#γρεε�� ποστς

[tromokraths]

My tumblr is what the inside of my head looks like.

[apprecier]

You are so so so so cute

[mimipunk]

η τελειομανία μου και οι ψυχαναγκασμοί μου με έχουν φτάσει σε σημείο να μην κάνω τίποτα απολύτως, γιατί ποτέ τίποτα δεν θα είναι αρκετά καλό. Θαυμάζω και έχω ως πρότυπο άτομα που στα αρχίδια τους όλα. one day i hope i'll be exactly like them.

[mikrosprigkipas]

το να εισαι πρωην μου πρεπει να ειναι το χειροτερο πραγμα. Φανταζεσαι να με εχανες;

[dangerousflowersong]

Στα φώτα της πόλης, δυο ξένοι χαμένοι 

Σα χνώτα που σβήνουνε στην καταχνιά...

[anxietyhitme]

μαλάκες, δεν την παλεύω

[marinelaaleksandra29]

αγάπης καλοκαίρι..

πόσες καλοκαιρινές αγάπες άραγε τελείωσαν με το που έφυγε το καλοκαίρι

πόσα ζευγάρια  άραγε να σπάσανε..επειδή ο ένας από τους δύο δείλιασε να ζήσει..πόσοι αυτή την στιγμή να κλαίνε για μια καλοκαιρινή αγάπη....

πόσο πολύ νιώθω αυτά τα άτομα..μόνο&μόνο επειδή έχω μια καλοκαιρινή αγάπη..αυτός  φόβος..του τέλους..να μην τελειώσει κάτι πριν καν αρχίσει..

αυτός ο φόβος που λες τώρα που έφυγε το καλοκαίρι έφυγε και αυτός/αυτή..

[dance-with-your-feelings]

Ένας ακόμα Πίτερ-Παν που έχει ανάγκη να μεγαλώσει...

Solmeister - Lolita

[societyfuckedourdreams]

Εγώ γράφω για εσένα και εσύ γράφεις εμένα,μαλάκα.

ε μα πια.

[theromanticscientist-blog]

"And it's too late The damage is done, The damage is done" Η ζημιά έγινε, λένε οι Radiohead. Το γυαλί έσπασε. Και άπαξ και έσπασε, δεν γίνεται να ξαναγίνει όπως πρώτα. Σαν την παρομοίωση, που ακούγεται συχνά, μιας μη αντιστρέψιμης κατάστασης με το σπάσιμο ενός ποτηριού. Η ζημιά έγινε, θα συμφωνήσω. Σε αυτό που θα διαφωνήσω είναι στην αναντίρρητη αποδοχή του ότι όταν "σπάει" κάτι δεν δύναται να ξαναγίνει όπως πρώτα. Κι όμως γίνεται. Με πολύ κόπο και ίσως και πολλές θυσίες, αλλά γίνεται. Αν μαζέψουμε από το πάτωμα τα σπασμένα κομμάτια του ποτηριού και του εαυτού μας, τα λιώσουμε στη φλόγα της ελπίδας και στη συνέχεια τα τοποθετήσουμε στο καλούπι της επίμονης προσπάθειας, έχουμε αρκετές πιθανότητες. Πιθανότητες να δούμε το ποτήρι, τους εαυτούς μας και οτιδήποτε υπήρχε στις ζωές μας και "έσπασε", να στέκεται εκεί. Άθικτο, ακλόνητο. Ίσως(?) και καλύτερο από πριν. Ναι, έχεις δίκιο, δεν θα είναι ακριβώς το ίδιο. Αλλά και μόνο που θα έχεις προσπαθήσει τόσο σκληρά, θα ομοιάζει ολόιδιο. Και θα έχεις ξεχάσει παντελώς τη "ζημιά" που έγινε. Τίποτα δεν θα σου θυμίζει οτι υπήρχε κάποτε και κάτι άλλο παρόμοιο με αυτό που έφτιαξες. Τίποτα, εκτός από εκείνο το σημάδι που απέκτησες όταν μάζευες τα γυαλιά από το πάτωμα και κόπηκες, ή από το έγκαυμα που σου άφησε η φωτιά όταν προσπαθούσες να "λιώσεις" το γυαλί. Αυτό που έχει σημασία όμως, είναι ότι εκείνη η ζημιά δεν σε λύγισε ποτέ... Τί εννοείς "Ποιά ζημιά"; ~ photo by Albert - Mewton

[tromokraths]

Θέλω μια μέρα να ξυπνήσω και να είμαι χαρούμενος

[tromokraths]

[tromokraths]

Δεν είμαι καλός στο να εκφράζω αισθήματα και δε θα γίνουμε ποτέ φίλοι

[tromokraths]

Someome : hi

Me : are you sure?

[tromokraths]

Μα αναρωτιέμαι πού να σαι..

[tromokraths]

Why am I so easy to leave haha