#αξίζεις μια αγάπη

[0cean--soul]

Αξίζεις μια αγάπη ...

"Αξίζεις μια αγάπη που να σε αγαπά ξεχτένιστη, με τα πάντα και τις αιτίες που σε σηκώνουν βιαστικά, με τα πάντα και τα δαιμόνια που δε σε αφήνουν να κοιμηθείς. Αξίζεις μια αγάπη που να σε κάνει να νιώθεις σίγουρη, που να μπορεί να καταναλώσει όλο τον κόσμο αν περπατάει χέρι με χέρι με σένα, που να νιώθει πως οι αγκαλιές σου πάνε τέλεια με το δέρμα της. Αξίζεις μια αγάπη που να θέλει να χορεύει μαζί σου, που να επισκέπτεται τον παράδεισο κάθε φορά που κοιτάει τα μάτια σου, και που δεν βαριέται ποτέ να διαβάζει τις εκφράσεις σου. Αξίζεις μια αγάπη που να σε ακούει όταν τραγουδάς, που να σε στηρίζει στα ρεζιλίκια σου, που να σέβεται ότι είσαι ελεύθερη, που να σε συνοδεύει στο πέταγμά σου, που να μην την τρομάζει η πτώση. Αξίζεις μια αγάπη που να πάρει τα ψέματα, που να σου φέρει τον ενθουσιασμό, τον καφέ και την ποίηση." -Frida Kahlo

[giasemi]

Άν το δεις αυτό είναι σημάδι ‼️

Αν αργεί να απαντήσει στα μηνύματα σου ώρες ολόκληρες, ίσως και μέρες

Άν προσπαθεί να βγει το θύμα και σε κατηγορεί πως είσαι υπερβολικός\ή

Αυτός ο άνθρωπος δεν είναι για σένα.

Ας σταματήσουμε να ρομαντικοποιούμε τον πόνο σε μια σχέση. Ή, την γνωστή ατάκα ο έρωτας είναι τυφλός. Και γιατί να είναι τυφλός και να μην έχεις τα μάτια σου ανοιχτά σε αυτόν που έχεις απέναντι σου;

Άν δεν θέλει να ανεβάσετε μαζί κάποια φωτογραφία επειδή ο κόσμος μιλάει και ματιάζει

Αν του λες κάποιο πρόβλημα σου και εκείνος γελάει αντί να σου συμπαρασταθεί

Αυτός ο άνθρωπος δεν είναι για εσένα

Εδώ είμαι απλά για να υπενθυμίσω να μην κατεβάζετε τις προσδοκίες σας για απολύτως ΚΑΝΕΝΑΝ.✋🏻

Αξίζεις αγάπη

Αξίζεις φροντίδα

Αξίζεις να σε αγαπήσουν σωστά

Όχι μέτρια.

🌸💗💖💓

[lu-in-the-sky-w-diamonds]

self-love και σχέση: όταν μισείς τον εαυτό σου ενώ κάποιος σ' αγαπάει

"Δεν γίνεται να σε αγαπήσει κάποιος αν δεν αγαπάς πρώτα εσύ τον εαυτό σου", ήταν μία από τις φράσεις που άκουγα πάντοτε όταν η συζήτηση αφορούσε τις σχέσεις. Όσο περισσότερο μεγάλωνα άρχισα να συνειδητοποιώ ότι υπάρχει κάποιου είδους δόγμα όπου η αγάπη προς τον εαυτόν είναι κανόνας, όλα με αυτό ξεκινούν και τα πάντα μπορούν να είναι δυνατά "αν αγαπάς τον εαυτό σου".

Εγώ, ένα μελαγχολικό παιδί από πάντα, έβρισκα μια αγκαλιά στα καταθλιπτικά τραγούδια των Nirvana και την απέραντη νοσταλγία της Lana Del Rey. Δεν ήθελα να ακούσω για αγάπη ή για αποδοχή, ήθελα να ακούσω για δάκρυα, να ακούσω για πόνο και να βυθιστώ σε αυτά χωρίς να μου υπενθυμίσει κανείς ότι "πρέπει να αγαπάς τον εαυτό σου". Η δυσκολία μου να με αγκαλιάσω και να με αγαπήσω όσο πρέπει προφανώς και απορρέει από πολλά προβλήματα, αλλά όσο μεγαλώνω έμαθα να βλέπω τα καλύτερα μου χαρακτηριστικά και σιγά-σιγά να με αγαπώ, χωρίς βέβαια ποτέ να φτάνω στον τελειωτικό στόχο.

Και κάποια στιγμή, κάποιος με ερωτεύτηκε. Με ερωτεύτηκε πραγματικά, ερωτεύτηκε οτιδήποτε εγώ μισούσα πάνω μου, αγκάλιασε ότι εγώ προσπαθούσα να εξολωθρεύσω και μου υπενθυμίζει κάθε μέρα πόσο σημαντική είμαι γι' αυτόν. Αν ήμασταν σε κάποια χολυγουντιανή ταινία εδώ θα ερχόταν το τέλος και το ενθαρρυντικό μήνυμα πως "και μετά, η μελαγχολική ηρωίδα αγάπησε τον εαυτό της". Αλλά η ζωή δεν είναι ταινία. Η μελαγχολική ηρωίδα, εγώ, κοντράρομαι συνέχεια στην αντίθεση όσων εκείνος νιώθει για μένα και όσων εγώ νιώθω για μένα και πληγώνομαι όλο και περισσότερο όταν βλέπω τον πόνο που νιώθει κάθε φορά που εκφράζω κάτι άσχημο για μένα.

Μέσα από αυτήν την κατάσταση απομυθοποιήθηκε η φιλοσοφία του self-love και πως αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου δεν αξίζεις αγάπη. Όχι, όλοι αξίζουν αγάπη, αρκεί να μην προσλαμβάνουν κάποιον να κάνει αυτήν την δουλειά γι' αυτούς. Δεν είναι κανενός δουλειά να σε βάλει κάτω και να σου μάθει τον εαυτό σου και πώς να τον αγαπάς. Κάποια στιγμή, θα πάρεις αγκαλιά τον εαυτό σου και θα του υποσχεθείς ότι αξίζει τα πάντα.

Στο υπόσχομαι. Μέχρι τότε, να προσέχετε όλοι σας.

[loulouditouheimona]

Ελπίζω να τον βρεις!

Ελπίζω να βρεις τον τύπο της αγάπης όπου δεν υπάρχουν ανάμεικτα σήματα, κι είσαι απλά εσύ και ο άλλος σε μια αίθουσα γεμάτη κόσμο και μόλις τα μάτια σας συναντηθούν δεν μπορείτε να σταματήσετε να χαμογελάτε.

Ελπίζω να βρεις μια ανιδιοτελή αγάπη. Αυτό το άτομο που θα έκανε τα πάντα για εσένα χωρίς πολλές ερωτήσεις.

Το είδος της αγάπης όπου κάποιος έχει απλώς το δικό σου καλό στην καρδιά του.

Το είδος της αγάπης όπου η ευτυχία σου συνθέτει τόσα πολλά από τη δική του άλλου.

Ελπίζω να βρεις μια αγάπη που είναι πρόθυμη να κάνει θυσίες.

Τον άνθρωπο αυτό που θα σε συναντήσει στα μισά του δρόμου και δε θα σου ζητά πάντα να κάνεις εσύ όλη τη διαδρομή.

Ελπίζω να βρεις μια αγάπη που να είναι πιστή.

Κάθε φορά που τον κοιτάς, να ξέρεις ότι δεν υπάρχει κανένας που να μπορεί να ταρακουνήσει αυτά που έχετε μέσα σας. Ελπίζω να βρεις μια αγάπη που σε συγχωρεί.

Τον τύπο του ατόμου που μπορεί να σε βλέπει να κάνεις ��άθη αλλά θα σε βοηθά να μαθαίνεις από αυτά.

Αυτό τον άνθρωπο που μπορεί να σε δει στα χειρότερα σου και να εξακολουθεί να πιστεύει ότι είσαι αναντικατάστατος.

Τον τύπο ανθρώπου που σε καταλαβαίνει που δεν θα είναι ποτέ τέλειος, αλλά σε θα κοιτάζει σαν να είσαι το καλύτερο πράγμα που έχει έρθει ποτέ στη ζωή του. Ελπίζω να βρεις μια αγάπη που να σε στηρίζει. Κάποιον που όχι μόνο θα υποστηρίζει τα όνειρά σου αλλά θα θέλει να σε δει να πετυχαίνεις σε όλους τους τομείς της ζωής σου.

Ελπίζω να βρεις μια αγάπη που θα παλέψει για σένα.

Κάποιον που θα είναι πάντα στη γωνία σου.

Κάποιον που θα συνεχίσει να σε επιλέγει σε καθημερινή βάση. Ελπίζω να βρεις κάποιον που να σου δείχνει προσπάθεια κάθε μέρα που περνάει.

Τον άνθρωπο που δε θα σε αφήνει να φύγεις αλλά θα σε κυνηγάει αν το προσπαθήσεις.

Ελπίζω να βρεις κάποιον που να σε θεραπεύσει. Κάποιον που θα σε διδάξει ότι δεν άξιζες αυτό που σου συνέβη στο παρελθόν.

Ελπίζω να βρεις μια αγάπη που σε εκτιμά. Ελπίζω να βρεις το είδος της αγάπης που δεν σταματά να λέει ευχαριστώ. Το είδος της αγάπης που ακόμα και μετά από πολύ καιρό θα εξακολουθεί να είναι εντυπωσιασμένος από αυτό που είσαι και κάνεις για αυτούς.

Ελπίζω να βρεις μια αγάπη που θα γίνει ο καλύτερος φίλος σου.

Το πιο δυνατό σου γέλιο. Το μεγαλύτερο σου χαμόγελο. Ο νούμερο ένα θαυμαστής σου και οι πιο χαρούμενες αναμνήσεις σου.

Γιατί το αξίζεις.

[fxckery-at-its-finest]

Κομματιασμένη

Έχω βαρεθεί από όλους σας την ίδια αισχρή δικαιολογία όταν χωρίζετε κάποιον να λέτε «Αλλά να θυμάσαι, αξίζεις καλύτερα».

Όχι φίλες και φίλοι, δεν αγαπήσατε ποτέ αληθινά αν δεν μπορούσατε εσείς να γίνετε το καλύτερο του άλλου. Να πιέσετε κάθε πειρασμό, κάθε μοχθηρή σας σκέψη ώστε να κάνετε τον άλλο χαρούμενο.

Να λυπάστε που φερθήκατε με τόσο μίσος σε τόσο αγνές καρδιές γιατί τις καταστρέψατε και ο επόμενος θα τις βρει σκορπισμένες σε παρελθοντικές ιστορίες και αναμνήσεις που ποτέ δεν θα διηγηθούν, αλλά θα μείνουν χαραγμένες σαν από λεπίδες στο ολόκληρο το σώμα τους.

Και ο επόμενος δεν θα θέλει να προσπαθήσει να τις κολλήσει, γιατί ό,τι σπάει δεν ξαναφτιάχνεται. Και αν τολμήσει και προσπαθήσει θα βρει πόρτες κλειστές με σίδερα γιατί ποιος θέλει να αφήσει μια κομματιασμένη καρδιά χωρίς λουκέτα;

Ντροπή σε εσάς που καταστρέφετε την αγάπη. Ντροπή σε εσάς που δεν προσπαθείτε για αυτή και παραπονιέστε ότι ο κόσμος γέμισε «κ@ριόλες» και «μ@λ@κες».

Είστε άξιοι της μοίρας σας.

-φανερώθηκα

[marias-wonderland]

Αγαπημένο μου Σίναμον Ρολ. Η ώρα είναι 2:45 πμ. Αποφάσισα να γράψω τώρα το νυχτερινό μου γράμμα, καθώς νυστάζω αρκετά. Θέλω να ξέρεις ότι σε εκτιμάω όσο τίποτε άλλο, και αξίζεις να είσαι ευτυχισμένη όσο κανένας άλλος στον κόσμο. Μακάρι μια μέρα να σε δω να χαμογελάς όσο τρως κοτόπουλο και πίνεις κρασί. Σε ευχαριστώ πολύ, καθώς είσαι ένα δροσερό ποτάμι νερό, στην έρημο που ταξιδεύω. Με αγάπη ε>~.

Soft and warm She'll touch my face A bed of straw Against the rays

Καλημέρα μικρό μου ματσουνο, ελπιζω το πρωι να σε βρισκει καλά και με ενα χαμόγελο

κοτόπουλο και γενικα κρεας μετα το πασχα!! Τωρα τρωμε σπανακορυζο

We believed We'd catch the rainbow Ride the wind

(Να ξερεις λατρευω που βαζεις στιχους απο rainbow)

[psyxhmou]

Πράγματα που μου έμαθε το 2022 (32):

Δεν έχει 32 ο μήνας αλλά φρόντισε μέσα από την ψυχή σου να παραμείνεις ευτυχισμένη. Σε παρακαλώ, μην τυχόν και αφήσεις τον οποιονδήποτε να πάρει αυτό το χαμόγελο από πάνω σου, ούτε καν τους γονείς σου. Ούτε καν τους φίλους σου. Ούτε καν το αγόρι σου ή κάποιον τοξικό μαλάκα. Μην αφήνεις κανέναν να σε πείσει πως δεν αξίζεις γιατί αξίζεις τα πάντα. Πάρε την ζωή στα χέρια σου και μην μένεις με ανθρώπους που δεν σε πληρούν. Μην τυχόν και αφήσεις κανέναν να χαλάσει αυτό που έχετε, μην τυχόν και τον αφήσεις (ξέρεις για ποιον μιλάω) και δεν προσπαθήσεις για ο,τι αξίζει να μείνει, θα είσαι άξια της μοίρας σου γιατί τέτοια αγάπη, πραγματική αγάπη, δύσκολα θα βρεις και ακόμα πιο δύσκολα θα υπάρξει. Προσπάθησε να δουλέψεις οποιαδήποτε άλλη ανασφάλεια έμεινε για να δουλέψεις, ταυτόχρονα με την σχέση σου και βελτιώσου σε ακόμα καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Ταξίδεψε μαζί με τους ανθρώπους που αγαπάς και σε παρακαλώ, προσπάθησε να βρεις χρόνο για να πας στην κολλητή σου. Μαγείρεψε με το αγόρι σου, χόρεψε, γέλα με την ψυχή σου, βγες έξω με φίλους και σταμάτα να ντρέπεσαι. Ταξίδεψε στο εξωτερικό αν μπορείς, κόψε δεσμούς με ανθρώπους που δεν σε «εξυπηρετούν» κάπως, διάβασε τα βιβλία που είναι αδιάβαστα στο σπίτι σου αλλά και για να τελειώσεις την σχολή, βρες μια δουλειά (έστω και με την πρακτική) και δώσε τον καλύτερο σου εαυτό στο να βγει το βιβλίο ακριβώς όπως το θέλεις. Αγάπα σαν να μην υπάρχει αύριο και μην κρατήσεις ξανά τα συναισθήματα μακριά σου, όποια κι αν είναι η κατάληξη. Αγκάλιασε τον σφιχτά αύριο που θα τον δεις και μοιράσου όλες σου τις σκέψεις μαζί του. Δείξε του πόσο πολύ τον αγαπάς με πράξεις και με λόγια και κάνε τον να χαμογελάσει. Φίλησε τον και δείξε του τον δρόμο για το «για πάντα». Γίνε η πρωταγωνίστρια του βιβλίου σου και προσπάθησε για το καλύτερο. Γιατί το αξίζεις. Περάσαμε τόσα και τόσα, βράδια που κλαιγαμε για ανθρώπους που δεν έδιναν δεκάρα για εμάς, κρίσεις πανικού σε αυτοκίνητα ανθρώπων που δεν θα ήταν άξιοι ούτε να τους κοιτάξεις, αλλά επιβιώσαμε. Και όχι μόνο αυτό αλλά βρήκαμε και ό,τι πραγματικά επιθυμούσαμε· ηρεμία και αγάπη. Πραγματική αγάπη. Ας μην την χαλάσουμε και την χαραμίσουμε αυτή την αγάπη λοιπόν.

[romios-gr]

Να φυλάγεσαι από ανθρώπους που με τα λόγια τους, κοιμίζουν τη συνείδηση. Δεν είναι δύσκολο, να τους αναγνωρίσεις. Θα σου μιλήσουνε για αγάπη, για μια αγάπη γενική, για μια αγάπη που δεν έχει μέσα της σταυρό. Θα σου μιλήσουνε για τη χαρά της ζωής, για μια χαρά, που δεν έχει τα θεμέλια στην Πίστη. Θα σου μιλήσουνε για δικαιώματα, για το πόσο είσαι καλός, για το πόσο αξίζεις – και ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/anthropoi-poy-me-ta-logia-toys-koimizoyn-ti-syneidisi/

[colourful-dreamer]

Φοβάμαι μια μέρα μήπως φύγεις γιατί ξέρω ότι κάνεις δεν είναι σαν εσένα

Κάνεις δεν θα με καταλαβει με τον τρόπο που το με καταλαβαίνεις ς εσύ

Κάνεις δεν θα με ακούει με τον τρόπο που με ακούς εσύ

Κάνεις δεν θα με κάνει να γελάω και να χαμογελαω όπως εσύ με τα αστεία σου και το χιούμορ σου

Κάνεις δεν θα με ρωτάει με την ίδια ειλικρίνεια και το ενδιαφέρον που με ρωτάς εσύ τις ερωτήσεις για εμένα την υγεία μου και την καθημερινότητα μου

Κάνεις δεν θα ακούσει την γκρίνια μου με τον όμορφο τρόπο που το κάνεις εσύ

Κάνεις δεν θα μου νευριάζει με τον τρόπο που μου νευριάζεις εσύ όταν λέω κάτι κακό για εμένα

Κάνεις δεν θα μου δείχνει την αγάπη του με λόγια και πράξεις τόσο όμορφα όσο εσύ

Κάνεις άλλος δεν θα μιλάει στο τηλέφωνο σε εσένα επί ώρες ώσπου να κοιμηθούμε και να δούμε ο ένας τον άλλον γιατί είμαστε μακριά

Κάνεις δεν θα κάνει τόσες θυσίες όσες θα έκανες εσύ

Κάνεις δεν θα ήταν τόσο αστείος

Κάνεις δεν θα ήταν τόσο γλυκός και χαριτωμένος

Κάνεις δεν θα ήταν τόσο υποστηρικτος και δεν θα με σεβοταν τόσο

Με κανέναν δεν θα κάναμε τόσα σχέδια μαζί

Με κανέναν δεν θα λέγαμε τόσο όσα μαζί σου

Κάνεις δεν θα μου συμπεριφοροταν όπως εσύ

Κάνεις δεν θα ήταν τόσο όμορφος όσο εσύ, τα μάτια σου, τα χείλη σου, το πρόσωπο σου, τα μπουκλάκια σου, εσύ ολοκλήρως θεε μου

Κάνεις δεν θα με έκανε να νιώθω όπως με κάνεις εσύ

Κανέναν άλλον δεν θα εμπιστεύομουν τόσο

Με κανέναν δεν θα ένιωθα τόσο οικεία

Με κανέναν δεν θα ρίσκαρα τόσο

Με κανέναν δεν θα περνουσα έτσι όμορφα

Κάνεις δεν θα ήταν όπως εσύ

Κάνεις δεν είναι εσύ

Και φοβάμαι μια μέρα αν κάτι αλλάξει και μια μέρα

Δεν θα έχω παρέα το βράδυ για όταν θέλω παρέα μέχρι να κοιμηθώ

Δεν θα έχω κάποιον να ανησυχήσει να με προσέχει να με φροντίσει και να με συμβουλέψει

Δεν θα μπορέσω να να θυμηθώ την φωνή σου ή το πρόσωπο σου, θα θυμάμαι τι στιγμές μας, δεν θα μπορέσω όμως να θυμηθώ όλες τις συζητήσεις και τα λόγια μας

Δεν θέλω να φτάσω στο σημείο να τα ξεχάσω όλα αυτά η να διαγράψω όλες τις φωτογραφίες τα βίντεο και τις όμορφες αναμνήσεις

Φοβάμαι μήπως σε χάσω ή αλλάξει κάτι ή χαλάσει κάτι πολλές φορές

Φοβάμαι μην χάσω εσένα

Σε αγαπάω τόσο πολύ και θέλω να το ξες αυτό απλά

Νιώθω απλά ότι αυτή η αγάπη ότι και να γίνει εκτός και αν αλλάξεις ο ίδιος θα μείνει, θα σε αγαπάω πάντα ίσως

Δεν θα ήθελα να σε χάσω

Θα ήθελα να είχαμε ένα ευτιχισμενο τέλος μαζί

Θα ήθελα να έχω εσένα να ζούμε ευτιχισμενοι και αγαπημένοι για πάντα και να είσαι όλο δικος μου

Θα ήθελα να μην υπήρχαν εμπόδια να ήμασταν εσύ και εγώ απλά επιτέλους ελεύθεροι

Εύχομαι να τα καταφέρουμε τόσο πολύ

Τότε θα ήμουν στα αλήθεια ευτιχισμενη αν σε έκανα και εσένα ευτιχισμενο αν φροντίσαμε, πρόσεχαμε, καταλαβαίναμε , αγαπούσαμε ο ένας τον άλλον το ίδιο πολύ και ήμασταν αρκετοί ο ένας για τον άλλον και περνούσαμε καλά

Δεν νομίζω να έχω θελήσει κάτι περισσότερο και πραγματικά το εύχομαι ολοκαρδως όσο καιρό και χρόνο και προσπάθεια και ας μου πάρει

Ελπίζω να γίνει πραγματικότητα

Αν είναι να είσαι ευτιχισμενος και εσύ έτσι

Και σε κάνω τον πιο ευτιχισμενο και τυχερό γιατί όχι?

Απλά θέλω το καλύτερο για εσένα το αξίζεις, αξίζεις όλα τα όμορφα

Απλά σε αγαπάω, θα μπορούσα να γράφω ατελείωτα, απλα θέλω να συμβάλλω στην ζωή σου προς το καλύτερο απλά αλήθεια με κάνεις καλύτερη, απλά χωρίς εσένα δεν θα ήταν το ίδιο, απλά αλήθεια εύχομαι να τα καταφέρουμε.

[0cean--soul]

Αξίζεις μια αγάπη που δεν υπολογίζει αποστάσεις

Μια αγάπη που ακόμα κι αν εσύ δουλεύεις, θα κάνει ολόκληρο ταξίδι να σε δει έστω και για λίγο

Μια αγάπη που όταν εσύ αμφιβάλλεις και στεναχωριέσαι που δεν θα περάσετε περισσότερο χρόνο μαζί, σου λέει:

" δεν πειράζει αγάπη μου, θα ερχόμουν να σε δω κι ας ήταν για μια μέρα, αρκεί να ξέρω ότι θα κοιμηθούμε αγκαλιά "

Αξίζεις μια τέτοια αγάπη

[giasemi]

Ρε χαμογελάστε όπως κι αν είστε, είστε όμορφοι 💋

Όμορφος με τους μαύρους κύκλους

Με ανακατεμένα μαλλιά

Όμορφος με τα σημάδια σου

Όμορφος με κάθε ελάττωμα σου

Ζήστε όχι απλά να υπάρχετε

Πριν χρόνια όταν ήμουν στο γυμνάσιο είχα μια φίλη, εκείνη δύο χρόνια μεγαλύτερη μου. Μπορεί ναι μεν να μην μιλάμε πλέον, ωστόσο κάτι που έμαθα από εκείνη είναι πως, ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και δεν είναι τέλειος. Όσο εκείνη πίστευε πως ήταν γεμάτη από ένα σκοτάδι εγώ την κοίταζα και έβλεπα μόνο φως.

Για αυτό αν πιστεύεις πως δεν είσαι αρκετός, είσαι. Αξίζεις πολλή πολλή αγάπη.

Κάποτε με έκαναν να αισθανθώ άσχημα για τον τρόπο που γελάω, για τον τρόπο που χαμογελάω.

Για αυτό να είστε ακομπλεξάριστοι, ο κόσμος πάντα θα μιλάει είτε θα κάνεις κάτι σωστά μήτε θα κάνεις κάτι λαθος.

Θα βρίσκουν πάτημα σε οτιδήποτε βλέπουν και θα προσπαθούν να σε ρίξουν

ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΑ 🌼🌻🌼🌻🍂🌻🍂🌻🍂🌻

[ekkwfantikh-siwph]

Να γελάς πολύ και συχνά

Να γελάς πολύ και συχνά.

Να αξίζεις τον σεβασμό των ευφυών ανθρώπων και την αγάπη των παιδιών.

Να κερδίζεις την επιδοκιμασία των τίμιων κριτών και να υπομένεις την προδοσία των ψεύτικων φίλων

να εκτιμάς τη μυρωδιά.

Να βρίσκεις το καλύτερο στους άλλους.

Να δίνεσαι στους άλλους.

Να αφήσεις τον κόσμο λίγο καλύτερο απ´ όσο τον βρήκες:

Μ´ ένα υγιές παιδί, μ´ έναν κήπο

ή με μια καλύτερη κοινωνία.

Να έχεις παίξει και γελάσει με ενθουσιασμό και να έχεις τραγουδήσει με πάθος.

Να ξέρεις ότι κάποια ζωή ανάσανε καλύτερα επειδή έζησες εσύ.

Αυτό σημαίνει θρίαμβος.

Ralph Waldo Emerson

[feggaroneira]

Και ξέρεις τι.

Μερικές φορές σε σκέφτομαι ακομα.

Σε σκέφτομαι εκεινες τις ώρες που είναι όλα σκοτεινά γύρω μου.

Στις 3 το χάραμα, με τα φώτα όλα σβηστά.

Σε σκέφτομαι.

Σκέφτομαι αυτά που ζήσαμε.

Τα καλά.

Τα ωραία.

Μερικές φορές σε σκέφτομαι όταν πίνω.

Όταν μεθώ.

Σκέφτομαι πόσο πολύ σε αγάπησα και ποσο μου έλειψε το χαμόγελο σου.

Το γελιο σου.

Η φωνή σου.

Παράλληλα ομως σκέφτομαι και ποσο πολύ με πλήγωσες.

Σε πόσα κομμάτια έσπασες την καρδιά μου.

Πάτησες πάνω της και την έκανες χίλια κομμάτια.

Ήσουν γεμάτος υποσχέσεις.

"θα γυρίσουμε όλο τον κόσμο μαζί" μου είπες μια μέρα.

"Σε θελω. Νιώθω πολλά για εσένα" μου είπες μια άλλη

"είσαι τα πάντα για εμένα, δεν θέλω να σ�� χασω. Σε αγάπω"

"εμείς οι δύο θα ζήσουμε μαζί. Στο υπόσχομαι"

"Σε θελω στην ζωή μου. Σε αγαπώ. Σε αγαπώ"

Έλεγες και έλεγες και έλεγες.

Μεγάλες κουφιες κουβέντες που έκρυβαν ένα βάθος μέσα τους.

Ένα βάθος που προσπαθούσες να πλησιάσεις αλλά τελικά δεν τα κατάφερες.

Και έτσι διάλεξες το ψέμα.

Αλλά εγώ χαμογελουσα με την ψυχή μου γιατί νόμιζα πως ότι έλεγες το είχες δέσει κόμπο στην καρδιά σου.

Σε αγκάλιαζα σφιχτά με δάκρυα συγκίνησης, ίσως και λίγο πόνο, λες και ήξερα πως κάποια στιγμή όλα θα γίνουν ένα πουφ και θα εξαφανιστείς.

Που να ήξερα ότι όντως θα έφευγες;

Και έτσι όπως ήρθες ξαφνικα στην ζωή μου, έφυγες το ίδιο ξαφνικά χωρίς να πεις αντίο.

Τι έγινε; Τι άλλαξε; Γιατί;

Ερωτήματα που δεν θα απαντηθούν ποτέ.

Και έτσι κάποια στιγμή όλα αυτά που περιγράφω έγιναν ιστορίες.

Εκεί στο πουθενά.

Με άφησες.

Βρίσκοντας ηλιθιες δικαιολογίες για να κρύψεις την αλήθεια σου.

Έλα όμως που όλα βγαίνουνε στην φορά σιγά σιγά.

Έστω τώρα, μετά από μήνες.

Και αυτό που μου προκαλεί πιο πολύ πόνο ξέρεις ποιο είναι;

Πως πίστεψα σε εμάς. Πίστεψα στα λόγια σου.

Και τελικά έφαγα τα μούτρα μου.

Γιατί είμαι αυτό το άτομο που πάντα βλέπει μόνο το καλό στους άλλους.

Και αφήνω τους ανθρώπους να παίζουν μαζί μου.

Να με ξεγελάνε.

Είμαι κλόουν το ξέρω.

Αλλά σε αγάπησα πολύ γαμωτο.

Δεν μετανιώνω για αυτά που ζήσαμε.

Όπως είπα θυμάμαι μόνο τα καλά. Τα ωραία.

Τις στιγμές που ένιωθα πως ήμασταν όντως ο ένας για τον άλλον.

Όλα αυτά τα στιχάκια, τα ποιήματα, οι ιστορίες αφορούσαν εσένα.

Πόση νοσταλγία και πόνο κρύβουνε.

Η πρώτη αγάπη. Πρώτο γερό χαστούκι.

Ένα χαστούκι που με ξύπνησε.

Ένα χαστούκι που έγινε μάθημα ζωής.

Που θα θυμάμαι και θα πορεύομαι με αυτό.

Και ίσως ακόμα να μου λείπεις.

Ίσως ακόμα να σε αγαπάω πολύ.

Αλλά μέσα μου έχεις τελειώσει.

Τώρα που είδα τα αληθινά σου χρώματα, συνειδητοποίησα πως δεν είσαι τελικά τοσο υπέροχος οσο νόμιζα πως ήσουν και έλεγα στους γύρω μου.

Πόσο πολύ έχεις πέσει στα μάτια μου.

Κατάφερες να με απομακρύνεις τόσο πολυ σε σημείο που δεν θέλω να σε ξανά δω μπροστά μου.

Σου εύχομαι όμως τα καλύτερα.

Εύχομαι να βρεις αυτό που ψάχνεις.

Κι όταν το βρεις, μην κάνεις τις ίδιες μαλακιες.

Αυτό που ζητάω μόνο από εσένα είναι να προσέχεις.

Τίποτα άλλο.

Δεν απαιτώ τίποτα.

Δεν θέλω τίποτα άλλο από εσένα.

Οι πράξεις σου με έκαναν να καταλάβω τι δεν θέλω στην ζωή μου.

Τι ανθρώπους δεν αξίζω.

Και ναι με βοήθησες να καταλάβω την αξία μου.

Να καταλάβω ότι αξίζω ανθρώπους με αληθινή ψυχή.

Ανθρώπους που θα με αγαπήσουν για αυτό που είμαι.

Και όχι ανθρώπους που θα με πλησιάσουν γεμάτοι ψέματα, και στο τέλος θα ανοίξουν την πόρτα και θα φύγουν.

Προσπαθησα πολύ για εμάς. Ήμουν πάντα εκεί για εσένα. Μέχρι και την τελευταία στιγμή.

Μάλλον δεν σου ήταν αρκετό γιατί έψαχνες κάτι άλλο.

Κάτι που σε έκανε να με πλήγωσεις 100χιλιαδες φορές.

Και όταν δεν το βρήκες, ή μάλλον δεν το πήρες από εμένα εξαφανίστηκες.

Αυτό που πήρες όμως μακριά είναι την εμπιστοσύνη μου, την αγάπη μου.

Τα πήρες και τα δυελισες.

Τι σε νοιάζει; Πότε σε ένοιαξε πραγματικά;

Έκλεισες όλο αυτό με ένα:

"δεν θέλω να σε πληγωσω. Αξίζεις κάποιον καλύτερο. "

Αυτή την γαμημενη φράση που έχει γίνει καραμέλα.

Κι όμως με πλήγωσεις.

Δεν ξέρεις πόσο δύσκολο μου είναι να ανοιχτω σε άνθρωπο τώρα.

Γιατί μέσα μου φοβάμαι μην ξανά νιώσω τον ίδιο πόνο που μου προκάλεσες.

Ίσως το έκανες επίτηδες γιατί ο εγωισμός σου δεν έχει όρια.

Γελάω. Γιατί μόνο αυτό μου προκαλείς πλέον.

Αλλά karma is a bitch να το θυμάσαι.

Η ζωή επιστρέφει συμπεριφορες.

Τελειώνοντας με τις σκέψεις μου θα ήθελα να σου πω ένα αντίο.

Ένα αντίο που δεν ειπώθηκε ποτέ πριν.

Γιατί πίστευα πως κάποια στιγμή θα ξανά επιστρέφαμε και θα το ξανά ζούσαμε αλλά αυτή την φορά βελτιωμένοι.

Μάλλον έκανα λάθος.

Υποσχεσου μου πως θα προσέχεις.

Μόνο αυτό.

Αντίο λοιπόν.

Και πότε κανένας δεν λέει αντίο αν πρόκειται να τον ξανά δεις

[s3l3na]

Κυριακή 01 Αυγούστου 2021

Το στυλό μου γλιστρά για άλλη μια φορά στο τετράδιο αποτυπωνοντας τις σκέψεις μου που διαδέχονται η μία την άλλη, ασυνήθιστα γρήγορα, ενώ είμαι σίγουρη πως για όσα δάκρυα θα κυλήσουν καθώς γράφω αυτό εδώ το γράμμα, ευθύνεται η συγκίνηση και η ανιδιοτελής ευγνωμοσύνη και αγάπη που τρέφω για το άτομο στο οποίο το αφιερώνω.

Αυτό ειναι για σένα Μανώλη. Για σένα που κατάφερες να βγεις σώος από την αιχμηρή εφηβεία σου, που ποικιλοτροπως σε χάραξε, και είσαι σήμερα εδώ κλείνοντας τα 29 σου χρόνια.

Συχνά θα με δεις στον ρόλο της μικρής αδερφής που παρακολουθεί την πορεία και την εξέλιξη του αδερφού της, περήφανη για όσα έχει καταφέρει, με στόχο κάποια στιγμή να του μοιάσει έστω και λίγο. Τώρα όμως θα μιλήσω ως η έφηβη κοπέλα που αν δεν ήσουν εκεί, θα τα είχε χασει.

Μαζί σου Μανώλη ταξιδέψαμε από το mistakes και το παιδί που δεν έφυγε από το πλευρό της μεθυσμένης πριγκίπισσας, στις νύχτες πρεμιέρας παρέα με το φάντασμα του κινηματογράφου, στο καταφύγιο για όλα τα κουλ παιδιά με τον ρομαντικά αφελή, στο Χάρτινο Βασίλειο μαζί με τον πρίγκιπα Λέων που χάραξε τον δρόμο σε κάθε αιώνιο παιδί δείχνοντας του τον τρόπο για την άρτια επανάσταση, και τέλος, στα έγκατα της κολάσεως που συναντήσαμε τον βασιλιά της σκόνης. Ένα ταξίδι χωρις συγκεκριμένο προορισμό που με έκανε και με κάνει να νιώθω μέλος μιας ομάδας στην οποία είμαι ευπρόσδεκτη. Μέλος μιας οικογένειας.

Το λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι να σε ευχαριστήσω που ή��ουν - και είσαι- εδω όταν κανείς άλλος δεν ήταν στο πλευρό μου.

Ήσουν, και εισαι, αυτός του οποίου τα λόγια είναι πάντα εδώ να μου κρατάνε συντροφιά στην μοναξιά. Εκείνος που με έμαθε να βάζω φωτιά στα περασμένα και ύστερα να απομακρυνομαι πετώντας, αναζητώντας τόπους να παλέψω την κατάθλιψη μόνη, χωρίς ουσίες. Εκείνος που μου έδωσε ελπίδα και κίνητρο να κηρυξω την δική μου επανάσταση περιμένοντας την δική μου εκδίκηση, λίγο πριν την τελευταία σκηνή. Εκείνος που εξαιτίας του κλείδωσα στο συρτάρι την πουτανα την θηλιά.

Χρόνια πολλά λοιπόν στον πρίγκιπα του παρασκηνίου, τον αφελή ρομαντικά, τον αδέξιο κοινωνικά, και προπάντων το στήριγμα μου, αλλά και πολλών ακόμη αιώνιων εφήβων. Χρόνια πολλά σε αυτό το ξεχωριστό άτομο που είχα την τύχη να ανακαλύψω όταν το χρειαζόμουν και δεν έχει περάσει στιγμή που να μην είμαι ευγνώμων για όλα. Χρόνια πολλά σε αυτόν που ήταν εκεί όταν τον νόημα έμοιαζε να φθήνει, και συνεχώς, χωρίς να πάρει, δίνει. Ολόψυχα σου εύχομαι τα καλύτερα, γιατί τα αξίζεις.

Μια κοπέλα που αν δεν ήσουν εκεί, θα αυτοκτονούσε

@solmeister13

[megamhses]

Άλλη μια μέρα που μπήκα να δω το προφίλ σου. Να μαζέψω λίγο το χαμόγελο σου... Το βλέμμα σου...

Και ξαφνικά σε είδα με αυτόν... Τι νόμιζες ότι δε θα το καταλάβω; Ή ήξερες ότι θα το καταλάβω και το έκανες για να με πονέσεις άλλη μια φορά;

Δε ξέρω αν του αξίζεις. Ελπίζω να του αξίζεις... Ελπίζω να σε κάνει να γελάς, όπως δεν έκανα εγώ. Εξάλλου αυτό μου είπες τότε, ότι είσαι καλύτερα μαζί του.

Γι αυτό δε θα πω "Γιατί με αυτόν;" ή "Μακάρι να ήμουν εγώ στη θέση του"... Αντιθέτως, χαίρομαι.

Να είσαι καλά, μόνο αυτό θέλω.

Αυτό είναι αγάπη... Σωστά;

[diary-of-touli]

1/11/21

00:48

Δε ξέρω πόσες φορές ακόμη θα επιστρέψω εδώ για να γράψω για εσένα.Ίσως να το χρειάζομαι.Ειδικά το σημερινό,για να μου υπενθυμίσω ότι δεν είμαι τόσο κακιά τελικά.Απο πού να αρχίσω;Δε ξέρω.Εκείνη την ημέρα στο παγκάκι μας,που για μία ακόμη φορά λιώσαμε κυριολεκτικά,με έκανες πάλι χαρούμενη.Είχες καταλάβει ότι κάτι πάει λάθος με εμένα τις τελευταίες μέρες,ίσως από τη φάτσα μου,ίσως από τις μουσικές μου επιλογές (stalker) ή ίσως απλά σκέφτηκες ότι θα πείραζε κι εσένα αν ήσουν στη θέση μου,ότι θα έβγαινα με κάποιον άλλον.Και είχες δίκιο που με ρώτησες αν είναι εντάξει αυτό.Είχες απόλυτο δίκιο.Άσχετα που δε θα το μάθεις και που δεν το έμαθες εκείνη την ώρα.Οριακά σε έβγαλα τρελό.Ποτέ δε θα σου το έλεγα.Πες με κότα,πες με κακιά,αλλά δε θα το έλεγα.Και έπειτα είπες το καλύτερο πράγμα του κόσμου, "Ό,τι κι αν συμβεί,βγω δε βγω μαζί της,ήθελα να σου πω ότι σ'αγαπώ και αυτό δεν αλλάζει".Εκείνη την ώρα αισθάνθηκα ένα γκρι σύννεφο να φεύγει από πάνω μου,αυτή η τρύπα.που είχε ανοίξει πριν λίγες μέρες σαν να άρχισε να κλείνει.Ένιωσα μια ζεστασιά,μια σιγουριά,μια αγάπη πελώρια και σταθερή στα λόγια και τις πράξεις της.Δε μπορούσα να σου απαντήσω όπως ήθελα,γιατί θα καταλάβαινες.Αλλά ειλικρινά ΕΙΣΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ;Πραγματικά ένιωσα σαν να είχες διαβάσει κάθε σκέψη που μου είχε περάσει εκείνες τις μέρες και είχες αποφασίσει να μου δώσεις μια απάντηση για όλα όσα ανησυχούσα.Σου είπα έκπληκτη "Σε ευχαριστώ" και τότε κατάλαβες.Ειμαι σίγουρη ότι κατάλαβες όσες βλακείες και να είπα,για να καλύψω το γεγονός ότι το ήθελα αυτό το σ'αγαπώ.Αλλά δεν επέμεινες,όμως κατάλαβες.Με μια σου μόνο φράση,έφυγαν όλες οι αρνητικές μου σκέψεις και αλήθεια ήθελα μέσα από την καρδιά μου αυτό το ραντεβού να πάει όσο πιο καλά γίνεται.Γιατί το αξίζεις,πολύ,πάρα πολύ.Έτσι,όλη μου η στεναχώρια και το άγχος μη σε χάσω,έγιναν χαρά και άρχισα να σε βοηθάω να γίνει πραγματικότητα αυτή η συνάντηση.Από εκεί και πέρα ήθελα αλήθεια να σε βοηθήσω,ακόμη και όταν κάποιες φορές ��ε πείραζε που αναφερόσουν εκεί.Απλά σκέφτηκα "αφού δεν του δίνεις εσύ αυτό το ραντεβού,κάνε το καλύτερο να βγει με εκείνη και να είναι χαρούμενος".Τρελό ξέρω.Το εξίσου τρελό όμως είναι πως την ίδια ακριβώς ώρα που μου μιλούσες για εκείνη,είχα την εντύπωση πως ήσουν πολύ κοντά στο να με φιλήσεις.Δε ξέρω αν όντως το σκεφτόσουν,αλλά η ατμόσφαιρα και η ενέργεια μεταξύ μας με οδηγούσε σε αυτό.Ήσουν κοντά μου,μία μου χάιδευες τα μαλλιά,μία με αγκάλιαζες και μία ήσουν μια ανάσα από το να με φιλήσεις.Δε ξέρω,μπορεί να είμαι φαντασιόπληκτη,όμως αυτό ένιωσα και πιστεύω πως το ήθελες όντως,απλά σκέφτηκες ότι θα σε απορρίψω ξανά ή πως είναι τρελό να με φιλήσεις,ενώ πριν 5 λεπτά μου μιλούσες για άλλη.Όμως μιλάμε για εμάς.Κι εμείς δεν έχουμε λογική,είμαστε απλά και οι δύο αθεράπευτα ρομαντικοί.

Δε ξέρω πως θα κατέληγε ούτε αυτό το φιλί...