#ölesiye

[sevimlizadee]

birileri girer hayatınıza öylesine rastgele öyle ansızın girerki o insanı içinizde nereye koyduğunuzu farketmezsiniz bile sonra öylesine gider hayatınızdan ansızın çıkar gider geldiği gibi, hiç var olmamış gibi

[tinsiz]

birini üzmekten ölesiye korkup en çok üzen kişi olmak

[marslordu]

Ölesiye yoruldum, bir girdap içinde kayboluyor benliğim. Güneş yerinde olmasaydı şayet, sona geldiğimizi düşünebilirdim. Bazı insanların umutları bu evreni yaşamaya değer kılıyor, onların yok oluşuysa bir kitabın içi boş sayfalarına yerleşen anlamsızlık gibi sadece kalabalık.

[olumledansedenkiz]

Yüzmeyi bilmiyorsun. Sudan da ölesiye korkuyorsun. Ama suyun kaldırma kuvvetine öyle bir güveniyorsun ki seni suyun üstünde tutacağından adın gibi eminsin. Oysaki büyük bir yanılsama. Bir çırpıda atlıyorsun okyanusa... Bak, ne oldu? Boğuluyorsun. Zaten başka bir sonucun olmaması da kaçınılmaz.

Saf kızım.. böylesine körü körüne, böylesine saçma bir inançla güvenmeyi kim öğretti sana?

[selin-n]

Dancer / valeriiiaann

İnsan bazen ölesiye susmak istiyor...

[mesut-sems]

Ne ölesiye sevmeli insan.

Ne de öylesine...

Sevdiği zaman,

Toprağa sarılan bir kök, kökü kucaklayan toprak gibi sevmeli...

[lanetlikalbim]

Bizi böyle paylaşımlar yapmaya mecbur edenlerden ölesiye nefret ediyorum. Gündem de olması normalleştirelecek, alışılacak son şey bile değil kadın cinayetleri ama o kadar çok kadın koparıldı ki hayattan biz millet olarak fazlasıyla alışkınız bunlara.

20.43

[marstabirsehir]

"Bahara söyle güneş toplasın,

Sabaha kalmaz yanındayım.

Korkularımı anlatıcam ilk önce.

Dizimin kanadığı ilk günü, sevmeye yeltendiğim ve sevilmediğimi anladığım ilk günü, acının korkuları kuşattığı ölesiye savaştığı o ilk günü."

[beyzaz05]

Ne ölesiye sevmeli insan.

Ne de öylesine...

Sevdiği zaman,

Toprağa sarılan bir kök, kökü kucaklayan toprak gibi sevmeli...

[iyigecelerdeniz]

Karahindiba Tacı.

Bana bir tane yapıp saçıma takmayı denesene, görsene beni de. Sevincimi senle, üzüntünü sen de benle. Paylaşsak ya birlikte. Karahindiba gibiyim ben de, herkes fark etmez beni de, takılır kendi kendine. Güneş olunca açıp kokusunu ve güzelliğini gösterir herkese, bulutlar değince böcekler sarar etrafını öylece, solup gider ölesiye. Sen şimdi bi denesene, bana taç yapıp beni mutlu etsene, en sevdiğim çiçekleri bana sen hediye etsene, ne kazanıp neyi kaybettiğimi bana sen göstersene. Bana bahsetsene ne görüyorsun bu çiçeklerde?

İyi geceler Deniz’im.

[ahzann]

Hayal kırıklıklarının ruhumda açtığı büyük boşlukları zehirli bitkiler kaplıyor. Beklemek, beklemek, beklemek ve sonra hiçbir şey olmamış gibi kaldığın yerden devam etmek zorunda kalmak; umut etmek ve her seferinde incinmek, yaralanmak, yaramı sarmak, sarıp sarmalamak, saklamak, saklanmak, sarsılmak, ölesiye sarsılmak kalbimi yoruyor. Sonra aynı yerden tekrar tekrar kırılmak; bir kadının en korunmasız, kuytu yerinden, içten içe kurduğu hayallerinden.

[ciceklibahcemblog]

Bakılası gözleri var ölesiye sevdiğim..

[kafkaslordu]

Geleceğin sonsuz olasıkları ölesiye korkutuyor insanı..

[selin-n]

"Gözyaşlarından kaçamadıktan sonra__

Onların görülmesinden kaçmışsın neye yarar___?!"

💙🥀

Bir Daha Aşık Olmayacağım · Gönül Akkor (1972) Nostaljik bir Yeşilçam şarkısı.

Bir daha bir daha, Aşık olmayacağım

Kimseyi hiç kimseyi

Sevmeyecek sevmeyeceğim

🥀

Ne uzanan ellere, Ne verilen sözlere

Ne yaşaran gözlere,İnanamam ben artık

🥀

Bir seni sevmiştim ölesiye

Ellerin ellerimde, Gözlerin gözlerimde

Nasıl nasıl terk ettin beni___

[vuslataozlem27]

İçim içime sığmıyor!

Şimdi sana dairim ölesiye tutkulu ölesiye şairim.

Nurullah Genç

[selenisvorldsblok]

Nerde gözleri yaşlı mahzun bir anne görsem

Bir köşede boynu bükük, günlerce ağlamış

Küsmüş dünyaya yüreği evlat acısıyla dağlanmış

Kahır ediyorum kadere onunla ağlıyorum.

Nerde bir dilim ekmeğe muhtaç

Bir çocuk görsem eli yüzü kirli, gözleri yaşlı

Burkulur yüreğimin can duvarları,

İsyanı diner mi yüreğimin, eğilip elini öpsem

Duygularıma gem vuramıyor yine ağlıyorum.

Nerde ele muhtaç bir insan görsem

Rengi sararmış gözleri çukurlaşmış,

Bakışları ürkek muhtaçlığından utanmış.

Nerde boynu bükük bir çocuk,

Bir kaleme, bir papuça muhtaç kalmış,

Yada bir kadın tutunmak için yaşama

Çalışmış çabalamış yorulmuş

Avuç avuç vermek istiyorum veremiyorum

Acizliğime yanıyor utanıyorum.

Yer yarılsa da girsem diyor yüreğim

Yüzlerindeki çaresizliği saplanıyor içime

Unutmak istesem de unutamıyorum

Gözlerindeki mahcupluk çekiyor beni

Utancımdan dönüp bakamıyorum.

Hesap soruyor yüreğim nefsime

Onlarsız yaşadıklarıma bakıyorum,

Kızarıyor yüzüm, dönüp aynaya bakamıyorum

Bu nasıl adalet bu nasıl vicdan bu nasıl insaniyet

İsyan ediyor aklım beynim her bir uzvum

Uzanamayan elimden, insanlığımdan utanıyorum.

Nerde bir adam görsem donmuş yüreği

Sevgiyi muhabbeti şişelerde aramış

Kalan ömrünü meyhanelere sarhoşluğa adamış

Sokaklarda kalmış sokaklarda sabahlamış

Çekip alasım gelir oradan çekip alamıyorum

Çaresiz kalır elim, çaresizliğime kahırlanıyorum.

Nerde bir kadın görsem horlanmış hırpalanmış

Küsmüş kaderine talihsizliğine ölesiye bağlanmış

Nerde bir baba görsem ömrünü vermiş itilmiş kalkılmış

Nerde bir bebek duysam, anne sıcağına hasret

Kucaklanmamış, sokağın bir köşesine atılmış

Ne oldu bize, bu nasıl insanlık diye isyan ediyor aklım

Eğiliyor başım, insan olmaktan utanıyorum.

Nerede taşlaşmış bir yürek görsem

Anadan babadan evlattan sevgisini esirgemiş

Nefsine esir olmuş İnsanlıktan nasiplenmemiş

Koparıp yüreğimden bütün sevgileri

Veresim gelir yüreğine, veremiyorum

Her seferinde yapamadıklarıma hayıflanıyor

Kendimden, acizliğim den utanıyorum.

Nerde gözü yaşlı bir çocuk resmi görsem

Göğsünde şarapnel parçaları, yüzü kanlı

Onun için imkansız bir hayal olmuş

Yatakta uyku, oyun parkları, okul sıraları

Susmuş para baronları, insanlığını unutmuş

Belli ki çoktan patlamış ar damarları,

Tutamıyorum gözyaşlarımı yine ağlıyorum

Çaresizliğimden, insanlığımdan utanıyorum.!

İdris Akmetin