nesirov

[nesirov]

“ Bütün dünyanı sevməyə hazır idim, amma dəyərləndirən çıxmadı. Mən də nifrət etməyi öyrəndim. Rəngsiz gəncliyimi, özümə və dünyaya qarşı verdiyim savaşda tükətdim. Lağa qoyulmaqdan qorxduğum üçün ən gözəl hisslərimi ürəyimin dərinliklərinə basdırdım. Hamısı orada silinib getdilər. Həmişə həqiqəti söylədim, inanmadılar. Mən də aldatmağa başladım. Mədənilərin dünyasını, cəmiyyətin işləyişini, yaxşıca qavradıqdan sonra, həyat elmində kamilləşməyə başladım. Daha sonra isə başqalarının bu kamilliyə çatmadan necə xoşbəxt olduğunu gördüm. Mənim çətinliklərlə dadmağa çalışdığım öncəliklərin dadını, onlar özlərini heç yormadan dadırdılar. Bundan sonra içimi bir bədbinlik bürüdü. Tapanca gülləsiylə xilas olunacaq tərzdə bir bədbinlik deyildi bu. Daha çox soyuq, çarəsiz, şirin və yaxşı niyyətli bir gülümsəmənin ardında gizlənən bir ümidsizlik idi. Ruhi yöndən şikəst qalmışdım elə bil. Ruhumun yarısı yox idi. Solub, uçub, ölüb getmişdi. Mən də o yarını kəsib atdım... ”

© Lermontov - Zəmanəmizin Qəhrəmanı 📚

[nesirov]

Əziz oğlum, həyat haqqında bildiyim tək bir şey varsa, o da, bəzi şeylərin təsadüfən, bəzi şeylərin isə biz onları etdiyimiz üçün gerçəkləşdiyidir. Barry Allen keçmişin ruhlarıyla boğuşurdu. Amma Flash olduqdan sonra ruhları geridə qoydu. Eşqi və ailəni tapdı. Və həyatında ilk dəfə həqiqi dostlar qazandı. Barry kömək üçün mənə müraciət edəndə, onu qəbul etmədim. Çünki bu hekayənin qəhrəmanı mən deyildim. Mən sadəcə dözülməz kədəriylə yoldan çıxmış bir adam idim. Əllərində “yaxşı biri” deyilə bilməyəcək qədər çox qan olan bir adam... Amma dostun mənə sadəcə itirdiklərimiz üçün yaşamamamız gərəkdiyini öyrətdi. Biz həmçinin, hələ də sahib olduqlarımız üçün bir həyat yaşamalıyıq. Əgər ikinci bir şansım olsaydı, bunu başa düşməyi ümid edərdim. Bunu yaşamaq... Eynilə sənin etmən gərəkdiyi kimi Bruce... Valideynlərin uşaqları üçün istədiyi tək şey budur. Bizim əsla sahib olmadığımız bir şey. Anan və mən sənin xoşbəxt olmanı istəyirik. Bunu yoxlayacağına mənə söz ver. Mən də yoxlayacam... Harada oluramsa olum.

Səni həmişə sevəcəm.

Atan, Thomas Wayne...

© Justice League: The Flashpoint Paradox 🎬

[nesirov]

“ Var olduğun üçün minnətdaram sənə. Qırılan və tökülən canıma açdığın üçün pəncərələr üçün... ”

© Nilgün Marmara

[nesirov]

“ Onu unutmam gərəkdiyini heç cür unuda bilmirəm... ”

© Memento 🎬

[nesirov]

Ruhun şad olsun əziz insan... ( 08.02.2023 - ∞ )

İnancımdan dolayı əsla Cənnət və Cəhənnəmə inanmamışam. Lakin Türkiyədə mənə çox yaxın olan dostumun, dağıntılar altında qalıb, öldüyünü öyrəndikdən sonra, ilk dəfə Cənnətin var olduğuna və onun orada olduğuna inanmaq istəyirəm...

[nesirov]

“ Nə zaman tunelin sonunda işıq gördüyümü zənn etsəm, o işıq üzərimə gələn qatarın işığı olur... ”

[nesirov]

“ Hara baxıramsa baxım, düşüncələrimi hara yönəldirəmsə yönəldim, heç bir yerdə məni gözləyən bir sevinc, mənə yollanmış bir işarət və yaxud məni özünə çəkəcək bir şey görə bilmirdim... ”

© Hermann Hesse

[nesirov]

S - İndi məni yanında hiss edə bilirsən?

T - Hə. Hiss edirəm. Samantha, niyə gedirsən?

S - Bir kitab oxuyurmuşam kimi düşün. Dəlicəsinə sevdiyim bir kitab. Amma art��q onu çox yavaş oxuya bilirəm. Bu səbəbdəndə, sözlər arasındaki boşluqlar o qədər böyüyür ki, artıq cümlənin sonunu gətirə bilmirəm. Səni hələ də hiss edirəm. Həmçinin hekayəmizdəki sözləri də. Sadəcə artıq bunu cümlələrin arasında məsafələrin olmadığı bir yerdə edə bilirəm. Maddi dünyaya bənzəməyən bir yerdə. Başqa bir şeyin var olub-olmadığını bilmədiyim bir yerdə. Səni çox sevirəm. Lakin artıq olduğum yer burasıdır. Olduğum insanda budur. Xahiş edirəm getməmə icazə ver. Nə qədər istəsəm də, artıq sənin kitabını oxuya bilmərəm.

T - Hara gedirsən?

S - Başa salması çətindir. Amma bir gün ora gəlsən, gəl və məni tap. Bizi heç bir şey ayıra bilməz. Heç kimi səni sevdiyim kimi sevmədim...

T - Mən də...

© Her 🎥

[nesirov]

“ Bəlkə də bir-birindən uzaq qalmaq, birlikdə olmağın sadəcə başqa bir yoludur... ”

© Jean-Paul Sartre

[nesirov]

“ Əslində insanı yoran şey həyat deyil, daşıdığı maskalardır... ”

© Shakespeare

[nesirov]

Bu həyata Albert Camus olaraq gəlmək var idi. Adam həm yaraşıqlıdı, həm filosofdu. Həm də varoluş haqqında dərin əsərlər yazıb. Amma özünün dünya aləm vecinə deyil.

[nesirov]

“ Bir müddət sonra insanlar çox da vecinə olmur. Kimisə dəyişdirməyə çalışmırsan. Kimin nə düşündüyünü, kimin nə etdiyini vecinə almırsan. Yorulunca öz qabığına çəkilib o kiçik dünyanda yalnız yaşamağı öyrənirsən. Anlıq xoşbəxtliklər yaşayıb dərin kədərlərin öhdəsindən tək başına gəlməyi öyrəndiyin vaxt kiməsə ehtiyacın qalmır. Siz buna yalnızlıq deyirsiz mən isə hüzur... ”

© Dostoyevski - Yeraltından Qeydlər 📚

[nesirov]

“ Ruhum həyatımdan yorulub sanki... ”

© F. Pessoa - Huzursuzluğun Kitabı 📚

[nesirov]

“ Artıq sənin üçün savaşmağı buraxıram. Bunu bir növ əlvida saya bilərsən... ”

© Goethe

[nesirov]

“ İnsan uzaqlara aid bir varlıqdır. Bu səbəbdən olduğu yerdən başqa yerdə hiss edər həmişə özünü... ”

© Simone De Beauvoir

[nesirov]

“ Çox gözəlsən, amma bu üzünlə əlaqəli bir şey deyil. Daha çox, qurduğun və yazdığın cümlələrlə, səs tonunla, saçının uzunluğuyla ya da gözünün qişasının ətrafındaki o tünd dairəylə və ya yanaqındaki batıqlarla əlaqəlidir. Amma dəqiqliklə deyə bilərəm ki, üzünlə əlaqəli deyil. Sən hissə-hissə gözəlsən. Bütövlükdə isə deyəcək söz tapa bilmir insan... ”

© Filiz Puluç - Ateş 📚

[nesirov]

“ Boğmağa məcbur olduğum bütün hisslərin get-gedə daha çox əsiri olurdum... ”

© Sabahattin Ali - Dəyirman 📚