#Ο ωρολογοποιός του Έβερτον

[justforbooks]

Ο Τ.Σ. Έλιοτ δεν ήταν μόνο θαυμαστής της γαλλικής ποίησης και λογοτεχνίας, κάτι σπάνιο για τους Βρετανούς, που απεχθάνονταν τη λεγόμενη «ηπειρωτική παράδοση», αλλά και λάτρης των ιστοριών μυστηρίου και από τους πρώτους που ανακάλυψαν και εξύμνησαν τον Ζορζ Σιμενόν. Στη συζήτηση, μάλιστα, που ακολούθησε μια δεξίωση, κατά την οποία ο Άγγλος εκδότης θα παρουσίαζε για πρώτη φορά τον Βέλγο συγγραφέα, ο Έλιοτ δεν δίστασε να τον συγκρίνει με τον Τσάντλερ, ενώ έσπευσε να του δώσει θερμά συγχαρητήρια, ειδικά για τον «Ωρολογοποιό του Έβερτον».

Για πολλούς πρόκειται για το πιο ψυχολογικό, προσωπικό και περίτεχνο βιβλίο του Σιμενόν, μαζί με το «Τα τρία δωμάτια στο Μανχάταν» και τον «Πάτο του Μπουκαλιού». Ειδικά για όλους εμάς που αγαπάμε τα «σκληρά μυθιστορήματα» του Σιμενόν περισσότερο από αυτά του επιθεωρητή Μεγκρέ, έργα όπως ο «Ωρολογοποιός» δίνουν αφορμή ώστε να καταβυθιστεί ο συγγραφέας στις πιο σκοτεινές πτυχές του ψυχισμού. Ειδικά εδώ, σε αυτή την ιστορία που εστιάζει στη σχέση ενός Αμερικανού ωρολογοποιού με τον γιο του, αποκαλύπτεται η εκλεπτυσμένη ικανότητα του Σιμενόν να ανατέμνει όχι μόνο τις αιτίες των εγκλημάτων αλλά και ψυχισμούς με τρόπο χειρουργικό, ανάλογο με αυτόν με τον οποίο ο ωρολογοποιός ξαναστήνει τα κομμάτια του μηχανισμού ενός ρολογιού.

Το βιβλίο γυρίστηκε σε ταινία το 1974 από τον Μπέρτραν Ταβερνιέ, με τον Φιλίπ Νουαρέ και τον Ζαν Ροσφόρ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, αποσπώντας το βραβείο Louis Delluc.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?