#απόφθεγμα

[axristes-styseis]

Για μερικούς ανθρώπους προσπάθησα , και φοβάμαι ότι προσπάθησα τόσο , που δεν θέλω να ξανά προσπαθήσω για κανέναν και τίποτα ξανά!

[epestrefe]

Με διπλό τοίχο...

[epestrefe]

Ελευθερία

[baswood]

QUOTE - "Be the change you wish to see in the world." - Mahatma Gandhi

[justforbooks]

ΟΙ ΛΙΣΤΕΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗΣ ανάγνωσης που κατακλύζουν τα μέσα κάθε χρόνο τέτοιον καιρό δίνουν, μεταξύ άλλων, στο υποβαθμισμένο επάγγελμα του βιβλιοκριτικού μια όψιμη επίφαση πολιτισμικής ισχύος. Το αναγνωστικό κοινό βρίσκεται με έναν πλούτο επιλογών σχετικά με το ποια βιβλία είναι πιο κατάλληλα για να εμφανιστεί μαζί τους στην παραλία. Οι εκδότες από τη μεριά τους ��ροσβλέπουν σε μια πρόσκαιρη έστω ώθηση των πωλήσεων.

Όλοι βγαίνουν κερδισμένοι από όλη αυτή την προώθηση των νέων κυκλοφοριών. Όλοι, εκτός από την κοινή λογική. Δεδομένης της πεπερασμένης ζωής μας και ενός άγραφου αλλά απαράβατου λογοτεχνικού κανόνα που διατρέχει τους αιώνες, ποια λογική υπάρχει στο να διαβάσουμε κάτι καινούργιο; Περισσότεροι από 120 εκατομμύρια πρωτότυπο τίτλοι έχουν εκδοθεί από την αυγή της τυπογραφίας. Ποιες είναι οι πιθανότητες να αξίζει τον περιορισμένο μας χρόνο ένα βιβλίο που γράφτηκε το 2024;

Η ερώτηση που μου απευθύνεται πιο συχνά αφορά τα βιβλία που διαβάζω. Λοιπόν, αντί για λίστα, ιδού ένας κανόνας: αποφεύγετε τα καινούργια βιβλία. Αν ένα μυθιστόρημα έχει αξία, θα την έχει ακόμα και σε μια ή δύο δεκαετίες. Αν όχι, η επίδραση και το φίλτρο του χρόνου θα το έχει αποσύρει μέχρι τότε από την λίστα των επιλογών.

Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει κάτι βιαστικό, κάτι από τον γευσιγνώστη του βασιλιά που δοκιμάζει πρώτος, σε περίπτωση που το ποτό ή το φαγητό περιέχει δηλητήριο, στον αναγνώστη που σπεύδει να «γευτεί» ένα μη δοκιμασμένο ακόμα βιβλίο. Ας αφήσουμε τους άλλους να εισπράξουν την απογοήτευση.

Το ίδιο ισχύει και για τα βιβλία που δεν ανήκουν στη μυθοπλασία. Αν το περιεχόμενο είναι εξαιρετικά επίκαιρο –κβαντική πληροφορική, λόγου χάρη, ή σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας– είναι πολύ πιθανό να γεράσει γρήγορα καθώς οι νέες, ραγδαίες εξελίξεις μπορεί σύντομα να το καταστήσουν ξεπερασμένο.

Το ερώτημα όμως δεν είναι αν κυκλοφορεί αξιόλογο νέο υλικό εκεί έξω. Φυσικά και κυκλοφορεί. Το ερώτημα είναι αν μπορεί να ξεπεράσει τα απομνημονεύματα του Σατωβριάνδου, φερ’ ειπείν, ή τη βιογραφία του Αϊνστάιν από τον Έιμπραχαμ Παΐς.

Παρότι σηκώνει κάποιες εξαιρέσεις εδώ και εκεί, η συμβουλή του Σοπενχάουερ προς το αναγνωστικό κοινό («αποφεύγετε ό,τι κάνει μεγάλη φασαρία») παραμένει σωστή. Να διαβάζεις σωστά σημαίνει να αγνοείς το τώρα. Αυτό δεν ισχύει για καμ��α άλλη μορφή τέχνης, διότι καμία άλλη μορφή τέχνης δεν είναι τόσο χρονοβόρα για το κοινό. Αν ένα νέο βιβλίο αποδειχθεί ότι δεν είναι παρά ένα εφήμερο κομμάτι του σύγχρονου zeitgeist, αυτές είναι επτά με δέκα χαμένες ώρες που θα μπορούσατε να έχετε περάσει με ένα κατοχυρωμένο αριστούργημα, οποιουδήποτε λογοτεχνικού είδους.

Πέρα όμως από το «συμφέρον» του αναγνώστη, μπορεί να επικαλεστεί κανείς και μια πιο ανθρώπινη επιχειρηματολογία υπέρ της προσκόλλησης στο παρελθόν. Το διάβασμα έχει χαρακτηριστεί ως βάλσαμο για την ψυχική υγεία: επιβραδύνει το μυαλό και τη σκέψη που τρέχει ασκόπως, εξασφαλίζει στον αναγνώστη μια απόσταση ασφαλείας από τον θόρυβο του κόσμου. Αυτό όμως ισχύει, ή τουλάχιστον ισχύει περισσότερο, μόνο για ένα βιβλίο που έχει κάποιες δεκαετίες πίσω του. Όπως λέει και το γνωστό απόφθεγμα, ο αναγνώστης τελικά επιζητά «αυτό που προϋπήρχε των προβλημάτων μου και θα είναι ακόμα εκεί όταν αυτά αποσυρθούν».

Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι κανόνες. Μη διαβά��ετε λιγότερες από 50 σελίδες τη φορά. Το κόστος του να τσιμπολογάτε ένα βιβλίο εδώ και εκεί είναι η απώλεια της αφηγηματικής του ολότητας. («Αν διαβάζετε μια νουβέλα σε περισσότερες από δύο εβδομάδες, απλά δεν τη διαβάζετε», έλεγε ο Φίλιπ Ροθ). Και να αποφεύγετε τα γενικόλογα ιστορικά βιβλία. Ο τελευταίος τρόπος για να μάθετε σημαντικά πράγματα για την Κίνα είναι ένα βιβλίο που έχει στον τίτλο του φαρδύ πλατύ το όνομα της χώρας.

Όπως και με τη μυθοπλασία, το οικουμενικό βρίσκεται στο συγκεκριμένο. Αλλά ο ύψιστος κανόνας είναι να προτιμάτε το παλιό. Το ζήτημα δεν είναι πώς έφτασε κάποιος που γεννήθηκε το 1564, όπως ο Σαίξπηρ, να «μιλάει» στα δισεκατομμύρια των εγγράμματων ανθρώπων που έζησαν έκτοτε, αλλά πώς μπορεί ένα νέο βιβλίο να συναγωνιστεί κάτι που έχει επιβιώσει τόσο θριαμβευτικά από το κόσκινο του χρόνου.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[mariexdiary]

Τρίτη 14/3/2023, 1:49

Μαντέψτε τι έκανα πριν ξεκινήσω το γράψιμο για το ημερολόγιό μου.. Να ψάξω ένα ωραίο απόφθεγμα που να έχει σχέση με το BDSM. Βρήκα; Όχι βέβαια. Οπότε αυτή τη στιγμή διαβάζεις ακόμα μία άσχετη εισαγωγή. Δεν φταίω εγώ, έκατσα και έψαξα και δεν βρήκα τίποτα.

Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν..

Τα BDSM party δυστυχώς σιγά-σιγά τελειώνουν και θα ξεκινήσουν πάλι τον Οκτώβριο. Ο Απρίλιος θα είναι ο τελευταίος μήνας που θα έχει party. Στεναχωριέμαι λίγο γιατί ήθελα μία φορά το μήνα να έχει. Να φοράω τα ωραία μου τα σέξι εσώρουχα και ρούχα. Να πίνω και με χορεύω σαν να μην υπάρχει αύριο. Όσο περνούν τα χρόνια καταλαβαίνω ότι είμαι ένα party girl κι ας μπαίνω στα 31. Είναι αλήθεια, στα 20 δεν πήγαινα σε πάρτι, ούτε στα 25 μου. Άλλα μυαλά τότε.

My fave Raye

Το Σάββατο λοιπόν, φόρεσα για πρώτη φορά ένα εσώρουχο από την κολεξιόν της Raye σε συνεργασία με την Dorina. Αυτά τα εσώρουχα δεν υπάρχουν στην Ελλάδα, οπότε είμαι πάρα πολύ τυχερή που έχω ένα στην κατοχή μου. Το εσώρουχο ήταν ένα ωραίο μαύρο σουτιέν με γκρι λεπτομέρειες. Φόρεσα ένα μπλουζάκι με στρασάκια και από κάτω μία στενή, μαύρη, δερμάτινη φούστα. Επειδή ήξερα ότι θα χορέψω αντί για τακούνια, έβαλα χαμηλά μποτάκια. Με έβλεπα στον καθρέφτη πριν φύγω και έλεγα «φτου σου κούκλα μου!»

Καλωσόρισες στην κόλαση!

Πήρα ταξί και έφτασα στον προορισμό. Με καλωσόρισαν και μπήκα στο πρώτο όροφο και το πρώτο άτομο που βρήκα ήταν η αγαπημένη μου Dancing queen. Ήταν host αυτή τη φορά και εγώ καθόμουν δίπ��α της και τη βοηθούσα με ψιλοπράγματα. Κάποια στιγμή με έβαλαν υπεύθυνη για την είσοδο για το κόκκινο δωμάτιο του πόνου. Δεν έπρεπε να αφήνω κανένα άτομο να ανέβει στον δεύτερο όροφο. Αργότερα ξεκίνησαν τα show. Πρώτο ήταν ένα show με shubari που το' χω βαρεθεί. Αργότερα μία Αφέντρα με τρεις υποτακτικούς της. Δύο άντρες και μία γυναίκα. Δεν μπορούσα να δω καλά και το μόνο που αντίκρισα ήταν δυνατό spanking με μαστίγιο. Τελευταίο show ήταν δύο κορίτσια που το ένα χτυπούσε με μαστίγιο το άλλο και παιχνίδι με κεριά. Όταν τελείωσαν και τα τρία, είδα πως ο περισσότερος κόσμος έφευγε.

Τελικά στους δύο, τρίτος χωρεί;

Όταν λοιπόν στο χώρο μείναμε γύρω στα 30 άτομα, βάλαμε dance μουσική. Οπότε και εγώ σηκώθηκα και χόρεψα μέχρι τελικής πτώσεως. Όλοι χόρευαν κάτω από τη σκηνή. Τους αιφνιδίασα όλους όταν ανέβηκα πάνω και έκανα τα δικά μου. Τους κάλεσα να έρθουν πάνω. Χορέψαμε και χτυπιόμασταν σαν μικρά παιδιά. Δύο αγόρια με χόρευαν πάνω στη σκηνή και μου άρεσε πολύ όλο αυτό που γινόταν. Στον έναν να του τραγουδώ το τραγούδι που παίζει δυνατά, και στον άλλον να του κωλοτρίβομαι και να βάζει απειλητικά το χέρι εκεί.

The Paddle Time.

Ένα αγόρι που έχω γνωρίσει εκεί είχε ένα μικρό paddle μαζί του. Το πήρα, κατέβηκα από τη σκηνή και έκανα τον γύρο χτυπώντας τον καθένα στα οπίσθια του. Γενικά δεν ξέρω γιατί το έκανα αυτό, αλλά μπορώ να δικαιολογήσω τον εαυτό μου γιατί ήμουν στο πέμπτο ποτό (και μου έκανε εντύπωση ότι δεν με πείραξε). Κάποια στιγμή, η Dancing queen χτύπησε με το paddle το αγόρι που μου το έδωσε. Τον χτυπούσε δυνατά στα οπίσθια. Πήγα από πίσω και τον χτύπησα και εγώ με το χέρι μου. Ακούστηκε σε όλον τον όροφο το ουρλιαχτό του. Δεν ήξερα ότι έχω τόση δύναμη στα χέρια. Εγώ γελούσα σαν χαζή, αλλά μου άρεσε. (Βλέπεις πως με κάνει το ποτό ε;) Όταν κατέβηκε, με πήρε από τα χέρια και με έστησε σε μία ξύλινη κατασκευή που την άνοιγες και έβαζες δεξιά και αριστερά τα χέρια και στη μέση το κεφάλι και την έκλεινες. Δεν μου το κλείδωσε για να είμαι ασφαλής.

Σήκωσα τη φούστα μου και ξεκίνησε το spanking με το paddle. Με χτύπησε αρκετές φορές. Δεν έβγαλα κιχ. Δεν ακουγόταν καθόλου, απλά το απολάμβανα. Μερικά λεπτά αργότερα, είπα δυνατά τη λέξη ''κόκκινο'' που σημαίνει ότι το παιχνίδι σταματά τελείως. Στη συνέχεια ένας άλλος άντρας με κοίταξε, του έδωσα το paddle και τον ρώτησα, «Θέλεις να μου ρίξεις και εσύ μερικές;». «Ήσουν πολύ κακό κορίτσι!», μου είπε. Και πήρα θέση για δεύτερο γύρο. Και να χτυπά, να χτυπά και όλο πιο δυνατά. Εγώ προσπαθούσα να συγκρατηθώ, αλλά δεν.. Δεν με κρατούσαν τα πόδια μου, οπότε του είπα και εκείνου τη λέξη «κόκκινο» μετά από λίγα λεπτά.

Τι ωραία που είναι την Κυριακή..

Σηκώθηκα έφτιαξα τη φούστα μου, ήπια στις τελευταίες γουλιές από το τζιν λεμόνι μου και πήρα το δρόμο για την επιστροφή. Μία παρέα με κάλεσε σε άλλο ένα party την επόμενη μέρα, όμως δεν μπορούσα να πάω γιατί το Σάββατο είχα γίνει κουρούμπελο και το πρωινό της Κυριακής με βρήκε με πονοκέφαλο.

[xionisgr]

ISBN: 978-960-04-3633-4 Συγγραφέας: Νίκος Δ. Πλατής Εκδότης: Κέδρος Σελίδες: 717 Ημερομηνία Έκδοσης: 2009-10-01 Διαστάσεις: 22x15 Εξώφυλλο: Σκληρό εξώφυλλο

[a078740849aposts]

ISBN: 978-960-04-3633-4 Συγγραφέας: Νίκος Δ. Πλατής Εκδότης: Κέδρος Σελίδες: 717 Ημερομηνία Έκδοσης: 2009-10-01 Διαστάσεις: 22x15 Εξώφυλλο: Σκληρό εξώφυλλο

[romios-gr]

Έγιναν οι ζωές μας εμμονικές και φταίμε εμείς γι’ αυτό. Με ένα “hi” φλερτάρουμε, με ένα κλεμμένο απόφθεγμα αγαπάμε και με ένα διαβάστηκε που δεν απαντήθηκε ποτέ ξε-φλερτάρουμε και ξε-αγαπάμε, αγενέστατοι, εγωιστές και κομπλεξικοί. «Το είδα και έκανα τρεις ώρες να απαντήσω για να μάθει», και τι ακριβώς την έμαθες ρε φίλε; Να χάσει την πίστη της στον έρωτα και στην τελική στους ανθρ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/chasame-ta-kotsia-mas-kai-kryvomaste-piso-apo-othones-eimaste-axioi-tis-moiras-mas/

[stmol]

Σε μια γραφή της Υπερβατικής Σοφίας βρίσκουμε το ακόλουθο βαθύ απόφθεγμα του Βούδα: Στο πνεύμα, το πνεύμα δεν θα βρεθεί· η φύση του πνεύματος είναι καθαρό φως. | Δαλάι Λάμα

photo by DesPin Αξιοσημείωτα από το βιβλίο “Ο δρόμος για μια ζωή γεμάτη Νόημα” του Δαλάι Λάμα – Είναι προτιμότερο να συζητάει κανείς τέτοια πράγματα που μας συμβαίνουν μόνο μια φορά. Ενώ τα αρνητικά συναισθήματα που ανήκουν στην άλλη κατηγορία -όπως η λαγνεία, το μίσος, η εχθρότητα, η ζήλια και η αντιπαλότητα- δεν πρέπει να τα συζητάμε με τρίτους. Γιατί, σε αυτή την περίπτωση, συμβαίνει να…

[axristes-styseis]

Just making her coffee and sitting on the couch with her would definitely make me feel better

[epestrefe]

Μενέλαος Λουντέμης

[eclecticstarlightblogger]

Όποιος δεν ζει με το δάκτυλο στη σκανδάλη δίπλα στον Τούρκο, πεθαίνει

Τελικά μίλησε ο Γεραπετρίτης με «απόφθεγμα» και τι είπε; «Δεν θέλω τα παιδιά μου να ζήσουν με το δάχτυλο στην σκανδάλη». Λες και ξέρει κανέναν που να το θέλει! Για να το λέει όμως κάτι θα ξέρει που ο λαός αγνοεί, αλλά δεν είπε τι. Τώρα ποια άραγε να είναι αυτά τα Σιβυλλικά, και πως […] Όποιος δεν ζει με το δάκτυλο στη σκανδάλη δίπλα στον Τούρκο, πεθαίνει – olympia source…

[thoughtfullyblogger]

Όποιος δεν ζει με το δάκτυλο στη σκανδάλη δίπλα στον Τούρκο, πεθαίνει

Τελικά μίλησε ο Γεραπετρίτης με «απόφθεγμα» και τι είπε; «Δεν θέλω τα παιδιά μου να ζήσουν με το δάχτυλο στην σκανδάλη». Λες και ξέρει κανέναν που να το θέλει! Για να το λέει όμως κάτι θα ξέρει που ο λαός αγνοεί, αλλά δεν είπε τι. Τώρα ποια άραγε να είναι αυτά τα Σιβυλλικά, και πως […] Όποιος δεν ζει με το δάκτυλο στη σκανδάλη δίπλα στον Τούρκο, πεθαίνει – olympia source…

[greekblogs]

Όποιος δεν ζει με το δάκτυλο στη σκανδάλη δίπλα στον Τούρκο, πεθαίνει

Τελικά μίλησε ο Γεραπετρίτης με «απόφθεγμα» και τι είπε; «Δεν θέλω τα παιδιά μου να ζήσουν με το δάχτυλο στην σκανδάλη». Λες και ξέρει κανέναν που να το θέλει! Για να το λέει όμως κάτι θα ξέρει που ο λαός αγνοεί, αλλά δεν είπε τι. Τώρα ποια άραγε να είναι αυτά τα Σιβυλλικά, και πως […] Όποιος δεν ζει με το δάκτυλο στη σκανδάλη δίπλα στον Τούρκο, πεθαίνει – olympia source…

[mariexdiary]

Τρίτη 17/1/2023, 1:20

Εδώ και ένα μισάωρο ψάχνω ένα ωραίο απόφθεγμα που θα μπορούσα να χαρακτηρίσω το 2022 για μένα. Μάταια όμως.. Δεν χρειάζομαι ένα απόφθεγμα αλλά, παραπάνω από 10. Οπότε καταλαβαίνετε ότι και αυτή εισαγωγή θα είναι άσχετη με το περιεχόμενο. Τώρα που το ξανασκέφτομαι.. δεν είναι άσχετη γιατί θα κάνουμε ένα flashback -όπως λένε οι ξένοι- στο 2022 αλλά όχι με reel που τα λατρεύω, αλλά με ωραία μικρά κειμενάκια. Το πόσο ωραία θα είναι δεν ξέρω, πάντως γενικά στα ημερολόγια ανοίγω την καρδιά μου και λέω τα πράγματα όπως είναι. Όπως τα σκέφτομαι και ζήσ��ι..

Μα απατεώνισσα, μα τι απατεώνισσα..

Όπως και να το κάνουμε ήταν μία χρονιά που εάν δεν έχεις εμβολιαστεί δεν πήγαινες πουθενά. Μην ξεχνάτε όμως από πού κρατάει η σκούφια μου. Τα Εξάρχεια είναι αυτό που λένε πλέον πενηντάρηδες. Δηλαδή επικίνδυνα, κακόγουστα και ζούνε απατεώνες. Ας πάρω τη λέξη απατεώνισσα ως κομπλιμέντο. Σε όσα κλαμπ, μπουζούκια, σινεμά και θέατρα πήγα ήταν όλα με ένα πλαστό Α4 χαρτί και μία ταυτότητα. Ο Έλληνας την πουστιά την έχει στο αίμα του, αλλά ο Εξαρχειώτης την αποκτά από τότε που θα βγει από τη μήτρα της μητέρας του. Οπότε σε αυτό το σημείο θα ήθελα να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ στα άτομα που με βοήθησαν να πάω στα πρώτα μου μπουζούκια. Το πρώτο κέντρο που επισκέφτηκα ήταν η Πέγκυ Ζήνα που τη θεωρώ ως η καλύτερη λαϊκή τραγουδίστρια της Ελλάδας και τα δεύτερα ήταν στην Πάολα και στον Στέλιο Ρόκκο.

Μέχρι Μάη μήνα..

Ο Μάιος ίσως ήταν πιο περίεργος μήνας της χρονιάς. Πέρασα κορώνα για πέντε μέρες, αλλά ήταν πολύ ελαφριά τα συμπτώματα που είχα. Ο ανάδρομος Ερμής χτύπησε την πόρτα μου και μου έφερε έναν παλιό φίλο. Ήθελε να συναντηθούμε, αλλά εγώ του αρνήθηκα και του είπα ότι ήμουν στο χωριό. Ωστόσο όμως κάναμε παιχνίδι μέσω viber. Η αλήθεια είναι ότι τότε τα είχε με μία κοπέλα από το εξωτερικό. Η κοπέλα ήταν πολύ φιλική μαζί μου και μου μιλούσε σε καθημερινή βάση. Άρχισε να με βλέπει ερωτικά που για μένα ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Κάπως έτσι ξεκίνησα και εγώ να τη βλέπω, ερωτικά. Μη με ρωτήσετε πώς έγινε αυτό, απλά έτυχε. Σκεφτείτε είχαμε κανονίσει πως όταν θα έρθει στην Αθήνα να μπούμε και οι δύο στην μπανιέρα και μέσα σαπουνίσουμε μία την άλλη. Αυτό όμως δεν έγινε ποτέ.

Τον Ιούνιο αφήνουν το δρεπάνι και σπέρνουν το ρεπάνι!

Το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος με βρήκε στο χωριό μου στο Λουτράκι. Δεν με χάλασε όμως. Έκανα τα μπανάκια μου, είχα την γκρίνια του πατέρα μου και όλα μέλι γάλα. Επίσης, στο tumblr με ρώτησαν για πρώτη φορά αν είμαι παντρεμένη. Είναι σοκαριστικό. Γιατί έχουν περάσει γύρω στα 10 χρόνια που είμαι εδώ μέσα και πλέον με ρωτούν αν είμαι παντρεμένη. Γενικά τον Ιούνιο έκλαψα πολύ. Είχα δύο φορές περίοδο και ��μουν κλεισμένη σε ένα δωμάτιο για όλο το μήνα. Τη δεύτερη φορά που έκλαψα ήταν γιατί ένιωθα πως δεν έχω κάνει τίποτα μέχρι τώρα στη ζωή μου. Δηλαδή για να ολοκληρωθεί μία γυναίκα πρέπει να κάνει γάμο και παιδιά ή gangbang;

Deep για deep

Τον Ιούλιο πήγα στην πρώτη House μου συναυλία. Θυμάμαι ακόμη πόσο έβρεχε στην πλατεία νερού. Ήμασταν από τους τυχερούς γιατί μας είχαν μοιράσει αδιάβροχα δωρεάν. Όλοι μας ρωτούσαν από πού τα είχαμε πάρει. Επίσης θυμάμαι ότι για τις επόμενες πέντε μέρες δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι. Λίγος χορός, λίγη βροχή και ζέστη αρκούν για να αρρωστήσεις και να πονάει όλο του το σώμα. Sonny Fodera και ο Tiesto καταπληκτικοί!

Επιπλέον τον Ιούλιο ήρθε ένας πολύ καλός μου φίλος από την Κρήτη. Είναι αυτός που το 2021 το διαμέρισμα που είχε νοικιάσει μετατράπηκε σε σχεδόν.. όργιο. Αυτή τη φορά όμως δεν ήταν κανένας. Ήμουν εγώ, εκείνος και η σύντροφός του. Νιώθω ότι με σπρώχνει στο να κάνω τρίο μαζί του. Θεωρώ όμως πως δεν είμαι έτοιμη για κάτι τέτοιο ακόμη. Όμως περάσαμε πολύ ωραία εκείνη τη βραδιά.

Αύγουστος, ο μήνας ΜΟΥ!

Ο Αύγουστος δεν είναι μόνο ο μήνας που έχω τα γενέθλια και τη γιορτή μου αλλά, είναι και ο μήνας που σημαίνει ότι το Μαράκι θα πάει στο εξωτερικό και θα περάσει γαμάτα! Η πρώτη εβδομάδα με βρήκε στη νότια Ιταλία. Στο καταπληκτικό Capri, Amalfi, Positano και Pompeii. Έλα όμως πως η κουφόβραση που είχε στην Ιταλία, έκανε το μαλλί μου κάθε μέρα σκούρο. Θα μου πεις πως "είσαι υπερβολική Μαρία", Δεν είμαι υπερβολική! Πώς θα βγάλω ωραίες φωτογραφίες με το μαλλί να είναι χάλια; Την επόμενη μέρα, αφού γύρισα από την Ιταλία, πήρα το ΚΤΕΛ και πήγα στο Λουτράκι. Ήμουν κάθε μέρα με τον αγαπημένο μου ξάδερφο. Πηγαίναμε ο ένας σπίτι του άλλου ή ήμασταν για πολλές ώρες στην παραλία.

Μετά από τρεις μέρες το σώμα και ψυχή μου μεταφέρθηκε στη Σκιάθο. Ένα νησί που το’ χω επισκεφτεί τρεις φορές. Δεν θα πω πολλά. Είναι το πιο ωραίο καταπράσινο νησί της Ελλάδας με μαγευτικές παραλίες. Εφόσον μου είχαν τελειώσει τα λεφτά και δεν είχα μία για να πάω κάπου αλλού, πήγα πάλι στο Λουτράκι. Ήμουν σχεδόν κάθε μέρα με τον ξάδερφό μου και περνούσαμε ζάχαρη άλλοτε στην παραλία και άλλοτε στην κρεβατοκάμαρά μου.

Σεπτέμβριος, Οκτώβριος, Νοέμβριος, πάτε παρέα!

Αφού είχαν τελειώσει όλες οι διακοπές πήγα στην βάση μου στην Αθήνα. Και η πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου είχε μία έκπληξη όλο μέλι.. Το Σάββατο είναι ημέρα της Καλλιδρομίου, συνήθως το μεσημέρι εκεί θα με βρεις να ψωνίσω υπέροχα φρούτα και λαχανικά. Εκεί όμως θα συναντήσεις και τον Mr Big. Ένα ωραίο ψηλό παλικάρι, με σοβαρό ύφος, με τα χείλη του μία ευθεία γραμμή.

Ο Οκτώβριος ήταν σχετικά ένας ήσυχος μήνας. Στις 30 του μηνός είχα το bdsm Halloween party. Εκεί συνάντησα παλιούς γνωστούς, την αγαπημένη μου Dancing queen και επίσης γνώρισα και καινούργιους ανθρώπους. Εννοείται πως δεν έβαλα κώλο κάτω και όλη την βραδιά χόρευα. Επειδή δεν χόρευε κανένας στην αρχή, η Dancing queen με έπιασε από το χέρι και με έβαλε στην πίστα και έτσι ξεκινήσαμε το χορό.

Το Νοέμβριο τσακώνομαι πολύ άσχημα με μία φίλη και την στέλνω στο διάολο όπως έκανα και με την κολλητή μου. Γιατί δεν μπορώ να κάνω κάτι εάν ο άλλος έχει κόμπλεξ κατωτερότητας. Ο Νοέμβριος επίσης με βρήκε στη Ρόδο για ένα τριήμερο. Εκεί μία φίλη της αδελφής μου παντρευόταν και έτσι κάλεσε και εμένα. Δεν έχασα την ε��καιρία, πήρα το πρώτο αεροπλάνο και πήγα στην όμορφη Ρόδο. Δεν θα μπορούσε να κλείσει χωρίς επιδόρπιο αυτός ο μήνας. Και μαντέψτε ποιος μου έστειλε μήνυμα! τικ τακ.. τικ τακ.. Από το πουθενά έσκασε ο Mr Big! Με το κλασικό που λένε όλοι οι άντρες «Καλησπέρα. Τι κάνεις;» Μα καλά είσαι Ιχθύς (ο βασιλιάς των ονείρων και της φαντασίας), καμία φαντασία σε ένα μήνυμα ρε παιδάκι μου; Μου είχε στείλει στις 12:00 το βράδυ. Ήθελε να πάμε για ποτό. Τον απέρριψα λέγοντάς του ότι δεν έχουμε τίποτα να πούμε από κοντά. Αρχίζω να το πιστεύω αυτό. Έτσι μου είχε πει και εκείνος κάποτε. Είδες πώς δουλεύει το κάρμα;

The most wonderful time of the year is here!

Δεκέμβριος, ο πιο γλυκός και ζεστός μήνας του χρόνου! Τα Χριστούγεννα με βρήκαν στην ηλιόλουστη Κύπρο. Ήταν το δεύτερο yolo ταξίδι με την αδερφή μου και περάσαμε πολύ όμορφα. Κάθε μέρα ο ήλιος μας χάιδευε το σώμα και κυκλοφορούσαμε μόνο με τα μακρυμάνικα. Τα μπουφάν δεν μας αγκάλιασαν ούτε μία φορά. Έμαθα που γεννήθηκε η θεά Αφροδίτη. Επίσης έμαθα πολλά για τα κατεχόμενα. Η Λάρνακα και Λεμεσός είναι τα διαμάντια της Κύπρου. Η Αγία Νάπα είναι αρκετά τουριστικός προορισμός και απευθύνεται κυρίως στους ξένους τουρίστες.

Όταν γύρισα από την Κύπρο, έκανα μία εκκαθάριση σε όλα μου τα social media και έκανα διαγραφή τους άντρες που πλέον δεν με ενδιαφέρει να βλέπω τι κάνουν στη ζωή τους. Άντε βρε πάλι μαζί σας ασχολήθηκα, τυχερούληδες! Κάποιοι δε τον κατάλαβα καν, κάποιοι άλλοι μου έστειλαν μήνυμα. Τη δύναμη που έχει όμως ο ανάδρομος Ερμής ε;

Παραμονή Πρωτοχρονιάς και πετάω στο μοδάτο Μιλάνο! Το πρωί πηγαίνουμε εκδρομή στο Κόμο (Λίμνη βόρειας Ιταλίας) κι ανεβαίνουμε με τελεφερίκ για να το θαυμάσουμε από ψηλά. Λίγες ώρες πριν την αλλαγή του χρόνου και με πιάνει ζαλάδα. Μπαίνουμε στην Γκαλερία Βιτόριο Εμανουέλε και αρχίσω να μην αισθάνομαι καλά. Να λέω στην αδερφή μου να με βοηθήσει να βρούμε άμεσα τουαλέτα. Εκείνη το κάνει και στο πρώτο εστιατόριο με βοηθάει να μπω μέσα της τουαλέτες. Βγαίνοντας αρχίζω να αισθάνομαι καλύτερα και είμαι έτοιμη για να αποδεχτώ το 2023. Πως αποδέχτηκα το 2023: https://www.youtube.com/shorts/iylHPhFh8TI

Καθόμαστε κάτω από τον καθεδρικό ναό του Μιλάνου και περιμένουμε να αλλάξει η ώρα. 3... 2.. 1. Καλή χρονιά και σταματήστε να πληγώνεται ανθρώπους!

Η μελωδία είναι για λίγους, για όλους τους υπόλοιπους θόρυβος! Τα τραγούδια που λάτρεψα και άκουσα περισσότερο το 2022:

Δε μπορείς να πεις όχι!

Νοιώθω λίγο.. χμ.. στενή!

Πιο χαμηλά.. Πιο χαμηλά..

Χαμένη στους προβολείς..

Εδώ έχει ζέστη, πολύ ζέστη!

Δε χρειάζεται να φοβάσαι το κόκκινο φως!

Τραγούδι αισιοδοξίας με χορευτικό ρυθμό!

Τα διαμάντια στο κορμί της είναι όλα τα λεφτά!

Δάκρια τρέχουν στην πίστα για την πάρτι σου!

Ζητείτε επαγγελματίας ψεύτης με 10 χρόνια εμπειρία!

Δείξε μου πώς αγαπάς με την τη γλώσσα του σώματος!

Γιατί όταν κλείνω τα μάτια μου, το μόνο πράγμα που βλέπω είναι εσένα!​

Το spotify το ανέδειξε ως καλύτερο τραγούδι της χρονιάς για το προφίλ μου.

Ο ύπνος του κερατά άνδρα! Ξέρεις τι κάνει όταν πας για ύπνο καημένο μου κορίτσι;

Ξέρω ότι αυτή η ζωή δεν φτιάχτηκε ποτέ για εμάς αλλά εγώ μωρό μου, ήμουν φτιαγμένη γι' σένα!