#ölü gibi

[siradanbirturankiziii]

Dünya'nın en anlamlı şarkılarından biri bana göre

[alonecoeur3]

Herkesin yeri dolar teselli bulamadığın acıya yeri gelir tebessüm edersin ama bazı mevzular mahşerde bile yüksek sesle konuşulacak.

[suskunavare]

"Aynaya bak harabe gibisin,oysa sen çok güzel bir çocuktun"

[buffy-buffy]

hadi herkes doğum gününü söylesin ve diğerleri de kutlasın, ben başlıyorum;

12 Kasım

AY AY EVWT EVET LÜTFEN YAPALIM UMARIM GÖREN HERKES KATILIR 🥹

Devam ettireyim bari; 4 temmuz

[sinekkapan]

ben bu kişiyle nasıl arkadaş oldum (glb) anasını satayım

[mel-inoe]

ay bi de akrabaların çenesi var felaket

[kimmkitsuragi]

oturup ağlıyım en iyisi

[zahmetliyiz]

hiç hissetmedin ne kadar kırgın olduğumu. cenaze taşımak gibi ölü bir ruh taşıyorum içimde. köşeye geçmiş, yüzü duvara dönük bir çocuk gibi ağlayasım geliyor, bilmiyorsun.

[keskinkesik]

unutmuş gibi yaptığım her şeyi hatırlıyorum. biliyorum, her gece zihnimin içerisinde ki harlanan ateşin kaç eve düştüğünü. biliyorum, dağınık saçlarımla aynaya bakarken gözlerimi gözlerimdem kaçırdığımı. sık sık beni çoktan yakalamış olan bir boşluktan kaçıyormuşum gibi hissediyorum. ciğerlerim kanasa da ara sıra sonsuz dalışlar yapabileceğim uçsuz bucaksız bir okyanusun ortasındayım. hakkında konuşamadığım, yer veremediğim ya da elimi kaldıramadığım bir acı var. koşmak. çığlık atmak. parçalanmak istiyorum. umutsuzca kendimi yeniden keşfetmenin yararlı yollarını ararken, olduğum her şeyi bırakmak istiyorum. nefes alışım bana rahatlama getirmese bile, dünyaya uhrevi bir özgürlük tonunda bağırmak istiyorum. sürdürülemez olsalar bile kesinliklerimle el ele çok uzaklara gitmek istiyorum. kaosumla inşa ettiğim uçurum gibi omurgalarımdan aşağı yuvarlanmak istiyorum. ruhumda kötülük var. ellerimde yalnızlığın nasırlarını taşıyorum. bir bayrak gibi etrafa savurduğum bu yarı ölü beden ile dünyayla olan bu sürtüşmeden ve içimdeki benden geriye kalan parçalardan kaçamıyorum. hiç terk etmediğim hiçliğe geri dönüyorum. başarısızlığa mahkum. savaşmaya aşina bi’ hâlde.

[mutluhamsi]

Hiç hissetmedin ne kadar kırgın olduğumu. Cenaze taşımak gibi ölü bir ruh taşıyorum içimde. Köşeye geçmiş, yüzü duvara dönük bir çocuk gibi ağlayasım geliyor, bilmiyorsun.

[nesrin-c]

En eski hikâyedir Kadın;

Saçından iktidar,

makyajından medeniyet devşirilen.

“Erkek” ve “Erken” kelimelerinin arasında nefes

almaya çalışırken Kadın;

Boynunda cinsiyet künyesi,

alnında namus fünyesi,

dünya'nın orta yerinde, ortasından taşır kederi…

Aşık olunası, hatta aşktan öldürülesidir nazarda.

Bu yüzden yaşayan her kadına ölü bir çiçek,

ölen her kadına canlı bir çam ağacı hak görülür

başucuna.

Herkes yaşamı boyunca bir kadını öldürür hattı

zatında.

Kimi doğururken,

kimi doğurduğu tarafından.

Kimi alın terinde boğar,

kimi şehvetine adak tutar.

Bazıları çok severek,

bazıları hiç sevmeyerek öldürür.

Bazen de yok sayarak dizlerinin üzerine düştüğü

caddelerde,

Kim vurduya sarılarak gönüllü linç'in ellerinde

Ahir hakkı töredir, gelenektir, günahtır.

Altından da örse huzuru,

Kuyumcuda bozdurulur gülüşü…

Kendi yuvası açık cezaevi,

sokakta namusu saman alevi…

Yürüse suç,

ağlasa ayıp,

koşsa edepsiz

ve

ölse kadersiz…

Kadın olmak yağmuru doğurup,

Yıldırımda alev almak gibi bir zûl mevsimidir.

Bayrak diken,

zehir biçen,

ırmak ören kadınlar…

Torna yürekli,

keman saçlı,

bağlama kaşlı

köy bakışlı,

kent yorgunu

evlat vurgunu,

koca şehidi kadınlar…

Acısı sendikasız,

sözü pankartsız

düşü yasak,

yolu tutsak.

Kadınsa haykıran,

sesi uzak…

Şimdi bir bulut al kendi payına,

Bir kadının kaderini kuşan hayat namına,

Bir dakika katlanabilirsen onun yerinde

Yerinde; Onsuz huzur olmadığını anlayacaksın..

Herkes bir şeyler söyledi kendine göre;

bir kadın döktüre döktüre susuyordu.

“İnsan esasen ne erkektir ne de dişi.

Cinsiyetin farklı olmasının amacı, cinse özgü biçim farkını oluşturmak olmayıp

yalnızca üremeye yarar…”

Marie Le Jars de Gournay;

Kadınlarla Erkeklerin Eşitliği Üzerine.

[mcanylm34]

Siy'ah örtü açılsın bozulsun ölü yası

Gönlüme dem-i pervane oldum dönüyorum

Sanma ki ahraz'ım bu bir sûkut vâveylası

Söylenecek ne varsa şiire döküyorum.

Kim, kimin günahı Can?

Gönlü ince olanın, imtihanı da çetin olur.

Aşkın zinasıdır ihanet Gelir, en masum olanı vurur...

Bekledim! Son nefesim gibi Geldin öyle mi?

Bir adım daha atacak mecali yoktu, son sözlerini söyledi,başı Can'ın kollarına düşmeden önce, "Allah'ım dedi"

Ben nerede uyuyacağım şimdi Onca yılım, veyl oldu!...

________________Gayb oldum, sâye'sinde.😢

14 Şubat'mış yok aslında 13 şubat ı'n

[alkolikduzen]

Hiç hissetmedin ne kadar kırgın olduğumu. Cenaze taşımak gibi ölü bir ruh taşıyorum içimde. Köşeye geçmiş, yüzü duvara dönük bir çocuk gibi ağlayasım geliyor, bilmiyorum.

[lanausee44]

Dünyadaki suçları, aptallıkları ve canavarlıkları öte dünyada adaletin sağlanacağı inancıyla kabul eden "ölü Kilise" ile Tolstoy'un işi yoktur. Bu teselli inancı, bu dünyada işkence ve yoksulluk çekenlerin bir başka krallıkta Baba'nın sağında oturacakları hayali ona mevcut toplumsal düzeni sürdürmek için uydurulmuş hilekâr ve zalim bir efsane gibi geliyordu. Adalet şimdi ve burada sağlanmalıdır.

Tolstoy mu Dostoyevski mi.George Steiner...

[kaybettimyolumu]

Ölü gibi uyandım sabah ezanıyla birlikte. önce kefen mi yoksa nevresim takımı mı ayırt edemediğim kumaşlardan kurtulup, sonra üzerimdeki toprağı araladım. çürümeye yüz tutmuş bir ceset gibi görünüyordum aynada. biraz kahvaltı yaptım, biraz kalp masajı ama bir türlü kurtaramadım kendimi. başarısız bir hayat, başarılı bir ölümü hakediyor düşüncesiyle yüksek bir köprüden sallamıştım ayaklarımı bir keresinde. başarısızlığım o zamanda bırakmamıştı peşimi. çünkü ölmekten daha baskındır yükseklik korkusu. bunu her gözden düşen adam bilir. sonra ara verdim ölmelere. ölü gibi uyandım bu sabah. sanırım gecenin geç saatlerinde intihar etmişti birisi benim yerime. bazen öyle şeyler olur da farkında olmaz insanlar. bende başka birisi için ölmeye kalkışmıştım ama o benden önce öldü. ah bu başarısızlıklarım küçük çocuk gibi bırakmaz elimi. tek bildiğim ölmek, öldürmek herkesi. bir seri katil başka ne bilir ki? belki katil olmasaydım aşık olurdum ama onlarda öldürmüyor mu birbirlerini? kusursuz bir cinayet belli kurallar gerektirir. kanlar içinde can çekişen kişinin çığlıklarına ıslık ile eşlik edebilme becerisine sahip olmalısın. bir nevi müzik kulağı işte. ilk cinayetimi işlediğimde henüz 15 yaşımdaydım. bileklerimi kesip, umutlarımı öldürmüştüm. ben insanları öldürmeye kendimden başlamıştım. belki de bu yüzden ölü gibi uyandım bu sabah.

[pembebirkrizantem]

Uyanmak istemediğim her rüya seni karşımda sanki hiç ölmemişsin gibi gördüğüm anlara tekabül eder. Rüya olmasından korktuğum, yalnızca bir rüya olduğunu anladığımda ise gözyaşlarıma sığındığım ziyaretlerdir bunlar.

O an ben de en az senin kadar ölü olmayı dilerim bir süre. Dilerim yalnızca. Korkma ama. Bilirsin tatlıdır benim canım. İntihar edecek bir insan değilim pek. Ama sen yine de buna çok güvenme. Ne olursa olsun gel olur mu? Hiç değilse rüyalarıma.

Çünkü mesele değil ölmek ya da ağlamak. Şu dünyada beni mahvedecek tek şey bir sabah uyandığımda yüzünü hatırlayamamak...

(Gülen Adama)

-PembeBirKrizantem