#Μαρκογιαννάκη

[fromgreecetoanarchy]

Λίγα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα, σαν αυτές τις στιγμές ακριβώς, 10 χρόνια πριν, ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας, αντιμέτωπος με συμμορία νεοναζί της Χρυσής Αυγής επιλέγει να πέσει μαχόμενος.

ΤΑ ΜΑΧΑΙΡΙΑ ΤΩΝ ΦΑΣΙΣΤΩΝ ΟΠΛΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ

(Κε��μενο τη συλλογικότητας "Χορός της Καρμανιόλας", το οποίο ειχε δημοσιευθεί και μοιραστεί 1 χρόνο ακριβώς μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και παραμένει επίκαιρο)

Η δολοφονία όμως του Π. Φύσσα δεν συντελέστηκε από έναν 'θύτη'. Το μαχαίρι του φασίστα δεν ήταν το μοναδικό. Τα χέρια των οπλισμένων νεοναζί ήταν και είναι πολλά. Δίπλα στα πιστόλια και τις σφαίρες των μπάτσων, σφιχτά εναγκαλισμένα στον εντολέα τους, το κράτος και το κεφάλαιο.

Την τελευταία πενταετία, οι φασιστικές/ρατσιστικές επιθέσεις εκτινάχθηκαν σε άμεση συνεργασία ή ανοχή της αστυνομίας. Τα περιστατικά φασιστικής βίας και διάχυσης του ρατσιστικού μίσους αμέτρητα, από τη δολοφονία του Σαχτζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα, τα μαχαιρώματα, τους ξυλοδαρμούς μεταναστών στον δρόμο ή ακόμη και μέσα στα σπίτια τους στον Αγ. Παντελεήμονα, την Αττική, τη Νίκαια, τον Ρέντη, την ιχθυόσκαλα Κερατσινίου, από τα ρατσιστικά πογκρόμ στην Ομόνοια, τις επιθέσεις σε τρανς και ομοφυλόφιλους στη Θεσσαλονίκη, τον Κεραμεικό, τις επιθέσεις σε καταλήψεις και στέκια, τη ματαίωση με βία και απειλές καλλιτεχνικών παραστάσεων με “αμαρτωλό” περιεχόμενο (“Χυτήριο”) . Όλες οι επιθέσεις με κίνητρα σαφή και γνωστά, με τους αυτουργούς να νιώθουν την άνεση δράσης, τη δύναμη και την ασυλία, που τους παρέχει το κράτος-προστάτης τους.

Ο ρόλος των φασιστικών ταγμάτων εφόδου δεν αναδείχθηκε στο κενό. Δεν ήταν η κρίση που διόγκωσε μονοσήμαντα και ντετερμινιστικά τον φασιστικό κίνδυνο, όπως παρουσιάζεται από κύκλους της αστικής διανόησης, ξεπλένοντας με αυτόν τον τρόπο συγκεκριμένες πολιτικές διακυβέρνησης, και κυρίως, αποκρύπτοντας την κρατική οργάνωση του ρατσισμού.

Το λάβαρο του κοινωνικού εκφασισμού έχουν σηκώσει πρώτοι οι πολιτικοί διαχειριστές των κυβερνητικών κομμάτων με τις κορώνες και τις κραυγές για την “ανακατάληψη των πόλεων από τους μετανάστες”, που πρέπει να επιτύχει το κράτος. Με τις επιχειρήσεις σκούπα και τον Ξένιο-Δία στο κέντρο της Αθήνας και όλη την Ελλάδα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, τη διαρκή ομηρία των προσωρινών αδειών, τις δολοφονίες προσφύγων στο Αιγαίο και τα χερσαία σύνορα. Με τα πογκρόμ κατά των τοξικοεξαρτημένων, με τη βάρβαρη και χυδαία μετατροπή οροθετικών γυναικών σε “υγειονομικές βόμβες” και την περιφορά των εξουθενωμένων σωμάτων/προσώπων τους από κανάλι σε κανάλι ως τρόπαια της προεκλογικής εκστρατείας Λοβέρδου.

Και επειδή ο αγώνας ενάντια στη λήθη συνεχίζει να αποτελεί αγώνα ενάντια στην εξουσία, δεν ξεχνάμε πώς εκκολάφθηκε το αυγό του φιδιού στον Αγ. Παντελεήμονα-λίγο διάστημα μόνο μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη- ως ξεκάθαρη κυριαρχική επιλογή. Πώς επιχειρήθηκε από κράτος και φασιστές η δημιουργία μιας “καθαρής εθνικής ζώνης”, ένα νέο άπαρτχαϊντ, ως πρότυπο οργάνωσης των γειτονιών στις μητροπόλεις. Πώς στήθηκε το τείχος προστασίας των ακροδεξιών φυλάκων από την αστυνομία απέναντι στους αντιφασίστες, που επιχειρούσαν με όλα τα μέσα να τους διεμβολίσουν. Πώς οι πολιτικοί προϊστάμενοι του υπουργείου Δημόσιας Τάξης από τον Μαρκογιαννάκη μέχρι τον Χρυσοχοϊδη είχαν ομοτράπεζους στις συνομιλίες τους για την “εγκληματικότητα και τα προβλήματα του κέντρου” τη φασιστοεπιτροπή κατοίκων του Αγ. Παντελεήμονα, αποτελούμενη από “εξαίρετα” μέλη της Χρυσής Αυγής. Οι τελευταίες συνομιλίες του συμβούλου του πρωθυπουργού Μπαλτακου εντός Βουλής με τον χρυσαυγίτη Κασιδιάρη ήταν μόνο μια βιντεοσκοπημένη απόδειξη για την ευθεία συνεργασία κράτους και παρακρατικών.

Η κρατική αυτή επιλογή έγινε ακόμη πιο σαφής τα αμέσως επόμενα χρόνια και ειδικά από τη στιγμή εφαρμογής της βιαιότερης οικονομικής αναπροσαρμογής και αναδιάρθρωσης, που συνιστούν τα μνημόνια. Η διαχείριση της κρίσης και των συνεπειών αυτής απαιτούσε και απαιτεί μέσα και εργαλεία για τη διάσωση της εθνικής/κοινωνικής συνοχής, για την αποκατάσταση των διαρρηχθείσας κοινωνικής συναίνεσης με φόντο τη λυσσαλέα επίθεση κράτους και κεφαλαίου στην εργατική τάξη και την κοινωνία. Όσο σκληρότερη είναι η επίθεση, τόσο εντονότερη η προβολή και ανάδειξη του “εσωτερικού κινδύνου”, του “εχθρού”, του “ξένου” και “διαφορετικού”, που απειλεί την εθνική ενότητα, διαταράσσει την κυρίαρχη κανονικότητα, απειλεί το σώμα των “υγιών ελλήνων”. Εκείνων, τους οποίους, σύμφωνα με τη δήλωση Σαμαρά, “θα βρουν μπροστά τους όσοι προωθούν την ακρότητα”. Δήλωση που με περισσή υποκρ��σία εκστομίστηκε λίγες μέρες μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα και τις συλλήψεις των μελών της ΧΑ, όμως δεν εκστομίστηκε τυχαία. Η διατύπωση αυτή, με φαινομενικά αντιρατσιστικό πρόσημο, επιχείρησε να απενοχοποιήσει την κρατική διαχείριση του ρατσισμού, να τη δικαιώσει σε αντιδιαστολή με τη ναζιστική φρενίτιδα ενισχύοντας παράλληλα τη «θεωρία των δύο άκρων», να αγιοποιήσει την κατασκευή των “υγιών ελλήνων”, των μόνων που “χωρούν” στη νέα καπιταλιστική συνθήκη, στον νέο κύκλο καπιταλιστικής συσσώρευσης. Είναι αυτοί που αναγνωρίζουν τον μονόδρομο των μνημονίων, που βάζουν πλάτη με τις θυσίες τους για τη “σωτηρία της πατρίδας”, που δεν αντιδρούν στην ακραία υποτίμηση της εργατικής τους δύναμης και της ζωής τους, που βρίσκουν στον “αδύναμο” τον εχθρό τους, δεν διαταράσσουν την κρατική λειτουργία και υπομένουν την καταπίεση, δεν αντιστέκονται, αλλά συναινούν. Εκείνοι των οποίων “ο βίος είναι αξιοβίωτος', σύμφωνα με τις επιταγές της κυριαρχίας.

Όμως, ο προσδιορισμός του “υγιούς έλληνα” προϋποθέτει τη διαρκή κατασκευή και το κυνήγι του αντίθετού του, του “μη υγιούς”, του “επικίνδυνου άλλου”. Για να εμπεδωθεί η κυριαρχία του πρώτου πρέπει να εξοντωθούν όσοι δεν υπακούν στις παραπάνω νόρμες και αντιστέκονται στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, υλική και πνευματική. Να περιθωριοποιηθούν όσοι αποκλίνουν από την κυρίαρχη αφήγηση που συνθέτει το τρίπτυχο πατρίς/θρησκεία/οικογένεια, όσοι αμφισβητούν τις κυρίαρχες αλήθειες και επιτίθενται στους φορείς της καταπίεσής τους.

Υπό το πρίσμα αυτό ερμηνεύονται η διαρκής βάναυση καταστολή των αντιστάσεων, οι διώξεις αγωνιστών και οι δικαστικές σκευωρίες, οι επιστρατεύσεις απεργών, η θέση σε κατασταλτική καραντίνα ολόκληρων περιοχών (Σκουριές), που αντιστέκονται στη λεηλασία του περιβάλλοντος και στην “ανάπτυξη” που στάζει αίμα. Έτσι ερμηνεύεται η θεσμοθέτηση φυλακών υψίστης ασφαλείας και η συρρίκνωση των δικαιωμάτων των κρατουμένων, με τις στατιστικές της ΕΛ.ΑΣ που καταγράφουν ποσοτική μείωση των “εγκλημάτων” να μαρτυρά πασίδηλα και συνάμα προκλητικά τον στόχο της κυριαρχίας: τη διάχυση του φόβου, την τρομοκράτηση και εξόντωση των αντιστεκόμενων και τον προληπτικό εκφοβισμό όλων όσοι τολμήσουν να σκεφθούν αντιδράσουν στην καταπίεση, είτε ειρηνικά είτε βίαια, μέσω της επίδειξης της ειδικής θέσης που αντιστοιχεί στον καθένα, όταν περάσει το κατώφλι των φυλακών.

Είναι ακριβώς αυτή η διαδρομή που ενών��ι την κρατική οργάνωση του ρατσισμού με τα φασιστικά τάγματα εφόδου. Είναι η προέκταση ενός κρατικού ρατσισμού που σε συνθήκες «έκτακτ��ς ανάγκης» νομιμοποιείται εκ νέου ως κανονικότητα, εντείνεται αποκτώντας ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά, συνθέτοντας το στίγμα της κρατικής διαχείρισης της εξουσίας ως αμάλγαμα δημοκρατικής τάξης και φασιστικών πολιτικών. Είναι ακριβώς αυτή η επιλογή που κρατά διαρκώς το χέρι κάθε φασίστα οπλισμένο.

Η εμπιστοσύνη στον κρατικό αντιφασισμό είναι βουτιά σε λιμνάζοντα νερά.

Η δολοφονία του Π. Φύσσα, αποτέλεσε την αφετηρία για την καταστολή της Χρυσής Αυγής, αλλά και για μια γιγαντιαία επικοινωνιακή εκστρατεία αποδόμησης του ολοκληρωτικού στίγματος, με το κράτος να εμφανίζεται αντιφασιστικότερο...του βασιλέως. Η διαχείριση του αντιφασισμού αποτελεί μείζον ζήτημα για τη διακυβέρνηση, μιας και η επιλογή δίωξης της ΧΑ, μετά απο δεκαετίες πριμοδότησης και συνεργασίας, σηματοδότησε και την απόπειρα αποκατάστασης του δημοκρατικού προσωπείου της κυριαρχίας, που η πολιτική δολοφονία ενός “ νέου έλληνα” από τα ναζιστικά τάγματα έπληξε βάναυσα. Αίφνης, “αποκαλύφθηκαν” 32 υποθέσεις, που “φυλάσσονταν” χρόνια στα συρτάρια του Δένδια, τα ΜΜΕ άρχισαν να μιλούν για τάγματα εφόδου, για νεοναζί, για εγκληματικές ενέργειες των χρυσαυγιτών, να ανασύρουν υποθέσεις ρατσιστικών/φασιστικών επιθέσεων ακόμη και σε αντεξουσιαστικά στέκια, όπως στο Στέκι Αντίπνοια στα Πετράλωνα το 2008. Μόνο που δεν μπορούν να διαγράψουν την αντιφασιστική μνήμη. Ξανά τη μπάσταρδη αυτή μνήμη, που δεν ξεχνά τις δεκαετίες μιντιακών κραυγών-πλήρως ευθυγραμμισμένων με την κρατική πολιτική- για τα “μιάσματα”, τους “εγκληματίες”, τις “ορδές” των μεταναστών, το σουλατσάρισμα σε όλα τα τηλεοπτικά πάνελ των “αγανακτισμένων” χρυσαυγιτών κατοίκων του Αγ. Παντελεήμονα Σκορδέλη και Πιπίκιου. Δεν ξεχνά την φιλοτεχνημένη προβολή των ακροδεξιών συσσιτίων, τα στημένα ρεπορτάζ πριμοδότησης των χρυσαυγιτών, με τη γιαγιούλα, που πηγαίνει στο ΑΤΜ με την προστασία φουσκωτών της ΧΑ, τα αντίστοιχης σκοπιμότητας ρεπορτάζ για ανύπαρκτα περιστατικά, με γιατρούς στην Πάτρα να ξυλοφορτώνονται -και καλά- από χρυσαυγίτες γιατί ζήτησαν φακελάκι...Και το πιο εξοργιστικό, αλλά συνάμα τροχιοδεικτικό αυτής της μεταβολής, η ίδια φασιστοφυλλάδα, το “Πρώτο ΘΕΜΑ”, που δημοσίευσε και αναπαρήγαγε τα δυο παραπάνω ρεπορτάζ, δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να δημοσιεύσει με κροκοδείλια δάκρυα για τα “θύματα του φασισμού” τη φωτογραφία του Παύλου Φύσσα στο οδόστρωμα τη στιγμή που ξεψυχά.

Η διαχείριση του «αντιφασισμού» από την πλευρά του κράτους ξεδιπλώθηκε δεδομένων και των ανατρεπτικών δυναμικών, που η συγκεκριμένη πολιτική δολοφονία πυροδότησε. Μπροστά στις εκτεταμένες συγκρούσεις που πραγματοποιήθηκαν την επομένη της δολοφονίας, τις αντιφασιστικές πορείες σε διάφορες γειτονιές και πόλεις της ελληνικής επικράτειας, τις επιθέσεις σε γραφεία της φασιστικής Χρυσής Αυγής και την πιθανότητα μιας γενικευμένης έκρηξης, η κρατική διαχείριση προχώρησε σε μια ενορχηστρωμένη επιχείρηση ενσωμάτωσης και αφομοίωσης του αντιφασιστικού μένους διαφόρων κοινωνικών ομάδων.

Διαφόρων κοινωνικών ομάδων που στο πρόσωπο του Π. Φύσσα, (εργάτης, Έλληνας, αντιφασίστας, χιπ-χόπερ, κοκ) μπορούσαν να δουν τον εαυτό τους. Το ενδεχόμενο συγκρότησης αυτο-οργανωμένων, αντιφασιστικών συνελεύσεων, η ανάληψη μαχητικών πρωτοβουλιών, καθώς και η επανοικειοποίηση εξεγερτικών πρακτικών από ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια, θα μπορούσε να αποτελέσει το σπέρμα μιας αμφισβήτησης της εθνικής ενότητας. Έπρεπε λοιπόν το αντιφασιστικό μένος να καναλιζαριστεί άμεσα, να αναπαυθεί άμεσα στη μεγάλη αγκάλη της Δημοκρατίας, του Νόμου και της Τάξης, χωρίς να επιζητά περισσότερα.

Η δίωξη της ΧΑ, μπορεί να συνιστά ένα ενδοσυστημικό ξεκαθάρισμα, μια επαναδιευθέτηση των ενδοκυριαρχικών συσχετισμών, ειδικά από τη στιγμή που το φασιστικό μόρφωμα είχε εμφανείς τάσεις αυτονομίας, όπως μεταφράστηκαν και στο “όριο” για την “εμφυλιακή δεξιά”, την καπηλεία από τους χρυσαυγίτες της πηγάδας του μελιγαλά και την εκδίωξη των νεοδημοκρατών από την τελετή μνήμης. Όμως, οι ακροδεξιοί ηλίθιοι, όσο χρήσιμοι ήταν και όσο αναλώσιμοι αποδεικνύονται, το ίδιο χρήσιμοι μπορεί να αποδειχτούν και στη συνέχεια, είτε ως “σοβαρότερη” ΧΑ -πολλαπλασιάζοντας τις υπηρεσίες τους προς το κεφάλαιο, ψηφίζοντας κι άλλες φοροελαφρύνσεις για τους εφοπλιστές, βάζοντας την υπογραφή τους κι σε άλλες ιδιωτικοποιήσεις μετά από εκείνη στην πώληση της Αγροτικής Τράπεζας- είτε ως πιο υπάκουα (παρα)κρατικά όργανα, όταν οι καιροί το απαιτήσουν. Δεν περιμένουμε λοιπόν κανέναν κατ’ όνομα αντιρατσιστικό νόμο, κανένα δικαστήριο “να αποδώσει δικαιοσύνη”, καμία δημοκρατική διαχείριση να τιμωρήσει τους ενόχους, που η ίδια εξέθρεψε ως το μακρύ της χέρι.

Ο πόλεμος ενάντια στους φασίστες είναι συνεχής αγώνας, άμεσα συνδεδεμένος με τον αγώνα ενάντια στον ολοκληρωτισμό, ενάντια στην εξάπλωση του κοινωνικού εκφασισμού και των φυσικών φορέων του, είτε είναι ξεφτιλισμένοι ψηφοφόροι της ΧΑ, είτε όχι. Είναι αγώνας ενάντια στο κράτος, τον φόβο και την καταπίεση.

Η φετινή επέτειος της δολοφονίας του Π. Φύσσα είναι ακριβώς η ενθύμηση της ανάγκης για την πάλη ενάντια στον φασισμό, είναι η ενθύμηση της ανάγκης για διαρκή αγώνα για να κάνουμε τις γειτονιές μάς κοινότητες συντροφικότητας και αλληλεγγύης.

Να αντισταθούμε στον ολοκληρωτισμό

[awesomehappystudentmagazine-blog]

Το ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε τους τρεις πρώτους υποψηφίους για τις ευρωεκλογές του Ιουνίου

Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Νίκος Ανδρουλάκης, συναντήθηκε σήμερα με τον δικηγόρο – εργατολόγο Κώστα Τσουκαλά, την εκπαιδευτικό Μαρία Δαφέρμου και τη μηχανικό Όλγα Μαρκογιαννάκη, οι οποίοι θα είναι υποψήφιοι ευρωβουλευτές του Κινήματος, ξεκινώντας έτσι την ανακοίνωση των ονομάτων που θα απαρτίσουν τα ψηφοδέλτια του κόμματος «Οι ευρωπαϊκές εκλογές της 9ης Ιουνίου είναι μια κρίσιμη…

[astratv]

Συνάντηση Μαρκογιαννάκη - Σκρέκα - Στο επίκεντρο το «Εξοικονομώ-Αυτονομώ»

Συνάντηση Μαρκογιαννάκη – Σκρέκα – Στο επίκεντρο το «Εξοικονομώ-Αυτονομώ»

Συνάντηση είχε ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης της Περιφέρειας Κρήτης και ειδικός σύμβουλος της Προεδρίας της Κυβέρνησης, Αλέξανδρος Μαρκογιαννάκης, με τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Κώστα Σκρέκα. Κύρια θέματα της συζήτησης ήταν το πρόγραμμα «Εξοικονομώ-Αυτονομώ», η ενεργειακή διασύνδεση της Κρήτης με την ηπειρωτική Ελλάδα, τα απορρίμματα και η ανακύκλωση, καθώς κι ο…

[hellenicnews]

ΠΑΣΟΚ: Όλο το παρασκήνιο της εκλογής του νέου πολιτικού συμβουλίου

�� εκλογή του νέου γραμματέα, οι τάσεις και οι ισορροπίες Άνετη επικράτηση των «προεδρικών» έβγαλαν χθες οι κάλπες στο ΠΑΣΟΚ για την εκλογή του Γραμματέα και του νέου Πολιτικού Συμβουλίου, που θα αναλάβουν κρίσιμους ρόλους στην προεκλογική εκστρατεία του κόμματος.

Της εκλογής ωστόσο του Ανδρέα Σπυρόπουλου και των 31 μελών του Πολιτικού Συμβουλίου, προηγήθηκε έντονο παρασκήνιο, πολύωρες διαβουλεύσεις και εσωκομματικές κόντρες και αλλαγές ονομάτων μέχρι την τελευταία στιγμή. Μπορεί η εκλογή του Ανδρέα Σπυρόπουλου, του εξ’ απορρήτων συνεργάτη του Νίκου Ανδρουλάκη, να θεωρείτο απολύτως αναμενόμενη, καθώς είχε δρομολογηθεί από την «επομένη» της ανάδειξης του νέου προέδρου, αλλά η επιλογή των προσώπων για την ενιαία λίστα του προέδρου αποδείχθηκε μια εξαιρετικά δύσκολη εξίσωση. Ένας λόγος ήταν ότι από την προεδρική πλευρά και τους «συμμάχους» είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον πολλά στελέχη- από τα 301 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής που εκλέχτηκαν στις διαδικασίες του πρόσφατου Συνεδρίου στο Τάε Κβον Ντο.

Ένας ακόμη σημαντικός λόγος ήταν ότι στην ενιαία λίστα έπρεπε να «χωρέσουν» όλες οι τάσεις και ως εκ τούτου να αποκλειστούν οι «αντάρτικες» υποψηφιότητες-, όπως και έγινε τελικά. Ένας τρίτος λόγος ήταν ότι η ερμηνεία του καταστατικού παρέπεμπε στην εκλογή 10 γυναικών, πέντε βουλευτών (από τους 22) και τριών από τη νεότερη γενιά.

Κύριος στόχος δε της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ ήταν η εκλογή στις πρώτες θέσεις (κυρίως στην πρώτη και δεύτερη δεκάδα) των προεδρικών, που για να συμβεί -με σταυροδοσία 60%- έπρεπε να εφαρμοστεί χωρίς αποκλίσεις το «κυκλικό σύστημα» με τις διάφορες και τις δι��φορετικές γραμμές. Πρώτος και με, όπως αναμενόταν εκλέχτηκε ο Στέφανος Ξεκαλάκης με 216, έναντι του δεύτερου σε σειρά κατάταξης Δημήτρη Μάντζου (του εκπροσώπου Τύπου με 184 ψήφους) και του επίσης στενού συνεργάτη του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, Νίκου Μήλη (έλαβε 179 ψήφους), που προέρχεται από την «παρέα της Ξάνθης» (το φυτώριο ανδρουλακικών στελεχών από την ΠΑΣΠ) και που σήμερα είναι στέλεχος της Διοίκησης του ΤΕΕ.

Ο πρώτος σε ψήφους, Στέφανος Ξεκαλάκης ήταν το τρίτο πρόσωπο που ήξερε «λεπτομέρειες» για την σύνταξη της ενιαίας λίστας, καθώς πέρασε ώρες, σύμφωνα με πληροφορίες, στο γραφείο του Νίκου Ανδρουλάκη γράφοντας και σβήνοντας ονόματα εν δυνάμει υποψηφίων στην ενιαία λίστα. Η αλήθεια είναι ότι οι έντονες διαβουλεύσεις με ενδιαφερόμενα στελέχη ξεκίνησαν από την περασμένη Παρασκευή και ολοκληρώθηκαν την Κυριακή το μεσημέρι- 30 λεπτά πριν ξεκινήσει η ομιλία του προέδρου του ΠΑΣΟΚ στην πρώτη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής. Μάλιστα οι καλά γνωρίζοντες τονίζουν ότι μετά την αρχική βολιδοσκόπηση των προθέσεων των λοβερδικών και των παπανδρεϊκών από τα εξουσιοδοτημένα στελέχη της προεδρικής πλευράς, υπήρξε επικοινωνία του ίδιου του Νίκου Ανδρουλάκη με τον Ανδρέα Λοβέρδο και στη συνέχεια με τον Γιώργο Παπανδρέου αργά το βράδυ του Σαββάτου.

Το «σκανάρισμα» του νέου Πολιτικού Συμβουλίου δείχνει μεταξύ άλλων ότι:

-Η «οδηγία» της Χαριλάου Τρικούπη ήταν να εκλεγεί ψηλά στη λίστα ο πρώην ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και προερχόμενος από τις συνεργαζόμενες δυνάμεις, Κώστας Χρυσόγονος. Εκλέχτηκε τέταρτος με μία ψήφο διαφορά από τον προεδρικό Νίκο Μήλη- δεν είχε το ίδιο «πέρασμα» στις κάλπες του Συνεδρίου, όπου εκλέχτηκε «χαμηλά».

-Σε αντίθεση με τη «γραμμή» που ακολούθησε στις κάλπες της Κεντρικής Επιτροπής, η προεδρική πλευρά επιχείρησε και πέτυχε την εκλογή τεσσάρων γυναικών στην πρώτη δεκάδα. Έτσι μετά τον Αντώνη Σαουλίδη (στενό συνεργάτη του προέδρου και υποψήφιο βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης) εκλέχτηκαν οι κυρίες Ελένη Χρονοπούλου (στέλεχος από τις Βρυξέλλες), Πέννυ Δαλαμπούρα (υποψήφια βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης), Ρωξάνη Μπέη (δημοτική σύμβουλος και στο τιμ Ανδρουλάκη) και Όλγα Μαρκογιαννάκη (με κρητική καταγωγή και «ρίζες» από την Κοζάνη, όπου λέγεται ότι θα διεκδικήσει βουλευτική έδρα).

-Δέκατος εκλέχτηκε ο πρώην υπουργός, Πέτρος Ευθυμίου ο οποίος καταχειροκροτήθηκε από το σώμα της Κεντρικής Επιτροπής, όταν ο Νίκος Ανδρουλάκης ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του.

-Ψηλά (στη δεύτερη δεκάδα) εκλέχτηκε το έμπειρο στέλεχος, πρώην Γραμματέας και υπουργός, Κώστας Σκανδαλίδης- ένας από τους ανθρώπους που συμβουλεύεται ο Νίκος Ανδρουλάκης και πριν την ανάδειξή του στην ηγεσία του κόμματος.

-Η «συμμαχία» των προεδρικών με τον Παύλο Χρηστίδη επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι τον «σταύρωσαν» 150 μέλη. Ο κ. Χρηστίδης ήταν υποψήφιος για την ηγεσία, όπως και ο Χάρης Καστανίδης, η εκλογή του οποίου στηρίχθηκε από τους προεδρικούς.

-Το έντονο παρασκήνιο αφορά και στην εκλογή στελεχών από την Ανανεωτική Αριστερά. Την παρθενική του εμφάνιση στο κομματικό όργανο του ΠΑΣΟΚ κάνει πλέον ο Γιώργος Γιάνναρος, δικηγόρος και στέλεχος της νεότερης γενιάς. Πληροφορίες επιμένουν ότι αρχικά ήταν το μόνο στέλεχος στη λίστα από την ανανεωτική αριστερά. Η εκλογή και του επικεφαλής της Ανανεωτικής Αριστεράς, Θοδωρή Μαργαρίτη συνδέεται με την παραίνεση ιστορικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ προς την ηγεσία και την στήριξη από την παπανδρεϊκή πλευρά.

-Ο Ανδρέας Λοβέρδος που προτάθηκε από το Νίκο Ανδρουλάκη εκλέχτηκε σε καλή σειρά. Εκλέχτηκαν και δύο λοβερδικοί: ο Γιάννης Μεϊμάρογλου (12ος) και η βουλευτής Δράμας, Χαρά Κεφαλίδου.

-Οι παπανδρείκοί εξέλεξαν κατά σειρά, τον Μανώλη Χριστοδουλάκη, τον απερχόμενο Γραμματέα και στενό συνεργάτη της Φώφης Γεννηματά, τον Φίλιππο Σαχινίδη, πρώην υπουργό και στενό συνεργάτη του Γιώργου Παπανδρέου όλα τα τελευταία χρόνια, την Τόνια Αντωνίου, βουλευτή στη Νότια Αθήνα, από τους γεννηματικούς που στήριξαν την εκλογή Παπανδρέου για την ηγεσία, τον Δημήτρη Οικονόμου (υποψήφιο βουλευτή Α’ Αθήνας από τις νεότερες γενιές) και τις κυρίες Έφη Χαλάτση και Πωλίνα Λάμψα που είχαν ρόλο στις διαβουλεύσεις μεταξύ των δύο πλευρών. Δεν συμπεριλήφθηκε στη λίστα ο Μιχάλης Καρχιμάκης παπανδρεϊκός και υποψήφιος βουλευτής στην Δυτική Αθήνα, (όπου έχει εκλεγεί η Νάντια Γιαννακοπούλου, που επίσης δεν ήταν ανάμεσα στις 10 γυναίκες του ψηφοδελτίου). Πληροφορίες κατά το διήμερο του έντονου παρασκηνίου ήθελαν στην ενιαία λίστα επίσης τους παπανδρεϊκούς, Δημήτρη Ρέππα, Γιώργο Πεταλωτή και όχι τον Β. Κεγκέρογλου. Μάλιστα ακούστηκε ότι ήταν ο ίδιος ο Ν. Ανδρουλάκης που διαμήνυσε την επιθυμία του να εκλεγεί ο κ. Ρέππας, αλλά ο ίδιος επέλεξε να παραμείνει στα της Κεντρικής Επιτροπής.

-Αίσθηση προκάλεσε, κυρίως στους γεννηματικούς, το γεγονός ότι δεν ήταν υποψήφιος ο Μανώλης Όθωνας, ο διευθυντής του Γραφείου της Γεννηματά. Κάποια στελέχη του ΠΑΣΟΚ αποδίδουν την εξέλιξη αυτή στο ότι ο κ. Όθωνας έχει αναλάβει ρόλο στην Επιτροπή Κατάρτισης Ψηφοδελτίων υπό τον Βαγγέλη Αργύρη.

-Από τους «σταυρούς» που εξασφάλισε κατά την εκλογή του ο Ανδρέας Σπυρόπουλος, φαίνεται ότι είχε την στήριξη και αρκετών παπανδρεϊκών στελεχών. Οι παπανδρεϊκοί υποψήφιοι στηρίχθηκαν κυρίως από τις δυνάμεις της ομάδας τους (γύρω στις 73 ψήφους), αφού ουδείς βγήκε σε ψηλότερες θέσεις.

-Μετά την εκλογή του νέου Πολιτικού Συμβουλίου, τα περισσότερα στελέχη της παπανδρεϊκής πλευράς από την Κεντρική Επιτροπή είχαν συνάντηση -στην οποία συμμετείχε και ο Γιώργος Παπανδρέου- σε μπαράκι της Νέας Φιλοθέης. Η συζήτηση ήταν εφ’ όλης της ύλης και σχεδόν καθόλου για εσωκομματικά ζητήματα- για παράδειγμα αντάλλασσαν απόψεις για τις διεθνείς εξελίξεις και την ενεργειακή ακρίβεια.

Διαβάστε περισσότερα: ΠΑΣΟΚ: Όλο το παρασκήνιο της εκλογής του νέου πολιτικού συμβουλίου

[matia]

«Μάθε με να σ’ αγαπώ», Αννέτα Μαρκογιαννάκη

Η συλλογή διηγημάτων της Αννέτας Μαρκογιαννάκη «Μάθε με να σ’ αγαπώ», κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ελληνοεκδοτική, τον Ιούνιο του 2020.

Υπόθεση βιβλίου Μια ενδιαφέρουσα συλλογή επτά διηγημάτων είναι το νέο βιβλίο της Αννέτας Μαρκογιαννάκη. Ας τους ρίξουμε, μια σύντομη μάτια… 1. Δυϊσμός σώματος και ψυχής Εκείνος είναι 35 ετών, καθηγητής πανεπιστημίου. Εκείνη είναι στα 25 της, κοινωνική λειτουργός και γεννημένη από φτωχή οικογένεια. Ακολουθώντας τις συμβουλές της κολλητής της φίλης, προσπαθεί η σχέση της μαζί του να είναι ανάλαφρη,…

[liberalgr-blog]

Με αφορμή το προχθεσινό μου άρθρο επικοινώνησες μαζί μου για να μου εκφράσεις τις απόψεις, τις διαφωνίες και τις ενστάσεις σου. Δικαίως, αφού το κείμενο αναφερόταν ....

[matrix24news]

«Δηλητήριο» Μαρκογιαννάκη κατά Μητσοτάκη http://bit.ly/2Q1C274

[cretadrive-blog]

Το Δημόσιο είναι το parking των αρίστων της ΝΔ

Το Δημόσιο είναι το parking των αρίστων της ΝΔ

Το Δημόσιο είναι το parking των αρίστων της ΝΔ: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αντιμετωπίζει το Δημόσιο ως «parking» στελεχών της ΝΔ (more…)

[xamosnews]

Συνάντηση Μαρκογιαννάκη με τον υφυπουργό Μεταφορών και Υποδομών! Στο επίκεντρο ο Β.Ο.Α.Κ. #kriti #μαρκογιαννάκηςκεφαλογιάννηςβοακ https://xamos.gr/sunantisi-markogiannaki-me-ton-ufupourgo-metaforon-kai-ypodomon-sto-epikentro-o-b-o-a-k-pic/?feed_id=134372&_unique_id=60b6edbb5282a

[aftocdn]

Συνάντηση Μαρκογιαννάκη με Πρόεδρο ΟΠΕΚΕΠΕ

Συνάντηση με τον πρόεδρο του ΟΠΕΚΕΠΕ Γρηγόρη Βάρρα είχε ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης της Περιφέρειας Κρήτης και ειδικός σύμβουλος της Προεδρίας της Κυβέρνησης Αλέξανδρος Μαρκογιαννάκης. Βασικό θέμα της συζήτησης ήταν τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι της Κρήτης και η καθυστέρηση πληρωμής των άμεσων ενισχύσεων των τελευταίων, βάσει των αιτήσεων ενίσχυσης του έτους 2019.

Ο κ. Μαρκογιαννάκης υπογράμμισε τη σημασία του ΟΠΕΚΕΠΕ για τον κρίσιμο και ευαίσθητο τομέα της αγροτικής ανάπτυξης. Αναφέρθηκε στις δυνατότητες ενίσχυσης και υποστήριξης του πρωτογενή τομέα στην Κρήτη, και συνεργασίας του Οργανισμού με μηχανισμούς της δημόσιας διοίκησης, όπως στους ελέγχους προγραμμάτων γεωργικών ενισχύσεων και σε θέματα εκτέλεσης και εφαρμογής Κανονισμών και Οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μοιράσου το άρθρο:

Source link

The post Συνάντηση Μαρκογιαννάκη με Πρόεδρο ΟΠΕΚΕΠΕ appeared first on Προκηρύξεις, διορισμοί, δημόσιο και άλλα νέα!.

source https://aftocdn.gr/%ce%ba%cf%85%cf%81%ce%b9%cf%8c%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b5%cf%82-%ce%b5%ce%b9%ce%b4%ce%ae%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82/%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%ac%ce%bd%cf%84%ce%b7%cf%83%ce%b7-%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%ba%ce%bf%ce%b3%ce%b9%ce%b1%ce%bd%ce%bd%ce%ac%ce%ba%ce%b7-%ce%bc%ce%b5-%cf%80%cf%81%cf%8c%ce%b5%ce%b4%cf%81%ce%bf-%ce%bf/

[eclecticstarlightblogger]

"Αγαπητέ Δημήτρη Καμπουράκη" - 

“Αγαπητέ Δημήτρη Καμπουράκη” – 

Η απάντηση του Χρήστου Μαρκογιαννάκη, στον δημοσιογράφο του ΣΚΑΙ, όψιμο υπερασπιστή του Κυριάκου Μητσοτάκη

Στην αντεπίθεση πέρασε ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης δίνοντας συνέχεια στον “διάλογο”, αν όχι στην κόντρα που έχει “ξεσπάσει”, με τον δημοσιογράφο του ΣΚΑΪ, Δημήτρη Καμπουράκη, με αφορμή (more…)

[thoughtfullyblogger]

"Αγαπητέ Δημήτρη Καμπουράκη" - 

“Αγαπητέ Δημήτρη Καμπουράκη” – 

Η απάντηση του Χρήστου Μαρκογιαννάκη, στον δημοσιογράφο του ΣΚΑΙ, όψιμο υπερασπιστή του Κυριάκου Μητσοτάκη

Στην αντεπίθεση πέρασε ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης δίνοντας συνέχεια στον “διάλογο”, αν όχι στην κόντρα που έχει “ξεσπάσει”, με τον δημοσιογράφο του ΣΚΑΪ, Δημήτρη Καμπουράκη, με αφορμή (more…)

[astratv]

Παρέμβαση της παράταξης του Αλ. Μαρκογιαννάκη για τις επιπτώσεις του δάκου στην φετινή παραγωγή του ελαιολάδου Παρέμβαση για τις επιπτώσεις του δάκου στη φετινή παραγωγή του ελαιόλαδου κάνουν με επερώτησή τους στον Περιφερειάρχη Κρήτης Σταύρο Αρναουτάκη οι περιφερειακοί σύμβουλοι Μαρκογιαννάκης Αλέξανδρος Μανούσακας Γιάννης και Κοπάσης Λευτέρης, της παράταξης «Η Κρήτη μπροστά».

[greekblogs]

"Αγαπητέ Δημήτρη Καμπουράκη" - 

“Αγαπητέ Δημήτρη Καμπουράκη” – 

Η απάντηση του Χρήστου Μαρκογιαννάκη, στον δημοσιογράφο του ΣΚΑΙ, όψιμο υπερασπιστή του Κυριάκου Μητσοτάκη

Στην αντεπίθεση πέρασε ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης δίνοντας συνέχεια στον “διάλογο”, αν όχι στην κόντρα που έχει “ξεσπάσει”, με τον δημοσιογράφο του ΣΚΑΪ, Δημήτρη Καμπουράκη, με αφορμή (more…)