#κάπως

[allo-frouto]

Κοιτα με στα ματια κοριτσακι μου και θα σου κανω παιδι🤭

Αλλιώς δεν κάνεις;

[aluminia]

Ο πατέρας μου με ρώτησε αν έχω γκόμενα, τι σημαίνει αυτό

[darkside-cookies]

σήμερα πέρασα το διάλλειμα μου στη δουλειά να εξηγώ στους συναδέλφους μου (50 χρονών) όλες μου τις απόψεις για τον σέρλοκ χολμς. νιώθω γυμνή και ευάλωτη.

[iveneverbeenmorestressedinmylife]

Επίσης άκυρο αλλά είμαι τρελή ή έχει πάθει κάτι το πρόσωπο της μαρσώ ξαφνικά.

[arttsuka]

Το ότι συνεχίζεται να μου στέλνετε τι θέλετε να σας ζωγραφίσω ενώ έχω πει ότι έχω κουραστεί και δεν έχω ενέργεια και χρόνο είναι λίγο κουραστικό και εκνευριστικό.

[hachimitsuna]

ναι αλλά πως θα πάω εγώ αύριο στη δουλειά μετά από τόσο ντραμα?

[saintianthe]

@monaxikos-skantzoxoiros

original url http://www.geocities.com/Heartland/Hills/8005/

last modified 2002-10-08 02:22:15

[boulevard-of-broken-dreams6]

η κατάσταση του να χάνω τα piercing μου στον ύπνο μου πρέπει να σταματήσει

[allo-frouto]

Δεν υπαρχει η ζημια που προκαλεις😳

Κριμα να μην σε εχω μπροστα μου τωρα🙄

Σιγά την ζημιά!

[aluminia]

Κακός Χαμός Teletubbies analog horror

[darkside-cookies]

έσβησα και ξαναέγραψα ολόκληρη την πρώτη σκηνή από το τανγκό future fic μου και είναι ΤΟΣΟ που δυσκολεύομαι να συγκρατηθώ και να μην την ποστάρω επιτόπου 😓

[thewomengr]

Και κάπως έτσι κατάφερα να σ' αφήσω πίσω...

[Γράφει η Sasa Ken] Τα λόγια της δ��θεν αγάπης σου, έκλεβαν το οξυγόνο της αναπνοής μου και άχρωμα στεγνά φιλιά δίχως προορισμό, σταμάτησαν το ταξίδι μου στην αγκαλιά σου. Σαν το κεντρί της μέλισσας οι λέξεις σου πλήγωσαν την καρδιά μου που ράγισε και σκοτείνιασε.

Ήταν εκείνη η φθινοπωρινή νύχτα που γνωριστήκαμε και άναψε μέσα μου η σπίθα του έρωτα και έδωσε χρώμα στη ζωή μου.Το πάθος σου με κυρίευσε, σπρώχνοντας τη λογική στο σκοτάδι.Οι νύχτες μας μαγευτικές, τα σώματα συγχρονισμένα στο πάθος μας, ποθούσαν το ένα το άλλο και τα φιλιά ξεδιψούσαν τις αναπνοές μας.Τα χάδια, έδιωχναν την ομίχλη μας και ξυπνούσαν τις επιθυμίες μας.Πολύχρωμα συναισθήματα…

[sidokasa]

ΠΙΤΣΙΡΙΚΑ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ ΑΜΑ ΔΩ ΟΤΙ ΣΕ ΧΑΝΩΩ

[niwsethnsapila]

Κάπως έτσι θα 'θελα το τέλος να 'ρθει

Όταν τα φώτα σβήσουν και ο Ήλιος κρυφτεί

Ν' ακούμε τις σταγόνες να χτυπάν στην οροφή

Απ' τη μωβ βροχή πάνω στο SUV

[agapw-va8ia-misw-va8utera]

Τέχνη πάει να πει θέλω να βγω απ’ το σκοτάδι και έχω ανάγκη κάποιος κάπου εκεί έξω κάπως να με καταλάβει

novel 729

[ayto8ysia]

Αγκαλιά

Η ένωση της αγκαλιάς, είναι για μένα πολύ ανώτερη από την ένωση του σεξ.

Η ένωση της αγκαλιάς λοιπόν.

Όχι οποιασδήποτε τυπικής αγκαλιάς, αλλά εκείνης της συναισθηματικά αμοιβαίας αγκαλιάς.

Εκείνης που δίνεται ταυτόχρονα από δύο ανθρώπους.

Που δεν ακούγεται τίποτα πέρα από δύο ανάσες που από την επαφή έχουν κάπως συγχρονιστεί.

Και ίσως στην πλήρη σιγή ακούσεις και τον γρήγορο χτύπο δύο καρδιών.

Συγχρονισμένες κι αυτές.

Αναφέρομαι στις αγκαλιές που κρατούν πάνω από κλάσματα δευτερολέπτων,

που κρατούν λεπτά.

Σε εκείνες που γίνονται όχι από συνήθεια ή ρουτίνα,

αλλά από αμοιβαία ανάγκη.

Σε εκείνες που γίνονται ξαφνικά, εκεί που δεν το περιμένεις.

Σε εκείνες που μαζί με δύο κορμιά ενώνονται και δύο μυαλά,

δύο καρδιές,

δύο συναισθηματικοί κόσμοι.

Σε εκείνες που σου αγγίζουν το είναι, σου αγγίζουν τα τραύματα

και στα γιατρεύουν.

Σε εκείνες που εξαιτίας τους γεμίζεις για μέρες.

Που ηρεμούν τις φρίκες σου.

Που ηρεμούν εσένα.

Σε αυτές τις αγκαλιές αναφέρομαι.