#Μήλεσι

[our-har-world]

Οταν προσεύχομαι καὶ λέω αυτά, ποὺ λέτε κι εσεις, τοὺς δίνω περισσότερο χρώμα!

Χ.Μ.Π.: Κάποια φορὰ εἶχα πάρει μὲ τὸ αὐτοκίνητό μου στὸ Γέροντα Πορφύριο ἕνα Ἁγιορείτη μοναχό, πολὺ πνευματικὸ ἀσκητή. Ἡ συνομιλία τους, στὴν ὁποία ἤμουν κι ἐγὼ παρών, περιεστράφη γύρω ἀπὸ τὸ θέμα τῆς προσευχῆς. Ὁ μοναχὸς ρώτησε τὸ Γέροντα Πορφύριο πῶς πρέπει νὰ προσευχόμαστε. Ὁ Γέροντας ρώτησε μὲ τὴ σειρά του τὸ μοναχὸ πῶς προσεύχεται ἐκεῖνος. Ὁ μοναχὸς τοῦ ἀπάντησε: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ…

[romios-gr]

Το Σπίτι του Θεού: Ιερόν Γυναικείον Ησυχαστήριον Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (Αγίου Πορφυρίου) «Όταν η ψυχή είναι ταραγμένη, θολώνει το λογικό και δε βλέπει καθαρά. Μόνο όταν η ψυχή είναι ήρεμη, φωτίζει το λογικό, για να βλέπει καθαρά την αιτία κάθε πράγματος». Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης Αναζητώντας αυτό το φως και τη ��αλήνη που θα γεμίσει την ψυχή μας, ο δρόμος μας μάς οδηγ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/ieron-gynaikeion-isychastirion-metamorfoseos-toy-sotiros-milesi-vinteo/

[rulinarulina]

Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: Να σεβόμαστε την φύση ως λίαν καλό έργο του Θεού

Στην κλιματική αλλαγή, η οποία οφείλεται στον ανθρώπινο εγωισμό, και στις τελευταίες πυρκαγιές αναφέρθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος κατά την Θεία Λειτουργία στο Ιερό ησυχαστήριο του Αγίου Πορφυρίου στο Μήλεσι Αττικής σήμερα το πρωί, ημέρα κατά την οποία �� Εκκλησία τιμά την Κοίμηση της υπεραγίας Θεοτόκου, και κάλεσε όλους να σεβόμαστε την φύση ως λίαν καλό έργο του…

[orthodoxiaonline]

Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος : "Ο Άγιος Πορφύριος ήξερε ότι η ζωή προέρχεται μόνο από τον Χριστό"

Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος : "Ο Άγιος Πορφύριος ήξερε ότι η ζωή προέρχεται μόνο από τον Χριστό".

Στο Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Πορφυρίου στο Μήλεσι Αττικής χοροστάτησε εχθές το απόγευμα στον πανηγυρικό Εσπερινό ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, με αφορμή τη σημερινή ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου Πορφυρίου. (more…)

[orthodoxyrodos]

Όσιος Πορφύριος, Βλέπει από το Μήλεσι τα βουνά του χωριού, τον πανηγυρικό εσπερινό στον Άγ. Γεράσιμο Κεφαλλονιάς, το υποβρύχιο του ΝΑΤΟ! https://orthodoxy.rodos-island.gr/%cf%8c%cf%83%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%80%ce%bf%cf%81%cf%86%cf%8d%cf%81%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b2%ce%bb%ce%ad%cf%80%ce%b5%ce%b9-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%ce%bc%ce%ae%ce%bb%ce%b5%cf%83%ce%b9-%cf%84/

[maxmaggr]

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Η αγάπη χρειάζεται θυσίες!

Πηγή εικόνας: pemptousia.gr  Ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης είναι ένας από τους σύγχρονους Αγίους της Ορθόδοξης Χριστιανικής πίστης και εορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Δεκεμβρίου. Άσκησε πλούσιο πνευματικό έργο, ήταν διορατικός και θαυματουργός. Τα κύρια χαρακτηριστικά του ήταν η τέλεια αγάπη για τον Χριστό, η ταπεινότ��τα του καθώς και ότι υπέμενε τα πάνδεινα αγόγγυστα. Αναφερόταν πάντοτε στο πνεύμα της ενότητας και της αγάπης και πρότρεπε τα πνευματικά του τέκνα να αγαπήσουν τον Θεό! Το προσωνύμιο «Καυσοκαλυβίτης» το πήρε από το μέρος από το οποίο έγινε μοναχός. Δηλαδή τα Καυσοκαλύβια, μια περιοχή στα νότια του Αγίου Όρους που πήρε το όνομά της από τον πρώτο ασκητή της περιοχής, τον Όσιο Μάξιμο τον Καυσοκαλύβη (1365). Όταν ο κήπος της ψυχής σου είναι γεμάτος αγκάθια (πάθη), μην προσπαθείς να τα ξεριζώσεις και βρίσκεσαι διαρκώς τραυματισμένος και μολυσμένος από την ασχολία σου μαζί τους. Δώσε όλη τη δύναμή σου στα λουλούδια της ψυχής σου, πότισε τα, και τότε τα αγκάθια θα ξεραθούν μόνα τους. Και το καλύτερο λουλούδι είναι η αγάπη σου στον Χριστό. Αν ποτίσεις αυτήν και αναπτυχθεί, όλα τα αγκάθια μαραίνονται. Άγιος Πορφύριος: Γιος ενός αγρότη και θεοσεβούμενου ψάλτη

Πηγή εικόνας: www.koinoniaorthodoxias.org O Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ή Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου του 1906 στον Άγιο Ιωάννη του Δήμου Ταμιναίων της Εύβοιας. Οι γονείς του, Λεωνίδας και Ελένη, ήταν θεοσεβούμενοι άνθρωποι και μάλιστα ο πατέρας του ήταν ψάλτης. Τα οικονομικά της οικογένειας ήταν πενιχρά και γι’αυτό τον λόγο ο Άγιος Πορφύριος αναγκάστηκε να δουλέψει. Έτσι λοιπόν στα επτά του χρόνια πήγε στην Χαλκίδα και μετά στον Πειραιά όπου εργαζόταν σ’ένα παντοπωλείο ��νός συγγενή του! Από 8 χρονών εργαζόμουν. Πότιζα, έκανα διάφορα και εργαζόμουν και σε μια εταιρεία που λεγότανε ΠΥΡΑΙΣ. Ήταν μια γαλαρία που μπαίναμε βαθιά και βγάζαμε κάρβουνο. Έπαιρνα μια πεντάρα και μια δεκάρα μεροκάματο. Ο Άγιος Πορφύριος είχε ως πρότυπο του τον Άγιο Ιωάννη τον Καλυβίτη και διάβαζε πολύ συχνά βίους αγίων. Στα 12 του έφυγε για το Άγιο Όρος για να μιμηθεί τον Άγιο. Εκεί, με την χάρη του Θεού, οδηγήθηκε στην καλύβα του Αγίου Γεωργίου Καυσοκαλυβίων και στην υποταγή δύο πνευματικών γερόντων. Με πνεύμα απόλυτης υπακοής και Θείου πόθου, στα 14 του χρόνια γίνεται μοναχός με το όνομα «Νικήτας». Όταν ο Άγιος Πορφύριος πήγε στο Άγιο Όρος ήταν πολύ μικρός και αγράμματος - κάτι που αγνοούσαν οι γέροντες. Το πρώτο Σάββατο τον έβαλαν να διαβάσει το ψαλτήρι. Ντρεπόταν, όμως, να πει πως δεν ξέρει γράμματα και ξεκίνησε να διαβάζει με μεγάλο κόπο και συλλαβιστά. Εκεί έκανε ότι και οι γέροντες του και σιγά – σιγά άρχισε να μαθαίνει. Η ζωή στα Καυσοκαλύβια: τα πάντα ήταν υπακοή! Εκεί οι γέροντες τον δοκιμάζανε για να δουν αν πραγματικά κάνει για μοναχός. Ο Άγιος Πορφύριος χαρακτηριστικά έλεγε γι’αυτό: «Τα πράγματα ήταν τόσο φυσικά, που ούτε εσείς θα καταλαβαίνατε ότι σας δοκιμάζουνε. Τώρα τι έννοια έχει αυτό, μπορεί να μην το καταλάβετε. Διότι ένας όταν τον δοκιμάζουνε, την πιο σκληρή δουλειά μπορεί να την κάνει, για να φανεί ότι κάνει υπακοή. Μπορεί μοναχός θυμώδης να προσεύχεται και να μην έχει απαλλαγεί; Είναι πολύ ατελείς οι άνθρωποι αυτοί». Έτσι, λοιπόν, ζούσε μέσα στην υπακοή και έκανε ό,τι μπορούσε για να μην τους στεναχωρεί. Εκεί κάθε βράδυ έκανε μετάνοια στον γέροντα, μήπως με τα λόγια, μήπως με τις πράξεις έκανε κάτι που τον απομάκρυνε από την αγάπη του Χριστού Δεν γίνεται τίποτα χωρίς μετάνοια στον γέροντα. Χωρίς μετάνοια δεν μπορείς να πας πουθενά. Πρέπει ο σύνδεσμος να υπάρχει. Δηλαδή, το βράδυ πάμε να κοιμηθούμε, μετάνοια. Ό,τι ώρα θέλεις να απομακρυνθείς από την συνοδεία, μετάνοια στον γέροντα. Στις αγρυπνίες της Σκήτης νύσταζε κατά ομολογία του ιδίου. Αλλά μετά τις 12 τα μεσάνυχτα, άνοιγε ο νους του και ζούσε την προσευχή ως τα ξημέρωμα. Εκεί διαβάζανε καθαρά και με νόημα. Αναπολώντας τα ωραία χρόνια στο Άγιος Όρος έλεγε: «Εκείνο που μου άρεσε απ’όλα περισσότερο, ήταν ο Τριαδικό Κανόνας κάθε Κυριακή στο Μεσονυκτικό. Όταν τον διάβαζε ο αδερφός μου, εγώ συγκέντρωνα όλη την προσοχή μου. Και αν καμιά φορά διάβαζε σιγανά ή γρήγορα και δεν καταλάβαινα ή δεν άκουγα, πολύ στεναχωριόμουνα. Τότε αποτραβιόμουνα πίσω και βυθιζόμουν στην ευχή...» Ο Άγιος Πορφύριος μετά την επί��κεψη της Θείας Χάριτος αλλάζει ψυχοσωματικά... Όταν τον επισκέφθηκε η θεία χάρη, ο Άγιος Πορφύριος άλλαξε ψυχοσωματικά. Τα αισθητήρια του όργανα ενεργοποιήθηκαν στο έπακρο και σε υπερφυσικό βαθμό. Άκουγε και γνώριζε τις φωνές των ζώων και των πουλιών, τόσο ως προς την προσέλευση τους, αλλά και τόσο ως προς το νόημα τους. Μπορούσε να δει στα βάθη της γης, το υπερπέραν, χαμένες εικόνες, πετρώματα, ραδιενέργεια, κρυμμένους τάφους, αγγέλους, πονηρά πνεύματα, πετρέλαια κτλ. Η διόραση του έβλεπε με λεπτομερή ακρίβεια τους λογισμούς των ανθρώπων. Έλεγε πως η όξυνση των αισθητηρίων του δεν ήταν επιστήμη, δεν ήταν τέχνη, ήταν η Θεία Χάρις! Ο Άγιος Πορφύριος χειροτονείται ιερέας το 1926

Πηγή εικόνας: epiaspalathon.gr Όταν ο Άγιος Πορφύριος συμπλήρωσε το 19ο έτος της ηλικίας του, αρρώστησε βαριά. Αναγκαστικά εγκαταλείπει το Άγιο Όρος και μένει στη Μονή του Αγίου Χαραλάμπους Λευκών στην Εύβοια. Ένα χρόνο μετά, χειροτονείται ιερέας στον Άγιο Χαράλαμπο Κύμης, όπου του δίνεται το όνομα «Πορφύριος». Εκεί θα μείνει για 12 χρόνια διακονώντας τους ανθρώπους με απίστευτο ζήλο. Στα 22 του είναι πλέον Αρχιμανδρίτης. Παραμονές του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, ο Άγιος Πορφύριος αναλαμβάνει καθήκοντα εφημέριου - πνευματικού, στην Πολυκλινική των Αθηνών. Αυτό το είχε ζητήσει ο ίδιος ο Άγιος, αφού ήθελε να βρίσκεται κοντά στον απλό ��νθρωπο για να τον συνδράμει. Το περίεργο είναι πως για την θέση αυτή, ενώ υπήρξε και άλλος υποψήφιος με πολλά προσόντα, ο διευθυντής προτίμησε τον αγράμματο Άγιο Πορφύριο. Εκεί για 33 έτη άσκησε ακατάπαυστα το πνευματικό του έργο και έκανε ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατό για να ανακουφίσει τον πόνο των ασθενών. Το 1955 μένει στα Καλλίσια, όπου καλλιεργεί το αγροτεμάχιο του Αγίου Νικολάου. Ταυτόχρονα εξασκεί το λειτούργημα του και το πνευματικό του έργο. Δε γίνεται κανείς χριστιανός με την τεμπελιά, χρειάζεται δουλειά, πολλή δουλειά. Το μεγάλο όραμα του Αγίου Πορφυρίου 

Πηγή εικόνας: monastiria.gr Το μεγάλο όραμα όμως του Αγίου Πορφυρίου είναι να χτίσει ένα μοναστήρι. Ακριβώς γι’αυτό τον λόγο, ζει στο Μήλεσι μέσα σ’ένα τροχόσπιτο κάτω από αντίξοες συνθήκες. Εκεί η υγεία του θα δοκιμαστεί για άλλη μια φορά. Παρά τα μεγάλα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει, θα εργαστεί ακατάπαυστα. Στις 26 Φεβρουαρίου του 1990, το όνειρο του παίρνει σάρκα και οστά, αφού η Μονή Μεταμορφώσεως είναι πραγματικότητα! Ο Άγιος όμως είναι πλέον πολύ άρρωστος και τυφλός... Πολλοί λένε ότι η χριστιανική ζωή είναι δυσάρεστη και δύσκολη, εγώ λέω ότι είναι ευχάριστη και εύκολη, αλλά απαιτεί δύο προϋποθέσεις: ταπείνωση και αγάπη. «Επιδιώκω και τώρα που εγήρασα να πάω και να πεθάνω εκεί πάνω»

Πηγή εικόνας: eramonopatia.gr Τα τελευταία χρόνια της ζωής του είχε την βαθιά επιθυμία να πεθάνει στο Άγιος Όρος. Πράγματι, αποσύρθηκε στα Καυσοκαλύβια το 1991, όπου πρωτοπήρε το «σχήμα» πριν 70 χρόνια. Το πρωινό της 2ης Δεκεμβρίου του 1991, ο Άγιος Πορφύριος κοιμήθηκε. Τα τελευταία του λόγια (που συχνά αγαπούσε να επαναλαμβάνει)  ήταν: «ἵνα ὦσιν ἓν». Και αναφερόταν φυσικά στο πνεύμα της ομόνοιας και της ενότητας. Φεύγω, γιατί δεν με ακούει κανείς. Φεύγω γιατί κανείς δεν ακούει κανέναν. Φεύγω γιατί με σαμποτάρουν όλοι. Ο καθένας σήκωσε δική του παντιέρα. Θα σωθούμε μόνο αν μπούμε στην άκτιστη Εκκλησία του Χριστού κι ενωθούμε στο όνομα της Αγίας Τριάδος. Με παίρνουν τηλέφωνο «προτεστάντες» και μασόνοι και θέλουν να μου πάρουν συνεντεύξεις με κασετόφωνα (εννοούσε οργανωσιακούς κι ορθοδόξους κατά τ’ άλλα ανθρώπους). Φεύγω γιατί με εκμεταλλεύονται (ανέφερε συγκεκριμένα ονόματα). Ο Άγιος Πορφύριος λίγο πριν πεθάνει, όπως φαίνεται να είχε πει σε πνευματικό του παιδί Ποιος πραγματικά ήταν ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης; Ήταν εκείνος ο άνθρωπος που μιλούσε κατευθείαν στην συνείδηση σου, αφήνοντας σου μια ελευθερία η οποία ενεργοποιούσε το φιλότιμο του άλλου. Και ενώ είχε το διορατικό χάρισμα, καθώς σου αποκάλυπτε διάφορες καταστάσεις, το έκανε με πλήρη ταπείνωση και χωρίς συναισθηματισμό. Το μυστικό του ήταν η συνεχής μετάνοια, αφού πολύ καλά γνώριζε ο Άγιος πως ο πονηρός μπορεί να νικηθεί μόνο με εκείνη. Όπως συνήθιζε να λέει: «Δεν υπάρχει θάνατος. Μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την ζωήν. Πόσο μας αγάπησε ο Θεός… Και αυτό το φρόντισε. Εκεί θα υμνούμε την Αγία Τριάδα, με τα Σεραφείμ και τα Χερουβείμ, αενάως. Ναι, εμείς οι αμαρτωλοί και ανάξιοι, γιατί τόσο πολύ μας αγάπησε ο Θεός…». Ο Άγιος Πορφύριος είχε διορατικό χάρισμα και θεράπευσε πάρα πολλούς αρρώστους με την βοήθεια της Θείας Χάριτος. Και παρόλα αυτά δεν ζήτησε ποτέ να προσευχηθεί κάποιος για την δική του θεραπεία. Ανακηρύχθηκε Άγιος  στις 27 Νοεμβρίου του 2013, ύστερα από συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Εν κατακλείδι, ο Άγιος Πορφύριος μαζί με τον Άγιο Παϊσιο είναι από τους μεταμοντέρνους Οσίους της εποχή μας. Αυτό μας αποδεικνύ��ι πως η αγιότητα είναι υπεράνω εποχών και συνθηκών. Και οι δύο ήταν πρεσβευτές της Αγάπης. Άλλωστε, τα πάντα στην ζωή είναι αγάπη ή πρέπει να διακατέχονται από εκείνη. Δύσκολη έννοια, αφού η Αγάπη.... χρειάζεται θυσίες. Η Αγάπη χρειάζεται θυσίες. Να θυσιάζουμε ταπεινά κάτι δικό μας, που στην πραγματικότητα είναι του Θεού. Στο ακόλουθο βίντεο ο ίδιος ο Άγιος Πορφύριος διηγείται πώς έγινε μοναχός: Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το άρθρο: Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης. Ανακτήθηκε από https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8C%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%A0%CE%BF%CF%81%CF%86%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%BF_%CE%9A%CE%B1%CF%85%CF%83%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%85%CE%B2%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82. Τελευταία προσπέλαση στις 25-11-2019. Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ο διορατικός και θαυματουργός. Ανακτήθηκε από http://www.saint.gr/4347/saint.aspx. Τελευταία προσπέλαση στις 25-11-2019. Ο όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης. Ανακτήθηκε από https://www.pemptousia.gr/2017/12/o-osios-porfirios-o-kafsokalivitis/. Τελευταία προσπέλαση στις 28-11-2-2019. Καυσοκαλύβια. Το Ιερόν βήμα του Αγίου Όρους. Ανακτήθηκε από https://choratouaxoritou.gr/?p=47636. Τελευταία προσπέλαση στις 28-11-2019. Εκκλησάκι Αγ. Γεράσιμου στην Πολυκλινική Αθηνών – Ο Οσιος Πορφύριος Ο Καυσοκαλυβίτης. Ανακτήθηκε από  https://enromiosini.gr/romnios/xarths_rvmnivn/%CE%B5%CE%BA%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%B1%CE%BA%CE%B9-%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%BA/. Τελευταία προσπέλαση στις 28-11-2019. Αγιος Γέροντας Πορφύριος: «Να αγαπήσετε τις αγρυπνίες». Ανακτήθηκε από https://www.vimaorthodoxias.gr/didaxes-geronta-porfyriou/agios-gerontas-porfyrios-na-agapisete-tis-agrypnies-3/. Τελευταία προσπέλαση στις 28-11-2019. Το μυστικό του Αγίου Πορφυρίου Α. Χριστοφόρου. Ανακτήθηκε από http://www.immorfou.org.cy/newsvarious-articles/650-to-mistiko-tou-agiou-porfiriou.html. Τελευταία προσπέλαση στις 28-11-2019. ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ. Ανακτήθηκε από http://www.porphyrios.net/%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1/. Τελευταία προσπέλαση στις 28-11-2019. Το κατάλαβες; Δεν υπάρχει θάνατος. Ανακτήθηκε από https://ieramonopatia.gr/agioi-gerontes/agios-porfyrios/to-katalaves-den-yparchei-thanatos/. Τελευταία προσπέλαση στις 28-11-2019. ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ...ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ. Ανακτήθηκε από https://www.youtube.com/watch?v=rbFm-kjCUno. Τελευταία προσπέλαση στις 28-11-2019. ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ - ΠΩΣ ΕΓΙΝΑ ΜΟΝΑΧΟΣ. Ανακτήθηκε από https://www.youtube.com/watch?v=Eq9e9QikeHM. Τελευταία προσπέλαση στις 28-11-2019. Read the full article

[maxmaggreece]

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Η αγάπη χρειάζεται θυσίες!

Πηγή εικόνας: pemptousia.gr  Ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης είναι ένας από τους σύγχρονους Αγίους της Ορθόδοξης Χριστιανικής πίστης και εορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Δεκεμβρίου. Άσκησε πλούσιο πνευματικό έργο, ήταν διορατικός και θαυματουργός. Τα κύρια χαρακτηριστικά του ήταν η τέλεια αγάπη για τον Χριστό, η ταπεινότητα του καθώς και ότι υπέμενε τα πάνδεινα αγόγγυστα. Αναφερόταν πάντοτε στο πνεύμα της ενότητας και της αγάπης και πρότρεπε τα πνευματικά του τέκνα να αγαπήσουν τον Θεό! Το προσωνύμιο «Καυσοκαλυβίτης» το πήρε από το μέρος από το οποίο έγινε μοναχός. Δηλαδή τα Καυσοκαλύβια, μια περιοχή στα νότια του Αγίου Όρους που πήρε το όνομά της από τον πρώτο ασκητή της περιοχής, τον Όσιο Μάξιμο τον Καυσοκαλύβη (1365). Όταν ο κήπος της ψυχής σου είναι γεμάτος αγκάθια (πάθη), μην προσπαθείς να τα ξεριζώσεις και βρίσκεσαι διαρκώς τραυματισμένος και μολυσμένος από την ασχολία σου μαζί τους. Δώσε όλη τη δύναμή σου στα λουλούδια της ψυχής σου, πότισε τα, και τότε τα αγκάθια θα ξεραθούν μόνα τους. Και το καλύτερο λουλούδι είναι η αγάπη σου στον Χριστό. Αν ποτίσεις αυτήν και αναπτυχθεί, όλα τα αγκάθια μαραίνονται. Άγιος Πορφύριος: Γιος ενός αγρότη και θεοσεβούμενου ψάλτη

Πηγή εικόνας: www.koinoniaorthodoxias.org O Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ή Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου του 1906 στον Άγιο Ιωάννη του Δήμου Ταμιναίων της Εύβοιας. Οι γονείς του, Λεωνίδας και Ελένη, ήταν θεοσεβούμενοι άνθρωποι και μάλιστα ο πατέρας του ήταν ψάλτης. Τα οικονομικά της οικογένειας ήταν πενιχρά και γι’αυτό τον λόγο ο Άγιος Πορφύριος αναγκάστηκε να δουλέψει. Έτσι λοιπόν στα επτά του χρόνια πήγε στην Χαλκίδα και μετά στον Πειραιά όπου εργαζόταν σ’ένα παντοπωλείο ενός συγγενή του! Από 8 χρονών εργαζόμουν. Πότιζα, έκανα διάφορα και εργαζόμουν και σε μια εταιρεία που λεγότανε ΠΥΡΑΙΣ. Ήταν μια γαλαρία που μπαίναμε βαθιά και βγάζαμε κάρβουνο. Έπαιρνα μια πεντάρα και μια δεκάρα μεροκάματο. Ο Άγιος Πορφύριος είχε ως πρότυπο του τον Άγιο Ιωάννη τον Καλυβίτη και διάβαζε πολύ συχνά βίους αγίων. Στα 12 του έφυγε για το Άγιο Όρος για να μιμηθεί τον Άγιο. Εκεί, με την χάρη του Θεού, οδηγήθηκε στην καλύβα του Αγίου Γεωργίου Καυσοκαλυβίων και στην υποταγή δύο πνευματικών γερόντων. Με πνεύμα απόλυτης υπακοής και Θείου πόθου, στα 14 του χρόνια γίνεται μοναχός με το όνομα «Νικήτας». Όταν ο Άγιος Πορφύριος πήγε στο Άγιο Όρος ήταν πολύ μικρός και αγράμματος - κάτι που αγνοούσαν οι γέροντες. Το πρώτο Σάββατο τον έβαλαν να διαβάσει το ψαλτήρι. Ντρεπόταν, όμως, να πει πως δεν ξέρει γράμματα και ξεκίνησε να διαβάζει με μεγάλο κόπο και συλλαβιστά. Εκεί έκανε ότι και οι γέροντες του και σιγά – σιγά άρχισε να μαθαίνει. Η ζωή στα Καυσοκαλύβια: τα πάντα ήταν υπακοή! Εκεί οι γέροντες τον δοκιμάζανε για να δουν αν πραγματικά κάνει για μοναχός. Ο Άγιος Πορφύριος χαρακτηριστικά έλεγε γι’αυτό: «Τα πράγματα ήταν τόσο φυσικά, που ούτε εσείς θα καταλαβαίνατε ότι σας δοκιμάζουνε. Τώρα τι έννοια έχει αυτό, μπορεί να μην το καταλάβετε. Διότι ένας όταν τον δοκιμάζουνε, την πιο σκληρή δουλειά μπορεί να την κάνει, για να φανεί ότι κάνει υπακοή. Μπορεί μοναχός θυμώδης να προσεύχεται και να μην έχει απαλλαγεί; Είναι πολύ ατελείς οι άνθρωποι αυτοί». Έτσι, λοιπόν, ζούσε μέσα στην υπακοή και έκανε ό,τι μπορούσε για να μην τους στεναχωρεί. Εκεί κάθε βράδυ έκανε μετάνοια στον γέροντα, μήπως με τα λόγια, μήπως με τις πράξεις έκανε κάτι που τον απομάκρυνε από την αγάπη του Χριστού Δεν γίνεται τίποτα χωρίς μετάνοια στον γέροντα. Χωρίς μετάνοια δεν μπορείς να πας πουθενά. Πρέπει ο σύνδεσμος να υπάρχει. Δηλαδή, το βράδυ πάμε να κοιμηθούμε, μετάνοια. Ό,τι ώρα θέλεις να απομακρυνθείς από την συνοδεία, μετάνοια στον γέροντα. Στις αγρυπνίες της Σκήτης νύσταζε κατά ομολογία του ιδίου. Αλλά μετά τις 12 τα μεσάνυχτα, άνοιγε ο νους του και ζούσε την προσευχή ως τα ξημέρωμα. Εκεί διαβάζανε καθαρά και με νόημα. Αναπολώντας τα ωραία χρόνια στο Άγιος Όρος έλεγε: «Εκείνο που μου άρεσε απ’όλα περισσότερο, ήταν ο Τριαδικό Κανόνας κάθε Κυριακή στο Μεσονυκτικό. Όταν τον διάβαζε ο αδερφός μου, εγώ συγκέντρωνα όλη την προσοχή μου. Και αν καμιά φορά διάβαζε σιγανά ή γρήγορα και δεν καταλάβαινα ή δεν άκουγα, πολύ στεναχωριόμουνα. Τότε αποτραβιόμουνα πίσω και βυθιζόμουν στην ευχή...» Ο Άγιος Πορφύριος μετά την επίσκεψη της Θείας Χάριτος αλλάζει ψυχοσωματικά... Όταν τον επισκέφθηκε η θεία χάρη, ο Άγιος Πορφύριος άλλαξε ψυχοσωματικά. Τα αισθητήρια του όργανα ενεργοποιήθηκαν στο έπακρο και σε υπερφυσικό βαθμό. Άκουγε και γνώριζε τις φωνές των ζώων και των πουλιών, τόσο ως προς την προσέλευση τους, αλλά και τόσο ως προς το νόημα τους. Μπορούσε να δει στα βάθη της γης, το υπερπέραν, χαμένες εικόνες, πετρώματα, ραδιενέργεια, κρυμμένους τάφους, αγγέλους, πονηρά πνεύματα, πετρέλαια κτλ. Η διόραση του έβλεπε με λεπτομερή ακρίβεια τους λογισμούς των ανθρώπων. Έλεγε πως η όξυνση των αισθητηρίων του δεν ήταν επιστήμη, δεν ήταν τέχνη, ήταν η Θεία Χάρις! Ο Άγιος Πορφύριος χειροτονείται ιερέας το 1926

Πηγή εικόνας: epiaspalathon.gr Όταν ο Άγιος Πορφύριος συμπλήρωσε το 19ο έτος της ηλικίας του, αρρώστησε βαριά. Αναγκαστικά εγκαταλείπει το Άγιο Όρος και μένει στη Μονή του Αγίου Χαραλάμπους Λευκών στην Εύβοια. Ένα χρόνο μετά, χειροτονείται ιερέας στον Άγιο Χαράλαμπο Κύμης, όπου του δίνεται το όνομα «Πορφύριος». Εκεί θα μείνει για 12 χρόνια διακονώντας τους ανθρώπους με απίστευτο ζήλο. Στα 22 του είναι πλέον Αρχιμανδρίτης. Παραμονές του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, ο Άγιος Πορφύριος αναλαμβάνει καθήκοντα εφημέριου - πνευματικού, στην Πολυκλινική των Αθηνών. Αυτό το είχε ζητήσει ο ίδιος ο Άγιος, αφού ήθελε να βρίσκεται κοντά στον απλό άνθρωπο για να τον συνδράμει. Το περίεργο είναι πως για την θέση αυτή, ενώ υπήρξε και άλλος υποψήφιος με πολλά προσόντα, ο διευθυντής προτίμησε τον αγράμματο Άγιο Πορφύριο. Εκεί για 33 έτη άσκησε ακατάπαυστα το πνευματικό του έργο και έκανε ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατό για να ανακουφίσει τον πόνο των ασθενών. Το 1955 μένει στα Καλλίσια, όπου καλλιεργεί το αγροτεμάχιο του Αγίου Νικολάου. Ταυτόχρονα εξασκεί το λειτούργημα του και το πνευματικό του έργο. Δε γίνεται κανείς χριστιανός με την τεμπελιά, χρειάζεται δουλειά, πολλή δουλειά. Το μεγάλο όραμα του Αγίου Πορφυρίου 

Πηγή εικόνας: monastiria.gr Το μεγάλο όραμα όμως του Αγίου Πορφυρίου είναι να χτίσει ένα μοναστήρι. Ακριβώς γι’αυτό τον λόγο, ζει στο Μήλεσι μέσα σ’ένα τροχόσπιτο κάτω από αντίξοες συνθήκες. Εκεί η υγεία του θα δοκιμαστεί για άλλη μια φορά. Παρά τα μεγάλα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει, θα εργαστεί ακατάπαυστα. Στις 26 Φεβρουαρίου του 1990, το όνειρο του παίρνει σάρκα και οστά, αφού η Μονή Μεταμορφώσεως είναι πραγματικότητα! Ο Άγιος όμως είναι πλέον πολύ άρρωστος και τυφλός... Πολλοί λένε ότι η χριστιανική ζωή είναι δυσάρεστη και δύσκολη, εγώ λέω ότι είναι ευχάριστη και εύκολη, αλλά απαιτεί δύο προϋποθέσεις: ταπείνωση και αγάπη. «Επιδιώκω και τώρα που εγήρασα να πάω και να πεθάνω εκεί πάνω»

Πηγή εικόνας: eramonopatia.gr Τα τελευταία χρόνια της ζωής του είχε την βαθιά επιθυμία να πεθάνει στο Άγιος Όρος. Πράγματι, αποσύρθηκε στα Καυσοκαλύβια το 1991, όπου πρωτοπήρε το «σχήμα» πριν 70 χρόνια. Το πρωινό της 2ης Δεκεμβρίου του 1991, ο Άγιος Πορφύριος κοιμήθηκε. Τα τελευταία του λόγια (που συχνά αγαπούσε να επαναλαμβάνει)  ήταν: «ἵνα ὦσιν ἓν». Και αναφερόταν φυσικά στο πνεύμα της ομόνοιας και της ενότητας. Φεύγω, γιατί δεν με ακούει κανείς. Φεύγω γιατί κανείς δεν ακούει κανέναν. Φεύγω γιατί με σαμποτάρουν όλοι. Ο καθένας σήκωσε δική του παντιέρα. Θα σωθούμε μόνο αν μπούμε στην άκτιστη Εκκλησία του Χριστού κι ενωθούμε στο όνομα της Αγίας Τριάδος. Με παίρνουν τηλέφωνο «προτεστάντες» και μασόνοι και θέλουν να μου πάρουν συνεντεύξεις με κασετόφωνα (εννοούσε οργανωσιακούς κι ορθοδόξους κατά τ’ άλλα ανθρώπους). Φεύγω γιατί με εκμεταλλεύονται (ανέφερε συγκεκριμένα ονόματα). Ο Άγιος Πορφύριος λίγο πριν πεθάνει, όπως φαίνεται να είχε πει σε πνευματικό του παιδί Ποιος πραγματικά ήταν ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης; Ήταν εκείνος ο άνθρωπος που μιλούσε κατευθείαν στην συνείδηση σου, αφήνοντας σου μια ελευθερία η οποία ενεργοποιούσε το φιλότιμο του άλλου. Και ενώ είχε το διορατικό χάρισμα, καθώς σου αποκάλυπτε διάφορες καταστάσεις, το έκανε με πλήρη ταπείνωση και χωρίς συναισθηματισμό. Το μυστικό του ήταν η συνεχής μετάνοια, αφού πολύ καλά γνώριζε ο Άγιος πως ο πονηρός μπορεί να νικηθεί μόνο με εκείνη. Όπως συνήθιζε να λέει: «Δεν υπάρχει θάνατος. Μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την ζωήν. Πόσο μας αγάπησε ο Θεός… Και αυτό το φρόντισε. Εκεί θα υμνούμε την Αγία Τριάδα, με τα Σεραφείμ και τα Χερουβείμ, αενάως. Ναι, εμείς οι αμαρτωλοί και ανάξιοι, γιατί τόσο πολύ μας αγάπησε ο Θεός…». Ο Άγιος Πορφύριος είχε διορατικό χάρισμα και θεράπευσε πάρα πολλούς αρρώστους με την βοήθεια της Θείας Χάριτος. Και παρόλα αυτά δεν ζήτησε ποτέ να προσευχηθεί κάποιος για την δική του θεραπεία. Ανακηρύχθηκε Άγιος  στις 27 Νοεμβρίου του 2013, ύστερα από συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Εν κατακλείδι, ο Άγιος Πορφύριος μαζί με τον Άγιο Παϊσιο είναι από τους μεταμοντέρνους Οσίους της εποχή μας. Αυτό μας αποδεικνύει πως η αγιότητα είναι υπεράνω εποχών και συνθηκών. Και οι δύο ήταν πρεσβευτές της Αγάπης. Άλλωστε, τα πάντα στην ζωή είναι αγάπη ή πρέπει να διακατέχονται από εκείνη. Δύσκολη έννοια, αφού η Αγάπη.... χρειάζεται θυσίες. Η Αγάπη χρειάζεται θυσίες. Να θυσιάζουμε ταπεινά κάτι δικό μας, που στην πραγματικότητα είναι του Θεού. Στο ακόλουθο βίντεο ο ίδιος ο Άγιος Πορφύριος διηγείται πώς έγινε μοναχός: Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το άρθρο: Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης. Ανακτήθηκε από https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8C%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%A0%CE%BF%CF%81%CF%86%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%BF_%CE%9A%CE%B1%CF%85%CF%83%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%85%CE%B2%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82. Τελευταία προσπέλαση στις 25-11-2019. Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ο διορατικός και θαυματουργός. Ανακτήθηκε από http://www.saint.gr/4347/saint.aspx. Τελευταία προσπέλαση στις 25-11-2019. Ο όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης. Ανακτήθηκε από https://www.pemptousia.gr/2017/12/o-osios-porfirios-o-kafsokalivitis/. Τελευταία προσπέλαση στις 28-11-2-2019. Καυσοκαλύβια. Το Ιερόν βήμα του Αγίου Όρους. Ανακτήθηκε από https://choratouaxoritou.gr/?p=47636. Τελευταία προσπέλαση στις 28-11-2019. Εκκλησάκι Αγ. Γεράσιμου στην Πολυκλινική Αθηνών – Ο Οσιος Πορφύριος Ο Καυσοκαλυβίτης. Ανακτήθηκε από  https://enromiosini.gr/romnios/xarths_rvmnivn/%CE%B5%CE%BA%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%B1%CE%BA%CE%B9-%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%BA/. Τελευταία προσπέλαση στις 28-11-2019. Αγιος Γέροντας Πορφύριος: «Να αγαπήσετε τις αγρυπνίες». Ανακτήθηκε από https://www.vimaorthodoxias.gr/didaxes-geronta-porfyriou/agios-gerontas-porfyrios-na-agapisete-tis-agrypnies-3/. Τελευταία προσπέλαση στις 28-11-2019. Το μυστικό του Αγίου Πορφυρίου Α. Χριστοφόρου. Ανακτήθηκε από http://www.immorfou.org.cy/newsvarious-articles/650-to-mistiko-tou-agiou-porfiriou.html. Τελευταία προσπέλαση στις 28-11-2019. ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ. Ανακτήθηκε από http://www.porphyrios.net/%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1/. Τελευταία προσπέλαση στις 28-11-2019. Το κατάλαβες; Δεν υπάρχει θάνατος. Ανακτήθηκε από https://ieramonopatia.gr/agioi-gerontes/agios-porfyrios/to-katalaves-den-yparchei-thanatos/. Τελευταία προσπέλαση στις 28-11-2019. ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ...ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ. Ανακτήθηκε από https://www.youtube.com/watch?v=rbFm-kjCUno. Τελευταία προσπέλαση στις 28-11-2019. ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ - ΠΩΣ ΕΓΙΝΑ ΜΟΝΑΧΟΣ. Ανακτήθηκε από https://www.youtube.com/watch?v=Eq9e9QikeHM. Τελευταία προσπέλαση στις 28-11-2019. Read the full article

[agporfirios]

Μη φοβάστε τον Πάπα! Τον ηύρα στο Μήλεσι σ' ένα λυόμενο τροχόσπιτο. Με πολλή αγάπη με δέχθηκε και με ενδιαφέρον άκουσε τα όσατου είπα. 96 more words

[vali133h]

Πολλοί εκλαμβάνουν τη σιωπή του Θεού, ως ένδειξη ότι ο Θεός «δεν υπάρχει», «πέθανε». Αν όμως σκεφτόμαστε σε ποιά θέση φέρνουμε το Θεό με τα πάθη μας, τότε θα βλέπαμε ότι Αυτός δεν έχει άλλη επιλογή, παρά μόνο να σιωπήσει. Ζητάμε από Αυτόν να μας υποστηρίξει στις αδικίες μας. Δεν μας ενοχοποιεί φανερά. Μας αφήνει να πορευτούμε στους πονηρούς δρόμους μας και να θερίσουμε τους καρπούς των προσωπικών μας αμαρτιών. Αν όμως στραφούμε προς Αυτόν με μετάνοια, τότε έρχεται γρήγορα, γρηγορότερα από όσο περιμέναμε. Γνωρίζοντας τις ανάγκες μας, πολύ συχνά τις προλαμβάνει. Μόλις προφέρουμε στην προσευχή τα αιτήματά μας, που δικαιολογούνται με την πραγματικότητα της ζωής μας μέσα στ��ν κόσμο, Αυτός ήδη το έχει εκπληρώσει. Συνεπώς, η σιωπή του Θεού είναι απάντηση στις αδικίες μας η πιο εύγλωττη, η πιο ευγενική. Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ ΕΣΥ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ. ΘΑ ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ; (Ένα θαυμαστό γεγονός από τον βίο του Αγίου Πορφυρίου) Επισκέφτηκε έναν καθηγητή μου κάποιος Έλληνας από την Αμερική. Όταν μίλησαν, του λέει ο καθηγητής: «Πάμε να γνωρίσεις έναν άγιο Γέροντα». Εκείνος αρνιόταν. Λέει: «Δεν ξέρω. Δεν θέλω τους παπάδες. Οι παπάδες έχουν κάνει … έτσι την Εκκλησία». Ο καθηγητής μου του απαντάει ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα. Ετούτος είναι διαφορετικός παπάς. Του λέει: «Τέλος πάντων. Έλα μαζί μου και μη μιλάς, απλώς έλα για παρέα». Του λέει ο άλλος: «Εντάξει. Θα έρθω για παρέα». Όταν ήρθαν στον Γέροντα μιλούσε ο καθηγητής, ενώ ο άλλος καθόταν κι άκουγε. Στο τέλος ρωτά ο Γέροντας τον Ελληνο-αμερικανό: «Εσύ τι ξέρεις για τον Θεό;». Του απαντά εκείνος: «Τίποτα δεν ξέρω για τον Θεό». Οπότε ο Γέροντας του λέει: «Εσύ δεν ξέρεις τι έχεις στο σπίτι σου. Θα ξέρεις για τον Θεό; Του λέει εκείνος: «Πως δεν ξέρω τι έχω στο σπίτι μου;». Του απαντά: «Εσύ δεν μένεις στην Καλιφόρνια; Δεν έχεις ένα σπίτι που μέσα έχει μια αυλή μ’ ένα δέντρο; Εκεί κάτω από το δέντρο, άμα ψάξεις, θα βρεις θησαυρό. Αλλά να πας νύχτα και να μη σε δουν οι γείτονες. Και να μην αρχίσεις να ψάχνεις όλο τον κήπο. Μόνο εκεί υπάρχει». Ο άνθρωπος ξαφνιάστηκε πολύ. Όταν γύρισε στην Αμερική, μια νύχτα παίρνει ένα φανάρι κι αρχίζει να ψάχνει κάτω από το δέντρο και βρίσκει ένα λαγήνι λίρες. Ξαφνιασμένος και πολύ αναστατωμένος, την άλλη μέρα παίρνει το αεροπλάνο και γυρίζει σκετόμενος ότι αφού ένας άνθρωπος από την Ελλάδα ξέρει τι υπάρχει εδώ κάτω στον δικό μου τον κήπο, πόσο μάλλον τα βλέπει όλα ο Θεός. Και τι δυνατό Θεό έχουμε, που τόσον καιρό δεν τον πίστευα. Κι έρχεται στον Γέροντα, πέφτει στα πόδια του, του είπε ότι «τώρα πιστεύω» κι άφησε κι ένα μέρος χρημάτων για το μοναστήρι. «Μαθητεία στον Γέροντα Πορφύριο», Πορφυρίας Μοναχής, εκδ. Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος, Μήλεσι 2012 (σελ.92-94) Το θαύμα της Θείας Κοινωνίας και... τα μικρόβια & οι ασθένειες! Θαυμαστή θεραπεία Το επόμενο περιστατικό μας το διηγείται ο ίδιος ο π. Δημήτριος Ντούντκο: « Μια κυρία της ενορίας μας, γιατρός στο επάγγελμα, έπασχε εδώ και δώδεκα χρόνια από καρκίνο του στομάχου. Έκανε αδιάκοπα εμετούς και μύριζε τόσο απαίσια, που πολύ δύσκολα μπορούσε να μείνει κάποιος κοντά της. Βρισκόταν στα τελευταία της». « Της είχαν αφαιρέσει την κηδεμονία των παιδιών της, την είχαν διώξει από τη δουλειά της και ο σύζυγος της την είχε εγκαταλείψει. Η ίδια όμως είχε αποδεχθεί την αρρώστια της με ταπείνωση και καρτερία, σαν αληθινή χριστιανή». « Τις τελευταίες τις ώρες ζήτησε το άγιο Ευχέλαιο και τη θεία Κοινωνία. Και το θαύμα έγινε! Αφού τελέσθηκε το Ευχέλαιο και η άρρωστη κοινώνησε, σταμάτησαν οι εμετοί και σιγά-σιγά χάθηκε η αφόρητη δυσοσμία. Οι γιατροί βεβαίωσαν, με μεγάλη τους κατάπληξη πως είχε γίνει καλά». Πηγή: Ντούντκο Δημητρίου πρεσβυτ., Η ελπίδα μας, εκδ. «Η έλαφος», Αθήνα 1979 Από το βιβλίο « Θαύματα και Αποκαλύψεις από τη Θεία Λειτουργία» εκδ. Ι. Μονής Παρακλήτου. σελ 147 Τα κουταλάκια και η λαβίδα Υπάρχουν χριστιανοί που φοβούνται να μεταλάβουν για να μην κολλήσουν μικρόβια! Αν ήταν έτσι, δεν θα ζούσε κανένας από τους ιερείς, επειδή στο τέλος καταλύουν το περιεχόμενο του αγίου ποτηρίου, από το οποίο κοινωνούν συχνά εκατοντάδες πιστοί με χιλιάδες αρρώστιες. Κι όμως, κανένας ιερέας δεν έπαθε ποτέ τίποτα. Το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου είναι «πυρ καταναλίσκον». Ένα από τα πολλά περιστατικά που αποδεικνύουν περίτρανα την αλήθεια αυτή είναι και το ακόλουθο: Όταν ο Μητροπολίτης Χίου Παντελεήμων Φωστίνης (†1962) ήταν ιεροκήρυκας Αττικής, πήγε κάποτε να λειτουργήσει στο φθισιατρείο της «Σωτηρίας». Εκεί του έφεραν οι νοσοκόμοι μια πιατέλα με πολλά κουταλάκια. - Τι τα φέρατε αυτά; τους ρώτησε. - Μας είπαν οι γιατροί να κοινωνήσετε μ’ αυτά τους ασθενείς, αρχίζοντας από τους πιο ελαφρά και προχωρώντας στους πιο βαριά. - Δεν χρειάζονται αυτά, απάντησε με πίστη ο ιερέας. Έχω την αγία λαβίδα. Πραγματικά, στη θεία λειτουργία κοινώνησε κανονικά τους ασθενείς και ύστερα πλησίασε στην ωραία πύλη για να καταλύσει. Το έκανε αυτό για να τον βλέπουν όλοι, και να μάθουν οι γιατροί ότι η θεία Κοινωνία είναι φωτιά που καίει τα πάντα. Πηγή: Βασιλοπούλου Χαραλάμπους αρχιμ., Θαύματα που είδαν τα μάτια μου, εκδ. «Ορθοδόξου Τύπου». Αθήνα χ.χ. Από το βιβλίο « Θαύματα και Αποκαλύψεις από τη Θεία Λειτουργία» εκδ. Ι. Μονής Παρακλήτου. σελ 149 «Ο τρελός» Ένα σχετικό περιστατικό συνέβη και το 1942 στα Ιωάννινα. Ο ιεροκήρυκας π. Βενέδικτος Πετράκης (†1961), μετά τη θεία λειτουργία στο εκκλησάκι του Κάστρου, πήγε στο εκεί νοσοκομείο, όπου στεγαζόταν και το φθισιατρείο, για να κοινωνήσει τους αρρώστους. Ένας βαριά φυματικός, μόλις μετέλαβε, έκανε αιμόπτυση πάνω στο σεντόνι. Αμέσως ο π. Βενέδικτος την πήρε με την αγία λαβίδα, την έφαγε και είπε να κάψουν το σεντόνι. Οι γιατροί το είδαν και τρόμαξαν. «Τι κάνει αυτός ο τρελός»; φώναξαν. «Σε λίγο θα τον δείτε με καλπάζουσα φυματίωση»! Μα ούτε σε λίγο ούτε σε πολύ τον είδαν με καλπάζουσα. Η χάρη του μυστηρίου δεν επέτρεψε να πάθει τίποτα. Πηγή: Βασιλοπούλου Χαραλάμπους αρχιμ., Θαύματα που είδαν τα μάτια μου, εκδ. «Ορθοδόξου Τύπου». Αθήνα χ.χ. Από το βιβλίο « Θαύματα και Αποκαλύψεις από τη Θεία Λειτουργία» εκδ. Ι. Μονής Παρακλήτου. σελ 150 Ο δύσπιστος γιατρός Ο μακαριστός Δημήτριος Παναγόπουλος (1916-1982), ο θεοφώτιστος λαϊκός ιεροκήρυκας, κήρυσσε ακόμα και στο νοσοκομείο «Σωτηρία», όπου άλλοι δεν πλησίαζαν από το φόβο της φυματίωσης. Εκεί τον ακολουθούσε ο ιερέας π. Δημήτριος Παπαντώνης, που εξομολογούσε τους φυματικούς και τελούσε τη θεία λειτουργία. Μια μέρα ένας γιατρός, που παρακολουθούσε τις ομιλίες προβληματισμένος, πλησιάζει τον ιεροκήρυκα και του λέει: - Κύριε Παναγόπουλε, ο ιερέας είναι αδύνατον να καταλύει το περιεχόμενο του αγίου ποτηρίου. Κοινωνούν ��όσοι ασθενείς από αυτό, κι όπως είναι γνωστό, το μικρόβιο της φυματιώσεως μεταδίδεται με το σάλιο. Τι κάνει λοιπόν ο ιερέας το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου που περισσεύει; Το χύνει στο χωνευτήρι; Αυτό όμως δεν είναι μεγάλη αμαρτία; - Τέτοιο πράγμα δεν γίνεται ποτέ, αντέτεινε ο ιεροκήρυκας. Ο Χριστός δεν μολύνεται από μικρόβια. Κι από τα άχραντα Μυστήρια δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος μολύνσεως. Ο γιατρός όμως δεν μπορούσε να πιστέψει. Τότε εκείνος τον προέτρεψε να παρακολουθήσει την επόμενη θεία λειτουργία, και στο τέλος να σταθεί κάπου, ώστε να βλέπει τις κινήσεις του ιερέα την ώρα της καταλύσεως. Έτσι κι έγινε. Ο γιατρός είδε με τα μάτια του το λειτουργό να καταλύει το περιεχόμενο του αγίου ποτηρίου. Τον είδε μάλιστα να ρίχνει νάμα δυο-τρεις φορές, φροντίζοντας να μείνει ούτε ίχνος από το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου. Από τότε ο γιατρός, όχι μόνο πίστευε, αλλά και εκκλησιαζόταν και κοινωνούσε μαζί με τους ασθενείς. Πηγή: Μποτσούρη Γεωργ. Και Βας., Ο ιεροκήρυξ Δημήτριος Παναγόπουλος (1916-1982), Αθήναι 1993 Από το βιβλίο « Θαύματα και Αποκαλύψεις από τη Θεία Λειτουργία» εκδ. Ι. Μονής Παρακλήτου. σελ 153 Ένα θαύμα μπροστά στα μάτια μας.. https://www.youtube.com/watch?v=iLWe0o8-gMY

[our-har-world]

Όταν μας ενοχλούν οι άλλοι...

Άγιος Πορφύριος: Μιὰ μοναχή, ποὺ ἤθελε πολὺ τὴν τάξη, εἶπε στὸν Γέροντά της ἀγανακτισμένη: – Ἡ τάδε ἀδελφή μᾶς ἀναστατώνει στὸ μοναστήρι μὲ τὶς δυσκολίες της καὶ τὸ χαρακτήρα της. Δὲν μποροῦμε νὰ τὴν ὑποφέρομε. Κι ὁ Γέροντας ἀπάντησε:– Ἐσὺ εἶσαι χειρότερη ἀπ’ αὐτήν. Ἡ μοναχὴ στὴν ἀρχὴ ἀντέδρασε καὶ ἐξεπλάγη, ἀλλὰ μετὰ τὶς ἐξηγήσεις τοῦ Γέροντα τὸ κατάλαβε καὶ εὐχαριστήθηκε πολύ. Τῆς εἶπε,…

[romios-gr]

Ἰχνηλάτης τῶν πάλαι πατέρων γέγονας, Ἁγιωνύμου τοῦ Ὄρους ἀσκήσας Σκήτῃ σεπτῇ, Τριάδος τῆς Ζωαρχικῆς, τῶν Καυσοκαλυβίων, ἄβυσσος θείων δωρεῶν, λυτήρ δεινῶν ἀσθενειῶν, ἐδείχθης ὦ θεοφόρε. Πορφύριε οἰκουμένης, πάσης, ποιμήν ἡμῶν καί στήριγμα. Ο όσιος Γέρων Πορφύριος, κατά κόσμον Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης, γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1906 μ.Χ., στην Εύβοια, στο χωριό Άγιος Ιωάννης της επαρχίας Καρυστία... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/osios-porfyrios-o-kaysokalyvitis-o-dioratikos-kai-thaymatoyrgos-2-dekemvrioy/

[our-har-world]

 Το άγχος είναι ασθένεια της ψυχής και δεν εξαρτάται από υλικές ελλείψεις.

 Το άγχος είναι ασθένεια της ψυχής και δεν εξαρτάται από υλικές ελλείψεις.

 Το άγχος είναι ασθένεια της ψυχής και δεν εξαρτάται από υλικές ελλείψεις. Μπορεί ένας υγιής άνθρωπος να έχη πολλά εκατομμύρια στην Τράπεζα και να ζη μέσα στο άγχος. Το άγχος καταπολεμείται ��ε την εμπιστοσύνη στην Πρόνοια του Θεού και τον καλόν αγώνα. Η ψυχή είναι ένας κήπος χωρισμένος σε δύο μέρη. Στον μισό φυτρώνουν αγκάθια, στον άλλο μισό λουλούδια· και έχουμε μια δεξαμενή νερού (τις…

[our-har-world]

Τους λέω ένα παραμύθι και μετά φεύγουν. Άγιος Πορφύριος

Μια μέρα, ο Άγιος Πορφύριος ήταν ξαπλωμένος στο κελί του και ένας ηλεκτρολόγος έφτιαχνε τα ηλεκτρικά μέσα. Πολλοί άνθρωποι περίμεναν έξω να λάβουν την ευλογία του. Σε μια στιγμή ο ηλεκτρολόγος ρωτά τον Γέροντα: «Λοιπόν, γέροντα, τι θέλει όλος αυτός ο κόσμος, που περιμένει έξω, από έναν γέρο σαν εσένα; » Και ο Άγιος Πορφύριος του είπε: «Λοιπόν, ένας ένας έρχονται εδώ, τους λέω ένα παραμύθι,…

[our-har-world]

Εγώ φοβόμουνα να ακουμπήσω τα χέρια μου επάνω στην Αγία Τράπεζα - Άγιος Πορφύριος

Εγώ φοβόμουνα να ακουμπήσω τα χέρια μου επάνω στην Αγία Τράπεζα Εγώ τους θυμιάζω και εκείνοι δεν υποκλίνονται. Λέω «στώμεν καλώς» και αυτοί κάθονται. Τους ευλογώ και εκείνοι κουβεντιάζουν. Και το τραγικότερο: λέω «πίετε εξ αυτού πάντες» καί προσέρχονται στη Θεία Κοινωνία ελάχιστοι. Μεγάλος πόνος για τον ιερέα. Ρώτησα: -Πρέπει, γέροντα, να κοινωνούν όλοι; -Βρε, δεν το λέω εγώ. Το λέει ο…

[our-har-world]

Η ευχή βγαίνει από την αγάπη στο Χριστό. Άγιος Πορφύριος

Η ευχή βγαίνει από την αγάπη στο Χριστό. Ένας νεαρός μοναχός από το Άγιον Όρος επισκέφτηκε μιά μέρα τον Γέροντα Πορφύριο στον Ωρωπό και μεταξύ άλλων τον ρώτησε : -Γέροντα, θέλω να μου πείτε κάτι για την ευχή. Πώς πρέπει να την λέω και με ποιόν τρόπο ; Μερικοί λένε να την αναπνοή μας, άλλοι πώς πρέπει να καθόμαστε σ’ ένα σκαμνί, να σκύβουμε το κεφάλι και να συμμαζεύουμε έτσι το νού μας κι άλλα…

[our-har-world]

Ὅταν ἤμουν 20 χρόνων ἀγαπητέ μου καθηγητή, ἤμουν ἀναρχικός…

Ὅταν ἤμουν 20 χρόνων ἀγαπητέ μου καθηγητή, ἤμουν ἀναρχικός… Εἶχα μακριά μαλλιά, εἶχα σκουλαρίκια, εἶχα τυραννήσει πνευματικούς ἀνθρώπους, τους δασκάλους μου… ��έ ἔστειλαν σ’ ἕνα χριστιανικό οἰκοτροφεῖο και τό ἔκανα ἄνω-κάτω..!!! Μία μέρα, μέ τήν προτροπή ἑνός θείου μου, ἀποφάσισα νά ἐπισκεφθῶ τόν πατέρα Πορφύριο… Νόμιζα ὅτι θά συναντοῦσα ἕνα ἀφελές γεροντάκι, ἀλλά γρήγορα διαψεύστηκα…!!! Μόλις…