#Αλέκος Παναγούλης

[itsdecemberunderground]

Ἂν γιὰ νὰ ζήσεις Λευτεριὰ

τροφὴ τὶς σάρκες μας ζητᾶς

καὶ γιὰ νὰ πίνεις

αἷμα καὶ δάκρυα δικά μας θέλεις

θὰ σοῦ τὰ δώσουμε

Πρέπει νὰ ζήσεις

Αλέκος Παναγούλης (1971)

[eclecticstarlightblogger]

Ο ποιητής Δημήτρης Ιατρόπουλος για τον Αλέκο Παναγούλη

Γραφει ο Δημήτρης Ιατροπουλος Αγαπημένες μου κι Αγαπημένοι μου, την Πρωτομαγιά του 1976,δολοφονήθηκε ο Αλέκος Παναγούλης.. Δυο χρόνια πριν, ακριβώς 50 χρόνια από τώρα, το ’74, ήμουν ο Σύμβουλος Επικοινωνίας στην “Ένωση Κέντρου-Νέες Δυνάμεις” με αντικείμενο εργασίας μου, την πολιτική “εικόνα” του Γιάγκου Πεσμαζόγλου, του Γεώργιου-Αλέξανδρου Μαγκάκη και του Αλέκου Παναγούλη. Με τον Αλέκο δεθήκαμε…

[thoughtfullyblogger]

Ο ποιητής Δημήτρης Ιατρόπουλος για τον Αλέκο Παναγούλη

Γραφει ο Δημήτρης Ιατροπουλος Αγαπημένες μου κι Αγαπημένοι μου, την Πρωτομαγιά του 1976,δολοφονήθηκε ο Αλέκος Παναγούλης.. Δυο χρόνια πριν, ακριβώς 50 χρόνια από τώρα, το ’74, ήμουν ο Σύμβουλος Επικοινωνίας στην “Ένωση Κέντρου-Νέες Δυνάμεις” με αντικείμενο εργασίας μου, την πολιτική “εικόνα” του Γιάγκου Πεσμαζόγλου, του Γεώργιου-Αλέξανδρου Μαγκάκη και του Αλέκου Παναγούλη. Με τον Αλέκο δεθήκαμε…

[greekblogs]

Ο ποιητής Δημήτρης Ιατρόπουλος για τον Αλέκο Παναγούλη

Γραφει ο Δημήτρης Ιατροπουλος Αγαπημένες μου κι Αγαπημένοι μου, την Πρωτομαγιά του 1976,δολοφονήθηκε ο Αλέκος Παναγούλης.. Δυο χρόνια πριν, ακριβώς 50 χρόνια από τώρα, το ’74, ήμουν ο Σύμβουλος Επικοινωνίας στην “Ένωση Κέντρου-Νέες Δυνάμεις” με αντικείμενο εργασίας μου, την πολιτική “εικόνα” του Γιάγκου Πεσμαζόγλου, του Γεώργιου-Αλέξανδρου Μαγκάκη και του Αλέκου Παναγούλη. Με τον Αλέκο δεθήκαμε…

[skandaladiaplokidiafthora]

Ο ποιητής Δημήτρης Ιατρόπουλος για τον Αλέκο Παναγούλη

Γραφει ο Δημήτρης Ιατροπουλος Αγαπημένες μου κι Αγαπημένοι μου, την Πρωτομαγιά του 1976,δολοφονήθηκε ο Αλέκος Παναγούλης.. Δυο χρόνια πριν, ακριβώς 50 χρόνια από τώρα, το ’74, ήμουν ο Σύμβουλος Επικοινωνίας στην “Ένωση Κέντρου-Νέες Δυνάμεις” με αντικείμενο εργασίας μου, την πολιτική “εικόνα” του Γιάγκου Πεσμαζόγλου, του Γεώργιου-Αλέξανδρου Μαγκάκη και του Αλέκου Παναγούλη. Με τον Αλέκο δεθήκαμε…

[donaruz]

2 LUGLIO 1939 nasceva ALEXANDROS PANAGULIS

Sono trascorsi 46 anni dall’assassinio di Αλέξανδρος Παναγούλης.

Alekos ha rappresentato nella mia vita qualcosa di fondamentale, un esempio di straordinaria dignit��.

Il suo ricordo di combattente della libertà è indelebile: le sue idee vivono. Non arrendersi mai. Non durante gli interrogatori, le torture, i processi farsa, la prigionia; ma neanche dopo, dinanzi all’indifferenza, ai compromessi, alla cattiva politica.

Mai un passo indietro.

Panagulis è stato assassinato la notte tra il 30 aprile e il primo maggio del 1976. Il governo ellenico dell'epoca alle dipendenze come l'attuale dello zio Sam, fece passare il delitto per un incidente.

Nel libro Intervista con la storia, Oriana Fallaci gli chiede: «“Alekos, cosa significa essere un uomo?”- E lui risponde: “Significa avere coraggio, avere dignità. Significa credere nell'umanità. Significa amare senza permettere a un amore di diventare un'ancora. Significa lottare. E vincere. Guarda, più o meno quel che dice Kipling in quella poesia intitolata Se”.».

Il 5 maggio del 1976 si celebrarono ad Atene i funerali di Alekos. E' stata la più grande manifestazione popolare greca.

Αλέκος è stato un rivoluzionario e poeta greco, considerato un eroe nazionale della Grecia moderna.

A causa del suo fallito attentato contro il dittatore Georgios Papadopoulos, sostenuto dalla Central Intelligence Agency e dal dipartimento di Stato USA, venne perseguitato, torturato e imprigionato a lungo, fino alla sua liberazione dopo una mobilitazione internazionale. È protagonista del libro Un uomo della Fallaci. Della giornalista e scrittrice fiorentina, comunque, non ho apprezzato la sue deriva finale contro l'Islam. In ogni caso, questo romanzo ispirato da una storia vera, è mirabile.

di Oriana Fallaci

… Alle due del pomeriggio erano cinquecentomila, alle tre un milione, alle quattro un milione e mezzo, alle cinque non si contavano più. Non venivano soltanto dalla città, da Atene. Venivano anche da lontano, dalle campagne dell’Attica e dell’Epiro, dalle isole dell’Egeo, dai villaggi del Peloponneso, della Macedonia, della Tessaglia: coi treni, coi battelli, con gli autobus, creature con due braccia e due gambe e un pensiero proprio prima che la piovra li inghiottisse, contadini e pescatori con l’abito della domenica, operai con la tuta, donne coi bambini, studenti. Il popolo insomma. Quel popolo che fino a ieri t’aveva scansato, lasciato solo come un cane scomodo, ignorandoti quando dicevi non lasciatevi intruppare dai dogmi, dalle uniformi, dalle dottrine, non lasciatevi turlupinare da chi vi comanda, da chi vi promette, da chi vi spaventa, da chi vuole sostituire un padrone con un nuovo padrone, non siate gregge perdio, non riparatevi sotto l’ombrello delle colpe altrui, lottate, ragionate col vostro cervello, ricordate che ciascuno è qualcuno, un individuo prezioso, responsabile, artefice di se stesso, difendetelo il vostro io, nocciolo di ogni libertà, la libertà è un dovere, prima che un diritto è un dovere. Ora ti ascoltavano che eri morto… andai alla ricerca della tua fiaba. La solita fiaba dell’eroe che si batte da solo, preso a calci, vilipeso, incompreso. La solita storia dell’uomo che rifiuta di piegarsi alle chiese, alle paure, alle mode, agli schemi ideologici, ai principi assoluti da qualsiasi parte essi vengano, di qualsiasi colore si vestano, e predica la libertà. La solita tragedia dell’individuo che non si adegua, che non si rassegna, che pensa con la propria testa, e per questo muore ucciso da tutti…

[matrix24news]

Αλέκος Παναγούλης: «Ένας άντρας» που περιφρόνησε τους βασανιστές του και σκοτώθηκε την Πρωτομαγιά του 1976 https://ift.tt/9mds80a

[eidiseis-news]

1η Μαίου 1976: Ο Αλέκος Παναγούλης σκοτώνεται σε τροχαίο! ΒΙΝΤΕΟ

1η Μαίου 1976: Ο Αλέκος Παναγούλης σκοτώνεται σε τροχαίο! ΒΙΝΤΕΟ

1η Μαίου 1976: Σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, σκοτώνεται ο ανεξάρτητος βουλευτής και αντιστασιακός Αλέκος Παναγούλης. Είχε γεννηθεί στις 2 Ιουλίου του 1939.Ο θάνατός του είχε συγκλονίσει την κοινή γνώμη. Πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι αν δεν είχε σκοτωθεί ο Παναγούλης πολλά θα ήταν διαφορετικά στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Ο Παναγούλης ήταν μια ηρωϊκή μορφή της αντίστασης κατά της…

[glifogr]

Αλέκος Παναγούλης - Βιογραφία - Σαν Σήμερα .gr Έλληνας πολιτικός και ποιητής,... https://www.glifo.gr/%ce%b1%ce%bb%ce%ad%ce%ba%ce%bf%cf%82-%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b3%ce%bf%cf%8d%ce%bb%ce%b7%cf%82-%ce%b2%ce%b9%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%af%ce%b1-%cf%83%ce%b1%ce%bd-%cf%83%ce%ae%ce%bc%ce%b5/?feed_id=11224&_unique_id=5efd5d110589b&utm_source=Tumblr&utm_medium=%40glifo_&utm_campaign=FS%20Poster #Σαν_Σήμερα

[mykonosislandworld]

Αλέκος Παναγούλης: 44 χρόνια από τον τραγικό θάνατό του ήρωα, ανήμερα της Πρωτομαγιάς 1976

Ήταν Πρωτομαγιά του 1976. Δύο χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και το δράμα της Κύπρου... Ήταν μια ηλιόλουστη, σχεδόν καλοκαιρινή μέρα και σε όλη την Ελλάδα είχαν αρχίσει οι προετοιμασίες για τα παραδοσιακά γλέντια. Ξαφνικά το ραδιόφωνο της ΕΡΤ (τότε δεν υπήρχαν τηλεοπτικά κανάλια και η τηλεόραση της ΕΡΤ ξεκινούσε....... το πρόγραμμά της το απόγευμα) διέκοψε τα τραγούδια και μετέδωσε την τραγική είδηση: Το θάνατο του Αλέκου Παναγούλη. Το αυτοκίνητό του, ένα Fiat Mirafiori, που έτρεχε με μεγάλη ταχύτητα στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης κατευθυνόμενο προς τη Γλυφάδα, ξέφυγε από την πορεία του...

Ξαφνικά συννέφιασε. Όχι στον ουρανό, στα πρόσωπα σχεδόν όλων των Ελλήνων, που έχασαν τον άνθρωπό τους, τον ήρωά τους. Έναν άνθρωπο που κρατούσε ψηλά τη συνείδηση των Ελλήνων, που δεν θα συμβιβαζόταν, θα συνέχιζε να δίνει μάχες για το εθνικό και το δημόσιο καλό. Αμέσως οι φήμες ότι πρόκειται για δολοφονία εξαπλώθηκαν σε όλη τη χώρα. Την επομένη, οι εφημερίδες κυκλοφόρησαν με πρώτο θέμα την πιθανή δολοφονία Παναγούλη.

Το κλίμα, έτσι κι αλλιώς, φορτισμένο, έντονα πολιτικοποιημένο, δεν μπορούσε να μην επηρεαστεί από τον ξαφνικό και αναπάντεχο χαμό του. Ο Παναγούλης είχε αποκαλύψει αρχεία της ΕΣΑ, που θα προκαλούσαν τεράστια προβλήματα στο πολιτικό κατεστημένο και τον είχαν φέρει σε ευθεία σύγκρουση με τον Αβέρωφ. Επίσης, είναι χαρακτηριστικό ότι ο Παναγούλης ήταν έτοιμος να παραιτηθεί από την Ένωση Κέντρου - Νέες Δυνάμεις, ��ε την οποία είχε εκλεγεί βουλευτής στις πρώτες εκλογές του 1974, λόγω της ύπαρξης πολιτικού και επίσης βουλευτή του ιδίου κόμματος, ο οποίος είχε συνεργαστεί με τους χουντικούς... Περίεργο τροχαίο... Ο εισαγγελέας Δημήτρης Τσεβάς, που είχε αναλάβει την υπόθεση, δήλωσε: «Ερευνάται η υπόθεσις προς πάσα κατεύθυνσιν και αφήνει μεγάλα λογικά περιθώρια στην πιθανότητα της εγκληματικής ενέργειας. Είναι περίεργο τροχαίο ατύχημα. Τόσο περίεργο, ώστε να μην μπορεί κανείς να υποστηρίξει λογικώς ότι είναι ατύχημα». Σημειώνεται ότι εκείνες τις μέρες όλοι αναζητούν τα τρία άγνωστα αυτοκίνητα που εικάζεται ότι έβγαλαν από την πορεία το αυτοκίνητο του Παναγούλη. Υπήρξαν πολλά ερωτήματα και σημαντικές καταγγελίες ��πό ερευνητές κι από την οικογένειά του, που δεν απαντήθηκαν ποτέ. Τελικώς σημαντικές πληροφορίες έμειναν στο σκοτάδι και οι φήμες δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ.

Η κηδεία του Αλέκου Παναγούλη γίνεται στις 5 Μαΐου και μεταβάλλεται σε πάνδημο δημοκρατικό συλλαλητήριο, ενώ το βασικό σύνθημα, «Ζει», που αντηχεί στην Αθήνα θα γραφτεί και στους περισσότερους δρόμους της πόλης

Ένας αυθεντικός ήρωας Έχουν περάσει από εκείνη τη μέρα 44 χρόνια. Το πιθανότερο για ένα σημερινό σαραντάρη, ή μικρότερο, το όνομα «Αλέκος Παναγούλης» να μη λέει και πολλά. Ίσως μόνο ένα δρόμο, κάτι συγκεχυμένο, έναν ήρωα απ' τους πολλούς ήρωες αυτής της χώρας, που ήθελε να σκοτώσει τον δικτάτορα. Όμως ο Παναγούλης ήταν κάτι πολύ παραπάνω. Ήταν ο Έλληνας που δεν μπορούσε να ζει υπό το τυραννικό καθεστώς. Ο Αλέκος Παναγούλης (1939-1976) ήταν αξιωματικός του στρατού ξηράς, με σπουδές στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Στις 13 Αυγούστου, του 1968, αποπειράθηκε να δολοφονήσει τον δικτάτορα Παπα��όπουλο με εκρηκτικά στη Βάρκιζα, αλλά απέτυχε για μια λεπτομέρεια. Συλλαμβάνεται, καταδικάζεται «εις θάνατον», αλλά κάτω από τις διεθνείς αντιδράσεις φυλακίζεται και εκεί αρχίζει ίσως ο μεγαλύτερος αγώνας του. Μπροστά στα απίστευτα βασανιστήρια αυτός βγάζει γλώσσα στους βασανιστές του, τους δείχνει ότι δεν φοβάται τίποτα, ούτε το θάνατο ούτε τα μαρτύρια και βρίσκει διέξοδο στην ποίηση, η οποία θα γοητεύσει ακόμη και τον Πιέρ Πάολο Παζολίνι. Ήταν ένας άνθρωπος αντισυμβατικός, ένας ιδεολόγος, που δεν άντεχε την τυραννία, δεν έκανε εκπτώσεις στην αξιοπρέπεια. Για όσους τον γνώρισαν ήταν απλώς ένας άγιος με πάθη. Θα γίνει σύμβολο.

Το βιβλίο που υπέγραψε η Οριάνα Φαλάτσι με τον τίτλο «Ένας άντρας» θα τον τοποθετήσει παγκοσμίως δίπλα στους αγίους των εξεγερμένων, όλων αυτών που δεν άντεχαν την καταπίεση των λαών τους. Ένας αυθεντικός λαϊκός ήρωας δεν έχει ανάγκη τα βιβλία. Τα βιβλία τον έχουν ανάγκη. Και σίγουρα οι λαοί... Read the full article

[eclecticstarlightblogger]

Πρωτομαγια του 1976: Οταν ο υπηρέτης της Δημοκρατίας, Αλέκος Παναγούλης πέρασε στην αιωνιότητα

«Δεν επιδίωξα να σκοτώσω έναν άνθρωπο. Δεν είμαι ικανός να σκοτώσω έναν άνθρωπο. Επιδίωξα να σκοτώσω έναν τύραννο» ήταν τα λόγια του αθάνατου ήρωα αναφορικά με την απόπειρα της δολοφονίας του Γεώργιου Παπαδόπουλου Ξημέρωνε Πρωτομαγιά του 1976 και στο σπίτι της οικογένειας Παναγούλη στη Γλυφάδα χτυπάει το τ��λέφωνο. Η Αθηνά Παναγούλη σηκώνει το ακουστικό και […] Πρωτομαγια του 1976: Οταν ο υπηρέτης…

[thoughtfullyblogger]

Πρωτομαγια του 1976: Οταν ο υπηρέτης της Δημοκρατίας, Αλέκος Παναγούλης πέρασε στην αιωνιότητα

«Δεν επιδίωξα να σκοτώσω έναν άνθρωπο. Δεν είμαι ικανός να σκοτώσω έναν άνθρωπο. Επιδίωξα να σκοτώσω έναν τύραννο» ήταν τα λόγια του αθάνατου ήρωα αναφορικά με την απόπειρα της δολοφονίας του Γεώργιου Παπαδόπουλου Ξημέρωνε Πρωτομαγιά του 1976 και στο σπίτι της οικογένειας Παναγούλη στη Γλυφάδα χτυπάει το τηλέφωνο. Η Αθηνά Παναγούλη σηκώνει το ακουστικό και […] Πρωτομαγια του 1976: Οταν ο υπηρέτης…

[greekblogs]

Πρωτομαγια του 1976: Οταν ο υπηρέτης της Δημοκρατίας, Αλέκος Παναγούλης πέρασε στην αιωνιότητα

«Δεν επιδίωξα να σκοτώσω έναν άνθρωπο. Δεν είμαι ικανός να σκοτώσω έναν άνθρωπο. Επιδίωξα να σκοτώσω έναν τύραννο» ήταν τα λόγια του αθάνατου ήρωα αναφορικά με την απόπειρα της δολοφονίας του Γεώργιου Παπαδόπουλου Ξημέρωνε Πρωτομαγιά του 1976 και στο σπίτι της οικογένειας Παναγούλη στη Γλυφάδα χτυπάει το τηλέφωνο. Η Αθηνά Παναγούλη σηκώνει το ακουστικό και […] Πρωτομαγια του 1976: Οταν ο υπηρέτης…

[skandaladiaplokidiafthora]

Πρωτομαγια του 1976: Οταν ο υπηρέτης της Δημοκρατίας, Αλέκος Παναγούλης πέρασε στην αιωνιότητα

«Δεν επιδίωξα να σκοτώσω έναν άνθρωπο. Δεν είμαι ικανός να σκοτώσω έναν άνθρωπο. Επιδίωξα να σκοτώσω έναν τύραννο» ήταν τα λόγια του αθάνατου ήρωα αναφορικά με την απόπειρα της δολοφονίας του Γεώργιου Παπαδόπουλου Ξημέρωνε Πρωτομαγιά του 1976 και στο σπίτι της οικογένειας Παναγούλη στη Γλυφάδα χτυπάει το τηλέφωνο. Η Αθηνά Παναγούλη σηκώνει το ακουστικό και […] Πρωτομαγια του 1976: Οταν ο υπηρέτης…

[donaruz]

2 LUGLIO 1939 nasceva ALEXANDROS PANAGULIS

Sono trascorsi 45 anni dall’assassinio di Αλέξανδρος Παναγούλης.

Alekos ha rappresentato nella mia vita qualcosa di fondamentale, un esempio di straordinaria dignità.

Il suo ricordo di combattente della libertà è indelebile: le sue idee vivono. Non arrendersi mai. Non durante gli interrogatori, le torture, i processi farsa, la prigionia; ma neanche dopo, dinanzi all’indifferenza, ai compromessi, alla cattiva politica.

Mai un passo indietro.

Panagulis è stato assassinato la notte tra il 30 aprile e il primo maggio del 1976. Il governo ellenico dell'epoca alle dipendenze come l'attuale dello zio Sam, fece passare il delitto per un incidente.

Nel libro Intervista con la storia, Oriana Fallaci gli chiede: «“Alekos, cosa significa essere un uomo?”- E lui risponde: “Significa avere coraggio, avere dignità. Significa credere nell'umanità. Significa amare senza permettere a un amore di diventare un'ancora. Significa lottare. E vincere. Guarda, più o meno quel che dice Kipling in quella poesia intitolata Se”.».

Il 5 maggio del 1976 si celebrarono ad Atene i funerali di Alekos. E' stata la più grande manifestazione popolare greca.

Αλέκος è stato un rivoluzionario e poeta greco, considerato un eroe nazionale della Grecia moderna.

A causa del suo fallito attentato contro il dittatore Georgios Papadopoulos, sostenuto dalla Central Intelligence Agency e dal dipartimento di Stato USA, venne perseguitato, torturato e imprigionato a lungo, fino alla sua liberazione dopo una mobilitazione internazionale. È protagonista del libro Un uomo della Fallaci. Della giornalista e scrittrice fiorentina, comunque, non ho apprezzato la sue deriva finale contro l'Islam. In ogni caso, questo romanzo ispirato da una storia vera, è mirabile.

di Oriana Fallaci

… Alle due del pomeriggio erano cinquecentomila, alle tre un milione, alle quattro un milione e mezzo, alle cinque non si contavano più. Non venivano soltanto dalla città, da Atene. Venivano anche da lontano, dalle campagne dell’Attica e dell’Epiro, dalle isole dell’Egeo, dai villaggi del Peloponneso, della Macedonia, della Tessaglia: coi treni, coi battelli, con gli autobus, creature con due braccia e due gambe e un pensiero proprio prima che la piovra li inghiottisse, contadini e pescatori con l’abito della domenica, operai con la tuta, donne coi bambini, studenti. Il popolo insomma. Quel popolo che fino a ieri t’aveva scansato, lasciato solo come un cane scomodo, ignorandoti quando dicevi non lasciatevi intruppare dai dogmi, dalle uniformi, dalle dottrine, non lasciatevi turlupinare da chi vi comanda, da chi vi promette, da chi vi spaventa, da chi vuole sostituire un padrone con un nuovo padrone, non siate gregge perdio, non riparatevi sotto l’ombrello delle colpe altrui, lottate, ragionate col vostro cervello, ricordate che ciascuno è qualcuno, un individuo prezioso, responsabile, artefice di se stesso, difendetelo il vostro io, nocciolo di ogni libertà, la libertà è un dovere, prima che un diritto è un dovere. Ora ti ascoltavano che eri morto… andai alla ricerca della tua fiaba. La solita fiaba dell’eroe che si batte da solo, preso a calci, vilipeso, incompreso. La solita storia dell’uomo che rifiuta di piegarsi alle chiese, alle paure, alle mode, agli schemi ideologici, ai principi assoluti da qualsiasi parte essi vengano, di qualsiasi colore si vestano, e predica la libertà. La solita tragedia dell’individuo che non si adegua, che non si rassegna, che pensa con la propria testa, e per questo muore ucciso da tutti…

#noisiamoquellichecredonoancoraaquesteemozioni