Text
het is alsof ik tegen mezelf praat tegen iets jongere en iets oudere zelven ouwejongen! ouwe rukker! kom erij, gebiedsuitbreiding van me. het is niet voldoenede, de wereld kan ik niet aan, een falen, de dubbele schaduw van mijn hand over het papier, de stem die zegt dat het er mag zijn is de stem die zegt dat het er niet mag zijn dat zinderen van ‘macht’ als iemand iemand iets uitlegt en daarmee…
View On WordPress
0 notes
Text
Recensie: Trekpoptt
Op het eerste gezicht: Trekpoptt is een bijzondere bundel waar veel zorg aan is besteed. Prachtig uitgegeven door uitgeverij Opwenteling. De lezer van deze recensie zal na het fraaie gedicht met het titelwoord al een indruk hebben van de kracht van deze bundel: ZELFPORTRET kunststaart vilthoed Ig trekpoptt zIg kiplekker als Buisman-aroma-Chinees aardappelen voor stenen morgen soep en de toestand…
View On WordPress
0 notes
Text
Waarover men niet kan spreken
De Ephesiër, in het midden van ons midden langs zijn slapen zilverglans spilt alleman zijn verhalen sluipt als zotte zon onder de mensen om te helen. Hij luistert niet, hij praat. Maar het woord gaat (zoals in de andere eeuwen) simpelweg een schutter claimen of stuurt een mob achter ons aan, dus we gaan en maken in het bos ons spoor verloren. Als je ons vindt, sluit je dan niet bij ons aan denk…
View On WordPress
0 notes
Text
De dictator
De dictator met de grote bronzen handen waarin met gemak een mensenbrein past was de laatste jaren een beetje een sta-in-de-weg en daarom zal hij spoedig verhuizen naar de kelder, waar het liggend wordt bewaard. Vooruit, loop maar eens rustig om hem heen bekijk zijn grote handen, wát een kolenschoppen. Bekijk zijn neus maar eens van opzij. Raak zijn lichaam aan, als het goed is merkt hij daar…
View On WordPress
0 notes
Text
Maan
mijn moeder ligt begraven in een kleine stad, hoe mensen koffie maken dat zegt alles, ik bouwde een bed van een los tafelblad, voor mijn dochter slaap en eeuwige slaap soms wil ik een kluit aarde in mijn mond stoppen schreeuwen naar de maan de donkere zwammen
View On WordPress
0 notes
Text
Een winnend gedicht
Ik las het volgende bekroonde gedicht en kon het niet laten het van commentaar te voorzien. Iets dat leeft – Hester van Beers Mijn vader vertelde hoe ze vroeger bij de scouting in de laatste nacht een kip slachtten. Ik zag bloederige bosgrond voor me, gekraai nacht – slachtten is mooi gerijmd, dat dat bloed, je zíet het gewoon voor je van kinderen. Bij je eerste kennismaking met de dood kun je…
View On WordPress
0 notes
Text
Breinen
Iemand had een manier uitgevonden om hersenen onverwoestbaar te maken. Na een overlijdensgeval werden de hersenen voorzichtig uit de schedel gepeld en geïmpregneerd met een scherp geurend middel. Vervolgens werden de breinen bewaard in speciaal daarvoor gebouwde breincentra. Deze breincentra raakten na enkele eeuwen overvol en waren, vanwege talloze problemen met de luchtfiltreringssystemen en…
View On WordPress
0 notes
Text
Woke neemt de Dalai Lama op de korrel
View On WordPress
0 notes
Text
Als kunstenaar
Als kunstenaar was je wel origineel, maar hoe doe je het als crimineel? “Nou”, zei louche Bert, “ik smokkel de drugs in blikken snert.”
View On WordPress
0 notes
Text
De hip hop-koala over de oorlog
ik ben de hip hop-koala ook ik zit met die oorlog in mijn maag ja het eigen gelijk dat Poetin in Oekraïne kwam halen en al die deftige stropdassen die hem voor zijn gas blijven betalen ondertussen scheppen ze daar massagraven, moeten soldaten opdraven voor de oorlog van een waanzinnige, volgens alle beschaafde maatstaven de wereld moet zich niet langer aan gas en olie laven
View On WordPress
1 note
·
View note
Text
Mondhygiëniste
De mondhygiëniste volstaat met een verdoving van twee elementen Niet het hele kwadrant, dat scheelt. In de schuilkelders onder Cherkov zingt een meisje Let it go, een ander meisje speelt viool. Je hebt heel goed gepoetst, mag ik je zeggen Daar ben ik mee begonnen toen de oorlog uitbrak Die heb ik nog niet eerder gehoord Je voelt je zo machteloos. Iets verder open. Luchtafweergeschut. De komende…
View On WordPress
0 notes
Text
Ballade voor een oud huis
de karamellen stuc die van de gevel vlokt de boom die wortelt in rul cement de kale vogel die landt op een stuk brood dat ligt te gisten in een plas de vergane muurschildering erachter oude flessen in een gammele krat de ingewanden van een koekoeksklok de muizen die wegschieten achter een gebroken marmerplaat een ontsnaarde viool vol stof gecko’s die langs de muren schichten de afgebladderde…
View On WordPress
0 notes
Text
Moederrrr!
Zowel Fokke en Sukke als de Speld maken een grap over de identiteit van Wim, door te doen alsof er heel veel mensen zijn overleden: Frank van Putten, Tedje van Es, Arie Temmes, Aad van der Naad, Dirk, Harry F. Kriele, Bulle van Berkel, Louc Hobbema, Hans van der Vaart, Walter de Rochebrune, Mémien Holboog, Berendien uut Wisp, Thea Ternauw, Robbie Kerkhof, Meneer Foppe, Dien Meibos, A. Bonus, A.…
View On WordPress
2 notes
·
View notes
Text
Jassen zijn € 2,50 meneer
“Oh, het is iets meer dan ik dacht.” – “Jassen kosten twee euro vijftig, meneer.” “Dat weet ik, maar dit vest hing bij de truien.” – “Het staat duidelijk aangegeven.” “Dat weet ik, en ik zeg het ook niet voor mezelf maar voor de andere klanten.” – “Jassen zijn twee euro vijftig.” “Wat ik bedoel is dat het tussen de andere kleding hing en dat het misschien een idee is dat jullie de jassen bij…
View On WordPress
0 notes
Text
boekenbal
Wanneer men als sociaal dier meegaat in de normale manier van denken, kan men een zekere prikkelbaarheid ondervinden wanneer men decennia lang schrijft en daaraan zelfs een zekere identiteit ontleent, maar lang niet goed genoeg is om waargenomen te worden, laat staan uitgenodigd voor het boekenbral; deze manier van denken is verleidelijk, juist omdat we ons ermee in het collectief plaatsen, zij…
View On WordPress
0 notes