#κηπο

[eccentric-culture-vulture]

το μεγαλειο της φυσης

αρωματα κ χρωματα κηπου στο σπιτι ανθισμενα λουλουδια, ζουμεροι καρποι, δροσερες σαλατες, αρωματικα βοτανα απο τις γλαστρες μας στο μπαλκονι, στην αυλη, στο περβαζι… Όλα τ’ άνθη, μητέρα, δεν είν’ αδελφάκια;Σε γαστρούλες και κήπους, αγρούς και ρυάκια,Μια δροσιά, και μικρά και μεγάλα; Κωστης Παλαμας pink summer flowers , public domain. blog.jungseed.com The Spruce/K.Dave The Reid…

[darkside-cookies]

δυο μικρά γατάκια κοιμόντουσαν στη γλάστρα στον κήπο δεν έχω φωτογραφία πρέπει απλώς να με πιστέψετε

[xehasmenesithakes]

Σαγαπω για το πως μιλας για τους ανθρωπους που αγαπας,για το πως λαμπουν τα ματια σου οταν κοιταν αυτον που εχεις πεθυμησει.Σαγαπω για τις φορες που με περιμενες στο παραθυρο να ρθω να σε δω.Σαγαπω γιατι ονειρευοσουν τοσο πολυ και με εκανες να ονειρευομαι και γω.Σε αγαπω γιατι με βρηκες ενα ρημαδιο,αλλα νοιαστηκες τοσο πολυ να με εξημερωσεις.Σαγαπω γιατι εισαι ενας χείμαρρος που τα νιωθει ολα εντονα τη χαρα τη λυπη τον ερωτα τον θυμο.Σαγαπω για καθε φορα που με ξαφνιαζες,με τον τροπο σου.Σαγαπω για ολα τα γραμματα που εγραψες για ολες τις ζωγραφιες για ολα τα βιντεακια που μου εφτιαξες.Σε αγαπαω λιγο παραπανω γιατι καθε φορα που επιανες το κορμι μου ..το αγγιζες σαν να ηταν το ιερο σου.Για ολες τις φορες που ημουν γυμνος και σου λεγα μη ανοιξεις τα ματια και συ δεν τα ανοιγες.Σαγαπω γιατι αν ειχες ενα ,εκοβες το μισο και μου το δινες χωρις σκεψη.Σαγαπω γιατι η ψυχη σου καταβαθος ειναι τοσο αγνη και τοσο μπλε.Σαγαπω γιατι μαρεσαν ολες οι ζωγραφιες σου και ολες οι μουσικες σου και το πως μπορουσες να κανεις τα παντα ομορφα.Σαγαπω γιατι μπορει να μη ξυπναγες ποτε να φτιαξεις πρωινο σε σενα αλλα παντα το κανες για μενα.Σαγαπω γιατι εισαι απο αυτους τους ανθρωπους τους πολλαπλασιαστες.Τους δινεις ενα λουλουδι σου δινουν εναν κηπο,τους δινεις μια καρδια σου δινουν εναν ολοκληρο κοσμο,τους δινεις αγκαθι σε τρυπανε ζωντανο.Σαγαπω για ολα οσα μοιραστηκες μαζι μου.Σαγαπω για ολα.Σαγαπω για σενα.Σαγαπω για ολες τις μαλακιες,σαγαπω για οτι με πονεσε γιατι δεν θα μουν αυτος που ειμαι τωρα.Εισαι απο τα πιο ξεχωριστα ατομα που εχω γνωρισει στη ζωη μου.Ειναι τυχεροι οι ανθρωποι που εχουν προσβαση σε αυτον τον μαγικο κοσμο που εχεις μεσα σου.Θες δε θες παραμενω ενωμενος μαζι σου με καποιο τροπο.Δεν θελω να τα παρατας εσυ εισαι σκληρο καρυδι και δεν θα ναι τοσο σκατα η ζωη συνεχεια.Αμα παθεις κατι θα χασω το μυαλο μου.Ερχεται το καλοκαιρι και ολα θα πανε οπως πρεπει.Προσεχε τον εααυτο σου σαν να προσεχεις εμενα.Σαγαπω μεχρι να παγωσει ο ηλιος,λυπαμαι για οσες φορες δε το δειξα και σε συγχωρω για οσες φορες δεν το δειξες

[arsiaaaa]

Το πρωι ειδα σε ενα κηπο ενα τριανταφυλλο και σκεφτηκα εκεινη...για μια στιγμη μου περασε απο το μυαλο να το κοψω για να της το δωσω..αλλα θα της φανει τοσο περιεργο αφου ειμαστε φιλοι..

μην συνδυάζεις όλες αυτές τις κινήσεις με κάτι ερωτικό.Είναι απλά κάτι πολύ γλυκό που θα μπορούσε να συμβεί σε οποιαδήποτε σχέση χωρίς να υπάρχει άλλη πρόθεση

[nofuckinlabels]

Concept:

Ειναι απριλιος και ξυπναμε αγκαλια στο πρωτο μας διαμέρισμα μας που ειναι απο εκεινα με ξυλινο πάτωμα και ομορφα μεγαλα παράθυρα που θυμιζει 60s και επειδη δεν εχει επιπλωθεί ακομα κοιμομαστε σε ενα στρωμα στο πάτωμα που κοιταει το παράθυρο. Εχουμε ενα πικ απ στο οποιο ακουγονται παλια ρομαντικα τραγούδια και καποια φυτα εσωτερικου χώρου. Η καθημερινοτητα μας ειναι φιλοσοφικες συζητησεις που συνοδεύονται απο κρασι, βολτες στην πόλη, πρωινο στο χερι: κρουασαν και ταρτες με φρουτα του δασους. Το χερι μου δεν αφηνει το δικο σου ουτε για μισο δευτερολεπτο ειμαστε πιο ερωτευμένοι απο ποτε. Ανακαλυπτουμε ολα τα υπογεια jazz bars του Παρισιου και πηγαινου��ε σε ολες τις εκθέσεις ζωγραφικης. Πηγαινουμε σε παλια βιβλιοπωλεία και διαβαζουμε αγκαλια βιβλι�� στον κηπο διπλα στο λουβρο. Και το βραδυ πηγαινουμε βολτες αγκαλια στον Σηκουάνα και ακούμε τους καλλιτεχνες του δρομου να φέρνουν στην ζωη την εναστρη νυχτα που οραματίστηκε ο βαν γκογκ .

[monimh-adieksodos]

Θα της φτιαξω ενα κηπο με τουλιπες

pink tulips.

[daimewdis]

Λαβύρινθος με αγριολούλουδα στον κήπο μου. Θα'χω το κεφάλι του Μινώταυρου στο δείπνο μου. Έμαθα να αντιμετωπίζω εφιάλτες στον ξύπνιο μου. Γι'αυτό και βλέπω όνειρα στον ύπνο μου.

-Δαιμεώδης

[monaxikos-skantzoxoiros]

Τι υποτίθεται οτι πρέπει να κανω αφου παρω πτυχίο; να κατσω στην άκρη του δρόμου και να φωνάζω "ξερω πράγματα" καθε φορά που περνάει αυτοκινητο;

[incorrect-para-pente]

Ο Φώτης,,, φάσιο άικο

Το πρωτο επ εχει απλα τα πιο wacky amazing styles:

•Φωτης: πουκαμισο-αποκαλυψη

•Σπυρος: ενα πολυ λαμπερο κοκκινο μποξερακι

•Νταλια: υπερβολικα μακρυ νυχτικο

•Ζουμπουλια: Ολο το συνολο + κοτα

•Αγγελα: φωραει γιλεκο,,,, γΙΛΕΚΟ

[ypokeimenon2]

Δεν είναι εύκολο να ζει κανείς κάθε στιγμή έχοντας ολοκληρωτική συνείδηση του θανάτου. Είναι σαν να προσπαθείς να γυρίσεις τα μάτια σου στον ήλιο: για πολύ λίγο μπορείς να το αντέξεις. Επειδή δεν μπορούμε να ζήσουμε πετρωμένοι από φόβο, γεννάμε μεθόδους για να μαλακώσουμε τον τρόμο του θανάτου. Προβάλλουμε τον εαυτό μας στο μέλλον μέσα από τα παιδιά μας. Γινόμαστε πλούσιοι, διάσημοι, επεκτεινόμαστε όλο και πιο πολύ. Αναπτύσσουμε καταναγκαστικές προστατευτικές τελετουργίες. Ή ασπαζόμαστε μια αδιάσειστη πίστη σ’έναν τελικό σωτήρα. Ορισμένοι άνθρωποι... https://wp.me/p9pyHP-6z

Irvin D. Yalom, Στον κήπο του Επίκουρου: Αφήνοντας Πίσω τον Τρόμο του Θανάτου, 2008, p.17

[darkside-cookies]

εγώ και το άκυρο σπίτι της γειτονιάς με το οποίο ειμαι πολύ συναισθηματικά συνδεδεμένη

[xehasmenesithakes]

Το σπιτι σας Χαρούλη πως πάει θα μετακομίσετε εκεί για χειμώνα ;

Αστα ρε.Παμε να κανουμε συμβολαια και αυτης το σπιτι δεν ηταν στο ονομα της ηταν εξα διαιρετου σε κατι ανηψιες της και κατσαμε στο παγωτο γιατι μετα μπλεκεις πολυ .Βρηκαμε ενα αλλο δυστυχως ειναι διαμερισμα αλλα εχει ωραια μεγαλο μπαλκονιταρατσα αλλα στεναχωρηθηκα γιατι ηθελα φουλ να μενω σε σπιτι με κηπο μονοκατοικια ξερω γω

[cybercreatorsheep]

VEGAN.. ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗ ΣΕ ΖΩΟΛΟΓΙΚΟ ΚΗΠΟ ΓΙΝΕΤΑΙ? #31

[nofuckinlabels]

«Δεν χωριζουν ομως ετσι οι ζωες των ανθρωπων που αγαπηθηκαν με τοσο κοπο η και οι δυο μας η κανεις»

Πλησιάζει ενας χρονος απο τη μερα που το ακουγα στη συναυλια στον κηπο του μεγαρου γνωρίζοντας οτι θα φυγεις

Επαιζε μερες στο δωματιο και στο μυαλο μου αυτος ο στιχος

Τοτε Ακουγόταν τοσο μα τοσο στενάχωρο

Τωρα ομως ξερω

Πως δεν χωριζουν ετσι οι ζωες των ανθρωπων αγαπη μου

[sundusts-world]

Και θα φτιάχναμε ένα πανεμορφο σπίτι στην μέση του πουθενά. Και όλα μας τα όνειρα θα γινόντουσαν πραγματικότητα. Και θα είχαμε έναν κηπο γεμάτα σκιουρακια, και γατάκια και δυο πανέμορφα σκυλάκια. Εγώ θα έκανα απόδραση στα κύματα και εσυ στο δάσος. Θα μύριζες λουλούδια και θα μου περιέγραφες με ενθουσιασμό τα ελάφια που συνάντησες. Θα μαγευόσουν από την Σελήνη θα γοητευόμουν από τον Ήλιο. Και θα φιλιόμασταν εκεί που ο ωκεανός ακουμπά τον άνω κόσμο. Και θα χανόμασταν κάθε φορά που το ηλιοβασίλεμα σκορπά πάθος και τα άστρα αρχίζουν να αχνοφαίνονται.

Και θα μου έλεγες σε αγαπώ. Και εγώ θα σε πίστευα. Και θα γελούσα όλο το βράδυ. Από ευτυχία. Γιατί θα είμασταν μαζί.

[vrwmikh-texnh]

Μαδαω μαργαριτες απτον κηπο φωναζοντας μαυρο δασος ή κηπος σε φαση μαγαπα δεν μαγαπα και ειναι απλα ο λογος που η ανασφαλεια με εχει βλαψει αν θες να αλλαξει ο κοσμος φτιαξτον κοσμο σου σε δαση....μαγαπα δεν μαγαπα....;

Μβψ

Η ανασφαλεια