#δισ | Explore Tumblr posts and blogs

justforbooks · 4 months ago

Text

Μετρό Θεσσαλονίκης: Τα… ανέκδοτα τελειώνουν 😄😅😂🤣

Για πρώτη φορά μπήκε στον Προϋπολογισμό το 1976, η «Τρύπα του Κούβελα» άνοιξε το 1987 και από τότε έγινε συνώνυμο με το Γεφ��ρι της Αρτας

«Ωραίο το ��ετρό της Αθήνας, αλλά αυτό της Θεσσαλονίκης πραγματικά δεν… υπάρχει», συνήθιζαν να λένε μέχρι πρόσφατα οι Μακεδόνες αστειευόμενοι με τις συνεχείς καθυστερήσεις ενός έργου που δεν έλεγε να τελειώσει ποτέ. Τα αστεία, ωστόσο, τελείωσαν. Επειτα από αναβολές που κράτησαν περισσότερο από έναν αιώνα, η Θεσσαλονίκη έχει επιτέλους το δικό της μετρό.

Οι δοκιμές προσομοίωσης έχουν ξεκινήσει και στις 30 Νοεμβρίου οι κάτοικοι και οι επισκέπτες της συμπρωτεύουσας θα μπορούν να πηγαίνουν στον προορισμό τους με το μετρό, για το οποίο θα έχουν κάθε δικαίωμα να υπερηφανεύονται ότι είναι το πιο σύγχρονο της Ευρώπης.

Το πρωί της Τετάρτης αποκαλύφθηκε, μάλιστα, το λογότυπο του Μετρό Θεσσαλονίκης με ένα πεζό «μ» μέσα σε ένα κύκλο που θυμίζει τα τούνελ του μετρό και έρχεται να αποτυπώσει την ιστορία της Θεσσαλονίκης και να δέσει στην σημερινή εποχή μέσα από ένα σύγχρονο μέσο μαζικής μεταφοράς όπως είναι το μετρό. Το λογότυπο συνδυάζει το παρελθόν με τη σύγχρονη, μίνιμαλ αισθητική γι’ αυτό και επιλέχθηκε το μικρό “μ”, το οποίο διαβάζεται και ως κεφαλαίο “Μ”, εξήγησε η προϊστάμενος του αρχιτεκτονικού τμήματος της Ελληνικό Μετρό, Χρυσούλα Κουστένη.

Με έναν μοναδικό στον κόσμο σταθμό-αρχαιολογικό μουσείο, συρμούς χωρίς οδηγούς και πολλές καινοτομίες, το μετρό υπόσχεται να αλλάξει προς το καλύτερο τη ζωή των κατοίκων της Νύμφης του Θερμαϊκού.

Χωρίς οδηγό

Ας αρχίσουμε από τα βασικά. Το μετρό Θεσσαλονίκης έχει μήκος γραμμής 9,6 χιλιομέτρων. Σε αυτήν υπάρχουν 13 σταθμοί και ένα αμαξοστάσιο στο οποίο θα αποσύρονται οι συρμοί μετά το τέλος της λειτουργίας, συνολικής έκτασης 55 στρεμμάτων, στην περιοχή της Πυλαίας. Η κυκλοφορία θα γίνεται με 18 αυτόματους συρμούς τελευταίας τεχνολογίας. Αυτοί είναι driverless -δηλαδή χωρίς οδηγό-, πλήρως κλιματιζόμενοι, ενώ για τη μέγιστη ασφάλεια των ��πιβατών έχουν τοποθετηθεί αυτόματες πόρτες στις αποβάθρες κάθε σταθμού με τις οποίες θα εμποδίζεται η πρόσβαση στις γραμμές.

Το πρώτο διάστημα της λειτουργίας του τα δρομολόγια μεταξύ των σταθμών θα είναι της τάξης των 3,5 λεπτών και στη συνέχεια θα πυκνώσουν. Έτσι, κάποια στιγμή θα χρειάζεται περίπου 1,5 λεπτό για να μετακινηθεί κανείς με το μετρό μεταξύ δύο σταθμών. Η διάρκεια αναμονής στον σταθμό μέχρι την επιβίβαση στον συρμό θα είναι αρχικά 2,5 λεπτά (χρόνος που θα μειωθεί στα 90 δευτερόλεπτα με την παραλαβή επιπλέον 15 νέων συρμών). Καθημερινά θα κινούνται 18 αυτόματοι συρμοί με μέση ταχύτητα 30 χλμ./ώρα, καλύπτοντας την απόσταση μεταξύ των τερματικών σταθμών σε 17 λεπτά και μεταφέροντας 18.000 επιβάτες την ώρα ανά κατεύθυνση. Υπολογίζεται ότι καθημερινά θα εξυπηρετεί 313.000 επιβάτες, κάτι που αναμένεται να δώσει ανάσα στο κυκλοφοριακό πρόβλημα της πόλης.

Κι αυτό γιατί με τη λειτουργία του έργου στο σύνολό του (βασικό έργο και επέκταση προς Καλαμαριά) θα αφαιρεθούν από την κυκλοφορία της Θεσσαλονίκης 57.000 αυτοκίνητα, κάτι που αναμένεται να φέρει μείωση των εκπεμπόμενων από αυτά ρύπων διοξειδίου του άνθρακα κατά 212 τόνους την ημέρα. Όσο για τις περιοχές που πρόκειται να καλύπτει, θα ξεκινάει από το κέντρο της Θεσσαλονίκης και τον Νέο Σιδηροδρομικό Σταθμό και ακολουθώντας τις οδούς Μοναστηρίου, Εγνατία και Δελφών θα καταλήγει στην περιοχή της Νέας Ελβετίας, όπου και θα συνδέεται με το αμαξοστάσιο της Πυλαίας. Οι σταθμοί θα είναι: Νέα Ελβετία, Βούλγαρη, 25ης Μαρτίου, Αναλήψεως, Φλέμινγκ, Ευκλείδη, Παπάφη, Πανεπιστήμιο, Συντριβάνι, Αγία Σοφία, Βενιζέλου, Δημοκρατίας και Νέος Σιδηροδρομικός Σταθμός.

Το έργο της επέκτασης προς Καλαμαριά θα περιλαμβάνει 5 νέους σταθμούς (Νομαρχία, Αρετσού, Καλαμαριά, Νέα Κρήνη και Μίκρα) με μήκος υπόγειας γραμμής 4,78 χιλιόμετρα. Το συνολικό κόστος του έργου έχει διαμορφωθεί σε 2,082 δισ. ευρώ - 1,496 δισ. για τη βασική γραμμή και 586 εκατ. για την επέκταση προς Καλαμαριά (περιλαμβάνει και το τροχαίο υλικό). Το εισιτήριο, όπως ανακοινώθηκε από τον υπουργό Υποδομών και Μεταφορών θα είναι το μισό από αυτό του μετρό της Αθήνας, με το κόστος του να ανέρχεται στα 0,60 ευρώ.

Ο σταθμός-έκπληξη

Η παρουσίαση του σταθμού Βενιζέλου θα κερδίσει τις εντυπώσεις χωρίς αμφιβολία. Ένας σταθμός μοναδικός στον κόσμο, ένα κόσμημα στο οποίο η πόλη μπορεί να επενδύσει.

Ο λόγος είναι ότι στην πραγματικότητα, σε αντίθεση με τους άλλους σταθμούς οι οποίοι αισθητικά μοιάζουν με αυτούς του μετρό της Αθήνας, ο σταθμός Βενιζέλου δεν θα έχει παρόμοιο αλλού. Ουσιαστικά πρόκειται για έναν σταθμό-μουσείο, αφού για να φτάσουν στις αποβάθρες οι επιβάτες θα περπατούν δίπλα ή επάνω από τα αρχαία που βρέθηκαν κατά τη διάρκεια των έργων διασχίζοντας διαφανείς γυάλινες γέφυρες.

Αρχαιότητες βρέθηκαν και αλλού, όπως Βενιζέλου και Αγίας Σοφίας, στο ιστορικό κέντρο, στους σταθμούς Συντριβάνι, Πανεπιστήμιο, Φλέμινγκ και Αμαξοστάσιο Πυλαίας στα ανατολικά της πόλης, αλλά και στους δυτικούς Δημοκρατίας και Νέος Σιδηροδρομικός Σταθμός. Κι εκεί θα εκτίθενται αυτά που βρέθηκαν, όμως στον σταθμό Βενιζέλου τα πράγματα είναι διαφορετικά. Στον έκτασης 1.260 τετραγωνικών μέτρων (ανά επίπεδο) σταθμό, η αρχαιολογική σκαπάνη ερεύνησε περισσότερα από 3.500 τετραγωνικά αποκαλύπτοντας ευρήματα τα οποία ουσιαστικά κάνουν ένα ταξίδι στον χρόνο, αφού φέρνουν στο φως όλες τις φάσεις της Θεσσαλονίκης από τα ελληνιστικά χρόνια και έπειτα.

Έτσι, αποκαλύφθηκε η ιδρυτική φάση της πόλης του Κασσάνδρου, η οποία αναπτύχθηκε σύμφωνα με το Ιπποδάμειο Σύστημα στους ίδιους οδικούς άξονες με μικρές μετατοπίσεις. Ήρθε στο φως επίσης ο ελληνιστικός και ρωμαϊκός κεντρικός δρόμος Decumanus Maximus, ο οποίος στα νότια πλαισιωνόταν με την πεσοστήρικτη στοά που εξασφάλιζε την πρόσβαση προς την οικοδομική νησίδα, ή η βυζαντινή Μέση Οδός, αλλά και ένα σπουδαίο οικοδομικό σύνολο του αστικού ιστού της ύστερης αρχαιότητας. Τα αρχαιολογικά ευρήματα απομακρύνθηκαν από ειδικευμένα συνεργεία για να προστατευτούν από τις εργασίες και επανατοποθετήθηκαν μετά το πέρας των εργασιών.

Οι επιβάτες -και μη- του μετρό, κατεβαίνοντας στον σταθμό Βενιζέλου θα βρίσκονται στο πρώτο επίπεδο κάτω από τη γη, που θα είναι ουσιαστικά ένα μουσείο ανοιχτό στο κοινό. Στα 1.260 τετραγωνικά του -1 θα εκτίθενται αρχαιολογικά ευρήματα σε γυάλινες προθήκες, ενώ οι επιβάτες θα μπορούν να διασχίσουν, περπατώντας στις γυάλινες γέφυρες, τον κεντρικό δρόμο της αρχαίας Θεσσαλονίκης.

Και η… αρχαία ιδέα

Το έργο του μετρό Θεσσαλονίκης μπορεί να είναι εντυπωσιακό, όμως ακόμα εντυπωσιακότερη είναι η ιστορία του, η οποία κάνει τον μύθο με το Γεφύρι της Αρτας να ωχριά μπροστά της. Ιδιαίτερα εάν σκεφτεί κανείς ότι η κατασκευή του προτάθηκε για πρώτη φορά το 1918, η ιδέα του επισημοποιήθηκε με την ένταξή του στον Προϋπολογισμό του 1976, η πρώτη τρύπα (η οποία τελικά δεν χρησιμοποιήθηκε) άνοιξε το 1987, και δημοπρατήθηκε για πρώτη φορά το 1992.

Και αν αυτά σας φαίνονται υπερβολικά, δεν αποτελούν καν μια σύντομη περίληψη της πλήρους ιστορίας των καθυστερήσεων, των ακυρώσεων και των προσφυγών που τελικά κράταγαν τους Θεσσαλονικείς στο περίμενε σε τέτοιον βαθμό που άρχισαν να πιστεύουν ότι το έργο δεν θα ολοκληρωθεί ποτέ.

Ηταν 1918, έναν χρόνο μετά την καταστροφή της Θεσσαλονίκης από την πυρκαγιά του 1917 (κάηκαν 9.000 κτίρια), όταν ο Βρετανός αρχιτέκτονας Τόμας Μόουσον, μέλος της ομάδας του Γάλλου αρχιτέκτονα Ερνέστ Εμπράρ (ο οποίος ανασχεδίασε την πόλη), εκπόνησε ένα συγκοινωνιακό master plan που προέβλεπε και τη δημιουργία μετρό. Ο Μόουσον είχε σχεδιάσει έναν υπόγειο ηλεκτρικό σιδηρόδρομο, ο οποίος θα ξεκίναγε από τον σταθμό «Βαρδάαρ», όπως τον ανέφερε, κάτω από την οδό Ιγνατίου, ως την περιοχή της Βασιλίσσης Ολγας. Το master plan για το έργο του μετρό Θεσσαλονίκης, μάλιστα, αναφέρεται σε δημοσίευμα του «The Times Engineering Supplement» ως ένα από τα μεγάλα έργα ανοικοδόμησης της πόλης.

Από τότε μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του ’60 υπήρχε σιωπή. Είδαμε στα 60s κάποιες μελέτες για να εξεταστεί πώς μπορεί να υλοποιηθεί το έργο.

Τίποτα δεν ξεκίνησε και η πρώτη ουσιαστική ελπίδα φάνηκε το 1976, όταν ο τότε νομάρχης Κωνσταντίνος Πυλαρινός κατάφερε να συμπεριλάβει στον προϋπολογισμό της χρονιάς έναν κωδικό με την ονομασία «Μετρό Θεσσαλονίκης». Το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο με τα προηγούμενα χρόνια, με τον απηυδισμένο από τις φρο��δες υποσχέσεις δήμαρχο Θεσσαλονίκης, Σωτήρη Κούβελα, να αποφασίζει, το 1987, να πάρει την κατάσταση στα χέρια του.

Χωρίς να υπάρχει κανένας σχεδιασμός και καμία συμφωνία με την τότε κυβέρνηση (κυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ, με το οποίο είχε ιδιαίτερα κακές σχέσεις), δίνει εντολή να ξεκινήσουν τα τρυπάνια. Μια και το σχέδιο Κούβελα ήθελε το μετρό σε πρώτη φάση να κινείται κάτω από την Εγνατία, μεταξύ της οδού Καυταντζόγλου και της πλατείας Δημοκρατίας, άρχισε να ανοίγεται σήραγγα στο σημείο μεταξύ της πλατείας Συντριβανίου και της Στρατιωτικής Σχολής Αξιωματικών Σωμάτων.

Το πρόβλημα ήταν όχι μόνο πως δεν υπήρχε κανένας σχεδιασμός, αλλά πως δεν υπήρχε και καμία απολύτως χρηματοδότηση, με τον δήμαρχο να εναποθέτει τις ελπίδες του στη νεοϊδρυθείσα, τότε, Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης TV 100, η οποία δεν κατάφερε να διαθέσει πόρους για το έργο καθώς είχε χρεωθεί τον ρόλο του φορέα χρηματοδότησης.

Φυσικά, το έργο -το οποίο ο τότε δήμαρχος πάντα υπερασπιζόταν χαρακτηρίζοντάς το μια καλή ιδέα για ένα «ελαφρύ μετρό, ή υπόγειο τραμ που ήταν πολύ φθηνότερο, θα γινόταν γρηγορότερα και θα εξυπηρετούσε άριστα τους Θεσσαλονικείς»- σταμάτησε γρήγορα και απέμεινε αυτό που οι Θεσσαλονικείς ονόμασαν «Τρύπα του Κούβελα». Βέβαια, δεν έμεινε μόνο η τρύπα, αλλά και τα νερά που πλημμύρισαν τα θεμέλια της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, που από τότε χρησιμοποιεί αντλίες για να τα απομακρύνει.

Περιέργως, η τρύπα έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα (έστω και αν έχει διαπιστωθεί εισροή υδάτων) -έχει συνολικό εμβαδόν 3.360 τετραγωνικών μέτρων με πλάτος 8,5 μέτρα, ύψος 8 μέτρα, αεραγωγούς και οπλισμένο σκυρόδεμα- και έχει προταθεί από δημοτικό σύμβουλο της Θεσσαλονίκης να χρησιμοποιηθεί ως πυρηνικό καταφύγιο για τους κατοίκους.

Καθώς η «Τρύπα του Κούβελα» δεν οδήγησε πουθενά, για πρώτη φορά το Ελληνικό Δημόσιο πήρε στα σοβαρά το μετρό της Θεσσαλονίκης δημοπρατώντας, το 1992 το έργο με τη μέθοδο της συγχρηματοδότησης με σύμβαση παραχώρησης. Ολα πήγαιναν καλά, αφού το 1994 επιλέχθηκαν οι δύο προσωρινοί ανάδοχοι. Αλλά τα χαμόγελα κράτησαν μόλις δύο χρόνια. Τότε, ο αρχικός μειοδότης, η κοινοπραξία Μακεδονικό Μετρό, απορρίφθηκε καθώς η ιταλική κατασκευαστική Φιντέλ που συμμετείχε πτώχευσε και η κοινοπραξία άλλαξε τη μετοχική της σύνθεση. Γι’ αυτό τον λόγο, με απόφασή του ο τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κώστας Λαλιώτης απέρριψε την κοινοπραξία και ο εκπρόσωπός της, ο πρόεδρος του ομίλου επι��ειρήσεων Μηχανική Πρόδρομος Εμφιετζόγλου, προσέφυγε στην Ελληνική Δικαιοσύνη και την Κομισιόν.

Το ΣτΕ έκρινε ότι πρόκειται για νομικώς ανυπόστατη κοινοπραξία, αφού είχε διαφορετική σύνθεση από την αρχική. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έπειτα από έρευνες 10 μηνών έθεσε την υπόθεση στο αρχείο και ο υπουργός μετά από αυτά (το 1998, καθώς είχε αρχίσει η διαπραγμάτευση με τον δεύτερο προσωρινό ανάδοχο, την κοινοπραξία Θεσσαλονίκη Μετρό Α.Ε.) υποσχόταν ότι σε τρεις εβδομάδες θα οριστικοποιούνταν η σύμβαση παραχώρησης και θα ψηφιζόταν στη Βουλή.

Τελικά η σύμβαση παραχώρησης κυρώθηκε από τη Βουλή την Πρωταπριλιά του 1999, προβλέποντας περίοδο 16 μηνών για την υλοποίηση των πρόδρομων εργασιών. Αποδείχθηκε ωστόσο πρωταπριλιάτικο ψέμα, αφού μέχρι το 2002 η κοινοπραξία δεν κατάφερε να εξασφαλίσει τους απαραίτητους πόρους, με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων να μην εγκρίνει τη συγχρηματοδότηση. Έτσι, το έργο ακυρώθηκε.

Η κρίσιμη απόφαση

Κάπως έτσι φτάνουμε στον Σεπτέμβριο του 2003, όταν αποφασίζεται επισήμως να κατασκευαστεί το μετρό της Θεσσαλονίκης ως δημόσιο έργο με χρηματοδότηση του Ελληνικού Δημοσίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πέντε κοινοπραξίες, με σημαντικές ελληνικές και ξένες εταιρείες, εκδήλωσαν ενδιαφέρον για τον διαγωνισμό που προκηρύχθηκε τον Ιούνιο του 2004, με τις 4 από αυτές να συνεχίζουν και την κοινοπραξία ΑΕΓΕΚ - Impregilo - Ansaldo T.S.F. - Seli - Ansaldobreda να ορίζεται το 2006 οριστικός ανάδοχος του έργου με προϋπολογισμό 1,052 δισ. ευρώ.

Η σύμβαση υπογράφηκε τον Απρίλιο του 2006 και δύο μήνες αργότερα ξεκίνησαν οι πρώτες εργασίες στον Σιδηροδρομικό Σταθμό της Θεσσαλονίκης, με ορίζοντα ολοκλήρωσης του έργου τον Οκτώβριο του 2012. Η ημερομηνία που θα εγκαινιαζόταν το μετρό ήταν συμβολική, καθώς είχε σχεδιαστεί να συμπίπτει με τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της πόλης. Μετά, όμως, ήρθε η κρίση. Το κοινοπρακτικό σχήμα της ελληνικής και της ιταλικής εταιρείας αντιμετώπισε μια σειρά προβλημάτων, τα οποία κορυφώθηκαν όταν πτώχευσε η ΑΕΓΕΚ.

Το έργο κινδύνευε να ακυρωθεί για μία ακόμα φορά. Ενώ το 2007 είχε φτάσει στη Θεσσαλονίκη ο πρώτος μετροπόντικας, έναν χρόνο αργότερα η ΑΕΓΕΚ θα πτώχευε και τη θέση της θα έπαιρνε η Ιονία Α.Ε. Όμως το έργο δεν θα προχωρούσε, καθώς το 2009 το υπουργείο Υποδομών θα διαπίστωνε ότι είχε αναλωθεί το 64% του χρόνου της σύμβασης, αλλά είχε κατασκευαστεί μόλις το 14,5% του έργου.

Σαν να μην έφτανε αυτό, άρχισαν και οι προσφυγές. Το 2010 η Μητρόπολη Θεσσαλονίκης θα μπλόκαρε για δύο χρόνια (μέσω του Παπάφειου) την κατασκευή ενός εκ των σταθμών, καθώς αρνιόταν να παραχωρήσει έκταση γι’ αυτόν. Ταυτόχρονα το υπουργείο Πολιτισμού θα ανακοίνωνε τον υπερδιπλασιασμό των κονδυλίων για την αρχαιολογική έρευνα και το 2012 τα έργα θα σταμάταγαν συνεπεία των σοβαρότατων οικονομικών προβλημάτων της ΑΕΓΕΚ.

Το 2013, χρονιά που υπογράφηκε η σύμβαση με την Άκτωρ για την επέκταση, ο Δήμος Θεσσαλονίκης θα προσέφευγε στο ΣτΕ για τις αρχαιότητες του σταθμού Βενιζέλου, ενώ έναν χρόνο αργότερα παραπέμπονται σε διαιτησία οι διαφορές του εργολάβου με την Αττικό Μετρό.

Μουσαμάδες και φωτογραφίες

Ακολούθησε μια καταιγίδα ενστάσεων και προσφυγών της ιταλικής κατασκευαστικής (κατέθεσε 77 ενστάσεις, οι περισσότερες εκ των οποίων οδηγήθηκαν προς εξέταση στο διαιτητικό δικαστήριο, με την κοινοπραξία να διεκδικεί περισσότερα από 600 εκατ. ευρώ σε αποζημιώσεις), με το έργο να οδηγείται προς πάγωμα και τελικά να διασώζεται από την επιλογή της Άκτωρ να υποκαταστήσει την ΑΕΓΕΚ/Ιονία Α.Ε. στην κοινοπραξία. Έτσι, το 2017 η κοινοπραξία Άκτωρ - Ansaldo - Hitachi (η οποία είχε στο μεταξύ αναλάβει το έργο της επέκτασης) ανέλαβε την αποπεράτωση της βασικής γραμμής του μετρό της Θεσσαλονίκης.

Τα εργοτάξια θα άνοιγαν και πάλι το 2018, χρονιά που ο τότε πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θα εγκαινίαζε τον πρώτο σταθμό, το Συντριβάνι. «Είμαι εντυπωσιασμένος διότι με μια “μικρή” καθυστέρηση, σχεδόν 30 χρόνια, το πιο γνωστό ανέκδοτο για την πόλη της Θεσσαλονίκης παύει να είναι πια ανέκδοτο και γίνεται πραγματικότητα. Το μετρό της Θεσσαλονίκης είναι εδώ. Είναι υπαρκτό», έλεγε τότε ο πρωθυπουργός. Βέβαια, όπως θα αποκαλυπτόταν αργότερα, το μετρό της Θεσσαλονίκης δεν ήταν… υπαρκτό, καθώς ο σταθμός -στον οποίο είχαν τοποθετηθεί μουσαμάδες με τυπωμένες φωτογραφίες εκδοτηρίων εισιτηρίων ώστε να φαίνεται πιο έτοιμος- δεν οδηγούσε πουθενά, ούτε καν ήταν έτοιμος.

Το σίριαλ θα συνεχιζόταν το 2019, όταν άρχισε νέος κύκλος προσφυγών με αφορμή την απόφαση για απόσπαση των αρχαιοτήτων από τον σταθμό Βενιζέλου. Η απόσπαση ξεκίνησε το 2021. Ενδιάμεσα, ζητήματα με χωροθετήσεις και απαλλοτριώσεις, επιλογές θέσεων για σταθμούς, αρχαία κ.ά. οδήγησαν πολλές φορές το έργο στο χείλος του γκρεμού. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι από τον Οκτώβριο του 2012, που ήταν η πρώτη καθορισμένη ημερομηνία παράδοσης του έργου, αυτή παρατάθηκε για τις 25 Νοεμβρίου 2016, τις 30 Νοεμβρίου του 2020, τις 29 Απριλίου του 2023, τις 30 Δεκεμβρίου του 2023, τις αρχές του 2024, για να φτάσουμε τελικά στον Νοέμβριο του 2024, οπότε και παραδίδεται το έργο. Ολα αυτά τα χρόνια οι καθυστερήσεις και οι παλινωδίες αύξησαν το κόστος του έργου από τα 1,15 στο 1,5 δισ. ευρώ ❗❗❗

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

#just for books #message from the editor #ντράπηκε και η ντροπή

5 notes · View notes

execrationemaledictacongessit · 2 years ago

Text

Η μαλακία με το να θεωρώ απόλυτα φιλική αλληλεπίδραση τα μεηκ αουτς είναι ότι ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΧΩ ΚΡΑΣ Ή ΑΝ ΑΠΛΑ ΑΙ ΡΙΛΙ ΑΠΡΙΣΙΕΗΤ ΔΙΣ ΦΡΕΝΤΣΙΠ.

FFS

#blogging of the dragon #maria blogs about their crushes #maybe?

2 notes · View notes

8imdrunk · 17 days ago

Text

ΔΙΣ ΚΟΥΝΤ ΜΠΙ ΑΣ

5K notes · View notes

pragmatikotitagr · 1 hour ago

Text

Μέση Ανατολή: Σχέδιο ανοικοδόμησης της Γάζας ύψους 53 δισ. δολαρίων έχει εκπονήσει η Αίγυπτος

Το σχέδιο της Αιγύπτου για την ανοικοδόμηση της Γάζας θα κοστίσει 53 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με αντίγραφο που είδε σήμερα το Reuters. Το συγκεκριμένο σχέδιο, που αποτελεί την απάντηση στην πρόταση Τραμπ, ενέκρινε την Τρίτη ο Αραβικός Σύνδεσμος στη διάρκεια της συνεδρίασής του και κάλεσε τη διεθνή κοινότητα και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να παράσχουν γρήγορα υποστήριξη για την υλοποίησή του.

Την Κυριακή, ο Αιγύπτιος υπουργός Εξωτερικών Μπαντρ Αμπντελάτι δήλωσε ότι το σχέδιο ανοικοδόμησης της Γάζας που θα διασφαλίζει ότι οι Παλαιστίνιοι θα παραμείνουν στα εδάφη τους, έχει καταρτιστεί και θα παρουσιαστεί στην έκτακτη αραβική διάσκεψη που πραγματοποιείται σήμερα.

Διαβάστε περισσότερα: https://www.protothema.gr/world/article/1608894/mesi-anatoli-shedio-anoikodomisis-tis-gazas-upsous-53-dis-dolarion-ehei-ekponisei-i-aiguptos/

#Αίγυπτος

0 notes

eidiseislive · 1 hour ago

Text

ReArm Europe: 800 δισ. ευρώ για την ευρωπαϊκή Άμυνα κινητοποιεί η Κομισιόν

Το σχέδιο της Κομισιόν για την ενίσχυση της αμυντικής ικανότητας της Ευρώπης, γνωστό και ως ReArm Europe, παρουσίασε η Πρόεδρος της Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η οποία σε ιδιαίτερα δραματικούς τόνους μίλησε για «επικίνδυνους καιρούς» αλλά και για τις συντριπτικές συνέπειες που θα βιώσει η Ευρώπη εάν οι απειλές αυτές επαληθευτούν.

«Το πραγματικό ερώτημα που έχουμε μπροστά μας είναι εάν η Ευρώπη είναι έτοιμη να ενεργήσει τόσο αποφασιστικά όσο η κατάσταση επιτάσσει. Και εάν η Ευρώπη είναι έτοιμη και ικανή να δράσει με την ταχύτητα και τη φιλοδοξία που χρειάζεται. Στις διάφορες συναντήσεις των τελευταίων εβδομάδων –πιο πρόσφατη πριν από δύο ημέρες στο Λονδίνο– η απάντηση από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ήταν τόσο ηχηρή όσο και ξεκάθαρη. Είμαστε σε μια εποχή επανεξοπλισμού. Και η Ευρώπη είναι έτοιμη να αυξήσει μαζικά τις αμυντικές της δαπάνες. Τόσο, για να ανταποκριθούμε στη βραχυπρόθεσμη επείγουσα ανάγκη να δράσουμε και να στηρίξουμε την Ουκρανία, αλλά και να αντιμετωπίσουμε τη μακροπρόθεσμη ανάγκη να αναλάβουμε πολύ μεγαλύτερη ευθύνη για τη δική μας ευρωπαϊκή ασφάλεια».

Το σχέδιο προβλέπει περισσότερο δημοσιονομικό χώρο για την εθνική δημόσια χρηματοδότηση της άμυνας μέσω της ρήτρας διαφυγής, ένα νέο μέσο για δάνεια προς τις χώρες της ΕΕ για τις αμυντικές ικανότητες που χρειάζονται περισσότερο, πιο ευέλικτη χρήση της χρηματοδότησης της ΕΕ για αμυντικές επενδύσεις και περισσότερα ιδιωτικά κεφάλαια που θα κινητοποιηθούν μέσω της Ένωσης Αποταμιεύσεων και Επενδύσεων και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.

Τρία σημεία

Το πρώτο μέρος του σχεδίου προβλέπει την ενίσχυση των δημόσιων αμυντικών δαπανών σε εθνικό επίπεδο. «Τα κράτη μέλη είναι έτοιμα να αυξήσουν τις δαπάνες για την ίδια τους την ασφάλεια εάν έχουν τον δημοσιονομικό χώρο και η Κομισιόν πρέπει να τα βοηθήσει», είπε η κ. φον ντερ Λάιεν και ανακοίνωσε την πρόταση για ενεργοποίηση της εθνικής ρήτρας διαφυγής του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, κάτι που θα επιτρέψει στα κράτη να αυξήσουν τις αμυντικές δαπάνες χωρίς να εκκινήσει η διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος. «Εάν τα κράτη μέλη αυξήσουν κατά μέσο όρο τις αμυντικές δαπάνες κατά 1,5% του ΑΕΠ τους, αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει δημοσιονομικό χώρο κοντά στα 650 δισ. ευρώ σε περίοδο 4 ετών».

Η δεύτερη πρόταση αφορά ένα καινούριο εργαλείο: θα παράσχει δάνεια 150 δισ. ευρώ στα κράτη μέλη για επενδύσεις στην άμυνα.

Το τρίτο σημείο είναι η χρήση της ισχύος του προϋπολογισμού της ΕΕ. «Υπάρχουν πολλά που μπορούμε να κάνουμε σε αυτόν τον τομέα βραχυπρόθεσμα για να κατευθύνουμε περισσότερα κεφάλαια σε επενδύσεις που σχετίζονται με την άμυνα. Γι’ αυτό μπορώ να ανακοινώσω ότι θα προτείνουμε πρόσθετες δυνατότητες και κίνητρα για τα κράτη μέλη που θα αποφασίσουν, εάν θέλουν να χρησιμοποιήσουν προγράμματα πολιτικής συνοχής, να αυξήσουν τις αμυντικές δαπάνες», τόνισε η κ. φον ντερ Λάιεν.

«Το ReArm Europe θα μπορούσε να κινητοποιήσει σχεδόν 800 δισ. ευρώ για μια ασφαλή και ανθεκτική Ευρώπη. Θα συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε στενά με τους εταίρους μας στο Ν��ΤΟ. Αυτή είναι μια στιγμή για την Ευρώπη. Και είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε».

Η πρόταση της Κομισιόν θα συζητηθεί στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου την προσεχή Πέμπτη, 6 Μαρτίου, εν μέσω της ανησυχίας για τις εξελίξεις στο Ουκρανικό.

Πηγή: https://www.naftemporiki.gr/kosmos/1928799/rearm-europe-800-dis-eyro-gia-tin-eyropaiki-amyna-kinitopoiei-i-komision/

#ReArm

0 notes

vassilikiiiiiiiii · 1 year ago

Photo

Μισ δισ

14K notes · View notes

crisismonitor · 7 hours ago

Text

Ο Ντόναλντ Τραμπ πάτησε το κουμπί επισπεύδοντας την αύξηση των δασμών σε Μεξικό, Καναδά και Κίνα, θέλοντας να δείξει ότι όχι απλά υλοποιεί τις απειλές του, αλλά ότι παραμένει εκρηκτικά απρόβλεπτος και ότι όποιος δεν συμμορφώνεται πληρώνει το τίμημα, ενώ ο ίδιος δεν λογαριάζει τις επιπτώσεις, δεδομένου ότι είναι στην αρχή της τελευταίας θητείας του. Γεωοικονομικές αναταράξεις προκαλεί η έναρξη νέου κύκλου εμπορικών εχθροπραξιών από τον Ντόναλντ Τραμπ κατά του Μεξικού, του Καναδά και της Κίνας, των τριών βασικών εμπορικών εταίρων των ΗΠΑ, στους οποίους επέβαλε και διπλασίασε δασμούς. Η απάντηση από τον Καναδά και την Κίνα ήταν άμεση, επιβεβαιώνοντας την εκρηκτική δυναμική των εμπορικών σχέσεων. Στόχος του Τραμπ ήταν να δείξει ότι αφενός υλοποιεί τις απειλές του και αφετέρου παραμένει εκρηκτικά απρόβλεπτος, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει το playbook που έχουν φτιάξει γι αυτόν. Ωστόσο, αυτή τη φορά, φαίνεται ότι διαμορφώνεται μέτωπο για την απομόνωση των ΗΠΑ και την υπονόμευση των σχεδίων του Τραμπ. Ο Ντόναλντ Τραμπ επιχειρούσε να επισπεύσει το κλείσιμο του μετώπου στην Ουκρανία, ώστε να επιτύχει συγκλήσεις με τη Ρωσία και να διασφαλίσει την απρόσκοπτη τροφοδοσία της αμερικανικής βιομηχανίας με πρώτες ύλες από την Ουκρανία και τη Ρωσία, ώστε να μπορέσει να πιέσει ακολούθως το Πεκίνο και τον Καναδά. Η στάση του Ζελένσκι, όμως, και η υποστήριξη που έλαβε από τους Ευρωπαίους έδειξαν ότι η προοπτική συμφωνίας με τον Πούτιν δεν είναι ορατή, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των Ευρωπαίων. Έτσι, ο Τραμπ, φοβο��μενος ότι θα παγιδευτεί σε μια ατέρμονη διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους για την Ουκρανία, αποφάσισε να "πατήσει το κουμπί" των κυρώσεων. Το μήνυμα του Τραμπ είναι οικουμενικό: Θα πάρω αυτό που θέλω κι αν χρειαστεί θα ανοίξω όλα τα μέτωπα μαζί. Όμως, σε αυτή τη φάση, κερδισμένοι από τις εξάρσεις του Τραμπ βγαίνουν οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι θα ρίξουν λεφτά στην αμυντική τους βιομηχανία, αναγκάζονται να επανασυσπειρωθούν έστω και σε clusters και παράλληλα καθίστανται η φθηνότερη αγορά και πιο δυναμικά αναπτυσσόμενη. Το διεθνές γεωοικονομικό σκηνικό καθίσταται ξανά απρόβλεπτο, καθώς ο Τραμπ αναζητά τις κινήσεις εκείνες που θα προκαλέσουν τη μεγαλύτερη αναστάτωση ως διαπραγματευτικό χαρτί. Ωστόσο, καθώς αγορές και πολιτικοί είναι προετοιμασμένοι για τις πρακτικές του, ο ίδιος καθίσταται ακόμη πιο ερειστικός, επίμονος και διερευνά ακόμη πιο επικίνδυνες ατραπούς. Πλέον, το σύστημα συμβούλων που έχει δημιουργήσει γύρω του, φαίνεται ότι δεν αντιδρά σε εξάρσεις, γεγονός που προκαλεί περαιτέρω κλιμάκωση του γεωοικονομικού ρίσκου. Οι δασμοί των ΗΠΑ - Καναδάς & Μεξικό: Επιβλήθηκαν δασμοί 25% στις εισαγωγές προϊόντων, με εξαίρεση την ενέργεια από τον Καναδά, όπου ο δασμός ορίστηκε στο 10%. citeturn0search3 - Κίνα: Αυξήθηκαν οι δασμοί σε κινεζικά προϊόντα από 10% σε 20%, με στόχο την αντιμετώπιση της διακίνησης φαιντανύλης και την εξισορρόπηση του εμπορικού ελλείμματος. citeturn0search1 Αντίμετρα - Καναδάς: Ανακοίνωσε δασμούς 25% σε αμερικανικά προϊόντα αξίας 155 δισ. καναδικών δολαρίων, με έμφαση σε προϊόντα καθημερινής κατανάλωσης, όπως αλκοολούχα ποτά, ρούχα και οικιακές συσκευές. citeturn0search9 - Κίνα: Επέβαλε πρόσθετους δασμούς 15% σε προϊόντα όπως κοτόπουλο, σιτάρι, καλαμπόκι και βαμβάκι, και 10% σε σόργο, σόγια, χοιρινό, βοδινό, θαλασσινά, φρούτα, λαχανικά και γαλακτοκομικά προϊόντα. citeturn0search1 - Μεξικό: Αντέδρασε με την επιβολή δασμών σε αμερικανικά προϊόντα, τονίζοντας την ανάγκη για διάλογο αντί αντιπαράθεσης. citeturn0search3 Γεωοικονομική Δυναμική και Επηρεαζόμενοι Τομείς Η κλιμάκωση του εμπορικού πολέμου αναμένεται να επηρεάσει: - Γεωργία: Οι δασμοί της Κίνας πλήττουν άμεσα τους Αμερικανούς αγρότες, ιδιαίτερα σε προϊόντα όπως σόγια, καλαμπόκι και κρέας. - Βιομηχανία: Οι δασμοί σε πρώτες ύλες και εξαρτήματα ενδέχεται να αυξήσουν το κόστος παραγωγής για αμερικανικές εταιρείες, επηρεάζοντας την ανταγωνιστικότητά τους. - Καταναλωτικά Αγαθά: Η αύξηση των τιμών σε προϊόντα όπως ηλεκτρονικά είδη, ρούχα και τρόφιμα μπορεί να επιβαρύνει τους καταναλωτές. Προβλέψεις για τα Επόμενα Βήματα και Επιπτώσεις - Διεθνείς Σχέσεις: Η ένταση μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω εμπορικές διαμάχες και αναζήτηση νέων εμπορικών εταίρων από τις επηρεαζόμενες χώρες. - Παγκόσμια Οικονομία: Η αβεβαιότητα μπορεί να επιβραδύνει την οικονομική ανάπτυξη και να αυξήσει τον πληθωρισμό σε παγκόσμιο επίπεδο. - Εφοδιαστικές Αλυσίδες: Οι επιχειρήσεις ενδέχεται να αναζητήσουν εναλλακτικούς προμηθευτές ή να επαναπροσδιορίσουν τις αλυσίδες εφοδιασμού τους. - Νομισματική Πολιτική: Η προοπτική αποκλιμάκωσης των επιτοκίων στην Ευρώπη συμβάλλει στην σταθεροποίηση και προσφέρει στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις δυνατότητα να εκμεταλλευτούν τη δυναμική αναπροσαρμογής που δημιουργείται σε παγκόσμια κλίμακα. - Δημοσιονομική Πολιτική: Την ίδια στιγμή, ο επίμονος πληθωρισμός στις ΗΠΑ περιορίζει την ευελιξία της Fed, ενώ το υψηλό δημόσιο χρέος δένει τα χέρια του Τραμπ στις ΗΠΑ. Συνολικά, η τρέχουσα κατάσταση υποδεικνύει μια περίοδο αυξημένης εμπορικής έντασης, με πιθανές αρνητικές επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία και τις διεθνείς σχέσεις. Read the full article

0 notes

romios-gr · 8 months ago

Text

Ολυμπιακοί αγώνες της βρωμιάς και διαφθοράς στην Γαλλία – Τρίαθλο στα λύματα και τα εξαφανισμένα 1,5 δισ για τον Σηκουάνα Δαπάνησαν 1,5 δισεκ. ευρώ για τον καθαρισμό του Σηκουάνα – Ο ποταμός είναι ακριβώς στην ίδια κατάσταση που ήταν πριν ξεκινήσει ο «καθαρισμός» και κανείς δεν ξέρει πού πήγαν τα χρήματα Προσεχώς θα διεξαχθούν στην Γαλλία οι Ολυμπιακοί Αγώνες που ξεκινούν στις 26 Ιουλίου... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/olympiakoi-agones-tis-vromias-kai-diafthoras-stin-gallia-triathlo-sta-lymata-kai-ta-exafanismena-15-dis-gia-ton-sikoyana/

#Επίκαιρα #αγώνες #βρωμιάς #ΓΑΛΛΙΑ #για #διαφθοράς #ΔΙΣ #εξαφανισμένα #και #λύματα #Ολυμπιακοί #Σηκουάνα #στα #στην #τα #της #τον #Τρίαθλο

0 notes

awesomehappystudentmagazine-blog · 1 day ago

Text

Αυτό είναι το deal της δεκαετίας: Η Prada έτοιμη να εξαγοράσει την Versace

Η Prada βρίσκεται σε συζητήσεις για την αγορά της Versace από την αμερικανική εταιρεία Capri Holdings, με την αξία της συμφωνίας να φτάνει, σύμφωνα με αναφορές, σχεδόν τα 1,5 δισ. ευρώ (1,2 δισ. λίρες). Η Milan-based Prada και η New York-listed Capri ενδέχεται να καταλήξουν σε συμφωνία για τη Versace μέσα στον μήνα, όπως ανέφερε το Bloomberg, αν και οι διαπραγματεύσεις μπορεί να μην…

0 notes

justforbooks · 4 months ago

Text

Αλβέρτος Μπουρλά

Η αποκαθήλωση του ισχυρού άντρα της Pfizer σε 74 σελίδες

Αμερικανικό fund που μπήκε στη Pfizer με $1 δισ. ζητάει το κεφάλι του Μπουρλά κατηγορώντας τον για τεράστια επενδυτικά λάθη - Πώς το success story του CEO που λάνσαρε το πρώτο εμβόλιο κατά του κορωνοϊού, δεν είχε ανάλογη συνέχεια με τα… χάπια κατά της παχυσαρκίας

Ο Αλβέρτος (Αλμπερτ) Μπουρλά έκανε την επωνυμία της Pfizer ταυτόσημη με την αναχαίτιση της πανδημίας COVID-19 - κι αυτό είναι το κομμάτι της Ιστορίας που του ανήκει οριστικά, αντικειμενικά και πέραν οποιασδήποτε αντίρρησης ή επιφύλαξης. Ομως, σε ένα πεδίο ακραία ανταγωνιστικό και διαρκώς εξελισσόμενο όπως αυτό της φαρμακοβιομηχανίας, κάθε επιτυχία μετρά μόνο ως πρόδρομος της επόμενης. Αν στην τρέχουσα φάση η Pfizer δεν π��ωταγωνιστεί φερ’ ειπείν στον τομέα των σκευασμάτων αδυνατίσματος τύπου Ozempic, ελάχιστη και μόνο εγκυκλοπαιδική σημασία έχει το ότι υπήρξε πρωτοπόρος στην παραγωγή των εμβολίων για τον κορωνοϊό μερικά χρόνια πριν.

Σε ό,τι αφορά δε προσωπικά τον κ. Μπουρλά, τον πρόεδρο και CEO της Pfizer από το 2019, έναν πολυεκατομμυριούχο (οι τρέχουσες ετήσιες απολαβές του είναι 21,5 εκατ. δολάρια) ο οποίος μετακινείται ανά τον πλανήτη με ιδιωτικό τζετ, ο χθεσινός ήρωας μπορεί πολύ εύκολα να γίνει ο σημερινός υπαίτιος της υστέρησης και της αποτυχίας, το εξιλαστήριο θύμα.

Το μέλλον του, για πρώτη φορά στη λαμπρή σταδιοδρομία του στην Pfizer επί 31 χρόνια, εξαρτάται πλέον από την απάντησή του σε μια φαινομενικά απλοϊκή ερώτηση: πώς γίνεται η Pfizer επί πανδημίας να είχε έσοδα 40 δισ. δολάρια και σήμερα να έχει χάσει 20 δισ. δολάρια από την αγοραία αξία της; Αν λοιπόν δεν παράσχει μια εύλογη και πειστική εξήγηση, η εκπαραθύρωσή του φαντάζει ρεαλιστικό και καθ’ όλα πιθανό ενδεχόμενο.

Το fund

Οι νυν εχθροί του είναι οι εκπροσώποι της Starboard Value, μιας αμερικανικής εταιρείας διαχείρισης επενδυτικών κεφαλαίων η οποία πριν από μερικές εβδομάδες απέκτησε μερίδιο της Pfizer αντί 1 δισ. δολαρίων, και θέλουν το κεφάλι του επί πίνακι. Είναι, δε, αποφασισμένοι να το πάρουν. Από τη δική τους άποψη, δεν μετρά καθόλου ότι χάρη στις στρατηγικές κινήσεις του κ. Μπουρλά, που ήταν αυτές που έπρεπε, ακριβώς τη στιγμή που έπρεπε, η Pfizer πρώτη από οποιονδήποτε άλλον ανταγωνιστή της βρέθηκε σε μια εξαιρετικά πλεονεκτική θέση.

Εφηύρε, δοκίμασε και παρασκεύασε σε δισεκατομμύρια δόσεις το πλέον περιζήτητο εμβόλιο στη σύγχρονη Ιστορία της ανθρωπότητας. Επιπλέον, λίγο αργότερα το εμβόλιο συνοδεύτηκε από το χάπι Paxlovid, επίσης για την COVID-19. Προφανώς, τα κέρδη που απέσπασε η Pfizer από τη διάθεση των φαρμάκων για τον κορωνοϊό ήταν ευθέως αντίστοιχα των ποσοτήτων τους.

Ο ίδιος, ένας 63χρονος διδάκτωρ Κτηνιατρικής από τη Θεσσαλονίκη, απόγονος Εβραίων που επέζησαν του Ολοκαυτώματος, παντελώς άγνωστος στο ευρύτερο κοινό προ πανδημίας, αίφνης έγινε πανδήμως διάσημος. Η φυσιογνωμία του, ως ο χαρισματικός διευθύνων σύμβουλος της Pfizer, μιας από τις μεγαλύτερες φαρμακευτικές εταιρείες του κόσμου, σχεδόν ηρωοποιήθηκε - και όχι αδίκως. Φυσικά, εφάμιλλη της διασημότητάς του ήταν και η πραγματική ισχύς της επιρροής του, εφόσον με εκείνον ήταν υποχρεωμένοι να διαπραγματεύονται την αγορά εμβολίων για τον λαό τους όλοι ανεξαιρέτως οι ανά την υφήλιο πολιτικοί ηγέτες.

Μια μικρή ένδειξη για το πόσο σημαντικός ήταν και παραμένει ο ρόλος του στη διεθνή πολιτική σκηνή αποτελεί η υπόθεση των μηνυμάτων που είχε ανταλλάξει μαζί του το 2021 η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν σχετικά με την προμήθεια εμβολίων για την Ε.Ε.

Σύμφωνα με ορισμένους, οι όροι της συμφωνίας περιβάλλονται από μια αχλή αδιαφάνειας ή ακόμη και σκανδάλου. Mάλιστα αυτό το ��Pfizergate» προκάλεσε έντονους τριγμούς στην προεκλογική εκστρατεία της Φον ντερ Λάιεν εν όψει ανανέωσης της θητείας της στην προεδρία της Κομισιόν. Και ο παράγοντας-κλειδί στην υπόθεση ήταν και πάλι ο κ. Μπουρλά.

Η ευθύνη του θριάμβου

Με έναν όρο δανεισμένο από το μπάσκετ, ο κ. Μπουρλά είναι ο αδιαφιλονίκητος MVP της πανδημίας. Ο πιο πολύτιμος παίκτης στη μάχη ενάντια στον δαιμόνιο και ύπουλο κορωνοϊό. Τα λογιστικά φύλλα με την κερδοφορία της Pfizer εν μέσω της πανδημικής κρίσης ήταν αρκετά για να αποστομώσουν οποιονδήποτε θα τολμούσε να ασκήσει κριτική στους χειρισμούς του. Ωστόσο, αυτό που ήταν αδιανόητο μέχρι πρότινος έχει ήδη αρχίσει να εξελίσσεται: εν ολίγοις, απαιτείται η καθαίρεσή του. Οι υπεύθυνοι της Starboard Value βάλλουν κατά ριπάς και ανελέητα εναντίον του, χρησιμοποιώντας ένα όπλο που συνήθως αποδεικνύεται ακαταμάχητο: τους αριθμούς και τα οικονομικά αποτελέσματα.

Έτσι, ο κ. Μπουρλά, ο οποίος -υπεραπλουστεύοντας έστω- νίκησε τον κορωνοϊό, καλείται τώρα να δώσει την ύστατη μάχη της επαγγελματικής επιβίωσης κόντρα σε έναν ακόμη πιο επικίνδυνο αντίπαλο, τη στεγνή λογιστική αξιολόγηση των επιλογών του ως CEO.

Ο ίδιος άνθρωπος ο οποίος είχε τη διορατικότητα και την τόλμη να επενδύσει δισεκατομμύρια δολάρια στη γερμανική εταιρεία BioNTech και τη βιοτεχνολογία mRNA, τώρα καλείται να απολογηθεί στους μετόχους της εταιρείας να παρουσιάσει πειστικές δικαιολογίες, σχέδιο ανάκαμψης κ.ο.κ. για τον καθ’ όλα υπαρκτό χρηματιστηριακό κατήφορο της Pfizer. Εξάλλου, η Starboard Value εκταμίευσε 1 δισ. δολάρια προκειμένου να αποκτήσει ένα ικανό μετοχικό μερίδιο της Pfizer και θα φτάσει μέχρις εσχάτων προκειμένου να προστατεύσει την επένδυσή της. Ακόμη και εάν αυτό συνεπάγεται την καρατόμηση του νυν CEO.

Η ειρωνεία της μοίρας για τον κ. Μπουρλά έγκειται στο παράδοξο ότι ο θρίαμβος που κατήγαγε -τηρουμένων των αναλογιών πάντα- επί του κορωνοϊού δεν ήταν το τέλος και το πανηγυρικό επιστέγασμα της κούρσας, αλλά απλώς η αφετηρία της. Διότι η Pfizer έθεσε αυτομάτως στον εαυτό της ακόμη υψηλότερους στόχους, ακόμη μεγαλύτερες προκλήσεις για το άμεσο μέλλον, στις οποίες ο επικεφαλής της έπρεπε να ανταποκριθεί εξίσου αποτελεσματικά όπως και με το εμβόλιο της COVID-19. Τα πραγματικά μεγέθη, όμως, δείχνουν ότι το σενάριο που εκτυλίσσεται στην Pfizer στην περίοδο μετά την πανδημία απέχει πολύ από το ιδανικό και το προσδοκώμενο για τους μετόχους της, όπως είναι η Starboard Value.

Η αρνητική αυτή εικόνα για την οικονομική απόδοση, τις προοπτικές, γενικώς την αποτίμηση της Pfizer από επενδυτικής πλευράς αποτυπώνεται με τη μέγιστη δυνατή ευκρίνεια στην τιμή της μετοχής της, η οποία σήμερα βρίσκεται πιο χαμηλά σε σύγκριση με το 2019, παρά τα κέρδη που συσσωρεύτηκαν επί COVID-19. Και ο κ. Μπουρλά είναι, εξ ορισμού, ο πρώτος υπόλογος γι’ αυτό το δυσμενές αποτέλεσμα.

Το κατηγορητήριο

Επί του παρόντος, το διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας εκφράζει την αμέριστη υποστήριξή του στον κ. Μπουρλά και αποκρούει τη δριμύτατη κριτική που ασκούν εις βάρος του οι υπεύθυνοι της Starboard Value. Οσο για τον ίδιο, μολονότι μέχρι στιγμής δεν έχει καταθέσει δημοσίως τη δική του άποψη για την πορεία της Pfizer και ενώ εκκρεμεί μια συνάντησή του με τους εξαγριωμένους ιθύνοντες της Starboard Value, τα βιβλία της εταιρείας δείχνουν ότι με δική του πρωτοβουλία και ήδη από το 2020 επενδύθηκαν σχεδόν 70 δισ. δολάρια σε εξαγορές μικρότερων εταιρειών προηγμένης και εξειδικευμένης βιοτεχνολογίας, με πλέον χαρακτηριστική την περίπτωση της Seagen.

Η Pfizer την ενέταξε στον όμιλό της αντί 43,4 δισ. δολαρίων, με την προσδοκία ότι οι έρευνες της Seagen σε διάφορες μορφές καρκίνου ήταν τόσο προχωρημένες ώστε θα καθιστούσαν εφικτή την παραγωγή θεραπευτικών σκευασμάτων τάχιστα. Στην πράξη, εντούτοις, αποδείχθηκε ότι η Seagen θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο απ’ όσο είχε αρχικά προβλεφθεί, γεγονός που μεταθέτει την παρασκευή φαρμάκων στο απώτερο μέλλον - δυστυχώς όμως και την κερδοφορία της Pfizer, την παρεπόμενη άνοδο της μετοχής της στη Wall Street κ.λπ. Επίσης, μετά το εμβόλιο της COVID-19, η Pfizer φαίνεται να μην έχει παρόμοια προσήλωση σε κάποιο συγκεκριμένο νόσημα ή τομέα.

Αντιθέτως, η επενδυτική πολιτική του κ. Μπουρλά μοιάζει κατακερματισμένη και ασαφής, με εξαγορές εταιρειών που ποικίλλουν από τη θεραπεία του καρκίνου, τις αιματολογικές παθήσεις μέχρι τη νευροεπιστήμη κ.ά.

Βέβαια, το μεγαλύτερο πρόβλημά του επί του παρόντος είναι η σφοδρή επίθεση που υφίσταται από την πλευρά της Starboard Value. Τα στελέχη της έχουν συμπεριλάβει στις 74 σελίδες ενός αρχείου PowerPoint όλα όσα θα μπορούσαν να επιβαρύνουν τη θέση του κ. Μπουρλά και να καταστήσουν επισφαλή -έως ανέφικτη- την παραμονή του στην κορυφή της Pfizer. Το συγκεκριμένο έγγραφο είναι μια ακτινοσκόπηση των πεπραγμένων του από την οπτική γωνία ενός στρατηγικού επενδυτή, όπως η Starboard Value.

Η παρουσίαση ξεκινά από τα αδιαμφισβήτητα επιτεύγματα, καθώς προτάσσεται η εκτίμηση ότι «υπό την καθοδήγηση του Μπουρλά η Pfizer υπήρξε η πρώτη φαρμακοβιομηχανία στον κόσμο που κατόρθωσε να διαθέσει στην πραγματική αγορά ένα εμβόλιο, καθώς και ένα από του στόματος χορηγούμενο φάρμακο, το Paxlovid, για τη θεραπεία της COVID-19».

Στην επόμενη σελίδα η Starboard Value πλέκει τον διθύραμβο στην Pfizer και προσωπικά στον «δρα» Μπουρλά, όπως τον προσφωνεί, σε πανηγυρικό τόνο: «Χειροκροτούμε την εξέχουσα συμβολή της εταιρείας και του δρος Μπουρλά στον τερματισμό της πανδημίας. Πιστεύουμε ότι η συνεισφορά τους ήταν κολοσσιαία» κ.λπ. Πίσω από τους επαίνους, όμως, υπάρχει μια σκηνοθεσία, μια δραματική οικονομία: πρώτα η εξύψωση, κατόπιν η κατεδάφιση. Αλλά για να εκτελέσουν το σενάριο της τελειωτικής αποδόμησής του, οι υπεύθυνοι της Starboard Value παραθέτουν κάποια σημαντικά οικονομικά μεγέθη. Επισημαίνουν, φερ’ ειπείν, ότι η ρευστότητα της Pfizer λόγω του εμβολίου για την COVID-19 εκτοξεύτηκε από τα 8 δισ. δολάρια το 2020 στα 40 δισ. δολάρια για το 2021 και το 2022 συνολικά.

Παρ’ όλα αυτά, το σχετικό διάγραμμα δείχνει ότι η απόδοση της Pfizer ήταν «δραματικά κατώτερη» του ανταγωνισμού, όπως καταγράφεται στους κύριους χρηματιστηριακούς δείκτες. Το αποτέλεσμα είναι ότι η αξία της μειώθηκε κατά 20-60 δισ. δολάρια στο διάστημα των τελευταίων 6 ετών. Πιο συγκεκριμένα, η τιμή για κάθε μετοχή της Pfizer στις 31/12/2018 ήταν 41,38 δολάρια και στις 4/10/2024 είχε πέσει στα 28,58 δολάρια με μια υποτίμηση που αγγίζει το 31%.

Σερί αστοχιών

Η ανάλυση της Starboard Value διακρίνει τέσσερις άξονες εσφαλμένων επιλογών εκ μέρους της Pfizer. Εξυπακούεται πως όλες καταλογίζονται στον Μπουρλά και αφορούν: α) την έλλειψη καινοτομίας εσωτερικά, στους κόλπους της ίδιας της εταιρείας, κατά το διάστημα 2019-2023, β) την απουσία αξιόλογων μελλοντικών καινοτομιών, γ) τη διαχείριση των διαθέσιμων κεφαλαίων και τις επενδύσεις σε εξαγορές άλλων επιχειρήσεων του κλάδου, δ) τις προβλέψεις για το μέλλον και τον προϋπολογισμό της Pfizer.

Στην πρώτη ενότητα θανάσιμων σφαλμάτων του, κατά τη Starboard Value, συγκαταλέγονται διάφορα φάρμακα τα οποία ενώ παρουσιάστηκαν ως καινοτόμα και φαβορί για να εισφέρουν τεράστια κέρδη στην εταιρεία, εν τέλει απογοήτευσαν. Είτε επειδή οι πωλήσεις τους ήταν κατώτερες των προγνώσεων είτε, ακόμη χειρότερα, επειδή δεν πέρασαν ποτέ το στάδιο των δοκιμών πριν από τη μαζική παραγωγή τους.

Η Starboard Value αποφαίνεται ότι η Pfizer απέτυχε με το Ibrance για τον καρκίνο του στήθους, το δερματολογικό Cibinqo, το Litfulo για τη θεραπεία της σοβαρής γυροειδούς αλωπεκίας, το Rivipansel για τη δρεπανοκυτταρική αναιμία, το παυσίπονο για την οστεοαρθρίτιδα Tanezumab κ.ά. Ισως όμως η μεγαλύτερη και οικονομικά πιο οδυνηρή αποτυχία που χρεώνεται ο κ. Μπουρλά έχει να κάνει με το χάπι κατά της παχυσαρκίας.

Η Starboard Value επικαλείται αναλυτές της Wall Street οι οποίοι έχουν μειώσει την προσδοκώμενη απόδοση του σκευάσματος κατά 66% σε σχέση με την αρχική τους εκτίμηση, εκφράζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τη βεβαιότητά τους ότι η Pfizer έχει χάσει τον δρόμο προς την επιτυχία στον εν λόγω τομέα - παρότι ο κ. Μπουρλά είχε υποσχεθεί ότι η Pfizer θα επιτύγχανε πωλήσεις ύψους 10 δισ. δολαρίων τα επόμενα χρόνια μόνο χάρη στο χάπι αδυνατίσματος. Εν τω μεταξύ, ενώ η Pfizer αναδιατάσσει εσωτερικά τις δυνάμεις της ύστερα από τα προβλήματα δυσανεξίας που παρατηρήθηκαν κατά τη β’ φάση των πειραματικών δοκιμών για το Danuglipron, αρκετοί από τους άμεσους ανταγωνιστές της εξαργυρώνουν την προπορεία τους στα σκευάσματα αδυνατίσματος.

Γενικώς, η Starboard Value επικαλείται παλαιότερες υπερβολικά αισιόδοξες, όπως αποδεικνύεται τώρα, εξαγγελίες του κ. Μπουρλά, ο οποίος το 2019 υποσχόταν ένα χαρτοφυλάκιο «με τουλάχιστον 15 καινοτόμα φάρμακα που θα σπάσουν ταμεία για λογαριασμό της Pfizer». Σήμερα, όμως, η Starboard Value δυσκολεύεται να βρει έστω και ένα.

Ιδιαίτερα δυσοίωνη είναι επίσης η πρόγνωση της Starboard Value για το μέλλον της Pfizer, παραπέμποντας στην εκτίμηση των αναλυτών της Wall Street ότι έως το 2030 τα έσοδα της εταιρείας θα βαίνουν μειούμενα - εκτός συγκλονιστικού απροόπτου. Επειδή όμως τα μεγέθη είναι συγκοινωνούντα, η μείωση των εσόδων θα επιβάλει νομοτελειακά περικοπές στα κονδύλια για την έρευνα και την εξέλιξη νέων σκευασμάτων, άρα συρρίκνωση του συνολικού κύκλου εργασιών, δηλαδή χαμηλότερα κέρδη κ.ο.κ.

Σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο, οι επενδύσεις που έχει ήδη υλοποιήσει η Pfizer με τα κέρδη της πανδημίας υποτίθεται πως θα απέφεραν έσοδα πάνω από 20,5 δισ. δολάρια ως το 2030, μια πρόγνωση που φαίνεται πλέον εκτός πραγματικότητας. Ενας από τους λόγους αυτής της επερχόμενης κακοδαιμονίας, πάντα κατά τη Starboard Value, σχετίζεται με το τίμημα των εξαγορών που πραγματοποίησε η Pfizer και το οποίο θεωρείται υψηλότερο της πραγματικής αξίας των εταιρειών οι οποίες αποκτήθηκαν. Το κόστος αυτών των κινήσεων υπολογίζεται σε 20 δισ. δολάρια οικονομικής ζημίας για την Pfizer.

Επιπλέον, η Pfizer υπό την ηγεσία Μπουρλά, όπως επισημαίνει η Starboard Value, αποτυγχάνει συστηματικά να πιάσει τους στόχους της ανά τρίμηνο - και μάλιστα σε ποσοστό 50% κατά τη μεταπανδημική περίοδο. Και το χειρότερο είναι ότι ακόμη και στον τομέα όπου κατεξοχήν διέπρεψε, τη διάθεση εμβολίων για την COVID-19, ο κ. Μπουρλά φαίνεται να έχει πέσει τραγικά έξω στις προσδοκίες του: ανέμενε πωλήσεις για τα σκευάσματα της Pfizer υψηλότερες κατά 9 δισ. δολάρια απ’ όσες καταγράφονται πραγματικά στην παρούσα φάση, κατά την οποία η απειλή για την ανθρωπότητα από τον κορωνοϊό είναι σημαντικά περιορισμένη.

Η κόντρα

Η Starboard Value κλιμακώνει την επίθεσή της εναντίον του σχεδόν από μέρα σε μέρα. Μία από τις μεθόδους «εφόδου» είναι οι στοχευμένες απόπειρες να διχάσει την ανώτατη διοίκηση της Pfizer και να στρέψει τουλάχιστον κάποια μέλη του Δ.Σ. εναντίον του κ. Μπουρλά. Η κόντρα Starboard Value vs Pfizer εικονογραφείται σαν μια μονομαχία ανάμεσα στους εκατέρωθεν επικεφαλής: τον διευθύνοντα σύμβουλο του επενδυτικού κεφαλαίου Τζέφρι Σμιθ από τη μία και τον Αλβέρτο Μπουρλά από την άλλη.

Ο Σμιθ διακηρύσσει ότι «είναι καθήκον μας να επιμείνουμε, με ζέση, στη λογοδοσία για το τι γίνεται στην Pfizer. Απαιτούμε να βελτιώσουν όσο πιο θεαματικά γίνεται την κατανομή των πόρων της εταιρείας τους έτσι ώστε να γίνονται προσοδοφόρες επενδύσεις, να χρηματοδοτούνται projects που πραγματικά μπορεί κανείς να εμπιστευτεί για την υψηλή τους απόδοση. Ωστόσο, σε παρόμοιες καταστάσεις, όταν μια επιχείρηση έχει τόσο κακή απόδοση σε σχέση με τις δυνατότητές της συνήθως βλέπεις αντικατάσταση του επικεφαλής».

Το «ακτιβιστικό» fund

Παράλληλα με τις κατά μέτωπον βολές, η Starboard Value ενορχήστρωσε θόρυβο στα αμερικανικά ΜΜΕ και στους επιχειρηματικούς κύκλους διαδίδοντας ότι η Pfizer κατ’ ουσίαν εκβιάζει δύο πρώην υψηλόβαθμα στελέχη της, τον προκάτοχο του Μπουρλά και μέντορά του Ιαν Ριντ και τον τέως διευθύνοντα οικονομικό σύμβουλο Φρανκ ντ’Αμέλιο. Υποτίθεται ότι η Pfizer τους έχει απειλήσει με μηνύσεις εάν συνεργαστούν με τη Starboard Value αντί να εκδηλώσουν δημοσίως τη στήριξή τους στον κ. Μπουρλά.

Ενα στοιχείο που επιτείνει την αίσθηση ότι το επενδυτικό κεφάλαιο ασκεί τη μέγιστη δυνατή πίεση στην Pfizer και δεν πρόκειται να υποχωρήσει παρά μόνο αν πάρει αυτό που θέλει -δηλαδή την αντικατάσταση του Μπουρλά με κάποιον που πιθανότατα θα είναι περισσότερο πρόθυμος να εναρμονιστεί με τη θέληση των εταίρων- έχει να κάνει με τον χαρακτήρα της Starboard Value.

Η οποία κατατάσσεται στα λεγόμενα «ακτιβιστικά» επενδυτικά κεφάλαια, δηλαδή σε οργανισμούς που αναμειγνύονται ενεργά στον τρόπο λειτουργίας της εκάστοτε επιχείρησης που ενσωματώνεται στο χαρτοφυλάκιό τους. Η Starboard Value, ως εκ της συστάσεώς της, δεν απαιτεί μόνο απόδοση κερδών για τις επενδύσεις της, αλλά και συμμόρφωση με τον σύγχρονο κώδικα εταιρικής ευθύνης, γνωστό και με το αρκτικόλεξο ESG (Environmental, Social, Governance), ήτοι φροντίδα για το περιβάλλον -το φυσικό και το κοινωνικό-, αλλά και χρηστή, ανθρωποκεντρική διοίκηση.

Πριν από την Pfizer η Starboard Value έχει παίξει παρομοίως στενό μαρκάρισμα με άλλες μεγάλες και ισχυρές εταιρείες (τη News Corp. του μεγιστάνα Ρούπερτ Μέρντοχ, τη μητρική εταιρεία της πλατφόρμας γνωριμιών Tinder, τον γίγαντα του ηλεκτρονικού εμπορίου Salesforce κ.ά.), οπότε διαθέτει ικανή «εμπειρία πολέμου» για να γκρεμίσει ακόμη και κάποιον με το status του Μπουρλά. Ωστόσο, όπως ισχύει σε κάθε σύγκρουση μεταξύ αντιπάλων, η πραγματική ισχύς και το οπλοστάσιο κάθε πλευράς κρίνεται στο πεδίο της μάχης. Και ο κ. Μπουρλά δεν έχει κάνει καν την εμφάνισή του εκεί.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

#just for books #Αλβέρτος Μπουρλά #Pfizer #message from the editor #portrait

3 notes · View notes