kimsesizleriinkimsesi

[kimsesizleriinkimsesi]

Ölüm müydü benim halim ?

Toprağın altına gömülmemiş bir beden,

Üzerine atılmamış bir toprak,

Çürümek dışında bir vazifesi kalmamış,

Ebedi dünyadan göç etmek için...

[kimsesizleriinkimsesi]

Saklı kaldığın dünyanın ardında neler yaşandığını hiç mi merak etmedin, hiç mi merak edip sevmedin beni, ben seni o korkunç insanlardan saklarken, senden arkadaşlarıma bahsetmekten çekinirken, gökyüzüne göğsümü yırta yırta seni sevdiğimi söylerken hiç mi duymadın haykırışlarımı ?

[kimsesizleriinkimsesi]

Onu düşününce gelen tuhaf yanma hissi, hayatımda ne yapacağımı bilmeden gerçekleştireceğim kararların habercisi.

Nasıl olacaktı bu iş ?

Bunun sonu neydi ?

Vazgeçmeyi istedikçe, yapamadığın o gerçekler...

Bunlar benim hayatımın sonuydu sadece ben derin bir uykudaydım, farkında olmaksızın...

[kimsesizleriinkimsesi]

"Ruhun tükenmesi ne demektir ?" işte benim yaşadığım sorunun ta' kendisi, hayatımda bulunan gereksiz insanlara verilen değer karşısında benim ayaklar altında ezilişim.

"Merhametin fazlası zarardır."

[kimsesizleriinkimsesi]

You were someone in my dreams...

[kimsesizleriinkimsesi]

I'm not afraid of loving you, I'm afraid of how to love you...

[kimsesizleriinkimsesi]

"Delirebilmek için verdiğim emek sana verdiğimden daha azdı."

[kimsesizleriinkimsesi]

Ben ona kalbimi açarken o ise duvarın arkasında sigarasını yakıyordu...

[kimsesizleriinkimsesi]

"Senin hayata karşı verdiğin mesafe sınırı, benim sana verdiğim mesafede ki sınırdan daha fazla... Sana yaklaşmak istedikçe benden uzaklaşmanı sağlaman benden daha zalim olmandır, benim sana verdiğim korkuların zalimliğidir ve bu hayatta ki en büyük korkum senin benden uzaklaşmandı. Sana verdiğim korkular, senin bana vedalarındı."

[kimsesizleriinkimsesi]

Hayatın mükemmel olmadığını anladığın an "Artık ben büyüdüm." diyebilirim.

[kimsesizleriinkimsesi]

Bir cümleyi yazarsın sonra kendine nasıl yazdım ben bunu diye hayran kalırsın. Zaman geçer ne kadar tuhaf bir cümle der unutup geçersin. İşte hayat bu kadar bir zaman değer verdiğin şeyi bir süre sonra değersiz bulup unutup gidersin.

[kimsesizleriinkimsesi]

Umrumda bile olmayan kişiler niye kendisini umursadığımı sanıyor ?

[kimsesizleriinkimsesi]

Hayatında bir umut ışığı ararsın da birisi elinden tutup seni o umuda doğru uçurur...

İşte ben, işte ben o insanı istiyorum...

[kimsesizleriinkimsesi]

Bir atasözü vardır bilir misiniz ? damlaya damlaya göl olur diye. İnsanlarında birbirine verdiği değer bu gibi. Bir damlayken herşey çok değerliyken, çoğaldıkça değeri azalan bir insan gibi...

Hani bir insanın ilk sevgilisi olur başının üstünde tutar, çok değerlidir çünkü ilkidir. İlkler her zaman çok değerlidir ama sonra ondan ayrıldığını sonra tekrar bir sevgilisi olduğunu düşünürsek artık o sevgilinin pek bir anlamı olmaz. Artık o kişi insan sarrafı olmuştur ve insanları elinde kukla gibi oynatır. İşte hayat bu herşeyin ilki ve azı değerlidir, fazlası insana zarar çünkü artık elindekinin değerini bilemez.

[kimsesizleriinkimsesi]

"İmkansız hayaller kuracak kadar tükendim artık."

[kimsesizleriinkimsesi]

İçinden bir ses sana seslendi mi ?

Hemde uzun soluklu bir sesleniş duymayacağını bilerek.

Unutulmak nedir bilir misin ?

Hemde bir zaman sonra unutulacağını bilerek.

[kimsesizleriinkimsesi]

Hani bazen hayatta umutla umutsuzluk arasındaki o ince çizgi kafanda belirir ya, işte o senin sonsuzluğun hayatında ki kararların en sert bir şekilde verileceği nokta, senin dönüm noktan...