raniabelguenani-blog

[raniabelguenani-blog]

De Pest (La Merde) van Skagen

In 2005 werd het theaterstuk ‘De Pest’ gemaakt door de productie SKaGeN. Het stuk gaat over de stad Oran die na de uitbraak van de pest de stadspoorten sluit, de hele stad wordt in quarantaine geplaatst. Niemand kan nog in of uit de stad en het aantal slachtoffers en doden is onwaarschijnlijk. 

Het stuk wordt op een heel originele manier gebracht. Het wordt gespeeld door 4 acteurs, die verschillende rollen aannemen. Het decor is helemaal blauw en boven het podium is er een videoscherm te vinden waar de stad, Oran, op geprojecteerd wordt. De stad op het scherm is helemaal wit, zoals een maquette en de inwoners worden voorgesteld door playmobil mannejtes. Als de acteurs spelen, verschijnen ze in de stad op het scherm door de camera’s die op het podium staan. Zo kan je dus als kijker kiezen of je naar het podium of het scherm kijkt. 

Ook al wordt het maar door 4 acteurs gespeeld, krijgen we toch verschillende personages te zien, aangezien de acteurs verschillende keren van personage veranderen. Tijdens het toneel horen we ook vaak 1 van de spelers als verteller, die naast het podium verbindende teksten voorleest. 

Het toneelstuk bevat humor, emotie en het verhaal wordt op een speelde manier gebracht. Persoonlijk vond ik het heel speciaal en raar. Zo’n toneelstuk heb ik nog nooit gezien en daarmee was ik in het begin ook wat verbaasd. Op sommige momenten vond ik het best wel saai, maar toch is het een verhaal dat aangrijpend is. Het geeft eigenlijk perfect weer wat er vandaag de dag bij ons ook aan het gebeuren is dankzij het corona-virus. 

Rania Belguenani 

op deze recensie heb ik me een beetje gebasseerd: https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/verbeelding-op-een-blauw-doek~b1bbe995/?referer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F

[raniabelguenani-blog]

België, een sprookje

Vanop de site www.podiumaanhuis.be, koos ik ervoor om het theaterstuk ‘België, een sprookje’ te kijken.

België, een sprookje is een theater stuk van De Roovers en is heel donker en gruwelijk. In het stuk gaan de Melkboer, gespeeld door Nico Sturm en de Kolonel, gespeeld door Robbie Cleiren, opzoek naar de reden waarom een meisje van 17 jaar met anorexia zelfmoord pleegt. Het lijkt namelijk eerder te gaan om een moord. Tijdens hun zoektocht blijk ook een jongetje van 7 jaar, Kareltje, spoorloos verdwenen te zijn. En ook de boswachter is nergens te vinden.

Het stuk speelt zich af in een bos, wat het nog extra eng en donker maakt. Het is een heel mysterieus stuk en is verre van vrolijk. Het is eigenlijk een beetje hetzelfde als de oorspronkelijk sprookjes van Grimm, die even eng en gruwelijk waren en niet altijd een vrolijk einde bevatten.

Het toneelstuk zit vol zwarte humor, cynisme en maatschappelijk kritiek. De productie wilt ons duidelijk confronteren met onze angsten. Zelf vond ik het toneelstuk heel raar. Zoals gezegd was het heel donker en gruwelijk, maar ook de manier waarop het gebracht werd vond ik heel raar. Achteraf gezien, had ik misschien toch liever een ander toneelstuk gekozen, want het was niet echt mijn ding. 

Rania Belguenani

Op deze 2 recensies heb ik mij gebasseerd: 

- https://www.concertnews.be/recensietonen.php?id=3075&kop=Belgie%20een%20sprookje&waar=HetPaleis

- https://focus.knack.be/entertainment/podium/belgie-een-sprookje-bijt-en-verblijdt-door-gruwel-en-angst/article-review-679573.html

[raniabelguenani-blog]

Carmen

Voor deze opdracht van Esthetica, wouden een paar vriendinnen en ik heel graag een balletvoorstelling gaan kijken. Op 1 november 2019 was er de balletvoorstelling ‘Carmen’ in Bozar te Brussel te zien, dus hebben mijn vriendinnen en ik de kans gegrepen en hebben we onze tickets besteld.

De balletvoorstelling Carmen gaat over de eeuwige keuze tussen liefde en dood, passie en verwoestende apathie. Het vertelt een dramatische liefdesgeschiedenis van een Spaanse jonge vrouw. De 3 belangrijkste personages zijn: Carmen een bloedmooie jonge vrouw, José een heel jaloerse soldaat en Escamillo de stierenvechter. De dans is een mix van moderne, klassieke dans en Spaanse stijlen zoals de flamenco en de paso doble. 

De voorstelling is een productie van Arts Saint-Michel en de Choreografie en enscenering werd gemaakt door Mikhail Venshchikov. Mikahail Venshchikov studeerde in 2001 af aan Vaganova Ballet Academy en sinds dan heeft hij al heel veel professionele voorstellingen mee gedanst. Sinds 2002 geeft hij zelf ook les en maakt hij zelf dansvoorstellingen op professioneel niveau. 

De dans was natuurlijk gebaseerd op het opera stuk Carmen van Georges Bizet. Er werd dan ook gedanst op zijn muziek. Georges Bizet is een Franse componist die vooral bekend is van zijn opera Carmen. Jammer genoeg heeft hij niet lang van zijn succes kunnen genieten, want kort nadat Carmen in première was gegaan overleed hij aan een hartinfarct. De kostuums werden gemaakt dor Tatiana Korolyova en de videoprojectie werd gedaan door Victoria Zlotnikova.

De voorstelling werd heel eenvoudig gehouden. Het decor was gewoon een scherm waar af en toe de achtergrond van veranderde en de enige attributen die werden gebruikt waren stoelen, een doek en een beker. Op die manier was er vooral veel aandacht voor de dansers en de dans zelf.      

Ik kende het verhaal ‘Carmen’ zelf nog niet, ook al is het blijkbaar redelijk bekent. Zelfs na het bekijken van de voorstelling wist ik nog steeds niet goed waarover het nu precies gaat en tijdens de voorstelling zelf kon ik niet altijd goed volgen. Het was helemaal anders dan dat ik mij had ingebeeld. Ik had wel een aantal verwachtingen, maar werd toch verrast toen de voorstelling begon. Toen we hadden besloten om deze balletvoorstelling te gaan kijken had ik echt verwacht dat het van dat klassiek ballet in tutu’s ging zijn, maar dit was niet het geval. Eerlijk gezegd had ik toch liever gehad dat het van dat klassiek ballet in tutu’s was, omdat dat mij toch iets meer ligt en ik meer van die stijl hou. De dans en de outfits van deze voorstelling, waren zeker in orde en er was niks op aan te merken, maar het was gewoon niet mijn ding.

Rania Belguenani  

Jammer genoeg heb ik geen recensie gevonden over deze voorstelling.

[raniabelguenani-blog]

Patser

Zaterdag 16 november speelde VTM de film Patser op tv. Het was de eerste keer dat deze film op televisie werd gespeeld. In 2018 kwam deze film uit en ik ben die toen ook in de cinema gaan kijken. Ik vond deze film echt geweldig leuk en ik wou hem al lang heel graag nog een bekijken, maar ik vond hem nooit. Toen ik hoorde dat ze die 16 november gingen spelen op televisie was ik natuurlijk heel blij en heb ik hem uiteraard opgenomen en gezien. 

De film gaat over een groep jonge mensen die allerlei zaken doen met drugs. Het is dus een serieus onderwerp, maar de manier waarop de film gemaakt is en hoe het verhaal in beeld wordt gebracht is geweldig. De film leert de kijkers dat omgaan met drugs heel gevaarlijk en slecht is. De film zit vol humor en actie, maar ook een beetje romantiek en ik zeker de moeite waard om te kijken. Er is zelfs spraken van een 2de Patser film, waar ik alvast heel erg naar uitkijk. 

Rania Belguenani

[raniabelguenani-blog]

Sam Gooris in Vlezenbeek

De jaarlijkse jaarmarkt van Vlezenbeek was dit jaar extra leuk dankzij het optreden van Sam Gooris. Op 26 oktober 2019 trad Sam Gooris op om 15uur op de jaarmarkt van Vlezenbeek. Dit was een optreden van maar 30-45 min, wat best wel kort was, maar hij heeft toch zijn beste liedjes kunnen zingen zoals: Marijke en Laat Het Gras Maar Groeien. Het was de eerste keer dat ik Sam Gooris live heb gezien en ik vond het heel erg leuk. Zelf ben ik niet zijn allergrootste fan, maar mijn vriendin wel dus zijn heeft mij er mee naar toe genomen en ik ben blij dat ik meegegaan ben want het was echt de moeite waard. 

Rania Belguenani

[raniabelguenani-blog]

Het concert van Little Mix

Op 27 september stond Little Mix in het Sportpaleis in Antwerpen en ik was erbij. Litlle Mix is een Britse meidengroep die samen zijn gekomen dankzij de talentenjacht ‘X-factor’ in Engeland. Eerst waren ze enkel bekend in hun eigen land, maar na enkele radiohits werden zo ook bekender en na 9 jaar stonden ze eindelijk in het Sportpaleis in Antwerpen met hun grootste productie tot nu toe. 

Het optreden van Jesy, Perrie, Leig-Anne en Jade stond helemaal in het teken van vrouwenpower. Via hun sociale media hebben de meisjes het al vaker gehad over onderwerpen zoals bodyshaming, slutshaming of pesten en dat verwerken ze ook wel vaker in hun liedjes zoals bijvoorbeeld het liedje Wasabi. Met de show maakte ze opnieuw duidelijk dat dit allemaal niet kan en dat tieners er niet alleen voor staan. 

Het openingsnummer van de show ‘Salute’, zorgde meteen voor een krachtig moment en de sfeer zat er direct goed in. Dit lied werd gevolgd door de hits ‘Power’ en ‘Woman Like Me’. Het enige minpuntje van het optreden was dat ze vocaal niet altijd even sterk waren. Soms waren ze niet helemaal op toon en doordat er geen liveband aanwezig was viel het af en toe op dat ze aan het playbacken waren. Na het zingen van hun 3 ballades werden ze vocaal veel beter en stonden ze zelfverzekerd op het podium. 

Bij hun liedje ‘Secret Love Song’ dat ze opdragen aan de LGBTQ+ community schitterde hun stembanden het meest. Hierbij werden de meisjes ook nog eens verrast door alle fans die onderling hadden afgesproken om met behulp van de zaklamp van uw gsm en een gekleurd papiertje een regenboog te vormen over heel de zaal. Het regenboogdecor en de prachtige uithalen maakten het liedje alleen nog maar mooier. 

Perrie Edwards deed heel de zaal goed lachen met haar verhaal dat ze 4 pannenkoeken met chocolade heeft gegeten. Ze hadden ook een leuke interactie met het publiek voorbereid waarbij ze vroegen om het refrein van het liedje ‘Wings’ te zingen, zodat zij het konden filmen voor op hun Instagram.

Spijtig dat het vocaal niet altijd even sterk was, want anders was het helemaal af geweest. Er was genoeg entertainend en de meisjes van Little Mix zijn echte rolmodellen voor de hele generatie. Ik ben heel erg blij dat ik naar hun concert ben kunnen gaan en ben nog meer fan van hun geworden. 

Rania Belguenani

Gebaseerd op een recensie van https://www.dansendeberen.be/ (geraadpleegd op 22 november 2019).

[raniabelguenani-blog]

Girl

Op 23 oktober heb ik de film ‘Girl’ gezien in het Stadhuis van Halle samen met 2 vriendinnen. De film gaat over een vijftienjarig transmeisje dat graag een ballerina wilt worden. De hoofdrol van Lara wordt gespeeld door Victor Polster en de regisseur van de film is Lukas Dhont. Het was een heel spectaculaire film die je zeker gaat raken. De kans dat de film je visie op transgenderpersonen voorgoed veranderd, is groot. Het is zo een eenvoudig gemaakte film, maar toch heeft hij zo een grote impact. De film toont niet alleen het leven van een transmeisje, maar ook van een puber met heel veel ambitie. Ze tonen hoe Lara haar droom om ballerina te worden wilt waarmaken en hoe moeilijk dit kan zijn. 

Het hoofdpersonage Lara komt meerdere keren naakt in beeld, maar dit gebeurt niet op een vulgaire of foute manier. Het maakt de film naar mijn mening juist nog mooier en realistischer. 

In de film wordt er niet super veel gesproken. Er is een juist evenwicht aanwezig tussen suggereren en vertellen. De typische pest- en ruziescènes blijven er grotendeels uit en in de plaats tonen ze mooie hartverwarmende beelden uit het leven van Lara.  De film won al verschillende prijzen en wordt geliefd door de meeste mensen.  

Ik vond de film dus zeker de moeite waard en ik ben heel blij dat ik de kans heb gekregen om de film te gaan bekijken. 

Rania Belguenani

Gebaseerd op een recensie van https://www.demorgen.be/ (geraadpleegd op 22 november 2019).