monochrome-anime-world

[monochrome-anime-world]

Mam dość. To kolejny dzień, w którym poraz x myślę o tym by się zabić.

[monochrome-anime-world]

Skoczyłabym w ogień. A kto wskoczy za mną? Z biegiem czasu dochodzi dociera do mnie myśl, że nikt.

[monochrome-anime-world]

Czasami czytam nasze stare wiadomości i zastanawiam się jak wyglądałoby nasze życie gdyby ten kontakt pozostał. Wiedz, że ja nas pamiętam. Mam nadzieję, że u Ciebie dobrze

[monochrome-anime-world]

“Za dużo sobie wyobrażam myśląc, że widzisz we mnie coś więcej.”

— (via umarlabym-dla-ciebie)

[monochrome-anime-world]

Ciężko mi kurwa. Zrozum.

[monochrome-anime-world]

“Mam ochotę leżeć całymi dniami w łóżku i unikać tego świata.”

—

[monochrome-anime-world]

Przepraszam, że chciałam być dla Ciebie ważna

[monochrome-anime-world]

Brakuje mi dni kiedy czułam, że jestem przez Ciebie kochana.

[monochrome-anime-world]

Najgorsze jest to jak zostajesz samemu i nagle przygniata Cię to wszystko. Dochodzi do Ciebie, że masz już x, a nie 16 lat i to co czujesz powinno się leczyć. Każdy samotny spacer to poczucie niepewności, pet w ręku (a jeszcze parę lat temu nie znosiłam ich zapachu) i łzy tłumione gdzieś głęboko...

[monochrome-anime-world]

To uczucie kiedy chcesz zrobić tyle różnych rzeczy, ale nie możesz. Bo Tobie nie wypada. Musisz się pilnować i pilnujesz się całe życie bo gdy przestajesz chociaż na chwilkę to te krzywe spojrzenia, nawet najdroższ() przeszywają Cię na wskroś, twardo stawiając na ziemi i uświadamiając, że nie możesz i nie będziesz mogła.

[monochrome-anime-world]

Chwytam się wszystkiego by nie myśleć o tym jak bardzo mi beznadziejnie

[monochrome-anime-world]

Zaczynasz mi ciążyć. Czemu nawet Ty musisz sprawiać mi przykrość? Czemu każdy ode mnie wymaga, a nie chce dać nic od siebie, a jak już daje to tylko powody do kłótni, smutku, przekonania o tym, że nie wiem po co nadal żyję

[monochrome-anime-world]

totally me

[monochrome-anime-world]

I mi przykro bo widzisz to u wszystkich innych tylko nie u mnie

[monochrome-anime-world]

Tęsknie za dawnym tumblr. Za postami czytanymi pod kołdrą i mogłam do nich płakać i się cieszyć i nie było takiej odpowiedzialności. Teraz powinnam być dorosła, zapomnieć, iść dalej, a znów go zainstalowałam. Przeglądam stare posty, przy których co chwilę czytam "dezaktywowany" i czuję kłucie głęboko w środku bo przecież tutaj byłam większość czasu, tu było mi dobrze to była taka moja wieczność. Czytanie sekretów i poznawanie znajomych. Chciałabym tu wrócić jak wtedy gdy miałam 16 lat. Czytać te same posty, a teraz to muszę ukrywać, że ja też tu kiedyś byłam, że ja tu wracam. Czuję się rozdarta bo wchodzę tu tak jak wtedy, ale to już nie ten sam tumblr, a ja tak bardzo bym chciała by był.

[monochrome-anime-world]

Jak coś jest dobrze, to jak zwykle musi się zjebać. Nie może być tak, że mam chociaż odrobinkę szczęścia, no kurwa nie może. I nawet Ty jesteś przeciwko mnie, a ja to dla Ciebie chciałam żyć

[monochrome-anime-world]

A miałam tu nie wracać, przecież już było tak dobrze. Już zdążyłam zapomnieć, a teraz znów tu jestem. Znów wszystko się wali, znów nie ma sensu. Najgorsze jest to, że "ja" też nie mam sensu