#üşüyor

[jupiterliyazar]

Sevgili gökyüzü sakladığımız o muhabbet toprağın serinliğinde üşüyor.

[gurbets-world]

Çocukların anlamadığı bir savaşın ortasında ordan orya savrulduğuna bir türlü anlam veremediği, bir dünyada yaşıdığının şokunu yaşıyor!

[demvakti]

Senden başka sığınacak kapımız yok Yâ Rab! Katından bir rahmet ile bizleri bu çaresizlikten kurtar. Enkazdaki kardeşlerimize dayanma gücü ver. Onlara merhametin ile muamele eyle..🤲

[dizeleresrar]

esiyor rüzgar kuzeyden üşüyor adam bıkmış artık ne "soğuk" diyor, ne de "ölüm" haykırıyor umutsuzca artık gri yok hayat siyah

[yasemen-nn]

İçimize sürgün şu kalbimiz...

Öyle kapanmış, öyle sus pus.

Ruhumuz dağ başı yalnızlığında, üşüyor

Biliyoruz, yakışmıyor şiire bilenmiş sözcükler.

Ama hepsi dilimizin ucunda.

Söylesek, incitecek...

Sussak, içimizde kalacak taş ağırlığında

Dibine ışık vermiyen muma döndük hepimiz

Bir ateş yaktık içimizde kendimizi eritip duruyoruz.....

[kalbenli]

Bildiğin Kasım işte herşey d/üşüyor . . .

Eda Tosun

[sekersiizzz]

O kadar karışık ki içim kırgın mıyım sinirli miyim üzgün müyüm bilmiyorum sanki başımdan aşağı kaynar sular dökülmüş ama üşüyor gibiyim

[1duygusalhikayem]

o büyük ve muazzam zamanda unuttum

Kanatlarım çok oldu üşüyor benim

Bu beyaz ıssızlıkta göğsüme düşüyor

Bu yüzden eğik boynum.

Bir kuşun anısı kalmış bende, saklı

Bundan gözlerimdeki kayalık,

İçimdeki serseri buzullar

Dürtme içimdeki narı

Üstümde beyaz gömlek var.

Birhan Keskin.✒

[deliyim-ki]

İkiye bölünmüş bir bütün gibi yaşadım, bir yanım öbür yanıma düşman. Sağımda kızgın kumlar gezdirdim, solum üşüyor eski bir anıdan..

Günaydı mı???

[ucurumdanderin]

"ben bir çiçek bulmuştum," demiş gezgin. "onu kaldırımdaki soğuktan kurtarıp göğsümden içeri koydum. ben aynadan kendime bile bakmam, onun yapraklarına baktım. benim içim bir kuru çöl, onunkine sular serptim. on dokuzda bir yaprak verdi, yirmide parmaklarımı süsledi. yirmi birde ölüp gitti." acıyan gözlerini kapattı Ali. "çiçek gezgini terk etti. masal bitti."

"çiçek kaldırımı özlemiş. onu yaşatan rüzgarın esintisiymiş. üşüyor diye her çiçek koparılmazmış. gezgin bunu anlayamamış." Münevver bazen Ali'nin koparıp da ellerini kanattığı çiçekti. "gezgin iyi biri." dedi. "çiçek toprağa tutunamamış çünkü ayaklar altında ezilmeye alışmış. sürekli aşağılanan sevilmeye dayanamaz, Ali."

[gurbets-world]

Kış kimine bereket,

Kimine felaket.

[kitapvesarkisevenbirisi]

"Üşüyor musun?

Üzülme be!Gel yanıma...

O kadar yaktın ki canımı;

Isınırsın.Üşümezsin bir daha."

[yasamcicegi]

biraz solgun ve yorgun gördüm. üşüyor musun? dön desem döner misin? o sıcak evimiz artık buz gibi, dört duvar üstüme geliyor sanki. ve de her şey anlamsız geliyor artık. son kez haykırsam dön desem döner misin bana?

[evinarjinn]

İnsan bazen sonunu yakalamakla dahi mutlu olur bir ömrün, bir gecenin, bir şiirin, bir aşkın ve bir şarkının.. bu herkesin kendi hikayesi. inandığım bir şeyler var ve bir gün kuşlar sabahı bensiz çağırana kadar da inandığım bir şeyler olacak.. bu sabah da gelip saçımı okşayıp yine; Umudum, sevdam, gelecek dünyam, ey ince sızım dediği yerden.. hani; hep soruyormuş gibi bakıyor muşum ya, bilakis hiçbir sorum yok. bütün cevapları bildiğimden beri... kimi vakitler de üstü açık kalmış çocuk uykusu gibi...üşüyor işte duygular ve insan ne çok anımsıyor öksüzlüğünü. misal ne zaman uyanırsın ebruli basamaklı bir düşten.. ilk duvara çarpınca mı? ilk taşa takılıp düşünce mi? yoksa kenarları papatya patlamış bir uçurumdan bırakınca mı kendini? ilahi, bakıyorum da suzan suzi hal”çocuksun sen” uzun.. çok uzun bakmak istiyorum şimdi.. çok uzaklara.. dokuz yaşındayım yol uzun, vakit gece, babamın parmakları sigara kokuyor annemin kirpiklerinde inci taneleri... bir tek ben anlıyorum olup biteni diğerleri uyuyor. hayat böyle bir şey miydi..? durmadan, hiç durmadan kendi yankısını arayan bir ses.. ya da.. upuzun bir sessizlik.. şu an hissettiklerimin sözcüklerde bir karşılığı yok.. çok derin bir şey bu.. çok içeriden bir şey bu.. çok rüzgarlı bir şey sonra dedim ki hayat bazen mutluluğun ve mutsuzluğun çok ötesinde.. al bu karanfili, tak göğsüne, dedim kendime.. hüznümüze selam olsun.. biz ki.. saf duyguların müptelasıyız..! Şimdi muştulu bir vaktin içli uykularında iç çekerek uyuyan çocukların yastıklarındaki masal anlatan o rüzgar benim... bu bizim ilk ölüşümüz değil... sadece kimse bilmiyor. bir tek gece paklar bizi..üstü başı çamur olmuş çocuklarız..bütün körebelerde kör olan bendim. ben ki kendi debisinde çağlayan damla.. ben ki aynasız odalarda yüzünde taradım saçlarımı.. bana sor.... akşam eve koşan çocuklar gibi penceremi taşlayan şarkılar var.. yol bize hayran..sevgili daha güzel bir yordamım yok..

Alıntı...

[sarrafefendi]

"Bir kar tanesi gibi karşında

Eriyor yüreğim, üşüyor ellerim"

[seyyahh-h]

Üşüyor insan. Kış bahane. Havadan soğuk

insanlar var. Düşüyor insan. Ayaklar takılmasa dahi gelmeler var. Tebessümlere kanmalar, ardından kanamalar var. Küsüyor insan. Ter ve gözyaşıyla bezenmiş hak edişlerin kursakta kalan hevesleri var. Gül tutanlara taş atan var. İşte böyle böyle düşüyor insan. Bir uçurumdan değil, diğer insanlardan çoğu zaman…