Text
Hayır hayır pişman olacağım şeyler yapmamalıyım hayııır
1 note
·
View note
Text
Aynaya bak harabe gibisin, oysa sen çok güzel bir çocuktun
2 notes
·
View notes
Text
Ve boynunda özür dilerim asılı bir levhayla intihar eder.
Şeyy. Afedersiniz çakmağınız var mı acaba ? Çok teşekkür ederim. Özür dilerim, size bir şey sorabilri miyim ?
Hayat neden bu kadar zalim ? İnsanlar neden bu kadar zalim ? Hayat neden bu kadar zor ve bu kadar güzel ve vazgeçilmez ? İnsanların birbirini anlamamak için bu büyük çabası neden? Karım bana çok kızıyor, ona istediği hayatı sunamadığım için. Çocuklarımda bana çok kızıyor onlara ayakkabı, bilgisayar, araba alamadığım için. Patronum alaycı bakışlarıyla beni izleyerek ne kadar işe yaramaz bir adam olduğunu hatırlatıyor oda bana çok kızıyor ona daha çok para kazandıramadığım için. Dostlarım, arkadaşlarım, akrabalarım beni adam yerine koymuyorlar onlarda bana kızıyor. Onların istediği gibi bir adam olmadığım için, onları yemek yemeğe götüremediğim için, onlara borç vermediğim için, onlara ayak bağı olduğum için, onlar gibi eğlenemediğim için. Devlet! Devlette bana kızıyor, onlara daha çok vergi veremediğim için, yanlış partiye oy verdiğim için. Biliyor musun? Her tarafım kanıyor, acılar içinde çürüyorum. Onların istediği gibi bir adam olmak istiyorum ama beceremiyorum. Dostlarıma, akrabalarıma, aileme, patronuma üzgünüm diyorum. Sizin istediğiniz gibi bir adam olamadığım için üzgünüm diyorum duymuyorlar ! Acılarımı, kederlerimi, sıkıntılarımı anlatıyorum dinlemiyorlar. Ben bana yardım edin diyorum kaçıyorlar. Gelin biraz konualım diyorum masadan gidiyorlar. Ölüyorum diyorum ne zaman öleceksin diyorlar. Lütfen söyler misin bana ; Bize ne oldu? Eskiden böyle değildi. Şimdi ne oldu? Neden insanların artık birtakım duygulara ve düşüncelere prim verecek zamanı yok? Neden bu kadar hızlı koşuyorlar? Neden bir an bile durup hayatı, insanı, evreni düşünmüyorlar? Ben acılarımı, sıkıntılarımı, kederlerimi onlara anlatırken neden dinlemiyorlar? Benim bütün bu düşlerim, arzularım, hayata karşı imdat çığlığım onlara gerçekçi gelmiyor? Samimi gelmiyor? Neden söyle bana neden ! Ne olur bana yardım et, yardım et bana, lütfen... Neden beni bu halimle kabul edip aralarına almıyorlar? Neden beni sevmeleri için onların ilgisi çekip onlarla konuşmak zorundayım? Neden egom olmak zorunda? Neden onların arasında bencil olmak zorundayım? Neden var olmak için rekabet etmek zorundayım ? Lütfen bana yardım et. Lütfen bana hayatta yaşamanın sırrını söyle. Bak biliyorsan eğer bana o yolu göster lütfen. Çünkü ben artık yalnız yaşamak istemiyorum. Bana hayatta yaşabilmek için güç ver. Ben artık hayatta yaşamayı becermiyorum lütfen bana yardım et lütfen. Özür dilerim, özür dilerim. Beni bağışlayın kendi derdimle sizi üzdüm, özür dilerim, özür dilerim..
4 notes
·
View notes
Text
Şeyy. Afedersiniz çakmağınız var mı acaba ? Çok teşekkür ederim. Özür dilerim, size bir şey sorabilri miyim ?
Hayat neden bu kadar zalim ? İnsanlar neden bu kadar zalim ? Hayat neden bu kadar zor ve bu kadar güzel ve vazgeçilmez ? İnsanların birbirini anlamamak için bu büyük çabası neden? Karım bana çok kızıyor, ona istediği hayatı sunamadığım için. Çocuklarımda bana çok kızıyor onlara ayakkabı, bilgisayar, araba alamadığım için. Patronum alaycı bakışlarıyla beni izleyerek ne kadar işe yaramaz bir adam olduğunu hatırlatıyor oda bana çok kızıyor ona daha çok para kazandıramadığım için. Dostlarım, arkadaşlarım, akrabalarım beni adam yerine koymuyorlar onlarda bana kızıyor. Onların istediği gibi bir adam olmadığım için, onları yemek yemeğe götüremediğim için, onlara borç vermediğim için, onlara ayak bağı olduğum için, onlar gibi eğlenemediğim için. Devlet! Devlette bana kızıyor, onlara daha çok vergi veremediğim için, yanlış partiye oy verdiğim için. Biliyor musun? Her tarafım kanıyor, acılar içinde çürüyorum. Onların istediği gibi bir adam olmak istiyorum ama beceremiyorum. Dostlarıma, akrabalarıma, aileme, patronuma üzgünüm diyorum. Sizin istediğiniz gibi bir adam olamadığım için üzgünüm diyorum duymuyorlar ! Acılarımı, kederlerimi, sıkıntılarımı anlatıyorum dinlemiyorlar. Ben bana yardım edin diyorum kaçıyorlar. Gelin biraz konualım diyorum masadan gidiyorlar. Ölüyorum diyorum ne zaman öleceksin diyorlar. Lütfen söyler misin bana ; Bize ne oldu? Eskiden böyle değildi. Şimdi ne oldu? Neden insanların artık birtakım duygulara ve düşüncelere prim verecek zamanı yok? Neden bu kadar hızlı koşuyorlar? Neden bir an bile durup hayatı, insanı, evreni düşünmüyorlar? Ben acılarımı, sıkıntılarımı, kederlerimi onlara anlatırken neden dinlemiyorlar? Benim bütün bu düşlerim, arzularım, hayata karşı imdat çığlığım onlara gerçekçi gelmiyor? Samimi gelmiyor? Neden söyle bana neden ! Ne olur bana yardım et, yardım et bana, lütfen... Neden beni bu halimle kabul edip aralarına almıyorlar? Neden beni sevmeleri için onların ilgisi çekip onlarla konuşmak zorundayım? Neden egom olmak zorunda? Neden onların arasında bencil olmak zorundayım? Neden var olmak için rekabet etmek zorundayım ? Lütfen bana yardım et. Lütfen bana hayatta yaşamanın sırrını söyle. Bak biliyorsan eğer bana o yolu göster lütfen. Çünkü ben artık yalnız yaşamak istemiyorum. Bana hayatta yaşabilmek için güç ver. Ben artık hayatta yaşamayı becermiyorum lütfen bana yardım et lütfen. Özür dilerim, özür dilerim. Beni bağışlayın kendi derdimle sizi üzdüm, özür dilerim, özür dilerim..
4 notes
·
View notes
Text
Senden önce her bahar biraz soğukmuş, çiçekleri çürük biraz. Renkler renk değilmiş. Gök mavi değil, gözlerim böyle yeşil değilmiş. Dalgın bakışlarım, yersiz ağlamalarım, bazen geçmişim bazen geleceğim, hep senmişsin. Şu arkada çalan şarkıyı kapatamıyorum ya, sensin işte sebebi.
9 notes
·
View notes
Text
Önümde sokaklar, elde sigara,
İnceden bir yağmur, anla despina…
Gecenin koynunda kabuksuz yara,
Kanayıp da durur; anla despina…
Şiirle tutuşup meş’um kavgaya
Diz çöktürdün bana gökteki aya.
İblis’i kovdurup atan dünyaya,
Nefsindeki gurur, anla despina…
Şimdiden geçmişe bir yol gider mi?
Yüzyıllar buluşup bir an eder mi?
Tetiğe dokunup sıktığın mermi
Kendini de vurur anla Despina…
Bahçeye diktiğim beyaz karanfil
Sensiz boynu bükük çaresiz sefil
Yalnızca ağaçlar çiçekler değil
İnsanlar da kurur anla Despina…
3 notes
·
View notes