρακτηριζουμε τους ανθρώπους χαμηλου/μετριου/υψηλού κινδύνου

απολύτως τίποτα σε ανάπτυξη

[your-girl-circe]

If you want something real that based on true foundations, required is to be honest from the beginning.

If you're afraid to tell the truth or to show your true colors from the beginning, just because you're unsure for them because they may leave , I'm telling you for 10000/100% you will lost your human, sooner or later.

Just be honest.Make clear your needs, your intentions and don't express romantic feelings you don't even feel about.Be sure if you want them in your life and that's it.It's that simple.

Nowadays everyone make it hard and waste our times.And that's because they keep lying or are focused on two or more even people than once. Y'all weird and I'm happy I'm not even close to y'all toxicity, because that's not normal.

[psychotiko-epeisodio]

-Ήρθες πάλι για να φυγεις-

Τα βήματα σου καθώς απομακρυνεσαι,

Ηχούν όλο και πιο έντονα στα αυτιά της καρδιάς μου.

Ο δρόμος που πας να ακολουθήσεις είναι γνώριμος,

Τον έχεις πάρει χιλιάδες φορές.

Αυτό που νιώθω πάλι,

Όσες φορές και αν το έχω αισθανθεί,

Εξακολουθεί να μοιάζει ξένο.

Ίσως για αυτό σε αφήνω να πηγαινοέρχεσαι συνεχώς.

Γιατί ξεχναω κάθε φορά το πώς είναι όταν φεύγεις.

[nofuckinlabels]

Θελω να με βλεπεις ομορφη οταν εχω αφήσει τα μαλλια μου να κανουν εκεινη την μπουκλα που μισώ

Οταν το δερμα μου ειναι τρομακτικα λευκο

Θελω να κοιτας με λαγνεία το σωμα μου οταν καθομαι γυμνη στο σεντονι σου

Και ξεχναω να τσαλακωθώ για να μοιαζω σε εκεινες τις κοπελες στις ταινιες μικρου μήκους

Θελω να ερωτευτείς το ανθρωπινο μεσα μου και ταυτοχρονα αυτο να με ξεχωριζει απο το θνητο μου σωμα

Θελω να αναγνωριζεις κατι θεικο στην αυθεντική μου οψη που δεν εχω τολμησει να δειξω σε κανεναν εκτος απο σενα

Το πρόσωπο μου δημιουργήθηκε για να το αναγνωρίσεις

Θελω να υπάρχω χωρις συνεσταλμένες τασεις

Θελω να ξυπναω

Να ανοιγω τα ματια μου

Και να βλεπεις ηλιους να ανατέλλουν

Γιατι καθε επανασταση «ξεκινα και τελειωνει στα χειλη σου»

Σε αγγιζω με οση τρυφερότητα εξεγείρομαι για την ασχημια του κοσμου

Δεν υπαρχει αλλωστε πιο επαναστατική πραξη απο την αγαπη

Οι ερωτευμενοι οικοδομούν τον παραδεισο ο ενας για τον αλλον

Ο ενας κατ εικόνα και καθ ομοίωση του αλλου

Και μετα συγκατοικούν εκει

Ο ενας στην υπαρξη του αλλου

Χωρις θεους

Χωρις θρησκειες

Δεν υπαρχει χωρος για εξωγενείς θεότητες στον ερωτα

Στον ερωτα εφάπτεσαι απολυτα

Που να χωρέσουν τοσα θαυματα σε λιγη σαρκα αλλωστε.

[monimh-adieksodos]

fav blogs??

@yamasouthdirection2 @klemenos-anaptiras @plysh-egkefaloy @lesbi-weird @o-malakas-ths-ypothesiss @apaisiarealisths @meine-mazi-moy @vrwmikh-texnh @aforacab @aforangelsx @xmake-out-hillx

Σιγουρα ξεχναω πολλα αλλα ιτ ιζ γουατ ιτ ιζ

[darkside-cookies]

Το γεγονος οτι πρεπει να παω να παραλαβω βιβλια απο τον ευδοξο αλλα το ξεχναω και οποτε το θυμαμαι με λουζει κρυος ιδρωτας, κανω pep talk στον εαυτο μου οτι ειμαι μεγαλο κοριτσι και πρεπει να το κανω και μετα απο μια μερα το ξεχναω παλι μεχρι να ερθει η ωρα να το ξαναθυμθω and the circle goes on

μου έχει έρθει 5 φορές αυτό το μήνυμα για κάποιο λόγο οπότε υποθέτω πως το σύμπαν σου ΦΩΝΑΖΕΙ να πας να πάρεις τα βιβλία

[xehasmenesithakes]

Νιωθω το σωμα μου να γδυνεται,απο την αγαπη σου,που πια εχει ξεθωριασει και δεν θυμιζει τιποτα απο τα παλια της μεγαλεια.Και καπως σαν να χω ξεχασει,τη φωνη σου και το πως μυριζεις.Ειναι τραγικο γιατι στο ορκιζομαι οτι πιο πολλα θυμαμαι για την μαμα σου παρα για σενα,και ξερω οτι φταινε οι αμυντικοι μου μηχανισμοι που με κανουν να ξεχναω οτι με ποναει,αλλα το παλευω οσο μπορω,να μεινεις οσο πιο αναλοιωτη γινεται.Ειναι μερικες μερες σαν αυτη που μπορει να ακουσω ενα τραγουδι και να σε νιωσω να τρυπας τις παλαμες μου.Μπορω να νιωσω πανω μου παντου οτι μου λειπεις,αλλα δεν θυμαμαι τι κινει μεσα μου αυτο το συναισθημα.Αλλες μερες παλι,ερχονται εικονες στο μυαλο μου,αισθησεις στο δερμα μου,θυμαμαι να αγγιζω τα χερια σου στο προσωπο μου.θυμαμαι παντα να με δροσιζουν.Ησουν η πρωτη μου συντροφικη αγαπη.Και ξερεις λενε υπαρχουν συναισθηματα και συναισθηματα.Αυτα που ερχονται τα νιωθεις και φευγουν μεσα στις στιγμες.Και τα αλλα τα πιο στερεα,που δομουν το ειναι σου και τα νιωθεις σαν σκελετο κατω απο τη σαρκα σου.Ετσι για ειναι για μενα η αγαπη μου για σενα,η ελλειψη σου,εχουν εντρυφησει βαθια μεσα μου σαν μεταλλλαξη στο γενετικο μου υλικο,σαν να μην υπηρξα ποτε πριν απο αυτο.Και εχω μηνες και εποχες να σε δω και η αληθεια ειναι οτι δεν ξερω ποτε και αν θα σε ξαναδω ή αν θελω..και μην με παρεξηγεις που φοβαμαι,μα τα κοι μας εχουν γινει μονομαχοι πια, που αν βρεθουν κοντα,μαχονται μεχρι θανατου,για την επικρατηση ενος.Και ξερω οτι δεν θα μαι εγω αυτο το ενα.Γιατι ποτέ δεν το χα με τον πολεμο και γιατι ποτε δεν σου εδωσα πολεμο,και γιατι αυτο δεν ειναι εγω.Ας ρεουν τα νερα προς τα εκει που ειναι γραφτο να παμε και ας αδραττουμε οτι εχει να προσφερει η διαδρομη οπως και να χει…..Αναρωτιεμαι,αν με σκεφτεσαι,αν θυμασαι εσυ τη φωνη μου και το πως μυριζω,αν θυμασαι τη θερμη του προσωπου μου στα χερια σου.Ελπιζω στο παραμυθι μας,να μη νικα η πικρα..Ξερω οτι σε αυτη τη πραγματικοτητα τιποτα δεν γεννιεται τελειο και τιποτα δεν μενει αφθαρτο,ξερω οτι το παραμυθι μας δεν ηταν το ιδανικο,αλλα εντελει ισως να μην εχει σημασια τι θελουμε,αλλα τι μπορει να μας κανει να νιωσουμε και να κινητοποιηθουμε για να παμε ενα βημα παραπερα.Ενιωσα οτι για μια στιγμη τα καταφεραμε,αλλα ισως να τα καταφεραμε γενικα.

[missdevildoll]

I thought we had a deal

Ποτε δεν θα καταλαβω τι εψαχνες εκεινο το βραδυ που ξημερωσαμε παρεα στα κινητα μιλωντας απο τιντερ. θα μου πεις ΚΑΛΑ ΤΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΕΙΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙΝΤΕΡ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙΣ?

οχι ...

ειναι ενα σαιτ γνωριμιων αλλα ποτε δεν ξερεις ποιον θα γνωρισεις και πως θα σε επηρεασει. μπορει να πεσεις και στο χειροτερο καθαρμα και να βρεθεις και παντρεμενη και δυστιχισμενη και ολα.

εγω βρεθηκα μαζι σου και απο τοτε δεν μπορω να ξεχασω την πρωτη μας φορα. την πρωτη μας φορα με φιλησες, τρια χρονια τωρα ομως ουτε που με φιλας... ηταν λες και μου χαρισες εκεινο το φιλι για να το θυμαμαι σαν πρωτο και τελευταιο. μονο μπαινεις μεσα μου . και με αφηνεις τοσο αδεια καθε φορα. αδεια γιατι με γεμιζεις για λιγο και μετα το περνεις πισω. ψαχουλευω σταχτες , σκουπιδια, σκονες, αποτσιγαρα να βρω λιγη αγαπη ? λιγο ερωτα? ενα χαδι ? στο σεξ? ειμαι μονο ενας σακος του μποξ για σενα για να ξεφευγεις καθε τετραμηνο ισως... ισως η ποικιλια που ψαχνεις σε μενα να την θες μονο 3 φορες τον χρονο. εγω ομως ψοφαω καθε μερα. για το καθε μερα για το ακομα λιγο . μπας και με φιλησει μπας και με αγαπησει . μπας και καταλαβει . εννοειται ειμαι αρρωστη / τοσο αρρωστη που δεν ξερω τι να κανω. δεν θα κανω εγκλημα παθους δεν εννοω αυτο... ουτε θα κοψω τις φλεβες μου απο την αποριψψη σου .. αλλα θελω να ξεχασω και ουτε οταν σε ξεχναω δεν μπορω να σε ξεχασω. ακομα και αν μην μιλαμε. ακομα και αν εισαι χαμενος στα δικα σου.. πως μπορω απλα να σε ξεχασω χωρις να σε φορτωνω με περισια συναισθηματα που δεν τα χρειαζεσαι απο μενα. δεν τα θες απο μενα. δεν σε νοιαζει αν σε θελω η οχι . και γιατι να σε νοιαζει. ουτε εγω νοιαζομαι για αυτους που καιγονται για μενα οσο εγω καιγομαι για σενα... λογικα και εσυ καιγεσαι για μια αλλη που δεν καιγεται για σενα και ετσι γιναμε σταχτη και μπουρμπερι καψε απο εδω καψε απο εκει . μα ειμαστε δυο φωτιες μωρο μου και οταν με ακουμπας με α��αβεις περισσοτερο με φουντωνεις με εξοργιζεις με γεμιζεις λαχταρα. ..γιατι να μην το εχω καθε μερα. γιατι να μην μπορω να αγγιξω αυτην την παλαμη. αυτα τα δαχτυλα γιατι δεν μπορουν ουτε για μια στιγμη μικρη να ειναι δικα μου ? γιατι να μην μπορω να προχωρησω ? εχω βαλει ποσους στο κρεβατι μου μετα απο εσενα και σχεσεις και σεξ.. και παντα ακομα και μαζι τους σκεφτομαι εσενα. ακομα και οταν κλαιω για αυτους σκεφτομαι εσενα. ποσο σκατα τα εκανα να ειμαι σε μια σχεση για να σε ξεχασω μπας και πορωθω με αλλον? μπας και ειναι ψυχωση και απλά αλλαξει παππουτσια να φυγει απο τα δικα σου ποδια το κοπροσκυλο της αγαπης μου που σκουζει λυσσα. συγχωρεσε με που σε σκεφτομαι τοσο πολυ και τοσο συχνα. συγγνωμη που θελω να σε φιλησω και να σε αγκαλιασω. συγγνωμη που απεκτησα τοσα θρασυ συναισθηματα χωρις να μου εχεις δωσει ανταποκριση η αφορμη να τα εχω. σε ευχαριστω για την καλοσυνη σου και ποσο επιηκεις εισαι μαζι μου . σε ευχαριστω που υπαρχεις ας υπηρχα μονο σαν αερας γυρω σου και ας μην ημουνα μοναχα μια τρυπα. ας ημουν ο ηλιος που θα σε ελουζε τα πρωινα και το φεγγαρι που θα σε προσεχε στα σκοτεινα. Ας ημουν η αδεσποτη γατουλα που θα φροντισεις.. δεν θελω να ειμαι αλλο ανθρωπος. ντρεπομαι . δεν σου αξιζω . δεν σε γεμιζω.

[kebriones]

Έχεις πάει στην Εθνική πινακοθήκη? Αν ναι ποιοι ήταν οι αγαπημένοι σου πίνακες? ☺️

ΝΑΙΙ εχω παει πολλες φορες.

Πολυ δυσκολο να διαλεξω αγαπημενους, και σίγουρα ξεχναω κατι σημαντικό, αλλα οτι ειναι του Νικοφορου Λύτρα, του Γυζη και του Ιακωβίδη ειναι ολα αγαπημένα μου. Υπάρχουν νομιζω στη μονιμη συλλογή και κάποια του Λεμπέση που ηταν τέλεια αλλα δεν θυμάμαι τωρα ποιο συγκεκριμένα ειχα δει εκει και μ αρεσε την τελευταία φορα.....

Επίσης honorable mention το "η νυχτερια του Πασσά της Ταγγέρης" μονο γι αυτον εδω που ταυτίζομαι:

Εγω που περιμενω το λεωφορείο οταν γυριζω απο τη σχολη.

[akouwmousikhkryfastamauhmata]

αυτο που καθε φορα που φευγεις ξεχναω να φαω. ελεος ρε εγκεφαλε ολο ξεχνας να πουμε

[paranoia-me-podia]

δενομαι και ξεχναω τα παντα, ομως με την πρωτη αφορμη που μενω εγω και οι σκεψεις μου χάνονται τα παντα

[toshiro-shomashi]

33, 34

33. ενα λαθος: ειχα ξεχασει κρεας εξω απο την καταψυξη. χαλασε, βρωμισε

34. μια επιτυχια: απο τοτε δεν ξεχναω ποτε το κρεας εξω απο την καταψυξη

[sidokasa]

μια κουβέντα καπου ήσυχα μαζί σου χρειάζομαι

να σου πω για το ποσο κουρασμένο είναι το σώμα μου που δουλεύει έναν μήνα χωρίς ρεπό από τότε που έφυγες και πως έχει γεμίσει με σημάδια

να με ρωτήσεις ξανα γιατί κάνω τα πάντα για να μην είμαι σπιτι και να μου λες πως σαρεσει να με ψυχολογείς και να με καταλαβαίνεις

να σου πω τι με νευρίασε μέσα στη μερα αλλα οσο είμαι μαζί σου να το ξεχναω

να μου λες πως έχω κάνει ήδη αρκετα τσιγάρα και να το βάζεις στο τσαντάκι σου,όπως έκανες εκεινη τη νύχτα και κάθε δέκα λεπτά σου εκανα νάζια για να μου δώσεις ένα

να γίνεται κάτι τριγυρο,να καταλαβαινόμαστε με τις ματιές μας και να γελάμε σα χαζά

να τσακωνόμαστε για το ποια πίνει τη καλύτερη μπυρα

μια τελευταία φορά να σε δω και ίσως μου αρκέσει για να μη σε περιμένω πια

[koeenoyokan]

μου λειπεις ακομα και τις φορες που σε ξεχναω

[meeixeskaimexases]

Οταν μου κρατας το χερι νιωθω οτι με ολοκληρωνεις νιωθω οτι η καρδια μου ειναι επιτελους εκει που πρεπει να ειναι. Οταν με φιλας το στομαχι μου κανει κομπους που δεν ξεμπλεκονται ευκολα. Οταν με αγγιζεις νιωθω μια τρυφεροτηρα κ απο αυτην την τρυφεροτητα μια ανατριχιλα. Οταν σε βλεπω να χαμογελας ειμαι ο πιο ευτυχισμενος ανθρωπος πανω σε αυτην την γη. Οταν με κοιτας με αυτο το βλεμμα σου στο ορκιζομαι καθε φορα μου κοβονται τα ποδια και αρχιζω κ δεν ανασαινω σωστα. Οταν σε βλεπω να γελας με κανεις να ξεχναω αυτα που εχω στο κεφαλι μου. Καθε φορα που ακουω την φωνη σου με ηρεμη. Χανομαι στα ματια σου ρε γαμωτο καταλαβετο. Εισαι η λυτρωση μου μωρο μου…

[akoma-elpizw]

..Και κάποια μέρα θα αρχίσω να σε σκέφτομαι όλο και λιγότερο. Και κάποια μέρα θα γίνεις (και εσύ..) μια ανάμνηση.