korsankalem

[korsankalem]

içime atıyorum her şeyi… yapmak istediklerimin peşinden koşmuyorum. çabalamıyorum hiçbir şey için. yerimde sayıyorum. her adımda çelişiyorum kendimle. bir şey olsun istiyorum, bir şey olsun ve değişsin her şey. ben istedim diye de olmuyor, olacağı yok yani… geceler yeni günlere evrilirken aynı kederle bakınıyorum dünyaya… çaresiz…

[korsankalem]

Suçsuz bir yolcu, yanlış bir yol, karanlık bir gece, kararlı bir son…

[korsankalem]

“Oturup öylece, uzaktan seyretmek istiyorum şu hayatı… Hiçbir şeye müdahale etmeden, sessizce… Anlamak için değil; çünkü anlıyorum, anladım çoktan. Değişmesini beklemeden, iyileşmesini düşlemeden bir filmi seyreder gibi. Görmezden gelinen gerçeğe tepkisiz kalmak istiyorum. Dünya denilen bu kürenin dört bir yanına serpilmiş insancıkların girdiği halleri kıpırtısız seyretmek istiyorum…”

[korsankalem]

Çabaların boşa çıkar, düşersin, en karanlık gecelerde başa çıkılmaz telaşlarınla, her yer yangın yeridir, her son çıkmaz sokak…

[korsankalem]

View this post on Instagram

A post shared by tuğçe 👩🏼‍🎨 (@hislerimingunlukdozu)

[korsankalem]

Bir şeyler var içimizde; kırık saksılar, yırtılmış fotoğraflar, anlamını yitiren sözler…

Bir şeyler var içimizde…

[korsankalem]

View this post on Instagram

A post shared by tuğçe 👩🏼‍🎨 (@hislerimingunlukdozu)

[korsankalem]

alelade bir günü geride bırakan milyonlarca insan, türlü sebeplerle uykusunu kaçıran düşüncelere dalar. içinden çıkamadığı bu karmaşa ne zaman biter, bu karmaşadan onu kim çıkarır, gücü yeter mi tüm bunlara…

bedenini azgın bir ırmağa bıraksa belki bir kıvrımda bulacak huzurunu, belki boğacak kafasının içindekileri. ama çıkamıyor kabuğundan, çıkamayacak… her gün aynı sokaklarda bulacak bedenini, aynı gözlerle bakacak aynaya, aradığı nedir bilmeden ölüp gidecek öylece…

[korsankalem]

“Bir şekilde yaşadığın gerçekten uzaklaşarak kuytu bir köşeye çekilip kendini dinlediğin oluyor mu? Hayatına dokunanları, geçmişin karanlık köşe başlarını, anlamsız kırgınlıkları, büyük hayalleri, yıkılan düşleri ve sana dair ne varsa tamamını elden geçirip yüzleşebiliyor musun? Aklına gelen cümleleri, tereddüt etmeden bırakabiliyor musun kalabalığının üstüne? Yoksa o kalabalığın arasına karışıp yaşamını sürdürmeye devam mı ediyorsun?

Kendini ne kadar tanıyorsun? Ne biliyorsun kendin hakkında?

Bir bütün olamayacak kadar farklıyız aslında. Bir kümenin içine atmışlar bizi; varlığımızı, ayrımlarımızı, ses tonlarımızı, bakışlarımızı, duygularımızı ve daha pek çok şeyi görmezden gelerek… Bir bütünmüşüz gibi… Bir bütünü oluşturmak zorundaymışız gibi… Çözümsüz bir uyumsuzluk yaratmışlar. Çözümsüz bir kaos içinde kendini yok etmen istenmiş boş bir “biz”lik yaratmak adına…”

[korsankalem]

Boş bir sokakta, sessiz adımlarla yürüyen milyonlarca insandan sadece biri… Hiç umudu kalmamış, hiç beklentisi yok…

[korsankalem]

Korsan Edebiyat’ın 6. Sayısı yayınlandı…