karanliginicindenben

[karanliginicindenben]

Genç avcı bir gün ormanda geyiklerin peşindeyken rüzgarda belli belirsiz ses yankılandı.Ama onun durmasına yetecek kadar hoş bir melodiydi bu.Çalılıkların arasından süzüldü,sesin kaynağını bulmakta kararlıydı.

Bir söğüt ağacı gördü.Köklerine uzanmış kıpkırmızı saçlı,yemyeşil gözlü bir kızla birlikte.Güzelliği onu büyülemişti.

”Benimle gel kızım,söğüt yatağından gel.” diyerek çağırdı onu.Ne var ki, kız ona sadece baktı ve başını salladı.”Gör beni şimdi ,burayı terk edemem; dinle beni şimdi seni takip etmemi benden isteme.”diyerek şarkısını mırıldanmaya devam etti.Ama bizim oğlan çoktan vurulmuştu kıza.Sarı bir çiçek buldu yerden, uzattı ona.Kız gülümsedi.Kulağının arkasına sıkıştırdı çiçeği.Genç adam daha çok etkilendi onun bu narin hallerinden.”Kızım dedi ona kalbimi ele geçirdin.Ah,şimdi senin kölen olurum”dedi.Ancak kız ona asla evlenemeyeceğini söyledi. Ne yakın bir zamanda ne uzakta.Onu reddetmesine sinirlendi genç.Ne var ki aşık olmuştu. ”Yeşil gözlü periyi alacağım ve o benim karım olacak.Şimdi beni reddedebilir ama fikrini değiştirecek.”diye düşündü.Aldı eline baltasını söğüt ağacının önünde durdu.Kız ona niye buraya geldiğini sorunca ”Seni özgür bırakacağım”dedi.K��z ne kadar yalvarsa da dinlemedi, kesti ağacı.”Şimdi söğüdün düştü,artık bana aitsin”dedi kıza.

Kız omzunun üstünden son kez baktı ağaca.Acı bir çığlıkla yere yığıldı.Yemyeşil topraktan onun yerine yakut kırmızısı bir çiçek büyüdü.Ve güneş tepelerin ardında batarken çiçek açmaya başladı.Genç adam şaşkınlıkla ona baktı,derinden bir acı duydu.Sonra ormandan periler uçuşmaya başladı.Ve kızın hüzünlü şarkısını söylemeye devam ettiler…

Şarkı sözleri;

Genç bir adam orman boyunca yürüdü

sadağı ve av yayıyla

Genç bir kızın şarkı söylediğini duydu

ve doğrudan sesi takip etti

Orada bakireyi buldu

söğüt ağacında yaşayan

Kız dinlerken ona seslendi

zehirli kırmızı mantarların etrafını sardığı yerden

' Benimle gel bakirem

söğüt yatağından gel .

Kız ona durgun bir şekilde baktı

ve yalnızca başını salladı

' Gör beni şimdi, ay dansında bir ışık zerresi

Gör beni şimdi, burayı terk edemem

Dinle beni şimdi,ormanda bir şarkı melodisi

Benden isteme, seni takip etmemi '

Genç bir adam orman boyunca yürüdü

bir çiçekle ve yeşil kürkle

Aşkının ateş gibi kırmızı saçları

zümrüt parlaklığında gözleri vardı

Kendini güzelliğine sarmıştı.

çok genç ve çok durgun

Söğüt ağacının altında durdu

ve ona sarı çiçeği verdi

' Kızım esir aldığın kalbim

senin damadın olurdum '

Kız onunla asla evlenmeyeceğini söyledi

ne yakında, ne uzakta, ne de şimdi

' Gör beni şimdi, ay dansında bir ışık zerresi

Gör beni şimdi, burayı terk edemem

Dinle beni şimdi,ormanda bir şarkı melodisi

Benden isteme, seni takip etmemi '

Genç bir adam orman boyunca yürüdü

bıçak kadar keskin bir baltayla

Yeşil gözlü periyi alacağım

ve benim eşim olacak

Onunla çocuklarımı büyüteceğim

Onunla hayatımı yaşayacağım

Bakire onu duyduğunda ağladı

onu serbest bırakacağını söylediğinde

Baltasını tuttu ve kullandı

kızın eski ağacını yere sermek için

' Şimdi sen söğütün düşenisin

şimdi bana aitsin .

' Gör beni şimdi, ay dansında bir ışık zerresi

Gör beni şimdi, burayı terk edemem

Dinle beni şimdi,ormanda bir şarkı melodisi

Benden isteme, seni takip etmemi '

Kız onu ormanın dışına doğru takip etti, ve yeryüzünün üzerine yığıldı

Ayakları bir mesafe yürüdü, doğduğu yer olan yeşil topraktan

Bir çiçeğe dönüştü, parlak bir akşam için açacak olan

Onun ormandan alamayacağı, asla ayrılmaması kaderi olan.

[karanliginicindenben]

Mezarıma gelme ve gözyaşı akıtma,

Orada değilim, uyumuyorum.

Esen binlerce yeldeyim,

Yumuşacık düşen karım,

Kibarca ıslatan yağmurum,

Olgunlaşan başak tarlalarıyım,

Sabahın dinginliğindeyim,

Güzel kuşların zarif telaşındayım,

Gecedeki yıldız ışığıyım,

Açan çiçeklerdeyim,

Sessiz bir odadayım,

Şakıyan kuşlardayım,

Güzel olan ne varsa onun içindeyim.

Mezarıma gelme ve ağlama.

Orada değilim. Ben ölmedim.

[karanliginicindenben]

[karanliginicindenben]

Bir mafya üyesi adam Jeanny (Jennifer) adında bir kadına aşık olur. Jeanny' de adamın aşkını geri çevirmez ve birlikte bir hayat sürmeye başlarlar. Bir gün evlenmeye karar verdiklerinde Jeanny adamın bir mafya üyesi olduğunu öğrenir. Ama çok sevdiği için adamdan vazgeçemez. Fakat malum mafya mesleğinin içeriği itibariyle Jeanny adamın mafyadan ayrılmasını ister. Adam da kabul eder ve mafyadan ayrılır. Ama mafya bunu kendisine yediremez. Adama geri dönmesi gerektiği çağrısında bulunur. Adam ise aşkı seçer. Bunun üzerine mafya adamdan intikam almaya karar verir. Jeanny'i öldürür ve suçu adamın üstüne yıkar. Adam ömür boyu hapse mahkum olur. Fakat onu ilgilendiren Jeanny'nin ölümüdür, onun yokluğudur. Ve bir gün hapishanede bu şarkının sözlerini yazar ve intihar eder. Kodesinde ölü bulunduğunda yatağının üzerine bıraktığı notta bu şarkının sözleri yazılıdır.

(Şarkı 37. Saniyede başlıyor)

Şarkı sözleri ;

Jeanny,hadi ama

Kalk lütfen,ıslanacaksın yoksa

Çok geç oldu bile,gel hadi,gitmemiz gerekiyor bu ormandan,anlamıyor musun ?

Ayakkabın nerede,kaybettin değil mi,ben sana yolu göstermeye uğraşırken

Peki kim kimi kaybetti ?

Sen mi kendini ? Ben mi kendimi ?

Yoksa biz mi kendimizi ?

Jeanny,hayal dünyasında yaşamaktan vazgeç

Jeanny,hayat göründüğü gibi değil

Soğuk bir dünyada yalnız ve küçük bir kız gibisin ama

Sana ihtiyacı olan biri var

Jeanny,hayal dünyasında yaşamaktan vazgeç

Jeanny,hayat göründüğü gibi değil

Gecenin içinde kaybolmuşsun,çatışmak istemiyorsun

Ve sana ihtiyacı olan biri var,bebeğim

Hava soğuk,uzaklaşmamız lazım,hadi

Rujunun rengi atmış

Onu aldığını görmüştüm

Dudakların çok kırmızydı ve

"Bırak beni" demiştin

Ama gözler ruhun aynasıdır; ben de içini okudum

Bana ihtiyacın var,öyle değil mi ?

Bugünden itibaren birlikteyiz,ve bunu herkes biliyor

Duyuyorum onları,geliyorlar,yaklaşıyorlar,seni almak istiyorlar

Ama seni bulamayacaklar

Sen benleyken kimse seni bulamayacak

[karanliginicindenben]

Siyahı ve beyazı tenin, ırkın rengi yaptılar aslında mevzubahis kahvenin tonları olsa da. Gözlerde maviyle yeşile renkli dediler sadece.

Herkesin kanı kızıl akarken renklerden bir ağ ördüler insanlığa, ön yargıya koca bir taht hazırladılar.

Hekate'nin Kızları - Ekin •S• Koch

[karanliginicindenben]

[karanliginicindenben]

Yanlışlıkla mutlu oldum inş başıma bişey gelmez

[karanliginicindenben]

Bir dişi dağ trollü, bir şövalye olan Bay Mannelig'e evlenme teklif eder. Bunun karşılığında ona hediyeler, güzel bir yaşam ve adanmışlık teklif eder. Eğer Bay Mannelig teklifi kabul ederse troll insana dönüşecektir. Ancak Bay Mannelig, trollü Hristiyan olmadığı gerekçesiyle reddeder. Aşkı karşılıksız kalan troll yaşadığı evine kapanır ve ağlar. Onun ağlamasıyla dağlar sarsılır, ağaçlardaki kuşlar trollün yanına gelir ve onunla birlikte ağlamaya başlarlar,fakat trollün gözyaşlarını kimse dindiremez.

Şarkı sözleri ;

Şafaktaydı, güneşin yükselmesinden önce,

Ve kuşlar şarkılarını söylüyorlardı,

Bir trol kadını yanlış bir dil ve aldatıcı bir sesle,

Teklif etti bir beyefendiye.

Herr Mannelig

Herr Mannelig,

Benimle evlenir misin?

Sana vereceğim tüm şeyler için.

Eğer istiyorsan sadece evet veya hayır de,

Yapacak mısın yoksa yapmayacak mısın?

On iki değirmen vereceğim sana,

Tillö ve Ternö arasında.

Taşları en kırmızı bakırdan yapılmış,

Ve çarkları gümüşle doldurulmuş.

Bir kılıç vereceğim sana,

Halkaları on beş altın yüzükten.

Ve benim istediğim gibi savaşacaksın,

Kazanmak için,savaş meydanında.

Çok yeni bir gömlek vereceğim sana,

Yıpranmamışı,en iyisi.

Dikilmemiş iğne veya tahtayla,

Ama beyaz ipekten tığ işi.

Eğer hıristiyan bir kadın olsaydın,

Hediyelerini memnuniyetle kabul ederdim.

Ama biliyorum ki sen en kötü trollsün,

Sen en kötü ruhun çocuğusun.

Dağ trolü kapıdan dışarı koştu,

Titriyor ve inliyordu.

Yakışıklı bir genç adama sahiptim dedi,

Ve o bana azap verdi.

Herr Mannelig

Herr Mannelig,

Benimle evlenir misin?

Sana vereceğim tüm şeyler için.

Eğer istiyorsan sadece evet veya hayır de,

Yapacak mısın yoksa yapmayacak mısın?

[karanliginicindenben]

Utan.

Utan.

Utanmayan insan olur mu lan?

Altın bir madalyon gibi taşınmalı vicdan

Tek kıvılcımdan nasıl yanarsa koca orman

Unutmazlar, unutmayız, unutmam...

[karanliginicindenben]

İnsan celladına aşık olur muydu ? Aşkının onun celladı olduğunu bile bile hızlanır mıydı ölüm masasında kalbi ?

Oluyormuş.

- Efsun

[karanliginicindenben]

Mademosielle Noir kalbi kırık bir kadındı. Tek yaptığı kendini birazda olsa ifade etmeye çalışmaktı. Kendisi ruhu gibi siyaha bürünmüştü. Saçları uzun ve siyahtı. Teni soluktu ve hasta görünüyordu. İçten içe yardım istiyordu. İnsanlar onun bu halini anlamak istemediler. Aynı dili konuşmadıkları için gerçekte ne söylediğini anlayamadılar. Görüntüsünden ötürü söylediği şeyleri şeytani olan şeylerle bağdaştırdılar. Ona iblis dediler ve onu tıpkı cadıları yaktıkları gibi yaktılar. Kadın ise ölüm onun için gelirken bile onu kurtaracak bir prensin gelmesini bekledi. Son bir umut ile son sözlerini söyledi ama insanlar asla anlamadı. Sonunda ise yandı ve öldü.

Rapunzel'in hikayesi bu dönemdeydi. Rapunzel'i sadece bir peri masalı olarak görüp güzel olduğunu düşündüler ama sonra gerçek Rapunzel ile karşılaştıklarında onu bir canavar olarak gördüler. Peri masalında bunun masum ve tatlı olduğunu düşünmüşlerdi.

İnsanlar farklı olan şeyleri sevmez ve yok etmek isterler. Sarı saçları olan çekici bir Rapunzel yerine kalbi kırılmış ve siyaha bürünmüş bir Rapunzel gördüklerinde yaptıkları gibi.

Şarkı sözleri ;

Bir gün o eski kasabada rastladı adam

Tıpkı okuduğu kitaptaki gibiydi

Kafasını kaldırdı ve o genç kadını gördü

Ve kadın dedi ki:

"Matmazel Siyah'dır benim adım

Ve gördüğünüz gibi,

Ne gülüyorum, ne kahkaha atıyorum, ne de yaşıyorum"

Tek söylediği buydu kadının

Çok korktu adam, tek yapabildiği kaçmaktı

Koştu kasabaya ve sonra dedi ki:

"Uzun siyah saçlarıyla bir kadın gördüm,

Ve sanırım... O yaşayan bir ölüydü!"

İnsanlar, çok korkmuşlardı, silahlarını ve kılıçlarını aldılar

Ve koştuklarında kuleye

Solgun kadının karşısında dehşete kapıldılar

Kuledeki kadının sözlerini tekrarladığını duydular:

"Matmazel Siyah'dır benim adım

Ve gördüğünüz gibi,

Ne gülüyorum, ne kahkaha atıyorum, ne de yaşıyorum"

Tek söylediği buydu kadının

İnsanlar bütün bunların ne anlama geldiğini biliyordu

Açıkça, o cehennemden gelen bir iblisti

Uzun saçlarını ateşe vermeye karar verdiler

En sonunda o ateş kendisini de yakacaktı

Ama kadın, o bir iblis değildi, sadece yalnız bir ruhtu

Tıpkı okudukları kitaptaki gibi,

Saçları alevler içindeyken bile prensini bekleyen.

Son kez dedi ki kadın:

"Matmazel Siyah'dır benim adım

Ve gördüğünüz gibi,

Ne gülüyorum, ne kahkaha atıyorum, ne de yaşıyorum"

Tek söylediği buydu kadının...

[karanliginicindenben]

Cennetin ayak sesleri var aramızda ,

Sen yeşil çimlerde ben kuru toprakta.

Çığlık sesleri var aramızda ,

Sen akarsu kenarında ben ateşin yanında.

[karanliginicindenben]

Bir kalem ve bir kağıt.

Hayal edebileceğimizden daha fazlası.

Söylediklerimizden daha gerçek olanı.

Kalemi oynat , kaderini yaz.

Kâğıdı yak , kaderini öldür.

[karanliginicindenben]

If time stood still I'd take this moment make it last forever...

[karanliginicindenben]

[karanliginicindenben]