#δεν μας συγχωρω

[aiwnia-erwteumenoi]

Γιατί βρήκαμε γιατί

τόσες αφορμές... 

Θα 'μαι πάντα εδώ

όσα χρόνια κι αν περάσανε

δεν μας συγχωρώ

 από φόβο χάσαμε.

Δεν μας Συγχωρώ,  Νίκος Πορτοκάλογλου 

[victoriaenjoyshardcore]

Γιατι κοβετε φιλε τα καλαμακια Γιατι μαζευετε σταχτη απο τα τασακια Ακουτε δυο ωρες το ιδιο τραγουδι Και πινετε τις μπυρες μονορουφι ε Γιατι πατε πανω κατω στο σαλονι Γιατι δεν κοιμαστε εξω ξημερωνει Τι κανατε ολοι μαζι μεσα στην τουαλετα Τι ειναι αυτα τα αιματα στην χαρτοπετσετα Τι δουλεια στην ντουλαπα εχει η γλαστρα Γιατι παιζουν τοσο δυνατα τα μπασα Τι ειναι αυτα τα κατακοκκινα ματια Τι εννοειτε με αυτα τα κομματια Ποιος αφησε αυτη τη σκονη πανω στο τραπεζι Ποιος εκανε αυτο το beat και το εβαλε να παιζει Ποιος αφησε αυτες τις γκομενες στον καναπε Ποιος εγραψε τουτο το κουπλε ε Scum ξερεις κατι Billy ξερεις κατι Ξερωγω μηπως χυθηκε το αλατι Μα εδω φαινεται πως εγινε παρτυ Τι ειναι αυτα τα ζουμια στο κρεβατι Bro τι να σου πω δεν εχουμε ιδεα Εμεις περνουσαμε απο δω εντελως τυχαια Και να σου πω και την αληθεια Δεν εχω καλη μνημη τελευταια

Παιζει ενα beat και μου λενε Billy μπες Σκαει ενας μπαφος και μου λενε Billy πιες Σπαει ενας βραχος με ρωτανε Billy θες Ο mc ειναι νεκρος και μου λενε Billy φταις

Παλι ξυπναω απογευμα Πρεπει να μπει ��να προγραμμα Ξεκινησα εχοντας ενα οραμα Αλλα στο δρομο χαθηκε τελειως το νοημα Μια καλη νυχτα σημαινει οτι χεσαμε Οτι φορτωσαμε δεν μας δεσανε Ακομα καλυτερα αν δεν πληρωσαμε Μας καλεσανε τους εκθεσαμε Δεν συμφερουμε στο φαι και στο πιωμα Τοσο λιωμα μα πινουμε ακομα Ελα σπιτι μου να σου δειξω το στρωμα Μα ισως χρειαστει να κανεις και την νοσοκομα Και μια απο τις νυχτες των οργιων Ισως γινουμε θεματα εκτακτων δελτιων Τοσα επισοδεια ουτε πλατεια Εξαρχειων Καταστρεφουμε δωματια ξενοδοχειων Αν αναρωτιεσαι αν μιλαω εγω ή μιλαει το ποτο Ρωταμε και αυριο τα ιδια θα σου πω Τι ωραιος κωλος Και τι σοφο ρητο Τσεκαρες inbox σου στειλα φωτο Και ισως μην γυρισουμε απο το tour Γιωργο μην βγαλεις aller retour Σαν να εχω μεσα μου το βελζεβουλ Τους σκιζω οπως σκιζει ο Scum το tool Παιζει ενα beat και μου λενε Billy μπες Σκαει ενας μπαφος και μου λενε Billy πιες Σπαει ενας βραχος με ρωτανε Billy θες Ο mc ειναι νεκρος και μου λενε Billy φταις Αφηνω το flow να κυλισει νερο Οποιος θελει να μιλησει ας μιλησει με ευρω Ελειψα για λιγο τωρα δεν συγχωρω Και ετσι θα εχουνε σβησει μεχρι να σβησει το raw Αφηνω το flow να κυλισει νερο Οποιος θελει να μιλησει ας μιλησει με ευρω Ελειψα για λιγο και ειχαν στησει χορο Μα θα εχουνε σβησει μεχρι να σβησει το ρο

[nagiatidenmilawpote]

Ουτε το τσιγαρο του αποχωρισμου μας δεν προλαβα να τελειωσω πριν χαθεις απο τα ματια μου και αυτο ειναι το μονο που δεν σου συγχωρω.

[leipshh]

Ευκολα κρινεται

Δυσκολα νιωθετε

Οτι αφησες μισο, οτι εμεινε μισο

Τα λαθη μου μετρω...

Ξαφνου μπροστα κενο

Περιεργα βραδυα ωρες που δεν εισαι εδω

Και γω ακομα εδω

Το αντιο που παντα σιχαινομουν να πω

Δεν θελω να χωρεψουμε γαμω

Εμαθα να συγχωρω, μα οχι να ξεχνω.

Παντα με κοροιδευανε γιατι φοραγα τα ρουχα μου αναποδα,

Δεν με ενοιαξαν ποτε τα ακριβα εμενα ματια μου

Μα οι ανθρωποι και αυτοι ειναι ρουχα

Εχουν την καλη και την αναποδη πλευρα

Μα επελεξα να εχω την ετικετα μου μπροστα

Οταν στα ματια με κοιταν.

Ποσο ηλιθιοι ειμαστε πες μου τελικα,

Κανουμε ονειρα με προφανες τελος καθε φορα

Ερωτευομαστε τα λαθος ατομα ξανα και ξανα

Αφου το παραμυθι ητανε τελειο οπως παλια

Και εμαθα να προσποιουμε οτι δεν με πειραζει

Αφου στην πραγματικοτητα με σκοτωνε με ναζι

Σου χαρισα το αυριο και συ κοιτουσες χθες

Εδω εχασα εμενα οχι εσενα τι μου λες

Δεν υπαρχουν ερωτες με την πρωτη ματια μωρο μου

Χαθηκες εμπρος μου ολα ηταν θεμα χρονου

Εδω που σκοτωσαν μπροστα μου οτι αγαπουσα

Εδω που σε πουλανε ανθρωποι για λιγα γουστα

Ολοι δινεται αγαπη

Αλλα η αγαπη σας γαμιεται

Δεν γαμιεται, παραμενω ο μοναδικος μαλακας που επιμενω

Καλυτερα απωθημενο απο συνηθισ��ενο

Οτι αφησες μισο, οτι εμεινε μισο

Τα λαθη μου μετρω...

Ξαφνου μπροστα κενο

Περιεργα βραδυα ωρες που δεν εισαι εδω

Και γω ακομα εδω

Σωστες στιγμες σε λαθος καιρο

Λαθος ατομα σε χωρο κοινο

Μιλησε μου για τρικυμιες

Τα ποιο μεγαλα λογια κρυφτηκαν σε τρεις τελειες...

Στο χρονο καταραμενος τριγυρναω

Αλαφιασμενος σε μυριζω παντου παραμιλαω

Ποναω, γιατι γαμω σε ειδα και μου θυμισες τον λογο που παλι μονος μου προχωραω.

Παραξενα η πολη, Αθηνα νιωθω ξενος

Και ταυτοχρονα οικειος

Σε χιλιαδες προσωπα αναμεσα

Στα βρωμικα στενα της περιπλανιεμαι σαν φαντασμα

Κανω μια σταση να παρω λιγο οξυγονο μα αναθεμα, ακομα και δω το δικο σου αρωμα γαμωτο πια κουραστηκα

Να εθιζομαι σε κατι εχω μονο για να νιωθω πληρης

Κι απελπιζομαι

Σαββατο βραδυ μαζι

Κυριακη πρωι τι?

Κιαν η αγαπη υπερισχυει

Η επομενη μερα θα μας εβρισκε μαζι

Μα παλι λειπεις

Και παντα θα λειπεις

Ξερεις μην ανυσηχεις για μενα το εχω συνηθισει...

Εξω βρεχει

Ολοι λενε στεναχωρος ο καιρος

Μα εγω χαμογελαω γιατι με εμενα κανει κεφι

Για ευχη της θα γινομουν αστερι που πεφτει

Μα αποψε θα ηθελα να εισαι διπλα μου

Και οχι πισω μου

Στα αληθεια οπως και να εχει

[blossoming-goddess]

“Το βράδυ έχω βρει έναν ωραίο τρόπο να κοιμάμαι. Τους συγχωρώ έναν-έναν όλους. Άλλοτε πάλι θέλω να σώσω την ανθρωπότητα, αλλά εκείνη αρνείται. Όμως απόψε, βιάζομαι απόψε, να παραμερίσω όλη τη λησμονιά και στη θέση της ν’ ακουμπήσω, μια μικρή ανεμώνη.” Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης Συγχώρεση… Μια λέξη που δύσκολα ξεστομίζουμε. Ξέρουμε όμως καλά να κρατάμε το θυμό μας για αυτούς τους ανθρώπους που μας πλήγωσαν. Άραγε όταν τους συχωρούμε το κάνουμε για να νιώσουν αυτοί καλά ή εμείς; Η αλήθεια είναι πως το να μη συγχωρείς σημαίνει πως κρατάς όλον το θυμό και τον πόνο μέσα σου ενώ όταν συγχωρούμε ελευθερωνόμαστε από αυτό το βάρος και μπορούμε να προχωρήσουμε παρακάτω. Ένας Άγγλος συγγραφέας είπε: «Αυτός που δεν προτίθεται να συγχωρέσει τους άλλους καταστρέφει τη γέφυρα που κάποια στιγμή ο ίδιος θα χρειασθεί να διαβεί.» Για να φτάσεις όμως σε μια πλήρη συνειδητότητα και να καταλάβεις πως όλο αυτό μπορεί να σε βοηθήσει, χρειάζεται να κάνεις εσωτερική δουλειά με τον εαυτό σου. Πρέπει να μάθεις να τον αποδέχεσαι για αυτό που είναι, να εξελίσσεσαι πνευματικά – νοητικά προκείμενου να φτάσεις σε μια βαθμίδα όπου θα έχεις εξαφανίσει το μεγάλο Εγώ και να καταλήξεις ταπεινός με καθαρή συνείδηση. Όπως και ο Τ. Λειβαδίτης πριν κοιμηθεί ‘’συγχωρεί έναν-έναν όσους τον πλήγωσαν’’, εσείς είστε σε θέση να προχωρήσετε την Ζωή σας και να ενισχύσετε την Ψυχική Υγεία σας με περισσότερη δύναμη; Υπάρχουν πράγματα που δεν μπορούμε να αφήσουμε πίσω μας. Μα με το να συγχωρούμε δεν σημαίνει ότι θα ξεχάσουμε, οπότε μην φοβάστε να συγχωρείτε. Πάρτε μια ανάσα… Πείτε: ΣΕ ΣΥΓΧΩΡΩ! Και θα δείτε πως εκεί που είσασταν στάσιμοι ή εκεί που κολλήσατε τελικά θα βρείτε και πάλι τον δρόμο σας προς την Εσωτερική Γαλήνη. [Οι φωτογραφίες και οι σκέψεις είναι της Ερίνας Παυλιδάκη] #blossominggoddess #εριναπαυλιδακη #φωτογραφια #σκεψεις #ποιηση #ζωη #ομορφια #ψυχη #συγχωρεση https://www.instagram.com/p/B57gLPIJkh8/?igshid=1l4tpyngfbnh8

[smileneverlies]

Γιατί έτσι είμαι εγώ

Ετσι ειμαι. Δυστυχως ή ευτυχως. Με πλήγωσες; Θα πονέσω, θα κλαψω, αλλα στο τελος θα γελασω ειρωνικα και θα πω στον εαυτο μου “Ω ελα τωρα, στο ‘χα πει, το'χα προβλεψει απ'την αρχη”

Και τελικα θα καταληξω να σε συγχωρησω. Γιατι ετσι ειμαι εγω. Κρατω τις καλες αναμνησεις στο νου μου και αντιμετωπιζω τις ασχημες ως ενα μαθημα. Με πληγωσες; Δεν κρατω κακία. Και να θέλω, δεν μπορω. Δε δεχεται, δεν εχει φτιαχτει η καρδια μου για αρνητικα συναισθηματα. Συγχωρω. Οσο και να ποναω, συγχωρω με την ελπιδα πως ο χρονος θα με βοηθησει. Οχι να ξεχασω, δεν το θελω. Αυτο που θελω ειναι εσυ να'σαι καλα. Να με βοηθησει να συνηθισω την απουσια σου και να συνεχισω την καθημερινοτητα μου. Γιατι ετσι ειναι η ζωη ξερεις. Συνεχιζεται, με ανθρωπους να ερχονται και να φευγουν.

Και τώρα απλά προσπαθώ να ξεπεράσω την απουσία σου. Μπορεί να είναι πολύ δύσκολο αλλά θα κοιτάξω και θα θυμηθώ την παλιά μου καθημερινότητα αυτή πριν σε γνωρίσω. Ποσό δύσκολο μπορεί να είναι; Έχω χάσεις ανθρώπους από την ζωή μου με τρόπο που δεν μπορώ να τους βλέπω εσένα σε τουλάχιστον θα σε βλέπω. Ας σε βλέπω να χαμογελάς και θα είμαι καλά και ας μην είμαι ο λόγος που χαμογέλας. Σε αγαπάω μόνο αυτά κρατά από μένα και ας τελείωσε. Και αν κάποια στιγμή νιώσεις μόνο σου νιώθεις αυτή την απελπισία που όλοι νιώθουμε πολλές φορές σκέψου πως εγώ θα σε αγαπώ ακόμη και τότε καμία σ μην μιλάμε ας μην κοιταζόμαστε ας ήμαστε 2 άγνωστη με το μόνο κοινό το Δ από τα ονόματα μας. Κάπως έτσι τελείωσε λοιπόν ΑΝΤΙΟ.

[pareisakti]

Θα 'μαι παντα εδω, να φυλαω αυτα που πεταξες.

Να το ξερεις..

[namagapasmwre]

"Δε μας συγχωρώ... από Φ.Ο.Β.Ο. χά-σα-με..."

:'(

[sense-the-mystery]

απο φοβο θα χασουμε!

[leipshh]

Ευκολα κρινεται, δυσκολα νιωθετε

Οτι αφησες μισο, οτι εμεινε μισο

Τα λαθη μου μετρω...ξαφνου μπροστα κενο

Περιεργα βραδυα ωρες που δεν εισαι εδω

Και γω ακομα εδω

Το αντιο που παντα σιχαινομουν να πω

Δεν θελω να χωρεψουμε γαμω

Εμαθα να συγχωρω, μα οχι να ξεχνω

Παντα με κοροιδευανε γιατι φοραγα τα ρουχα μου αναποδα

Δεν με ενοιαξαν ποτε τα ακριβα εμενα ματια μου

Μα οι ανθρωποι και αυτοι ειναι ρουχα

Εχουν την καλη και την αναποδη πλευρα

Μα επελεξα να εχω την ετικετα μου μπροστα

Οταν στα ματια με κοιταν

Ποσο ηλιθιοι ειμαστε πες μου τελικα

Κανουμε ονειρα με προφανες τελος καθε φορα

Ερωτευομαστε τα λαθος ατομα ξανα και ξανα

Αφου το παραμυθι ητανε τελειο οπως παλια

Και εμαθα να προσποιουμε οτι δεν με πειραζει

Αφου στην πραγματικοτητα με σκοτωνε με ναζι

Σου χαρισα το αυριο και συ κοιτουσες χθες

Εδω εχασα εμενα οχι εσενα τι μου λες

Δεν υπαρχουν ερωτες με την πρωτη ματια μωρο μου

Χαθηκες εμπροα μου ολα ηταν θεμα χρονου

Εδω που σκοτωσαν μπροστα μου οτι αγαπουσα

Εδω που σε πουλανε ανθρωποι για λιγα γουστα

Ολοι δινεται αγαπη

Αλλα η αγαπη σαν γαμιεται

Δεν γαμιεται, παραμενω ο μοναδικος μαλακας που επιμενω

Καλυτερα απωθημενο απο συνηθισμενο

Οτι αφησες μισο

 Οτι εμεινε μισο

Τα λαθη μου μετρω

Ξαφνου μπροστα κενο

Περιεργα βραδυα ωρες που δεν εισαι εδω

Και γω ακομα εδω

Σωστες στιγμες σε λαθος καιρο

Λαθος ατομα σε χωρο κοινο

Μιλησε μου για τρικυμιες

Τα ποιο μεγαλα λογια κρυφτηκαν σε τρεις τελειες

Στο χρονο καταραμενος τριγυρναω

Αλαφιασμενος σε μυριζω παντου παραμιλαω

Ποναω, γιατι γαμω σε ειδα και μου θυμισες

Τον λογο που παλι μονος μου προχωραω

Παραξενα η πολη Αθηνα νιωθω ξενος

Και ταυτοχρονα οικειος

Σε χιλιαδες προσωπα αναμεσα

Στα βρωμικα στενα της περιπλανιεμαι σαν φαντασμα

Κανω μια σταση να παρω λιγο οξυγονο μα αναθεμα

Ακομα και δω το δικο αου αρωμα γαμωτο πια κουραστηκα

Να εθιζομαι σε κατι εχω μονο για να νιωθω πληρης

Κι απελπιζομαι

Σαββατο βραδυ μαζι

Κυριακη πρωι τι?

Κιαν η αγαπη υπερισχυει

Η επομενη μερα θα μας εβρισκε μαζι

Μα παλι λειπεις

Και παντα θα λειπεις

Ξερεις μην ανυσηχεις για μενα το εχω συνηθισει

Εξω βρεχει

Ολοι λενε στεναχωρος ο καιρος

Μα εγω χαμογελαω γιατι με εμενα κανει κεφι

Για ευχη της θα γινομουν αστερι που πεφτει

Μα αποψε θα ηθελα να εισαι διπλα μου

Και οχι πισω μου

Στα αληθεια οπως και να εχει