nazeninbiri

[nazeninbiri]

beni sorarsanız bundan sonraki planım mükemmel olmamak

[nazeninbiri]

[nazeninbiri]

girdiğim hayatta varlığımın şöyle bir etki bırakmasını istiyorum. dümdüz, alelade dahil olmayayım. renk katayım, tebessüm olayım, anlamım olsun, iyi ki var olayım

[nazeninbiri]

dinlenmiş olmayı ve gerçekten iyi hissetmeyi çok özledim

[nazeninbiri]

ftr stajındayım, bütün hastaları bitirdik. saat 14.30 falan. boşluktan dolayı uyuyakalmışım, hoca da uyumuş snsnsksk bi uyandım staj bitmiş. hocam ben çıkıyorum dedim. sağa gidiyorum yolu bulamıyorum. sola gidiyorum yolu bulamıyorum hsdhshshsh böyle bi gündü işte.

[nazeninbiri]

beni sorarsanız bundan sonraki planım mükemmel olmamak

[nazeninbiri]

bir sey diyim mi, teşekkür ederim allahım her şeyin her zerresine

[nazeninbiri]

bana ne yakısırdı biliyo musunuz asırı sevilmekten gözlerimin icinin parlaması

[nazeninbiri]

yetersizlik hissi üzerime karabasan gibi çöktü nefes alamıyorum

[nazeninbiri]

en azından pencereye çık iki dakika göreyim sevgisi

[nazeninbiri]

ben şimdi çocuk yaşıma nasıl mutluyum diyeceğim. sözümü tutamadığım yaşlarımın karşısına nasıl geçeceğim. bir gülümseme, bir mutlu haber de hafifletmez utancımı. söylesene ben şimdi çocukluğumun üstüne gölge olmadan nasıl yaşayacağım. iyileşir mi bu saatten sonra geçmiş. ne zaman gelenler gideni aratmayı bırakır. söylesene üstünden onlarca darbe geçmiş yara, hep mi böyle ağrır. olmadı ben gideyim. bırak beni öncem. ben gidince daha güzel olacak her şey. tüm yorulmalar geçecek sanki. bi anda tüm yaşlarım masum olacak. beni artık bırakman gerek. ben seni bırakamıyorum çünkü. sanki sadece kötü anılarımızı yazdığımız, sözde pembe kapaklı günlüğümüzün anahtarını bir yerde unutmuşuz. unutmuşuz da ben sıkışmış kalmışım mukavvadan süslenmiş iki kapak arasında. dışardan kurdeleyle bezeli de olsa içerisi çok çirkin. biz bu kadar çirkinlikle nasıl başa çıktık. bazen bütün yaşlarımı çocukluğumdan çekip almak istiyorum biliyor musun. ama kalemim onlara yeni ve eskisinden daha güzel bir çocukluk yazamayacak kadar kirli. kalem kirli olur mu deme. öyle. ne kadar güzel şeyler olmaya devam etse de zamanında çok kötü şeyler oldu. bak bana. kaçmak istedikçe hep aynı yerde kaldım. sözde matematik hayatıma uymadı. eksiler artıları da yutup eksi yaptı. benim sıfırlara ihtiyacım var çocuk. koca bir sıfır olmaya. çünkü artılar düşlerde.

[nazeninbiri]

kalmakla ilgili verdiğim savaşın, aslında gitmekten korkmamla alakalı olduğunu çok geç anladım.

[nazeninbiri]

güzel hissetmenin o en acı tadından, eskimiş bir sayfayı beyaza boyayarak yazıyorum bu sefer. ellerime eldiven geçiyorum ilk. titremiyorlar. çünkü binlerce yara bandı yapıştırdım onlara. siz göremiyorsunuz ama yapıştırdım. ağlaya ağlaya belki. belki histerik bir şekilde gülerek. tam hatırlamıyorum. neyse. şu beyazlığın vaad ettiği yenilikle yazmam gerek bu sayfaya. o yüzden beni ve ellerimi es geçelim. beyazlığa yaraşır ne yazılır bilmiyorum. bilmemek bu sayfayı kirletmedi neyseki. evet. öyle kirletmekten korkarak yaklaşıyorum ki ne zaman aslında yeni ve temiz olmadığını anlayacağım bilmiyorum. yüzümü yıkamalıyım belki. gözlerimi ovmalı ya da gidip en ağırından bir votkayla gerçeklik algılımı biraz daha şaşmalıyım. vazgeçtim. iyi geceler. bu sayfaya daha fazla bir şey yazmayacağım.

[nazeninbiri]

[nazeninbiri]

bana gelince duygusal hikayelere zaafım var

[nazeninbiri]

annem babama diyor ki çok zeki benim kocam atatürk’ten bile daha zeki hahshshsj o kadar güldüm ki. maşallah size.

[nazeninbiri]

rüzgarın şiddetiyle sallanan salıncak gibiyim. rüzgar geçince sallanmayı bırakacağım ama bir süre daha sallanmam gerek. konunun salıncakla da alakası yok.