#Δάκρυσαν

[romios-gr]

Δάκρυσαν οι Έλληνες βλέποντας πόσα έχει εισπράξει το Ινστιτούτο της Αθηνάς Λινού από το σύστημα Μητσοτάκη Όταν στην πολιτική βλέπετε υποτιθέμενους εχθρούς να χειροκροτούν ο ένας τον άλλον και να δακρύζουν ο ένας για τον άλλον, εκθέτοντας ακόμα και πολιτικούς συμμάχους, μην ψάχνετε για θεωρίες συνωμοσίας. Ψάξτε στην Διαύγεια και ακολουθήστε το χρήμα… Με δακρυσμένα μάτια οι Έλληνες πολίτες π... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/dakrysan-oi-ellines-vlepontas-posa-echei-eispraxei-to-institoyto-tis-athinas-linoy-apo-to-systima-mitsotaki/

[eclecticstarlightblogger]

Ρίγη συγκινησης την στιγμή της απονομής του μεταλλίου στον χρυσο ολυμπιονίκη μας Μιλτο Τεντογλου

Ρίγος. Ο Εθνικός Ύμνος ακούστηκε για πρώτη φορά – και πιθανότητα τελευταία – στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι. Ακούστηκε για τον… στάνταρ Ολυμπιονίκη του μήκους, τον Μίλτο Τεντόγλου! Συγκινημένος έκανε αυτό που έχει μάθει να κάνει σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις. Να ανεβαίνει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου. Πολλά ζευγάρια μάτια δάκρυσαν στο «Σταντ ντε […] Ρίγη συγκινησης την στιγμή της…

[thoughtfullyblogger]

Ρίγη συγκινησης την στιγμή της απονομής του μεταλλίου στον χρυσο ολυμπιονίκη μας Μιλτο Τεντογλου

Ρίγος. Ο Εθνικός Ύμνος ακούστηκε για πρώτη φορά – και πιθανότητα τελευταία – στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι. Ακούστηκε για τον… στάνταρ Ολυμπιονίκη του μήκους, τον Μίλτο Τεντόγλου! Συγκινημένος έκανε αυτό που έχει μάθει να κάνει σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις. Να ανεβαίνει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου. Πολλά ζευγάρια μάτια δάκρυσαν στο «Σταντ ντε […] Ρίγη συγκινησης την στιγμή της…

[greekblogs]

Ρίγη συγκινησης την στιγμή της απονομής του μεταλλίου στον χρυσο ολυμπιονίκη μας Μιλτο Τεντογλου

Ρίγος. Ο Εθνικός Ύμνος ακούστηκε για πρώτη φορά – και πιθανότητα τελευταία – στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι. Ακούστηκε για τον… στάνταρ Ολυμπιονίκη του μήκους, τον Μίλτο Τεντόγλου! Συγκινημένος έκανε αυτό που έχει μάθει να κάνει σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις. Να ανεβαίνει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου. Πολλά ζευγάρια μάτια δάκρυσαν στο «Σταντ ντε […] Ρίγη συγκινησης την στιγμή της…

[skandaladiaplokidiafthora]

Ρίγη συγκινησης την στιγμή της απονομής του μεταλλίου στον χρυσο ολυμπιονίκη μας Μιλτο Τεντογλου

Ρίγος. Ο Εθνικός Ύμνος ακούστηκε για πρώτη φορά – και πιθανότητα τελευταία – στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι. Ακούστηκε για τον… στάνταρ Ολυμπιονίκη του μήκους, τον Μίλτο Τεντόγλου! Συγκινημένος έκανε αυτό που έχει μάθει να κάνει σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις. Να ανεβαίνει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου. Πολλά ζευγάρια μάτια δάκρυσαν στο «Σταντ ντε […] Ρίγη συγκινησης την στιγμή της…

[scrumptiouscreatorsalad]

Μίκης Θεοδωράκης & Αγγελική Ελευθερίου, Δάκρυσαν τα σεντόνια μου (με την...

[kastoriafm]

Τέμπη: Θρήνος στην κηδεία της Ελπίδας Χούπα

Δάκρυσαν ακόμη και οι πέτρες στην κηδεία της 28χρονης Ελπίδας Χούπα, που ήταν μεταξύ των θυμάτων της πολύνεκρης σιδηροδρομικής τραγωδίας στα Τέμπη. Το τελευταίο αντίο είπαν συγγενείς και φίλοι στην αδικοχαμένη νεαρή, σήμερα το απόγευμα στην Αταλάντη, στον Ιερό Ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος. Τραγικά πρόσωπα οι γονείς και τα δύο αδέλφια της, που από […]

The post Τέμπη: Θρήνος στην κηδεία της Ελπίδας Χούπα appeared first on Kastoria Fm 9.15.

from Kastoria Fm 9.15 https://kastoriafm.gr/%cf%84%ce%ad%ce%bc%cf%80%ce%b7-%ce%b8%cf%81%ce%ae%ce%bd%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%ce%b7%ce%b4%ce%b5%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b5%ce%bb%cf%80%ce%af%ce%b4%ce%b1%cf%82-%cf%87/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=%25cf%2584%25ce%25ad%25ce%25bc%25cf%2580%25ce%25b7-%25ce%25b8%25cf%2581%25ce%25ae%25ce%25bd%25ce%25bf%25cf%2582-%25cf%2583%25cf%2584%25ce%25b7%25ce%25bd-%25ce%25ba%25ce%25b7%25ce%25b4%25ce%25b5%25ce%25af%25ce%25b1-%25cf%2584%25ce%25b7%25cf%2582-%25ce%25b5%25ce%25bb%25cf%2580%25ce%25af%25ce%25b4%25ce%25b1%25cf%2582-%25cf%2587

[thyma-ths-agnoias]

Και τ' αστέρια δάκρυσαν τότε

Την έβλεπαν να παλεύει με τις σκεψεις της

Μα δεν την αγκάλιασαν

[tzin-sketo-mwrh-alkola]

Ήρθα μόνη. Με ρώτησες θα βγούμε σήμερα και σου είπα όχι, δηλαδή ναι αλλά ήθελα να μαι μόνη. Στην αρχή δεν με πίστεψες αλλά κατάφερα να σε πείσω να μην έρθεις. Βγαίνουμε συχνά αλλά κανείς δεν μπόρεσε να προσδιορίσει αυτό που είχαμε, έτσι αποφασίσαμε να μείνει κρυφή η σχέση -φιλική ή και όχι, κανείς δεν ξέρει λέμε- που είχαμε μεταξύ μας

Απόψε θα περάσω μερικές ώρες στο προαύλιο του σχολείο μου. Στο σχολείο που έχω τις χειρότερες αναμνήσεις. Εκεί που απότομα μεγάλωσα και από παιδί έγινα η κακόγουστη έφηβη, εκείνη που δεν μιλούσε σε κανέναν που δεν την εκτίμησε και που σιγά σιγά την ξέχασαν. Και οι καθηγητές ήλπιζαν σε μένα και εγώ χλεύαζα στα ανούσια λόγια τους, εκτός από εκείνον, εκείνον που μια μέρα με θάρρος ήρθε και μου είπε θα μείνεις αιώνια, μια αιώνια έφηβη, και από τότε από απλός καθηγητής έγινε έτερο εγώ. Έμαθε σύντομα πολλά για μένα που εγώ δεν ήξερα. Τον αγάπησα όσο τίποτα.

Κάθομαι μέσα στη βροχή με ένα φούτερ και θυμάμαι εφιάλτ��ς που έγιναν καθημερινότητα. Και εκείνοι οι κακοί καθηγητές γίνονται φαντάσματα στη σκέψη μου και εκείνη με εκδίδεται και μου τους παρουσιάζει να χορεύουν γύρω μου και σιγά σιγά να με τρώνε

Ο ουρανός κλαίει μαζί μου και ενώ αστράφτει γίνεται κόκκινος ίδιος με τα μάτια μου. Και το μολύβι που τρέχει απ τα μάτια μου πέφτει στο ίδιο κομμάτι τσιμέντου που εκείνο το αγόρι μια φορά μου είχε πει είσαι η πιο άσχημη κοπέλα που έχω δει ποτέ. Φρικιό! Άφησα τότε ένα μειδίαμα και έφυγα. Που να ΄ξερε, που να ξερα, τότε, ότι θα μου αφήσει πολύ μίσος και ένα μικρό τραύμα. Αστράφτει! Τα μάτια μου γύαλισαν, ανοιγόκλεισαν, έτσουξαν και δάκρυσαν. Αυτό ήταν. Τελείωσε. Η ανάμνηση έσβησε σαν να βραχυκύκλωσε και το μίσος ξεθύμανε. Ξεθύμανε; Έσβησε; Κανείς δεν ξέρει...

-Γιατί πήγες; με ρωτάς και εγώ αργώ να σου απαντήσω

-Για να επιβεβαιώσω το μίσος που έχω μέσα μου για εκείνες τις στιγμές, να τις θυμηθώ και να μην τους συγχωρέσω ποτέ. Αξίζουν τα χειρότερα, αξίζουν κενό

-Θα κερδίσεις, μου είπες

-Δεν το Νομίζω, αλλά θα φροντίσω να δικαιωθώ μέσα μου. Και ας χάσω

-Έχεις τόση δύναμη μέσα σου που σε χτυπάει μέχρι τελικής πτώσης.

-Πονάω! Φοβάμαι! Μην με αφήσεις.

Γύρισες με κοίταξες με βουρκωμένα μάτια με έφερες κοντά σου και με φίλησες και μοιραστήκαμε 2 δάκρυα δικά σου που η γεύση τους ήταν μαγική. Μαγική αλλά, δηλητηριώδης...

[o-kallitexnhs-o-atelhs]

Είπε ο Μανώλης το "ζαχαροζυμωμενη" στην ΕΡΤ1 και μαζί του δάκρυσαν όλοι όσοι έβλεπαν την εκπομπή. Ακόμα και εκείνοι που άκουσαν την φωνή του για πρώτη φορά στην ζωή τους. Τι να πει κανείς για αυτόν τον άνθρωπο, λοιπόν?

[mexri-to-telos]

«Το φαγητό ήταν κοτόπουλο με ρύζι. Εσύ γύρισες από την δουλειά, κουρασμένος. Εβαλες στο σιδερένιο σου πιάτο λίγο φαγητό, και έκατσες στον καναπέ για να φας. Εκεί ήμουν και εγώ και κάποιος έπρεπε να με προσέχει. Έκατσες και με κοιτούσες που έπαιζα. Εγώ ήμουν χαρούμενη γιατί απλά ήσουν εκεί. Και μου έδινες σημασία, τι άλλο θα ήθελε ένα παιδί άλλωστε. Εκεί πάνω στο παιχνίδι μου ήθελε να σε εντυπωσιάσω. Και σου είπα «μπαμπά δες.» Και αυθόρμητα έκανα μια τούμπα, έναν “τροχό” όπως το λέγαμε εμείς τα παιδιά. Και τα πόδια μου χτύπησαν το σιδερένιο σου πιάτο. Το μισό φαγητό σκορπιστηκε στο πάτωμα, και το πιάτο απέκτησε ένα βαθούλωμα.

Νευριάσες. Το είδα στα μάτια σου.

Τα μάτια μου από την άλλη δάκρυσαν. Με κοίταξες και ηρέμησες.

Παιδί ήμουν άλλωστε, ήθελα να παίξω. Ήμουν παιδί και με αγαπούσες πολύ για να θυμώσεις με κάτι τέτοιο.

Και εγώ σε αγαπούσα πολύ, και ήξερες ότι θα με πληγώνες αν φωνάζες.

Βέβαια, μεγάλωσα, εσύ έφυγες, και έφυγε και η αγάπη σου.

Ή αγάπη μου όμως έμεινε, μαζί με εκείνο το βαθουλωμα στο σιδερένιο σου πιάτο.»

Μελαγχολικό πρωινό και σήμερα.

[eclecticstarlightblogger]

Βουλα Γκικα: Η πιστη της σκυλίτσα είχε κρυφτεί κάτω απο τα σεντόνια, πάνω στο άψυχο κορμι της και την προστάτευε

Σκηνές αρχαίας τραγωδίας και σενάριο που δεν θα φανταζόταν να γράψει ούτε ο πιο ευφάνταστος σκηνοθέτης εκτυλίχθηκαν την Παρασκευή το απόγευμα πάνω από το άψυχο σώμα της 91χρονης «βασίλισσας του σεκόντου» Βούλας Γκίκα, με την πανέξυπνη σκυλίτσα της Τζίλντα να μην αποχωρίζεται το νεκρό αφεντικό της. Από τον Νίκο Νικόλιζα Δάκρυσαν ακόμα και οι αστυνομικοί που […] Βουλα Γκικα: Η πιστη της σκυλίτσα…

[thoughtfullyblogger]

Βουλα Γκικα: Η πιστη της σκυλίτσα είχε κρυφτεί κάτω απο τα σεντόνια, πάνω στο άψυχο κορμι της και την προστάτευε

Σκηνές αρχαίας τραγωδίας και σενάριο που δεν θα φανταζόταν να γράψει ούτε ο πιο ευφάνταστος σκηνοθέτης εκτυλίχθηκαν την Παρασκευή το απόγευμα πάνω από το άψυχο σώμα της 91χρονης «βασίλισσας του σεκόντου» Βούλας Γκίκα, με την πανέξυπνη σκυλίτσα της Τζίλντα να μην αποχωρίζεται το νεκρό αφεντικό της. Από τον Νίκο Νικόλιζα Δάκρυσαν ακόμα και οι αστυνομικοί που […] Βουλα Γκικα: Η πιστη της σκυλίτσα…

[greekblogs]

Βουλα Γκικα: Η πιστη της σκυλίτσα είχε κρυφτεί κάτω απο τα σεντόνια, πάνω στο άψυχο κορμι της και την προστάτευε

Σκηνές αρχαίας τραγωδίας και σενάριο που δεν θα φανταζόταν να γράψει ούτε ο πιο ευφάνταστος σκηνοθέτης εκτυλίχθηκαν την Παρασκευή το απόγευμα πάνω από το άψυχο σώμα της 91χρονης «βασίλισσας του σεκόντου» Βούλας Γκίκα, με την πανέξυπνη σκυλίτσα της Τζίλντα να μην αποχωρίζεται το νεκρό αφεντικό της. Από τον Νίκο Νικόλιζα Δάκρυσαν ακόμα και οι αστυνομικοί που […] Βουλα Γκικα: Η πιστη της σκυλίτσα…

[skandaladiaplokidiafthora]

Βουλα Γκικα: Η πιστη της σκυλίτσα είχε κρυφτεί κάτω απο τα σεντόνια, πάνω στο άψυχο κορμι της και την προστάτευε

Σκηνές αρχαίας τραγωδίας και σενάριο που δεν θα φανταζόταν να γράψει ούτε ο πιο ευφάνταστος σκηνοθέτης εκτυλίχθηκαν την Παρασκευή το απόγευμα πάνω από το άψυχο σώμα της 91χρονης «βασίλισσας του σεκόντου» Βούλας Γκίκα, με την πανέξυπνη σκυλίτσα της Τζίλντα να μην αποχωρίζεται το νεκρό αφεντικό της. Από τον Νίκο Νικόλιζα Δάκρυσαν ακόμα και οι αστυνομικοί που […] Βουλα Γκικα: Η πιστη της σκυλίτσα…

[pkey]

Ξερά Μάτια

Φραγμένα μάτια απ'του καιρού τη θλίψη

Ασταμάτητη συναισθημάτων ρίξη

Πονεμένα και δαρμένα από τον χαμό

Στεγνά και έρημα χωρίς σταματημό.

Μα είναι βραδιά που τρέχουν σαν τον Νείλο

Με αναμνήσεις: προσωπικό τους ξύλο

Κανείς δεν μπορεί να τα αποφύγει

Να τα προσπεράσει, να τα διακρίνει.

Και είναι μάτια που δεν δάκρυσαν ποτέ τους

Κάθε βράδυ δοκιμάζουν τις αντοχές τους

Η αδυναμία φόβου και το φαίνεσθαι

Οι δύσκολοι εχθροί για να αντιστέκεσαι.

Λέξεις, σκέψεις και διαθέσεις

Σκηνές που δεν θα τις αντέξεις

Τριγυρνούν πίσω απο τα άμοιρα τα μάτια

Κάνοντας φίλο τους τα σκοτάδια και τα βράδια...

Και κάπου έρχεσαι εσύ

Τις νύχτες να κλαιν'τα μάτια

που μακριά σου είμαι

Και κάπου φεύγω εγω

Στα μονοπάτια των ματιών μου

Έλα και μείνε...

Από την ποιηματική συλλογή "Το Παράθυρο του Πα��λου"