Don't wanna be here? Send us removal request.
Text
Umut bir insanı iyileştiren yaralarını saran çok güçlü bir ilaçtır. Benim yaram çoktu ama hiç umudumda yoktu. Düşündüğüm tek şey bir gün gelecek olan ölümdü. Hep bekledim gelsin beni alsın diye . Ben ölümü beklerken karşıma umut çıktı. Önce kaçmaya çalıştım ondan. Sevmemeye çalıştım o adamı. Yeniden umutlanmak yine içimde bişeylerin filizlenmesini istemedim . Yine aldanmak istemedim kaçtım önceleri. Sonra tanıdıkça sevdim onu. Ona layık olmadığımı düşündüm. Onun beni sevmesinin doğru olmadığını. Kendimi değersiz gördüm ben ölmüştüm ama o onca yıkılmaya rağmen hem ayaktaydı hemde beni kaldırmaya çabalıyordu.düşündüm sonra bu adam neden senin için bu kadar çabalıyor? Belkide tanrının sana gönderdiği ilaçtır bu diye düşündüm. Ağlayarak ettiğim duaları duymuştur dedim kendi kendime . Belki dedim belki bu sefer doğrudur. Belki bu sefer ilacımdır . Halen bilmiyorum bu sorunun cevabını. Ama ben yaşamdan umudumu kesmişken bana yeniden geleceği hayal ettirdin sen adam. Ben çölde susuz kalmış ölümden başka bir kurtuluşu olmayan bi meczupken sen bana denizlerle ırmaklarla geldin. Sen bana o kocaman sevginle sıcacık kalbinle geldin. Babam bile sevmezken beni sen bana sahip çıktın. Kadınım dedin bana yarim dedin . Kendimi ilk defa bir yere ait hissettim. İlk defa birinin hayatımdan çıktığını düşündüğümde nefes alamayacak gibi oldum. Sağım solum önüm arkam hep sensin be adam.ben senin bana dokunuşunu bana olan sevgini sevdim . Beni korumanı sevdim . Beni incitmemeye çalışışını sevdim. Bana dokunuşunu bana bakışını bana gülüşünü ... mutluluğum için her şeyini feda edebileceğini gördüm. Ben bunları gördükçe daha da bağlandım sana . Daha çok sevdim. Çiçekler açtı yüreğimde. Anlatmak istedim tüm dünyaya mutluluğumu. Seni haykırmak istedim. Korktum sonraları ya gidersen diye hepte korkacağım eminimki. Ama seninle herşey çok güzel be adam . Kokunu duymasam ölecekmişim gibi hissediyorum bazen. Sesini duymasam sağır olacakmışım gibi. Sen bana bakmasan kalbim duracakmış gibi oluyor. Ben seni çok sevdim sen bana ne yaparsan yap yine de seveceğim umudum yaşama sevincim sevdiğim kısacası herşeyim...
0 notes
Text
Sokak köpeklerinden öğrendim ben yanlızlığı yağmurlardan öğrendim ağlamayı güneşten öğrendim ben mutluluğu ve annemden öğrendim güçlü olmayı sokak köpekleri gibi kimsesiz kaldım yağmurlarla beraber ağladım güneşle parladım ben annemle güçlü oldum yaşamayı öğrendim yavaş yavaş tüm olanlara direnmeyi ve babamdan öğrendim vazgeçmeyi sana zarar veriyosa kendi kanından olandan bilr vazgeçmeyi yaşamayı öğrendim ben yanlış yapsamda hataya düşsemde kalkıp devam etmeyi hep bildim ve senden öğrendim sevilmeyi değer görmenin nasıl bi duygu olduğunu şimdi kaybetsemde yıkılsamda ben yine ayağa kalkarım ama yanımda olsan yrni yaralar açmasan bu kanayan bedenimde dünyanın en mutlu insanı olabilirim sanırım
0 notes
Text
O kadar güzel hayallerle öyle umutlarla geldimki ben bu şehre herşeye yeniden başlamaya söz vererek herşeyi doğru yapmaya söz vererek şimdi utanıyorumm hepsinden verdiğim sözlerden hayallerimden umutlarımdan kendi kendimi uçuruma attım ben sadece elimden tutmanı bekliyorum beni kurtarmanı çünkü başka kimsem kalmadı beni o uçurumdan çekip alacak kimsem yok sende kaçıyosun benden sende görmezden geliyosun beni tutunduğum tek dalı kırıyosun düşmeme izin veriyosun ve ben sadece korkuyorum elimden başka bişey gelmiyo çünkü....
0 notes
Text
0 notes
Text
Biliyorum baba beni sevmen için önce ölmem gerek...
0 notes
Text
Sustun sen kırıldın sustun üzüldün sustun kızdın sustun şimdi etrafındaki kimse duymuyor sessiz çığlıklarını sessizliğe mahkum ettin kendini susarak sen...
0 notes
Text
Hayat bir deniz gibidir. Ya yüzmeyi öğreneceksin ya da boğulacaksın...
0 notes
Text
Söndürün şehrin ışıklarını. Benim derdim yanacak bu gece. Alev alev olacak bu şehir. Her bir köşesi yanacak alev alev. Yüreği yanan herkes kendi ateşini katacak içine . Hiçbir su söndüremeyecek dindiremeyecek bu alevi. Her mutluluk sönecek bu gece. Bir yıldızlar konuşacak bir alevler...
0 notes
Text
Gökyüzü gibiyim bu aralar. Esiyorum gürlüyorum ama yağamıyorum. Bağrımda cayır cayır yanan bi kor ve hiçbir yağmur söndürmüyor . Zifiri karanlıklardayım bu aralar. Seni arıyorum arıyorum hiçbiryerde bulamıyorum. Sesini özlüyorum ,duyamıyorum. Kokunu özlüyorum bulamıyorum.dokunuşun olmadan kendimi eksik hisssediyorum. Ben sensiz uyumayı bile beceremiyorum. Ben sensiz nasıl yaşayayım be adam? Sen gittin ama giderken benide öldürdün. Her kötü sözünde kanattın sen beni. Ben sana son kez sarılmak için yalvarırken Allah'a sen kaçtın benden. Gün gelicek bir gün beni bulamayacksın ya adam,sorduğunda kendini öldürdü diyecekler ya,işte o gün pişman olacaksın sende öleceksin her gün içindeki vicdan azabınla...
2 notes
·
View notes
Text
Ben her gün ölüyorum. Kimin umrunda bu? Kim duyuyor sesimi?kim tutuyor elimden? Ben yapayalnızım. Kimsem yok. Başarısız beceriksiz değersiz bir insanım işte. Ama kimse nedenini bilmez sormaz. Sanki ben herşeyi isteyerek yapiyormusum gibi davranırlar. Ben her gün bu dört duvarın arasında kafayı yerim siz sadece yapmadıklarımla ilgilenirsiniz. Yaptıklarımı kimse görmez duymaz . Evet herkes mutlu görür beni dışarıdan. Ama bu hiçbir zaman böyle değildiŕ. Sadece rol yaparım herkesi mutlu olduğuma inandırırım o kadar.
0 notes
Text
Yıllar geçiyor sen fark etmeden. Değişiyor herşey ama sen ne onu atabiliyorsun içinden ne sevdanı. Her nefesinde yanıyor için yanıyor ciğerin. Bir gelse bir söndürse o yangını. En azından hafifletse. Bir sarılsa herşey geçecek sanki. Sanki yeniden çiçek bahçelerine dönecek kalbin. Bekliyorsun sen hiç gelmeyeceğini bile bile bekliyorsun işte...
1 note
·
View note
Text
Oyun bitti. Kaybettik. Yine kazandı bu hayat.Yine kimsesiziz biz. Yine yüreğimiz alev alev. Yine intihar düşünceleri kafamızda. Yine bekliyoruz hiç gelmeyecekleri. Oyun bitti. Biz her seferinde olduğu gibi yine kaybettik.
10 notes
·
View notes
Text
Bak yeni bir yıla girdik. Ama yoksun. Ben yine sensizliğin acısıyla kıvranırken bir gece daha sona eriyor yavaş yavaş. Yine kimse yok yanımda kimse beni teselli etmiyor edemiyor artık. Umudum kalmadı ,ben sensizken çok korkuyorum bu hayattan. Kimsesiz kalmış küçük bir çocuk gibiyim. Heryerde herkeste seni arıyorum. Ama yoksun. Beni bırakıp gitmişsin ve ben bu şehirde kaybolmusum. Güneşimi kaybetmiş gibiyim. Ve bulmak için yapacak hiçbirşeyim yok. Özlüyorum her anı her saniyeyi. Keşke diyorum her gece. Keşke daha çok sarilsaydim ona . keşke daha çok koklasaydım onu. Keşke daha çok boğulsaydım gözlerinde. Seni o kadar özlüyorum ki her adını duyduğumda kalbimi parçalıyor bir şeyler. Yoksun. Kokun yok .gözlerin yok. Beni saran kolların yok. Ve artık benim yasama sebebimde yok.bir kadın ne kadar ölebilirse o kadar öldüm ben sensizliğinle...
1 note
·
View note
Text
Neden gittin? Beni neden bir başıma bırakıp gittin? Hani sözdü sen onlar gibi olmayacaktın? Hani sen farklıydın? Sen benim yaralarımı saracaktın. Ama bu yaptığınla yaralarımı deştin benim. Kalbimi ateşe verdin, ruhumu hapsettin. Sen beni öldürdün. tekrar tekrar öldüm ben. Defalarca öldüm. Ama hiçbiriniz görmediniz. Nasıl canımın yandığını görmezden geldiniz. Ben her geçen gün biraz daha ölüyorum. Ve kimse yine görmüyor yine duymuyor sesimi.kimse beni kurtarmıyor. Bir uçurumun kıyısında bir ağaç dalına tutunup orda kalan konuşamayan küçük bir kız çocuğu gibiyim. Yapabildiğim tek şey ağlamak. Ben sadece biraz sevgi istedim. Biraz umut. Biraz huzur. Ama hep acı çektim. Hep yaralandım. Hep ruhumu kaybettim. Hep kalbimi başkalarının avuçlarına teslim ettim. Ben hep öldüm hala da ölüyorum...
2 notes
·
View notes