medicalwomen1

[medicalwomen1]

زمان برای درمان طاسی

کلینیک کاشت مو

کلینیک کاشت مو آریا سعی در پوشش نیاز های رو به افزایش افرادی است که با مشکل ریزش مو و کچلی مواجه هستند

کلینیک تخصصی کاشت مو ، پوست و زیبایی در تهران در فضایی آرام و مناسب پذیرای بیماران و میهمانانی است

مشاوره کاشت و ترمیم مو

تمام مراجعه کنندگان محترم قبل از شروع مراحل درمان، تحت مشاوره پزشکان و متخصصین این مرکز قرار می گیرند

خدمات کاشت مو درمانگاه تخصصی آریا

این درمانگاه با همـکاری مجـموعه پزشکان و متـخصـصان حـاذق پـوسـت و مو دارای بـورد تـخـصصـی پیوند مو و عـضـو انجمن متخصصین پوست ایران ، که سالیان متمادی در حوزه پوسـت، لیزر ، جـوانسـازی و زیبـایی و کاشت مو فعـالیت می نمـایند ، آماده ارائه خدمات تخصصی پزشکی به مراجعین محترم میباشد.

کاشت مو به روش BHT یکی از روش هایی است که نیاز به دقت و ظرافت دارد زیرا در مواقع لزوم و ضروری از این روش کاشت مو استفاده میکنند.برای کاشت مو با این روش متخصصان کلینیک زیبایی آریا آماده هستند.

در این روش کاشت مو ، واحدهای فولیکولی را با استفاده از یک پانج خیلی ریز یکی یکی برداشته و در محل دریافت می کارند. این روش کاشت مو معمولا برای افرادی انجام می شود که دارای بانک موی مناسب باشند

کاشت مو به روش FUT است که امروزه با توجه به اهمیت زیبایی طرفداران بسیار زیادی را در بین افرادی که از طاسی یا ریزش موی خود رنج می برند پیدا کرده است.

در موارد نادری، کاشت مو با روش فوق ترکیبی در دو جلسه انجام می‏شود. در این روش ابتدا روش FUT صورت می‏گیرد و سپس فرایند FIT شروع می‏شود. بنابراین پزشک می‏تواند 2 تا 3 برابر آنچه که تا به حال امکان پذیر بوده است

در روش کاشت مو ترکیبی در واقع از دو روش fut و fit برای کاشت مو استفاده می شود و این روش می تواند کمبودهایی را که در استفاده از روش های fit و fut به طور جداگانه برای طاسی های وسیع وجود دارد جبران نماید

این تکنیک برتر کاشت مو روش sut اس یو تی دیگر همانند روش های رایج و سنتی نیازی به برش و جراحی و بجا ماندن اسکار و یا درد و تحمل زمان طولانی دوره نقاهت وغیره… وجود ندارد

شاید شما هم نیاز به مشاوره داشته باشد !

تهران – خیابان پاسداران – خیابان گلستان دوم – تقاطع پایدارفرد – پلاک 85 – طبقه دوم

021-71791

[medicalwomen1]

توقع شما از پزشک زنان چیست؟

متخصص زنان و زایمان پزشکی است که در بیماری‌های زنان و دستگاه تناسلی تخصص دارد. مراقبت‌های دوران زایمان برای زنان در دوران بارداری و قبل از اینکه کودک متولد شود، انجام می‌شود.این متخصصان همچنین در تولد کودک نقش مهمی دارند. پزشک متخصص زنان در طول زندگی شما به عنوان خانم نقش مهمی دارد. از جمله کنترل بارداری و تنظیم خانواده، تولد و دوران یائسگی. یک متخصص زنان و زایمان همچنین می‌تواند در امر غربالگری سرطان درمان عفونت‌ها و انجام جراحی‌های ناحیه لگن و دستگاه ادراری نقش مهمی داشته باشد.گاهی ممکن است شما هنگام معاینه بخش‌های خاصی از بدنتان عصبی و خجالت‌زده شوید اما معاینه این بخش‌ها توسط پزشک متخصص زنان کمی راحت‌تر است و بیان این مشکلات با این پزشکان آسان تر خواهد بود.برای تنظیم معاینات منظم سالیانه، نکاتی هست که باید همیشه مدنظر داشته باشید.پزشک متخصصی را پیدا کنید که همیشه مورد اعتمادتان باشد: · مسلما شما هرگز نمی‌خواهید به هر کسی که باید بخش‌های حساس بدنتان را معاینه کند اعتماد کنید. بنابراین بهتر است یک پزشک را انتخاب و همیشه مشکلات‌تان را با او مطرح کنید.

· این پزشک را به طور اتفاقی پیدا نکنید. حتما از دوستان و آشنایان در مورد یک پزشک ماهر و خوب سوال کنید و با مشورت پزشک خود را انتخاب کنید. · هنگام تصمیم‌گیری در مورد انتخاب پزشک توجه کنید که آیا ترجیح می‌دهید پزشک مرد را انتخاب کنید یا زن. برخی زنان ترجیح می‌دهند که پزشک خود را خانم انتخاب کنند چرا که باید گاهی هنگام معاینه کاملا لباس‌هایشان را خارج کنند. · سعی کنید در مورد مدرک، تجارب پزشکی و سابقه پزشک خود اطلاعات کسب کنید و این سوالات را حتما از او بپرسید.· آیا بیمه مرا می‌پذیرد؟· در کدام بیمارستان معاینه و عمل جراحی انجام می‌دهد؟ · در چه ساعاتی و چه روزهایی در مطب کار می‌کند؟· وقتی من به او نیاز دارم آیا او در دسترس خواهد بود؟انتظار چه چیز را هنگام ملاقات دارید؟چه زمانی باید یک پزشک متخصص زنان و زایمان را ببینید؟ انجمن بیماری‌های زنان و زایمان آمریکا توصیه می‌کند که دختران از سن ۱۳ تا ۱۵ سالگی حتما یک پزشک متخصص زنان و زایمان متبحر را پیدا کرده و همیشه به طور منظم به او مراجعه کنند. زنان متاهل لازم است که ۲۴ ساعت قبل از معاینه فعالیت جنسی نداشته باشند چرا که فعالیت جنسی می‌تواند بافت‌های داخل دستگاه تناسلی از جمله واژن را ملتهب کرده و روی نتایج آزمون‌های تشخیصی تاثیر بگذارد.قرار ملاقات شما با پزشک‌تان معمولا با یک معاینه کلی شروع می‌شود. قد و وزن و فشارخون شما در اولین ویزیت چک می‌شود. گاهی لازم است تا آزمایش ادرار و خون بدهید.برای انجام معاینه جسمانی لازم است که شما به اتاق مخصوص معاینه بروید و لباس‌های زیر خود را خارج کنید.ممکن است به شما یک لباس بلند به نام گان داده شود تا بپوشید و راحت باشید. معاینه با پرسیدن چند سوال عمومی در مورد سابقه پزشکی شما و خانواده‌تان شروع می‌شود او ابتدا قسمت‌های خارجی دستگاه تناسلی شما را برای وجود ناهنجاری‌ یا بیماری‌های پوستی معاینه می‌کند و سپس از داخل دستگاه تولیدمثل شما را هم بررسی می‌کند.آزمون پاپ‌اسمیر معمولا برای همه خانم‌های متاهل انجام می‌شود. در این آزمون پزشک نمونه‌هایی از سلول‌های دهانه رحم را به وسیله یک برس کوچک برداشته و آن را برای بررسی‌های بیشتر به آزمایشگاه می‌فرستد.همچنین شما را از نظر وجود بیماری‌های قابل انتقال جنسی معاینه می‌کند. همچنین شکم و پستان‌ها، لوله‌های رحمی و تخمدان‌ها توسط سایر آزمون‌هایی که وی به شما توصیه می‌کند مورد معاینه قرار می‌گیرد.گفت‌وگو با پزشک: سعی کنید حتما سالیانه یک بار توسط پزشک معاینه شوید. حتی اگر سوالات‌تان به نظرتان خجالت‌آور است. مطمئن باشید که پزشک قبلا هم این مشکلات را از سایر افراد شنیده است. در مورد روابط جنسی، قاعدگی و هر چه فکر می‌کنید برایتان سوال است بپرسید.وی از شما سوالات متعددی می‌پرسد. این سوالات ممکن است خیلی شخصی باشد اما حتما لازم است که برای مراقبت‌های کافی به سوالات او پاسخ صحیح دهید.

سوالات شامل:

* قاعدگی و هر مشکل که پیرامون آن باشد مثل قاعدگی سنگین یا قطع آن * ترشحات ناحیه واژن * روابط جنسی و میزان آن* مشکلات حین روابط جنسی

* بیماری‌های قابل انتقال جنسی * روش‌هایی که برای کنترل بارداری استفاده می‌کنید * سابقه واکسیناسیون‌های قبلیبه خاطر داشته باشید که پزشک دوست شما است و همیشه در رفع مشکلات شما را راهنمایی می‌کند. اگر بین هر دوره معاینه‌ها مشکلی داشتید برای ملاقات‌های فوری از او سوال کنید.

[medicalwomen1]

بیماری های زنان و نازایی

بیماری زنان و نازایی

تعریف نازایی – عدم توانایی در باردارشدن بعد از یک سال تلاش برای بارداری است یا در مورد خانم بالای ۳۵ سال بعد از ۶ ماه تلاش برای باردار شدن . خانمی که می تواند باردار شود اما نتواند بارداری را حفظ کند نیز می تواند نازا باشد. حدود ۱۰ درصد از زوجین در سنین ۴۴ – ۱۵ سال برای باردار شدن یا حفظ بارداری مشکل درند. حدود یک سوم موارد نازایی به علت مشکلات خانم است و یک سوم دیگر علل نازایی مربوط به مردان است.بقیه موارد یا مخلوطی از مشکلات زن و مرد است یا علل ناشناخته دارد.

علل نازایی در مردان –

۱- واریکوسل – وریدهای بیضه خیلی متسع می شود که باعث افزایش دما در آن می شود و بر تعداد یا شکل اسپرم اثر می کند.

۲- اختلال در تحرک اسپرم – گاهی بیماریها یا صدمات باعث بلوک حرکت اسپرم می شود. بعضی مردان با مشکلاتی در اسپرم متولد می شوند مانند سیستیک فیبروزیس که از علل نازایی است.

علل افزایش نازایی در مردان – اسپرم یک مرد می تواند تحت تاثیر سلامتی وی یا روش زندگی او تغییر کند:

مصرف زیاد الکل – داروها – سموم محیطی مانند آفت کش و سرب – کشیدن سیگار – اوریون – بیماری شدید کلیه – مشکلات هورمونی – رادیوتراپی و کموتراپی برای سرطان – افزایش سن

علل نازایی در زنان –

بسیاری از موارد نازایی زنان توسط اختلال در تخمک گذاری ایجاد می شود.از نشانه های عدم تخمک گذاری عادت ماهیانه نامنظم یا قطع آن است.

از علل شایع اشکال در تخمک گذاری تخمدانهای پلی کیستیک است که یک عدم تعادل هورمونی است.از علل دیگر نازایی نارسایی زودرس تخمدان است که زیر ۴۰ سال اتفاق می افتد.

از علل کمتر شایع دیگر نازایی شامل:

بسته بودن لوله های تخمدان به علت عفونت لگنی – آندومتریوز – یا جراحی لگنی

مشکلات فیزیکی و آناتومی در رحم

میوم فیبروئید رحمی

عومل افزایش نازایی در زنان- افزایش سن – استرس – سوئ تغذیه – ورزش شدید – افزایش وزن یا کاهش وزن – کشیدن سیگار -مصرف زیاد الکل – عفونتهای جنسی – مشکل در سلامتی با ایجاد تغییرات در هورمون

چگونه سن بر توانایی باروری زن اثر می گذارد:

کاهش توانایی تخمدانها برای تخمک گذاری – داشتن تعداد کمتری از تخمک باقیمانده – بسیاری از تخمکها سالم نیستند. افزایش احتمال داشتن بیماری هایی که ایجاد نازایی می کند – افزایش احتمال سقط

در صورت داشتن علائم زیر باید به پزشک متخصص زنان مراجعه نمایند:

پریود نامنظم – پریود خیلی دردناک – اندومتریوز – عفونت لگنی – بیش از یک سقط

فیبرویید رحمی یا همان فیبروم رحمی، یک تومور خوش‌خیم است که از سلول‌های غیرطبیعی در دیواره عضلانی رحم تشکیل شده است، یعنی به صورت توده‌ای است که در اندازه‌های مختلف ایجاد می‌شود. این توده‌ها در ۲۰ تا ۲۵ درصد موارد در سنین باروری، یعنی سنین قبل از یائسگی دیده می‌شوند. رشد تومور فیبرویید رشد این تومور توسط هورمون های استروژن و پروژسترون تحریک می‌شود و بعد از سن یائسگی چون میزان این هورمون‌ها پایین می‌آید، در نتیجه این تومور کوچک می‌شود. این بیماری در خانم‌های سیاه پوست، دو برابر شایع‌تر از خانم‌های سفیدپوست است، ولی هنوز علت قطعی آن مشخص نشده است. خوشبختانه علی‌‌رغم درصد بالای ابتلا، این تومور یک تومور خوش‌خیم محسوب می‌شود. علایم شایع تومورهای خوش خیم رحم این بیماری معمولا بدون علامت است، ولی به طور کلی علائم بالینی این بیماری عبارت است از : خونریزی‌های حجیم و طولانی قاعدگی، کاهش فواصل بین قاعدگی‌ها، احساس فشار روی مثانه، درد و فشار لگنی، مقاربت دردناک یا خونریزی پس از مقاربت.

در ضمن از عوارض این بیماری می توان کم‌خونی همراه با ضعف و خستگی و رنگ‌پریدگی را بیان کرد.

راه خاصی برای پیشگیری از این بیماری وجود ندارد، اما اجتناب از مصرف هورمون‌های زنانه ممکن است رشد فیبروییدها را کمتر کند. عوارض احتمالی عوارضی که در زمان بارداری می‌تواند رخ دهد، عبارت است از:

– سقط خود به خودی

– زایمان زودرس –

از دیگر عوارض این بیماری این است که امکان دارد فیبرویید پس از جراحی دوباره عود کند و سرطانی شدن فیبرویید در کمتر از نیم درصد موارد رخ می‌دهد که معمولا با رشد سریع تومور خود را نشان می‌دهد. البته اگر قبل از یائسگی، جراحی ضرورت نداشته باشد، معمولا این تومورها پس از یائسگی بدون درمان کوچک می‌شوند. در صورتی که جراحی ضرورت داشته باشد، بیمار بستری می‌شود. فیبروییدها در صورتی نیاز به جراحی دارند که خونریزی بیش از اندازه باشد، یا ایجاد علائمی کند که در حامله شدن یا حاملگی فرد اختلال به وجود آورد، و یا در صورت سرطانی شدن یا اندازه بزرگ فیبروییدها. راه‌های تشخیص بیماری و درمان از آنجایی که این بیماری در بعضی افراد بدون درد است، ممکن است با یک معاینه سالانه توسط پزشک تشخیص داده شود. فیبرویید با معاینه شکم قابل لمس می‌باشد و با انجام سونوگرافی، تشخیص کامل می شود.

درمان بر حسب علائم و نیز نتایج اقدامات تشخیصی مختص هر بیمار، انجام خواهد شد و در مواردی که علائم خفیف هستند و اندازه فیبرویید کوچک است، امکان دارد نیازی به درمان وجود نداشته باشد و توصیه شود که بیمار پس از ۶ تا ۱۲ ماه مجددا برای معاینه مراجعه کند و تحت‌نظر پزشک باشد.

ولی در بعضی از موارد ممکن است توصیه به جراحی شود و انواع روش‌های مختلف جراحی وجود دارد

۱٫ برداشت بافت فیبروییدی و باقی گذاشتن بخش‌های سالم رحم که به آن میومکتومی می‌گویند.

۲٫ بریدن رگ‌های خون‌رسان به بافت فیبریدی باعث فروکش کردن رشد آنها می‌شود.

۳٫ برداشت رحم (هیستروکتومی)‌ که تنها راه مطمئن برای درمان فیبروم رحمی است.

روش درمان

استروژن موجود در قرص‌های ضدبارداری با دوز کم چندان خطر مهمی ندارند، اما استروژن با دوز زیاد ممکن است باعث بزرگ شدن ��یبروییدها شود. لذا اگر مصرف قرص ضد بارداری مضر بود، باید به فکر استفاده از سایر روش‌های جلوگیری از بارداری باشید.

امکان دارد برای به حداقل رساندن خونریزی رحمی مصرف پروژستین‌ها توصیه شود. برای تخفیف درد هم استفاده از داروهای ضدالتهاب غیراستروییدی توصیه می‌شود.

همچنین برای کم‌خونی ناشی از خونریزی، مکمل آهن داده می‌شود.

داروی هورمونی محرک گنادوتروپین باعث بروز یائسگی مصنوعی و سریع شده، به طوری که خونریزی متوقف و اندازه فیبرویید کوچک می‌شود. البته این نوع دارو نباید بیش از شش ماه مورد استفاده قرار گیرد.

همچنین باید بدانید که برای مبتلایان به فیبروم رحمی محدودیت فعالیتی خاصی توصیه نمی‌شودو معمولا بین وجود فیبروم با اندازه ی کوچک ویامتوسط و نازایی هیچگونه ارتباطی وجود ندارد.همانطور که در سطور پیشین ذکر شد راهی برای پیشگیری از آن هنوز وجود ندارد.

[medicalwomen1]

علل و راه درمان عفونت رحم زنان بعد از زایمان

احتمال بروز عفونت رحم در زنانی که زایمان طبیعی انجام داده اند، حدود ۱ تا ۳ درصد است ودر زنانی که با عمل سزارین فرزند خود را به دنیا آورده اند، حدود ۱۰ تا ۳۰ درصد می باشد، یعنی با عمل سزارین، خطر ابتلا به این عفونت ۱۰ برابر می شود.

زنانی که دچار کم خونی هستند، بیشتر در معرض خطرند، زیرا مقاومت بدن آنها بسیار پایین تر از افراد عادی است. هنگامی که رحم و لایه داخلی آن دچار التهاب شود، عفونت رحمی بروز می کند. انواع عفونت رحم بعد از زایمان

۱- با علایم زودرس:علائم این نوع عفونت رحمی، طی ۲ تا ۳ روز پس از زایمان و تولد نوزاد بروز می یابد و شایع ترین نوع عفونت های رحمی است.

۲- با علایم دیررس:علائم این نوع عفونت رحمی، طی ۳ یا ۵ روز تا شش هفته پس از زایمان بروز می یابد. علت آن ممکن است به خاطر باقی ماندن قسمت کوچکی از جفت در داخل رحم باشد. مشکلات زنان علت و عوارض عفونت رحم و مشکلات زنان بعد از زایمان علل عفونت رحم زنان

بارداری:یک سری از عفونت های رحمی به دلیل بارداری رخ می دهند، زیرا بافت رحم، طی بارداری ملتهب و متورم می شود و بعد از زایمان، این عفونت ها رخ می دهند. استفاده طولانی مدت از نوارهای بهداشتی در طی قاعدگی عدم رعایت بهداشت در زنان سقط جنین جراحی رحم زایمان طولانی مدت باقی ماندن مقداری از جفت در رحم پس از زایمان انجام زایمان با مداخلات دست و دستگاه علایم عفونت رحم

علائم عفونت رحمی که پس از زایمان رخ می دهد، عبارتند از: تب بالای ۳۸ درجه سانتی گراد و نبض سریع (بالای ۱۰۰ ضربه در هر دقیقه) دردهای زیر شکمی همراه با احساس درد هنگام لمس ناحیه رحم خونریزی رحمی که با بوی بدی همراه است (بوی بد ناشی از عفونت) و یا رنگ متمایل به سبز یا زرد چرکی دارد احتمال سردرد، عرق کردن، لرز شدید از دست دادن اشتها و بی حالی مقاربت دردناک با همسر احتمال خونریزی شدید یبوست علایم عفونت رحمی در زنان غیر باردار (در اثر بیماری التهابی لگن) عبارتند از:

دردهای زیرشکم و ترشح بدبو از رحم خونریزی های غیرطبیعی احساس درد کمر حالت تهوع تب راههای تشخیص عفونت رحم

به دلیل اینکه نمونه برداری کامل از رحم دشوار است، معمولا عامل عفونت های رحمی را ترکیبی از باکتری ها می دانند.

پزشک متخصص لگن فرد را معاینه می کند و نمونه ای از ترشحات رحم را جمع آوری کرده و به آزمایشگاه می فرستد تا پاتولوژیست برای کشف نوع میکروب، آن را آزمایش کند. عوارض عفونت رحم

اگر عفونت رحم به موقع درمان نشود، باعث بروز شوک عفونی می شود که عوارض زیر را در پی دارد:

بالا یا پایین رفتن غیرطبیعی درجه حرارت بدن کاهش شدید فشارخون رنگ پریدگی غیرعادی احساس گیجی و منگی تنگی نفس احساس لرز ضعف سایر عوارض عفونت رحم عبارتند از:

زنانی که عفونت رحمی دارند، بیشتر در معرض خطر حاملگی خارج رحمی و یا ناباروری هستند. زنانی که عفونت رحمی دارند، معمولا هنگام تماس جنسی با همسرشان، احساس درد دارند. اگر عفونت رحم به لوله های فالوپ (بین رحم و تخمدان) منتقل شود، می تواند بر باروری فرد در آینده تاثیر بگذارد. ممکن است عفونت رحم به داخل شکم منتشر شود و به جریان خون راه پیدا کند . حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد از زنان مبتلا به عفونت رحمی، دچار عفونت خون می شوند که این بیماری با آزمایش خون تشخیص داده می شود. راههای پیشگیری از عفونت رحم

پس از دفع مدفوع، خود را از جلو به عقب بشویید تا آلودگی ناحیه مقعد را وارد واژن نکنید. لباس زیر خود را مرتبا عوض کنید و حتی المقدور از جنس نخی آن استفاده کنید. ناحیه واژن را همیشه خشک و تمیز نگه دارید. اگر ازداواج کرده اید، از کاندوم برای جلوگیری از ابتلا به عفونت های ناحیه تناسلی استفاده کنید. امروزه به بیشتر زنانی که عمل سزارین انجام می دهند، در روزهای اول پس از سزارین، آنتی بیوتیک داده می شود تا از بروز عفونت رحم پیشگیری شود درمان عفونت رحم

اگر عفونت رحم خانمی شدید باشد، معمولا چند روز در بیمارستان بستری می شود و آنتی بیوتیک های مختلفی را تحت نظر پزشک مصرف می کند. امروزه به بیشتر زنانی که عمل سزارین انجام می دهند، در روزهای اول پس از سزارین، آنتی بیوتیک داده می شود تا از بروز این عفونت پیشگیری شود. به این بیماران استراحت کافی و خواب مناسب توصیه می شود. خوردن غذاهای مقوی و سالم برای بهبود هر چه سریع تر پیشنهاد می شود.

به این گونه افراد توصیه می شود تا چند روز پس از زایمان، پرستاری را برای فرزند تازه متولد شده خود در نظر بگیرند تا بیماری شان سریع تر بهبود یابد.

انواع عفونت واژن

سه نوع عفونت واژن وجود دارد: عفونت قارچی، عفونت باکتریایی و عفونت انگلی.

باید در نظر داشتیه باشید که محیط مجاری تناسلی به‌طور طبیعی دارای شرایط خاصی است؛ به طوری که عفونت‌های ذکر شده، در حالت عادی قادر به رشد و تکثیر در این محیط نیستند، مگر اینکه مشکلی وجود داشته باشد.

عفونت قارچی واژن

منشأ عفونت‌های قارچی اندام تناسلی زنان، عمدتا نوعی قارچ به نام کاندیدا آلبیکنس است. این ��ارچ معمولا به طور طبیعی در محیط واژن وجود دارد و محیط اسیدی واژن مانع از رشد این قارچ‌ها می شود. حال اگر به دلیلی از اسیدی بودن محیط واژن کاسته شود، قارچ‌ها رشد بیشتر خواهند کرد و سبب عفونت قارچی در واژن می‌شوند.

حاملگی، مصرف بعضی از آنتی بیوتیک‌ها، مصرف قرص‌های جلوگیری از حاملگی، بیماری قند، استفاده از کورتون، زمان سیکل ماهیانه، روابط جنسی از عواملی هستند که باعث تغییر محیط طبیعی واژن و افزایش رشد قارچ‌ها و در نتیجه باعث عفونت در واژن می‌شوند.

علایم اصلی واژینیت قارچی، خارش و ترشحات واژینال می‌باشد. خارش معمولا شدید است و ممکن است باعث التهاب نواحی مربوطه گردد. ترشحات به صورت سفید رنگ و غلیظ است که در عین حال دارای چسبندگی کمی بوده و سست می‌باشد. این ترشحات معمولا فاقد بو و یا دارای بوی کپک بوده، ولی به هیچ‌وجه متعفن نیست، مگر آنکه سایر عوامل عفونت‌زا همراه قارچ باعث بروز واژینیت شده باشند.

نکته: لازم به ذکر است که دستگاه تناسلی خانم‌ها در حالت طبیعی نیز ترشحاتی دارد که باعث مرطوب ماندن این ناحیه می‌شود و به‌طور دوره‌ای کم و زیاد می‌شود. البته ترشحات طبیعی، هیچ رنگ و بویی ندارد و اگرچه غلیظ است، ولی بدبو نیست و سبب خارش و سوزش هم نمی‌شود.

عفوت باکتریایی واژن

عفونت‌های باکتریایی دستگاه تناسلی بیشتر توسط باکتری به نام گاردنلا واژینالیس ایجاد می‌شود. این میکروب به‌طور طبیعی در محیط دستگاه تناسلی موجود است، ولی در شرایط خاص ممکن است رشد کرده و باعث بروز بیماری شود. یکی از راه‌های انتقال این بیماری، تماس جنسی است. در واژینیت میکروبی، ترشحات واژینال به رنگ سفید مایل به خاکستری و یا زرد رنگ بوده و بوی شبیه ماهی و ناخوشایندی دارد، ولی خارش و التهاب یا اصلا موجود نیست و یا بسیار خفیف‌تر از عفونت قارچی می‌باشد.

عفونت انگلی واژن

عفونت‌های انگلی مجاری تناسلی در بیشتر اوقات به واسطه نوعی انگل تک‌سلولی ایجاد می‌شود. این انگل به طور طبیعی در مجاری تناسلی زندگی نمی‌کند و ابتلا به آن ممکن از طریق تماس جنسی و یا برخی لوازم (مانند حوله آلوده) و محیط‌های آلوده (مانند استخر) صورت پذیرد. در بسیاری از موارد ممکن است این عفونت فاقد علایم و یا توأم با علایم خفیفی باشد. از بارزترین خصوصیت آن وجود ترشح واژینال بیش از حد است. این ترشح دارای رنگ خاکستری یا سبز رنگ بوده و بوی آن زننده می‌باشد. روی آن حباب‌های هوا مشاهده می‌شود که باعث ایجاد ظاهری کف مانند می‌گردد.

[medicalwomen1]

بهداشت واژن

بهداشت واژن

یکی از بخش‌های مهم بدن در حفظ سلامت و بهداشت انسان، بهداشت دستگاه تناسلی زنان است. از آنجا که سه دستگاه تناسلی، ادراری و گوارشی در مجاورت یکدیگر قرار دارند، بهداشت آنها وابسته به یکدیگر خواهد بود و عفونت هریک ازاین دستگاهها مشکلاتی را برای بیمار ایجاد می‌نماید. لذا نیازبه توجهات خاص از نظر بهداشتی در مقایسه با دیگر قسمتهای بدن دارد تا فرد از سلامت و بهداشت کامل برخور��ار باشد.

متاسفانه، از آنجایی که صحبت در مورد واژن و دستگاه تناسلی برای زنان یک شرم و حیا محسوب می‌گردد، بهداشت این ناحیه در بسیاری از موارد نادیده انگاشته می‌شود و بیمار به پزشک مراجعه نمی‌کند.

در اینجا می‌خواهیم اشاره‌ای به چگونگی مراقبت از واژن داشته باشیم و با ذکر نکات کلیدی شما عزیزان را در حفظ سلامت خود تا آنجا که امکان دارد راهنمایی نمائیم .

۱- حفظ سلامت و بهداشت: اگر سلامت کلی خود را رعایت کنید، آنگاه واژن شما هم از نظر بهداشتی و سلامت مناسب خواهد بود. برای این منظور بهتر است مصرف شکر و شیرینی‌جات را محدود نمائید و به مقدار بیشتر ماست مصرف نمائید. چرا ماست؟ این یک واقعیت ساده است. باکتری‌های داخل واژن از نوع خاصی هستند که تنها در برخی از مواد غذایی وجود دارد که شما می توانید آنها را در سوپرمارکتها پیدا کنید. در ماست چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ ماست حاوی باکتری خوبی به نام لاکتوباسیلوس است . شکر باعث می‌شود که این نوع از باکتری مخصوص که در ماست است از بین برود. لذا توصیه می‌شود که مصرف شکر خود را کم کنید و ماست را زیاد و ترجیحاً مواد فاقد شکر مصرف نمائید. امروزه فراورده‌های دارویی جدید به بازار آمده است که حاوی مقادیر زیاد و حتی تا ۱۰۰۰۰۰باکتری می‌باشد که با قرار دادن داخل واژن می تواند شرایط مطلوبی را برای پیشگیری از عفونتها حتی برای خانمها فراهم آورد.

۲- خود را تمیز نگه دارید:اغلب عفونتها زمانی رخ می‌دهد که تعریق یا چربی‌هایی حاصل از غدد و سلولهای بدن در ناحیه تناسلی هیچ فایده ای برای بدن ندارند، جز احتمال حساسیت و عفونت. بنابراین مرتب حمام کرده و دوش بگیرید و همیشه آنها را تمیز نگه دارید. سعی کنید از دوشهای واژینال استفاده نکیند زیرا هر چند آنها باکتری های بد را از بین می برند ولی همراه خود حجم وسیعی از باکتریهای مفید را نیز با خود از بین می‌برند. متاسفانه باکتری‌های بد خود را مرتب می‌سازند و تکثیر پیدا می‌کنند و وضعیت بیمار بدتر خواهد شد. دوش واژینال هم ممکن است باعث التهاب (واژینیت) شود. استفاده از مقدار کمی دستمال شستشو با کمی صابون غیرمعطر، ملایم و آب بهترین اثر را خواهد گذاشت. معمولاً نیازی به شستشوی داخل واژن نمی‌باشد زیرا واژن خودش بطور دائم ترشحات خود را خارج می‌کند. بنابراین بگذارید واژن عملکرد خودش را انجام دهد و شما در آن مداخله نکنید.

۳- استفاده از کاندوم : کاندوم علاوه بر اینکه شما را از بروز بیماریها محفوظ می دارد واژن شما را هم تمیز نگه می دارد.مقاربت بدون کاندوم مشکلات متعددی از جمله بیماری‌های مقاربتی را بدنبال داشته و شانس حاملگی شما را بالا خواهد برد.

۴- رفتارهای جنسی پرخطر: از رفتارهای جنسی پرخطرو غیرتناسلی پرهیز نمائید.در این موارد به منظور حفاظت از دهان و حنجره و به منظور پیشگیری از بیماریهای ویروسی و حتی سرطان ناشی از ویروس‌های زگیل تناسلی بهتراست از کاندوم استفاده شود.

۵- لباس خانمها : همیشه از لباسهای نازک نخی ۱۰۰% استفاده نمائید، زیرا با این‌کار احتمال گردش هوا در ناحیه وجود داشته و از رشد میکروب‌های بی‌هوازی جلوگیری می‌شود. به علاوه باعث می شود تا بهداشت واژن و پوست ناحیه تناسلی بهتر و سالم‌تر باشد. از پوشیدن لباسهای نایلونی، استات، فیبرهای مصنوعی پرهیز نمائید. همچنین از پوشیدن لباسهای تنگ پرهیز نمائید. لباس زیر خود را با دقت بشوئید و از مواد سفید کننده و وایتکس پرهیز نمائید.حتماً دوبار آنها را آبکشی نمائید که مواد شوینده در آن باقی نماند.

لباسهای جدید و نو خود را حتماً قبل از استفاده بشوئید، چون ممکن است در کارخانه به مواد شیمیایی آلوده شده باشد.

از پوشیدن لباسهای تنگ و گن لاغری تا حد ممکن پرهیز نمائید چون عبور هوا به پوست و مبادلات پوستی را دچار مشکل می‌کند.

۶- وسایل بهداشتی : حتماً در هنگام استفاده از دستمال توالت ازنوع سفید استفاده نمائید. هر چند امروزه دستمال‌های فانتزی و زیبا در بازار موجود است.

در صورت نیاز به مواد بهداشتی بانوان و ژلهای شستشو از نوعی استفاده نمائید که برای بدن شما حساسیت‌زا نباشد .

۷- خروج تامپون: سعی کنید تا حد ممکن از تامپون و وسایل داخل رحمی در هنگام عادات ماهیانه استفاده نکنید. در صورت استفاده هیچگاه تامپون را برای دراز مدت در داخل واژن نگذارید و قبل از ۶ ساعت آن را خارج نمائید. در صورت باقیماندن تامپون داخل واژن یک بیماری بسیار شدید و خطرناک بنام سندرم شوک سمی ایجاد خواهد شد که ممکن است جان بیمار را تهدید نماید. اگر چه تعویض مکرر پدهای خارجی هم مناسب نمی‌باشد و می‌تواند باعث تحریک پوست واژن و ناحیه تناسلی شود؟ لذا توجه و دقت خاص به این ناحیه الزامی است. ۸ -پرهیز از اسپری و صابون معطر: تا حد ممکن از صابونهای معطر پرهیز نمائید. این صابون‌ها موجبات التهاب را در دهانه رحم، واژن و ناحیه تناسلی ایجاد می‌کنند. در صورت ایجاد حساسیت مشکلات شدیدی را برای شما ایجاد خواهند کرد. صابون و کف شامپوهاو استفاده از وان و کف صابون نیز خشکی واژن را بدتر می‌کند. ۹-مراقبت دوره‌ای توسط متخصص زنان:تنها پزشک است که می‌تواند با معاینه و مشاهده داخل واژن تشخصیص صحیح مشکلات شما را بدهد و براساس آن درمان مقتضی را انجام دهد . از خود- درمانی در این موارد پرهیز نمائید، زیرا ممکن است شرایط شما را بدتر نماید. در صورت مشکوک شدن به یک عارضه یا ترشح غیرطبیعی دراسرع وقت به پزشک خود مراجعه نمائید.

[medicalwomen1]

بهداشت دختران در دوران قاعدگی

بهداشت دوران قاعدگی

بروز اولین قاعدگی در دختران جوان نباید موجب ترس و نگرانی آنها شود. این امر نشان می‌ دهد که آنها سالم هستند و آمادگی مادر شدن را در آینده دارند. در ضمن مادر و خواهر بزرگ تر، اولیای مدرسه و معلمان بهداشت می‌ توانند درباره این پدیده با نوجوانان صحبت کرده و نگرانی و ترس آنها را برطرف‌ کنند و به آنها توضیح دهند که قاعدگی نه تنها بیماری نیست، بلکه امری ضروری و طبیعی برای بدن است، اگرچه ممکن است به ظاهر موجب ناراحتی شود.

دوران قاعدگی یکی از مهم ترین دوره‌های زندگی هر خانمی است و از آنجا که به‌ طور معمول، خانم ها را یک هفته در ماه درگیر می ‌کند، اهمیت ویژه‌ای دارد.

باید بدانید که رعایت بهداشت فردی در این دوران بسیار ضروری است و رعایت نکردن آن ممکن است به ایجاد عفونت و عوارضی مانند نازایی در آینده منجر شود.

این عوارض می ‌تواند فرد را از نعمت مادر شدن محروم کند و ممکن است زندگی خانوادگی آینده وی را دچار مشکل گرداند، بنابراین توجه به نکات بهداشتی و رعایت آنها اهمیت دارد:

۱- لباس زیر مناسب:

از لباس‌های نخی استفاده کنید و آنها را زود به زود عوض کنید. لباس‌های زیر را باید جدا از سایر لباس‌ها بشویید و در آفتاب خشک کنید. هیچگاه از لباس زیر دیگران استفاده نکنید.

۲- ورزش:

انجام فعالیت‌ها و ورزش‌های عادی و سبک در این دوران نه تنها هیچ گونه منعی ندارد، بلکه مفید هم است و به آرامش عضلات کمک می ‌کند. باید بدانید که بدترین کار، درازکشیدن روی تخت و بی‌حرکت ماندن است.

۳- تغذیه:

برای جبران خون از دست رفته در این دوران می ‌توانید از غذاهای مقوی مانند شیر، گوشت، حبوبات، انواع سبزی‌، لبنیات و انواع میوه‌های تازه و… بیشتر استفاده کنید. توصیه می‌ شود برای کاهش عوارض اختلالات پیش از قاعدگی، از یک هفته پیش از شروع قاعدگی از رژیم غذایی حاوی ویتامین B۶ و آهن مانند گوشت، ماهی، آجیل بدون نمک و غلات سبوس‌دار مصرف کنید.

غذاهای غنی از آهن عبارتند از: گوشت ها، تخم مرغ ، جگر، سبزی های دارای برگ سبز تیره مثل اسفناج تازه و جعفری، حبوبات مثل عدس و لوبیا، نخود سبز، نان سبوس دار ، آجیل، خشکبار مثل انواع برگه، برگه آلو و هلو و زرد آلو ، توت خشک، انجیر خشک و کشمش .

ویتامین B۶ در نان ها و بیسکویت های سبوس دار، ماءالشعیر، جوانه گندم ، مرغ، ماهی، جگر، میوه ها مثل موز، آب پرتقال، سیب، سبزیجات مثل هویج، گل کلم، گوجه فرنگی و در مغزها وجود دارد.

۴- حمام کردن:

حمام‌کردن در دوران قاعدگی نه تنها ضرر ندارد، بلکه لازم است. البته باید از نشستن کف حمام خودداری کرده و تا حد امکان به شکل ایستاده حمام کنید تا بدن شما به آلودگی‌های میکروبی کف حمام آلوده نشود.

اما لازم است بدانید که در این دوران باید از رفتن به استخر یا دریا اجتناب کنید.

۵- نوار بهداشتی:

سعی کنید در دوران قاعدگی از نوار بهداشتی استفاده کرده و آن را مرتب و زود به زود تعویض کنید. اهمیت این موضوع به‌خصوص زمانی که خون‌ریزی بیشتر است، روشن می ‌شود. با این کار، علاوه بر رعایت بهداشت جسم، از آلوده شدن لباس‌های دیگر نیز خودداری می ‌شود. هنگام تعویض نوار بهداشتی، باید آن را داخل کاغذ پیچیده و دور بیندازید.

دقت کنید نوار بهداشتی را نباید به طور مستقیم در توالت بیندازید، زیرا موجب گرفتگی چاه توالت می ‌شود. چنانچه امکان استفاده از نوار بهداشتی را ندارید، می ‌توانید از پارچه‌های معمولی و قابل شستشو استفاده کرده و سپس آنها را با آب سرد و صابون شسته و در آفتاب خشک و در صورت امکان اتو کنید. سعی کنید تا حد امکان از پنبه یا دستمال کاغذی استفاده نکنید و در صورت استفاده، یک عدد گاز استریل روی پنبه قرار دهید، زیرا ممکن است قطعات خرد شده دستمال و پنبه جذب شده و موجب عفونت شود.

با توجه به اینکه در اوایل بلوغ، شروع قاعدگی نامنظم است، می‌ توان با علامت‌زدن تاریخ شروع قاعدگی در تقویم، آن را به خاطر بسپارید و نوار بهداشتی را به‌خصوص در مدرسه به همراه داشته باشید تا مشکلی ایجاد نشود.

۶- استفاده از مسکن:

وجود درد در روزهای اول قاعدگی، مسئله‌ای طبیعی است. علت این امر، آزاد شدن موادی در جداره داخلی رحم است که موجب انقباض رحم و در نتیجه درد می‌ شود. در صورت شدت درد می ‌توانید با تجویز پزشک، از داروهای تسکین‌دهنده استفاده کنید. البته بهتر است ۴۸ تا ۷۲ ساعت پیش از شروع قاعدگی از این داروها استفاده شود. در ضمن، استفاده از حوله یا پارچه گرم در موضع درد هم مفید است، زیرا گرما موجب شل‌شدن عضلات شده و می‌ تواند انقباضات را متوقف کند.

استراحت کافی و رژیم غذایی مناسب و اجتناب از مصرف زیاد شکر، قهوه و چای نیز می ‌تواند در تسکین درد موثر باشد.

۷- بهداشت ناحیه تناسلی:

در خانم‌ها به علت نزدیک بودن مقعد به فرج و نیز مجرای خروج ادرار، امکان انتقال انواع میکروب‌ها به دستگاه تناسلی وجود دارد، بنابراین برای پیشگیری از وقوع عفونت، به هنگام طهارت باید ابتدا فرج یا قسمت جلویی دستگاه خارجی تناسلی و سپس مقعد شسته شود.

در دوران قاعدگی نیز باید پس از هر بار دست‌شویی رفتن به‌خصوص پس از اجابت مزاج، شستشو به طریقه فوق صورت گیرد و پس از شستشو، در صورت امکان با دستمال تمیز خشک شود.

تا حد امکان سعی کنید برای طهارت از آب سرد استفاده نکنید، زیرا ممکن است سبب به‌ وجود آمدن انقباض و درد زیر شکم شود. دقت کنید هیچگاه با دست کثیف یا آلوده طهارت نگیرید.

۸- آکنه:

یکی از عوارض شایع دوران نوجوانی آکنه یا جوش غرور است که علت آن تغییرات هورمونی در بدن است و در دختران، به خصوص پیش از شروع عادت ماهیانه شدت می ‌یابد. آکنه با عواملی مانند پوست چرب و شیوه تغذیه نادرست شدت می ‌یابد.

[medicalwomen1]

10بیماری شایع رحم در زنان

بیماری های رحم

۱- تومورهای بدخیم علایم بالینی :

خونریزی و ترشح غیر عادی به خصوص بعد از یائسگی یا خونریزی زیاد هنگام هنگام عادت ماهانه اشکال یا درد در هنگام ادرار کردن مقاربت دردناک درد در ناحیه لگن

۲-رحم واژگون علایم بالینی: رحم واژگون معمولا نشانه ای ندارد. بندرت ممکن است دردهایی در کمر و احساس سنگینی در بخش تحتانی لگن خاصره حس شود.و اغلب نیازی به درمان نیست. ۳-آندومتریت

اندومتریت عفونت مخاط رحم است و علایم بالینی آن خونریزیهای نامرتب، ترشحهای مهبلی، درد و حساسیت در زیر شکم، احساس ضعف، تب، اختلال در ادرار است ۴-پولیپ مخاط رحم

نشانه های پولیپ مخاط رحم درد از نوع گرفتگی عضلانی هنگام عادت ماهانه، خونریزی مختصر در فاصله قاعدگیها، خونریزی فراوان هنگام قاعدگی و ترشحات مهبلی است ۵-سرطان رحم

یکی از سرطانهای شایع مجرای تناسلی زن سرطان رحم است، اما با این حال میزان شیوع آن پنج بار کمتر از سرطان دهانه رحم است.وخیلی دیرتر از سرطان دهانه رحم و اغلب در زنانی که بیش از ۵۰ سال دارند. علایم بالینی:

افزایش حجم رحم خونریزی نامرتب مهبل زنانی که قاعدگیشان مرتب است. خونریزی پس از یائسگی.

۶-چسبندگی رحم علائم بالینی:

ناباروری، نامنظمی سیکل ماهیانه مانند کاهش خونریزی‌ها یا قطع ناگهانی سیکل‌های قاعدگی، درد دوره‌ای در ناحیه لگن و سقط‌های مکرر جنین اشاره کرد.۴۳ درصد از زنان مبتلا به چسبندگی‌های رحمی از ناباروری رنج می‌برند. بیماری های رحم در زنان بیماری های رحم در زنان ۷-افتادگی رحم

بارداری ، افزایش فشار به پایین شکم، یبوست مزمن، چاقی مفرط حتی سرفه های مزمن و طولانی یا وجودنداشتن هورمون استروژن مخصوصا در دوران یائسگی باعث بروز این بیماری می شود علائم بالینی:

درد و فشار زیر شکم ،بی اختیاری ادرار،احساس فوریت در ادرار،تکرر ادرار،در موارد شدید با احتباس ادراری و درد ناشی از آن و آنوری(عدم تشکیل ادرار)،یبوست،اسهال،بی اختیاری مدفوع،کمر درد،پهلو درد،درد لگن،ناراحتی کلی لگن،دیس پارونی(درد موقع نزدیکی)،افزایش حجم خونریزی قاعدگی،خونریزی زیاد قاعدگی+لکه بینی ۸-چسبندگی لوله‌های رحمی

کسانی که از IUD استفاده می‌کننداحتمال التهاب‌های لگنی و لوله‌های رحمی بیشتر است.چسبندگی‌ها بیشتر دردهای مبهم شکمی خواهد داشت و اگر بیماری دچار اندومتریوز باشد، دردها کاملا مشخص خواهد بود. علائم بالینی:

چسبندگی لوله های رحمی علامت خاصی ندارد و بیماران اغلب به صورت ثانویه به پزشک مراجعه می‌کنند؛ ثانویه با دردهای شدید یا ثانویه با نازایی و… که در این مواقع، پزشک باید شرح حالی از بیمار بگیرد و مشکل را تشخیص دهد.اما در بیمارانی که خون‌ریزی قاعدگی کم یا قطع شود یا قاعدگی دردناک، نازایی و سقط مکرر شایع تر است ۹-پولیپ های رحم علائم بالینی:

ترشحات ابکی و خون الود از مهبل(واژن)

خونریزی بعد از مقاربت جنسی

خونریزی در فواصل بین عادات ماهانه

خونریزی بعد از یائسگی

خونریزی از مهبل در ایامی غیر از دوران قاعدگی ۱۰-فیبروم رحم: علائم بالینی:

خونریزی شدید و غیرعادی قاعدگی از شایع ترین علامت وجود فیبروئید رحمی است. اگر فیبروم ها در نزدیکی لایه های داخلی رحم باشند و یا در خونرسانی به لایه های داخلی رحم اختلال ایجاد کنند، می توانند باعث قاعدگی سنگین و دردناک شوند.در این شرایط معمولا قاعدگی طولانی مدت و لکه بینی بین دوره های قاعدگی وجود خواهد داشت. خانم های دچار قاعدگی سخت و طولانی مدت، معمولا به کم خونی فقر آهن مبتلا می شوند.

همچنین فیبروئید ها بسته به اندازه و محل شان در رحم می توانند منجر به علائم زیر شوند:

درد و فشار در ناحیه لگن تکرر ادرار عدم توانایی در تخلیه کامل مثانه عفونت مجاری ادراری که معمولا از عدم تخلیه کامل مثانه ناشی می شود. یبوست درد پاها و کمر

[medicalwomen1]

توصیه‌های یک پزشک درباره روابط صحیح زناشویی

روابط صحیح زناشویی

رفتار بهنجار جنسی

یک پزشک متخصص با طرح این سوالات می‌گوید: ‌خیالتان را راحت کنم؛ گردو، پسته، بادام و سایر گرمیجات هیچ ارتباطی با غریزه جنسی ندارند. اگر قرار بود تمام مسایل و مشکلات جنسی با پسته و گردو حل بشود،‌ بنده و امثال بنده به جای این که ۲۷ سال مداوم درس بخوانیم و امتحان بدهیم و زحمت بکشیم،‌ می‌رفتیم مغازه گردوفروشی باز می‌کردیم!‌

او ادامه می‌دهد: خیالتان را از مساله مهم‌تری هم راحت کنم؛ مسئله ارتباط زناشویی، ربط چندانی به دستگاه تناسلی هم ندارد. نظام جنسی ما توسط مرکزی در مغزمان کنترل می‌شود و همین مرکز است که تمام سیستم‌های تناسلی را به حرکت درمی‌آورد. محل این مرکز در مغز میانی و در سیستم لیمبیک است. لابد تجربه کرده‌اید که همه‌مان وقتی که افسرده‌ایم یا وقتی اضطراب داریم و یا وقتی که عصبانی هستیم، دیگر میل جنسی نداریم. آیا تا به حال از خودتان پرسیده‌اید چرا چنین است؟ چون فرمانِ میل و ارتباط جنسی باید از بالا صادر شود، یعنی از مغز؛ و طبیعتا این فرمان در حالت افسردگی، اضطراب و عصبانیت صادر نمی‌شود. ‌

بعد از مغز، همه چیز در کنترل هورمون‌ها و غدد مترشحه داخلی است: هیپوفیز، هیپوتالاموس، تیرویید، آدرنال، بیضه و تخمدان. هر کدام از اینها که نام بردم، اگر مشکلی پیدا کنند، ما در مسایل جنسی‌مان به مشکل خواهیم خورد.

بعد از هورمون‌ها، نوبت به ژنتیک می‌رسد. یعنی اشکالات ژنتیکی هم می‌تواند منجر به اشکالات جنسی شود. آنچه بعد از ژنتیک اهمیت دارد، سیستم خونی بدن است. اگر کم‌خونی داشته باشیم یا اگر دچار تالاسمی باشیم، در روابط جنسی‌مان مشکل خواهیم داشت.

بیماری‌های عفونی مثل سل و بیماریهایی نظیر دیابت هم می‌توانند ارتباط جنسی‌مان را دچار اختلال کنند. اگر دقت کرده باشید، می‌بینید که تا این جای کار، هیچ اسمی از دستگاه تناسلی به میان نیاورده‌ام چون اهمیت آن در روابط زناشویی خیلی کمتر از آن چیزی است که عموم مردم تصور می‌کنند. حقیقت این است که آلت جنسی برای برقراری یک ارتباط جنسی سالم در ردیف ششم اهمیت قرار دارد.

‌احساسات مثبت

برای یک ارتباط زناشویی سالم و بهنجار، آموزش مسایل جنسی قدم اول است، اما قدم دوم، داشتن احساسات و عواطف مثبت به همسر است. باید همسرتان را صمیمانه دوست داشته باشید. معالجه احساسات منفی ��لبته کار آسانی نیست. من سال‌هاست که مشاور ازدواجم و گه‌گاه با خودم فکر می‌کنم که ای‌ کاش ما زوج‌های ایرانی ۱۵ یا ۲۰ سال با هم نامزد بمانیم و فقط یک سال ازدواج کنیم! چراکه به وفور دیده‌ام بلافاصله پس از آن امضای کذایی، خیلی چیزها به هم می‌ریزد.

به هر حال، اگر زن و شوهر به هم احساس مثبتی نداشته باشند در روابط زناشوییشان مشکل خواهند داشت. ‌بیشتر مردان، طالب زنانی هستند که قابلیت‌هایشان را تایید کنند و قبولشان داشته باشند. توصیه من به تمام خانم‌ها این است که از تایید همسرتان غافل نشوید و به قول معروف، تحویلش بگیرید. این کار برای همسرتان هم تاثیرات مثبت جسمی در پی دارد، هم تاثیرات مثبت روحی. ‌

اتاق خواب

اتاق خوابی که قرار است ارتباط جنسی در آن صورت بگیرد، نقش مهمی در سلامت این ارتباط ایفا می‌کند. در اتاق خوابی که آدم به اضطراب می‌افتد، نمی‌شود یک ارتباط جنسی سالم و آرامش بخش داشت. محیط مورد نظر باید از هر حیث کاملا امن باشد زیرا اضطراب شایع‌ترین عاملی است که در سیستم‌های گیرنده مغزی اختلال ایجاد می‌کند. ‌

نکات دیگری را هم باید در ساخت و تزیین اتاق خواب مد نظر قرار داد، از جمله این‌که رنگ اتاق خواب باید حتما روشن باشد، نور اتاق باید کافی باشد، و حتی بهتر است که یک موزیک ملایم و بدون کلام هم گوش‌تان را نوازش بدهد، چرا که در این شرایط، مغزتان برای ارتباط سالم، آماده‌تر می‌شود.

‌بدآموزی‌های جنسی

آموخته‌های غلط و غیر علمی را باید از ذهنمان بیرون بریزیم. خیلی از دختران ما این حرف غلط را از بزرگترهایشان شنیده‌اند که مردها پس از رابطه زناشویی، به همسرشان سرد می‌شوند یا از آنها دوری می‌کنند و امثال این حرف‌ها. این مساله، بسیار شایع و مهم است. من دختران زیادی را ویزیت کرده‌ام که به خاطر همین آموزش نادرست، هنگام اولین آمیزش جنسی با همسرشان، آنقدر خودشان را منقبض کرده‌اند و به خودشان فشار آورده‌اند که دچار “واژینیسموس” شده‌اند.‌

بهداشت جنسی‌

زن و شوهر قبل از تماس جنسی باید یک دوش کامل بگیرند و خودشان را خوشبو کنند. استفاده از صابون خوشبو کننده به همین دلیل اهمیت دارد. سیستم‌های تناسلی را هم باید حتما شستشو داد، ترجیحا با آب و اندکی ساولن مایع.

پس از رعایت بهداشت، نوبت به آرایش می‌رسد، آن هم یک آرایش کامل. این فرهنگ، صحیح نیست که خانم‌ها بیرون از منزل آرایش داشته باشند اما درون منزل و در مقابل همسرشان تصور کنند که نیازی به آرایش نیست. توصیه می‌کنم که زن و شوهر، عطر و ادکلنشان را هم زود به زود عوض کنند. اصلا خوب نیست که آدم برای یک مدت طولانی، مثلا سی سال، فقط از یک نوع خوشبوکننده استفاده کند. شاید همسرتان با عطر و اودکلن تازه‌تان ارتباط بهتری برقرار کند.

تمیز بودن دهان و دندان مهم است. قبل از ارتباط زناشویی، از چیزهایی مثل سیگار که نفستان را بدبو می‌کند، حتما پرهیز کنید و یادتان باشد ترجیحا چیزهایی بخورید که نفستان را خوشبو کند.