Don't wanna be here? Send us removal request.
Text
Nog een aantal tests op A3 formaat om mijn positie te verduidelijken.
0 notes
Text
"Elke stap een drempel, elke hulp een verre belofte"
Jongeren in nood ervaren vandaag een complexe en ontmoedigende reis naar de ondersteuning die ze hard nodig hebben. Net zoals zij geconfronteerd worden met lange wachttijden en omslachtige procedures in de zorg, weerspiegelt de architectuur soms ditzelfde gebrek aan toegankelijkheid. Veel gebouwde ruimtes die speciaal voor hen bedoeld zijn, blijken door fysieke drempels en onduidelijke ingangen moeilijk toegankelijk. Ook hier ontbreekt het vaak aan de directe, uitnodigende begeleiding die hen daadwerkelijk binnenhaalt.
In mijn visie verbeeld ik dit probleem door een utopische ruimte te schetsen – een architecturaal toevluchtsoord dat veilig en gastvrij zou moeten zijn, maar symbolisch ver verwijderd ligt van de jongere. Om de essentie van deze problematische kloof tussen hulpvraag en aanbod zichtbaar te maken, combineer ik digitale en analoge technieken. De digitale achtergrond, strak en koel, vertegenwoordigt de barrières en de bureaucratische afstandelijkheid. Daartegenover staan de analoge, felgekleurde elementen – een deur, een trap, een lichtinval – die de schaarse momenten van toegang en hoop belichamen. Met deze benadering hoop ik de drempels binnen de architectuur van jeugdhulp tastbaar te maken, en de noodzaak voor ruimtes die niet alleen fysiek, maar ook mentaal en emotioneel toegankelijk zijn, duidelijk te onderstrepen.
Positie herschreven naar architecturale context.
0 notes
Text
Mijn eerste pogingen en ideeën voor een eigen beeld.
0 notes
Text
“Elke stap een drempel, elke hulp een verre belofte”
Jongeren in nood worden momenteel geconfronteerd met lange wachttijden om de hulp te krijgen die ze dringend nodig hebben. Het traject dat zij moeten doorlopen om toegang te krijgen tot psychologische en sociale ondersteuning is omslachtig en demoraliserend. Vaak dienen zij zelfstandig alle stappen te ondernemen en is er nauwelijks sprake van actieve ondersteuning of begeleiding. Zelfs wanneer zij de moed hebben verzameld om zich aan te melden, blijkt vaak dat zij als nummer 30 op de wachtlijst staan. Dit ontmoedigende vooruitzicht verlaagt de motivatie om hulp te zoeken, wat bijzonder schadelijk is voor degenen die zich in acute situaties bevinden en waarvoor snelle interventie noodzakelijk is.
In mijn eigen beeld wil ik deze problematiek visualiseren door een utopische, veilige ruimte af te beelden die (symbolisch) ver verwijderd is van de hulpzoekende jongere. De afstand tussen de hulp en de jongere wordt getoond als een weg vol obstakels of als een menigte wachtenden, allen genummerd, om de langdurige wachttijd te illustreren. De techniek die ik hiertoe ga aanwenden, ontleen ik aan mijn eerdere studies met vijftig kopieën. Hierbij ligt de nadruk op het uitlichten van slechts enkele essentiële elementen, terwijl de rest van het beeld minder op de voorgrond staat. Ik realiseer dit door digitale en analoge technieken te combineren: de achtergrond en onbelangrijke details werk ik digitaal en strak uit, terwijl ik de belangrijke elementen analoog toevoeg, met levendige kleuren die ze extra laten opvallen. Hiermee hoop ik de problematische kloof tussen vraag en aanbod in de jeugdhulp tastbaar en zichtbaar te maken, en een oproep te doen tot verandering.
1 note
·
View note
Text
Abstracte schetsen van verschillende aanzichten en perspectieven van het Nora House, mijn gekozen referentie om mee verder te gaan.
0 notes
Text
Mijn vier gekozen beelden als start van mijn 50 kopieën. Mijn interesse werd gewekt door steeds één of twee elementen te laten opvallen en de rest stilaan te laten vervagen/ verdwijnen.
0 notes
Text
Technieken en tactieken van het werk van Hans Hollein - Austrianale & Sunglass
0 notes
Text
Tweede versie van de exacte kopie - digitaal getekend en geprint op dun A0 papier
0 notes
Text
Studie van de vluchtlijnen -> onjuist perspectief
0 notes
Text
Eerste versie exacte kopie - The Nora House van Bow Wow Atelier
0 notes