#δεσμα

[nofuckinlabels]

Άπειρα σημεία τομής

Υπαρχουν τοσα που διαταρασσουν την ισορροπια μου

Αληθεια καποιες φορες πιστευω πως η ηρεμια μου υπαρχει μονο εκει που μπορει να αναπνέει

Ηταν ομορφη μερα και ομως επιστρεφω παλι σε αυτο το παραξενο συναισθημα

Μου λειπεις

Δεν θυμαμαι ποτε αρχισα να γραφω στο β προσωπο

Καποτε εγραφα αοριστα

Καποτε τα γραμματα μου ταχυδρομούνταν στο απειρο

Καποτε εγραφα για να μην μουδιασουν τα χερια μου

Για να πλασω ερωτες

Για να γευτω την ενηλικιωση

Τωρα γραφω για να ανταγωνιστω την ληθη

Γραφω για να σκιαγραφισω την καμπυλη που σχηματιζε το χαμογελο σου

Να απαθανατίσω εκεινο το φτερουγισμα που ενιωθα στο πλοιο μαζι σου

Εισαι αυτοσκοπός

Για πρωτη φορα υπαρχει κατι που θελω να διαφυλάξω στο παλτο μου για να μην κρυώσει

Πιστευω πως αν παγωσει ο χρονος ο χωρος θα συρρικνωθεί μεχρι που θα εισαι διπλα μου

Ειναι εξοντωτικό να βρισκεσαι καπου που δεν θες

Να μαχεσαι με το μυαλο σου για να σε αφησει να συμβιβαστείς

Ειμαι ξαπλωμενη στο κρεβατι και σκεφτομαι μονο εσενα

Σκεφτομαι οτι δεν θελω να συνεχισω να επιβιωνω χωρις τα χερια σου πανω μου

Δεν θελω να επιλεξω κανεναν αλλον να μπει στον κοσμο μου

Ειμαι δικη σου ακομα και οταν δεσμεύομαι σε κατι άυλο

Ακομα και οταν τα δεσμα δεν ειναι μεμπτα

Για καιρο δεν ειχαμε καμια επαφη

Μεγαλωναμε ξεχωριστα

Ειχαμε εκεινη την απεραντη ελευθερια της αυθυπαρξιας

Ο χρόνος σιτεύει

Οταν χωριστηκαμε πιστευα οτι οταν ξαναβρεθουμε θα ειμαστε πια δυο ξενοι

Οτι θα γνωριστουμε ξανα απο την αρχη και ολα τα υπολοιπα θα ειναι θολες παιδικες αναμνησεις

Ομως επιλεξαμε ταυτοχρονα τα δεσμά μας

Ο ενας στον αλλον

Οσο ο χρονος ποτίζει σαν λεκες απο κρασι στο φορεμα μου

Τοσο σου μοιάζω

Δεν ξερω πως είσαι- ομως σου μοιαζω-

Ειμαι πεπεισμένη οτι το μυαλο μου ειναι κοινοχρηστο

Ειμαι πεπεισμενη οτι οι σκεψεις μου ειναι δανεικες

Αληθεια για καιρο πιστευα πως ο χρονος θα με κανει να σε ξεχασω

Θα με κανει να ξεχασω το κοριτσι που ημουν τοτε μαζι σου

Τα μαλλια μου δεν ειναι πια κοντα

Υπαρχουν πραγματα που μενουν αναλλοίωτα στον χρονο

Πριν λιγους μηνες , στα γενεθλια σου, εγραψα πως ηθελα να μεγαλώναμε μαζι

Εχθες καταλαβα πως οσο μακρια και να εισαι εμεις οι δυο δεν εκτροχιαστήκαμε ποτέ

Ειμαστε πεισματικά συνδεδεμένοι

Εισαι ενα κομματι της ψυχης μου που αναπνέει απλα σε αλλο σημειο του ορίζοντα

Μου εδειξες πως η αναγεννηση απαιτεί σποραδικους θανάτους

Μου εδειξες πως η αγαπη αναπνέει μόνο στις αντιθέσεις

[stmol]

Ποια αγάπη αξίζεις; | SearchingTheMeaningOfLife

Ποια αγάπη Αξίζεις; Όταν το χρειαζόμασταν δεν αγαπηθήκαμε Οδυνηρά συναισθηματικά, ως παιδιά, κακοποιήθηκαμε Στη θλίψη βουτιχτήκαμε Απο δεσμα παρελθόντος πλέον ελευθερωθήκαμε Ενηλικιωθήκαμε! Δίχως ειλικρίνεια;! “αγάπη” δεν βρήκαμε Απο σακατεμένους, απρόβλεπτα αναίσθητους, χαθήκαμε Στιγμή δε σταθήκαμε Απο επιλογή, λόγω αυταξίας απομακρυνθήκαμε Κι ας τους αγαπήσαμε! Γι’ αγάπη ήρεμη, βαθιά, διαρκή…

[xehasmenesithakes]

Εγώ νιώθω πάρα πολύ άσχημη και ναι οκ έχω ακραίο θέμα με το σώμα μου αλλά προσπαθώ να το φταξώ αλλά ρε φίλε δεν μου αρέσει και καθόλου το πρόσωπο μου καο αυτό δεν μπορώ να το αλλάξω. Και γενικά νιώθω ότι είμαι αντικειμενικά πολύ μέτρια και μάλλον αυτός είναι ο λόγος που δεν έχω κάνει κάτι με κανέναν και ειμαο 19

Μην εισαι χαζο!Καταρχας 19 δεν ειναι μεγαλη ηλικια να μην εχεις κανει κατι..κατα δευτερον αν ενα πραγμα φταιει ισως ειναι η ανασφαλεια σου..Δεν χρειαζεται να σαι μοντελο για να σαι ωραια!Πρεπει να χεις τον αερα της ωραιας!Δουλεψε το σωμα σου για σενα κανε το σκιν κερ σου για σενα για να νιωθεις εσυ θεα με σενα και κλαι�� αληθεια αν η μυτη σου δεν εχει το ιδανικο σχημα οι πιο ελκυστικοι ανθρωποι δεν ειναι μοντελα μη μενεις τοσο σε αυτα..ναι οκευ δεν εισαι η πιο ωραια γκομενα του κοσμου,εχε τον αερα της νικητριας αυτης που αγαπα τον εαυτο της.Εχεις το μυαλο,μπορεις να σε πλασαρεις οπως θες…αν δεν μαθεις να σε γουσταρεις δε θα σπασεις αυτα τα δεσμα που σε κρατανε κατω

[gamotaspitiasas]

ΕΓΏ ΠΟΤΈ ΘΑ ΓΊΝΩ ΜΆΝΑ??

ΠΌΤΕ ΘΑ ΒΡΩ ΤΟ ΛΙΜΆΝΙ ΜΟΥ??

[belongamongwildflowers]

Εχεις νιωσει ποτε οτι ενω παλεψες και μπορεσες να αποδεσμευτεις απο την τοξικοτητα των αλλων , ξαφνικα οι ιδιες σου οι σκεψεις ειναι τα δεσμα σου ;

Μας κανουν καλο οι σκεψεις ; Ποιο ειναι το οριο που αν το υπερβουμε το χανουμε ;

[asteireutogelio]

Απελευθερωσου απο το λουκι.

Εισαι δεμενος. Μικρος και παραμελημενος.

Ζητας βοηθα.. Μα που;

Ο κοσμος κοιτα αλλου..

Μα ποσο δυσκολοι καιροι;

Σε κοιταζουν σαν γατι.

Στο σπιτι σου σε περιμενει μια θαλπωρη, ζεστη, μικρη , αγαπημενη .

Διωξε ομως τα δεσμα.

Τι σε βασανιζει;

Το σπιτι ειναι ανθρωπος οχι μερος.

Λαθος διαβασες ομως.

Σε βαλανε στο ματι.

Σε εριξαν στην κατρακυλα.

Ποτε σηκωνεσαι; Ποτε πεφτεις;

Το κρεβατι ο χειροτερος εχθρος.

Τα πιο δυσκολα βραδια, δεν μπορεσα να σηκωθω.

Νιωθω κουρασμενος.

Θα βοηθησει κανεις;

Οχι.. εισαι ενα οχι , ενα λαθος γραμμενο.

Εκει σε εχω γραμμενο.

[alexaaachroni]

ποιος εχει λογο στην αγαπη,

ποιος να εχει την ευθυνη

για να του πω να σταματησει

να μη με ποναει εκεινη

ποιος εχει λογο στην αγαπη

να με βγαλει απ'τα δεσμα της

αφου ποναει για καποιον αλλον

κι εγω ειμαι μακρυα της.

[irrelevant-potato-goblin]

Το μεγαλυτερο uno reverse card ηταν οταν η Γκοθελ ειπε "Την ψευτρα κρατησε για παντα στα δεσμα σου" στην Barbie Ραπουνζελ

[nofuckinlabels]

Χαλκιδικη 24’

Υπαρχουν τοσα που διαταρασσουν την ισορροπια μου

Αληθεια καποιες φορες πιστευω πως η ηρεμια μου υπαρχει μονο εκει που μπορει να αναπνέει

Ηταν ομορφη μερα και ομως επιστρεφω παλι σε αυτο το παραξενο συναισθημα

Μου λειπεις

Δεν θυμαμαι ποτε αρχισα να γραφω στο β προσωπο

Καποτε εγραφα αοριστα

Καποτε τα γραμματα μου ταχυδρομούνταν στο απειρο

Καποτε εγραφα για να μην μουδιασουν τα χερια μου

Για να πλασω ερωτες

Για να γευτω την ενηλικιωση

Τωρα γραφω για να ανταγωνιστω την ληθη

Γραφω για να σκιαγραφισω την καμπυλη που σχηματιζε το χαμ��γελο σου

Να απαθανατίσω εκεινο το φτερουγισμα που ενιωθα στο πλοιο μαζι σου

Εισαι αυτοσκοπός

Για πρωτη φορα υπαρχει κατι που θελω να διαφυλάξω στο παλτο μου για να μην κρυώσει

Πιστευω πως αν παγωσει ο χρονος ο χωρος θα συρρικνωθεί μεχρι που θα εισαι διπλα μου

Ειναι εξοντωτικό να βρισκεσαι καπου που δεν θες

Να μαχεσαι με το μυαλο σου για να σε αφησει να συμβιβαστείς

Ειμαι ξαπλωμενη στο κρεβατι και σκεφτομαι μονο εσενα

Σκεφτομαι οτι δεν θελω να συνεχισω να επιβιωνω χωρις τα χερια σου πανω μου

Δεν θελω να επιλεξω κανεναν αλλον να μπει στον κοσμο μου

Ειμαι δικη σου ακομα και οταν δεσμεύομαι σε κατι άυλο

Ακομα και οταν τα δεσμα δεν ειναι μεμπτα

Για καιρο δεν ειχαμε καμια επαφη

Μεγαλωναμε ξεχωριστα

Ειχαμε εκεινη την απεραντη ελευθερια της αυθυπαρξιας

Ο χρόνος σιτεύει

Οταν χωριστηκαμε πιστευα οτι οταν ξαναβρεθουμε θα ειμαστε πια δυο ξενοι

Οτι θα γνωριστουμε ξανα απο την αρχη και ολα τα υπολοιπα θα ειναι θολες παιδικες αναμνησεις

Ομως επιλεξαμε ταυτοχρονα τα δεσμά μας

Ο ενας στον αλλον

Οσο ο χρονος ποτίζει σαν λεκες απο κρασι στο φορεμα μου

Τοσο σου μοιάζω

Δεν ξερω πως είσαι- ομως σου μοιαζω-

Ειμαι πεπεισμένη οτι το μυαλο μου ειναι κοινοχρηστο

Ειμαι πεπεισμενη οτι οι σκεψεις μου ειναι δανεικες

Αληθεια για καιρο πιστευα πως ο χρονος θα με κανει να σε ξεχασω

Θα με κανει να ξεχασω το κοριτσι που ημουν τοτε μαζι σου

Τα μαλλια μου δεν ειναι πια κοντα

Υπαρχουν πραγματα που μενουν αναλλοίωτα στον χρονο

Πριν λιγους μηνες , στα γενεθλια σου, εγραψα πως ηθελα να μεγαλώναμε μαζι

Εχθες καταλαβα πως οσο μακρια και να εισαι εμεις οι δυο δεν εκτροχιαστήκαμε ποτέ

Ειμαστε πεισματικά συνδεδεμένοι

Εισαι ενα κομματι της ψυχης μου που αναπνέει απλα σε αλλο σημειο του ορίζοντα

Μου εδειξες πως η αναγεννηση απαιτεί σποραδικους θανάτους

Μου εδειξες πως η αγαπη αναπνέει μόνο στις αντιθέσεις

[tha-isorropiso]

Διχως πυξιδα γυριζω και με σπασμενο καταρτι

Δεν εχω χαρτη ειναι η καρδια μου λιμανι και ολοι οι ανεμοι σκαρτοι

Επαψα να αναζητω την στερια της παει καιρος που την εψαχνα απεναντι

Πιστεψα πως θα σερνεται στα δεσμα της για παντα μα ειναι η ψυχη μου απεραντη

Περασαν κυμματα μα ουτε στιγμη δεν ��πορησα

Περασαν βραδια διχως ελπιδα κι ομως προχωρησα μες τα ��κοταδια

[woofod]

Ηταν επιλογη μου να ραψω τα χειλη μου και να κλειδωσω την ψυχή μου σε μια γυαλα με νερο.

Και τωρα που θελω να σπασω τα δεσμα,

κατι με κραταει πισω.

Ο φοβος.

Κι αν δεν φυγω τωρα

ή θα πνιγω

ή θα ειμαι παντα σε μια κατασταση

λιγο πριν το τελος,

παλευοντας με το

φυλακισμενο μου μυαλο.

[cigorcocaine]

Αφιερωμενο!

Και απ'την πρωτη φορα,

Που αντικρισα τα ματια της,

Ηξερα για την καταστροφη,

Την κολαση που με περιμενε!

----

Ελιωνα για μια αγκαλια,

Σιγα σιγα με εκαιγε,

Με αφησε η ψυχη μου,

Στο πλαι της περπατησε!

----

Αφιερωμα σου αφηνω,

Να με θυμασαι,

Την μερα που σε κοιταξα,

Σε αγαπησα κρυες μερες!

----

Στις ζεστες δεν σε ξεχασα,

Με πονεσε τ'αγκαθι σου,

Βαθια μες στην καρδια,

Καθως με τυλιξαν τα δεσμα σου!

----

Αφιερωμενη αυτη η μερα,

Σε μια μουσα καταστροφικη,

Σε ερωτες πληγωμενους,

Βασανισμενους απ'τις φωτιες!

----

Να τα θυμασαι ολα,

Κρατα την αγαπη που σου χαρισα,

Αυτη τη ψυχη να προσεχεις,

Και τα λεμε σε μια αλλη ζωη!

[colorfulbanditexperteagle]

Μπουρτζι ...γοητευτικο απο αποσταση ..Στη πραγματικοτητα διετελεσε κατοικια δημιων ..Καταδικων των οποιων η ποινη θανατου μετατραπηκε σε ισοβια δεσμα ...αρκει να εκτελουσαν μισθωτοι αλλους συγκρατουμενους..Μεταπτυχιακο σεμιναριο γκιλοτινας απ τη Γαλλια ... https://www.instagram.com/p/Cb-RrKgIpkG/?utm_medium=tumblr