misslosersqueen

[misslosersqueen]

#01 Kitap Yorumu: Alacakaranlık

Evet öncelikle kitabın hızla gittiğini, derslerim olmasa bir günde bitirebileceğim hızla "aktığını" söyleyebilirim. Şunu da belirtmeliyim ki kesinlikle geç kaldığım bir kitap olmuş. Eminim ki ortaokulda ya da lisedeyken bu seriyi okusaydım kesinlikle karakterler ile -özellikle Bella ile- deyim yerindeyse aşk yaşayabilirdim. Tabii şu anda da sevdim kitabı fakat artık biraz daha mantıklı bir düşünce yapısına sahip olduğumdan çoğu şeye anlam veremedim, özellikle bitirmeye doğru bir şeylerin farkına vardım. Eleştirilerime başlayacaksak olursam; olayların akışı bana biraz hızlı geldi, yani yeni geldiğin bir yerde sadece bir kaç defa gördüğün birine nasıl bir anda bu kadar bağlanabilir, nasıl büyük bir aşk içerisinde olabilirsin e be Bella! Biraz mantıklı mı olsaydın gerçi o zamanlar Bella'nın liseye gittiğini düşünecek olursak belli bir noktada kafamda oturtabilirim bazı şeyleri. Ama yine de Edward'ın hatta ailesinin geri kalanının bir vampir olduğunu öğrendikten sonra, benim açımdan normal bir tepki vermemesi, biraz sinirime dokundu, yani tamam insan avlamıyorlar da biraz korksa mıydın Bellacım (?) ya da bir süre çekinse miydin, düşünse miydin. Ben Bellayı ve Juliet'i (Romeo ve Juliet oyunundan) çok benzettim okurken, ikisinden de haz etmiyorum ne yalan söyleyeyim. Sanırım benim sinirimi bozan kısım Bella’nın bilmiyorum insan gibi davranmaması(?) yani demek istediğim biraz olanlardan dolayı korkmasını isterdim. Bir anda Edward’ın vampir olduğunu kabullenmesi, ve neredeyse her şeye olur tamam havasında olması. Her ne kadar okurken kendimi Bella’nın yerine koymaya çalışsam da bir süre sonra yapamadım zira hareketleri çok saçma gelmeye başladı bir noktada. Hayır kendimi de suçladım yani ben mi anlamıyorum, bende mi problem var, ya da bir şey mi kaçırdım havasına girdim. Bella'ya sinir olmam dışında kitapta olumsuz bir etki yaratan bir şey olmadı, yoktu benim için. Çeviri den memnundum ve basım hatası ya da yazım hatasına da rastlamadım. Birde tabi kitapla doğrudan bir ilgisi yok ama ben her ne kadar filmi izlememiş olsam da, karakterleri kimlerin canlandırdığını bildiğimden -onca senedir spoiler almadan durabileydim bir mucize olurdu- kafamda maalesef hep onlar gözümün önüne geldi, Bella hariç. Benim kitaba puanım altı buçuk üstünden hatırı kalmasın diye yedi. Okurken eğlendiğim, uzun zaman sonra bu kadar bir an önce okumak ve istediğim bir kitaptı fakat bilmiyorum yedi puanın üstüne çıkasım gelmedi.

[misslosersqueen]

Benim İçin 2020 Nasıldı?

Evet, normalde bu yazıyı dün yazıp paylaşmak istiyordum ama maalesef işler pek istediğim gibi gitmedi ve bugün yazmaya başladım, ki bu durumdan çok memnunum. Son dakikada 2020 gollerini attı. Geçen yıl (2020) sadece ülkemiz için değil tüm dünya için bir felaketti, bunu kabul etmeliyiz. Fakat kendi açımdan düşünecek olursam o kadar da kötü geçmedi bu yıl. 

Benim için 2020′nin güzelliklerinden biri, annemin karar verdiği ve 2020′nin en güzel kararı olan Bambam’ı sahiplenmekti. Peki Bambam kim? Bambam benim dünyalar güzeli kızım, biricik kedim. (bulabilirsem bir fotoğraf ekleyeceğim) Ama ben sadece bir kedi gözü ile bakamıyorum, bakmıyorum. Çünkü Bambam evimize geldiğinden beri beni çok değiştirdi -iyi anlamda- artık çoğu şeye farklı bir şekilde bakıyorum. Sokakta gördüğüm bir hayvanı sevmeye korkarken ve o kadar da düşünmezken şimdi koşarak yanlarına gidiyorum, onları seviyorum. Bambam beni daha mutlu, daha umutlu bir insan yaptı ona şüphe yok.

Peki başka ne oldu? Karantina da özellikle kendimi sevmeyi, kendime değer vermeyi öğrendim. Bu durumdan o kadar mutluyum ki. 2020 hedeflerimden en az birini gerçekleştirmiş olmak beni çok mutlu ediyor. Aynaya bile bakmak istemeyen ben kendimi övüyorum şimdi. Kendime değer verme başlığı altında cilt bakımına da başladım, eskiden hiç umursamazdım ama şimdi kendim ile vakit geçiriyorum, iyiye gitmeye çalışıyorum. Ben çok karamsar bir insanımdır ama umutlu ve mutlu bakmaya çalışıyorum -bunu henüz oturtamadım,  ama geçen yılda karar alıp uygulamaya başladığım için buraya ekliyorum :) -

Yıllardır istediğim bir şeyi yaptım ve kilo verdim. Maalesef karantina döneminde özellikle çok kilo aldım fakat bir noktada fark edip diyetisyene gittim. Toplamda 11kg verdim ve vermeye devam edeceğim. Olmayan ya da zor olan kıyafetlerimin içine sorunsuz girmek... sonsuz bir mutluluk hissi yaşatıyor bana adeta. Bir diğer isteğim olan, Korece öğrenmeye devam ettim. Fakat bu konu hakkında fazla bir şey yapamadım ama bir yerden tekrar başlamak, ipin ucunu tutmak iyidir diye düşünüyorum :) Bunların yanında son gol olarak annemin hayatında ve bizi -ben ve kardeşim- etkileyen güzel bir gelişme yaşandı ve terfi aldı. Ayrıca yılın son günü BTS “Merhaba” dedi ölsem gam yemem. tişikkirler.  Az kalsın unutuyordum, liseden beri hayalim olan bir şeyi yaptım bu sene. Tabi bunu pandemi döneminde yapmak nasıldı bilmiyorum ama oldukça dikkatli olduğumuzu ve birine bir şey olmadığını belirterek ne yaptığıma geçiyorum. Üniversiteden bir arkadaşımla çok güzel bir tatil yaptık. Her anı mükemmeldi gerçekten. Umarım bir dahaki sene yine gideriz :) Bu yazıları yazarken bir yandan da düşünüyorum başka neler oldu diye. Ama bu yukarıdakiler bile beni bu sene çok mutlu etti. Belki de bu sene üzüldüğüm tek şey, en yakın arkadaşımı görememek oldu, üniversiteden arkadaşlarım ile vakit geçirememek oldu. Umarım 2021 de bunları düzeltebilirim. İlk postumda bir destan yazdığımı hissederek burada bitiriyorum, yoksa daha yazacağım. Burayı bu sene daha sık kullanmayı umarak, iyi dileklerimi sunuyorum ✨

-dimpley