sheusesvaseline

[sheusesvaseline]

She uses cheap nuts

To get fed.

Het is behoorlijk in de mode me dunkt, om een blog te starten als jong werkzoekende om daarin licht ironisch maar toch hoopvol de clichés van De Zoektocht te bevestigen. "Herkenbaar!" roepen we dan uit, wij, andere jong werkzoekenden. "Had ik ook kunnen schrijven!" is onze volgende gedachte, want face it: we maken hetzelfde door. De standaard afwijzingsberichten in onze inbox, de vraag naar meer ervaring, het in pyjama koffie slurpen tot de middag, die naar 15.30u verschoven is.

Schoenmaker, blijf bij je ongeveer vijftien posts tellende leest en vertel liever waar jij je tegenwoordig naast De Zoektocht dan wel mee nuttig maakt. Vermaakt. Het verbeteren van schrijffouten van anderen ("prIJ", walging en ontroering in één), chitchatten met concertorganisatoren (aangesproken worden als "Debbieke" door e-mailcontacten), verborgen reliëf zoeken in cd-hoesjes (en ontdekken dat het een bloempotafdruk is), De paprikanootjesindustrie op je eentje draaiende houden (gewoon). En ook nog: Geen vrienden maken bij het kinderbijslagfonds (maar toch nog altijd 'Vriendelijke Groeten' hoor), dwergenpopulatie van Gent in kaart brengen (het zijn er veel! En ze zijn van alle leeftijden!), vissen reanimeren (Ik beken, onbewust, maar het voelde als een heldendaad). Herkenbaar? Come again.

[sheusesvaseline]

Independent woman, yeah. Grreat song.

via johnkrasinski

[sheusesvaseline]

Rave. Met de a van "amai, nooit genoeg bassen". 

[sheusesvaseline]

She uses a knuckle-duster.

To say hi to the neighbours.

Een nieuw jaar, een nieuwe coiffure, een nieuw gat in mijn oor, een nieuw aan elkaar gegroeid staartbeen, een nieuwe Tarantino.

Omdat retro nog steeds niet out blijkt te zijn, lijkt de laatste nieuwe discussie nog er nog maar eens één te zijn over het in sluitend onderzoek aangetoonde verband tussen luide, "agressieve" muziek en het plegen van criminele feiten. Zelf kreeg ik al als kleine snotter Studio Brussel's finest er samen met de pap ingelepeld. Die eerste gele stiftvlekken op een nieuwe wollen trui, dat verboden watergevecht in de badkamer, we mogen al bijna met zekerheid zeggen dat James Hetfield er de hand in had. 

Tot zover de kleine criminaliteit. Later volgden nog wilde jaren van sprinkhanen vangen in het voetbalveld zonder (!) toestemming, flippo's ruilen tegen fantasiawafels op de toiletten en zure matten snoepen tijdens een les over het waarnemen van geluid in de ruimte. Nog door de vingers te zien. Maar na meer dan vijftien jaar blootstelling aan de meeste deviante, indoctrinerende en bezwerende songteksten en gitaarakkoorden is mijn geest getroebleerd door de drang naar vernieling en verderf, en herinneren de termen normen en waarden enkel nog aan wat ooit stond gebijteld boven een voordeur die ik ooit met een goedendag tot splinters herwerkte.

Om maar te zeggen, ik hoop dat 2013 het jaar wordt waarin dit duidelijke causaal verband ernstig aan de kaak wordt gesteld. Waarin zouden we ons vandaag ànders moeten zorgen maken? 

[sheusesvaseline]

V is the new U !  

[sheusesvaseline]

Een Song For Life koos ik al, maar laat dit mijn Song for the Day zijn. Geen weergave van mijn gemoedsgesteldheid, die deel ik wel met een treurige slash vage facebookstatus waar virtuele vriendjes dan ongerust en voor één keer niet met ^^ op reageren. Of ook niet. 

Wel een prachtsong dus en eentje die ik op het irritante af op repeat zou zetten, ware het niet dat een of andere liefdadigheidsactie mijn oren verwarmt. En dan nog één waarbij niet door middel van klingelende collectebussen en kleine kindertjes met grote blauwe ogen en net niet genoeg doorbakken wafeltjes om geld wordt gebedeld, maar wel enkel om plaatjes, verhalen en tonnen kerstsfeer. Eentje naar mijn hart dus, sorryyy Nicolas.

[sheusesvaseline]

She uses her legs.

To work her assss off.

De week van 10 december 2012 had werk in petto, dat ook nog eens een hoop centen opleverde, als dàt geen nieuws is. Daarvoor zou je al eens enkele weken op een blogpost wachten of vooral je eigen lichaam naar de verdoemenis helpen. Dit door ongewoon lang de eigen ledematen tot het uiterste te drijven, net als de geest die zich moest concentreren op het zoveelste Hollandse bevel, of uitroep dat het alweer 'PAUSHHEEE' was.

Met de verwachting van het uiteenspatten van de aardbol recht voor me, word het wel eens tijd voor het verrichten van enkele bijzondere once-in-a-lifetime daden. Zoals naakt geld afhalen, op de noodknop van de tram drukken of over de treinsporen lopen. Heel erg badass. Misschien lig ik ook wel gewoon de komende honderdtwintig uur in fluffy kamerjas onze downloadlimiet erdoor te sleuren aan afleveringen Californication want, 'volgens de voorspellingen' is de kans miniem dat een typ genaamd Johannes of Matteüs het er levend vanaf brengt om vaag over mijn heldendaden te berichten. 

Trekken we lijn door, dan zal ik niet eens op tijd mijn centen van het voorbije arbeidersbootcamp ontvangen om ze nog voor big bang II uit te geven aan honderd dinosauruseieren en warme wafels. MILJAAR.

[sheusesvaseline]

She uses excuses.

Life in three words: It goes on.

Het rijzende aantal vragen naar mijn dagelijkse bezigheden herinnert me dat ik hier vaker persoonlijke beslommeringen met de wereld en de vragenstellers in het bijzonder moet delen. En langs een op deze uiterst listige wijze - ik moet het ze nageven - laat ik me alweer de les lezen.

Enkele rechtzettingen:

"Zoek werk!" (al eens aan die stinkende adem van de instelling VDAB geroken? Die wil je niet in je nek) "Doe iets nuttig!" (Net een volledige weekendkrant uit, INCLUSIEF magazines) "Wees productief!" (hallo, DIT) "Heb idealen!" (Goedkope walnoten voor iedereen!) "Verdien geld!" (Net jarig geweest) "Sta op voor de middag!" (Mijn pyjama is mijn huispak) "Volg een cursus!" ("Fuck I'm in my 20's", meest geruststellende zelfhulfboek sinds 'Help, ik ben geen kindervriend') "Help armoede uit de wereld!" (Waar denk je dat mijn rostjes heen gaan?)

Kan ik nu verder slapen? I Love Techno giert nog door mijn aderen.

[sheusesvaseline]

She uses Eau de Javel

Yes it was.

[sheusesvaseline]

She uses a bandana.

that's made from some t-shirt.

En het is niet de mijne. Het is er één van The Rolling Stones en hij stinkt naar iets wat doorgaat voor een combinatie van pandastront en hondenzweet, dus het waarheidsgehalte van die vetgedrukte zin daalt zienderogen. Than what's this about? Keith Richards is niet uit een palmboom gevallen of over zijn eigen voeten gestruikeld, maar ruilde samen met zijn grey gang nog eens de rollator in voor een gitaar. Leve de dementie want het nummer is een tijdreis naar de jaren - ITS ONLY ROCK 'N ROLL- zeventig. Yes Mickey, me likey.

[sheusesvaseline]

She used a +1

& thank god she did.

Afgelopen nacht ging ik nog eens dansen, maar in Vorst slagen ze er vast in meer plezier te maken. Of in het popcornhok van de cinema. Of vier honden rond een tafel.

Alleen dus, want de overige clubbende bezoekers leken daar net die bewuste avond niet veel zin in te hebben. Mmm ja, wel in papa's centen uitgeven, maar dansen, nee hoor, ik heb net m'n haar in de corduroy plooi gelegd. 

Ik lieg als ik zeg dat ik alleen danste. Twee meter boven de grond deed wat de aanblik gaf van een pas afgedankte Ford arbeider nogal enthousiast zijn ding, links van mij een lekker brokje in streepjesjurk (daar wil iedereen al eens de +1 van zijn, trust me) en rechts een dude genaamd Stuart Price, aka Jaques Lu cont voor de gelegenheid. Bij deze behoeft de gefrustreerde toon geen woord van uitleg méér. Geef die man een uitzinnige menigte, en snel. Theme from Discotheque is van de Culture Club muren verdwenen, slechts een handvol aanwezigen kijkt vandaag waarschijnlijk maar verder dan David Guetta's neus lang is.

Alweer een feestgerelateerde post. Maar ik werk aan een manifest over het schoonmaken van de keuken.

[sheusesvaseline]

She uses remastered movies

To find out E.T. is alive, for real.

Dat wist u allen al jaren en was ik een man, dan was ik een domme kloot? Het zij zo. Maar jaren verkeerde ik in de wetenschap dat E.T. zijn laatste purrende geluidjes maakte in dat voor onverklaarbare reden in plastiek ingepakte Amerikaanse huis, omdat daar de band stopte en een dertig minuten lang stuk filmgeschiedenis jaren onontgonnen bleef. Een vermoeden dat mijn moeder die bewuste dag halverwege jaren '90 de videorecorder voor ons programmeerde. Jaja kids, een echte VHS, google dat maar eens. Op foto's van haar hand - jaja een echte Kodak, als jullie toch aan het googelen zijn - staat het doelobject ook steevast ergens in de linkeronderhoek, of toch alleszins niet in het kader dat ze voor ogen had. Een staaltje van haar technische kwaliteiten, al maakt ze die ruimschoots goed door haar staat van Goede Moeder, en haar ongebreideld gevoel voor humor zoals ik dat in nog niet veel huishoudens ben tegengekomen.

Deze kleine zijsprong, enkel tot doel te vertellen dat ik dus de filmklassieker der filmklassieker voor het eerst van begin tot eind heb aanschouwd, in een zaal voor kirrende kindertjes, zodat ik niet geheel zeker was of mijn eigen grinniken veroorzaakt werd door hen of de extra-terrestrial met blonde pruik. Of kleine Gertie, hoeveel ouders zouden in de zaal gezeten hebben die wensten nog ooit een kind op de wereld te mogen verwelkomen dat alleen al maar vagelijk doet denken aan little Gertie?

Deze openbaring was het gevolg van mijn laatste bezoek aan Filmfestival Gent dit jaar. Een twaalfdaagse waarin ik o.a. kennismaakte met de onderbroek van Zac Efron, het slechtste nummer aller tijden van Neil Young (Leila, niet luisteren), de sik van Paul Dano, het toekomstige kind van Fien Troch, de new beat geheimen van CJ Bolland, de onwaarschijnlijke coolness van Clément Métayer, etcetera. Maar bovenal a bunch of totally awesome people. Klein beetje hartzeer.

[sheusesvaseline]

She uses a recorder.

I blame my high expectations of men on:

Tom - De Zwijgzame

Bert - De Rustige

Dave - De Prater

Mickael - De Myserieuze

Samen Goose. Dankzij het leukste culturele platform van de Lage Landen de kans gehad hen te moeten, in de ogen te staren en ohja, vraagjes voor te schotelen. Binnenkort verspreid ik dus het linkje over tha network.

Zelfs het kleinste kind dat bij de geboorte wat aan zuurstoftekort heeft geleden zal merken hoe ik te lang uitgesponnen lofredes en knievallen heb proberen vermijden. Ruggesteuntje voor deze actie was de boodschap van algemene nummerinfo die ze aan de online versie van hun nieuwste spruit hebben toegevoegd. Ze bespaarde me expliciete vragen over de totstandkoming ervan en ook de nood om eruit te flappen hoe het verborgen hardcorelijntje in United me naar adem deed snakken, hoe hard ik Modern Times tegelijk haat en aanbid en hoe ik op me verbeeld dat Rise & Fall weleens mijn openings dans kan worden. Wanneer ik op mijn 77e toch toestem tot een ring rond mijn vinger (levensverzekering, you know). En Burial op orgel!

Wat zou ik gaarne Kazachs leren, zodat ik hier vrijelijk en lyrisch zou kunnen beschrijven wat voor ongepaste gevoelens ik voor deze jonge..euh plaat koester.  Tot dan is het Nederlands niet veilig. Je weet nooit wie dit (ooit) leest. U fronst? Awkward, Seizoen 2, Aflevering 9. & You'll understand. 

[sheusesvaseline]

Culture Club, een zaterdagnacht.

Het was vanop Dour geleden dat we nog in elkaars zinderende nabijheid mochten vertoeven. Two express, no local stops, pas vier maanden na die nacht met ons twee onder de Waalse tentenhemel kruisten onze blikken opnieuw. Zijn baard voller, zijn vingers nog steeds aan de knopjes. Van mijn hormonale afstandsbediening. Zijn plaatjes verwoesten mijn oren, zijn stift littekent mijn hand, of zo mag ik toch hopen.

BROdiMANCE.

[sheusesvaseline]

She uses tumblr.

Ik heb geen job maar wel een Leven. Moest iemand daar pro deo een marketingcampagne rond willen organiseren, dat zou her en der een pak klaarheid scheppen. 

Waaruit dat Leven dan wel bestaat, dat leest u vanaf heden hier. Tevens kan u hier eventueel ook inspiratie opdoen om onze toekomstige gesprekken gaande te houden, zonder te moeten afdwalen naar het diep geërodeerde gesprekspad van de werkzoektocht. Van verveeld fronsen krijg ik namelijk rimpels. 

Indien wij elkaar niet routineus spreken of misschien zelfs helemaal nooit, dan kan u hier eventueel wat inspiratie opdoen om andere toekomstige gesprekken gaan te houden, zonder te moeten afdwalen naar het diep geërodeerde gesprekspad van het weerbericht. Van verveeld fronsen krijgt ook u rimpels.

Just read, bitches!