#çiçekaşkı

[deniz-mehtap]

sEvgi içten gelen bir şey olabilir ama siz dışa vurun... Güzel şeyler duymak isteyen, çiçek eksin gönüllülere...! 

[hatiragulzaman]

⚘️⚘️⚘️

Bed­baht ki­şi, unu­tul­muş gü­nah­la­rı­nı açı­ğa vu­ran kim­se­dir.

Ebû Ali Cür­câ­nî “Rahmetullahi aleyh”

[nefismuhasebesi]

Bir çiçeğe boyun eğdiren aşk değilse nedir?

[saraplarvekitaplar]

İnsan insana selam verir, dua eder, çay demler

Kalp kırmakta nerden çıktı !?

[visnelimeyvesuyy]

[bunalimbey31]

Geldi mi kokusu 😊

[hello-angelgorlus]

“Ah benim nergis kokulu cehaletim...”

Ah’lar Ağacı |Didem Madak

[okyanustakiyalnizada]

Duygular çiçeğe benzerler. Gerekli suyu, toprağı ve ışığı sağladığınız sürece canlıdırlar ancak eğer sağlamazsanız… İşte o zaman solmaya başlarlar. Yavaş yavaş, günden güne… İlk başta birer tohumdan ibarettir hepsi. Gün geçtikçe filizlenmeye başlarlar. Tabii bu sizin onlara ne kadar iyi baktığınızla da doğru orantılıdır. Onları sadece sulamak ve güneşin önüne koymaktan bahsetmiyorum. Onlara gerçek anlamda bakmayı kast ediyorum. Onlara bakmak, onları görmek, onları dinlemek, onları anlamak ve en önemlisi onlarla konuşmak… Siz onlara bu imkanların hepsini sağladığınızda günler birbirini kovalar, yelkovan akrebi takip eder ve bir bakmışsınız kocaman yaprakları olan renkli parlak bir çiçeğe sahipsiniz. O kadar güzel görünüyor ki görüntüsüyle diğer çiçekleri kıskandırıyor. O kadar güzel kokuyor ki kokusuyla kelebekleri cezbediyor. Bunu sağlamak elbette ki kolay değildir. Kimi zaman suyu fazla kaçırırsınız kimi zaman toprağı doğru seçemezsiniz ancak gün gelir ve doğru su ölçüsünü, gerekli toprağı ve yeterli ışığı bulmuşsunuzdur… Peki ya sonra? Tamam, evet kocaman yapraklı parlak bir çiçeğimiz var ama ya sonra? Çiçek büyüdü deyip her şeyi bir kenara mı bırakmalıyız? İşte,herkesin zorlandığı nokta da tam olarak burası. Bir çiçeği dikmek kolaydır; büyütmek , ışık vermek , gübrelemek kolaydır. Asıl zor olan büyüdükten sonra ona bakmaktır. Daha doğrusu onu hayatta tutmaktır, canlı kılmaktır. Bunun için onu sulamaya devam etmek gerektir. Her gün, yılmadan, bıkmadan ,inatla, devamlı… Burada çoğu insan pes etmeye başlarlar ve çiçekleri de tıpkı onlar gibi yavaş yavaş solarlar. Benim de bir çiçeğim vardı. Kocaman kırmızı parlak yaprakları olan özel bir çiçek: Aşk çiçeği… Tamı tamına 3 yıl baktım ona. Önce diktim onu bahçemdeki en güzel köşeye, en verimli toprağa, en çok güneş alan yere… Sonra suladım onu. Günlerce, aylarca, yıllarca… Konuştum onunla her gün. Ne var ne yok tüm her şeyi anlattım hayatımdaki. Bazı günler ona bakmaya o kadar çok çaba harcadım ki konuşmaya mecalim kalmazdı onunla. O günlerde küserdi bana, bilirdim… O kadar severdim ki onu, her sevgi gibi benim ki de hüsranla bitti. Bir gün yine her günkü gibi bahçeye çıktım ancak o gün diğer günlerden farklı olarak ilk başta göz bebeğime bakmak yerine bahçeye ��öylece bir baktım ve fark ettim ki diğer çiçeklerim kuruyor, yaprak döküyor ve günden güne soluyorlar. Bir de baktım ki ben çok sevgili aşk çiçeğimle ilgilenirken diğer çiçeklerimi unutmuşum. Bunu fark eder fark etmez bir karar vermem gerekiyordu. Ya tüm zamanımı aşk çiçeğime ayırıp diğer tüm çiçeklerimi kaybedecektim ya da aşk çiçeğime ayırdığım vakti diğer çiçeklerime paylaştırıp hepsini hayata döndürecektim. Ben ikincisini seçtim. Sırasıyla diğer tüm çiçeklerimle de ilgilenmeye başladım. Teker teker hepsini suladım. Neşeyi, hüznü, nefreti , özlemi…Bir de aşkı tabi. Zamanla hepsi hayata dönmüştü ,canlıydı, parlaktı ama bir sorun vardı. Aşk çiçeği küsmüştü. Ona ayırdığım vakti kıstığım için benimle konuşmuyor ve ne yaparsam yapayım sulasam da ışık da versem yaprak döküyordu. Soluyordu. Yavaş yavaş, kendi isteğiyle, nankörce soluyordu. Ona ayırdığım o kadar vakti, koskoca 3 yılı hiçe sayıp günden güne soluyordu. Bilerek soluyordu. Aşk çiçeği küstahtı. Aşk çiçeği kıskançtı. Aşk çiçeği yorucuydu ve ben artık yorulmak istemiyordum. Günler geçtikçe ben de çabalamayı bıraktım artık. Yavaşça onun soluşunu izledim. Gözümün önünde bahçemin göz bebeğinin yok olup gitmesini izledim… Peki pişman mıyım? Kesinlikle hayır. Çünkü fark ettim ki bazı çiçekleri ne kadar sularsanız sulayın bir işe yaramaz. Onlar yaşamak istemedikten sonra siz ne kadar çabalarsanız çabalayın hiçbir şeye fayda etmezler. Aşk çiçeği benim bahçemin iklimine uygun değildi. Ve ben 3 yıl boyunca onu kendi iklimime uydurmaya çalıştım. Koskoca 3 yılın sonunda da gördüm ki her çiçek kendi iklimine aittir. Umarım şu an aşk çiçeği kendine uygun olan iklimde rengarenk yapraklarıyla herkesi kendine hayran bırakmaya devam ediyordur. Suyu bol, güneşi çok, toprağı verimli, yolu da açık olsun… -Okyanustaki Yalnız Ada :)

[leblebi-19]

Sabah şerifleriniz hayrolsun...

Günaydın.

Hayırlı sabahlar diliyorum..

[fatedarkness07]

"𝐄𝐫𝐤𝐞𝐤𝐥𝐞𝐫 '𝐞𝐫𝐤𝐞𝐤𝐬𝐢𝐧, 𝐢𝐬𝐭𝐞𝐝𝐢𝐠̆𝐢𝐧𝐢 𝐲𝐚𝐩𝐚𝐫𝐬𝛊𝐧' , '𝐞𝐫𝐤𝐞𝐤𝐬𝐢𝐧, 𝐛𝐢𝐫 𝐬̧𝐞𝐲 𝐨𝐥𝐦𝐚𝐳' 𝐚𝐧𝐚 𝐟𝐢𝐤𝐫𝐢𝐲𝐥𝐞 𝐛𝐮̈𝐲𝐮̈𝐭𝐮̈𝐥𝐦𝐞𝐬𝐞, 𝐤𝐚𝐝𝛊𝐧𝐥𝐚𝐫 𝐡𝐚𝐲𝐚𝐭𝐥𝐚𝐫𝛊𝐧𝛊 𝐠𝗼̈𝐫𝐮̈𝐧𝐦𝐞𝐳 𝐛𝐢𝐫 𝐤𝐨𝐫𝐤𝐮𝐲𝐥𝐚, 𝐛𝐢𝐫 𝐤𝐚𝐟𝐞𝐬𝐢𝐧 𝐢𝐜̧𝐢𝐧𝐝𝐞 𝐲𝐚𝐬̧𝐚𝐦𝐚𝐤 𝐳𝐨𝐫𝐮𝐧𝐝𝐚 𝐤𝐚𝐥𝐦𝐚𝐳𝐝𝛊."

[deniz-mehtap]

Bir sardunya olmak isterdim şu dünyada,

Kırıldıkça kırıldıkça yeşeren,

[hatiragulzaman]

🥀🥀🥀

"Eğer O razı olsa, bütün dünya küsse ehemmiyeti yok; eğer O kabul etse bütün halk reddetse tesiri yok."

(Nisa suresi 78. Ayet)

[fatoblogu]

[saraplarvekitaplar]

Her kalp, içindeki çiçeğin kokusunu verir🌻

[visnelimeyvesuyy]

Ayasofya❤️

[humanistsblog]

Sonuçta biz gönül insanıyız..

Dağı severiz, taşı severiz, yeri gelir bir kelebeği severiz..

Kime ne..!