#εμμανουήλ τι σημαίνει

[orthodoxiaonline]

Γιατί ο Κύριος δεν ονομάστηκε Εμμανουήλ, αλλά Ιησούς

Γιατί ο Κύριος δεν ονομάστηκε Εμμανουήλ, αλλά Ιησούς...

Μία απορία διατυπώνεται σχετικά με το όνομα Εμμανουήλ. Αυτό το όνομα θα έπαιρνε ο Μεσσίας όπως προφήτευσε ο Ησαΐας 800 χρόνια προ Χριστού και όπως προείπε ο άγγελος στον Ιωσήφ την νύχτα της γεννήσεως του Κυρίου. (more…)

[grexitdrachmaendebt]

«Στο πηδάλιο δεν ήταν αυτός»: Το θανάσιμο μυστικό της τελευταίας πτήσης του Ωνάση

https://menshouse.gr/istories/64558/teleftea-ptisi-tou-alexandrou-onasi-mystirio-ta-syrmatoschina-ton-pidalion-pou-ton-odigise-sto-thanato

«Στο πηδάλιο δεν ήταν αυτός»: Το θανάσιμο μυστικό της τελευταίας πτήσης του Ωνάση

Σαν σήμερα πριν 48 χρόνια άφησε την τελευταία του πνοή ο Αλέξανδρος Ωνάσης

Ηαμοιβή του 1.000.000 δολαρίων παραμένει σε ισχύ έως σήμερα. Με αυτό το ποσό είχε επικυρήξει ο Αριστοτέλης Ωνάσης τους «δολοφόνους» του μονάκριβου γιου του, Αλέξανδρου, ο οποίος έχασε τη ζωή του σε αεροπορικό δυστύχημα στις 22 Ιανουαρίου του 1973.

Μια εκπαιδευτική πτήση ρουτίνας απέβη μοιραία για τον 25χρονο διάδοχο της οικονομικής αυτοκρατορίας του Έλληνα μεγιστάνα. Η τραγωδία αποδείχτηκε τραύμα ανεπανόρθωτο για τον άνθρωπο που μεσουρανούσε τότε στο παγκόσμιο εφοπλιστικό και επιχειρηματικό στερέωμα.

Στην εσπευσμένη πτήση απ’ τη Νέα Υόρκη στην Ελλάδα, ο Ωνάσης πήρε μαζί του τρεις κορυφαίους Αμερικανούς νευροχειρουργούς. Την ίδια ώρα το γραφείο του στο Λονδίνο ναύλωνε αεροπλάνο με προορισμό την Αθήνα, με μοναδικό επιβάτη τον ξακουστό Άγγλο νευροχειρουργό Άλαν Ρίτσαρντσον.

Ο Αλέξανδρος είχε μεταφερθεί, με βαρείς κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, αρχικά στο νοσοκομείο της αμερικανικής βάσης του Ελληνικού και από εκεί στο ΚΑΤ, σε κωματώδη κα��άσταση.

Το μεσημέρι της 23ης Ιανουαρίου οι γιατροί εξέτασαν για τελευταία φορά τον Αλέξανδρο και αργά το απόγευμα ο Αριστοτέλης ενημερώθηκε ότι «δεν υπάρχει καμία ελπίδα ζωής». Λίγα λεπτά αργότερα ο πατέρας έδωσε εντολή στους γιατρούς να βγάλουν τα σωληνάκια για να επέλθει ταχύτερα το αναπόφευκτο.

Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες συνετρίβη το αμφίβιο αεροσκάφος «Piaggio 136» παραμένουν μυστήριο έως και σήμερα. Ο Αριστοτέλης ήταν πεπεισμένος έως το τέλος της ζωής του ότι o γιος του έπεσε θύμα εγκληματικής ενέργειας. Οι θεωρίες συνωμοσίας ενέπλεξαν τη CIA, τη χούντα των συνταγματαρχών, ακόμα και το Σταύρο Νιάρχο.

Ο Αλέξανδρος, που είχε πάθος με τα αεροπλάνα, πέταγε έως τότε με το «Piaggio 136», με κυβερνήτη τον έμπειρο Άγγλο πιλότο Ντόνλορ Μακ Γκρέγκορ. Στα τέλη του ’72 όμως προέκυψε η ανάγκη αντικατάστασης του τελευταίου για λόγους υγείας. Για λογαριασμό του προϊσταμένου του, ο γενικός διευθυντής της εταιρίας Παύλος Ιωαννίδης αναζήτησε, μέσω αγγελιών τον πιλότο που θα έπαιρνε θέση πλάι στον Αλέξανδρο.

«Εκλεκτός» ήταν ο Αμερικανός Ντόναλντ Μακ Κάσκερ, test-pilot του Ναυτικού των ΗΠΑ, που είχε εμπειρία χιλιάδων ωρών πτήσεων. Ούτε μία όμως με «Piaggio». Εκείνη η πτήση στο Ελληνικό είχε προγραμματιστεί για να μάθει ο Μακ Κάσκερ το αεροσκάφος, παρουσία και του Αλέξανδρου και του Μακ Γκρέγκορ.

Μετά τη δοκιμαστική πτήση με το νέο πιλότο, το Piaggio επρόκειτο να προσθαλασσωθεί κοντά στον Πόρο και μετά θα πέταγε στο Σκορπιό για να «δέσει» στη θαλαμηγό «Χριστίνα», που θα έφευγε για Καραϊβική. Γύρω στις 3.00 το μεσημέρι οι τρεις τους μπήκαν στο αεροπλάνο. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, χειριστής ήταν ο Αλέξανδρος Ωνάσης, που καθόταν στη δεξιά πλευρά του πιλοτηρίου, δίπλα του ο Μακ Κάσκερ και πίσω ο Μακ Γκρέγκορ.

Μετά από τροχοδρόμηση λίγων δευτερολέπτων, το αεροπλάνο σηκώθηκε και αμέσως έκλινε προς τα δεξιά, με αποτέλεσμα να χτυπήσει η δεξιά πλευρά του στο έδαφος. «Το αεροπλάνο έσκασε στο διάδρομο και μετά άρχισε, λόγω της αρχικής φοράς, να περιστρέφεται χτυπώντας συνεχώς στο τσιμέντο, μετατρέποντας την άτρακτο σε άμορφη μάζα από σίδερα. Σε μια θανατ��φόρο δίνη», κατέθεσε το Μάρτη του ’73 στον ανακριτή ο ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας Παύλος Ζουλάκης.

Γιατί όμως το αεροπλάνο παρουσίασε αυτή τη μοιραία κλίση σε λίγα μέτρα ύψος; Ποια ήταν η αιτία του τραγικού δυστυχήματος;

Για τους λόγους συντριβής του Piaggio 136 έχουν εκδοθεί τρία «ομοιόμορφα» πορίσματα. Η Επιτροπή Διερευνήσεως Ατυχημάτων της Πολιτικής Αεροπορίας, η Επιτροπή της Πολεμικής Αεροπορίας, και η μελέτη του Βρετανού εμπειρογνώμονα Ανταμ Β. Χάντερ, τον οποίο όρισε η πλευρά του Αριστοτέλη Ωνάση, συνέκλιναν στο ίδιο συμπέρασμα:

Τα συρματόσχοινα των πηδαλίων ήταν δεμένα ανάποδα και όταν ο Αλέξανδρος προσπάθησε να κάνει μια διορθωτική κίνηση, λόγω ενός πλάγιου ανέμου ­ από τη δεξιά πλευρά ­ του αεροσκάφους, αντί να στραφεί προς τα αριστερά, έκανε περαιτέρω δεξιά κλίση και άρχισε η πτώση.

Ποιος όμως είχε δέσει ανάποδα τα συρματόσχοινα; Ποιος έκανε αυτή τη μοιραία παρέμβαση στο ίδιο το αεροπλάνο του γιου του «αφεντικού» τότε της Ολυμπιακής;

Η τελευταία πτήση του αμφίβιου αεροσκάφους, πριν από τη μοιραία της 22ας Ιανουαρίου 1973, είχε γίνει σχεδόν τέσσερις μήνες πριν. Το αεροπλάνο πετούσαν κατά διαστήματα, εκτός του Ωνάση, ο συνεργάτης του Στέφανος Μαγκλάρας και ο Μακ Γκρέγκορ. Τους τελευταίους τέσσερις μήνες όμως ήταν ακινητοποιημένο στη μέση της πίστας του αεροδρομίου.

Στο πλαίσιο της συντήρησης του αεροσκάφους αφαιρέθηκαν στις 15 Νοεμβρίου τα χειριστήρια και τα συρματόσχοινά τους, τα οποία αλλάχθηκαν. Δέκα ημέρες αργότερα, δηλαδή δύο μήνες πριν από τη μοιραία πτήση, έγινε η επανατοποθέτηση των καινούριων. Ήταν άραγε τότε που έγινε το… λάθος;

Ο άνθρωπος που είχε αναλάβει τη σχετική εργασία ήταν ο 46χρονος εμπειρικός μηχανικός της Ολυμπιακής Αεροπορίας Δημήτριος Πιπεράκης. Στο απολογητικό υπόμνημά του εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι δεν έκανε καμία εσφαλμένη εργασία και ότι είχε συνδέσει κανονικά τα συρματόσχοινα. Αφήνοντας ταυτόχρονα υπονοούμενα για ενδεχόμενο σαμποτάζ στο Piaggio 136.

Ο Δημήτρης Πιπεράκης έχασε τη ζωή του τον Φεβρουάριο του 1983 σε εργατικό δυστύχημα: κατά την προσπάθεια του να επιδιορθώσει μια βλάβη σε ένα Μπόινγκ 747, έσπασε ένας ιμάντας.

Αυτός δεν ήταν όμως ο τελευταίος έλεγχος στο αμφίβιο αεροπλάνο. Ακολούθησε ένας αντίστοιχος των επισκευών από τους μηχανικούς Ευθύμιο Πασχάλη και Νικόλαο Προνοΐτη, υπό την επίβλεψη του Στέφανου Μαγκλάρα.

Στο απολογητικό υπόμνημά του και �� κ. Πασχάλης έκανε λόγο για εύρυθμη λειτουργία των πηδαλίων, ενώ στην ίδια διαπίστωση κατέληξε και ο αεροναυπηγός Εμμανουήλ Μαυροφόρος, ο οποίος στις 18 Ιανουαρίου εξέδωσε το πιστοποιητικό πλοϊμότητας του Piaggio.

Μεσολάβησαν τέσσερις ημέρες έως την αποφράδα 22α Ιανουαρίου. Η θεωρία της δολιοφθοράς από κάποιον εξωγενή «παράγοντα» θα ήταν εύλογο να τοποθετηθεί χρονικά εντός αυτών των τεσσάρων ημερών. Το γεγονός είναι όμως ότι δεν εμφανίστηκε ποτέ κανείς μάρτυρας που να αναφέρει ότι είδε κάποια περίεργη κίνηση κοντά στο αεροπλάνο του Αλέξανδρου Ωνάση.

Τη βεβαιότητα για την ορθή τοποθέτηση των πηδαλίων είχε εκφράσει και ο 26χρονος τότε μηχανικός Νικόλαος Προνοΐτης. «Μόλις πληροφορηθήκαμε τα περί αντίθετης σύνδεσης των συρματόσχοινων αρχίσαμε να πειραματιζόμαστε στο “αδελφό” αεροπλάνο του Piaggio. Σας πληροφορώ ότι ήταν αδύνατο να συνδέσουμε ανάποδα τα συρματόσχοινα, γιατί αυτά έχουν σταθερό μήκος και όταν επιχειρήσεις να τα περάσεις σταυρωτά και όχι παράλληλα στις τροχαλίες δεν φτάνουν στο μήκος».

Αυτή είναι προφανώς μια μαρτυρία που ευνοεί το σενάριο του σαμποτάζ. Σημαίνει πιθανόν ότι για να συνδεθούν ανάποδα τα συρματόσχοινα θα έπρεπε κάποιος να τα «επεκτείνει»…

Ένα ακόμη περίεργο γεγονός είναι ότι μετά το δυστύχημα ο Μακ Κάσκερ εξαφανίστηκε από προσώπου Γης. Τόσο αυτός, όσο και ο Μακ Γκρέγκορ βγήκαν από το αεροσκάφος μετά τη σύγκρουση με μερικά κατάγματα.

Ο Μακ Κάσκερ δεν μίλησε ποτέ για την υπόθεση. Επέστρεψε στις ΗΠΑ και έκτοτε δεν έχει δώσει σημεία ζωής. Μοναδική «παρουσία» του το απολογητικό υπόμνημα που απέστειλε τον Ιούνιο του 1973 στον ανακριτή, όπου αρνείτο οποιαδήποτε κατηγορία για «πλημμελή έλεγχο των χειριστηρίων του αεροσκάφους».

Η απουσία του Αμερικανού πιλότου ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που η δική πήρε διαδοχικές αναβολές και εν τέλει πραγματοποιήθηκε σχεδόν πέντε χρόνια αργότερα μετά το συμβάν, το Νοέμβρη του ’77. Κατηγορούμενοι ήταν επτά μηχανικοί της Ολυμπιακής και ο «φαντομάς» Μακ Κάσκερ.

Αίσθηση προκάλεσε τότε ο ισχυρισμός ενός εκ των δικηγόρων των κατηγορούμενων. Σύμφωνα με αυτόν η σύγκρουση προήλθε από λάθος του (κουρασμένου από το πολύωρο ταξίδι από τις ΗΠΑ προς την Αθήνα) Μακ Κάσκερ. Ο δικηγόρος υποστήριξε ότι κυβερνήτης του αεροσκάφους ήταν ο Αμερικανός, ο οποίος αγνοώντας τις ιδιαιτερότητες του αεροσκάφους, σήκωσε, αντί των μοχλών του τροχού, τον μοχλό των πτερυγίων του αεροπλάνου, με αποτέλεσμα την απότομη κλίση του αεροσκάφους.

Παράλληλα, ένας από τους μηχανικούς της Ολυμπιακής, που ήταν παρών στη διαδικασία της απογείωσης, εκτίμησε ότι «μόνο ο Μακ Κάσκερ ήξερε τι πραγματικά συνέβη εκείνες τις λίγες στιγμές στον αέρα. Μόνο αυτός ξέρει γιατί σκοτώθηκε ο Αλέξανδρος».

Οι αντιφάσεις των μαρτυριών τροφοδοτούν τα ερωτήματα. Γιατί η πλευρά των κατηγορούμενων άφηνε σαφείς υπόνοιες ότι η σύγκρουση ήταν αποτέλεσμα εσφαλμένων χειρισμών του Μακ Κάσκερ, τη στιγμή που ο πρόεδρος της Επιτροπής της Πολεμικής Αεροπορίας, που διερεύνησε τις συνθήκες του δυστυχήματος απέκλειε ένα τέτοιο ενδεχόμενο;

«Είναι αναμφισβήτητο και από όλα τα ευρήματα προκύπτει ότι το δυστύχημα οφείλεται στην αντίθετον σύνδεση των συρματόσχοινων των πηδαλίων. Αυτό είναι πασιφανές. Δεν υπάρχει κανένα σφάλμα των πιλότων στη διάρκεια της πτήσης», είχε καταθέσει ο Μιχάλης Τσιγκρής.

Το δικαστήριο προχώρησε στην αθώωση όλων των κατηγορουμένων, αφού δημιουργήθηκε σειρά καθοριστικών αμφιβολιών για την ευθύνη και ασφαλώς τον ενδεχόμενο δόλο τους.

Πέραν των σεναρίων για τις συνθήκες του δυστυχήματος, εκδηλώθηκε από κάποιους και η (τραβηγμένη φαινομενικά) θεωρία ότι ο θάνατος του Αλέξανδρου δεν οφείλονταν καν στην πτώση του αεροπλάνου.

Αιτία το θανατηφόρο τραύμα που είχε το θύμα στην κορυφή της κεφαλής. Ο Γρηγόρης Κουρής, στενός συνεργάτης του Αλέξανδρου που είχε μιλήσει το 1999 στο «Βήμα» ,είχε σημειώσει χαρακτηριστικά ότι «το τραύμα αυτό δεν δικαιολογείται από τον τρόπο της πτώσης του αεροσκάφους στη δεξιά πλευρά».

Κάποιοι μάλιστα συγγραφείς που έχουν ασχοληθεί με τη ζωή του Αριστοτέλη Ωνάση έχουν προχωρήσει στην εκτίμηση ότι «ο Αλέξανδρος ξυλοκοπήθηκε στο νοσοκομείο της βάσης του Ελληνικού». Χωρίς βέβαια να επικαλεστούν κάποια αποδεικτικά στοιχεία.

Τις συνθήκες θανάτου του Αλέξανδρου άρχισαν να διερευνούν οικειοθελώς κάποιοι ιδιωτικοί αστυνομικοί, με στόχο βέβαια να εισπράξουν το ποσό της επικήρυξης. Ένας εξ αυτών, ο Δημήτρης Χαλκιαδάκης, σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα στις 17 Απριλίου 1975, όταν έπεσε από μια γέφυρα στο ύψος των Καμένων Βούρλων.

Λίγες ημέρες πριν είχε υποστηρίξει σε συνεντεύξεις του ότι «διέθετε σειρά στοιχείων για τον θάνατο του Αλέξανδρου». Χρόνια μετά η σύζυγος του επέμενε πως εκείνος «βρισκόταν όντως κοντά στην εξιχνίαση της υπόθεσης, ενώ τα ντοκουμέντα που διέθετε χάθηκαν από τον τόπο του δυστυχήματος», σημειώνοντας επίσης ότι το δυστύχημα δεν ήταν διόλου «τυχαίο».

Αν όντως επρόκειτο για απόπειρα δολοφονίας κατά του Αλέξανδρου, πιθανότατα δεν ήταν η πρώτη. Έναν χρόνο πριν, στις 18 Φεβρουαρίου του 1972 το οικογενειακό λίαρ τζετ του Ωνάση, συνετρίβη στη θαλάσσια περιοχή της Νίκαι��ς, με αποτέλεσμα τον θάνατο των δύο πιλότων. Ήταν οι ��δελφοί Γιώργος και Δημήτρης Κουρής, δύο κυβερνήτες της Ολυμπιακής Αεροπλοΐας, που ετύγχαναν της απολύτου εμπιστοσύνης και εκτίμησης του Αριστοτέλη Ωνάση.

Το λίαρ τζετ αναχώρησε το μεσημέρι της ίδιας ημέρας από την Αθήνα με προορισμό τη Νίκαια, όπου θα παρελάμβανε τον Αλέξανδρο για να τον μεταφέρει στο Παρίσι. Η αναχώρηση του αεροσκάφους από την Αθήνα καθυστέρησε όμως γιατί χρησιμοποιήθηκε για μια φωτογράφηση μόδας στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Όλες οι ενδείξεις οδηγούσαν στο συμπέρασμα ότι οι δολιοφθορείς είχαν ως στόχο τον Αλέξανδρο. Και απ’ ότι φαίνεται, αυτή η καθυστέρηση ήταν καθοριστική για τα σχέδια τους.

Το αεροσκάφος κατέπεσε μερικά μίλια ανοικτά των ακτών της Νίκαιας, χωρίς ως σήμερα να έχει εκδοθεί από τις γαλλικές αρχές ένα πόρισμα για τους λόγους της πτώσης του. Μερικά τμήματα της ατράκτου που ανασύρθηκαν από τη θάλασσα είχαν ορισμένες σχισμές με φορά προς τα έξω, σαν να είχε γίνει έκρηξη στο εσωτερικό του αεροπλάνου.

Το ενδεχόμενο να υπήρχε ένας ωρολογιακός εκρηκτικός μηχανισμός που είχε προγραμματισθεί να εκραγεί όταν θα είχε επιβιβασθεί ο Αλέξανδρος, φαίν��νταν ως το πιο πιθανό σενάριο, σύμφωνα με τον αδελφό των δύο άτυχων κυβερνητών – επίσης πιλότου – Γρηγόρη Κουρή.

Ο Αριστοτέλης Ωνάσης ήταν ένας άνθρωπος με μεγάλη επιρροή στην παγκόσμια οικονομία, που είχε δημιουργήσει επιστήθιους φίλους, αλλά και άσπονδους εχθρούς.

Ένας πρώην πράκτορας της CIA, ονόματι Ρόμπερτ Μέιχιου, είχε αναφέρει στο βιβλίο του σειρά στοιχείων περί της «δυσαρέσκειας» της κυβέρνησης των ΗΠΑ για τις συμφωνίες του Έλληνα μεγιστάνα με τον βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας Σαούντ για τη μεταφορά πετρελαίου με τα δικά του δεξαμενόπλοια. Καταγραφόταν επιπλέον και η ενόχληση του Λευκού Οίκου για το επίμονο φλερτ του Ωνάση, από το 1963 κιόλας (όταν ακόμα ο JFK ήταν εν ζωή), με τη μετέπειτα σύζυγό του, Τζάκι Κένεντι.

Αν κάποιος είχε σκοπό και πέτυχε να δολοφονήσει τον Αλέξανδρο για να βγάλει από τη μέση τον Αριστοτέλη, το βέβαιο είναι ότι το πέτυχε. Ο πατέρας είχε εκπεφρασμένα τεράστια αδυναμία στον γιο και δεν συνήλθε ποτέ μετά το θάνατό του.

Μόλις δύο χρόνια αργότερα, μαραζωμένος από την απώλεια και χτυπημένος από τη σπάνια μυασθένεια Gravis, άφησε την τελευταία πνοή του στο Παρίσι. Κινώντας να συναντήσει τον μοναχογιό του στον οικογενειακό τους τάφο στο Σκορπιό.

Πηγές: Το Βήμα, Καθημερινή, mixanitouxronou.gr

[pes-gr]

Τι σημαίνει το όνομα του Ιησού Χριστού – Εξηγεί ο Γιώργος Μπαμπινιώτης

Τι σημαίνει το όνομα του Ιησού Χριστού – Εξηγεί ο Γιώργος Μπαμπινιώτης

Την προέλευση του ονόματος του Ιησού Χριστού και άλλων ονομάτων που θα ακούγονται συχνά τις γιορτινές ημέρες (Εμμανουήλ/Μανόλης, Ιωάννης/Γιάννης) αναφέρει ο καθηγητής Γιώργος Μπαμπινιώτης, στέλνοντας παράλληλα τις ευχές του για καλά Χριστούγεννα. Το όνομα Χριστός σημαίνει αυτός που φέρει το χρίσμα του Σωτήρα. Η ελληνική λέξη χρησιμοποιήθηκε στην Καινή Διαθήκη για να αποδώσει την εβραϊκή λέξη…

[mykonosislandworld]

Coronavirus Pandemic - Ε. Δερμιτζάκης: Αν δεν έχουμε δεύτερο κύμα κορωνοϊού, τον Ιούλιο θα πάμε στη θάλασσα

O καθηγητής Γενετικής Ε. Δερμιτζάκης μας διαφωτίζει, γιατί άλλοι αρρωσταίνουν βαριά και άλλοι πιο ελαφριά. Κατά πόσο το γενετικό υπόβαθρο μπορεί να ευθύνεται για τη σοβαρότητα της νόσου. Πότε προβλέπει το τέλος της πανδημίας στην Ελλάδα..... Κορωνοϊός: Το γενετικό προφίλ του ασθενούς σε συνδυασμό με το γονιδιωματικό προφίλ του κορωνοϊού ευθύνονται σε ένα μεγάλο ποσοστό για τις τεράστιες διαφορές που παρατηρούνται στα κλινικά συμπτώματα από άνθρωπο σε άνθρωπο. Αυτό εκτιμά σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας, Τεχνολογίας και Καινοτομίας, καθηγητής Γενετικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Γενεύης και διευθυντής στο Κέντρο Γονιδιωματικής «Health 2030», Εμμανουήλ Δερμιτζάκης. «Αυτό δεν το λέμε τυχαία, καθώς είναι γνωστό ως φαινόμενο από τις ηπατίτιδες, το AIDS και πολλά άλλα λοιμώδη νοσήματα. Είμαι πεπεισμένος ότι το ίδιο θα δούμε και με τον COVID-19», δηλώνει ο καθηγητής και επισημαίνει ότι είναι σημαντικό να γίνουν σύντομα γενετικές μελέτες, ώστε «οι επιστήμονες να βρουν τις γενετικά ευπαθείς ομάδες, οι οποίες παρόλο που δεν έχουν υποκείμενα νοσήματα, παρουσιάζουν αρνητική εξέλιξη της νόσου». Υπάρχουν πολλοί παράγοντες διαφορετικότητας μεταξύ των ασθενών, όπως για παράδειγμα το αρχικό ιικό φορτίο που καθορίζει το χρόνο που έχει το ανοσοποιητικό μας σύστημα να αντιδράσ��ι, μέχρι να εξελιχθούν πλήρως τα συμπτώματα, αναφέρει ο κ. Δερμιτζάκης. Σχετικά με τα σενάρια της επόμενης μέρας, λέει ότι είναι δύσκολο να προβλέψει κάποιος το μέλλον, τονίζοντας όμως ότι η Ελλάδα πάει πολύ καλά.«Εφόσον υπάρξει σοβαρή μείωση κρουσμάτων και θανάτων, τότε θα συζητήσουμε για χαλάρωση των μέτρων. Από τον Μάιο πιστεύω ότι θα αρχίσουν να χαλαρώνουν τα μέτρα, αλλά σταδιακά και με μία στρατηγική προτεραιότητας». Πιστεύω ότι τον Ιούλιο θα μπορέσει ο κόσμος πιο άνετα να πάει στις θάλασσες, και ίσως και να ταξιδέψει στα νησιά. Αλλά όλα αυτά, εάν η εξέλιξη είναι αυτή που βλέπουμε τώρα, δηλώνει ο διακεκριμένος γενετιστής. Η επάρκεια των πιο γρήγορων τεστ είναι ένα μεγάλο ερώτημα, γιατί υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός παγκοσμίως και πολύ μικρή διαθεσιμότητα. Αλλά σε μία πολύ δύσκολη κατάσταση, όπου δεν έχουμε διαθεσιμότητα γρήγορων τεστ, υπάρχουν και η τεχνογνωσία και οι υποδομές στην Ελλάδα, τόσο στα διαγνωστικά όσο και στα ερευνητικά εργαστήρια, για να μπορέσουν να καλύψουν αυτή την ανάγκη, τονίζει, μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας, Τεχνολογίας και Καινοτομίας. Όσον αφορά τον τρόπο μετάδοσης, για τον οποίο συνεχώς προκύπτουν νέα δεδομένα, ο καθηγητής Γενετικής αναφέρει ότι ο τρόπος που μεταφέρεται ο ιός στον αέρα είναι κάτι υπό διερεύνηση και οι μελέτες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας είναι πρώιμες, για να οδηγήσουν σε τελικές αποφάσεις και οδηγίες προς το κοινό. Όπως επίσης και για το θέμα της ανοσίας, εξηγεί ότι είναι πολύ νωρίς να μιλήσουν οι επιστήμονες για αυτό: «Θα είναι ένα σημαντικό μέρος των ερευνών τους επόμενους μήνες, γιατί τα επίπεδα ανοσίας σε ατομικό επίπεδο, αλλά και στον πληθυσμό θα καθορίσουν τη στρατηγική αντιμετώπισης του ιού μέχρι να βρεθεί κάποιο φάρμακο ή εμβόλιο».

Η συνέντευξη που παραχώρησε ο καθηγητής Εμμανουήλ Δερμιτζάκης: Γιατί κάποιοι νοσούν ελαφριά και κάποιοι βαριά; Φαίνεται πως καθημερινά αλλάζουν τα δεδομένα και καταρρίπτονται σήμερα όλα όσα γνωρίζαμε χθες. «Βλέπουμε τεράστιες διαφορές στα κλινικά συμπτώματα, καθώς και από χώρα σε χώρα. Κατά πόσο αυτό εξηγείται από γενετικούς παράγοντες, αποτελεί ένα πολύ ανοιχτό ερώτημα», δήλωσε στο «Science» ο ιταλικής καταγωγής γενετιστής Αντρέα Γκάνα του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι, ο οποίος ηγείται μεγάλης διεθνούς πρωτοβουλίας για να συλλεχθούν, να αναλυθούν και να συγκριθούν δείγματα DNA από ασθενείς με Covid-19 ανά τον κόσμο. Τι γνωρίζετε για αυτή την προσπάθεια και πόσο θα συμβάλλει στις προσπάθειες ανεύρεσης θεραπείας μία καλύτερη κατανόηση του γενετικού προφίλ; Αυτή η ποικιλομορφία στην εξέλιξη της νόσου, αλλά και στη συμπτωματολογία είναι αναμενόμενη. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες διαφορετικότητας μεταξύ των ασθενών, όπως για παράδειγμα το αρχικό ιικό φορτίο που καθορίζει το χρόνο που έχει το ανοσοποιητικό μας σύστημα να αντιδράσει, μέχρι να εξελιχθούν πλήρως τα συμπτώματα. Ως γενετιστής όμως πιστεύω ότι ένα μεγάλο ποσοστό της ποικιλομορφίας αυτής, είναι αποτέλεσμα του γενετικού προφίλ του ασθενούς σε συνδυασμό με το γονιδιωματικό προφίλ του ίδιου του ιού. Αυτό δεν το λέμε τυχαία, καθώς είναι γνωστό ως φαινόμενο από τις ηπατίτιδες, το AIDS και πολλά άλλα λοιμώδη νοσήματα. Είμαι πεπεισμένος ότι το ίδιο θα δούμε και με τον COVID-19. Και για αυτό πιστεύω ότι πρέπει να κάνουμε γενετικές μελέτες σύντομα, ώστε να βρούμε γενετικά ευπαθείς ομάδες, οι οποίες παρόλο που δεν έχουν υποκείμενα νοσήματα, παρουσιάζουν αρνητική εξέλιξη της νόσου. Όσον αφορά την πρωτοβουλία του Αντρέα Γκάνα, είναι ακόμη σε επίπεδο προετοιμασίας, αλλά πολύ σημαντική και θα πρέπει να συντονιστεί σε ευρωπαϊκό ή και παγκόσμιο επίπεδο. Ως προς τον τρόπο μετάδοσης πάλι συνεχώς αλλάζουν τα δεδομένα. Η αερογενής μετάδοση του κορωνοϊού επιβεβαιώθηκε την Παρασκευή από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, και το θέμα συζητείται ευρέως στους αρμόδιους φορείς. Και κατ επέκτασιν και το θέμα της μάσκας. Το πως μεταφέρεται ο ιός στον αέρα είναι κάτι υπό διερεύνηση και οι μελέτες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας είναι πρώιμες για να οδηγήσουν σε τελικές αποφάσεις και οδηγίες προς το κοινό. Κανένας δεν μπορεί να είναι απόλυτος για την κατανομή του ιού στον αέρα, αλλά τα μέτρα της κοινωνικής απόστασης και γενικά της απομόνωσης, πιστεύω ότι καλύπτουν το μεγαλύτερο ποσοστό αποφυγής της μόλυνσης. Η συζήτηση για το αν πρέπει οι φαινομενικά υγιείς άνθρωποι να φοράνε μάσκα, είναι ανεξάρτητη αυτών των τελευταίων δεδομένων, και περισσότερο σχετίζεται με δύο παράγοντες: Τη διαθεσιμότητα μασκών-που είναι ένα παγκόσμιο ζήτημα- και για τον πληθυσμό,πέραν του υγειονομικού προσωπικού, και της σωστής χρήσης της μάσκας από τον πληθυσμό. Επίσης για την ανοσία έχουν διατυπωθεί πολλές απόψεις. Ποια είναι η δική σας γνώση; Είναι πολύ νωρίς να μιλήσουμε για αυτό. Αυτό θα είναι ένα σημαντικό μέρος των ερευνών τους επόμενους μήνες, γιατί τα επίπεδα ανοσίας σε ατομικό επίπεδο, αλλά και στον πληθυσμό θα καθορίσουν τη στρατηγική αντιμετώπισης του ιού μέχρι να βρεθεί κάποιο φάρμακο, ή εμβόλιο. Πως κρίνετε τη συμπεριφορά του ιού και τι προβλέπετε για τις επόμενες κινήσεις του, άμεσα αλλά και μακροπρόθεσμα ; Θα αναβληθούν λέτε για φέτος τα μπάνια του λαού; Είμαι συγκρατημένα αισιόδοξος, αλλά ακόμα υπάρχουν κίνδυνοι και δεν πρέπει να υπάρχει εφησυχασμός. Είναι δύσκολο να προβλέψει κάποιος το μέλλον, αλλά η Ελλάδα πάει πολύ καλά. Πιστεύω ότι τον Ιούλιο θα μπορέσει ο κόσμος πιο άνετα να πάει στις θάλασσες, και ίσως και να ταξιδέψει στα νησιά. Αλλά όλα αυτά εάν η εξέλιξη είναι αυτή που βλέπουμε τώρα. Φοβάμαι πάντα πιθανά «ατυχήματα», όπου ένας πυρήνας φορέων που θα έρθει από το εξωτερικό, ή θα έχει μεγάλο αριθμό ασυμπτωματικών ή θα δώσει αναζωπύρωση της ασθένειας. Όταν λέτε τον Ιούλιο μπάνια, εννοείτε ότι μέχρι τότε θα είμαστε σε καραντίνα; Εφόσον υπάρξει σοβαρή μείωση κρουσμάτων και θανάτων, τότε θα συζητήσουμε για χαλάρωση των μέτρων. Από το Μάιο πιστεύω ότι θα αρχίσουν να χαλαρώνουν τα μέτρα, αλλά σταδιακά και με μία στρατηγική προτεραιότητας. Πως βλέπετε την επόμενη μέρα και τι ρόλο θα παίξουν τα τεστ σε αυτήν, κατά τη γνώμη σας; Είναι σίγουρο ότι τα τεστ θα παίξουν πολύ σημαντικό ρόλο την επόμενη μέρα, ίσως και πιο σημαντικό απ ότι μέχρι τώρα. Διότι από τη μία πλευρά θα πρέπει να έχουμε τη δυνατότητα να ελέγχουμε καινούργιες εξάρσεις, και από την άλλη θα πρέπει να ελέγξουμε τα επίπεδα ανοσίας του πληθυσμού. Ο ρόλος των μοριακών τεστ είναι για τον εντοπισμό των κρουσμάτων, την απομόνωση τους, καθώς και των επαφών τους, αλλά και για την εκτίμηση του αριθμού των μολυσμένων ατόμων στον πληθυσμό, μέρος των οποίων θα καταλήξει στα νοσοκομεία και στις ΜΕΘ, περίπου δύο εβδομάδες αργότερα. Γεγονός που σημαίνει, ότι τα τεστ βοηθούν το σύστημα υγείας να προετοιμαστεί, και σε ενδεχόμενο δεύτερο κύμα. Εκτιμάτε ότι θα υπάρξει δεύτερο κύμα και πότε; Ελπίζω πως όχι. Αν όμως υπάρξει, το πότε αυτό θα γίνει, εξαρτάται από τις ευαισθησίες του ιού στις κλιματολογικές συνθήκες της Ελλάδας. Δηλαδή ήλιος, θερμοκρασία, και ξηρότητα: Παράγοντες που είναι για τους περισσότερους ιούς αρνητικοί και δεν ευνοούν την εξάπλωση τους. Θεωρείτε ότι θα υπάρχει επάρκεια τεστ για την επόμενη μέρα, με δεδομένο και το γεγονός ότι δεν υπήρχε τεστ για τον κορωνοϊό πριν από τρεις μήνες, και μόλις πρόσφατα δημιουργήθηκε, αλλά και την όλη συζήτηση που γίνεται για το θέμα των ελλείψεων; Η επάρκεια των πιο γρήγορων τεστ είναι ένα μεγάλο ερώτημα, γιατί υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός παγκοσμίως και πολύ μικρή διαθεσιμότητα. Αλλά σε μία πολύ δύσκολη κατάσταση όπου δεν έχουμε διαθεσιμότητα γρήγορων τεστ, υπάρχουν η τεχνογνωσία και οι υποδομές στην Ελλάδα, τόσο στα διαγνωστικά όσο και στα ερευνητικά εργαστήρια, για να μπορέσουν να καλύψουν αυτή τ��ν ανάγκη. Τι γίνεται με τις μεταλλάξεις; Υπάρχουν αυτή τη στιγμή; Στο μέλλον μπορεί να κάνουν αυτό τον ιό, ακόμα φονικότερο; Προφανώς και ο ιός έχει μεταλλάξεις, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων δεν κάνει καμία διαφορά στην εξέλιξη της ασθένειας. Τα καλά νέα είναι ότι οι μεταλλάξεις, όπου κάνουν την ασθένεια πιο ήπια, και επομένως επιτρέπουν στους φορείς να μετακινούνται, να έχουν κοινωνικές επαφές κλπ, εξαπλώνονται πιο εύκολα, και επομένως το πιο πιθανό σενάριο, είναι ότι τα πιο ήπια στελέχη του ιού θα επικρατήσουν στο μέλλον. Πιστεύετε ότι είναι καλό για τον κόσμο να ακούει πολλές διαφορετικές απόψεις από τους επιστήμονες, όταν υπάρχει αυτή η αβεβαιότητα για έναν ιό, για τον οποίο μαθαίνουμε συνεχώς κάτι καινούργιο; Οι επιστήμονες έχουν να παίξουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτή την κρίση: Να ενημερώσουν, να εξηγήσουν τις οδηγίες των αρχών, και να εκπαιδεύσουν το κοινό, σε σχέση με τον νέο αυτό ιό. Αυτό όμως που πρέπει να αποφευχθεί είναι να εκφράζονται διχογνωμίες δημόσια και με έντονο τρόπο. Οι επιστημονικές διαφωνίες πρέπει να εκφράζονται σε επιστημονικούς κύκλους και να μην αποτελούν μέσο προβολής στα ΜΜΕ. Φυσικά οι διαφωνίες αυτές είναι πάντα ευπρόσδεκτες και αποτελούν τη βάση της διαδικασίας παραγωγής γνώσης. Όμως δεν μπορούμε να εκθέτουμε τους μη ειδικούς πολίτες σε συνεντεύξεις 5-10 λεπτών στα κανάλια και να δημιουργούμε στους πολίτες σύγχυση και αμφιβολία για τα μέτρα της κυβέρνησης, τα οποία έχουν παρθεί με βάση αποδεκτά επιστημονικά συμπεράσματα. Read the full article

[solmeister13]

ειμαι η κοπελα που ηθελε τους στιχους του alex turner οποτε μπορεις βαλτους😂😂💕

Εμμανουήλ Σολιδάκης ίσως με ξέρεις σα Sol Ίσως με μάθεις σα λόγο που ακούγονται μουφα οι στίχοι που γράφειςΑυτό το βερς το λέω Alex Turner γιατί σας γαμάωΚαι ένα χρόνο τώρα δεν ακούω ραπ ακούω Arctic Monkeys

Σ' αυτά τα beats οι πουτάνες δε σπαν τη μέση τουςΣ' αυτά τα beats βγαίνουν αυχένες απ' τη θέση τουςFlow μαύρη ζώνη πέντε ντανΠως να ασχοληθώ μαζί σας ρε βλάκες αν δεν ακούγεστε καν

Πείτε στον πούστη που με δυσφημεί ότι ψάχνω μονάχα για την αφορμήΝα αφήσω τη φήμη στο πλάι και να κάνω την πένα σπαθί ώστε να θυμηθείΠως το Σιγμα Πι σημαίνει λέκτικοι ελιγμοί, εξευτελισμοίΗ επιτομή του τι επιθύμει το κορμί σου όταν τα μάτια σου μου λένε μη

Μπες στο ζουμί εδώ πεθαίνουν οι ερασιτεχνισμοίΚαι δε σε σώζουν πλέον οι κανονισμοί, αμα δεν έχεις ούτε λίγο πυγμήΠέφτεις όταν δεις πιστόλι κι όχι όταν πέσουν πυροβολισμοίΤα flows μου πιθηκισμοί, οι μπάρες κανιβαλισμοίΓιατί τρώω από το ίδιο μου το χέρι όταν γράφωΓια να νιώσω πόσο πονάει το δάγκωμαΑφού το ραπ μου το δαγκώνει μόνο όποιος το κατανοεί

Άσε αυτό το χωσίμο το δήθεν τόσο αγριωπόΚαι μην το παίζεις άντρας είσαι σαν κορίτσι αρενωπόΚι αν λέμε για flow εγώ τη γλώσσα μου τη λέω Asa AkiraΓιατί το πως το φτύνει είναι τόσο καυλωτικό

Μεταξύ μας στα όρια του σοβαρού αστείουΤο πλάνο που έχω στο μυαλό μου για το Νύχτες ΠρεμιέραςΕίναι να δίνω τις κόπιες σε σακούλα φαρμακείουΜε το δίσκο κι ένα χάπι της επόμενης μέρας

Είμαι τρία βήματα μπροστά απ' τον εαυτό μουΤόσο που όσα γράφω τα πιανω μετάΕίμαι τόσα χρόνια μπροστά που έχω πεθάνειΚαι χαιρετίσματα στέλνω από το Club 27

Πέφτει σκοτάδι κι φίλοι σου ψάχνουν κανένα μουνί για να ανοίξουν μπουκάλιαΠέφτει σκοτάδι κι φίλοι μου ψάχνουν κανένα μουνί για να ανοίξουν κεφάλιαΤο ραπ σου είναι για κλάματα, το ραπαυτόπουγράφω είναι για ρόπαλαΤου μπεηζμπολ, σιδερογροθιές και μπαλακλάβα

[tgotnblog]

«Ζάμαντας», από την παράδοση της Πεντάπολης Σερρών

Η λαϊκή παράδοση της Πεντάπολης θέλει η ημέρα της Ζωοδόχου Πηγής, πρώτη Παρασκευή μετά το Πάσχα, να γιορτάζεται κάθε χρόνο στο παρεκκλήσι της Αγίας Παρασκευής, με διήμερο πανηγύρι.Η γιορτή αρχίζει το απόγευμα της Πέμπτης με αποκορύφωμα των λαϊκών εκδηλώσεων, τον τοπικό χορό «Ζάμαντα», που χορεύεται με ζουρνάδες και νταούλια και ξέχωρη λεβεντιά από τους συγχωριανούς μας. «ΖΑΜΑΝΤΑΣ» ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΣ ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΠΟΛΗΣ ΣΕΡΡΩΝ Εισαγωγή Πεντάπολη (Σαρμουσακλή) Σερρών είναι το κεφαλοχώρι των πέντε Νταρνακοχωρίων: του Νέου Σουλίου (Σουμπάσκιοϊ), του Αγίου Πνεύματος (Βεζνίκου), του Χρυσού (Τοπόλιανη) και του Εμμανουήλ Παπά (Ντο-βίστα). Βρίσκεται ΝΑ της πόλης των Σερρών και απέχει από αυτή 13 χιλιόμετρα. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της περιοχής αυτής είναι η κοινή ντόπια καταγωγή των κατοίκων και η ομιλούμενη γλώσσα που χαρακτηρίζεται για τις ιδιομορφίες της, στο τυπικό, στην προφορά και στον τονισμό. Η ιστορία της είναι συνυφασμένη με την ιστορία γενικότερα της Μακεδονίας και γνώρισε τους ίδιους κατακτητές που απείλησαν την πολύπαθη ευρύτερη αυτή περιοχή. Η λαϊκή παράδοση της Πεντάπολης θέλει η ημέρα της Ζωοδόχου Πηγής, πρώτη Παρασκευή μετά το Πάσχα, να γιορτάζεται κάθε χρόνο στο παρεκκλήσι της Αγίας Παρασκευής, με διήμερο πανηγύρι. Η γιορτή αρχίζει το απόγευμα της Πέμπτης με αποκορύφωμα των λαϊκών εκδηλώσεων, τον τοπικό χορό «Ζάμαντα», που χορεύ��ται με ζουρνάδες και νταούλια και ξέχωρη λεβεντιά από τους συγχωριανούς μας. Το τελετουργικό της γιορτής και του εθίμου σας το περιγράφω όπως ακριβώς ακολουθείται εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Η γιορτή της Ζωοδόχου Πηγής Το πρωί της ημέρας αυτής, αφού ψαλεί ο όρθρος στον κεντρικό Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου, ακολουθεί η τέλεση της Θείας Λειτουργίας στο παρεκκλήσι της Αγίας Παρασκευής. Εκεί είναι και ο ειδικά διαμορφωμένος χώρος της λαϊκής πανήγυρης, η οποία αρχίζει από το απόγευμα της παραμονής (Πέμπτη) και τελειώνει αργά το βράδυ της ημέρας της Ζωοδόχου Πηγής (Παρασκευή). Μόλις τελειώσει η θεία Λειτουργία, νέοι του χωριού παραλαμβάνουν τις ιερές εικόνες από τον πολιούχο Άγιο Αθανάσιο, τα δύο παρεκκλήσια, την Αγία Παρασκευή και Αγία Βαρβάρα, καθώς και από τα τρία εξωκκλήσια, του Προφήτη Ηλία, του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Νικολάου. Αφού τις στολίσουν με κεντητά πολύχρωμα υφάσματα, «καρέδες» και λουλούδια των αγρών, τις επωμίζονται και σχηματίζουν θρησκευτική πομπή Της πομπής προηγούνται η φιλαρμονική του χωριού (τα νεότερα χρόνια), θρησκευτικά λάβαρα και εκκλησιαστικά εξαπτέρυγα. ακολουθούν οι νέοι με τις ιερές εικόνες στολισμένες στους ώμους των, οι ιερείς με τους ψάλτες και τις εκκλησιαστικές επιτροπές της εκκλησίας, των παρεκκλησίων και των εξωκκλησιών. Αμέσως μετά, ακολουθούν όλοι οι κάτοικοι του χωριού με αναμμένες λαμπάδες Η πομπή συνοδευόμενη από κωδωνοκρουσίες των εκκλησιών κατευθύνεται στο παρεκκλήσι της Αγίας Βαρβάρας στο οποίο, αφού φτάσει, ο ιερέας «διαβάζει Αγιασμό» και οι νέοι περιφέρουν τις άγιες εικόνες τρεις φορές γύρω από την εκκλησία. Έξω δε από τις πόρτες των σπιτιών, από τα οποία διέρχεται η θρησκευτική πομπή, καίγονται θυμίαμα και κεριά. Στη συνέχεια οι νέοι με τις εικόνες και μαζί τους ο ιερέας ανεβασμένος σ' ένα περήφανο και δυνατό άλογο, το οποίο είναι στολισμένο, φορώντας το επιτραχήλιο και κρατώντας με το δεξί του χέρι μια εικόνα κατευθύνεται με ακολουθία πιστών προς το εξωκκλήσι του Προφήτη Ηλία. Από εκεί κατευθύνονται στον Άγιο Γεώργιο και μετά στον Άγιο Νικόλαο. Σε κάθε εκκλησία γίνεται θρησκευτική τελετή και περιφέρονται τρεις φορές οι εικόνες. Από τον Άγιο Νικόλαο, η πομπή κατευθύνεται και περιοδεύει στην αγροτική περιοχή του χωριού. Σε ορισμένα μεγάλα σταυροδρόμια με προσανατολισμό τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, όπως στη «Ζαγγαριάνη», στα «Τόπια», στο «Ντίκιλτάς(ι)», στον «Περιστεριό», καθώς και σε όλα τα παρεκκλήσια και εξωκλήσια, ο ιερέας δέεται προς τον Επουράνιο Κύριο «υπέρ προστασίας της κωμοπόλεως ταύτης και των κατοικούντων εν αυτής» και για καλή σοδειά της γεωργικής παραγωγής. Κατά τις δεήσεις αυτές, ο ιερέας τοποθετεί, θάβοντας μέσα στη γη, ή στον κορμό κάποιου εύρωστου δέντρου «προσφορά» (αγιασμένο αντίδωρο) από τη Θεία Λειτουργία ή όπως λέγεται «Ύψωμα». Αφού γίνει κατά τον τρόπο αυτό η περιφορά, στους αγρούς του χωριού και μόλις φτάσει η πομπή στην τοποθεσία «Περιστεριός», κατευθύνεται στην Αγία Παρασκευή. Εκεί την υποδέχονται συγ��εντρωμένοι οι κάτοικοι με κωδωνοκρουσίες (και πυροβολισμούς στον αέρα παλαιότερα). Μετά την περιφορά των εικόνων γύρω από την εκκλησία σχηματίζεται μεγάλη πομπή, όπως προαναφέρθηκε, η οποία κατευθύνεται στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου. Εκεί, αφού περιφερθούν και πάλι οι εικόνες, τοποθετούνται από τους νέους στις θέσεις τους και τελείται Ακολουθία. Ο ιδιαίτερος παραδοσιακός χορός του «Ζάμαντα» Αφού τελειώσει η περιφορά των εικόνων όλοι συγκεντρώνονται στην πλατεία της Αστυνομίας. Ο χώρος αυτός τα πολύ παλιά χρόνια αποτελούσε το κέντρο (ακρόπολη) των γύρω οικισμών και εδώ βρισκόταν η κατοικία του άρχοντα της περιοχής [Μπεϊλίκ(ι)]. Στην πλατεία αυτή ακολουθεί λαϊκό πανηγύρι που ανοίγει με το χορό του «Ζάμαντα» κατά τη διάρκεια του οποίου χορεύουν όλοι γέροι και νέοι και τελειώνει όταν κάποιος, συνήθως από τους προύχοντες φωνάζει: Αϊντε κάηκαν τ' αρνούδια (αρνιά). Αυτό σημαίνει ότι όλοι οι κάτοικοι με τους φιλοξενούμενους πρέπει να πάνε για φαγητό και το απόγευμα να συνεχίσουν το γιορτασμό. Για τις ρίζες του εθίμου αυτού και ιδιαίτερα του χορού «Ζάμαντα» υπάρχουν δύο αναφορές. Στην πρώτη η φαντασία των απλοϊκών κατοίκων της περιοχής έπλασε ένα μύθο. Δημιούργησε ένα φανταστικό αχόρταγο τέρας - δράκο τη «Λάμια». Αυτή φύλαγε το «τρανό σουλνιάρ(ι)» δηλαδή μια πηγή νερού με βρύσες, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να φοβούνται να πάρουν νερό και να είναι έτσι καταδικασμένοι σε λειψυδρία. Έρχεται λοιπόν ο γενναίος ήρωας - το δυνατό παλικάρι - ο «Ζάμαντας» και σκοτώνει το θεριό «Λάμια» και το πολύτιμο νερό πλημμυρίζει με ζωή τη γύρω περιοχή. Η άλλη αναφορά φαίνεται πιο πραγματική. Έχει τις ρίζες της στην περίοδο παρακμής του Βυζαντίου και της κυριαρχίας των Οθωμανών. Όταν οι κάτοικοι του χωριού γιόρταζαν χορεύοντας και πανηγυρίζοντας μετά την Ανάσταση τον ερχομό της άνοιξης έτσι όπως συνήθιζαν να κάνουν πολλά χρόνια οι αλλόθρησκοι κατακτητές με διάφορα προσχήματα προκαλούσαν τους χριστιανούς δημιουργώντας πολλές φορές σοβαρά επεισόδια. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να σταματούν οι θρησκευτικές και λαϊκές εκδηλώσεις «Χαλνούση του παναήρ(ι)» η προσμονή των οποίων και η προετοιμασία για αυτές ήταν ιδιαίτερα σημαντικές για τη ζωή ολόκληρου του χωριού. Κατά τη διάρκεια λοιπόν ενός τέτοιου μεγάλου πανηγυριού όλος ο κόσμος ήταν πιασμένος στο χορό «τρία κάτια χουρός γένουνταν» δηλαδή χόρευε τόσος κόσμος ώστε να έχουν σχηματιστεί τρεις ομόκεντρες κυκλικές σειρές με την ελπίδα πως αυτή τη φορά το πανηγύρι τους θα ολοκληρώνονταν έτσι όπως το ήθελαν. Ξαφνικά όμως αντιλαμβάνονται να ανηφορίζει και να πλησιάζει το βάρβαρο μπουλούκι των άπιστων Οθωμανών. Εξαγριωμένοι αυτοί χτυπώντας και βρίζοντας τους κατοίκους ήθελαν και πάλι να τους «χαλάσουν» τη γιορτή. Ήταν γνωστή αυτή η τακτική ορισμένων βαθμοφόρων Οθωμανών προς τους Χριστιανούς διαφόρων περιοχών με σκοπό να τους εξαναγκάσουν σε εξισλαμισμό ή να επωφεληθούν από αρπαγές φόρων και περιουσιών. Να όμως που ένας λεβέντης δεν ανέχτηκε τις αφόρητες προκλήσεις και τραμπουκισμούς των απίστων και ξεπετάχτηκε μέσα από το πλήθος που ήταν συγκεντρωμένο - ένα δυνατό και ψυχωμένο παλικάρι. Ήταν γιος μιας χήρας μάνας και προτάχθηκε για να αναμετρηθεί στην προκλητική πρόσκληση του Οθωμανού αρχινταή που δρούσε στην περιοχή. Αυτός ο βάρβαρος Οθωμανός ήταν γνωστός, ή τον αποκαλούσαν με το όνομα «Ζάμαντα» (πιθανόν η ονομασία αυτή να προήλθε από τις οθωμανικές λέξεις Zantarma = χωροφύλακας και Zantarmalik = το επάγγελμα του χωροφύλακα - νταηλίκι - τραμπουκισμός). Άρχισαν τότε να χτυπιούνται κάτω από τα τρομαγμένα και ανήσυχα βλέμματα όλων και τις σπαρακτικές παρακλήσεις της μάνας. Ο αγώνας όμως ήταν άνισος για το νέο γιατί με δόλιο τρόπο (κρατούσε ο Ζάντας δεντρί ξεριζωμένο, λέει ο στίχος του τραγουδιού) κατάφερε να τον χτυπήσει θανάσιμα. Το τι επακολούθησε τότε μπορούμε να το φανταστούμε. Στην αρχή πανικός και ξεφωνητά του πλήθους, καθώς έβλεπαν το παλικάρι που ξεψυχούσε πλημμυρισμένο στα αίματα στη σπαρακτική αγκαλιά της μάνας του. Οι βάρβαροι αναστατωμένοι από την ανέλπιστη αυτή τη φορά εξέλιξη της επιδρομής τους αποχωρούσαν βιαστικά φοβούμενοι κάποιο επεισόδιο αντεκδίκησης. Το σοβαρότατο και δυσάρεστο αυτό γεγονός μαθεύτηκε σε όλη την περιφέρεια και πιθανόν να αποτέλεσε αιτία για εντονότατες διαμαρτυρίες προς το Σουλτάνο της Υψηλής Πύλης. Για να αποφύγουν οι κατακτητές αντιδράσεις και επεισόδια παρεχώρηοαν προς τους κατοίκους ιδιαίτερα προνόμια ελευθερίας, ιδιοκτησιών, φόρων κ.λπ. Από τότε αρχίζει για τον τόπο μια καλύτερη ζωή. (Η περιοχή σε απογραφές του 13ου - 14ου αιώνα έχει σημαντικό οικονομικό ενδιαφέρον και ειδικό ιδιοκτησιακό καθεστώς, έναντι της Οθωμανικής αυτοκρατορίας). Σε ανάμνηση της θυσίας του νέου και ως ελάχιστο φόρο τιμής οι άνθρωποι του χωριού μετέβαλαν τα συναισθήματα τους σε λόγο (τραγούδι), κίνηση και μελωδία προϊόντα της λαϊκής, δημιουργίας. Έτσι η λαϊκή μούσα θέλοντας να υμνήσει το γενναίο παλικάρι δημιουργεί στίχους και τραγουδά το «Ζάμαντα». «ΟΥ ΖΑΜΑΝΤΑΣ» Του παναήρι γένιτ1 μιγάλου παναήρι. Αράδα2 κάντιν3 άρχουντοις αράδα κι παπάδοις. Αράδα κι φτουχουλουγιά σ'τουν ήλιου, στουν προυσήλιου4. Σ ν' αράδα τ' αρχουντόπουλα μι χέρια σταυρουμένα. Διψούν οι μάνες για νιρό κι τα πιδιά για γάλα. Όλνοι του Θιό παρακαλούν τουν Κύριου δοξάζουν. Κύριη μην έρθη ου Ζάμαντας χαλνά του παναήρι. Κι λόγου δεν επλήρουσι κι συντυχιά δεν τούχει. Κι ου Ζάμαντας απώφτασι5 σαν φίδι πυρουμένου. Κρατεί δεντρί στου χέρι του δεντρί ξηριζουμένου. Βάζει τηλάλ(ι)6 κι φώναξι στη μέσ(η) στου παναήρι. Ποιος είνι άξιους κι άγουρους7 ποιος είνι παλικάρι. Να βγη για να παλαίψουμι στη μέσ(η) στου παναήρι. Κανείς δεν πιλουγήθηκι8 απόλ(ου) του παναήρι. Μον'τσ χήρας γιος πλουγήθηκε τσ χήρας του παλικάρι. Ιβγήκι κι πινευτικι9 μέσα στου παναήρι. Ιγώ μι άξιους κι άγουρους ιγώ μι παλικάρι. Να βγω για να παλαίψουμι στη μέσ(η) στου παναήρι. Κάτσι πιδίμ'μη πιάνηση μη Ζάμαντα μη βγαίνεις. Ιψές10 κι σι ουνειρεύτικα (α)' χαμνό11 (ο)'νειρου σι είδα. Είδα τουν ουρανό θουλό κι τ άστρα ματουμένα12. Μη του θηρίου πιάστηκι μη του θηρίο παλεύει. Απ' τα μαλλιά τουν άρπαξι στα μάρμαρα τουν κρούει13. Γιμίζου τόπους γ' αίματα τα μάρμαρα κουμάτια. Κι μάνα του, του�� έκλιγι κι μάνα του, τουν λέει. Δεν σ'ίλιγα νι γω, νι γιε μ' νι γιέμ'νι παΠικάρι μ'. Μι Ζάμαντα μη πιάνιση σ'του παναήρ(ι) μη βγαίνεις Γιατί πιδίμ' δεν μί άκουσες του ονείρου που σ' είδα. Έχασες τώρα τα νιάτα σου και την παλικαριά σου. 1 Γίνεται 2 Στη σειρά 3 Κάθονται 4 Απέναντι στον ήλιο 5 Που έφτασε 6 Κήρυκα - τελάλη 7 Ανδρείος 8 Αποκρίθηκε 9 Αυτοπροβλήθηκε - επαινεύτηκε 10 Χτες 11 Κακό 12 Γεμάτα αίματα 13 Χτυπά Η λαϊκή ψυχή και ο αυθορμητισμός των ανθρώπων συνθέτει ένα ιδιαίτερο ρυθμό και κινητικό μοτίβο που συνοδεύουν το «Ζάμαντα». Οι πρωτοστατούντες στο χορό είναι όλοι με τις τοπικές γιορτινές φορεσιές τους. Οι άντρες μπροστάρηδες πάντα στο χορό του «Ζάμαντα» με το λευκό γαρίφαλο στο πέτο πριν σύρουν το χορό βγάζουν με περηφάνια το προικάτο μαντήλι της μάνας και το ανεμίζουν. Οι γυναίκες φορούν και αυτές την επίσημη φορεσιά τους. Το μεταξωτό φουστάνι με την κεντητή ποδιά. Στο κεφάλι φορούν μαντηλοδέσι μεταξωτό και στο δεξί αυτί στερεώνουν τη «Φαντακιά» (μερικά ανθισμένα αγριολούλουδα τα οποία φρόντιζαν από νωρίς το πρωί να τα έχουν επιλέξει και ετοιμάσει). Στη μέση τους έχουν πιασμένο στη ζώνη μεταξωτό μαντήλι και στο στήθος κρεμασμένες χρυσές αλυσίδες σε διπλές και τριπλές σειρές με τις χρυσές ντούμπλες και τα φλουριά (ένδειξη κοινωνικής και οικονομικής καταγωγής). Τα χρώματα που κυριαρχούν στις φορεσιές το βαθύ μπλε, το βυσσινί, το πράσινο, το μοβ, το μπορντό, το βιολετί, όλα σε επιβλητικές σκούρες αποχρώσεις και μεταξωτή ύφανση. Τα όργανα, οι ζουρνάδες και το νταούλι ορίζουν με χαρακτηριστικούς ήχους το ξεκίνημα και ο ζάμαντας αρχίζει. Ο ρυθμός του αργός, βαρύς, λεβέντικος, περήφανος, καρτερικός. Ο νταουλτζής, πάντα κοντά και μπροστά από τον πρώτο χορευτή σε μια περίεργη μυσταγωγική κινητική και ρυθμική επικοινωνία. Λίγο πιο πίσω πάντα οι ζουρνάδες, παίζοντας την αργή μελωδία του ζάμαντα, συντελούν στη δημιουργία μιας εκστατικής ατμόσφαιρας. Τα βλέμματα και π προσοχή όλων στραμμένα στον ιδιαίτερο αυτό χορό. Τον χορεύουν μόνο άντρες. Πρώτοι ξεκινούν το χορό οι γεροντότεροι, οι πιο αξιοσεβούμενοι και μερακλήδες κάτοικοι του χωριού και ακολουθούν οι νεότεροι. Αφού χορέψουν οι άντρες που μπορούν τον αργό ζάμαντα, το νταούλι και οι ζουρνάδες δίνουν χωρίς διακοπή πιο γρήγορο ρυθμό και η ατμόσφαιρα αλλάζει. Τον πρώτο λόγο παίρνουν τώρα οι γυναίκες. Πρώτες πιάνουν με περηφάνια και καμάρι οι αρχόντισσες και ακολουθούν οι νεότερες. Είναι τιμή για κάθε κοπέλα να χορέψει μπροστέλα στο χορό στην πλατεία την ημέρα αυτή του «Ζάμαντα». Πιστεύουν ότι η χρονιά θα είναι τυχερή για αυτές. Οι χορευτικές φιγούρες και κινήσεις του χορού του «Ζάμαντα» είναι και αυτές πολύ ιδιαίτερες. Μόνο ο πρώτος χορευτής σέρνει το χορό πιασμένος με το μαντήλι από το δεύτερο στη σειρά. Ο δεύτερος συνήθως είναι πιο νεότερος ή δυνατότερος για να τον υποβαστάζει με το μαντήλι κατά την εκτέλεση των κινήσεων. Πολλές φορές ο γιος κρατούσε τον πατέρα. Οι υπόλοιποι συνοδεύουν μιμούμενοι κάποιες κινήσεις του πρώτου. Κάθε πρωτοχορευτής έχει τη δική του χαρακτηριστική χορευτική φόρμα. Αυτοσχεδιάζει και καθιερώνει ένα ιδιαίτερο προσωπικό κινητικό μοτίβο το οποίο ακολουθούν και όσοι απόγονοί του αγαπούν το χορό. Οι κινήσεις του σώματος είναι δυναμικές και ελεύθερες αλλά συγκρατημένες. Χαρακτηριστικά τα βαθιά καθίσματα με λυγισμένα γόνατα και η αναδίπλωση των ποδιών σε ψηλό ή χαμηλό επίπεδο. Οι κινήσεις των ποδιών εμπρός αριστερά και δεξιά με πάτημα του εμπρός πέλματος πάντοτε αργά και σταθερά. Το δεξί χέρι πότε τεντωμένο και πότε λυγισμένο στον αγκώνα με την παλάμη ανοιχτή και τα δάχτυλα ενωμένα σε χαιρετισμό. Με ελεύθερες αργές κινήσεις αριστερά, δεξιά και εμπρός λες και παίρνει την εντολή της κίνησης από τον ήχο της λεπτής νταουλόβεργας, ενώ το «τοκμάκι» ο κόπανος του νταουλιού κινεί τα πόδια. Ο αυτοσχεδιασμός είναι το κυρίαρχο στοιχείο των πρώτων χορευτών σε συνδυασμό πάντα με τους οργανοπαίχτες. Λίγοι υπήρξαν οι οργανοπαίχτες που είχαν την ικανότητα να συνεκτελούν το «Ζάμαντα» μαζί με τους πρώτους χορευτές και τους ίδιους καλούσαν ��άθε χρόνο για το πανηγύρι. Έχουν αναφερθεί τα ονόματα ως καλύτερων οργανοπαιχτών των οικογενειών Γόρα και Χίντζιου. Άλλοι τόσοι λίγοι ήταν και αυτοί που μπορούσαν να σύρουν το χορό του ζάμαντα πρώτοι. Έχουν αφήσει εποχή ως άριστοι χορευτές του «Ζάμαντα» και μνημονεύονται μέχρι και σήμερα οι παππούδες Λασπάς Χρηστάκος, Χατζής Δημήτριος ή Κουτσοφώτας, Τσικαμπάκας Απόστολος, Μπουζούκας Κωνσταντίνος, Τσίλικος Θεοχάρης Μπαδέκας (Μπαμπάτσης) Γεώργιος. Ένα άλλο ιδιαίτερο στοιχείο του χορού «Ζάμαντα» σχετικό με το ρυθμό και τη μελωδία του στίχου του τραγουδιού που προκύπτει από την έρευνα και έχει καταγραφεί είναι το εξής: Ενώ χορεύονταν και χορεύεται μόνο από άντρες όπως έχει περιγραφεί παραπάνω, οι γυναίκες το τραγουδούσαν τα παλαιότερα χρόνια καθιστά, σε συγκεντρώσεις σχόλης με ρυθμό αργού συρτού. Τα τελευταία χρόνια δυστυχώς ο χορός του ζάμαντα για λόγους πρακτικούς απλοποιήθηκε χωρίς προηγούμενη μελέτη της βαθύτερης υπόστασης του και έχασε την ψυχή του. Αλλοιώθηκαν σχεδόν όλα τα δομικά του στοιχεία. Σε πολλούς Πενταπολίτες δε θυμίζει τίποτα από το «Ζάμαντα» που ακούγαμε και βλέπαμε να χορεύουν οι παππούδες μας. Σκοπός της ανακοίνωσης της εργασίας μου αυτής είναι να καταγραφεί ο ιδιαίτερος αυτός χορός του «Ζάμαντα» με τα πραγματικά δομικά του στοιχεία. Αυτά που προκύπτουν ύστερα από πολύχρονη μελέτη και έρευνα, συμμετοχική παρατήρηση και διηγήσεις - καταθέσεις μνήμης στην περιοχή από την οποία και κατάγομαι. Αποτελούν δε προϊόντα της λαϊκής δημιουργίας των κατοίκων της Πεντάπολης και εκφράσεις που αντικαθρεφτίζουν την ελληνική ψυχή τους σ' αυτή τη συγκεκριμένη εκδήλωση. Απόστολος Στ. Μελισσάς Πολιτιστικός Σύλλογος Πεντάπολης   http://dlvr.it/QPL2HR

[paraxeniaris]

Δώρα Ζέμπερη: Τι σημαίνει το τατουάζ του δολοφόνου της 32χρονης

Τι συμβολίζει το τατουάζ στο λαιμό του δολοφόνου της Δώρας Ζέμπερη; Ο άνθρωπος που ομολόγησε ότι σκότωσε την άτυχη Δώρα Ζέμπερη, είναι ο Εμμανουήλ ΕΣΣΑΤΖΑΝΙΑΝ-ΣΟΡΟΠΙΔΗΣ, ο οποίος γεννήθηκε στις 3-1-1959 στη Νέα Ιωνία. Η σύζυγος του Εσσατζανιάν-Σοροπίδη Εμμανουήλ, μιλώντας στο STAR κάνει λόγο για έναν βίαιο και αδιάφορο άνθρωπο, ο οποίος δεν δίσταζε να κάνει […]

Το άρθρο Δώρα Ζέμπερη: Τι σημαίνει το τατουάζ του δολοφόνου της 32χρονης δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα Φήμες | www.fimes.gr.

from Φήμες via περισσότερα στο fimes.gr

[frapedoypoli]

Ως γνωστόν το τραπέζι που βρίσκεται στο κέντρο του ναού συμβολίζει την Αγία Τράπεζα. Για τον λόγο αυτό στο τραπέζι επάνω βρίσκεται και το ευαγγέλιο και πάνω σ” αυτό τοποθετεί ο ιερέας τα δακτυλίδια των νεονύμφων, καθώς και τα στέφανα. Ο κύκλος γύρω από το τραπέζι συμβολίζει την αιωνιότητα του γάμου και την πρόσκληση των μελλονύμφων να εισέλθουν δια του μυστηρίου του γάμου τους στην ουράνια βασιλεία του Θεού, δηλ. στον Παράδεισο. Κατά την τέλεση της ιερολογίας του γάμου, μετά την ευλογία και την προσφορά του κοινού ποτηρίου γίνεται ο χορός του Ησαΐα. Παρόμοιος χορός απαντάται στη λειτουργική μας Παράδοση και κατά τις χειροτονίες και των τριών βαθμών της ιεροσύνης, δηλ. του διακόνου, πρεσβυτέρου και επισκόπου. 

Κατά την ακολουθία του γάμου και κατά τον χορό του Ησαΐα, προηγείται ο ιερέας βαστώντας στα χέρια του το Ευαγγέλιο και δηλώνοντας δι�� του συμβόλου αυτού την πορεία που καλούνται να διανύσουν οι νεόνυμφοι, που είναι πορεία με γνώμονα και φαροδείκτη τον Χριστό μας. Ο κυκλικός χορός αποτελεί έκφραση χαράς και ευφροσύνης των νεονύμφων και όλης της χριστιανικής κοινότητας. Για τον λόγο αυτό σ” αυτή τη χαρά απαραιτήτως, συμμετέχει ενεργά και μάλιστα σε πρώτη θέση ο ιερέας, για να δείξει τον τρόπο της πραγματικής πανηγυρικής ατμόσφαιρας του μυστηρίου του γάμου μέσα στην Εκκλησία. Κατά τον π. Κων/νο Καλλίνικο ο χορός αποτελεί «ζωηράν έκφρασιν πνευματικής αγαλλιάσεως επί τη άνωθεν εκχυθείση θ. δωρεά» . Ένας άλλος συμβολισμός των τριών κύκλων στο γάμο γύρω από το τραπέζι είναι η πορεία προς την αιωνιότητα και προς την ατελεύτητη χαρά της βασιλείας του Θεού. Ο Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης αναφέρει σχετικά: «Και ευθύς λαμβάνων (ο ιερεύς) αυτούς (τους νεονύμφους) εκ των χειρών, ως προς το θυσιαστήριον άγει και χορείαν ποιούμενος, άδει μετά των ψαλλόντων εν Χριστώ ευφραινόμενος το «Άγιοι Μάρτυρες», ως επί χειροτονία και το «Δόξα σοι» φησί «Χριστέ ο Θεός, αποστόλων καύχημα». 

Κοινωνοί γαρ Χριστού και των αγίων αυτού οι ευσεβώς και σωφρόνως ζήσαντες και ότι ου σαρκί μόνον, αλλά ψυχή μάλλον χρη συνάπτεσθαι δια τε της ορθής ημών πίστεως και των της ευσεβείιας θεοφιλών έργων, ίνα και αληθής η συζυγία και γάμος αμίαντος και κοινωνοί ώσι Χριστού και των αγίων αυτού» (Διάλογος, κεφ. 282). Για το χορό του Ησαΐα στο γάμο αναφέρει πολύ χαρακτηριστικά ο π. Κων/νος Καλλίνικος: «Η στιγμή αυτή είναι επισημότατη. 

Διότι ου μόνον διαλαλεί με τον παραστατικώτερον τρόπον την πνευματικήν και ουράνιον επιθυμίαν επί τη τελούμενη μυστική συμμίξει των ψυχών και τον σκοπόν του χριστιανικού γάμου, ερχομένου εκάστοτε όπως δια της μορφώσεως νέων αδελφών του Χριστού, συνεχίση επί γης το απολυτρωτικόν μυστήριον του Εμμανουήλ, ου μόνον διδάσκει ότι υπάρχει και εν αυτώ έτι τω γάμω, χριστιανικώς λαμβανομένω, παρθενία και εγκράτεια, καίτοι υπό άλλην έννοιαν, η δε χριστιανική παστός έχει διαγεγραμμένον σκοπόν, αλλά και επιθέτει την νομικήν σφραγίδα επί του συνοικεσίου αμετάθετον και απαράγραπτον. 

Αληθώς• εάν πάντα τα προηγηθέντα λάβωσι χώραν, χωρίς ακόμη να κυκλωθή τό δισκέλιον (=τραπέζι) τρίς, το νομικώς έγκυρον του γάμου δύναται να προσβληθή. Αλλ” αφ” ης εψάλη το «Ησαΐα», η ένωσις κατησφαλίσθη απόρθητος». Επίσης ο χορός του Ησαΐα είναι ένας ύμνος προς την Παναγία, η οποία αξιώθηκε για την ταπεινοσύνη της και την αρετή της να συλλάβει με τρόπο θαυματουργικό και να γεννήσει τον Ιησού Χριστό, το Θεάνθρωπο και Σωτήρα μας. Η Θεοτόκος, κατά την ορθόδοξη διδασκαλία, είναι των «βροτών η σωτηρία» (δ´ τροπ. η´ ωδής Ακαθ. ύμνου), η «τον αχώρητον Θεόν εν γαστρί χωρήσασα» (θ´ ωδή Μ. Τρίτης), το «δοχείον του αστέκτου» και το «χωρίον του απείρου Πλαστουργού» (θ καταβ. Πεντηκοστής), «η μόνη άμωμος εν γυναιξί» (γ´ τροπ. θ´ ωδής Ακαθ. ύμνου), η «γέφυρα» η «μετάγουσα τους εκ γής προς ουρανόν» (γ´ οίκος Ακαθ. ύμνου), «του πεσόντος Αδάμ η ανάκλησις», «των δακρύων της Εὔας η λύτρωσις» (α´ οίκος Ακαθ. ύμνου), είναι αυτή από την οποία σαρκώθηκε, «εξ ής Θεός εσαρκώθη» (κάθισμα Θεοτοκίο του Όρθρου πλαγ. Δ´ ήχου), ο Λόγος του Θεού και πάμπολλα άλλα.

Η σεμνή κόρη της Ναζαρέτ, αυτή «η δούλη Κυρίου», ήταν η ενσάρκωση της απόλυτης υπακοής στο Θεό· ήταν η ταπεινή και αθόρυβη εργάτρια των εντολών του Θεού· απέπνεε το άρωμα της ανεπιτήδευτης και πραγματικής ευλάβειας· ήταν ολοκληρωτικά αφοσιωμένη στο Θεό· ήταν κατά κυριολεξία «κεχαριτωμένη», την είχε δηλαδή επισκιάσει πέρα για πέρα η χάρη του Θεού. 

Γι᾿ αυτό και κρίθηκε άξια της ύψιστης τιμής να κυοφορήσει το Σωτήρα του κόσμου, να γίνει βοηθός του Θεού στο έργο της αποκατάστασης και της δικαίωσης του ανθρώπου, να γίνει «η πύλη της σωτηρίας» (ιθ´ οίκος Ακαθ. ύμνου) για το ανθρώπινο γένος. Γι᾿ αυτό τη μακαρίζουν «πάσαι αι γενεαί». Υπόδειγμα προς μίμηση, λοιπόν, άριστο η Παναγία. Υπογραμμός και οδοδείκτης για την πορεία των νεονύμφων. Αν γνήσια είναι η προσπάθειά τους προς την κατεύθυνση αυτή, προς το δρόμο που μας υπέδειξε εκείνη, τότε πλούσια θα είναι η αμοιβή και η «ανταπόδοση» του Θεού, τότε ευλογημένη θα είναι η συμβίωσή τους και ολοκληρωμένη η οικογενειακή τους χαρά και ευτυχία. Γι᾿ αυτό κάθε δοξολογία προς τον Υιό της Παρθένου είναι ταυτόχρονα μακαρισμός προς την Παναγία Μητέρα. Η μνεία του Προφήτη Ησαΐα στο τροπάριο έχει φυσικά το λόγο της. Ο Ησαΐας προφήτευσε αρκετούς αιώνες πρό Χριστού τη σάρκωση του Υιού και Λόγου του Θεού με τα εξής λόγια· «Ιδού η Παρθένος εν γαστρί έξει· και τέξεται υιόν, και καλέσουσι το όνομα αυτού Εμμανουήλ» (7,14). Το όνομα Εμμανουήλ είναι εβραϊκό και σημαίνει «μεθ᾿ ημών ο Θεός». Η λέξη Ανατολή στους Εβραίους είχε και θρησκευτικό χαρακτήρα· «Ιδού ανήρ, Ανατολή όνομα αυτώ», λέγει ο προφήτης Ζαχαρίας (6,12). Ανατολή, λοιπόν, είναι ο ίδιος ο Θεός, «η άναρχος Θεότης» κατά τον Ισίδωρο τον Πηλουσιώτη. 

«Επεσκέψατο ημάς ανατολή εξ ύψους» λέει ο ευαγγελιστής Λουκάς (α´ 78) και εννοεί το Χριστό που κατέβηκε από τον ουρανό με τη θεία του ενανθρώπηση. Στην υμνογραφία των Χριστουγέννων ῾ο Χριστός αποκαλείται «Ήλιος της Δικαιοσύνης», «εξ ύψους ανατολή» και «ανατολή ανατολών» (βλ. απολυτ. και εξαποστειλ. της εορτής). Τί μπορεί να σημαίνει όμως το τροπάριο αυτό για τους νεονύμφους; Οπωσδήποτε πέρα από το χαρμόσυνο τόνο του που διαχέεται και αντανακλάται στα πρόσωπα των νεονύμφων που αξιώθηκαν κι αυτοί να «χορέψουν το χορό του Ησαΐα», κατά τη λαϊκή έκφραση, και πέρα από την ενδόμυχη προσμονή να χαρούν κι αυτοί τη χαρά της τεκνογονίας, το σπουδαιότερο μήνυμα του τροπαρίου προς τους νεονύμφους, είναι άλλο. Με το «Ησαΐα χόρευε…» η Ακολουθία του στεφανώματος φτάνει στο αποκορύφωμά της. Η στιγμή αυτή είναι επίσημη. Μετά το «χορό του Ησαΐα» είναι αδύνατο πια να προσβληθεί νομικά το έγκυρο του γάμου και κατασφαλίζεται μια για πάντα και αμετάθετα η ένωση, ο δεσμός των νεονύμφων. Ο θρησκευτικός αυτός χορός ερμηνεύεται ως έκφραση πνευματικής και ουράνιας ευθυμίας για τη μυστική ένωση των νεονύμφων και πνευματικής αγαλλίασης για την έκχυση σ᾿ αυτούς «άνωθεν» της θείας χάρης και δωρεάς. Με το «χορό του Ησαΐα» διαλαλείται ακόμη, κατά τον παραστατικότερο τρόπο, ο σκοπός του γάμου, ο οποίος βέβαια αποβλέπει στη δημιουργία οικογένειας, στη γέννηση δηλαδή και στη μόρφωση νέων μελών της Εκκλησίας του Χριστού· εξασφαλίζεται έτσι, με την ενεργό συμμετοχή του ανδρόγυνου, η συνέχεια στο απολυτρωτικό έργο του Εμμανουήλ. Αξίζει να σημειώσουμε ότι χορούς με θρησκευτικό χαρακτήρα, ζωηρότερους μάλιστα, συναντούμε και στην Π.Δ. (π.χ. Έξοδ. 15,20–21), αλλά και στην ελληνική αρχαιότητα, όπως π.χ. φανερώνει ο ευριπίδειος στίχος· «στήσομεν άρ᾿ αμφί βωμόν, ώ πάτερ, χορούς;» (Ιφιγ. εν Αυλίδι, στίχ. 676). Για όλα αυτά τα επιπρόσθετα στοιχεία βλ. Κ. Καλλινίκου «Ο χριστιανικός ναός και τα τελούμενα εν αυτώ», Αθήναι 1958, σελ. 555–556. Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε ότι ο Ησαΐας ήταν Εβραίος προφήτης, ένας από τους Μεγάλους Προφήτες και χαρακτηρίζεται ο σημαντικότερος προφήτης, μιας και προφήτευσε τη γέννηση του Ιησού. Το όνομά του στην εβραϊκή γλώσσα σημαίνει “ο Θεός σώζει”. Ο Ησαΐας: -Γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ περί το 765 π.Χ. και ήταν αριστοκρατικής καταγωγής. -Το 738 π.Χ., όταν κάποια μέρα βρισκόταν στο ιερό, είδε τον Κύριο καθισμένο σε ψηλό θρόνο και ο ναός πλημμύριζε από φως. Τα εξαπτέρυγα Σεραφείμ στ��κονταν γύρω από το θρόνο και δοξολογούσαν το Θεό. -Τότε, ένα από τα εξαπτέρυγα, έχοντας λαβίδα στο χέρι, πήρε ένα αναμμένο κάρβουνο από το θυσιαστήριο και αγγίζοντας μ’ αυτό τα χείλη του Ησαΐα του είπε ότι με τον τρόπο αυτό καθαρίζονται οι αμαρτίες του και ότι θα προφητεύσει. -Παρ’ ότι, λέγεται ο χορός του Ησαΐα, οι νεόνυμφοι δεν χορεύουν, αλλά περιφέρονται τρεις φορές γύρω από την Αγία Τράπεζα. Τρεις φορές λόγω της Αγίας Τριάδος και κυκλικά που συμβολίζει την αιωνιότητα, την πίστη στο Χριστό που δεν έχει αρχή και τέλος όπως και ο γάμος. -Την ώρα που το ζευγάρι χορεύει τον χορό του Ησαΐα οι καλεσμένοι ρίχνουν ρύζι για να “ριζώσει” ο γάμος τους.

ΠΗΓΗ

ΠΗΓΗ

Πηγή: http://ift.tt/2uKrb8u http://ift.tt/2vUVXu9