#ναρκωτικά

[chterzidislaw]

Έχετε εμπλακεί σε υποθέσεις Ποινικού Δικαίου..;

Έχετε εμπλακεί σε υποθέσεις Ποινικού Δικαίου..;

Αντιμετωπίζετε κατηγορία για παράβαση της νομοθεσίας περί Ναρκωτικών..;

Καλέστε  μας  σήμερα  στο  6977424779  για να σας βοηθήσουμε στην επίλυση των νομικών σας ζητημάτων!

💼 Διαθέτουμε πολύ μεγάλη εμπειρία - εξειδίκευση σε υποθέσεις που αφορούν όλο το φάσμα του Ποινικού Δικαίου.

✔ Κατά συνέπεια, μπορούμε να χτίσουμε μια σωστή και πολύ βοηθητική υπερασπιστική τακτική για εσάς.

⚖️ 💼 Ο δικηγόρος Χρήστος Μ. Τερζίδης, διδάκτωρ Νομική�� ΑΠΘ στο αντικείμενο των ναρκωτικών  και  μέλος της ομάδας δικηγόρων του ΚΕΘΕΑ  (Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων), διαθέτει εις βάθος γνώση του Ποινικού Δικαίου, ενώ εξειδικευεται στη νομοθεσία περί ναρκωτικών.

Δείτε εδώ το άρθρο μας για τις παραβάσεις της νομοθεσίας σχετικά με τα Ναρκωτικά στην Ελλάδα και τις ποινές που επισύρουν.

[sugaroto]

Κλρινουμ τα μάτια μ κ νμζ βλέπω παραισθησιες

/ονειρα

Λάικ νμζ μόλις είδα ένα αγόρι κρυμμένο ανάμεσα στην καρότσα του αλόγου και έμοιαζε με τον ranpo από το bungo stray dogs

Ή ήταν μέσα στην ντουλάπα

Αλλ εγώ δεν έχω καρότσα με άλογα μέσα στο δωμάτιο μου

Κ ελπίζω να μην είναι κανένας στην ντοπαλαοα

[agnickradio]

Τρεις συλλήψεις περί ναρκωτικών ουσιών, όπλων, φωτοβολίδων και αρχαιοτήτων στον Άγιο Νικόλαο

όπλα, ��ιάφορα Συνελήφθησαν, σήμερα (20.08.2024) σε περιοχή του Δήμου Αγίου Νικολάου από αστυνομικούς του Τμήματος Αστυνομικών Επιχειρήσεων Λασιθίου, τρείς (3) ημεδαποί (��ύο άντρες και γυναίκα) κατηγορούμενοι για τα κατά περίπτωση αδικήματα της Νομοθεσίας περί ναρκωτικών ουσιών, όπλων, φωτοβολίδων και αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς. Continue reading Τρεις συλλήψεις περί…

[crisismonitor]

Σε ποιές πόλεις στην Ευρώπη "σνιφάρουν" την περισσότερη κοκαΐνη

Η χρήση κοκαΐνης τείνει να είναι υψηλότερη στις πόλεις της δυτικής και της νότιας Ευρώπης, σύμφωνα με τη βάση δεδομένων του Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας, ενώ η Αθήνα αν και απέχει από το top20 εν τούτοις καταγράφει έντονα ανοδικές τάσεις τα τελευταία χρόνια. Continue reading Σε ποιές πόλεις στην Ευρώπη “σνιφάρουν” την περισσότερη κοκαΐνη

[reality-breaker]

Επιλογές Μαρτίου (6/3)

…Denton Welch (1915–1948) | Helix (1967–1968): underground περιοδικό αντικουλτούρας | Η Νέα Υόρκη και το Λονδίνο αλλιώς | Μνημείο για τον Ιούλιο Βερν | RIP Brian Stableford | Ξεκαρδιστικό βίντεο με τον Robocop | Παράξενα θηρία από βιβλίο του 15ου αιώνα | Το ναρκωτικό που κατασπαράζει την Skid Row στο LA | Frank Brunner | Συνέντευξη με Bruce Dickinson | The Pulp Work Ethic | Lud-in-the-Mist στο ραδιόφωνο | Η ιστορία του 2000 AD: οι δημιουργοί του κόμιξ εξηγούνται ευθέως | Ο Ηχοκύβος: για να ακούς με όλο σου το σώμα | Η δυστοπική Κουλτούρα της Ντοπαμίνης | Η παράξενη τέχνη της Georgiana Houghton | Οι μυστηριώδεις ογκόλιθοι Moeraki | Οι 7 πιο αδίστακτοι και τρομεροί πειρατές…

➤ https://www.fantastikosorizontas.gr/kostasvoulazeris/epiloges/ep.php?ID=03_2024#1

[our-har-world]

Η συγκλονιστική εξομολόγηση πρώην ναρκομανή,που βρήκε τον Χριστό μετά από 18 χρόνια εξάρτησης στην ηρωίνη

  «Περιπλανήθηκα Θεέ μου, πολύ μακριά από Εσένα,το στήριγμά μου, κι έγινα για τον εαυτό μου άγονη γη..»(Αγ. Αυγουστίνος) «Ήμουν ναρκομανής 18 χρόνια, τα 15 πρεζάκιας, εξαρτημένος στην ηρωίνη. Θα προσπαθήσω να πω λίγα πράγματα για την εμπειρία μου αυτή την οδυνηρή που με στιγμάτισε, σακατεύοντας το μυαλό μου και διαλύοντας την ψυχή και το σώμα μου. Ας μου συγχωρεθεί κατά την εξιστόρηση η τυχόν…

[sugaroto]

ΤΟ ΕΛΑΦΙ ΤΟΥ ΣΕΡΤΩΡΙΟΥ ΑΞΔΒΦΞΚΣΦ

ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΣΤΟ ΦΡΟΝΤ ξχηφτξσ

Τα ζωάκια δίπλα είναι οι φιλοι του που πάθανε μεγάλο θαυμασμό όταν μπουκαρε μέσα στην κρεβατοκαμαρα το ελαφι

Winter Captures the Night by Eran Fowler

[darkside-cookies]

λατρεύω τόσο πολύ τον Στάρμπακ στη σκηνή που κυνηγάνε την πρώτη τους φάλαινα:) σε όλες τις άλλες βάρκες επικρατεί χαμός, ο Φλασκ είναι σκαρφαλωμένος στ��υς ώμους του Ντάγκου, παθαίνει παροξυσμούς, τρώει τα καπέλα του, ο Σταμπ είναι κοσμάρα, αλλού, ναρκωτικά εν ώρα εργασίας κλπ κλπ, ό,τι συμβαίνει στη βάρκα του Αχαάβ είναι κυριολεκτικά [REDACTED] από την αφήγηση και μέσα σε όλο αυτό έχεις τον Στάρμπακ που απλώς κάνει τη δουλειά του, δίνει οδηγίες χαμηλόφωνα, έχει πρόγραμμα, είναι κυριολεκτικά ο μόνος ισορροπημένος υπάλληλος σε δημόσια υπηρεσία για μένα

[mple-selhnhh]

Πως να τους μιλήσω να τους πείσω, όλοι στο σόι μου ζουν με ζάναξ ούτε εγώ μη ξανακυλήσω…

…Δε τα λένε ναρκωτικά αυτά που συνταγογραφούνται…

Iratus - Σπηλιά

[groovalos]

Τέλος πάντων να πίνεις νερό και να κοιμάσαι κάποιες λίγες ώρες

να προσεχείς από την φθορά,το κράτος,τους μπάτσους,τα ναρκωτικά,την τοξικότητα

Είδα την αλήθεια στην απόσταση κι όταν χαμογέλασες από πιο κοντά και με χρώματα

Χαράζουμε Μύθους-Αντιγνωμος

[chterzidislaw]

Παραβάσεις της νομοθεσίας σχετικά με τα ναρκωτικά στην Ελλάδα.

⚖️ Οι παραβάσεις της νομοθεσίας σχετικά  με  τα  Ναρκωτικά μπορεί να  είναι πλημμελήματα ( πχ. προμήθεια  ή  κατοχή μικροποσότητας ναρκωτικών για προσωπική χρήση ή καλλιέργεια κάνναβης  για  προσωπική  χρήση με προβλεπόμενη ποινή φυλάκιση μέχρι 5 μήνες κ.ά.)  ή κακουργήματα, όταν πρόκειται για  διακίνηση (εμπορία) ναρκωτικών.

🏛️ Το απειλούμενο  πλαίσιο ποινής για διακίνηση ναρκωτικών (πχ. πώληση ναρκωτικών, κατοχή  ποσότητας  ναρκωτικών  που δεν δικαιολογείται για προσωπική χρήση, αγορά ναρκωτικών, αποθήκευση ναρκωτικών κ.ά.)  είναι  κάθειρξη  8- 20 έτη  και χρηματική ποινή  μέχρι 300.000 €. Για  διακεκριμένες περιπτώσεις (πχ. διακίνηση σε χώρους ενόπλων δυνάμεων, σε  χώρους κράτησης, σε εκπαιδευτικά ιδρύματα,  διακίνηση  στο πλαίσιο εγκληματικής  οργάνωσης κ.α.),  το πλαίσιο ποινής μεταβάλλεται σε  κάθειρξη 10- 20 ετών και χρηματική ποινή 50.000 - 500.000 € και μπορεί να φθάσει μέχρι και την ποινή της ισόβιας κάθειρξης και χρηματική ποινή  50.000 - 1.000.000 €  σε ιδιαιτέρως διακεκριμένες περιπτώσεις (πχ. τέλεση  διακίνησης ναρκωτικών από  εγκληματική  οργάνωση με  προσδοκώμενο όφελος  άνω των  75.000 Ευρώ).

✍ Να επισημανθεί  ότι  στα  κακουργήματα διενεργείται  ανάκριση, απολογείται  ο  κατηγορούμενος  ενώπιον  του Ανακριτή  και αμέσως  μετά  το  τέλος  της προαναφερόμενης απολογίας, ο Ανακριτής  - αφού  προηγουμένως  λάβει τη γραπτή σύμφωνη γνώμη  του Εισαγγελέα - αποφαίνεται  εάν θα κρατηθεί προσωρινά ο  κατηγορούμενος  ή  εάν  θα  αφεθεί ελεύθερος μέχρι την  εκδίκαση της υπόθεσης στο ακροατήριο.

📝 Επομένως, κατόπιν όλων των παραπάνω αναφερομένων, καθίσταται σαφές  ότι  το νομικό  καθεστώς που διέπει τις παραβάσεις ναρκωτικών  απαιτεί  δικηγόρο με ιδιαίτερα εξειδικευμένες  νομικές  γνώσεις  και  δικαστική εμπειρία προκειμένου να χαραχθεί  η ορθή υπερασπιστική τακτική.

💼 Ασκώ την ποινική δικηγορία πολλά έτη και διαθέτω εξειδίκευση και μεγάλη δικαστηριακή εμπειρία σε υποθέσεις ναρκωτικών. Είμαι κάτοχος Διδακτορικού Διπλώματος  στο αντικείμενο  των ναρκωτικών  &  δικηγόρος   του ΚΕΘΕΑ, υπερασπιζόμενος τους θεραπευόμενούς  του  ενώπιον Ανακριτικών, Εισαγγελικών και Δικαστικών Αρχών.

📞  Εάν  κατηγορείσθε  για  τέλεση  αδικήματος  σχετικό  με ναρκωτικά, επικοινωνήστε μαζί μας στο  6977424779. Μπορούμε να σας βοηθήσουμε άμεσα και αποτελεσματικά, παρέχοντάς σας την κατάλληλη  νομική υποστήριξη.

🆘 24ωρη εξυπηρέτηση σε επείγουσες περιπτώσεις (πχ συλλήψεις, αυτόφωρα αδικήματα κλπ).

[solmeister13]

Πριν ξανακλείσεις τα ασκ, θέλω φιλοσοφημενιες tumblr solmeister classics.

Πολλές φορές η φήμη μπορεί να κάνει έναν καλλιτέχνη να φορέσει ταμπέλες στον εαυτό του, να περιορίσει την έμπνευση του, να πέσει στην παγίδα "α αυτό δουλεύει, άρα θα φτιάχνω αυτό από δω και πέρα"

Η δουλειά σου όμως λεει για σένα ότι ξεφυγες από αυτή τη παγίδα, ακολουθείς το ένστικτο σου και πάντα θα βγάλεις κάτι που πηγάζει από την δική σου έμπνευση και διάθεση για δημιουργία.

Πως κατάφερ��ς να ξεφύγεις ��πό αυτό, έφτασες ποτέ κοντά, τι πιστεύεις κράτησε άρτια την καλλιτεχνική σου τάση;

Είμαι εδώ για να τις δώσω λοιπόν, έστω και αργοπορημένα.

Η αλήθεια είναι πως δεν τα κατάφερα, αλλά τα καταφέρνω. Δε νομίζω πως μπορώ να είμαι σίγουρος πως κέρδισα για πάντα, γιατί κάθε φορά η μάχη είναι η ίδια. Τι ακούει ο κόσμος vs τι θέλω να κάνω vs τι θέλει το κοινό μου να κάνω vs τι πιστεύει ο κόσμος ότι πρέπει να κάνω vs πως κολλάει η εκάστοτε νέα ιδέα μου στο συνολικό μου όραμα.

Τι ακούει ο κόσμος; Αυτή η ερώτηση συνήθως με απασχολεί λιγότερο, γιατί έχω καταφέρει περισσότερες από μία φορές να κάνω μεγάλη επιτυχία με πράγματα που δεν ακούει ο μέσος άνθρωπος στην Ελλάδα, βλέπε emo rock και τανγκό. Παρ' όλα αυτά πάντα σκέφτομαι τι γέφυρα ενώνει την παράνοια που έχω στο μυαλό μου με το αυτί του μέσου ανθρώπου, γιατί ότι μουσικό χαλί και να επιλέξω, ο απώτερος σκοπός μου είναι η επικοινωνία αυτού που ζω και θέλω να μοιραστώ.

Τι θέλει το κοινό μου να κάνω; Το κοινό ξέρει συναισθηματικά τι θέλει, αλλά δεν ξέρει πραγματικά πως να το ζητήσει. Το κοινό θέλει τραγούδια που να επιβεβαίωνουν την πεποίθηση που έχει για σένα. Θέλουν να πάψουν να σε ακούν, γιατί βαρέθηκαν τα ίδια και τα ίδια, αλλά όταν σε θυμούνται να σε βρίσκουν απαράλλαχτο για να θυμούνται μέσα από σένα τον παλιό τους εαυτό. Θέλουν τραγούδια σαν τα παλιά, αλλά αν τους τα φτιάξεις δεν είναι σαν τα παλιά, ας δοκίμαζες κάτι καινούριο και παράλληλα θέλουν καινούρια τραγούδια αλλά όταν τα φτιάχνεις, θέλουν πάλι τραγούδια σαν τα παλιά. Σε κάθε μου δίσκο διαβάζω σχόλια που λένε πως τα παλιά είναι καλύτερα και σε κάθε νέο δίσκο, ο αμέσως προηγούμενος ήδη συγκαταλέγεται στα καλύτερα παλιά.

Τι πιστεύει ο κόσμος ότι πρέπει να κάνω; Αυτό αναφέρεται στο δάχτυλο που μου έχουν κουνήσει ανά τους καιρούς λέγοντας "σε ακούν και μικρές ηλικίες, δε μπορείς να λες για το τάδε" και ενώ κατά κόρον το λένε άτομα που δε με ακούνε, δυστυχώς το έχω λάβει σοβαρότερα υπόψιν απ' όσο θα έπρεπε, αλλά αυτή η ευθύνη οδήγησε σε μια αυτολογοκρισία που κατέληξε να με πνίγει. Κάπως έτσι. προέκυψε και το S1D3. Πέρασα φάσεις με ναρκωτικά και καταχρήσ��ις και ήθελα να μιλήσω γι' αυτό. Πέρασα έναν χωρισμό που ήταν άδικος προς εμένα και θέλω για πρώτη φορά να βρίσω την άλλη, αντί να κατηγορώ εμένα όπως κάνω σε μεγάλο μέρος της δισκογραφίας μου. Δεν άλλαξα γνώμη για όλες τις γυναίκες, ούτε για τον έρωτα, απλά καταγράφω άλλο ένα βήμα της ζωής μου, όπως τα προηγούμενα.

Και εδώ θέλω να σταθώ και σε ένα απογοητευτικά απερίσκεπτο comment που διάβασα: Ξέρεις τι, νομίζω ότι όλη αυτή του τη "στροφή" θα έπρεπε να τη χαρακτηρίζει ένας δικός του στίχος "Δεν είσαι κουλ άμα δεν είσαι ο εαυτός σου". Πιστεύω ότι αυτό δεν είναι ο εαυτός του.

Ξέρεις εσύ καλύτερα ρε μπράδερ από μένα ποιος είναι ο εαυτός μου; Άμα σου αναμάσαγα την ίδια καραμέλα, μιλώντας για προβλήματα που έχω πλέον λύσει και αγνοώντας τη νέα μου πραγματικότητα θα ήμουν ο εαυτός μου;

Τι θέλω εγώ να κάνω; Αυτή η ερώτηση είναι η μεγαλύτερη παγίδα. Ζω και αναπνεώ μουσική. Γράφω το πρωί τσιφτετέλια, το μεσημέρι rap, το απόγευμα pop και το βράδυ emo. Λέω συχνά στον εαυτό μου πόσο κρίμα είναι που θα ήταν αδύνατο να με κατανοήσει ο κόσμος αν κυκλοφορούσα χωρίς καμία συνοχή ή εξήγηση όλα όσα γράφω. Έτσι, αν μια μέρα ακούσω Παντελίδη για 5 ώρες σερί και γράψω μια καψούρα ζεμπεκιά, ρωτάω τον εαυτό μου, θες να το ακολουθήσεις αυτό να δεις που βγάζει ή ήταν one off;

Επίσης, όταν έχεις όλη τη δύναμη της δημιουργίας στα χέρια σου και μπορείς να πας οπουδήποτε έχεις να χαρτογραφήσεις δυσκολότερη πορεία. Ένας τύπος που κάνει μόνο ραπ έχει πιο σίγουρη καριέρα απ' τη δική μου. Αν κάνεις ένα είδος (που τυχαίνει να ανθίζει κιόλας) είναι πιο εύκολο να σε καταλάβουν, πιο εύκολο να μαρκεταριστείς (όχι απαραίτητα με την κακή έννοια) και πιο εύκολο να πετύχεις, ειδικά εάν ο κύκλος σου είναι κι άλλα άτομα της φάσης.

Εάν είσαι ένας τρελός σε μία σοφίτα στην Κηφισιά που αναρωτιέται μεθυσμένος τι θα βγει αν ενώσεις Future με Brand New, καθώς ψάχνει το νόημα της ζωής του, θα πρέπει κάθε φορά να ξανακερδίζεις τον κόσμο σου, σα να σε ακούει πρώτη φορά. Ευτυχώς η καλλιτεχνική μου ταυτότητα είναι τόσο έντονη, που από ότι και να επηρεαστώ, το αποτέλεσμα είναι ευδιάκριτα κάτι δικό μου.

Πως κολλάει όμως η εκάστοτε ιδέα στο συνολικό μου όραμα; Αυτό είναι κομμάτι της καλλιτεχνικής μου ταυτότητας. Ο λόγος που το φοιτητικό άλμπουμ μπήκε στον πάγο για να βγει το S1D3 (και το Lost Vegas) είναι επειδή αποπνέει μια ωριμότητα. Όταν διηγούμαι τις ιστορίες μου, κατανοώ πως εάν κάνεις zoom out, πρέπει να βγάζουν νόημα και σαν κεφάλαια ενός βιβλίου. Το S1D3 και το LV τα διακατέχει μία ανώριμη διαχείριση των προβλημάτων του τώρα. Τα τραγούδια είναι γραμμένα σε πρώτο πρόσωπο τη στιγμή που συμβαίνουν, άρα δε θα έβγαζε νόημα να βγουν μετά από έναν δίσκο ο οποίος είναι κατασταλλαγμένος και μιλάει για το παρελθόν. Αν έβγαιναν μετά το φοιτητικό, μέχρι να έρθει η ώρα της κυκλοφορίας τους, θα μιλούσαν για ένα παρελθόν σα να συμβαίνει τώρα.

Here you go λοιπόν, αυτή είναι η μάχη πίσω από κάθε κυκλοφορία μου. Δεν άλλαξα για να ενοχλήσω κανέναν, άλλαξα γιατί αποφάσισα πολύ συνειδητά και με πάρα πολύ φιλοσοφία και σκέψη, τι ήθελα να πω και πως θα το έλεγα.

Σας ευχαριστώ αν μου δώσατε την ευκαιρία να σας ξανακερδίσω σα να γνωριστήκαμε χτες.

[agnickradio]

Συνελήφθησαν, δυο ημεδαποί για παραβάσεις της Νομοθεσίας περί Ναρκωτικών Ουσιών, στο Λασίθι

Βρέθηκε και κατασχέθηκε πάνω από ενάμιση (1,5) κιλό κάνναβης Επιπλέον κατασχέθηκε το χρηματικό ποσό των 8.800 ευρώ και ζυγαριά ακριβείας Συνελήφθησαν, από αστυνομικούς της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Αγίου Νικολάου, σε περιοχή του Δήμου Αγίου Νικολάου, δύο ημεδαποί κατηγορούμενοι για παραβάσεις της Νομοθεσίας περί ναρκωτικών ουσιών. Continue reading Untitled

[crisismonitor]

Εκρηκτική αύξηση της καλλιέργειας κοκαΐνης

Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του ΟΗΕ, η παράνομη καλλιέργεια φυτών κόκας στη Νότια Αμερική έφτασε σε νέο υψηλό επίπεδο το 2021, σημειώνοντας ραγδαία αύξηση 35% από το 2020. (more…) “”

[justforbooks]

«ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ το 1954 μ’ ένα μικροσκοπικό μυθιστόρημα, το «Καλημέρα, θλίψη», που σκανδάλισε όλον τον πλανήτη. Ο χαμός της, έπειτα από μια ζωή κι ένα έργο ευχάριστα κι επιπόλαια, δεν σκανδάλισε παρά τον εαυτό της». Αυτήν τη νεκρολογία είχε σκαρώσει η Φρανσουάζ Σαγκάν το 1988, κι αν τον Σεπτέμβριο του 2004, λίγο πριν από τον θάνατό της, της ζητούσαν να την αναθεωρήσει, το πιθανότερο είναι πως δεν θ’ άλλαζε λέξη.

Πέθανε στα εξήντα εννιά της στην ψάθα, κατηγορούμενη για φοροδιαφυγή και με το στίγμα ότι χρηματίστηκε από την εταιρεία πετρελαίων Elf για να μεσολαβήσει υπέρ της στον Φρανσουά Μιτεράν. Τα τελευταία της βιβλία πουλούσαν μεν, αλλά δεν διαβάζονταν με μεγάλη θέρμη. Η εσωτερική της μοναξιά, κινητήριος δύναμη για όλα της τα γραπτά, ίσως της ήταν δυσβάσταχτη, αποψιλωμένη πια από την κοσμική της αίγλη. Μισόν αιώνα, ωστόσο, μετά τη «σκανδαλώδη» της εμφάνιση, και τέτοιες μέρες πριν από είκοσι χρόνια, η Σαγκάν πέρασε στην άλλη όχθη μέσα σ’ ένα κύμα κατανόησης και αγάπης, τόσο μεγάλο όσο και η ευαισθησία και η εξυπνάδα της, τόσο απόλυτο όσο και τα πάθη της.

Για τη συγγραφέα του «Σας αρέσει ο Μπραμς;» και του «Απατηλού καθρέφτη», του «Ένα κάποιο χαμόγελο» και της «Υποταγής», όπως στη ζωή, έτσι και στα μυθιστορήματα, τα τσιγάρα ήταν για να καπνίζονται, το αλκοό�� για να πίνεται, τα ναρκωτικά –σκληρά και μαλακά– για να καταναλώνονται, τα λεφτά για να ξοδεύονται και τα σπορ αυτοκίνητα για να ξεχύνονται στις λεωφόρους σαν τη φωτιά. Κόρη εργοστασιάρχη, εγκατεστημένη από τα δέκα της στη δεξιά όχθη του Παρισιού, αναθρεμμένη με ζεστασιά, αν κι εκπαιδευμένη μέσα σε αυστηρά καθολικά σχολεία, η Σαγκάν, χωρίς ν’ αποχωριστεί το «αστικό» λογοτεχνικό της πλαίσιο, βίωσε και ύμνησε την επιθυμία της για ελευθερία, αδιαφορώντας για το τίμημα σχεδόν προκλητικά.

Μια πρόκληση ήταν για την μπουρζουαζία και το παρθενικό της μυθιστόρημα, το «Καλημέρα, θλίψη», το οποίο έγραψε στα μπιστρό μέσα σ’ ένα εξάμηνο και δημοσίευσε μ’ ένα ψευδώνυμο αλιευμένο από τον Προυστ και μ’ έναν στίχο του Ελιάρ για τίτλο, πριν καλά καλά συμπληρώσει τα δεκαεννιά της. «Τότε δεν είχα καταλάβει τίποτε, κι ακόμα και σήμερα δεν μπορώ ν’ αποδώσω το σκάνδαλο παρά σε δύο ανόητους λόγους», θα εξομολογηθεί το 1984 στο αυτοβιογραφικό –και αμετάφραστο στα ελληνικά– «Με τις καλύτερες αναμνήσεις μου»:

«Κανείς δεν ανεχόταν ότι μια κοπελίτσα δεκαεπτά, δεκαοχτώ χρονών μπορεί να κάνει έρωτα μ’ ένα αγόρι της ηλικίας της χωρίς να είναι ερωτευμένη και χωρίς να τιμωρείται γι’ αυτό», έγραφε για την ηρωίδα της. «Το να μη λιώνει από αγάπη και το να μη μένει έγκυος στο τέλος του καλοκαιριού ήταν ασυγχώρητο. Όπως ήταν ασυγχώρητο το ότι το ίδιο κορίτσι γνώριζε τους έρωτες του πατέρα της, ότι συζητούσαν σαν σύμμαχοι μεταξύ τους θέματα-ταμπού ακόμα για τις σχέσεις παιδιών και γονιών».

Τα δημοσιεύματα που προκάλεσε το «Καλημέρα, θλίψη» το '54 –μέσα σε λίγους μήνες οι πωλήσεις του εκτινάχθηκαν στις 200.000 αντίτυπα– ξεπέρασαν ακόμα κι εκείνα για τη βράβευση του Χέμινγουεϊ με Νόμπελ. Έκτοτε το όνομα της Σαγκάν –αυτού του γοητευτικού «τέρατος», όπως έσπευσε να τη χαρακτηρίσει ο Φρανσουά Μοριάκ– παρέμεινε στο συλλογικό υποσυνείδητο πλάι σ’ αυτό της Μπαρντό, συνδεδεμένο με την περίφημη απελευθέρωση των ηθών, την ανεμελιά και τη φρεσκάδα που είχαν εισβάλει με φόρα στη μεταπολεμική και τόσο συντηρητική γαλλική κοινωνία.

Τι κι αν αργότερα ο προγαμιαίος έρωτας φάνταζε υποχρεωτικός στα μάτια όλων; Από την επέλαση του AIDS κι έπειτα, τα χρόνια του '50 αναδύθηκαν ξανά στην επιφάνεια τυλιγμένα μ’ ένα πέπλο ποίησης και νοσταλγίας. Μ’ έναν τρόπο, η Σαγκάν δεν υπήρξε ποτέ ντεμοντέ. Και μ’ έναν άλλο, ήταν η επιτομή του μοντέρνου συγγραφέα: πιο σημαντική από τα βιβλία της, πιο διάσημη από τους ήρωές της – τους άστατους, ανώριμους άντρες και τις δοτικές κατά κανόνα γυναίκες, μέλη ερωτικών τριγώνων που αδιαφορούν για την τετριμμένη καθημερινότητα των υπολοίπων.

Η ίδια δεν ανήκε σε καμία λογοτεχνική γενιά. Παρόλο που συνέπεσε χρονικά με την άνθιση του νουβό ρομάν, δεν μοιραζόταν καμία από τις φιλοδοξίες των εκπροσώπων του. «Δεκάρα δεν δίνω», έλεγε. Η λογοτεχνία δεν ήταν κάτι ιερό για τη Σαγκάν, ούτε την αντιμετώπισε ποτέ σαν διαβατήριο για την αθανασία: «Δεν ξέρω αν έχω μια θέση στην ιστορία της λογοτεχνίας, σίγουρα όμως έχω μια θέση στην ιστορία των εκδόσεων». Στην πραγματικότητα, δούλευε περισσότερο απ’ ό,τι παραδεχόταν, δεν ήταν όλα της τα βιβλία «γραμμένα στο πόδι», όπως αυτοσαρκαζόταν, κι αντιμετώπιζε τη γραφή σαν ένα «ανεκτίμητο» δώρο, σαν μια απόλαυση που δεν συγκρίνεται με καμία άλλη.

Ή σχεδόν καμία. Γιατί, σ’ ένα άλλο σημείο του «Με τις καλύτερες αναμνήσεις μου», μιλάει για μια πηγή απόλαυσης και περηφάνειας που δεν έχει την παραμικρή σχέση με τις λέξεις και την έμπνευση. Η Σαγκάν αναφέρεται σε μια βραδιά της σε καζίνο της Ντοβίλ. Όχι σ’ εκείνη απ’ την οποία κέρδισε όσα ακριβώς κόστισε το μοναδικό σπίτι που αγόρασε ποτέ της (αυτό της Νορμανδίας, που αργότερα κατασχέθηκε) αλλά σ' εκείνη απ’ την οποία βγήκε χρεωμένη με 300 μόλις φράγκα! Ούτε οι πιο θριαμβευτικές πρεμιέρες θεατρικών της έργων, ούτε οι πλέον διθυραμβικές κριτικές για τα μυθιστορήματά της δεν της προσέφεραν την πληρότητα εκείνης της βραδιάς, ομολογεί. «Το παιχνίδι», γράφει, «δεν απαιτεί μόνο τρέλα ή ένα φρικτό, ασύλληπτο βίτσιο στο υποσυνείδητο, απαιτεί και ψυχραιμία και θέληση και κουράγιο. Όταν χάνεις αδιάκοπα όλο το απόγευμα, όλη τη βδομάδα, όταν νιώθεις πως σ’ έχουν εγκαταλείψει οι θεοί, και ξαφνικά ο τροχός της τύχης στρέφεται πάλι προς το μέρος σου, χρειάζεται να κάνεις μια τεράστια προσπάθεια για να επιβληθείς στον εαυτό σου και ν’ ανακτήσεις την πίστη σου, για ν’ αρπ��ξεις την ευκαιρία από τα μαλλιά και να επωφεληθείς».

Η σχέση της Σαγκάν με τα χρήματα ήταν παροιμιώδης. «Ο πατέρας μου με δασκάλεψε σωστά», θα εξομολογηθεί το '94 στον «Νουβέλ Ομπσερβατέρ», ανακαλώντας την ημέρα όπου ο εκδότης της, ο Ρενέ Ζιλιάρ, τη συμβούλεψε να εμπιστευτεί τη διαχείριση των 500 εκατομμυρίων φράγκων που της αναλογούσαν από το «Καλημέρα, θλίψη» στον μπαμπά της. Εκείνος, όμως, αντέδρασε ως εξής: «"Ενήλικη δεν είσαι; Ξόδεψέ τα αμέσως, παραείναι επικίνδυνο να τα κρατάς!" Είχε δίκιο. Αντιλαμβάνεστε τι θα 'χα απογίνει αν έπρεπε να αποταμιεύσω ή να επενδύσω; Μια φρικτή αστή θα ήμουν».

Μόνο γι’ αυτό δεν την κατηγόρησε κανείς! Ποια καθωσπρέπει αστή θα σάρωνε τους δρόμους του Σαν Τροπέ, με τα ξυπόλυτα πόδια της να εναλλάσσονται στα πεντάλ μιας ντεκαποτάμπλ Φεράρι; Ποια θ’ αντιμετώπιζε την ταχύτητα «όχι σαν πρόκληση, ούτε σαν απόδειξη για οτιδήποτε, αλλά σαν βουτιά στην ευτυχία»; Ποια θα δήλωνε «αρνούμαι να ομολογήσω ή να αρνηθώ ότι παίρνω κοκαΐνη, έχω δικαίωμα να παίρνω ό,τι θέλω, το λέει το Σύνταγμα»;

Μια ζωή κρυμμένη πίσω από μια τεράστια ξανθιά φράντζα, ετοιμόλογη και νευρώδης, γενναιόδωρη όχι μόνο με τους ήρωες που επινόησε αλλά και με δημιουργούς που τη σημάδεψαν, όπως ο Σαρτρ, ο Τένεσι Ουίλιαμς, ο Όρσον Γουέλς, η Κάρσον ΜακΚάλερς, η Μπίλι Χόλιντεϊ, η Φρανσουάζ Σαγκάν είχε να το λέει: «Πάντα υπήρξα ελεύθερη. Τόσο ελεύθερη όσο μπορεί να είναι μια γυναίκα, ελεύθερη ν’ αγαπήσω έναν βλάκα, ελεύθερη να ζήσω όπως επιθυμώ».

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?