#αμερικανικό

[romios-gr]

Αν οι Χούθι χρησιμοποιήσουν υπερηχητικούς πυραύλους θα μπορούν να βυθίσουν ολόκληρο τον αμερικανικό στόλο με μιας Το Ιράν φέρεται εν μέσω της διαρκώς κλιμακούμενης κρίσης στη Μέση Ανατολή και μόλις δύο ημέρες μετά την 2η μέσα σε πέντε μήνες επίθεση κατά του Ισραήλ να μεσολαβεί προκειμένου να ενισχύσει όλους τους εταίρους του στην ευρύτερη περιοχή. Σύμφωνα με ανώτατη στρατιωτική πηγή Τεχερ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/an-oi-choythi-chrisimopoiisoyn-yperichitikoys-pyrayloys-tha-mporoyn-na-vythisoyn-olokliro-ton-amerikaniko-stolo-me-mias/

[alatismeni-theitsa]

Όταν πιάνεις τον κύριο συμβολισμό του Milky Way στο τελευταίο επεισόδιο 🤯

[travellingnews]

Οι επενδυτικές ευκαιρίες στον τομέα του τουρισμού σε ημερίδα που διοργάνωσε το Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο

Σε συζήτηση στρογγυλής τραπέζης, με θέμα «U.S. Investment in the Greek Tourism and Real Estate Development Industries», που διοργάνωσε το Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο, στο ξενοδοχείο Athens King George, παρευρέθηκε η Γενική Γραμματέας Τουριστικής Πολιτικής και Ανάπτυξης του Υπουργείου Τουρισμού, Βάσια Κουτσούκου, εκπροσωπώντας το Υπουργείο Τουρισμού. Η κα Κουτσούκου ανέλυσε όλες τις…

[justforbooks]

«Αβεσσαλώμ! Αβεσσαλώμ!»

Το αριστούργημα του Γουίλιαμ Φώκνερ, ένα από τα σπουδαιότερα βιβλία της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

Στην κατάλευκη κάψα του μεσημεριού στον αμερικανικό Νότο έχουν στηθεί αμέτρητες ιστορίες, αλλά καμία δεν κατάφερε να γίνει σημείο αναφοράς, όπως αυτές των οικογενειών που έζησαν και αλληλοεξοντώθηκαν στη μυθική Γιοκναπατόφα του Γουίλιαμ Φώκνερ.

Στο μυθιστορηματικό αυτό μέρος, όπου πραγματικά συμβάντα μπλέκονται με μυθικά πρόσωπα και πράγματα με τρόπο αντίστοιχο των δικών μας μύθων των Ατρειδών, γεννήθηκαν τα μεγάλα έπη του σπουδαίου νομπελίστα, με πρωταρχικό εκείνο της οικογένειας Σάτπεν που περιγράφεται στο Αβεσσαλώμ! Αβεσσαλώμ! ‒ ο τίτλος είναι εμπνευσμένος από τη γνωστή ιστορία της Βίβλου.

Ένα αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, που δεν αποτελεί τυχαία τον νέο, μεγάλο κλασικό τόμο της σειράς Οrbis Literae των εκδόσεων Gutenberg, σε μετάφραση που, αν μη τι άλλο, συνιστά γλωσσικό και λογοτεχνικό επίτευγμα. Η Μαργαρίτα Ζαχαριάδου όχι μόνο απέδωσε άρτια την πολύπτυχη φωκνερική αφήγηση αλλά αφουγκράστηκε τον ρυθμό, ξαναζωντάνεψε τις μυθικές αλληγορίες, ανίχνευσε τις λειτουργικές αντιθέσεις και τους έδωσε πνοή. Εν ολίγοις, ξανάφτιαξε στα ελληνικά έναν κόσμο τόσο ζωντανό όσο και παντοτινό, γι’ αυτό και απόλυτα μοντέρνο, τον κόσμο του συγγραφέα.

Αν η σαγήνη της παραβίασης έχει αρχαίες καταβολές και φωλιάζει στα μεγάλα αλληγορικά αφηγήματα της Βίβλου και της αρχαίας τραγωδίας, στη ��ωκνερική αφήγηση δεν έχει να κάνει μόνο με τον πυρήνα της τραγικής οικογενειακής ιστορίας αλλά και με την ίδια τη γλώσσα. Εν προκειμένω, είναι σαφές πως ο πιο πετυχημένος πειραματισμός αναδύεται μέσα από την εξιστόρηση μιας αρχετυπικής ιστορίας.

Αντίστοιχα, πάλι, με τα ομηρικά έπη, τα τραγικά γεγονότα του πολέμου, τα μεγάλα κατορθώματα και οι νίκες μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα όταν τα πρόσωπα και τα πάθη παίρνουν κεφάλι. Ο πόλεμος στην Τροία ξεκίνησε εξαιτίας της Ωραίας Ελένης και ο Φώκνερ, που γνωρίζει πόσο κοντά στον Σάτπεν είναι ο Αγαμέμνων, συνδέει τη μυθική αλληγορία με την πραγματικότητα της οικογενειακής συμφοράς. Τα προσωπικά πάθη είναι που δεν αφήνουν τους ήρωες αλώβητους από τη μοίρα και όχι τόσο ο πόλεμος. Η παντοτινή σύγκρουση των φύλων, οι σαρκικές και εσωτερικές συγκρούσεις, οι ορμέμφυτες ροπές για την αλήθεια του άνδρα, της γυναίκας, του παιδιού, του αδελφού και της αδελφής, όλα δοσμένα με φόντο το απόκοσμο περιβάλλον ενός σύμπαντος που φτάνει να μοιάζει σχεδόν μακάβριο και μαγικό. Η μυρωδιά της γλυσίνας, του πούρου και οι πυγολαμπίδες είναι το κεντρικό λάιτ μοτίφ που διαπερνά την αφήγηση και χαρακτηρίζει ολόκληρο τον αμερικανικό Νότο.

Όλα ξεκινούν όταν ο άγρια επιβλητικός Τόμας Σάτπεν καταφθάνει το 1833 με το ερυθρόφαιο άλογό του και τη συνοδεία ενός αρχιτέκτονα και των «άγριων», όπως περιγράφονται, νέγρων του στην πολίχνη Τζέφερσον της μυθικής Γιοκναπατόφα με σκοπό να υφαρπάξει μια μεγάλη έκταση από έναν Ινδιάνο. Παρότι κανείς δεν ξέρει την καταγωγή του και όλοι αρχικά εναντιώνονται στον νεοφερμένο που κάνει άνω κάτω τους μετριοπαθείς ντόπιους, σταδιακά εντυπωσιάζονται από την κυριαρχική προσωπικότητα του συνταγματάρχη που πήρε τη θέση του Σαρτόρις στον πόλεμο (γνωστού από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Φώκνερ), την ανείπωτη δύναμή του να διεκδικεί με σθένος ό,τι δεν του ανήκει, ακόμα και από την αποφασιστικότητα με την οποία κάποια στιγμή εισβάλλει στην εκκλησία του φτωχού προτεστάντη ιερέα Κόλντφιλντ με σκοπό να ζητήσει σε γάμο την κόρη του Έλεν.

Φαινομενικά πλούσιος, αλλά με αμφίβολους τρόπους, ο Σάτπεν εξοπλίζει το «��ατοστάρι του Σάτπεν», όπως είναι γνωστό το όνομα της βίλας μέσα στη μεγάλη φυτεία, με πολυελαίους, κρύσταλλα, ταπετσαρίες και καρέκλες Wedgwood ‒ ένα παράδοξα αριστοκρατικό περιβάλλον για το αιματηρό σκηνικό που θα ακολουθήσει. Η εξωπραγματική άνοδος είναι φυσικό να προμηνύει μια αντίστοιχα εντυπωσιακή πτώση, αφού το σπίτι «έμοιαζε σαν να προοριζόταν για κάτι περισσότερο, για έναν όλεθρο πιο βαθύ από την ερείπωση, σαν να έστεκε σε σιδηρά αντιπαράθεση με τη σιδηρά φωτιά», αλλά μέχρι τότε η σύζυγος Έλεν μπορούσε να χαίρεται έναν φαινομενικά άνετο βίο, αλλάζοντας τρόπο ζωής και κάνοντας ακόμα πιο έντονη την αντίθεσή της με την πουριτανή, συντηρητική αδελφή της Ρόζα. Γεννάει δυο παιδιά, την ονειροπόλα Τζούντιθ και τον δυναμικό Χένρι, ο οποίος αποφασίζει μάλιστα να σπουδάσει Νομική, επιβεβαιώνοντας τις υψηλές φιλοδοξίες της οικογένειας.

Εκεί γνωρίζει και εντυπωσιάζεται από την επιβλητική αβρότητα και τους αριστοκρατικούς του τρόπους του Τσαρλς Μπον καθώς και από την άνεση με την οποία αυτός ο «Λοθάριος», όπως περιπαικτικά τον αποκαλούν, γοητεύει τα κορίτσια, μεταξύ άλλων και την αδελφή του Τζούντιθ, την οποία κάποια στιγμή ζητάει σε αρραβώνα. Τα σχέδια του επικείμενου γάμου, ωστόσο, χαλάνε όταν οι δύο φίλοι αποσύρονται στον Πόλεμο με τους Γιάνκηδες, διάστημα αρκετό για να φέρει στο φως, μετά από μυστήριες απουσίες και εξαφανίσεις, οδυνηρά μυστικά: ο Μπον είναι ετεροθαλής αδελφός της Τζούντιθ και του Χένρι, γόνος του γάμου του Σάτπεν με μια νέγρα στη Νέα Ορλεάνη, από την οποία έχει και μια κόρη με το προφητικό όνομα Κλάιτι-Κλυταιμνήστρα. Και όπως θα φανεί εκ των υστέρων, δεν είναι ο μόνος που θα πληρώσει για τις αμαρτωλές επιλογές του.

Όλα δείχνουν πως ο φαύλος κύκλος της αιμομιξίας, αυτή η σαγηνευτική επιτάχυνση του κακού μέσα από τους οικογενειακούς κύκλους, αν υποβοηθηθεί, σημαίνει και έλευση του τραγικού τέλους που ξεπερνά ακόμα και τις περγαμηνές του εκάστοτε χαρακτήρα. Εξού και ότι ο σχετικά άβουλος και ουδέτερος Χένρι είναι αυτός που θα υψώσει τελικά το όπλο, μια παραμονή Χριστουγέννων, ενάντια στον καλό του φίλο και παρ’ ολίγον γαμπρό του, τερματίζοντας όνειρα, ψευδαισθήσεις και επικαλύψεις ενός παρελθόντος που θα προβάλλει πάντοτε πιο καίριο από οποιοδήποτε παρόν.

Άλλωστε, αυτός ο φόνος θα είναι απλώς η αρχή και όχι το τέλος του δεύτερου κύκλου των τραγικών εξελίξεων, που θα μετατρέψει το «Κατοστάρι του Σάτπεν» σε μια ευφάνταστη Νέκυια, όπου πλέον θα μένουν η Τζούντιθ, η Ρόζα, η Κλάιτι, ο βοηθός Τζόουνς και, φυσικά, ο πατριάρχης Σάτπεν σαν ζωντανοί νεκροί που περιμένουν κάθε μέλος τους να φαγωθεί από την ίδια τη μοίρα.

Κοιτώντας με θράσος κατάματα τον Πρωτεργάτη Θεό, όπως ο Φάουστ που έχει χαρίσει προ πολλού την ψυχή του στον Διάβολο, ο Σάτπεν επιμένει, αν και αποσυρμένος από τα εγκόσμια, αλκοολικός και με σαλεμένη όψη, να σπέρνει τον καρπό του σε απαγορευμένα εδάφη, εν προκειμένω στη δεκαπεντάχρονη εγγονή του λευκού επιστάτη του, προκαλώντας την ίδια του την τραγική κατάληξη και μοίρα.

Αλλά ποιος είναι πραγματικά ο μυστηριώδης συνταγματάρχης; Είναι ο δαίμονας, όπως λέει η Ρόζα Κόλντφιλντ, η οποία, μέσα από μια παρατεταμένη και παραληρηματική εξιστόρηση, φτάνει να εξομολογηθεί ότι, μετά τον θάνατο της αδελφής της, δεν δίστασε να την εξαπατήσει ζητώντας τη σε γάμο.

Άσχετα από την απάντηση, αυτό που εντυπωσιάζει είναι πως μέσα από τα λόγια της ανέκαθεν αποστασιοποιημένης από τις σωματικές απολαύσεις γραίας ο Φώκνερ αποθεώνει όλες τις εξάρσεις της σάρκας, η οποία σαρώνει τις προτεσταντικές επιταγές της λογικής, ορίζει την αίσθηση, την όραση, την όσφρηση και τους μυς που πάλλονται και καθορίζει την ίδια τη μνήμη, αφού είναι «ωραιότερη απ’ όλα, μακράν καλύτερη απ’ αυτά, η πραγματική ζώσα σάρκα που ονειρεύεται». Η αισθαντική αυτή γλώσσα, που διαπερνά το ασυνείδητο και καλουπώνει την επιθυμία της Ρόζας, ακόμα και στο μένος των αισθημάτων που αναδεικνύει, μοιάζει κυριολεκτικά να έχει κόκαλα και αίμα και να αφουγκράζεται τους παλμούς παλαιότερων αφηγήσεων του Νότου, δίνοντας τους ξανά το φιλί της ζωής.

Και δεν είναι μόνο η αφήγηση της Ρόζας αλλά και του πατέρα του Κουεντίν, ο οποίος είχε γνωρίσει από κοντά τον Σάτπεν και έχει γι’ αυτόν μια διαφορετική εικόνα απ’ ό,τι η Ρόζα, ενώ αντίστοιχα ορμητικός και ειλικρινής είναι και ο λόγος του αφηγητή Κουεντίν, ο οποίος συναντάει τη Ρόζα πολλά χρόνια μετά τα τραγικά συμβάντα ‒ή, τουλάχιστον, έτσι νομίζει‒ και αφηγείται με τη σειρά του την ιστορία στον Καναδό φίλο του, Σριβ.

Πολλαπλές, λοιπόν, οι οπτικές, όσες και οι αφηγήσεις σε έναν πολυφωνικό κόσμο που αφήνει ανοιχτά τα ενδεχόμενα της ερμηνείας, αλλά όχι την κατάληξη. Δεν είναι τυχαίο ότι ο ασθματικός λόγος του Φώκνερ, που ��αταργεί τα σημεία στίξης και της τελείας, απηχεί ακέραια τις προφορικές ιστορίες των Νότιων προγόνων του και αποκτά τη δύναμη που είχαν τα αρχαία έπη καθώς μεταφέρονταν από στόμα σε στόμα και μιλούσαν κατευθείαν στην καρδιά. Ο αυθορμητισμός που χαρακτηρίζει την αφήγηση μέσα από αυτό το καινοφανές stream of consciousness (αυτόματη γραφή) διατηρεί ακέραια την αυθάδεια της προφορικότητας, χωρίς όμως να κάνει σκόντο στις υψηλές προδιαγραφές μιας άκρως απαιτητικής λογοτεχνίας με πανέμορφες μπαρόκ περιγραφές, παρομοιώσεις που κλείνουν τιμητικά το μάτι στις μακροσκελείς αναφορές του Ομήρου, την αποθέωση των επιθέτων που στολίζουν ακόμα και το πιο απομαγευμένο τοπίο και μια γοητευτικά ανοικονόμητη αφηγηματική διαστροφή που μοιάζει πολύ με αυτήν του Τζόις.

Πρόκειται για ένα σπάνιο κατόρθωμα που δικαιώνει όχι μόνο την ένταξη του Αβεσσαλώμ! Αβεσσαλώμ! στα σπουδαιότερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας αλλά εξηγεί και τη δική μας διαρκή επιστροφή σε αυτό ως μόνιμο καταφύγιο σπάνιας λογοτεχνικής αξίας και ομορφιάς.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[gemsofgreece]

Όχι πραγματικά… ακούστε τι λέει. Που ανάθεμα αν έχω ακούσει άλλο μουσικό / διάσημο τα τελευταία είκοσι χρόνια να αναλύει αυτό το σημαντικότατο ζήτημα.

Κι όμως, κανένα άλλο άχυρο ή τέλος πάντων λιγότερο συνειδητοποιημένο άτομο που έχουμε στείλει δεν έχει δεχτεί τόσες επιθέσεις από την Ελληνική κοινωνία. Και από ποιους;;; Από ποιους;;;;;;;;;;;;

��πό τους φερόμενους ως «πατριώτες». Αυτή είναι μια απτή απόδειξη ότι η αγάπη ενός για τον τόπο του και την εκτίμηση στην κουλτούρα του ουδεμία σχέση έχει με τον εθνικισμό και τον κακώς εννοούμενο πατριωτισμό.

Δεν είναι σωστό να φοβάται κάποιος να εξερευνήσει ή και να αγαπήσει τα στοιχεία του τόπου και της χώρας του από ανησυχία μην θεωρηθεί εθνικιστής, διότι ο εθνικιστής δεν καθορίζεται τόσο από την αγάπη και τη γνώση για τη χώρα του, αλλά από το μίσος, την άγνοια και την περιφρόνησή του για τις υπόλοιπες.

Η Σάττι λοιπόν γνωρίζει περισσότερα για τη χώρα αυτή από τους «πατριώτες» Έλληνες που τη βρίζουν, την χαρακτηρίζουν αλλοδαπή θεωρώντας ότι αυτό είναι κάτι μειωτικό και φυσικά αγνοώντας ότι ούτε εκ των πραγμάτων είναι αλλοδαπή.

Οι Έλληνες εθνικιστές ή πατριώτες που ξερνάνε φωτιές εξαιτίας του τραγουδιού της Σάττι αλλά και γενικότερα ΠΟΛΛΟΙ από τους εθνικιστές πρέπει να καταλάβετε ότι σε μεγάλο βαθμό:

Δεν γνωρίζουν ελληνική ιστορία παρά λίγα, επιλεκτικά σημεία (Μέγας Αλέξανδρος, Σωκράτης, Παλαιολόγος, Κολοκοτρώνης και κλείσαμε. Και πολλά λέω ίσως)

Δεν κατανοούν τι συνιστά Ελληνικό πολιτισμό και τι όχι.

Δεν φέρονται με τρόπο που να τιμά την παιδεία που ισχυρίζονται ότι έχουν. (Δηλαδή δε μπορείς να κατηγορείς την Σάττι ότι μας δείχνει απολίτιστους και εσύ να βρίζεις, να καταριέσαι και να παρακαλάς ξένους να μην την στηρίξουν.)

Μπορεί κάποιος να σκεφτεί ότι το ανάγω σε ζήτημα με μεγαλύτερες διαστάσεις από ό,τι πραγματικά έχει αλλά δεν είναι έτσι. Είναι όντως τρελό αλλά η φετινή συμμετοχή στην Eurovision απογύμνωσε μπροστά μας ένα κοινωνικό φαινόμενο, που εγώ τουλάχιστον δεν είχα κατανοήσει τον βαθμό της σοβαρότητάς του. Οι εφημερίδες ήδη το αναλύουν. Μέχρι και αμερικανικό βίντεο, εξαιρετικά διορατικό, ανέβηκε στο YouTube αναλύοντας τις αντιδράσεις κατά της Σάττι (με άλλα λόγια οι «πατριώτες» μας έκαναν ρεζίλι διεθνώς).

Μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση που έκανα είναι ότι πολλοί από τους πιο φανατικούς πολέμιους του τραγουδιού και του βίντεο είναι Έλληνες ομογενείς ή Έλληνες που μετανάστευσαν στην Δύση πρόσφατα. Δεν μπορώ να πω με σιγουριά τι σημαίνει αυτό, αλλά υποψιάζομαι ότι σχετίζεται με το αίσθημα κατωτερότητας απέναντι στους δυτικούς που κουβαλούν αυτ��ί οι ψευτοπερήφανοι Έλληνες.

Ας τονίσω άλλη μια φορά ότι κανείς δε λέει ότι πρέπει να σου αρέσει το τραγούδι ή το βίντεο ή να συμφωνείς απόλυτα με την οπτική τη�� Σάττι. Άλλο αυτό όμως και άλλο να την καταριέσαι, να την ανακηρύσσεις εχθρό του έθνους και να αυτομαστιγώνεσαι στους ξένους επειδή η Ελλάδα την επέλεξε να μας εκπροσωπήσει. Καταλαβαίνετε ασφαλώς ότι υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ των δύο.

Θα προσθέσω κάτι ακόμα εδώ, που θα φανεί άσχετο, αλλά δεν είναι. Όλοι ξέρετε αυτά τα βίντεο που κάθε χρόνο ρωτάνε τους νέους τι γιορτάζουμε στις εθνικές εορτές. Δείτε όμως τώρα αυτό, με μεσήλικες. Εάν αντέξετε βέβαια.

Αυτά λοιπόν. Και επαναλαμβάνω για να γίνει εντελώς κατανοητό: δεν έχει να κάνει με μια ηθική υποχρέωση να είσαι παντογνώστης πάνω στην ελληνική ιστορία ή κουλτούρα ούτε απαραίτητα να την αγαπάς τόσο. Δεν λέω αυτό. ΑΝ ΟΜΩΣ βλέπεις ότι πολλοί που ζουν σε αυτήν την χώρα 50-60 χρόνια και δηλώνουν πατριώτες / παλαιών αρχών / δεξιών πεποιθήσεων σε αυτόν τον μισό αιώνα που ζουν εδώ δεν κατάφεραν να καταλάβουν τι γιορτάζεται ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ…

ε αυτό κάτι λέει. Για το ποιοι είμαστε σαν κοινωνία, σαν πολιτικά όντα, τι επιτυγχάνεται από το ελληνικό σχολείο, ποιο είναι το γνωστικό επίπεδο, τι αγωγή λαμβάνουμε από το σπίτι, γιατί η Ελλάδα δεν θα ορθοποδήσει σύντομα. Και γιατί επιλέξαμε να δούμε την Σάττι σαν εχθρό, για παράδειγμα. Λέει πολλά.

[colorfulhole]

Η Olivia Casta, γεννήθηκε στις 15 Αυγούστου 1997. Είναι ένα αμερικανικό μοντέλο ισπανικής καταγωγής. Διασημότητα Instagram, προσωπικότητα στα social media. ♌

#love #beauty #music #video

#image #pic #funny #happy

#artistc #photo #fun #art

[rulinarulina]

Fitch Ratings: Αμετάβλητη η βαθμολογία του ελληνικού αξιόχρεου στο ΒΒΒ

Δεν επιβεβαιώθηκαν οι ελπίδες για  μια αναβάθμιση του ελληνικού αξιόχρεου από τον οίκο αξιολόγησης Στάση αναμονής επέλεξε να κρατήσει απόψε η Fitch Ratings, διατηρώντας τη βαθμολογία του ελληνικού αξιόχρεου σε ΒΒΒ– με σταθερές προοπτικές. Αν και η ελληνική αγορά ήλπιζε σε ένα ακόμη θετικό σήμα από τον αμερικανικό οίκο αξιολόγησης, ουσιαστικά δεν αιφνιδιάστηκε. Κι αυτό διότι η τρέχουσα δυσμενής…

[hadnews-greece]

Η μπάντα Chicago είναι ένα αμερικανικό συγκρότημα που δημιουργήθηκε το 1967 και έγινε γνωστή για το μοναδικό συνδυασμό ροκ μουσικής και jazz. Με μια καριέρα που ξεπερνά τα 50 έτη, η Chicago έχει κυκλοφορήσει πολλά άλμπουμ και singles και έχει εμφανιστεί σε αμέτρητες συναυλίες σε όλο τον κόσμο. Το τραγούδι "Hard To Say I'm Sorry" πρωτοκυκλοφόρησε το 1982 ως μέρος του άλμπουμ 'Chicago 16'. Το τραγούδι έφτασε στην κορυφή των charts και έγινε ένα από τα πιο δημοφιλή rock hits παγκοσμίως. Η μελωδική γραμμή και η συναισθηματική ερμηνεία του τραγουδιού έχουν κατακτήσει τις καρδιές των οπαδών της μπάντας και του ευρύτερου κοινού. Απολαύστε το επίσημο μουσικό video για το "Hard To Say I'm Sorry" της Chicago και απολαύστε τους ήχους και την ατμόσφαιρα που μόνο αυτή η μπάντα μπορεί να δημιουργήσει. Αφεθείτε στις μουσικές νότες και απολαύστε ένα από τα μεγαλύτερα rock hits όλων των εποχών, που παραμένει ακόμα δημοφιλές μέχρι και σήμερα. Μεταφερθείτε πίσω στο παρελθόν και απολαύστε τη μουσική της Chicago με ένα από τα πιο αγαπημένα τους τραγούδια. Ανακαλύψτε τον κόσμο της μπάντας, την ιστορία της και την εξέλιξή της μέσα από αυτό το συναρπαστικό μουσικό video. Το άρθρο συντάχθηκε με τη βοήθεια του GretAi Το Video "Chicago - Hard To Say I'm Sorry (Official Music Video)" αναρτήθηκε 23/10/2021 στο Youtube κανάλι RHINO

[eclecticstarlightblogger]

Αμερικανικό υποβρύχιο έπεσε στα δίχτυα Νορβηγού ψαρά

Νορβηγός ψαράς έπιασε ένα αμερικανικό υποβρύχιο στα δίχτυα του αυτή την εβδομάδα, γράφει ο αμερικανικός Τύπος και όχι μόνο. Οι έλικες του USS Virginia μπλέχτηκαν στα δίχτυα, σημειώνουν οι αναφορές, παρασύροντάς τα σε βάθη της θάλασσας. Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ έχει αποστείλει πολλά πλοία στα ύδατα της περιοχής τους τελευταίους μήνες εν μέσω εντάσεων […] Αμερικανικό υποβρύχιο έπεσε στα δίχτυα…

[romios-gr]

Αμερικανικό Κολλέγιο Παιδιάτρων: Ο αντίκτυπος της πορνογραφίας στα παιδιά σ.σ. Σήμερα τα παιδιά μυούνται στην ομοφυλοφιλία μέσα από τα σχολεία, και εκτίθενται στην πορνογραφία μέσα από τα κινητά. Σήμερα τα παιδιά δαιμονίζονται. Σπέρνουμε ανέμους και θα θερίσουμε θύελλες. Μεγαλώνουμε ανάπηρα και άρρωστα παιδιά. American College of Pediatricians – Αύγουστος 2024 Συνοπτική έκθεση από το A... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/amerikaniko-kollegio-paidiatron-o-antiktypos-tis-pornografias-sta-paidia/

[thoughtfullyblogger]

Αμερικανικό υποβρύχιο έπεσε στα δίχτυα Νορβηγού ψαρά

Νορβηγός ψαράς έπιασε ένα αμερικανικό υποβρύχιο στα δίχτυα του αυτή την εβδομάδα, γράφει ο αμερικανικός Τύπος και όχι μόνο. Οι έλικες του USS Virginia μπλέχτηκαν στα δίχτυα, σημειώνουν οι αναφορές, παρασύροντάς τα σε βάθη της θάλασσας. Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ έχει αποστείλει πολλά πλοία στα ύδατα της περιοχής τους τελευταίους μήνες εν μέσω εντάσεων […] Αμερικανικό υποβρύχιο έπεσε στα δίχτυα…

[greekblogs]

Αμερικανικό υποβρύχιο έπεσε στα δίχτυα Νορβηγού ψαρά

Νορβηγός ψαράς έπιασε ένα αμερικανικό υποβρύχιο στα δίχτυα του αυτή την εβδομάδα, γράφει ο αμερικανικός Τύπος και όχι μόνο. Οι έλικες του USS Virginia μπλέχτηκαν στα δίχτυα, σημειώνουν οι αναφορές, παρασύροντάς τα σε βάθη της θάλασσας. Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ έχει αποστείλει πολλά πλοία στα ύδατα της περιοχής τους τελευταίους μήνες εν μέσω εντάσεων […] Αμερικανικό υποβρύχιο έπεσε στα δίχτυα…

[justforbooks]

Η χειμαρρώδης εξομολόγηση ενός απρόθυμου φονταμενταλιστή

Ο Μοχσίν Χαμίντ έγραψε με νηφαλιότητα για κάτι που γνωρίζει πολύ καλά. Γι' αυτό το βιβλίο του βρέθηκε στη βραχεία λίστα Booker, μοσχοπουλήθηκε και μεταφράστηκε σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες.

«Ανοιξα την τηλεόραση και είδα κάτι που αρχικά νόμισα πως ήταν κινηματογραφικό φιλμ. Μα, καθώς το παρακολουθούσα, αντιλήφθηκα ότι δεν επρόκειτο για ταινία αλλά για ειδήσεις. Είχα καρφώσει τα μάτια μου στην οθόνη βλέποντας να καταρρέουν, πρώτα ο ένας, μετά ο άλλος, οι δίδυμοι πύργοι του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου της Νέας Υόρκης.

Και τότε χαμογέλασα. Ναι, όσο ποταπό κι αν ακούγεται, η πρώτη μου αντίδραση ήταν να νιώσω ξεχωριστή ευχαρίστηση (…). Εκείνη τη στιγμή, δεν σκεφτόμουν τα θύματα της επίθεσης – συγκινούμαι πολύ όταν πεθαίνει ο ήρωας μιας τηλεοπτικής σειράς, με τον οποίο έχω συνδεθεί. Όχι, με είχε απορροφήσει ο συμβολισμός του πράγματος, το γεγονός ότι κάποιος κατάφερε ένα τόσο εμφανές, ολέθριο χτύπημα στην Αμερική».

Η παραπάνω, διόλου πολιτικά ορθή δήλωση δεν γίνεται από έναν ορκισμένο εχθρό των ΗΠΑ, κάθε άλλο. Γίνεται από έναν νεαρό πακιστανικής καταγωγής, πρώην υπότροφο του Πρίνστον και στη συνέχεια παχυλά αμειβόμενο στέλεχος μεγάλης αμερικανικής εταιρείας.

Και αποτελεί μέρος της χειμαρρώδους εξομολόγησής του που απλώνεται στον «Απρόθυμο φονταμενταλιστή» του Μοχσίν Χαμίντ (μτφρ. Π. Ισμυρίδου, Πάπυρος, 2008), ένα μυθιστόρημα, το δεύτερο στη σειρά, του επίσης πακιστανικής καταγωγής συγγραφέα, που βρέθηκε το 2007 στη βραχεία λίστα των υποψηφίων για Booker, μοσχοπουλήθηκε και στις δύο όχθες του Ατλαντικού, μεταφράστηκε σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες και μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από την Ινδή κινηματογραφίστρια Μίνα Ναΐρ.

Γραμμένο σε μορφή μονολόγου, το μυθιστόρημα του Χαμίντ δίνει φωνή σ’ έναν σύγχρονο «γενίτσαρο» ονόματι Τσανγκέζ, έναν συνεπέστατο υπηρέτη μέχρι πρότινος της αμερικανικής αυτοκρατορίας, που από την 11η Σεπτεμβρίου κι έπειτα παύει να νιώθει άνετα στη χώρα που λογάριαζε για δεύτερη πατρίδα του.

Κι αυτό ακριβώς αφηγείται ο γενειοφόρος πλέον ήρωας στον μυστηριώδη και ενδεχομένως οπλοφορούντα Αμερικανό που κάθεται πλάι του σ’ ένα καφενείο της Λαχώρης και ακούει την ιστορία της ζωής του χωρίς να τον διακόψει ούτε στιγμή: με τ�� προσδοκίες είχε φύγει από το Πακιστάν και πόσο μπερδεμένος επέστρεψε ξανά στη γενέτειρά του, εγκαταλείποντας μια καριέρα που θα ζήλευαν πολλοί και αποχαιρετώντας την αλά Γκουίνεθ Πάλτροου και ψυχικά ταλαιπωρημένη κοπέλα που είχε κλέψει την καρδιά του.

Γόνος μιας καλοστεκούμενης οικογένειας της Λαχώρης, με παππού δικηγόρο και πατέρα αγγλοσπουδαγμένο, ο Τσανγκέζ, που δεν έγινε ποτέ «Αμερικανός» αλλά έγινε αμέσως «Νεοϋορκέζος», τ’ ομολογεί: η τεράστια ανισότητα μεταξύ των ΗΠΑ και του εξαρτώμενου από την ξένη βοήθεια Πακιστάν, η έλλειψη ευγένειας των συμφοιτητών του, που συμπεριφέρονταν σαν ν’ ανήκουν στην παγκόσμια κυρίαρχη τάξη, το ανελέητο κυνήγι της «μέγιστης απόδοσης» από την εργοδότρια εταιρεία του και η συγκαλυμμένη συγκαταβατικότητα ορισμένων απέναντί του, όλα αυτά τον πίκραιναν εξαρχής, αλλά όχι σε σημείο ν’ ακυρώσουν το «αμερικανικό όνειρό» του.

Βλέποντας, όμως, την υπερδύναμη να παραδίνεται στην «επικίνδυνη νοσταλγία» των πολεμικών ιαχών, να εισβάλλει στο Αφγανιστάν και, παραμονές μιας ένοπλης σύγκρουσης μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν, να τηρεί και απ’ τις δύο ίσες αποστάσεις, ο Τσανγκέζ αρχίζει να σπάει.

«Μου φάνηκε σκέτη ειρωνεία» λέει, ανακαλώντας τις σκέψεις που έκανε αναχωρώντας από τη Λαχώρη έπειτα από μια σύντομη επίσκεψη στους δικούς του εκείνες τις ταραγμένες μέρες: «Όταν επίκειται πόλεμος, υποτίθεται ότι φροντίζεις να απομακρυνθούν τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι, αλλά στη δική μας περίπτωση έφευγαν οι ακμαιότεροι και τα πιο λαμπρά μυαλά, αυτοί που σε παλαιότερες εποχές υποτίθεται ότι θα ήταν οι πρώτοι που θα έμεναν. Σιχάθηκα τον εαυτό μου…». Εφεξής του είναι αδύνατο ν’ αφοσιωθεί με αυταπάρνηση στη δουλειά του. Οι  «παρωπίδες» του έχουν κάνει φτερά. Και πριν καν γίνει και ο ίδιος στόχος της αντιτρομοκρατικής υστερίας που συνεπαίρνει τις ΗΠΑ, αποχωρεί, ρίχνοντας μαύρη πέτρα πίσω του.

Τι απέγινε ο Τσανγκέζ; Και σε ποιον απευθύνεται τελικά; «Μη φαντάζεστε πως όλοι εμείς οι Πακιστανοί είμαστε δυνάμει τρομοκράτες, όπως κι εμείς αντίστοιχα δεν πρέπει να θεωρούμε όλους τους Αμερικανούς μυστικούς πράκτορες και φονιάδες», λέει στον βουβό συνομιλητή του προς το τέλος του βιβλίου. Κι όμως, όλα είναι πιθανά. Γιατί, εν τω μεταξύ, ο θυμός του έχει θεριέψει, ενώ μαίνεται και ο πόλεμος στο Ιράκ. Ο Μοχσίν Χαμίντ, ωστόσο, αρνείται να το ξεκαθαρίσει.

Γεννημένος το 1971 στη Λαχώρη, με σπουδές νομικών στο Πρίνστον και το Χάρβαρντ, με πακιστανική και βρετανική υπηκοότητα και δημοσιογραφική θητεία σε έντυπα όπως η «Guardian» και οι «New York Times», ο συγγραφέας του «Απρόθυμου φονταμενταλιστή» ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει ν’ ακροβατείς μεταξύ δύο ταυτοτήτων. Αυτό ήθελε να δείξει. Και το έκανε με δεξιοτεχνία, ειλικρίνεια και νηφαλιότητα, θυμίζοντάς μας ότι ο κόσμος είναι πολύ πιο περίπλοκος από την εικόνα που δίνουν τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[gemsofgreece]

Μια φορά ήθελα να βρω βιβλία για τα έργα του Ευριπίδη και στο βιβλιοπωλείο συνεχώς έβρισκα τα αγγλικά βιβλία όπως της Miller το τραγούδι του Αχιλλέα και η Κίρκη ή έβρισκα τα ιστορικά βιβλία για την αρχαία Ελλάδα (εξίσου σημαντικά αλλά όχι αυτό που ήθελα).

Τελικά χρειάστηκε να ρωτήσω μια υπάλληλο για να τα βρω αλλά πρώτα μάντεψε ποια μου πρότεινε πρώτα? Το τραγούδι του Αχιλλέα λέγοντας κιόλας ότι την έκανε να κλάψει. Εγώ γνωρίζοντας την ιστορία του Αχιλλέα απλά καθόμουν αμήχανα με τη σκέψη ότι ακόμα και δω στην Ελλάδα έχουν επηρεαστεί το πώς οι ξένοι έχουν "φτιάξει" τις ιστορίες μας.

Εν κατακλείδι βρήκα το αγαπημένο μου βιβλίο τις Βάκχες του Ευριπίδη κάτω στο βάθος του βιβλιοπωλείου με μόνο ένα βιβλίο να υπάρχει και με στεναχώρησε που δεν είναι τα έργα του πρώτα πρώτα και με μεγαλύτερη ζήτηση στα βιβλιοπωλεία από τα greek mythology retellings.

Είναι θλιβερό. Όχι ότι δεν κάνουν καλά που διαβάζουν τα retellings, αλλά τώρα να είσαι Έλληνας και να γνωρίζεις το αμερικανικό retelling αλλά ούτε τα απολύτως βασικά για το Ελληνικό πρωτότυπο και να μην ξέρεις να ξεχωρίσεις την σύγχρονη προσθήκη από το αρχαίο έργο... ξέρω γω;;; Λίγο τραγικό...

[skandaladiaplokidiafthora]

Αμερικανικό υποβρύχιο έπεσε στα δίχτυα Νορβηγού ψαρά

Νορβηγός ψαράς έπιασε ένα αμερικανικό υποβρύχιο στα δίχτυα του αυτή την εβδομάδα, γράφει ο αμερικανικός Τύπος και όχι μόνο. Οι έλικες του USS Virginia μπλέχτηκαν στα δίχτυα, σημειώνουν οι αναφορές, παρασύροντάς τα σε βάθη της θάλασσας. Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ έχει αποστείλει πολλά πλοία στα ύδατα της περιοχής τους τελευταίους μήνες εν μέσω εντάσεων […] Αμερικανικό υποβρύχιο έπεσε στα δίχτυα…

[crisismonitor]

Σε διαδικασία επανεξισορρόπησης βρίσκονται τα συμβόλαια του χρυσού διεθνώς, καθώς μετά τα ιστορικά υψηλά στα τέλη Οκτωβρίου και την επικράτηση Τραμπ οι τιμές υποχώρησαν, τα θεμελιώδη της αγοράς και το παγκόσμιο γεωπολιτικό και γεωοικονομικό outlook δεν φαίνεται να αλλάζουν δραματικά, υποστηρίζοντας το σενάριο περαιτέρω ανόδου. Την πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου, ο χρυσός σημείωσε πτώση μετά την επίτευξη νέου ιστορικού υψηλού την πρώτη μέρα του μήνα,. Σύμφωνα με το Μοντέλο Απόδοσης Χρυσού (GRAM), ο χρυσός δέχθηκε πιέσεις λόγω της ενίσχυσης του αμερικανικού δολαρίου και παραγόντων ορμής, όπως η καθυστερημένη τιμή του χρυσού, οι εκροές από ETFs χρυσού που προέρ��ονταν από έναν εξαιρετικά ισχυρό μήνα, καθώς και η μείωση των καθαρών θέσεων διαχείρισης κεφαλαίων στο COMEX – μια κίνηση που αντανακλά πιθανόν την απομάκρυνση προεκλογικών αν��ισταθμίσεων (Διάγραμμα 1). Τα παγκόσμια ETFs χρυσού έχασαν περίπου 809 εκατομμύρια δολάρια (12 τόνους) κατά την πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου, με τη μεγαλύτερη μερίδα των εκροών να προέρχεται από τη Βόρεια Αμερική, μερικώς αντισταθμισμένη από ισχυρές εισροές στην Ασία. Αυτή η εξέλιξη ενδέχεται να σηματοδοτεί ανανεωμένους φόβους για την επανέναρξη του εμπορικού πολέμου μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας. Επίσης, οι καθαρές θέσεις στο COMEX μειώθηκαν κατά 74 τόνους, σημειώνοντας πτώση 8% σε σχέση με την προηγούμενη εβδομάδα. Η αρνητική αντίδραση του χρυσού στα αποτελέσματα των αμερικανικών εκλογών και στη συνεχή άνοδο των αποδόσεων και του δολαρίου είναι, κατά τη γνώμη μας, ένα βραχυπρόθεσμο φαινόμενο. Άλλοι παράγοντες, όπως οι μειωμένοι κίνδυνοι κυρώσεων, η ανανεωμένη ανοδική τάση στις αγορές μετοχών και τα κρυπτονομίσματα, καλύπτουν τις υποκείμενες – και κατά τη γνώμη μας – πιο θεμελιώδεις ανησυχίες για: - Έναν κόσμο όπου η προστατευτισμός θα είναι πιο έντονος και οι τρέχουσες συγκρούσεις δεν δείχνουν σημάδια εκτόνωσης. - Αγορές μετοχών που είναι έντονα συγκεντρωμένες και υπερτιμημένες στο τέλος ενός επιχειρηματικού κύκλου. - Τα κρυπτονομίσματα παραμένουν περιθωριακή επιλογή και δεν αντικαθιστούν τον χρυσό. - Οι Δυτικοί επενδυτές, εκτός από τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης, δεν έχουν προσθέσει πολύ χρυσό φέτος, επομένως δεν είναι πιθανό να υπάρξει μεγάλη ποσότητα πωλητών στα άκρα. Ανασκόπηση Νοεμβρίου Η έναρξη του Νοεμβρίου είδε τον χρυσό να πιέζεται από τα υψηλότερα κόστη ευκαιρίας και τη σαρωτική επικράτηση των Ρεπουμπλικανών. Προοπτικές Οι ισχυρότερες αποδόσεις ομολόγων, το αμερικανικό δολάριο, η αυξημένη διάθεση για ρίσκο στις μετοχές, η άνοδος των κρυπτονομισμάτων και η καταστολή γεωπολιτικών κινδύνων μπορεί να οδηγήσουν σε βραχυπρόθεσμη υποχώρηση του χρυσού. Διάγραμμα 1: Οι υψηλότερες αποδόσεις ομολόγων, το ισχυρότερο αμερικανικό δολάριο και τα αποτελέσματα των αμερικανικών εκλογών μείωσαν την ανοδική πορεία του χρυσού για το έτος. Πολυπαραγοντικό μοντέλο που αναλύει την απόδοση του χρυσού σε μηνιαία βάση* *Δεδομένα έως τις 8 Νοεμβρίου 2024. Το Μοντέλο Απόδοσης Χρυσού (GRAM) είναι ένα πολυπαραγοντικό μοντέλο απόδοσης της τιμής του χρυσού, χωρισμένο σε τέσσερις θεματικές κατηγορίες: οικονομική ανάπτυξη, κίνδυνος & αβεβαιότητα, κόστος ευκαιρίας και ορμή. Οι κατηγορίες αυτές περιλαμβάνουν τους λόγους ζήτησης για χρυσό, κυρίως την επενδυτική ζήτηση που αποτελεί τον κυρίαρχο παράγοντα στις βραχυπρόθεσμες αποδόσεις. Το 'Υπόλοιπο' καταγράφει το μερίδιο των αποδόσεων του χρυσού που δεν εξηγούνται από τους υπάρχοντες παράγοντες. Τα αποτελέσματα βασίζονται σε ανάλυση από τον Ιούνιο του 2019 έως τον Οκτώβριο του 2024, μειώνοντας το εκτιμώμενο διάστημα σε πέντε έτη για καλύτερη αντιπροσώπευση των τρεχουσών συνθηκών. Προοπτικές Τα αποτελέσματα των αμερικανικών εκλογών έδωσαν ένα γρήγορο πλήγμα στην εντυπωσιακή ετήσια άνοδο του χρυσού. Οι λόγοι είναι η συνεχής ενίσχυση των αποδόσεων των ομολόγων και του δολαρίου, η διάθεση για ρίσκο στις αγορές μετοχών, η ώθηση των κρυπτονομισμάτων και η μείωση γεωπολιτικών εντάσεων. Αυτοί οι παράγοντες ενδέχεται να προμηνύουν μια επιθυμητή παύση ή ακόμη και μια υγιή βραχυπρόθεσμη υποχώρηση για τον χρυσό. Υπήρχε η αίσθηση ότι η προεκλογική αύξηση των αποδόσεων των ομολόγων και του δολαρίου μπορεί να είχε φτάσει στα όριά της και ότι μια πιθανή στροφή του δολαρίου μπορεί να οδηγήσει τις αποδόσεις των ομολόγων χαμηλότερα. Ωστόσο, η επικράτηση των Ρεπουμπλικανών συνδυάστηκε με μια επιτάχυνση της ανόδου των αποδόσεων και μια γρήγορη αντιστροφή του δείκτη δολαρίου προς τα πάνω – υποκινούμενη από μια έντονη και αγχωμένη κίνηση του ευρώ και του γιεν προς τα κάτω. Εστιάζοντας στην κίνηση των αποδόσεων και του δολαρίου. Μια σύμπτωση παραγόντων είναι σε εξέλιξη: Οι θετικές εκπλήξεις στην οικονομία και τον πληθωρισμό των ΗΠΑ (Διάγραμμα 3). Τα δεδομένα ήταν υψηλότερα από το αναμενόμενο Δεδομένα οικονομίας και πληθωρισμού των ΗΠΑ σε σχέση με τις προσδοκίες* Πηγές: Bloomberg, World Gold Council *Δεδομένα από 1 Ιανουαρίου 2022 έως 6 Νοεμβρίου 2024. Οι προσδοκίες για νίκη του Τραμπ (Διάγραμμα 4), με πολιτικές που αυξάνουν τον πληθωρισμό, συμπεριλαμβανομένων δασμών, φορολογικών περικοπών, μειώσεων στη μετανάστευση και υψηλών επιπέδων δαπανών, αποτελούν επίσης έναν παράγοντα. Για παράδειγμα, οι δαπάνες για υποδομές δημιουργούν πιθανότατα πολλαπλασιαστή στο ΑΕΠ γύρω στο 1,4 σε σύγκριση με τις φορολογικές περικοπές που είναι στο 0,2. Οι πολιτικές του Τραμπ κλίνουν προς το δεύτερο, έτσι το χρέος μπορεί να γίνει ακόμη μεγαλύτερο ζήτημα αν δεν αποδειχθεί παραγωγικό. Πηγές: Bloomberg, World Gold Council *Δεδομένα από 1 Σεπτεμβρίου 2024 έως 6 Νοεμβρίου 2024. Αύξηση του επιτοκίου προθεσμιακής λήξης, με αποτέλεσμα οι επενδυτές που κατέχουν ομόλογα του Δημοσίου των ΗΠΑ να χρειάζονται υψηλότερες αποδόσεις για να συνεχίσουν να τα διακρατούν (Διάγραμμα 5). Πηγές: Bloomberg, World Gold Council *Δεδομένα από 1 Ιανουαρίου 2024 έως 6 Νοεμβρίου 2024. Πολύ αισιόδοξες προοπτικές, καθώς η θέση στα ομόλογα και τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης του δολαρίου ΗΠΑ είχαν γίνει κάπως τεντωμένες (Διάγραμμα 6). Πηγές: Bloomberg, World Gold Council; Αποποίηση ευθυνών *Δεδομένα από 1 Ιουλίου 2022 έως 1 Νοεμβρίου 2024. Πέρα από την επίδραση του δολαρίου και των αποδόσεων, υπάρχει ανησυχία ότι τ�� κρυπτονομίσματα κερδίζουν τώρα περισσότερη εύνοια από τη νέα διοίκηση των ΗΠΑ. Επιπλέον, οι αγορές μετοχών, ειδικά στον τομέα της τεχνολογίας που κατέχει μεγάλο βάρος, έχουν λάβει περαιτέρω ώθηση από τις αναμενόμενες «φιλικές προς τις επιχειρήσεις» πολιτικές. Τέλος, η φήμη ότι οι κίνδυνοι από τις κυρώσεις ίσως έχουν μειωθεί λόγω της υποτιθέμενης λιγότερο συγκρουσιακής στάσης της νέας διοίκησης θα μπορούσε επίσης να επηρεάσει το κλίμα στον χρυσό. Ωστόσο, παρά αυτές τις αντίξοες συνθήκες, πιστεύουμε ότι υπάρχει ακόμα θεμελιώδης υποστήριξη για τον χρυσό. Και αν είναι μια διόρθωση, δεν περιμένουμε ότι θα εξελιχθεί σε μια μεγάλη πτώση: - Ο χρυσός έχει λάβει λιγότερα σήματα από τις αποδόσεις των ΗΠΑ και το δολάριο το τελευταίο διάστημα, με τις περισσότερες αποδόσεις τον Οκτώβριο (όπως και κατά το μεγαλύτερο μέρος του 2024) να πραγματοποιούνται κατά τις ώρες διαπραγμάτευσης στην Ασία. Μερικές από αυτές τις αγορές μπορεί να σχετίζονται με κυρώσεις, αλλά οι αγορές από κεντρικές τράπεζες μειώθηκαν στο τρίτο τρίμηνο, οπότε είναι πιθανό να έχουν καθοδηγηθεί από επενδυτές. Επιπλέον, οι δασμοί του Τραμπ ενδέχεται να ασκήσουν μεγαλύτερη πίεση στις ασιατικές αγορές μετοχών. Η αδυναμία στον δείκτη CSI300 της Κίνας ήταν ένας παράγοντας που συνέβαλε στην αυξημένη ζήτηση για επενδύσεις σε χρυσό στη χώρα το 2024. - Οι δημοσιονομικές πολιτικές υπό μια επικράτηση των Ρεπουμπλικανών είναι πιθανό να είναι πληθωριστικές: δασμοί, πολιτική μετανάστευσης, φορολογικές περικοπές και η επιθυμία για χαμηλό κόστος δανεισμού (αν και αυστηρά, αυτό εμπίπτει στην ανεξάρτητη αρμοδιότητα της Federal Reserve) έχουν τη δυνατότητα να επιβαρύνουν τις ενδείξεις του πληθωρισμού. Επιπλέον, τα υπερβολικά ελλείμματα θα συνεχίσουν να ασκούν πίεση στην πιστοληπτική αξιολόγηση των ομολόγων του Δημοσίου των ΗΠΑ, ένα πιθανό κίνητρο μαζί με τους κινδύνους από τις κυρώσεις για τη ζήτηση χρυσού από τις κεντρικές τράπεζες παγκοσμίως. - Και για τους επενδυτές σε ομόλογα, η ονομαστική απόδοση 4,5% που προσφέρεται για τα μακροπρόθεσμα ομόλογα πιθανότατα θα συνεχίσει να φαίνεται ανεπαρκής, δεδομένων των αυξανόμενων ενδείξεων πληθωρισμού και της συνέχισης της θετικής συσχέτισης μετοχών-ομολόγων. - Οι αγορές μετοχών είναι ήδη υπερτιμημένες. Οποιαδήποτε προσαρμογή στις αποτιμήσεις από τις αναμενόμενες ευνοϊκές φορολογικές πολιτικές πρέπει να ενσωματωθεί γρήγορα. Για παράδειγμα, αν υπάρξει περικοπή στον Νόμο CHIPS και Επιστήμης, αυτό πιθανότατα θα οδηγήσει σε υποβάθμιση των τεχνολογικών στοιχείων στους δείκτες μετοχών των ΗΠΑ. Αν η διοίκηση δεν μειώσει αυτές τις δαπάνες, οι ανησυχίες για το έλλειμμα θα συνεχίσουν να αποτελούν ζήτημα – που όλα τα άλλα παραμένοντας ίσα, είναι θετικά για τον χρυσό.   Read the full article