#επαναστάτης

[silezukuk]

εξώφυλλο Σωτήριος Χρηστίδης (1858-1940) // [***]

[cathy-bluedream]

Πέθανε το γατάκι μου … η πορτοκαλάδα μου .. ο επαναστάτης μου …

Καλό ταξίδι … σ αγαπάω !!

[justforbooks]

Το 1972 ο Τζέφρι Ρόμπερτς, ο Βρετανός συγγραφέας του βιβλίου Η βιβλιοθήκη του Στάλιν, ήταν 20 ετών και μόλις είχε αρχίσει να συγκροτεί τη δική του, προσωπική βιβλιοθήκη. Ένα από τα πρώτα αποκτήματά του ήταν μια μεταχειρισμένη αγγλόφωνη συλλογή δεκατριών τόμων με τα Άπαντα του Στάλιν. Ο Ρόμπερτς δεν ήξερε τότε ότι η έκδοση των Απάντων των Σοβιετικών ηγετών ήταν μια βιομηχανία στην αλήστου μνήμης ΕΣΣΔ, την Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών. Τα Άπαντα του Στάλιν ήταν προγραμματισμένο να εκδοθούν σε δεκαέξι τόμους. Εκδόθηκαν τελικά δεκατρείς στο διάστημα από το 1946 έως το 1949. Τους υπόλοιπους τρεις τους έφαγε η μαρμάγκα της αποσταλινοποίησης. Η ολοκλήρωση του έργου ακυρώθηκε μετά την αποκήρυξη του Στάλιν από τον Χρουστσόφ στο 20ό Συνέδριο του Κόμματος το 1956.

Το απόκτημα, όμως, αποδείχτηκε προφητικό. Στα χρόνια που ακολούθησαν ο Ρόμπερτς αναδείχθηκε κορυφαίος ιστορικός της σοβιετικής ιστορίας. Και το 2022, πενήντα χρόνια μετά από εκείνη την αγορά, ο Ρόμπερτς εξέδωσε τη συναρπαστική ιστορία της «βιβλιοθήκης του Στάλιν». Ο Ρόμπερτς, που είναι σήμερα ομότιμος καθηγητής του University College Cork της Ιρλανδίας, δείχνει στο βιβλίο πώς ο Στάλιν, «ο αιμοδιψής τύραννος, ο μηχανορράφος πολιτικός, η παρανοϊκή προσωπικότητα, ο φανατικός ιδεολόγος, ο επαναστάτης, ο θεμελιωτής κράτους, ο εκσυγχρονιστής, το τέρας, η ιδιοφυΐα, ο γενοκτόνος, ο πολέμαρχος», ήταν και διανοούμενος, αφοσιωμένος σε ατέλειωτο διάβασμα, συγγραφή και επιμέλεια εκδόσεων. Ο Ρόμπερτς μας λέει ότι τα βιβλία οδήγησαν τον Στάλιν στην επανάσταση και ήταν εντελώς απαραίτητα για «την αυτονομία του ως πολιτικού δρώντος».

Ο Στάλιν, για όσους δεν ξέρουν τη βιογραφία του, είχε δεχθεί υψηλής ποιότητας εκπαίδευση από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Γεωργίας. Προοριζόταν για παπάς. Το 1888 εισήχθη στο εκκλησιαστικό σχολείο του Γκόρι στη Γεωργία. Ήταν τόσο καλός μαθητής που το εκκλησιαστικό συμβούλιο τον είχε απαλλάξει από τα δίδακτρα, του είχε χορηγήσει δωρεάν διδακτικά βιβλία και του είχε δώσει ως έπαθλο τη γεωργιανή έκδοση των Ψαλμών του Δαβίδ με ιδιαίτερη αφιέρωση. Τον Μάιο του 1894 έδωσε εξετάσεις στη Θεολογική Σχολή της Τιφλίδας, παίρνοντας σε όλα τα μαθήματα άριστα, που ήταν το πέντε (5), εκτός των Ελληνικών και της Αριθμητικής όπου πήρε τέσσερα (4). Μέσα σ’ αυτήν τη σχολή ο Στάλιν ήρθε για πρώτη σε επαφή με μαρξιστικές ομάδες μελέτης, μάλιστα τέθηκε επικεφαλής τους. Το 1898 εντάχθηκε στο Ρωσικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα και τον Μάιο του 1899 εγκατέλειψε τη Θεολογική Σχολή. Πάντως, μέχρι τότε, το βιβλίο που είχε μελετήσει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο ήταν η Βίβλος. Σε αυτήν τη μακρά φοίτησή σε εκκλησιαστικές σχολές στηρίχτηκαν δι��φορες θεωρίες για τον κρυφά «ορθόδοξο Στάλιν», όταν ο ίδιος ήταν πλέον μπολσεβίκος. Ποτέ δεν αποδείχτηκε όμως ότι παρέμενε κρυφά πιστός, ότι προσευχόταν και ότι διάβαζε τη Βίβλο.

Ο Στάλιν άρχισε να φτιάχνει την προσωπική βιβλιοθήκη του μετά την επανάσταση του 1917. Μπορούσε να βρίσκει και να διαβάζει τα πάντα, μολονότι από το 1922 η σοβιετική εξουσία εγκαθίδρυσε ένα περίτεχνο και σκληρό σύστημα λογοκρισίας. Η υπηρεσία λογοκρισίας, η Γκλαβλίτ, απασχολούσε χιλιάδες υπαλλήλων. Ένα από τα καθήκοντά τους ήταν να εκκαθαρίσουν τις βιβλιοθήκες από επικίνδυνα βιβλία. Κατά τα πρώτα χρόνια επικεφαλής των εκκαθαρίσεων ήταν η σύντροφος του Λένιν, η Ναντέζντα Κρούπσκαγια. Στη δεκαετία του 1930 και στο αποκορύφωμα της σταλινικής τρομοκρατίας αφαιρέθηκαν από τις βιβλιοθήκες και από το δίκτυο εμπορίου βιβλίων 16.453 τίτλοι και περισσότερα από 24 εκατομμύρια αντίτυπα.

Από το 1917 έως το 1925 η βιβλιοθήκη του Στάλιν έφτασε να αριθμεί χιλιάδες τίτλους. Τον Μάιο του 1925 αποφάσισε να την ταξινομήσει και πρότεινε ο ίδιος τις κατηγορίες: όχι ανά συγγραφέα αλλά θεματικά. Υπέδειξε 31 θεματικές ενότητες, όπως φιλοσοφία, ψυχολογία, ρωσική ιστορία, διπλωματία, Η θέση των εργατών, συνδικάτα αλλά και μυθοπλασία, κριτική τέχνης, λεξικά, απομνημονεύματα κ.ά. Ονομαστικά ζήτησε να ταξινομηθούν τα βιβλία των Λένιν, Μαρξ, Ένγκελς, Κάουτσκι, Πλεχάνοφ, Τρότσκι, Μπουχάριν, Ζινόβιεβ αλλά και τα βιβλία του Γάλλου σοσιαλιστή Πολ Λαφάργκ. Ο Στάλιν και όλη η γενιά του θαύμαζαν τον Λαφάργκ λόγω του βιβλίου του Το δικαίωμα στην τεμπελιά. Ο Λαφάργκ ήταν παντρεμένος με την δεύτερη κόρη του Μαρξ, τη Λόρα. Και οι δυο τους αυτοκτόνησαν μαζί το 1911. Αλλά, παρά την αυτοκτονία, που θεωρούνταν αντιεπαναστατική πράξη, ο Στάλιν είχε πολλά βιβλία του Λαφάργκ στη βιβλιοθήκη του.

Λέγεται ότι η βιβλιοθηκονόμος του Στάλιν ήταν η Σουσάνικα Μανουτσαριάντς, που ήταν και η βιβλιοθηκονόμος του Λένιν μέχρι τον θάνατό του το 1924. Μάλιστα η Σουσάνικα είχε δημιουργήσει τη σφραγίδα ex libris του Στάλιν «Biblioteka I.V. Stalina». Συνάδελφος της Σουσάνικα στο γραφείο του Λένιν ήταν η Ναντέζντα Αλληλούγεβα, η δεύτερη σύζυγος του Στάλιν και μητέρα των παιδιών του Βασίλι και Σβετλάνα. Η Ναντέζντα αυτοκτόνησε το 1932. Ήταν «μια φευγαλέα φιγούρα του σταλινικού σύμπαντος». Τα αίτια και οι συνθήκες του θανάτου δεν έγιναν γνωστά και η αυτοκτονία της αποσιωπήθηκε. Από τη δεκαετία του 1930 το γυναικείο ζήτημα και οι έμφυλες σχέσεις αντιμετωπίζονταν πολύ συντηρητικά σε σχέση με τα πρώτα χρόνια της επανάστασης. Ο Στάλιν ήταν επίσης ομοφοβικός (το 1934 η ομοφυλοφιλία απαγορεύτηκε). Κι ενώ δεν ήταν αντισημίτης, αξιοποίησε ή αποδέχτηκε τον αντισημιτισμό, όπως γράφει ο Ρόμπερτς, για να προωθήσει την εκστρατεία κατά του κοσμοπολιτισμού κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1940 και μέχρι τον θάνατό του το 1953.

Η βιβλιοθήκη του Στάλιν θεωρούνταν κάτι το ιερό. Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς τα χιτλερικά στρατεύματα πλησίαζαν τη Μόσχα, η βιβλιοθήκη είχε τοποθετεί σε κιβώτια που στάλθηκαν στη Σαμάρα, στη νοτιοανατολική Ρωσία. Μετά τον θάνατο του Στάλιν, υπήρχε σχέδιο να μετατραπεί η ντάτσα του κοντά στη Μόσχα σε μουσείο αφιερωμένο στη ζωή του, όπου θα έβρισκε θέση και η βιβλιοθήκη του. Ο Χρουστσόφ, όμως, ακύρωσε το σχέδιο αυτό και δρομολόγησε τη διάλυση της βιβλιοθήκης. Ευτυχώς κάποιοι αρχειονόμοι διέσωσαν περίπου τετρακόσια βιβλία που είχαν διαβαστεί και σχολιαστεί από τον ίδιο το Στάλιν καθώς και μερικές χιλιάδες που ταυτοποιήθηκαν ως μέρος της συλλογής του. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι αυτά τα τόσο σημαντικά κατάλοιπα της βιβλιοθήκης του δικτάτορα είναι σήμερα προσβάσιμα χάρη στους Αμερικανούς. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 ο Τζόναθαν Μπρεντ, εκδότης του Yale University Press, πήγε στη Μόσχα και διαπραγματεύτηκε τη δημιουργία του ψηφιακού αρχείου Στάλιν, το Yale’s Stalin Digital Archive.

Είναι φυσικό πολλοί τίτλοι από τη βιβλιοθήκη να αφορούν τη μαρξιστική φιλοσοφία, την οικονομία, την πολιτική κ.λπ., αλλά υπάρχουν και τίτλοι για τη ρωμαϊκή και αρχαία ελληνική ιστορία. Τον Στάλιν ενδιέφεραν επίσης οι βιογραφίες για τον Μεγάλο Πέτρο και τον Ιβάν τον Τρομερό· ίσως να ταυτιζόταν μαζί τους. Πολύ ενδιαφέρον έχει όμως η λογοτεχνία. Έργα του Τουργκένιεφ, του Ντοστογιέφσκι, του Πούσκιν, μεταφράσεις στα ρωσικά έργων του Τζακ Λόντον ή του Μαρκ Τουέιν, όπως το Ένας γιάνκης του Κονέκτικατ στην αυλή του βασιλιά Αρθούρου, του Ουγκό, του Σαίξπηρ, του Φλομπέρ. Στο βιβλίο του Μαξίμ Γκόρκι Ο θάνατος και η κόρη υπάρχει σχόλιο του Στάλιν ότι «αυτό το έργο είναι πιο δυνατό από τον Φάουστ του Γκαίτε». Αγαπούσε επίσης τον Ντίκενς. Ο Ρόμπερτς παρατηρεί ότι «ένα στοιχεία του Ντίκενς που εκτιμούσαν οι πουριτανοί μπολσεβίκοι, όπως ο Στάλιν, ήταν η πλήρης απουσία από τα έργα του της ενσώματης σεξουαλικότητας». Πολλά από τα σχόλια του Στάλιν (τα «πομέτκι») στα περιθώρια των σελίδων ήταν του τύπου «χα χα», «αρλούμπες», «ανόητος», «κάθαρμα», «παράτα μας» αλλά και «ναι, ναι», «συμφωνώ», «σωστά», «έτσι είναι». Το λογοτεχνικό γούστο του Στάλιν, όπως και του Λένιν, ήταν συμβατικό και συντηρητικό.

Ο Ρόμπερτς γράφει ότι από την εποχή της ανακάλυψης των υπολειμμάτων της προσωπικής βιβλιοθήκης του Στάλιν πολλοί ανέτρεξαν στα βιβλία για να βρουν τι ήταν αυτό που έκανε «τόσο φρικαλέα την διακυβέρνησή του». Δεν υπάρχει όμως τίποτα κρυμμένο εκεί, γράφει ο Ρόμπερτς. Όλα είναι σε κοινή θέα. Η πολυσυζητημένη παράνοια του Στάλιν δεν ήταν προσωπική αλλά πολιτική. Ας πούμε, η μαζική δολοφονική καταστολή που εξαπέλυσε τη δεκαετία του 1930 πυροδοτήθηκε από την αντίληψη που είχε διαμορφώσει περί μιας τρομερής υπαρξιακής απειλής που αντιμετώπιζε το σοβιετικό κράτος.

Το βιβλίο του Τζέφρι Ρόμπερτς (στην πολύ καλή μετάφραση του Βαγγέλη Τσίρμπα) μας βοηθάει να κατανοήσουμε και τη σημερινή Ρωσία. Να κατανοήσουμε τον ίδιο τον Πούτιν, ένα είδος σταλινοτσαρικού ηγέτη.

✔ Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[arkasyl18120]

Κανείς δεν μιλάει για το πόσο άγχος και στρες έχει η δεκαετία των 20 σχετικά με τις ανθρώπινες σχέσεις. Θυμάμαι μέχρι τα 20 ούτε που με ένοιαζε αν άρεσα σε κάποιον. Μεγαλώνοντας το περιβάλλον σου αρχίζει να ζυγίζει την επιτυχία σου με βάση την ερωτική σου κατάσταση. Μεγαλώνοντας γνωρίζεις κάποιον ή κάποια και σκέφτεσαι «μήπως είναι αυτός;». Παίρνεις πτυχία και οι συγγενείς σου σου εύχονται «Άντε και με ένα καλό παιδί» και η ευχή είναι καλή; δεν τα βάζω μαζί της αλλά γιατί η επιτυχία μου στην ζωή να καθοριστεί από έναν άλλον άνθρωπο; Και ξεκινάς να φοβάσαι μην χάσεις ανθρώπους που ίσως να έπρεπε να χάσεις. Και ξεκινάς να ανέχεσαι καταστάσεις που καθόλου δεν μοιάζουν με την ευτυχία, γιατί προφανώς η ευτυχία δεν βρίσκεται στους άλλους. Και κάνεις σχέσεις ετοιμόρροπες, που δεν είσαι ο εαυτός σου και δεν είναι ο εαυτός του, αλλά όλα καλά γιατί είστε «καλά παιδιά». Και αν είσαι από τους προοδευτικούς που είναι λίγο κουλ και τολμήσουν να πάνε ενάντια στο κατεστημένο, εκεί να δεις τι γίνεται… Για τους συγγενείς είσαι μπερδεμένος και επαναστάτης και για τους γκόμενους, ένα πλάσμα που ήρθε για να ζήσουν μια περιπέτεια. Σιγά μην σε δουν και σοβαρά, γιατί να το κάνουν άλλωστε; Επειδή είσαι εντάξει με εσένα και δεν έχεις ανάγκη να τους πιέζεις και να επιβάλεις την παρουσία σου στην ζωή τους; Επειδή μήπως σε ενδιαφέρει να σε επιλέγουν «ελεύθερα» και να κυλάνε τα πράγματα αβίαστα;

Το λέω σε εσένα για να το ακούσω και εγώ. Μην φοβάσαι να μην ασχολείσαι με κάποιον. Μην φοβάσαι να πεις θα κάνω την ζωή μου και θα με συναντήσουν στην πορεία. Αυτοί είναι οι άνθρωποι σου. Αν πρέπει να φύγεις, φύγε. Μην μένεις επειδή είναι «καλά παιδιά». Μην μένεις επειδή σε χρειάζονται και τους χρειάζεσαι. Εσένα χρειάζεσαι. Πήγαινε εκεί που σε απολαμβάνουν και απολαμβάνεις. Πήγαινε εκεί που η ζωή ανθίζει.

-Α. Π

[ashfend]

Καρμικοί εραστές

Την εξάρτηση την βάφτισα έρωτα, να δώσω στον εαυτό μου την ψευδαίσθηση ότι δίχως εσένα εγώ μπορώ.

Για σένα έμπλεξα την έννοια της ευτυχίας με αυτή της στεναχώριας.

Ξέχασα τον ορισμό της αγάπης για να μπορούμε να την ζήσουμε μαζί.

Μα εγώ για εσένα διέγραψα όλη μου την ύπαρξη, να με φτιάξεις όπως θες εσύ.

Καρμικοί εραστές, έρωτας καταδικασμένος στο έλεος μιας οδύνης σιωπηλής.

Καρμικοί εραστές, μίσος που κρύβεται μέσα σε πάθος.

Καρμικοί εραστές, απώθηση αντιδιαμετρική μετά από σύγκρουση σφοδρά μετωπική.

Μετά από κάθε σύγκρουση, πάλι πίσω σου γυρίζω.

Μια φορά κατέληξα τόσο μακριά που σκέφτηκα ότι ίσως καλύτερα να φύγω.

Βλασφημία στο πρόσωπο σου και εσύ σαν του Ολύμπου Θεός την τιμωρία σου επέβαλες.

Όλο και πιο κοντά σου με έφερνες και τα σχοινιά μου έσφιγγες.

Και σαν επαναστάτης σωστός, με σπαθί την αγανάκτηση, τα σχοινιά σου έκοψα.

Μα ποιον κοροϊδεύω;

Πάλι σε σένα γύρισα.

Πάντα σε σένα θα γυρνάω.

Καρμικοί εραστές, καταραμένη σχέση από την Αφροδίτη, για τις ψυχές που τόλμησαν να α��φισβητήσουν την δύναμη του Έρως.

Άραγε, σε ποια ζωή μου τόλμησα να αμφισβητήσω την ύπαρξη του έρωτα και μου υπεβλήθη η τιμωρία τούτη;

Ελπίζω να ήταν σε μια ζωή που εσύ κοντά μου δεν υπήρχες.

Δεν θα μου το συγχωρέσω, αν ποτέ μου απαρνήθηκα τον έρωτα μου για σένα.

Αν εσύ είσαι η τιμωρία μου αγάπη μου, τότε την κόλαση ονομάζω παράδεισο.

Καρμικοί εραστές, ήρωες τραγικοί που λησμονούν τον πόνο που προκαλούν ο ένας στον άλλον.

Καρμικοί εραστές, όπως εγώ και εσύ.

[konmarkimageswords]

"Ο κόσμος σήμερα υποφέρει από άχρηστες ελευθερίες. Αυτές οι άχρηστες ελευθερίες είναι χειρότερες από την απαγόρευση και την σκλαβιά. Πρέπει κανείς να βρει νέους τρόπους πειθαρχίας -στα μέτρα μας, στις ανάγκες μας. Εκείνο που είναι γεγονός είναι ότι αυτή η ελευθερία ερεθίζει, σκοτώνει και δεν οδηγεί πουθενά. Στο "κάνε ότι θέλεις" θα απαντήσει ένας άνθρωπος λογικός "θέλω να με βοηθήσετε να μάθω τι θέλω" -και το λένε οι πιο πολλοί άνθρωποι, ιδίως οι νέοι. Σήμερα η εποχή μας είναι γεμάτη από ελεύθερους ανθρώπους που η ελευθερία τους έγκειται στο να αγνοούν τις συνέπειες των πράξεών τους -για τους άλλους και για τον εαυτό τους."

(Γιάννης Τσαρούχης)

Ο Γιάννης Τσαρούχης (1910-1989) θεωρείται από πολλούς ο γνωστότερος Έλληνας ζωγράφος του 20ου αιώνα. Σίγουρα, ήταν μία από τις πιο αξιομνημόνευτες, πολύπλευρες και ισχυρές προσωπικότητες της ελληνικής τέχνης, ανοιχτός στη γνώση. Κοσμοπολίτης και ελληνολάτρης, μοντέρνος και παραδοσιακός, καλλιτέχνης και διανοούμενος, πολυμαθής γνώστης των αρχών που διέπουν την ιστορία, την κοινωνία, τον άνθρωπο και τον πολιτισμό. Γλυκύς και είρων, λιτός και αισθησιακός, συντηρητικός και επαναστάτης, αποτέλεσε ένα από τα πλέον δημιουργικά μέλη της γενιάς του ’30.

Ο λόγος του ήταν μοναδικός. Δεν αναπαρήγαγε απόψεις άλλων. Κατέθετε σκέψεις που δεν μπορούσες να τις ακούσεις από ανθρώπους της ηλικίας του ή και νεότερους ακόμη. Συχνά αναδείκνυε ένα πηγαίο αναρχικό πνεύμα, εκφραζόμενος έξω από τα δόντια, διαθέτοντας συγχρόνως, όταν το ήθελε, κι ένα υπόγειο βιτριολικό χιούμορ.

https://tsarouchis.gr/

https://www.lifo.gr/culture/eikastika/giannis-tsaroyhis-eimai-mathitis-toy-attikoy-fotos

https://dimosiografia.com/giannis-tsarouchis-zografos-kai-filosofos/

[iwanttoturnmydarknessintolight]

#28 Έρωτας Επαναστάτης

Να λιώσω θέλω, στον Θεό τον Ταραχοποιό

Να γίνουν όλα εικόνες ακαθόριστες

Μια πραγματικότητα με το δικό σου όνομα

Να ξεχάσω το Εγώ μου, τι κακό έχει αυτό;

Θέλω να μεθύσω το μυαλό μου στην μουσική,

Ένα τραγούδι αιώνιο, ριζοσπαστικό

Που σε νόρμες δεν υπακούει, μήτε σε εμένα

Αυτό θέλω

Τον έρωτα τον επαναστάτη

Άγγιξε με λοιπόν, και έτσι σαν ιερό τελετουργικό

Η άνοιξη αέναη θα γίνει

Δυο μάτια να ατενίζουν το παράδοξο

Είναι τα δικά μου;

Έρωτα επαναστάτη λιώσε τους ανθρώπους

Σμίγε τους και θύμισέ τους

Να εγκαταλείψουν τον ρόλο τους

Που ακούραστος φαντάζει.

Παρασκευή 16/08/2024 12:22μμ

[xionisgr]

ISBN: 978-960-04-5445-1 Συγγραφέας: Αγγελική Σιδηρά Εκδότης: Κέδρος Σελίδες: 80 Ημερομηνία Έκδοσης: 2024-06-18 Διαστάσεις: 21Χ14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

[manpetasgr]

ISBN: 978-960-04-5445-1 Συγγραφέας: Αγγελική Σιδηρά Εκδότης: Κέδρος Σελίδες: 80 Ημερομηνία Έκδοσης: 2024-06-18 Διαστάσεις: 21Χ14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

[kwstasattgr]

ISBN: 978-960-04-5445-1 Συγγραφέας: Αγγελική Σιδηρά Εκδότης: Κέδρος Σελίδες: 80 Ημερομηνία Έκδοσης: 2024-06-18 Διαστάσεις: 21Χ14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

[a078740849aposts]

ISBN: 978-960-04-5445-1 Συγγραφέας: Αγγελική Σιδηρά Εκδότης: Κέδρος Σελίδες: 80 Ημερομηνία Έκδοσης: 2024-06-18 Διαστάσεις: 21Χ14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

[thoughtfullyblogger]

Μεγάλη Τρίτη, Αντίσταση: Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί!

Ο επαναστάτης Χριστός συγκρούεται με τους φαύλους εξουσιαστές. Και διδάσκει το απόλυτο: Εάν δεν αγωνιστείς για τον συνάνθρωπο σου, δεν σου πρέπει “σωτηρία” όσες μετάνοιες και αν κάνεις. Αυτός είναι ο πραγματικός δρόμος, ορθόδοξος και ελληνικός. Ο δρόμος που έχουμε λησμονήσει. Ο δρόμος από τον οποίον έχουμε παραστρατήσει. Και όμως είναι τόσο απλό και ξεκάθαρος. […] Μεγάλη Τρίτη, Αντίσταση: Οὐαὶ…

[eclecticstarlightblogger]

Μεγάλη Τρίτη, Αντίσταση: Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί!

Ο επαναστάτης Χριστός συγκρούεται με τους φαύλους εξουσιαστές. Και διδάσκει το απόλυτο: Εάν δεν αγωνιστείς για τον συνάνθρωπο σου, δεν σου πρέπει “σωτηρία” όσες μετάνοιες και αν κάνεις. Αυτός είναι ο πραγματικός δρόμος, ορθόδοξος και ελληνικός. Ο δρόμος που έχουμε λησμονήσει. Ο δρόμος από τον οποίον έχουμε παραστρατήσει. Και όμως είναι τόσο απλό και ξεκάθαρος. […] Μεγάλη Τρίτη, Αντίσταση: Οὐαὶ…

[greekblogs]

Μεγάλη Τρίτη, Αντίσταση: Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί!

Ο επαναστάτης Χριστός συγκρούεται με τους φαύλους εξουσιαστές. Και διδάσκει το απόλυτο: Εάν δεν αγωνιστείς για τον συνάνθρωπο σου, δεν σου πρέπει “σωτηρία” όσες μετάνοιες και αν κάνεις. Αυτός είναι ο πραγματικός δρόμος, ορθόδοξος και ελληνικός. Ο δρόμος που έχουμε λησμονήσει. Ο δρόμος από τον οποίον έχουμε παραστρατήσει. Και όμως είναι τόσο απλό και ξεκάθαρος. […] Μεγάλη Τρίτη, Αντίσταση: Οὐαὶ…

[skandaladiaplokidiafthora]

Μεγάλη Τρίτη, Αντίσταση: Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί!

Ο επαναστάτης Χριστός συγκρούεται με τους φαύλους εξουσιαστές. Και διδάσκει το απόλυτο: Εάν δεν αγωνιστείς για τον συνάνθρωπο σου, δεν σου πρέπει “σωτηρία” όσες μετάνοιες και αν κάνεις. Αυτός είναι ο πραγματικός δρόμος, ορθόδοξος και ελληνικός. Ο δρόμος που έχουμε λησμονήσει. Ο δρόμος από τον οποίον έχουμε παραστρατήσει. Και όμως είναι τόσο απλό και ξεκάθαρος. […] Μεγάλη Τρίτη, Αντίσταση: Οὐαὶ…

[mysterydark]

"[...]Ο επαναστάτης δεν ζητά τη ζωή, αλλά τους λόγους για να ζει. Απορρίπτει τις συνέπειες του θανάτου. Αν τίποτα δεν διαρκεί, τίποτα δεν δικαιολογείται, ό,τι πεθαίνει πεθαίνει δεν έχει νόημα. Αγώνας ενάντια στον θάνατο σημαίνει διεκδίκηση του νοήματος της ζωής, σημαίνει πάλη για τον κανόνα και την ενότητα."

“Ο επαναστατημένος άνθρωπος”Αλμπέρ Καμύ, εκδ. Πατάκη